“ต้า!” เขมิกาตะโกนเรียกแต่ไกล “โอ้ย! ดีใจจัง แกได้มาอยู่คอนโดเดียวกัน ชั้นไหนนะ ห้าสิบใช่ป่ะ ชั้นนั้นมีแค่สองห้องเองนี่ ต้องกว้างมากแน่ๆ” เธอก้มหน้ากระซิบ
“ได้เป็นเลขาส่วนตัวของคนรวยระดับลูกชายเจ้าสัวก็ดีงี้ ทำงานด้วยนานๆ อาจได้บ้านได้รถเป็นของตัวเองนะแก๊”ริตาพยักหน้ารัวๆ ยิ้มจนปากแทบฉีก
เธอจะจงรักภักดีขยันทำงานไม่ลาออกง่ายๆ แน่นอน
“อือ...ฉันก็ดีใจแก มาๆ นั่งๆ สวัสดีค่ะพี่กร”
อีกฝ่ายขยับแว่นพยักหน้าท่าทางเรียบนิ่งตามสไตล์ก่อนเดินไปนั่งลงอีกฝั่งกับก้องกวินแล้วซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ เห็นคุยไปยิ้มไป
ริตาดึงมือเพื่อนลงนั่งฝั่งเดียวกัน ส่วนอีกฝั่งเป็นของเจ้านายและผู้ชายตัวโตทรงโจรโขยงหนึ่ง
โต๊ะโซนที่พวกเธอนั่งใหญ่ที่สุด โซฟาเป็นลักษณะครึ่งวงกลมมีฉากฉลุลายเหมือนโดมกั้นไว้จากโซนอื่นๆ ทำให้มีความเป็นส่วนตัวเฉพาะกลุ่มพอควร
ลูกน้องแต่ละคนล้วนรู้จักริตาอยู่แล้วในตำแหน่งผู้ช่วยเลขาของศุภชัยและวันนี้เธอยังเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นเลขาคนสนิทเจ้านาย บรรยากาศจึงสนุกสนานเป็นกันเอง บางคนถึงขั้นถอดเสื้อแขนยาวเหวี่ยงไปข้างหลังเพื่อชวนกันงัดข้อตามประสาผู้ชายกล้ามโตทรงบอดี้การ์ดมาเฟีย
เมฆายังเอากับเขาด้วยนะ กล้ามเพิ่งขึ้นได้นิดเดียว แต่ไปนั่งงัดซะหน้าดำหน้าแดง
เดิมทีริตาเกร็งมากนะเวลาอยู่ต่อหน้าบอสหนุ่มพร้อมสมุนของเขา จึงมักทำท่านิ่งๆ เงียบๆ สีหน้าราบเรียบเป็นการเป็นงานตลอด แต่วันนี้เธอหลุดยิ้มหลายครั้งแล้วล่ะ
พวกเขามีของขวัญแสดงความยินดีติดมือมามอบให้ริตาด้วย เธอรับไว้ด้วยรอยยิ้มกว้าง มีความสุขสุดๆ ไปเลย
ก้องกวินเองก็มีของขวัญให้ริตา
“ขอบคุณค่ะบอส” เธอยิ้มแฉ่งแก้มแดงนิดๆ
เจ้านายเธอดีที่สุดเล้ย ไหนจะห้องไหนจะรถส่วนตัว ยังมีของขวัญกล่องเบ่อเริ่ม
“ต่อไปก็ตั้งใจทำงานให้มากกว่าเดิมอย่ามัวเสียเวลาไปทำเรื่องไร้สาระเป็นภาระชีวิต” เขาสั่งเสียงเรียบ
อูย....โดนอีกหนึ่งกรุบ
ใครให้เจ้านายรู้ความลับเธอล่ะ
“ค่ะบอส ต้าจะจงรักภักดีทำงานถวายหัวแน่นอนค่ะ ไม่เสียเวลาไปทำเรื่องไร้สาระที่ไหนอีกแล้ว” รับปากไปก่อน
“แกะดูสิ” เขาว่า
ริตาแกะกล่องออกดูอย่างตื่นเต้นพบว่าเป็นกระเป๋า เครื่องประดับเพชร และชุดเดรสจากแบรนด์ดัง สวยมาก เซ็กซี่ด้วย น่าใส่ไปเดทสุดๆ
หญิงสาวไม่แปลกใจกับของขวัญจากบอสหนุ่มเพราะธุรกิจบริษัทใหม่ที่ทำตอนนี้เกี่ยวกับสินค้าแบรนด์เนม ส่วนแบรนด์ชุดเดรสนี้เพิ่งลงทุนเซ็นสัญญากันหลักสิบล้านเมื่อไม่นานนี่เอง
แต่บอสรู้สัดส่วนเธอได้ไง?
ช่างเหอะ!
ริตารู้สึกอยากใส่ชุดนี้เต็มทีแล้ว
ท่ามกลางลูกน้องเป็นโขยงที่มัวแต่แข่งงัดข้อกันและเขมิกาที่เอาแต่สวีทกับแฟน ก้องกวินก้มหน้าลงเล็กน้อย กระซิบข้างหูริตาว่า “แต่งตัวเซ็กซี่ไปยั่วๆ บดๆ แฟนเก่าน่ะเลิกคิดซะ แต่งมายั่วแฟนใหม่ดีกว่านะผมว่า”
“หืม?”
ริตาชะงักเงยหน้ามองคนตาดุ แต่ซักพักก็เริ่มคิดได้
เออว่ะ ทำไมก่อนนี้คิดไม่ได้นะ หาแฟนใหม่เจ๋งๆ พาไปเย้ยสองคนนั้นดีกว่าไปตามราวีทำทีหึงหวงซะอีกนี่นา
โอ้ย! ยัยต้าเอ้ย ทำไมโง่ตั้งนาน ทำไมคิดไม่ออก
เอ๊ะ! ว่าแต่ แล้วเธอจะไปหาแฟนเจ๋งๆ จากที่ไหน ต้องทำยังไง วันๆ ทำแต่งาน
มันยากกว่าเป็นนางร้ายมากนะ!
หลังจากวันที่ก้องกวินสั่งให้ริตาหาแฟนใหม่เจ๋งๆ เธอก็ยังคงทำแต่งาน คอยตามติดเจ้านายหนุ่มตลอดเวลา และเฝ้าครุ่นคิดตลอดเวลาเช่นกันหญิงสาวพยายามมองหาผู้ชายดีเลิศประเสริฐศรีที่ว่า แต่ก็มองไม่เจอสักคน ผู้ชายในบริษัทส่วนใหญ่มีเมียแล้ว ที่ยังไม่มีเมียก็อายุน้อยกว่าเธอ เวลาพูดคุยยังเรียกเธอว่าเจ้ จึงให้รู้สึกเหมือนน้องชายมากกว่าจะเป็นอย่างอื่นริตาค่อยๆ มองไปมองมาทั่วทั้งบริษัทก็เห็นจะมีแต่เจ้านายนั่นแหละที่เจ๋งสุด คิดแล้วก็ได้แต่ตกใจตัวเองบอสเกินเอื้อมไม่ไหว แค่สมมติยังไม่มีความกล้าไงขณะนั่งเหม่อคิดไปเรื่อยเปื่อยเสียงทุ้มต่ำพลันดังขึ้น “ต้า ผมสั่งให้มองมาทางนี้ คุณมองไปทางไหน?”ทันทีที่ริตาหันมองตามเสียง เลือดกำเดาก็แทบพุ่ง บอสของเธอมาพร้อมกล้ามแน่นๆ ซิกแพคเน้นๆ หยาดเหงื่อที่เกาะพราวตามลำตัวสูงยาวซึ่งเปลือยกายท่อนบนนั้น...โอย! คนโสดจะเป็นลม...ริตาหน้าแดงก่ำอย่างห้ามไม่อยู่ รู้สึกร้อนผ่าวไปหมด บอสจะให้มานั่งเฝ้าออกกำลังกายไม่ได้นะคะ ใจไม่ดีเลยค่ะก้องกวินขมวดคิ้วมองริตาที่พยายามหันหน้ามองทางอื่นตลอดเวลาอย่างหงุดหงิด หล่อนไม่กล้ามองเขา ชายหนุ่มที่คิดอ่อยให้รู้สึ
ริตาเป็นฝ่ายมารอเขมิกา เพราะฝ่ายนั้นต้องกลับห้องไปหาแฟนก่อนเพื่อรอปิดร้านแล้วมาพร้อมกันหญิงสาวเข้ามานั่งโต๊ะที่จองไว้ เธอเลือกมุมที่ดีที่สุด โดดเด่นที่สุด เพราะต้องการหาแฟนไง เป้าหมายชัดเจนจ้านั่งไม่นาน เขมิกาก็ตามเข้ามาพร้อมภากร“มาแล้วแก มีใครเข้าตามั่งยัง?” เขมิกาถามทันทีเมื่อเข้ามานั่งลงข้างเพื่อนคนถูกถามส่ายหน้าพรืด ไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้าตาเธอ แต่เธอนั่นแหละเข้าตาใครบ้างเหอะเพราะเท่าที่มองดูอยู่นาน ที่นี่มีแต่สาวสวยลุคคุณหนูสายไฮโซทั้งนั้น เธอสู้ไม่ได้เลยค่ะ! เพลีย...ภากรถามอย่างสงสัย “วันนี้มีอะไรพิเศษเหรอ?” เพราะเห็นแฟนเลิกงานมาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเร่งเขายิกๆ อย่างกับจะไปกู้ชาติ เขาเลยต้องปิดร้านประหนึ่งรีบเดินทางมาต้านศัตรูที่กำลังประชิดประตูเมืองอย่างนั้นแหละเขมิกาหันมาบอกแฟนตามตรง “ยัยต้าน่ะสิ ถูกบอสแนะนำว่าให้หาแฟนใหม่เจ๋งๆ”ชายหนุ่มนิ่วหน้า ซักพักก็ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาต่อสายหาใครบางคน“ฮัลโหล พี่วิน พี่ไปแนะนำอะไรคุณเขาครับเนี่ย?”เพราะมีอยู่คนเดียว คำว่าคุณเขาของภากรจึงทำให้ปลายสายเข้าใจได้ทันทีว่าใคร เขาถาม ‘หล่อนใส่ชุดอะไร?’“ชุดที่ได้เป็นของขวัญวันก่อนเลย” เขาตอบ
“ผ่อนคลายค่ะบอส” ยิ้มประจบเอาใจผ่านแก้วเหล้าก้องกวินรับเหล้ามาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว แล้วเป็นฝ่ายรินให้ริตาบ้าง “คุณดื่มได้เลย วันนี้ผมมาดื่มเป็นเพื่อน”เพื่อน! ตรงไหน? ริตาเลิกคิ้วมองเหมือนผู้ปกครองมาจับผิดมากกว่านะคะบอสริตานั่งตัวลีบจนชุดเซ็กซี่กลายเป็นเซ็กเสื่อมไปล่ะจ้า เธอดื่มเหล้าอย่างกลัดกลุ้มไปเลยยาวๆเจ้านายหนุ่มกับเลขาสาวนั่งดื่มเหล้าด้วยกันเงียบๆริตาไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร รู้แค่ว่าเหล้าแพงและรสแรงเว่อร์ กับแกล้มถูกปากมาก เหมือนอาหารโรงแรมหรู แล้วตอนนี้เธอเริ่มกรึ่มแล้ว พอรู้สึกแบบนั้นก็ยิ่งดื่มเข้าไป น้ำเหล้าลงคออย่างลื่นไหลเหมือนน้ำเปล่า เครื่องติดแล้วไง พอเริ่มเมาได้ที่ ผีบ้าก็เริ่มเข้าสิงอีกแล้ว“บอส!” ริตาลากเสียงเรียกเจ้านายอย่างหงุดหงิด “บอสคะ บอสขา...” น้ำเสียงประชดประชันชวนเสียวไส้“หืม”ก้องกวินเลิกคิ้วมองใครบางคนที่เริ่มเปลี่ยนไป เธอกำลังกลายร่างเป็นงู ทำท่าทอดตัวเลื้อยกับโซฟา ดุกดิกไปมาตรงหน้าขาของเขา“บอสบอกเองว่าให้ใส่ชุดนี้มายั่วๆ บดๆ แฟนใหม่ แต่มานั่งเป็นเจ้าที่ไล่สัมภเวสีแบบนี้ ผีโสดๆ อย่างต้าจะหาแฟนได้ไง ถ้าต้ายังหาแฟนใหม่ไม่ได้จะให้บดยั่วใคร”“ก
ริตาค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม ทั้งหัวปวดจี๊ดด้วยอาการแฮงค์ดีนะวันนี้เป็นวันหยุด เธอค่อยๆ ผุดลุกขึ้นนั่งงัวเงีย ทว่ายังไม่ทันประกอบสติกลับมาจนครบร้อยเปอร์เซ็นต์ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นริตาหยิบมากดรับสาย “ฮัลโหล ว่าไงแม่”“ต้าตื่นแล้วเหรอ วันนี้หยุดงานหรือเปล่า?”หลังจากไปวีนงานแต่งน้องสาวนึกว่าแม่จะไม่อยากคุยกับเธอซะแล้ว“หยุดปกติ แม่มีไรเหรอ? ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”“แม่เวียนหัวไม่สบายตัว มาพาแม่ไปหาหมอหน่อย”ริตาขมวดคิ้วนิ่วหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้แม่ไม่ได้อยู่บ้านที่ชานเมือง แต่ย้ายมาอยู่กับน้องสาวและลูกเขยที่คอนโดเก่าของเธอ แม้ไม่อยากไปเจอสองคนนั้นแต่เธอก็ต้องไป นี่แม่ไงสงสัยยัยนิดยังไม่ตื่นหรือไม่ก็กำลังนอนกกนอนกอดกับสามีที่อุตส่าห์ลงแรงแย่งชิง ไม่ยอมลุกมาดูแม่นั่นแหละคงอ้างว่าท้องอยู่ต้องการนอนหลับพักผ่อนนานๆ อย่าคิดว่ารู้ไม่ทัน เฮอะ! มุขตื้นๆ แบบนั้นเธอเจอจนชิน“อืม ถ้าเวียนหัวมากๆ ห้ามทำงาน แม่ต้องนั่งนิ่งๆ แล้วรอแปบนะ เดี๋ยวต้ารีบไป”ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางจนมาถึงที่หมายรวมๆ ราวชั่วโมงครึ่ง ริตาก็ขึ้นมาหามารดาถึงบนห้องเดิม เธอไม่รู้หรอกว่ารหัสถูกเปลี่ยนหรือยังเพราะ
หลังจากช่วยทำกับข้าวอย่างหงุดหงิดจนเสร็จสรรพก็พามารดาไปหาหมอนับว่าโชคดีที่พรพรรณไม่ได้ป่วยเป็นอะไร เพียงแค่นอนไม่ค่อยหลับเพราะย้ายที่จากบ้านกว้างมาอยู่ห้องแคบ นางจึงพักผ่อนไม่เพียงพอเลยได้วิตามินบำรุงมาถุงเบ่อเริ่มระหว่างทางจากโรงพยาบาลกลับคอนโด โทรศัพท์ของพรพรรณก็ดังขึ้น พอกดรับเท่านั้นแหละ เสียงณิชาดังออกลำโพงมาเลยจ้า‘แม่ ทำไมต้มจืดเต้าหู้มันเค็มนักล่ะ ยังมีไข่เจียวอีก ขมปี๋เลย พี่ทันถึงขั้นท้องเสียแล้วเนี่ย’พรพรรณอึ้งงัน พอเหลือบมองลูกสาวคนโตถึงเข้าใจ“ยัยต้า...”หลังจากถูกบ่นจนหูชากระทั่งมาส่งมารดาถึงคอนโด ริตาก็กลับทันที เธอไม่คิดอยู่ต่อหรอกเดี๋ยวเผลอวางยาพิษฆ่าใครตาย! แค่ทำให้ท้องเสียก็พอใจล่ะแต่จังหวะเปิดประตูกำลังขึ้นนั่งบนรถยนต์ หางตาก็เห็นสามีภรรยาคู่หนึ่งณิชากับธนาไงจะใครล่ะ!“พี่ต้ามาทำอะไรที่นี่” ณิชาถามเสียงสั่น ท่าทางหวาดกลัวลนลาน เธอเกาะแขนแข็งแรงของสามีไว้แน่นอย่างต้องการคนปกป้องตลอดเวลาธนาเองก็โอบแขนหนึ่งไว้ที่เอวภรรยาอย่างหวงแหน ท่าทางพร้อมปกป้องเต็มที่ ทั้งรักทั้งถนอมหล่อนเกินที่ใครจะเทียบได้ริตามองภาพนั้นอย่างหมั่นไส้จะรักกันขนาดไ
“แล้วรถมาจากไหนล่ะแม่ นิดเห็นพี่ต้าขับมาเองขนาดนั้น ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของเลยนะ หรือพี่ต้าซื้อเอง แต่ก็ไม่น่าใช่ พี่ต้างกเรื่องนี้จะตาย ไม่ยอมจ่ายหรอก”ริตาเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะเงินเดือนส่วนหนึ่งส่งให้พรพรรณตลอด แถมยังส่งน้องเรียน จะเอาที่ไหนไปซื้อ นางจึงบอกยิ้มๆ กับลูกสาว “เห็นต้าว่าได้เลื่อนตำแหน่งน่ะ ที่บริษัทมีสวัสดิการดีมาก เป็นคอนโดห้องหนึ่งกับรถยนต์ประจำตำแหน่ง”“โอ้โห!” ณิชาตาโต “น่าอิจฉาจัง” เธอหันมาอีกฝั่ง “พี่ทัน เมื่อไรพี่จะได้แบบนั้นบ้าง”ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “รถพี่ที่ใช้อยู่ก็พอแล้วนี่”“แต่มันยังไม่ดีพอ นิดอยากได้รถแบบพี่ต้า”ธนาลุกขึ้นพูดเสียงทุ้มต่ำฟังดูอบอุ่นเหมือนเคย “งั้นนิดก็รีบคลอดลูกนะครับ แล้วรีบกลับไปเรียนซะให้จบๆ จะได้ออกมาช่วยกันทำงาน ดีไหม? หืม...”ว่าพลางยีหัวภรรยาจนยุ่งแล้วลุกขึ้นณิชากระเง้ากระงอด รีบออดอ้อนสามี “ไม่ดีหรอก นิดคลอดลูกเสร็จก็กลับไปเรียนให้จบรับปริญญาเพื่อพี่ทัน ส่วนหลังจากนั้นก็จะเป็นแม่บ้านเต็มตัวคอยดูแลลูกผัวก็พอ อ้าว! จะไปไหนล่ะพี่ทัน ไหนว่าจะไปช้อปปิ้งกันไม่ใช่เหรอ?”ฝ่ามือที่กำลังพับผ้าอยู่ชะงักเล็กน้อย พรพรรณมองตามลูกสาวกับลูก
ทุกสถานการณ์มักจะมีคนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตเราที่เป็นทั้งเพื่อนร่วมงาน ลูกค้า เจ้านาย เพื่อนของเพื่อน หนึ่งในนั้นอาจจะกลายเป็นดอกไม้สวยงามกลางใจให้ผีเสื้ออย่างเธอได้โบยบินต่อไปโดยมีเขาเบ่งบานเคียงคู่ ริตาจึงตอบตกลงก้องกวินทันทีและเริ่มคบหากัน หลังจากนั้น เดทแรกของเราคือทะเล...บอสช่างรู้ใจ กำลังอยากเล่นน้ำเค็มๆ อยู่พอดีปล่อยผีกันไปเลยจ้า“นังต้า ใจเย็น” เขมิกาถูกลากแขนลงน้ำทะเลทันทีที่มาถึง “โอ๊ย! แกมาเดทอยู่นะ ขึ้นฝั่งไปอยู่กับแฟนเลยไป๊”“เล่นก่อน แปบเดียวน่า” ริตายิ้มแฉ่งดำผุดดำว่ายอย่างชื่นใจ ชุดทูพีชที่ใส่ก็เซ็กซี่โดยไม่ต้องเกรงใจใครทั้งนั้น เนื่องจากที่นี่คล้ายเกาะส่วนตัวเลย มีบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสน์ ตอนเดินทางยังนั่งเจทส่วนตัว ชวนเพื่อนมาด้วยได้ดังนั้นเดทแรกของเธอกับก้องกวินจึงมีเขมิกากับภากรและบอดี้การ์ดตัวโตอีกสองคน อบอุ่นสุดๆเขมิกาเอื้อมมือดึงแก้มเพื่อนจนย้วยเพื่อช่วยดึงสติ “เพราะแบบนี้ไงถึงถูกทิ้งยัยบื้อเอ้ย”บ่นพลางดึงเพื่อนขึ้นจากน้ำประหนึ่งลากนางเงือกขึ้นฝั่งไปหาพระอภัยมณีที่กำลังนั่งเป่าปี่อยู่ตรงโน้นภากรนั่งมองแฟนตัวเองอย่างนึกขันแกมเอ็น
หลังจากนั้นก้องกวินก็จับริตาขึ้นอุ้มแนบอก“ไปเล่นน้ำกัน อยากเล่นมากไม่ใช่เหรอ?”ริตาเองก็ไม่ได้มาเที่ยวนานมากแล้ว วันๆ ทำแต่งาน วันนี้ถือเป็นนาทีทอง ช่างเรื่องอื่นก่อน “จัดไปค่า”สองคนเล่นน้ำทะเลเหมือนเด็กตัวโตที่พ่อแม่เพิ่งอนุญาตให้ลงน้ำได้ซะทีหลังจากรอมานาน อารมณ์พวกเขาจึงเป็นลักษณะคล้ายระเบิดลงน้ำเพราะเกิดเสียงดังตูมๆ ริตากับก้องกวินไม่ได้มาเที่ยวเล่นแบบนี้นานเหลือเกิน ทุกวันนานนับปีทำแต่งานจริงๆวันนี้ริตาจึงยอมละทิ้งอาการเขินไปก่อนละกัน ยะฮู้จังหวะนั้น แจ็คก็เดินลุยน้ำเข้ามาถามอย่างจริงจัง “เจ้...ภาพไหนดี”อะไรของแกไอ้แจ็ค ริตาหันมาทำตาดุๆแจ็คนิ่วหน้าพูดเสียงเครียด “ต้องอัพเดตสเตตัสบอกสถานะเลยนะครับ เดี๋ยวคนไม่รู้จะเข้ามาแย่ง”ริตามองก้องกวินที่แอบยักคิ้วให้แจ็คทีหนึ่งรู้งานทุกคนเลยเนอะ“เอารูปนี้ กับรูปนี้แล้วก็...”กำลังเลือกอย่างขยันขันแข็งกลับเป็นก้องกวินที่ดึงโทรศัพท์มือถือของแจ็คมาช่วยเลือก“รูปนี้กับรูปนี้ดีกว่า ไม่โป๊เกินไป เห็นหน้าผมชัด”ริตารีบเบรกอย่างลนลาน “แต่รูปนี้ต้ากำลังคล้องคอแล้วหอมแก้มบอสอยู่นะ”“นั่นแหละ เอารูปขี่หลังด้วย”“เน
ริตารับมาพินิจพิเคราะห์นิ่งๆ ชั่วครู่ค่อยถาม “แกได้มาจากไหน ใครถ่ายให้ มีเหตุผลอะไรถึงยุแยงแกแบบนี้”นี่คือผลพวงจากการดูซีรีย์โดยมีก้องกวินดูเป็นเพื่อน เขาช่วยคิดวิเคราะห์การกระทำตัวละครให้เธอฟัง ทั้งยังสามารถคาดเดาถึงแผนการต่างๆ อันแยบยลได้แตกฉานมันมีฉากแนวคิดการยืมมือคนอื่นแบบนี้ด้วยนะณิชาได้ยินคำพูดพี่สาวก็รีบฟ้องทันที “ยัยนีเน่าน่ะสิ อีนี่แหละที่มันทำให้นิดแท้ง ตอนแรกนิดระแวงมัน แต่พอมันเอาภาพนี้ให้ดู นิดก็หน้าแตกยับเยิน ก็เลยต้องมาจัดการซะหน่อย ปล่อยไว้ไม่ได้เด็ดขาดนะพี่ต้า เสียหน้าแย่”ฟังเหตุผลมันสิ! ริตาหัวจะปวดเธอหันไปถามแฟน “เอาไงดีพี่วิน”ปกติก้องกวินไม่เคยใส่ใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ ทว่าหากเกี่ยวข้องกับแฟนสาวมันย่อมไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เขาจึงพูดแนะนำด้วยน้ำเสียงเย็นชาสีหน้าเรียบเฉย “เดี๋ยวพี่ส่งคนไปเก็บหลักฐานให้นิดฟ้องชู้หาเงินมาใช้ ถ้าอยากให้ฟ้องหย่าด้วยก็ดี พี่สั่งทนายจัดการได้ เอาหมดตัวเลยไหม”ริตาเห็นด้วย “ดีเลยพี่วิน ตามนั้น”แต่ณิชาเบิกตาอย่างตกใจรีบร้องห้าม “ฟ้องชู้พอค่ะ ไม่ต้องฟ้องหย่านะ นิดไม่อยากหย่า ฮือ...รักเค้า”จะบ้าตาย! ริตาอยากจะเป็นลมสุดท้ายริตาก็ทำไ
นอกจากความน่ากลัวชวนหวาดหวั่นพรั่นพรึงโดยธรรมชาติแล้ว ธนายังกริ่งเกรงก้องกวินตามสายงานด้วยชายหนุ่มเพิ่งรู้ว่าบริษัทย่อยรับเหมาก่อสร้างและตกแต่งภายในที่ตัวเองทำงานอยู่ มีก้องกวินเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ อีกฝ่ายคือเจ้านายตัวจริงของหัวหน้าเขาเองหลังจากถูกขู่แบบนั้น ธนาจึงหันมาเป็นสามีที่ดี อยู่กับณิชาตามประสาคู่ชีวิตที่เลือกเองตามยถากรรมทุกวัน ธนาต้องตื่นแต่เช้ามากกว่าเดิมหนึ่งชั่วโมงเพื่อขับรถฝ่าสภาพจราจรที่ติดขัดไปส่งณิชาเข้าเรียนก่อนค่อยไปทำงานตามปกติณิชาเรียกร้องแบบนั้นเพราะไม่อยากเดินทางเอง และธนาก็ต้องเชื่อฟังทำตามด้วย ไม่งั้นเธอจะฟ้องพี่เขย ฮึ!อันที่จริงณิชาไม่กล้าเข้าหาก้องกวินโดยตรงหรอก เขาน่ากลัวเกินไป แถมยังมีบอดี้การ์ดตัวโตยืนบังอย่างกับกำแพงล้อมตึก เข้าถึงยากจะตาย เธอก็เลยอ้อนพี่สาวแทนแค่ฟ้องนิดฟ้องหน่อย ใส่ไฟเข้าไปอีกเล็กน้อย หาว่าธนาไม่รักไม่ใส่ใจ และเธอรักเขามาก วาดหวังสามีที่ดีทำหน้าที่สมบูรณ์จะได้รักกันหวานฉ่ำเหมือนเดิมตลอดไป เท่านั้นแหละ พี่สาวก็ให้พี่เขยส่งคนมาตักเตือนธนาทันทีณิชาเดินเข้าตึกคณะอย่างอารมณ์ดี แต่แล้วก็ต้องอารมณ์เสียเมื่อเห็นนีน
“ฉันก็คิดได้แล้วเหมือนกันค๊า” ริตาเชิดหน้าเสียงสูง เธอคิดได้ตั้งแต่วันที่รู้ว่าถูกหักหลังแล้วเหอะที่ตามรังควานไม่ได้ต้องการใครคืนโว้ย แค่อยากให้น้องกับแม่คิดได้ว่ากำลังเอาผู้ชายแบบไหนเข้าบ้านต่างหาก “ถอยไป!”แม้ถูกผลักอยู่หลายครั้งจนตัวเซแต่ธนายังคงพยายามตามง้อริตาเหมือนคนบ้า เขากำลังคิดว่าจะทำยังไงให้แฟนใหม่หล่อนเข้าใจผิดจนบอกเลิกดีจังหวะนั้นสายตาธนาเห็นก้องกวินยืนอยู่ริมระเบียง อีกฝ่ายอยู่ห่างออกไปและมองมาทางนี้พอดิบพอดีแผนร้ายในใจเกิดขึ้นเหมือนไฟผลาญชายหนุ่มคิดดึงริตาให้หันกลับมาและจูบอย่างดูดดื่มทว่าเพิ่งทำท่าจะยื่นมือไปดึงริตา กลับมีมือปริศนากระชากแขนของเขาออกห่าง แล้วเหวี่ยงตัวเขาอย่างแรง จนปลิวไปติดกำแพงห้องใครก็ไม่รู้ยังไม่ทันทรงตัวให้ดี คอเสื้อก็ถูกจับแล้วยกขึ้นสูงแจ็คยื่นหน้าใช้สายตาคมดุจ้องธนาอย่างกดดัน “มึงกำลังจะทำอะไรเจ้ต้าของกู?”ธนาหน้าซีดเผือด เขย่งปลายเท้าขึ้นจนสุดแรงเกิดขณะสาบเสื้อตรงคอถูกรั้งขึ้นสูงจนแทบขาดอากาศหายใจ อีกฝ่ายตัวสูงยังกับตึกเขาเคยต่อยตีกับอริสมัยเป็นวัยรุ่น แต่ไม่เคยมีเรื่องกับนักเลงอันธพาลหุ่นหมีควายใส่สูทผูกไทแบบนี้“ต่ะ ต้า ช่ะ
“เป็นของแม่นะ ของแกอ่ะอันนี้กับอันนี้จ๊ะยัยนิด” ริตาบอกยิ้มๆ ตอนนี้เธอกลับมาคืนดีกับน้องสาวแล้วล่ะ ช่วยไม่ได้ มันตัดกันไม่ขาดนี่เนอะ ครอบครัวเธอมีแค่สามคน แม่ที่แก่ขึ้นทุกวันกับน้องที่ไม่ค่อยได้เรื่องคนนี้เท่านั้น“ส่วนถุงนี้เป็นคอลเลคชั่นใหม่ของแบรนด์ พี่ให้นิด ส่วนถุงนี้ของคุณน้าครับ”ก้องกวินพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำธรรมดาแต่กลับห้าวห้วนฟังดูน่ากลัวมาก ใบหน้าคมเข้มยิ่งเสริมให้น่าเกรงขามณิชาค่อนข้างยำเกรงแฟนคนนี้ของพี่สาวมาก แต่ก็ชอบของฝากมากเช่นกัน เธอยื่นมือสั่นๆ ขึ้นรับอย่างหวาดๆ“ขอบคุณค่ะ พี่วิน”“เกรงใจจังเลยลูก วันหลังไม่ต้องเอามาเยอะแบบนี้ แบรนด์ดังทั้งนั้น ท่าทางแพงมาก”“พวกเราครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจครับ”ธนาเองก็อยู่ในห้องนี้ด้วย แต่กลับเหมือนสุญญากาศ เนื่องจากวันนี้ทุกคนนัดกินข้าวด้วยกัน เขาจึงลุกหนีไม่ได้อย่างไรเสียว่าที่พี่เขยคนนั้นเหมือนไม่อาจล่วงเกินได้แม้แต่นิดเดียว ธนามองก้องกวินอย่างอิจฉา ในอกร้อนรุ่มเหมือนมีไฟสุมตลอดเวลา ในอดีตคนที่เคยนั่งเคียงข้างริตาแล้วยื่นของฝากดีๆ ให้แม่กับน้องหล่อน คือเขาต่างหาก ไม่ใช่คนอื่นแบบนี้พรพรรณกับริตาเข้าครัวช่วยกันทำอาหาร ในข
ตอนที่ณิชาฟื้นขึ้นมาจึงเห็นแค่มารดา พี่สาวและแฟนใหม่ของพี่สาวเท่านั้น เธอไม่เห็นสามีและครอบครัวสามีเลยสักคน“พี่ทันไปไหนเหรอแม่”“พี่เขาไปส่งครอบครัวกลับบ้านน่ะลูก”อันที่จริง พวกนั้นเอาแต่บอกว่าผิดหวังที่เป็นแบบนี้ ทั้งยังกล่าวโทษลูกสาวของเธอว่าทำให้หลานในท้องตาย มีแค่ธนาที่ไม่เห็นด้วย ช่วยเถียงว่าเป็นความผิดของตัวเอง เขาดูสำนึกผิดในบางสิ่ง แต่ไม่รู้ว่าอะไรนางปลอบณิชาว่า “เดี๋ยวพี่เขาก็กลับมาหานิดนะลูก มันดึกมากแล้ว พี่เขาก็เลยต้องไปส่งครอบครัวกลับบ้านก่อน ตอนนี้นิดต้องดูแลตัวเอง อย่าคิดมากนะ”“อือ...นิดรู้” ณิชาน้ำตาคลอ เธอหันไปทางพี่สาว แววตาออดอ้อนเหมือนเมื่อก่อนทั้งเว้าวอนขอความเห็นใจ “พี่ต้า ลูกไม่อยู่แล้วนะพี่” นี่คือความรู้สึกลึกๆ ที่รู้ดีแก่ใจ แม้พี่สาวจะร้ายกับเธอแค่ไหน แต่รักลูกของเธอแน่นอน “น้องไม่อยู่กับพวกเราแล้วพี่ นิดเสียใจ”ริตาเองก็เสียใจมากจึงไม่อยากหาเรื่องน้องอีกแล้ว มองดูใบหน้าซีดเซียวไร้สีเลือดแบบนี้ก็ยิ่งหักใจตำหนิไม่ลง เธอจับมือณิชาขึ้นมาลูบแล้วตบเบาๆ อย่างปลอบประโลม“ไม่เป็นไรหรอกนิด เดี๋ยวค่อยมีใหม่นะ นิดยังสาว ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง”“ฮึก พี่
ริตาได้รับข่าวที่น่าตกใจในวันต่อมา‘ต้า! น้องแท้งแล้ว...’พรพรรณพูดพลางร้องไห้สะอื้น ขณะแจ้งข่าวร้ายของลูกสาวคนเล็กถึงลูกสาวคนโต ‘หลานไม่อยู่แล้วนะลูก’ริตาแทบทำโทรศัพท์หลุดมือ สายตากวาดมองไปทางของใช้เด็กอ่อนที่ถูกเตรียมเอาไว้จนเต็มห้องอย่างอึ้งงัน เธอถามเสียงเลื่อนลอย “ตอนนี้นิดอยู่ไหนแม่?”‘โรงพยาบาล...’“เดี๋ยวต้ารีบไป แม่ทำใจดีๆ ไว้ก่อนนะ”แม้ริตาเกลียดธนาโกรธณิชาแต่ไม่เคยนึกชังหลาน เธอตั้งตารอเด็กน้อยลืมตาดูโลกทุกวัน คิดเอาไว้ตลอดว่าหากวันหนึ่งพ่อแม่ของหลานเลิกกัน เธอจะดูแลหลานเอง ช่วยไม่ได้ที่เธอมองออกว่าธนากับณิชาไม่น่าจะไปกันรอด จะดีสักแค่ไหนหากสองคนนั้นเลิกกันก่อนที่จะเผลอทำร้ายจิตใจเด็กคนหนึ่งที่เริ่มรู้เรื่องรู้ราวมากขึ้นในทุกๆ วัน เด็กน่ะถ้าเติบโตมาท่ามกลางพ่อแม่ที่มีปัญหาขัดแย้งจะมีความสุขได้ยังไง มันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเธอรู้แก่ใจตอนนั้นเธอเองยังเห็นพ่อกับแม่ที่ทะเลาะกันบ่อยๆ พ่อกินเหล้าเมาไม่เอาการเอางานกลับบ้านก็ตบตีดุด่าแม่ ต่อมายังเมาแล้วขับรถตกน้ำจนตัวเองตายอนาถ ทิ้งไว้แค่หนี้สิน ปล่อยเมียกับลูกๆ ให้สู้ชีวิตอย่างยากลำบากแม่ขาดหัวหน้าครอบครัวจึงมักรู้สึกว่ามีปมทา
ในขณะที่ตอนนี้นับเป็นนาทีทองที่นีน่าเองก็คิดแบบมักง่ายเช่นกัน เธอจะดามแผลใจให้หายเร็วๆ จึงรีบขยับมานั่งใกล้ๆ ธนาทันที จนไหล่เธอชิดกับไหล่เขาได้อย่างใจขาอ่อนขาวจั๊วะยังแนบชิดจนสามารถเสียดสีกับท่อนขาแข็งแรงในกางเกงขาสั้นของเขาอย่างเป็นธรรมชาติคล้ายตั้งใจคล้ายไม่จงใจ ทุกการกระทำเกิดขึ้นรวดเร็วและนั่นก็มากพอที่จะทำให้เกิดประกายไฟบางอย่าง ความร้อนระอุแผ่ซ่านจากร่างกายของหนุ่มสาววัยเจริญพันธ์ ดวงตาของหล่อนแพรวพราว สายตาของเขาเองก็เช่นกัน ทั้งสองเหมือนเชื้อเพลิงที่พร้อมติดไฟ ชายหญิงคล้ายตกบ่วงในภวังค์แห่งแรงดึงดูดที่มองไม่เห็นมันเป็นเรื่องที่ง่ายและรวดเร็วมากสำหรับคนบางคนที่ตรรกะชีวิตผิดเพี้ยนในเรื่องชู้สาว ทว่าเสียงปิดประตูห้องจากด้านในของบ้านพักที่ดังขึ้นทำให้สองคนรู้สึกตัวพวกเขารีบแยกกันทันทีก่อนที่ณิชาจะเดินมาเห็นเมื่อณิชากลับมาแล้วนั่งลงที่เดิมข้างธนา เธอก็บอกให้เขาไปย่างกุ้งมาปอกให้กินหน่อย ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทำให้ แน่นอนเขาต้องรีบทำตามใจก่อนที่คนเป็นเมียจะสังเกตเห็นความผิดปกติระหว่างเขากับเพื่อนหล่อนนีน่ารีบลุกขึ้นด้วยเหตุผลเดียวกัน เธอบอกณิชา “เดี๋ยวฉันช่วยย่าง แกชอบกินกุ้งมาก
นีน่าสะอึกสะอื้น “แต่พวกเขาทะเลาะกันแรงมาก พี่ติณดูตกใจมาก ถึงขนาดผลักฉันจนล้มแล้วขอตัดขาด รอบนี้น่าจะกลับไปหาเมียจริงๆ เขาทิ้งฉันแล้วแก”ณิชาถอนหายใจ “ฉันถามแกนะ ครั้งนี้แกตั้งใจใช่มั้ย แกตั้งใจนัดพี่ติณมาอยู่กับแกแล้วให้เมียเขามาเจอคาตาจังๆ จะได้ขอหย่ากับพี่ติณเสียที”นีน่าชะงัก ก่อนยอมรับเสียงอ่อย “ถูกแกจับได้อีก”“เออ ฉันเพื่อนแกไง แผนตื้นๆ ใครๆ ก็ทำกันป่าว ให้เมียเขาจับได้ซะ พอบ้านแตกหย่าขาดแล้ว แกก็ได้โอกาสเข้าแทรกกลางเป็นเมียใหม่เขาแทนที่เมียเก่าโดยสมบูรณ์”ใช่ ตามนั้นแหละ นีน่าวางแผนยึดครองผัวคนอื่น เธอไม่อยากหลบซ่อนแบบเมื่อก่อน เธอต้องการแสดงตัว อยากเป็นที่หนึ่ง ให้เขาเป็นผัวเธอคนเดียวไม่ต้องแบ่งใครทว่าสุดท้ายกลับผิดแผนไปหมด“แต่เขาไม่ยอมหย่าไง ฮือ...”“เฮ้อ...รอไปก่อน”“รอ! ทำไมต้องรอ? ทำไมเขาไม่หย่าเลยล่ะ”“เดี๋ยวเขาอาจจะหย่าก็ได้ ไม่ร้อง”“ไม่ใช่ว่าไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไง ตอนนั้นเขายังอ้ำอึ้ง เลือกไม่ได้อยู่เลย ว่าจะเลิกกับฉันหรือเปล่า แต่รอบนี้เขาบอกชัดว่าตัดขาดฉันอ่ะแก”“เออ เอาน่า อย่าเพิ่งหมดหวัง เดี๋ยวฉันช่วยแย่งเขาให้แกเอง
ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ปลายเดือนก็มาถึงณิชาบอกมารดาให้แพคกระเป๋าสำหรับเธอกับสามีตั้งแต่เมื่อวานซีน และวันนี้เธอก็ได้ไปเที่ยวทะเลเสียทีมีสามีตามใจก็ดีอย่างนี้เธอกับเขามากันแค่สองคนตามประสาคู่รักคู่สมรส คนจะสวีทหวานแหววกัน ไม่อยากให้ใครมาด้วยมันเกะกะ ตอนนี้ท้องอยู่ ไม่ได้มีเรื่องบนเตียงมานานแล้วมันน่าเบื่อ ต้องเพิ่มความโรแมนติกด้วยบรรยากาศดีๆ อย่างทะเลนี่ล่ะห้องพักที่ธนาจองไว้เป็นรีสอร์ทริมทะเล สวยสะอาด แม้มีหลังอื่นเรียงอยู่ติดกันเต็มไปหมด ไม่ค่อยส่วนตัวเท่าไร แต่ก็นับว่าดีมากณิชารีบเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมชุดว่ายน้ำที่ดูยั่วยวนทันที ไม่ได้แค่ยั่วสามีหรอกนะแต่ของดีมันต้องโชว์ตอนนี้เธอยังหุ่นดีอยู่ มองไม่ออกว่าท้องด้วยซ้ำ ผู้ชายคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมาล้วนมองเธอตาเยิ้มทั้งนั้น“พี่ทัน เราไปเดินเล่นกัน”“อืม...” ธนามองภรรยาด้วยหางตา “แต่งตัวเหมือนไม่มีผัวเลยนะ” ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหึงหรือเปล่าแค่รู้สึกว่าถ้าไม่ให้เกียรติตัวเองก็ควรให้เกียรติผัวบ้างสิ แต่ช่างเหอะ อยากแต่งแบบไหนก็แต่งไปเขาเห็นหมดจนไม่รู้สึกอะไรแล้วหญิงสาวไม่รู้ความคิดสามีเพียงเข้าใจว่าตัวเองมีดี ผัวต้องหวงแหนเป็นธรรมดา