หลังจากวันที่ก้องกวินสั่งให้ริตาหาแฟนใหม่เจ๋งๆ เธอก็ยังคงทำแต่งาน คอยตามติดเจ้านายหนุ่มตลอดเวลา และเฝ้าครุ่นคิดตลอดเวลาเช่นกัน
หญิงสาวพยายามมองหาผู้ชายดีเลิศประเสริฐศรีที่ว่า แต่ก็มองไม่เจอสักคน ผู้ชายในบริษัทส่วนใหญ่มีเมียแล้ว ที่ยังไม่มีเมียก็อายุน้อยกว่าเธอ เวลาพูดคุยยังเรียกเธอว่าเจ้ จึงให้รู้สึกเหมือนน้องชายมากกว่าจะเป็นอย่างอื่น
ริตาค่อยๆ มองไปมองมาทั่วทั้งบริษัทก็เห็นจะมีแต่เจ้านายนั่นแหละที่เจ๋งสุด คิดแล้วก็ได้แต่ตกใจตัวเอง
บอสเกินเอื้อมไม่ไหว แค่สมมติยังไม่มีความกล้าไง
ขณะนั่งเหม่อคิดไปเรื่อยเปื่อยเสียงทุ้มต่ำพลันดังขึ้น “ต้า ผมสั่งให้มองมาทางนี้ คุณมองไปทางไหน?”
ทันทีที่ริตาหันมองตามเสียง เลือดกำเดาก็แทบพุ่ง บอสของเธอมาพร้อมกล้ามแน่นๆ ซิกแพคเน้นๆ หยาดเหงื่อที่เกาะพราวตามลำตัวสูงยาวซึ่งเปลือยกายท่อนบนนั้น...
โอย! คนโสดจะเป็นลม...
ริตาหน้าแดงก่ำอย่างห้ามไม่อยู่ รู้สึกร้อนผ่าวไปหมด บอสจะให้มานั่งเฝ้าออกกำลังกายไม่ได้นะคะ ใจไม่ดีเลยค่ะ
ก้องกวินขมวดคิ้วมองริตาที่พยายามหันหน้ามองทางอื่นตลอดเวลาอย่างหงุดหงิด หล่อนไม่กล้ามองเขา ชายหนุ่มที่คิดอ่อยให้รู้สึกเซ็ง อุตส่าห์สั่งปิดฟิตเนสเพื่อเธอ
“คุณควรออกกำลังกายบ้าง มาออกด้วยกัน” เขาสั่ง
“ค่ะบอส” ริตารีบเดินไปขึ้นลู่วิ่งฝั่งโน้นที่อยู่ไกลโพ้น
“...”
ท่ามกลางกองเอกสารเต็มเคาน์เตอร์เลขาหน้าห้องที่มีริตาเคลียร์จนเสร็จโดยมีผู้ช่วยเลขาช่วยจัดการต่อถึงสองคน คือกิ๊กกับวัตที่ได้เลื่อนตำแหน่งมาจากพนักงานเดินเอกสารขึ้นเป็นผู้ช่วยริตา
“พี่ต้าแค่นั่งสวยๆ รอติดตามบอสพอค่ะ” กิ๊กว่า
“เอกสารทั้งหมดไว้ใจพวกเราได้ครับผม” วัตบอกอย่างขยันขันแข็ง
ริตาจึงมีเวลาคิดฟุ้งซ่านเรื่องอื่นนอกจากงานได้บ้าง
คิดไปคิดมาก็เริ่มวางแผนหาแฟนใหม่อย่างจริงจัง ริตาจึงโทรหาเขมิกา
“เขม แกคิดว่าฉันควรหาแฟนใหม่ที่ไหนดี”
‘ที่ทำงานแกไง ผู้ชายเยอะแยะ’
“มองแล้ว ไม่ได้ไง ต้องหาเอานอกบริษัทนั่นแหละ”
‘งั้นไปเที่ยวกันดีป่ะ’
“จะเอาเวลาที่ไหนไปเที่ยว งานยุ่งกว่าเดิมมากๆ ขนาดนัดแชมป์ไว้ยังทำไม่ได้เลย มันโทรมาบ่นใส่หูทุกวัน นางร้ายกับตัวโกงไม่ได้ออกโรงนานล่ะเนี่ย พระเอกนางเอกเป็นไงมั่งไม่รู้ เดี๋ยวคนดูจะคิดว่านิยายจบบริบูรณ์แล้วงี้”
ปลายสายเงียบไปซักพักคล้ายทำท่านึก ก่อนพูดอีก ‘เที่ยวไนต์คลับไงแก เลิกงานกี่ทุ่มก็ยังไปเที่ยวได้อยู่ โอเคป่ะ’
“อือ ก็ดี ว่าแต่คลับไหน”
‘ที่คลับของบอสแกไง ที่นั่นลูกค้าที่เป็นผู้ชายอ่ะ โปรไฟล์ดีเลิศทั้งนั้น มองหน้าก็จิ้มโทรศัพท์เสิร์จข้อมูลได้เลย ใครไม่โสดหรือแต่งคุณหนูจากตระกูลอะไรมีลูกกี่คนรู้หมด แกจะได้คัดทิ้งแล้วเลือกเฉพาะคนโสดได้ง่ายๆ ดีมั้ย’
“โอ๊ย! ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้เนี่ย เขมเพื่อนรัก ฉันมีแกคนเดียวเหมือนมีกูรูเป็นร้อยเป็นพัน”
‘เว่อร์มากค่ะเพื่อน แกอยู่ในภาวะจิตใจแตกสลาย สมองน้อยๆ ก็เลยฝ่อชั่วคราวเหอะ’
“ใช่เลย คิดอะไรไม่ค่อยออกจริงๆ งั้นคืนนี้แกว่างป่ะ หลังเลิกงานไปกัน”
‘โอเคจัดไป’
ไนต์คลับหรูใจกลางเมืองย่านไฮโซ
รถยุโรปคนงามแล่นมาจอดในลานอย่างปราดเปรียว สาวสวยในชุดเซ็กซี่เปิดประตูออกมายืนอย่างโดดเด่น เรียกสายตาหนุ่มๆ แถวนั้นได้เป็นแถว
เพราะกำลังทำตามคำแนะนำเจ้านายที่เคารพรัก ริตาจึงเลือกใส่ชุดเดรสสุดเซ็กซี่ที่เขาให้มา ทั้งยังขับรถประจำตำแหน่งมาเที่ยวด้วย เนื่องจากเจ้านายบอกเอาไว้ว่ารถคันนี้สามารถใช้ขับไปไหนมาไหนแบบส่วนตัวได้
บอสของเธอใจดีที่ซู๊ดด
เทพเจ้าในร่างจอมมารชัดๆ
ริตาเป็นฝ่ายมารอเขมิกา เพราะฝ่ายนั้นต้องกลับห้องไปหาแฟนก่อนเพื่อรอปิดร้านแล้วมาพร้อมกันหญิงสาวเข้ามานั่งโต๊ะที่จองไว้ เธอเลือกมุมที่ดีที่สุด โดดเด่นที่สุด เพราะต้องการหาแฟนไง เป้าหมายชัดเจนจ้านั่งไม่นาน เขมิกาก็ตามเข้ามาพร้อมภากร“มาแล้วแก มีใครเข้าตามั่งยัง?” เขมิกาถามทันทีเมื่อเข้ามานั่งลงข้างเพื่อนคนถูกถามส่ายหน้าพรืด ไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้าตาเธอ แต่เธอนั่นแหละเข้าตาใครบ้างเหอะเพราะเท่าที่มองดูอยู่นาน ที่นี่มีแต่สาวสวยลุคคุณหนูสายไฮโซทั้งนั้น เธอสู้ไม่ได้เลยค่ะ! เพลีย...ภากรถามอย่างสงสัย “วันนี้มีอะไรพิเศษเหรอ?” เพราะเห็นแฟนเลิกงานมาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเร่งเขายิกๆ อย่างกับจะไปกู้ชาติ เขาเลยต้องปิดร้านประหนึ่งรีบเดินทางมาต้านศัตรูที่กำลังประชิดประตูเมืองอย่างนั้นแหละเขมิกาหันมาบอกแฟนตามตรง “ยัยต้าน่ะสิ ถูกบอสแนะนำว่าให้หาแฟนใหม่เจ๋งๆ”ชายหนุ่มนิ่วหน้า ซักพักก็ล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาต่อสายหาใครบางคน“ฮัลโหล พี่วิน พี่ไปแนะนำอะไรคุณเขาครับเนี่ย?”เพราะมีอยู่คนเดียว คำว่าคุณเขาของภากรจึงทำให้ปลายสายเข้าใจได้ทันทีว่าใคร เขาถาม ‘หล่อนใส่ชุดอะไร?’“ชุดที่ได้เป็นของขวัญวันก่อนเลย” เขาตอบ
“ผ่อนคลายค่ะบอส” ยิ้มประจบเอาใจผ่านแก้วเหล้าก้องกวินรับเหล้ามาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว แล้วเป็นฝ่ายรินให้ริตาบ้าง “คุณดื่มได้เลย วันนี้ผมมาดื่มเป็นเพื่อน”เพื่อน! ตรงไหน? ริตาเลิกคิ้วมองเหมือนผู้ปกครองมาจับผิดมากกว่านะคะบอสริตานั่งตัวลีบจนชุดเซ็กซี่กลายเป็นเซ็กเสื่อมไปล่ะจ้า เธอดื่มเหล้าอย่างกลัดกลุ้มไปเลยยาวๆเจ้านายหนุ่มกับเลขาสาวนั่งดื่มเหล้าด้วยกันเงียบๆริตาไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร รู้แค่ว่าเหล้าแพงและรสแรงเว่อร์ กับแกล้มถูกปากมาก เหมือนอาหารโรงแรมหรู แล้วตอนนี้เธอเริ่มกรึ่มแล้ว พอรู้สึกแบบนั้นก็ยิ่งดื่มเข้าไป น้ำเหล้าลงคออย่างลื่นไหลเหมือนน้ำเปล่า เครื่องติดแล้วไง พอเริ่มเมาได้ที่ ผีบ้าก็เริ่มเข้าสิงอีกแล้ว“บอส!” ริตาลากเสียงเรียกเจ้านายอย่างหงุดหงิด “บอสคะ บอสขา...” น้ำเสียงประชดประชันชวนเสียวไส้“หืม”ก้องกวินเลิกคิ้วมองใครบางคนที่เริ่มเปลี่ยนไป เธอกำลังกลายร่างเป็นงู ทำท่าทอดตัวเลื้อยกับโซฟา ดุกดิกไปมาตรงหน้าขาของเขา“บอสบอกเองว่าให้ใส่ชุดนี้มายั่วๆ บดๆ แฟนใหม่ แต่มานั่งเป็นเจ้าที่ไล่สัมภเวสีแบบนี้ ผีโสดๆ อย่างต้าจะหาแฟนได้ไง ถ้าต้ายังหาแฟนใหม่ไม่ได้จะให้บดยั่วใคร”“ก
ริตาค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมาบนเตียงนุ่ม ทั้งหัวปวดจี๊ดด้วยอาการแฮงค์ดีนะวันนี้เป็นวันหยุด เธอค่อยๆ ผุดลุกขึ้นนั่งงัวเงีย ทว่ายังไม่ทันประกอบสติกลับมาจนครบร้อยเปอร์เซ็นต์ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นริตาหยิบมากดรับสาย “ฮัลโหล ว่าไงแม่”“ต้าตื่นแล้วเหรอ วันนี้หยุดงานหรือเปล่า?”หลังจากไปวีนงานแต่งน้องสาวนึกว่าแม่จะไม่อยากคุยกับเธอซะแล้ว“หยุดปกติ แม่มีไรเหรอ? ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า?”“แม่เวียนหัวไม่สบายตัว มาพาแม่ไปหาหมอหน่อย”ริตาขมวดคิ้วนิ่วหน้า เธอรู้ว่าตอนนี้แม่ไม่ได้อยู่บ้านที่ชานเมือง แต่ย้ายมาอยู่กับน้องสาวและลูกเขยที่คอนโดเก่าของเธอ แม้ไม่อยากไปเจอสองคนนั้นแต่เธอก็ต้องไป นี่แม่ไงสงสัยยัยนิดยังไม่ตื่นหรือไม่ก็กำลังนอนกกนอนกอดกับสามีที่อุตส่าห์ลงแรงแย่งชิง ไม่ยอมลุกมาดูแม่นั่นแหละคงอ้างว่าท้องอยู่ต้องการนอนหลับพักผ่อนนานๆ อย่าคิดว่ารู้ไม่ทัน เฮอะ! มุขตื้นๆ แบบนั้นเธอเจอจนชิน“อืม ถ้าเวียนหัวมากๆ ห้ามทำงาน แม่ต้องนั่งนิ่งๆ แล้วรอแปบนะ เดี๋ยวต้ารีบไป”ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางจนมาถึงที่หมายรวมๆ ราวชั่วโมงครึ่ง ริตาก็ขึ้นมาหามารดาถึงบนห้องเดิม เธอไม่รู้หรอกว่ารหัสถูกเปลี่ยนหรือยังเพราะ
หลังจากช่วยทำกับข้าวอย่างหงุดหงิดจนเสร็จสรรพก็พามารดาไปหาหมอนับว่าโชคดีที่พรพรรณไม่ได้ป่วยเป็นอะไร เพียงแค่นอนไม่ค่อยหลับเพราะย้ายที่จากบ้านกว้างมาอยู่ห้องแคบ นางจึงพักผ่อนไม่เพียงพอเลยได้วิตามินบำรุงมาถุงเบ่อเริ่มระหว่างทางจากโรงพยาบาลกลับคอนโด โทรศัพท์ของพรพรรณก็ดังขึ้น พอกดรับเท่านั้นแหละ เสียงณิชาดังออกลำโพงมาเลยจ้า‘แม่ ทำไมต้มจืดเต้าหู้มันเค็มนักล่ะ ยังมีไข่เจียวอีก ขมปี๋เลย พี่ทันถึงขั้นท้องเสียแล้วเนี่ย’พรพรรณอึ้งงัน พอเหลือบมองลูกสาวคนโตถึงเข้าใจ“ยัยต้า...”หลังจากถูกบ่นจนหูชากระทั่งมาส่งมารดาถึงคอนโด ริตาก็กลับทันที เธอไม่คิดอยู่ต่อหรอกเดี๋ยวเผลอวางยาพิษฆ่าใครตาย! แค่ทำให้ท้องเสียก็พอใจล่ะแต่จังหวะเปิดประตูกำลังขึ้นนั่งบนรถยนต์ หางตาก็เห็นสามีภรรยาคู่หนึ่งณิชากับธนาไงจะใครล่ะ!“พี่ต้ามาทำอะไรที่นี่” ณิชาถามเสียงสั่น ท่าทางหวาดกลัวลนลาน เธอเกาะแขนแข็งแรงของสามีไว้แน่นอย่างต้องการคนปกป้องตลอดเวลาธนาเองก็โอบแขนหนึ่งไว้ที่เอวภรรยาอย่างหวงแหน ท่าทางพร้อมปกป้องเต็มที่ ทั้งรักทั้งถนอมหล่อนเกินที่ใครจะเทียบได้ริตามองภาพนั้นอย่างหมั่นไส้จะรักกันขนาดไ
“แล้วรถมาจากไหนล่ะแม่ นิดเห็นพี่ต้าขับมาเองขนาดนั้น ทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของเลยนะ หรือพี่ต้าซื้อเอง แต่ก็ไม่น่าใช่ พี่ต้างกเรื่องนี้จะตาย ไม่ยอมจ่ายหรอก”ริตาเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะเงินเดือนส่วนหนึ่งส่งให้พรพรรณตลอด แถมยังส่งน้องเรียน จะเอาที่ไหนไปซื้อ นางจึงบอกยิ้มๆ กับลูกสาว “เห็นต้าว่าได้เลื่อนตำแหน่งน่ะ ที่บริษัทมีสวัสดิการดีมาก เป็นคอนโดห้องหนึ่งกับรถยนต์ประจำตำแหน่ง”“โอ้โห!” ณิชาตาโต “น่าอิจฉาจัง” เธอหันมาอีกฝั่ง “พี่ทัน เมื่อไรพี่จะได้แบบนั้นบ้าง”ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “รถพี่ที่ใช้อยู่ก็พอแล้วนี่”“แต่มันยังไม่ดีพอ นิดอยากได้รถแบบพี่ต้า”ธนาลุกขึ้นพูดเสียงทุ้มต่ำฟังดูอบอุ่นเหมือนเคย “งั้นนิดก็รีบคลอดลูกนะครับ แล้วรีบกลับไปเรียนซะให้จบๆ จะได้ออกมาช่วยกันทำงาน ดีไหม? หืม...”ว่าพลางยีหัวภรรยาจนยุ่งแล้วลุกขึ้นณิชากระเง้ากระงอด รีบออดอ้อนสามี “ไม่ดีหรอก นิดคลอดลูกเสร็จก็กลับไปเรียนให้จบรับปริญญาเพื่อพี่ทัน ส่วนหลังจากนั้นก็จะเป็นแม่บ้านเต็มตัวคอยดูแลลูกผัวก็พอ อ้าว! จะไปไหนล่ะพี่ทัน ไหนว่าจะไปช้อปปิ้งกันไม่ใช่เหรอ?”ฝ่ามือที่กำลังพับผ้าอยู่ชะงักเล็กน้อย พรพรรณมองตามลูกสาวกับลูก
ทุกสถานการณ์มักจะมีคนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตเราที่เป็นทั้งเพื่อนร่วมงาน ลูกค้า เจ้านาย เพื่อนของเพื่อน หนึ่งในนั้นอาจจะกลายเป็นดอกไม้สวยงามกลางใจให้ผีเสื้ออย่างเธอได้โบยบินต่อไปโดยมีเขาเบ่งบานเคียงคู่ ริตาจึงตอบตกลงก้องกวินทันทีและเริ่มคบหากัน หลังจากนั้น เดทแรกของเราคือทะเล...บอสช่างรู้ใจ กำลังอยากเล่นน้ำเค็มๆ อยู่พอดีปล่อยผีกันไปเลยจ้า“นังต้า ใจเย็น” เขมิกาถูกลากแขนลงน้ำทะเลทันทีที่มาถึง “โอ๊ย! แกมาเดทอยู่นะ ขึ้นฝั่งไปอยู่กับแฟนเลยไป๊”“เล่นก่อน แปบเดียวน่า” ริตายิ้มแฉ่งดำผุดดำว่ายอย่างชื่นใจ ชุดทูพีชที่ใส่ก็เซ็กซี่โดยไม่ต้องเกรงใจใครทั้งนั้น เนื่องจากที่นี่คล้ายเกาะส่วนตัวเลย มีบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่อย่างกับคฤหาสน์ ตอนเดินทางยังนั่งเจทส่วนตัว ชวนเพื่อนมาด้วยได้ดังนั้นเดทแรกของเธอกับก้องกวินจึงมีเขมิกากับภากรและบอดี้การ์ดตัวโตอีกสองคน อบอุ่นสุดๆเขมิกาเอื้อมมือดึงแก้มเพื่อนจนย้วยเพื่อช่วยดึงสติ “เพราะแบบนี้ไงถึงถูกทิ้งยัยบื้อเอ้ย”บ่นพลางดึงเพื่อนขึ้นจากน้ำประหนึ่งลากนางเงือกขึ้นฝั่งไปหาพระอภัยมณีที่กำลังนั่งเป่าปี่อยู่ตรงโน้นภากรนั่งมองแฟนตัวเองอย่างนึกขันแกมเอ็น
หลังจากนั้นก้องกวินก็จับริตาขึ้นอุ้มแนบอก“ไปเล่นน้ำกัน อยากเล่นมากไม่ใช่เหรอ?”ริตาเองก็ไม่ได้มาเที่ยวนานมากแล้ว วันๆ ทำแต่งาน วันนี้ถือเป็นนาทีทอง ช่างเรื่องอื่นก่อน “จัดไปค่า”สองคนเล่นน้ำทะเลเหมือนเด็กตัวโตที่พ่อแม่เพิ่งอนุญาตให้ลงน้ำได้ซะทีหลังจากรอมานาน อารมณ์พวกเขาจึงเป็นลักษณะคล้ายระเบิดลงน้ำเพราะเกิดเสียงดังตูมๆ ริตากับก้องกวินไม่ได้มาเที่ยวเล่นแบบนี้นานเหลือเกิน ทุกวันนานนับปีทำแต่งานจริงๆวันนี้ริตาจึงยอมละทิ้งอาการเขินไปก่อนละกัน ยะฮู้จังหวะนั้น แจ็คก็เดินลุยน้ำเข้ามาถามอย่างจริงจัง “เจ้...ภาพไหนดี”อะไรของแกไอ้แจ็ค ริตาหันมาทำตาดุๆแจ็คนิ่วหน้าพูดเสียงเครียด “ต้องอัพเดตสเตตัสบอกสถานะเลยนะครับ เดี๋ยวคนไม่รู้จะเข้ามาแย่ง”ริตามองก้องกวินที่แอบยักคิ้วให้แจ็คทีหนึ่งรู้งานทุกคนเลยเนอะ“เอารูปนี้ กับรูปนี้แล้วก็...”กำลังเลือกอย่างขยันขันแข็งกลับเป็นก้องกวินที่ดึงโทรศัพท์มือถือของแจ็คมาช่วยเลือก“รูปนี้กับรูปนี้ดีกว่า ไม่โป๊เกินไป เห็นหน้าผมชัด”ริตารีบเบรกอย่างลนลาน “แต่รูปนี้ต้ากำลังคล้องคอแล้วหอมแก้มบอสอยู่นะ”“นั่นแหละ เอารูปขี่หลังด้วย”“เน
ด้วยฝีมือการโพสภาพประกาศสถานะของแจ็คหลังจากไปเที่ยวทะเลจนตัวดำคล้ำวันรุ่งขึ้น ริตาก็ต้องเผชิญหน้ากับพนักงานในบริษัทที่รู้เรื่องของเธอกับก้องกวินกันทุกคน ไม่ว่าเดินไปทางไหน ก็มีแต่เสียงซักถาม บ้างก็พูดแซวกันอย่างสนุกสนานแน่นอนว่าทำกันลับหลังเจ้านายเท่านั้นทุกคนไม่ใช่ว่ากลัวหรอกแต่ออกแนวเคารพยำเกรง เป็นอันทราบโดยทั่วกันว่าริตากับเจ้านายคบหากันริตาที่มักจะพกความมั่นใจมาในทุกสถานการณ์ ตอนนี้เขินหนักมาก ถึงขั้นทำตัวไม่ถูก จึงเดินตัวเล็กตัวลีบก้องกวินเห็นเป็นผู้ชายเงียบขรึมพูดน้อยแบบนั้น แต่กลับทำอะไรชัดเจนไม่หมกเม็ด เขาเปิดตัวชัดเจนมาก วันนี้ยังให้เธอเตรียมตัวเตรียมใจเข้าบ้านเจ้าสัวเกริกฤทธิ์ในฐานะแฟนของลูกชายคนเล็กอีกด้วยเรื่องรักออกจะรวดเร็วจนริตาตั้งตัวไม่ทันอยู่บ้าง แต่เรื่องงานเธอกลับไม่ได้รู้สึกว่าชีวิตยุ่งเหยิงอะไร เพราะงานเคลียร์ไว้หมดแล้ว แค่เข้ามาสั่งงานกิ๊กกับวัตเอาไว้ให้จัดการต่ออย่างไรให้เรียบร้อยก่อนก็สามารถเดินทางออกจากบริษัทได้เลยส่วนเจ้านายน่ะเหรอ เคลียร์งานไว้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้“ตื่นเต้นจังเลย ไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบของขวัญที่ต้าเตรียมไปหรือเป
เธอไม่เคยปล่อยให้สามีจอมหื่นขาดแคลนเลยกระทั่งพ่อบ้านใจกล้าของเธอต้องเลี้ยงลูกถึงสี่คนชายสองหญิงสองไปเลยแน่ล่ะ เขาขอไว้เร่าๆ อยากให้พวกเรามีลูกเยอะๆ เขาจึงขยันทำการบ้านแทบทุกคืนจนเธอท้องแล้วท้องอีก“เลี้ยงไหวแน่นะพี่วิน”ริตาถามอย่างห่วงใย เธอมีหน้าที่แค่ท้องให้เขาไงก้องกวินไม่ตอบ เพียงยกยิ้มบางตรงมุมปาก อันเป็นสัญญาณว่า จัดไป...ทุกวัน ตอนริตากำลังทำงานที่บริษัทจึงมักจะเห็นผู้ชายตัวโตอุ้มเด็กอ่อนไว้ที่กล้ามแขนแน่นๆ ทั้งสองข้าง ข้างละคน ยังมีเด็กวัยน่ารักเดินดุกดิกติดตามอีกสองคน พวกเขาเดินทางมาหาเธอ มาถามว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านเป็นภาพพ่อบ้านใจกล้าที่เท่ห์สุดๆทั้งยังมีบอดี้การ์ดรูปร่างน่ากลัวคอยตามเป็นพรวน ช่วยถือถุงนมถุงผ้าอ้อมและตะกร้าขนมอีกด้วยนะน่าแปลกที่ยังคงมีความน่าเกรงขามอยู่มากลูกๆ ของเธอเหมือนเด็กมาเฟียในซีรีย์เลยแหละ น่ารักน่าชังสุดๆยกขบวนมากดดันถึงที่ขนาดนี้ ริตาก็ต้องรีบเคลียร์รีบเลิกงานสิคะจะรออะไรไม่มีใครสำคัญกับเธอเท่าสามีกับลูกๆ หรอกนอกจากเป็นสามีและพ่อที่ดี ทุกเทศกาลพิเศษของปีก้องกวินยังชอบมีเซอร์ไพรให้ริตาด้วยนะทั้งดอกไม้ทั้งดินเนอร์สุดหรู ทำเอาใจฟูไม่หยุด
ระหว่างคบหา ริตาขอบคุณก้องกวินตลอดเวลา ขอบคุณในความอดทนขั้นสุดของเขาเห็นทรงแบดดูโหดห่ามแบบนี้แต่มันก็แค่ภายนอก เพราะเขาเป็นสุภาพบุรุษมาก...มากจริงๆถามว่าทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนั้น ก็เพราะว่าหลังแต่ง ริตาเพิ่งรู้ว่าเทพบุตรในร่างจอมมารของเธอที่เพิ่งได้เป็นสามี เนื่องจากหลังแต่งงานกัน ก้องกวินก็แปลงร่างเป็นเสือร้ายหิวกระหายทันทีมีท่าใหม่ทุกคืนด้วยนะ เก็บกดมานานแหละหากถามว่าริตาไหวมั้ย ต้องบอกไหวค่ะ สู้สุดใจ“ถึงต้าจะมุ่งทำงาน แต่ได้ทุกท่านะบอกก่อน” เธอบอกเขาพร้อมรอยยิ้มหวาน ยั่วยวนเต็มขั้น“ชอบล่ะสิ” ก้องกวินถามยิ้มๆ ก้มมองภรรยาใต้ร่างด้วยดวงตาคู่คมที่ร้องแรงยิ่งกว่าเปลวไฟ“ถามได้” ริตาปรือตาฉ่ำน้ำ โน้มหน้าเขาให้ลงมา บดจูบครู่หนึ่ง “ชอบไม่ชอบก็สั่งโซฟาตัวใหม่มาแล้วนะ ตามสโลแกนโฆษณา เพราะความรักดีๆ ไม่ได้อยู่แค่บนเตียง ต้าจะเป็นนางฟ้า พาพี่วินขึ้นสวรรค์ทุกวัน ดีมั้ยล่ะ”ชายหนุ่มจูบหญิงสาวหนักๆ ไปหลายที “ดี...เมียพี่สุดยอดมากครับ”“สุดยอดแล้วรักป่ะ”“รักที่สุด รักคนเดียว...”“อื้อ...”คำพูดผู้ชายใครเชื่อก็โง่แล้วค่ะ เพราะหลังจากนั้นแค่สามปีเศษ สามีที่ชื่อก้องกวินก็เปลี่ยนไ
ริตาไม่แค้นเคืองอะไรแล้ว เธอได้แต่ขอบคุณคนเก่าที่ทำให้เจอคนใหม่ที่ดีมากๆ ให้เกียรติ รักและดูแลเธอสุดๆ ไม่เคยทำให้เสียใจเลยสักครั้งเธอรู้สึกโชคดีเหลือเกินที่มาเจอคนใหม่ที่ดีกว่าเก่าหลายร้อยพันเท่า ดีเหลือเกินที่ธนากับณิชาทำให้เธอมีวันนี้แต่คนที่ริตาต้องขอบคุณยิ่งกว่าใครก็คือก้องกวิน พ่อเทพบุตรสุดที่รัก ดีเลิศประเสริฐศรีที่สุดในสามโลกธุรกิจของริตาดำเนินไปได้สวย ผลตอบรับนับดีตั้งแต่เปิดตัว เรียกได้ว่าหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งคนที่ปากบอกว่าอยากให้เธอทำงานเก็บเงินไปสู่ขอ ที่แท้ก็เป็นนายทุนใหญ่ให้เธอนั่นเอง แต่เธอก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจบริหารงานจนได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเลยนะ ไม่ยอมขาดทุนแน่นอน เพื่ออะไรน่ะเหรอ ก็เพื่อขอผู้ชายแต่งงานริตาจึงเป็นผู้หญิงที่ต้องหอบเงินไปสู่ขอก้องกวินค่ะ“แมนป่ะล่ะ” เธอยักคิ้วหลิ่วตายิ้มให้ว่าที่เจ้าบ่าว วันนี้เขาพาเธอมาลองชุดเจ้าสาวตั้งแต่เช้าและอยู่โยงทั้งวัน กลัวไม่ได้แต่งว่างั้น“แมนมากครับคุณผู้หญิง” ก้องกวินว่าพลางหันไปสั่งให้คนยกกล่องเครื่องเพชรเข้ามาวางตรงหน้าทั้งหมดเป็นพี่วีนาแอบไปออกแบบให้เมื่อไรก็ไม่รู้ ปลื้มสุดๆ “ขอบคุณค่ะ” ริตายิ้มหวาน มีน้ำตาปริ่มๆ อย่
นอกจากได้ฝึกงานตามสายที่ชอบ ริตายังถูกก้องกวินส่งไปเรียนถึงเมืองนอกด้านการตลาดและการบริหารธุรกิจอุตสาหกรรมแฟชั่นอีกสองปีช่วงนั้นก้องกวินทั้งส่งเสริมสนับสนุนและมอบอิสระให้ริตาเต็มที่ เป็นแดดดี้สายเปย์แบบสุดๆทั้งเรียนทั้งทำงานและบริหารเวลาให้แฟนไปด้วย เรียกว่าเหนื่อยสายตัวแทบขาดแต่ก็คุ้มค่ามากๆ และในที่สุด ริตาก็สามารถเปิดบริษัทกับพี่วีนาได้ซะทีวันที่ริตาตัดริบบิ้นกับพี่วีนามีดารามาร่วมงานเพียบ ทั้งดาราไทยและดาราต่างประเทศเลยด้วยโจวไปคนขนทัพศิลปินมาด้วยตัวเองเชียวล่ะ พวกเขามาเพื่อใส่เสื้อผ้ากับเครื่องประดับที่เธอออกแบบ ทั้งยังเดินแฟชั่นโชว์ให้ตั้งหลายชั่วโมงเรียกได้ว่าบริษัทของเธอมีงานเปิดตัวได้ยิ่งใหญ่อลังการมากเลยนะ น่าปลื้มใจสุดๆพรพรรณกับณิชาย่อมต้องมาร่วมงานด้วยอยู่แล้ว รวมถึงธนาและครอบครัว พวกเขายิ้มไม่หุบจนแก้มแทบปริ เนื่องจากได้มาในฐานะญาติเจ้าของบริษัทนั่นเองจริงแล้วเป็นเพราะริตาเลิกทำตัวร้ายกาจใส่แล้วไง เธออโหสิกรรมให้ทุกคนแล้วนะ ใจบุญมั้ยล่ะ ทุกวันนี้ก็เลยทำตัวได้ปกติมาก ไม่มีผีร้ายเข้าสิงเวลาเจอหน้าพวกเขา ธนาเองก็ทำตัวดีขึ้น ไม่พยายามเข้าหาเพื่อง้อขอคืนดีอะไ
ผิดกับณิชาที่ไม่ค่อยเก็บอาการเท่าไหร่ เธอยินดีเปิดรับทุกคนด้วยรอยยิ้มและคำพูดสื่อนัยที่ชัดเจนว่าโสด กระทั่งตอนนี้มีผู้ชายได้ข้อมูลติดต่อเธอหลายคน“อย่าลืม DM มานะคะ ชาช่าจะรอค่ะ”ณิชาบอกผู้ชายคนหนึ่ง แถมเปลี่ยนชื่อใหม่ซะน่ารักเก๋ไก๋ไปเลย ในขณะที่ริตายังไม่รู้เรื่องของน้องสาว เธอยังคงสนใจแค่การดูงาน พูดคุยแลกเปลี่ยนกับโจวด้วยท่าทีสุภาพแต่จริงจังตามวิสัยครั้นได้พักเบรก และโจวแยกไปคุยกับหัวหน้าแผนก ณิชาก็รีบเข้ามาสะกิดยิกๆ กระซิบใส่หูพี่สาวเสียงเบา “พี่ต้า นิดอยากได้เบอร์พี่โจวอ่ะ ขอให้หน่อยดิ”ริตาค้อนขวับ “แกมีผัวแล้วนะ”ณิชาถอนหายใจเบื่อ “ไม่อยากทำให้ก็บอกมาเหอะ นิดหาโอกาสเข้าไปขอเองก็ได้”“ยัยนิด!” ริตารู้สึกปวดหัว “ทำอะไรคิดให้ดี”“นิดคิดดีแล้ว คิดอยู่ทุกวันด้วย ถ้าหาผัวใหม่ได้ นิดจะหย่ากับพี่ทัน”ริตากระซิบเสียงดุ “แกควรหย่าก่อนค่อยหาผัวใหม่”แต่ณิชาไม่สนใจ “นิดจะหาผัวใหม่แสตนบายไว้ก่อน ทีพี่ทันยังมีเมียน้อยได้เลย ตอนนี้เผลอๆ กำลังคั่วสาวที่ไหนอยู่ก็ไม่รู้ นิดจะทำบ้าง”พูดจบก็แยกตัวออกไปจากพี่สาวทันที เจอของดีแบบนี้จะช้าอยู่ไยณิชามาเที่ยวครั้งนี้ได้เปิดโลกเบิกเนตรจริงๆ
“พวกเราไปดูงานกันแค่สองคนก็พอ ส่วนคนอื่นปล่อยเที่ยวให้หนำใจเถอะ”ก้องกวินบอกริตาแบบนั้นแล้วโอบไหล่เธอแยกตัวออกมาจากณิชาที่ยืนยิ้มหน้าระรื่นอยู่กลางกลุ่มคนของแจ็คตอนแรกริตาก็ยังงุนงงกับเขา ทว่าสุดท้ายก็เข้าใจ เพราะณิชาก็โทรมาหาเธอพร้อมเสียงร้องห่มร้องไห้‘พี่ต้า นิดอยากกลับบ้านแล้ว ไหนว่ากลุ่มบอดี้การ์ดคอยดูแลความปลอดภัยไง มาควบคุมความประพฤติชัดๆ แต่ละคนน่ากลัวอ่ะ ไม่เอาแล้วนะ ส่งนิดกลับบ้านเหอะ’ไม่รู้ไอ้แจ็คไปทำอีท่าไหน ไอ้นี่ร้ายที่สุดในกลุ่มด้วย คงได้ไฟเขียวจากก้องกวินแหละ ทั้งเจ้านายลูกน้องพอกัน!ริตากลอกเสียงใส่โทรศัพท์มือถือ “กลับไม่ได้หรอก ไม่อยากเที่ยวก็ให้แจ็คพามาส่งที่บริษัทXXX พี่ดูงานอยู่ที่นี่ น่าจะใช้เวลาเดินทางหลายชั่วโมงอยู่ ทนเอาล่ะกัน”พูดจบก็ตัดสายไปเลย ไม่จำเป็นต้องต่อความยาวสาวความยืดหรือตามใจอะไร ร้องตามมาเองต้องทำใจค่ะก่อนไปดูงานตามตั้งใจ ริตาต้องถูกก้องกวินจองตัว พาไปทักทายแนะนำตัวกับกลุ่มเพื่อนๆ ของเขาก่อนหลายที่ที่นี่เพื่อนของก้องกวินเยอะมาก หลากหลายเชื้อชาติ ยังดีที่ริตาพูดภาษาอังกฤษคล่องมากจึงไม่ลำบากเท่าไรทุกคนดูตื่นเต้นที่ก้องกวินพาเธอมาแนะนำเหมือนเคย
เรื่องไปดูงาน ซึ่งอาจใช้เวลานาน ไม่เหมือนการเดินทางไปทำงานต่างประเทศแบบเร่งรีบให้เสร็จตามกำหนดภายในเวลาไม่กี่วันพอถึงหูของณิชาผ่านคำบอกเล่าของพรพรรณเท่านั้นแหละ ริตาก็ต้องรับโทรศัพท์วันละไม่รู้กี่รอบ“รู้งี้ ต้าไม่บอกแม่ก่อนไปก็ดีหรอก” เธอบ่นทันทีที่รับสายจากมารดา‘เอาน่าต้า พาน้องไปด้วย’“ทำไมต้าต้องพายัยนิดไปด้วยล่ะ”‘น้องจะได้เปิดหูเปิดตาแล้วก็ฝึกภาษาไง’“ไม่มีเรียนเหรอถึงจะไปเที่ยวเมืองนอกน่ะ”‘น้องบอกไปได้ ปิดเทอมพอดี เดี๋ยวกลับมาตามเก็บหน่วยกิตที่ขาดให้ครบอีกที’ “ปิดเทอมก็ควรหางานพิเศษทำสิ”‘น้องบอกอยากไปหาประสบการณ์เมืองนอก กลับมาจะได้หางานพิเศษทำง่ายๆ ยังจะต่อยอดในอนาคตหลังเรียนจบไงลูก นะต้า พาน้องไปด้วยเถอะ ทุกวันนี้ นิดทะเลาะกับตาทันทุกวัน แม่คิดว่าสองคนนี้ควรห่างกัน ต่างคนต่างอยู่บ้างสักพัก เผื่อกลับมาเจอกัน อะไรๆ อาจจะดีขึ้น นะลูก ทำเพื่อน้องอีกสักครั้งเถอะนะ แม่ขอร้อง เห็นแก่แม่นะต้า’“แม่ ถ้านิดมันอยู่กับผัวไม่ไหวก็หย่าไปซะก็สิ้นเรื่อง จะทนทำไม ลูกก็ไม่ได้มีด้วยกันแล้ว”‘ต้าพูดแบบนี้อีกแล้วนะลูก จะหย่าได้ไง คนสองคนเขารักกัน ไม่งั้นก่อนนี้ตาทันจะ
ก้องกวินยกมือขึ้นสองข้างเป็นสัญลักษณ์ว่ายอมแพ้ เขาสู้ผู้หญิงสองคนนี้ไม่ไหวแน่ แม่อีกคน รายนั้นเข้มงวดสุด แต่ไม่ใช่เพื่อเขา นางทำเพื่อริตา ว่าที่ลูกสะใภ้คนเล็กของฉันจะอับอายเสื่อมเสียไม่ได้เด็ดขาด เรื่องนี้สำคัญต่อผู้หญิงมาก นางกรอกหูเขาว่างั้นตอนที่ริตาเกิด พรพรรณยังไม่พร้อมมีลูกจริงๆหญิงสาวนึกย้อนไปตอนนั้น พ่อกับแม่แค่คบหากันยังไม่ได้แต่งงานแต่ดันท้องแล้วมีเธอออกมาซะก่อนริตาจึงถูกทิ้งให้อยู่กับยายที่ต่างจังหวัด พอยายตาย เธอก็ถูกฝากเลี้ยงไว้กับบ้านนั้นทีบ้านนี้ทีในหมู่บ้านนั่นแหละ ส่วนพ่อกับแม่ก็มาอยู่กรุงเทพฯ พวกเขาทำงานจนมีบ้าน แต่ก็ไม่กลับมารับเธอไปอยู่ด้วยเสียทีโชคดีที่แม่ท้องณิชาแล้วคลอดออกมาอีกคน ริตาจึงถูกดึงตัวให้มาอยู่ด้วยเพื่อช่วยเลี้ยงน้องพอโตขึ้นหน่อยริตาก็ต้องทำงานบ้านทุกอย่าง ซักผ้า ปัดกวาดเช็ดถู และคอยหุงหาอาหารให้ทุกคนนั่นแหละประโยชน์ของเธอที่ทำให้ได้มาอยู่ด้วยกัน ครอบครัวไม่เคยพร้อม แต่พ่อกับแม่ยังอุตส่าห์มีลูกถึงสองคน สิ่งที่ริตาเห็นจนชินตาคือพ่อกับแม่ทะเลาะกันและพ่อก็กินเหล้าเมาเนื่องจากเครียดทุกวันทั้งปัญหาการเงิน ปัญหาเรื่องงาน ปัญหาที่บ้าน ล้วนสะสมเป็น
ริตาจ้องหน้าวีนาจนสองตาเบิกโต“อะไรนะ พี่วินคือผู้ชายแว่นดำที่ตกท่อวันนั้นเหรอ”วีนาบีบแก้มริตาเบาๆ อย่างมันเขี้ยว “อย่าบอกนะว่าจำกันไม่ได้น่ะ”ริตาส่ายหน้า “หลายปีแล้วมั้ง วันนั้นพี่วินสกปรกมอมแมมหนวดเครารุงรัง ต้าจำไม่ได้หรอก”วีนามุ่นคิ้วคิดคำนวณเรื่องราวของน้องชาย “ตั้งแต่วันนั้นจนเจอกันอีกครั้งก็ห้าปี กระทั่งวันนี้ได้เป็นแฟนกัน นับรวมก็ราวเจ็ดปี มันก็นานจริงๆนั่นแหละ”“อือ...ตอนนั้นต้าอยู่มอปลายอายุสิบเจ็ดย่างสิบแปด ยังบ้าๆ บอๆ อยู่เลย อีกอย่างนะ ท่อนั้นอ่ะคนตกบ๊อยบ่อย ฝาหายตลอด ต้าเคยช่วยไว้หลายคนไง ไม่ใช่พี่วินคนเดียว”“อ้อ...”ริตาจ้องหน้าวีนาเขม็ง “อย่าบอกนะว่าพี่วินชอบต้าตั้งแต่วันนั้นแล้ว แหม่ นิยายมากค่ะ ต้าไม่เชื่อหรอก”วีนาหัวเราะ “เปล่า ยังไม่ได้ชอบ แค่คิดอะไรได้เพราะต้าเฉยๆ”“อ้าว?”เห็นว่าที่น้องสะใภ้ทำหน้าเหวอ วีนาจึงยิ่งหัวเราะชอบใจ จังหวะนั้นคนถูกพูดถึงก็เดินเข้ามา เขาก้มหน้าลงหอมแก้มริตาโดยไม่เกรงใจพี่สาวที่หัวเราะร่วนอยู่ข้างๆ“อื้อ...แก้มช้ำหมดแล้วค่ะ เวลางานด้วยนะคะบอส”“ไม่มีใครเข้าห้องทำงานพี่โดยพละการหรอกน่า”“นั่นแหละ ไม่เอา พอแล้ว รอกลับคอนโดก่อน”“ก็ได้”