All Chapters of พี่สาวใจร้าย: Chapter 21 - Chapter 30

ริตาเร่งเคลียร์เอกสารให้เสร็จก่อนเลิกงานเพื่อที่จะแปลงร่างเป็นมารร้ายไประรานคู่รักที่น่าหมั่นไส้คู่นั้นหากแต่ระหว่างวัน เหมือนงานจะเยอะขึ้น เพิ่มขึ้น มันมีมากขึ้นอย่างไม่มีวี่แววว่าจะหมดสิ้นง่ายๆ ซะอย่างงั้น ไหนจะหาข้อมูลที่ขาดไหนจะสรุปยอดที่หาย ไหนจะต้องออกไปตามเอกสารจากแผนกต่างๆ ทั่วทั้งตึก ไม่พอ ยังต้องหาข้อมูลแนวโน้มความนิยมใหม่ๆ ในตลาดทุกกลุ่มตอนนี้อีกบอสหนุ่มสุดหล่อของเธอชอบมีโปรเจกต์ใหม่ๆ ตลอดเวลานั่นไม่เท่าไหร แต่เธอต้องนั่งทำงานรอเอกสารจากลูกค้ารายใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่แบบนี้ไม่ได้นะคะระหว่างนั่งทำงานหัวหมุนจนเลยเวลานัดหมาย หัวหน้าของริตาก็มาวางเอกสารหนึ่งฉบับลงตรงหน้า คาดว่าเป็นเอกสารของลูกค้ารายใหม่ที่กำลังรอนั่นเอง“พี่ชัยจะกลับแล้วเหรอ?” เธอเงยหน้าถาม “นอกจากฉบับนี้ยังมีอีกมั้ยคะ จัดหนักจัดเต็มมาเลยค่ะ ต้าจะได้คัดอีกที เอากลับไปสรุปที่บ้านทีเดียว คืนนี้ไม่นอน พรุ่งนี้จะได้เสร็จสมบูรณ์พอดี” มันคือวิธีที่ริตาทำมาตลอด เพราะทุกแผนกเขาปิดไฟหมดแล้วไง บอสก็กลับไปแล้วมั้ง นั่งอยู่คนเดียวก็กลัวผีออฟฟิศอยู่นะเป็นตัวร้ายที่ไม่มีเวลาทำชั่วก็แล้วไปเถอะ

“ต้า!” เขมิกาตะโกนเรียกแต่ไกล “โอ้ย! ดีใจจัง แกได้มาอยู่คอนโดเดียวกัน ชั้นไหนนะ ห้าสิบใช่ป่ะ ชั้นนั้นมีแค่สองห้องเองนี่ ต้องกว้างมากแน่ๆ” เธอก้มหน้ากระซิบ “ได้เป็นเลขาส่วนตัวของคนรวยระดับลูกชายเจ้าสัวก็ดีงี้ ทำงานด้วยนานๆ อาจได้บ้านได้รถเป็นของตัวเองนะแก๊”ริตาพยักหน้ารัวๆ ยิ้มจนปากแทบฉีกเธอจะจงรักภักดีขยันทำงานไม่ลาออกง่ายๆ แน่นอน“อือ...ฉันก็ดีใจแก มาๆ นั่งๆ สวัสดีค่ะพี่กร”อีกฝ่ายขยับแว่นพยักหน้าท่าทางเรียบนิ่งตามสไตล์ก่อนเดินไปนั่งลงอีกฝั่งกับก้องกวินแล้วซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ เห็นคุยไปยิ้มไปริตาดึงมือเพื่อนลงนั่งฝั่งเดียวกัน ส่วนอีกฝั่งเป็นของเจ้านายและผู้ชายตัวโตทรงโจรโขยงหนึ่งโต๊ะโซนที่พวกเธอนั่งใหญ่ที่สุด โซฟาเป็นลักษณะครึ่งวงกลมมีฉากฉลุลายเหมือนโดมกั้นไว้จากโซนอื่นๆ ทำให้มีความเป็นส่วนตัวเฉพาะกลุ่มพอควรลูกน้องแต่ละคนล้วนรู้จักริตาอยู่แล้วในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของศุภชัยและวันนี้เธอยังเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นเลขาคนสนิทเจ้านาย บรรยากาศจึงสนุกสนานเป็นกันเอง บางคนถึงขั้นถอดเสื้อแขนยาวเหวี่ยงไปข้างหลังเพื่อชวนกันงัดข้อตามประสาผู้ชายกล้ามโตทรงบอดี้การ์ดมาเฟียเมฆายังเอากั

ริตาเป็นฝ่ายมารอเขมิกา เพราะฝ่ายนั้นต้องกลับห้องไปหาแฟนก่อนเพื่อรอปิดร้านแล้วมาพร้อมกันหญิงสาวเข้ามานั่งโต๊ะที่จองไว้ เธอเลือกมุมที่ดีที่สุด โดดเด่นที่สุด เพราะต้องการหาแฟนไง เป้าหมายชัดเจนจ้านั่งไม่นาน เขมิกาก็ตามเข้ามาพร้อมภากร“มาแล้วแก มีใครเข้าตามั่งยัง?” เขมิกาถามทันทีเมื่อเข้ามานั่งลงข้างเพื่อนคนถูกถามส่ายหน้าพรืด ไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้าตาเธอ แต่เธอนั่นแหละเข้าตาใครบ้างเหอะเพราะเท่าที่มองดูอยู่นาน ที่นี่มีแต่สาวสวยลุคคุณหนูสายไฮโซทั้งนั้น เธอสู้ไม่ได้เลยค่ะ! เพลีย...ภากรถามอย่างสงสัย “วันนี้มีอะไรพิเศษเหรอ?” เพราะเห็นแฟนเลิกงานมาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเร่งเขายิกๆ อย่างกับจะไปกู้ชาติ เขาเลยต้องปิดร้านประหนึ่งรีบเดินทางมาต้านศัตรูที่กำลังประชิดประตูเมืองอย่างนั้นแหละเขมิกาหันมาบอกแฟนตามตรง “ยัยต้าน่ะสิ ถูกบอสแนะนำว่าให้หาแฟนใหม่เจ๋งๆ”ชายหนุ่มนิ่วหน้า ซักพักก็ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาต่อสายหาใครบางคน“ฮัลโหล พี่วิน พี่ไปแนะนำอะไรคุณเขาครับเนี่ย?”เพราะมีอยู่คนเดียว คำว่าคุณเขาของภากรจึงทำให้ปลายสายเข้าใจได้ทันทีว่าใคร เขาถาม ‘หล่อนใส่ชุดอะไร?’“ชุดที่ได้เป็นของขวัญวันก่อนเลย” เขาตอบ

ริตาค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม ทั้งหัวปวดจี๊ดด้วยอาการแฮงค์ดีนะวันนี้เป็นวันหยุด เธอค่อยๆ ผุดลุกขึ้นนั่งงัวเงีย ทว่ายังไม่ทันประกอบสติกลับมาจนครบร้อยเปอร์เซ็นต์ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นริตาหยิบมากดรับสาย “ฮัลโหล ว่าไงแม่”“ต้าตื่นแล้วเหรอ วันนี้หยุดงานหรือเปล่า?”หลังจากไปวีนงานแต่งน้องสาวนึกว่าแม่จะไม่อยากคุยกับเธอซะแล้ว“หยุดปกติ แม่มีไรเหรอ? ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”“แม่เวียนหัวไม่สบายตัว มาพาแม่ไปหาหมอหน่อย”ริตาขมวดคิ้วนิ่วหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้แม่ไม่ได้อยู่บ้านที่ชานเมือง แต่ย้ายมาอยู่กับน้องสาวและลูกเขยที่คอนโดเก่าของเธอ แม้ไม่อยากไปเจอสองคนนั้นแต่เธอก็ต้องไป นี่แม่ไงสงสัยยัยนิดยังไม่ตื่นหรือไม่ก็กำลังนอนกกนอนกอดกับสามีที่อุตส่าห์ลงแรงแย่งชิง ไม่ยอมลุกมาดูแม่นั่นแหละคงอ้างว่าท้องอยู่ต้องการนอนหลับพักผ่อนนานๆ อย่าคิดว่ารู้ไม่ทัน เฮอะ! มุขตื้นๆ แบบนั้นเธอเจอจนชิน“อืม ถ้าเวียนหัวมากๆ ห้ามทำงาน แม่ต้องนั่งนิ่งๆ แล้วรอแปบนะ เดี๋ยวต้ารีบไป”ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางจนมาถึงที่หมายรวมๆ ราวชั่วโมงครึ่ง ริตาก็ขึ้นมาหามารดาถึงบนห้องเดิม เธอไม่รู้หรอกว่ารหัสถูกเปลี่ยนหรือยังเพราะ

“แล้วรถมาจากไหนล่ะแม่ นิดเห็นพี่ต้าขับมาเองขนาดนั้น ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของเลยนะ หรือพี่ต้าซื้อเอง แต่ก็ไม่น่าใช่ พี่ต้างกเรื่องนี้จะตาย ไม่ยอมจ่ายหรอก”ริตาเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะเงินเดือนส่วนหนึ่งส่งให้พรพรรณตลอด แถมยังส่งน้องเรียน จะเอาที่ไหนไปซื้อ นางจึงบอกยิ้มๆ กับลูกสาว “เห็นต้าว่าได้เลื่อนตำแหน่งน่ะ ที่บริษัทมีสวัสดิการดีมาก เป็นคอนโดห้องหนึ่งกับรถยนต์ประจำตำแหน่ง”“โอ้โห!” ณิชาตาโต “น่าอิจฉาจัง” เธอหันมาอีกฝั่ง “พี่ทัน เมื่อไรพี่จะได้แบบนั้นบ้าง”ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “รถพี่ที่ใช้อยู่ก็พอแล้วนี่”“แต่มันยังไม่ดีพอ นิดอยากได้รถแบบพี่ต้า”ธนาลุกขึ้นพูดเสียงทุ้มต่ำฟังดูอบอุ่นเหมือนเคย “งั้นนิดก็รีบคลอดลูกนะครับ แล้วรีบกลับไปเรียนซะให้จบๆ จะได้ออกมาช่วยกันทำงาน ดีไหม? หืม...”ว่าพลางยีหัวภรรยาจนยุ่งแล้วลุกขึ้นณิชากระเง้ากระงอด รีบออดอ้อนสามี “ไม่ดีหรอก นิดคลอดลูกเสร็จก็กลับไปเรียนให้จบรับปริญญาเพื่อพี่ทัน ส่วนหลังจากนั้นก็จะเป็นแม่บ้านเต็มตัวคอยดูแลลูกผัวก็พอ อ้าว! จะไปไหนล่ะพี่ทัน ไหนว่าจะไปช้อปปิ้งกันไม่ใช่เหรอ?”ฝ่ามือที่กำลังพับผ้าอยู่ชะงักเล็กน้อย พรพรรณมองตามลูกสาวกับลูก