ตอนที่ 27 คำตอบ 1

ริตาค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม ทั้งหัวปวดจี๊ดด้วยอาการแฮงค์

ดีนะวันนี้เป็นวันหยุด เธอค่อยๆ ผุดลุกขึ้นนั่งงัวเงีย ทว่ายังไม่ทันประกอบสติกลับมาจนครบร้อยเปอร์เซ็นต์ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ริตาหยิบมากดรับสาย “ฮัลโหล ว่าไงแม่”

“ต้าตื่นแล้วเหรอ วันนี้หยุดงานหรือเปล่า?”

หลังจากไปวีนงานแต่งน้องสาวนึกว่าแม่จะไม่อยากคุยกับเธอซะแล้ว

“หยุดปกติ แม่มีไรเหรอ? ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”

“แม่เวียนหัวไม่สบายตัว มาพาแม่ไปหาหมอหน่อย”

ริตาขมวดคิ้วนิ่วหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้แม่ไม่ได้อยู่บ้านที่ชานเมือง แต่ย้ายมาอยู่กับน้องสาวและลูกเขยที่คอนโดเก่าของเธอ แม้ไม่อยากไปเจอสองคนนั้นแต่เธอก็ต้องไป นี่แม่ไง

สงสัยยัยนิดยังไม่ตื่นหรือไม่ก็กำลังนอนกกนอนกอดกับสามีที่อุตส่าห์ลงแรงแย่งชิง ไม่ยอมลุกมาดูแม่นั่นแหละ

คงอ้างว่าท้องอยู่ต้องการนอนหลับพักผ่อนนานๆ อย่าคิดว่ารู้ไม่ทัน เฮอะ! มุขตื้นๆ แบบนั้นเธอเจอจนชิน

“อืม ถ้าเวียนหัวมากๆ ห้ามทำงาน แม่ต้องนั่งนิ่งๆ แล้วรอแปบนะ เดี๋ยวต้ารีบไป”

ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางจนมาถึงที่หมายรวมๆ ราวชั่วโมงครึ่ง ริตาก็ขึ้นมาหามารดาถึงบนห้องเดิม เธอไม่รู้หรอกว่ารหัสถูกเปลี่ยนหรือยังเพราะ