ตอนที่56

สามวันต่อมา

เกาะXX

วันนี้โนอาห์พาลูกของเขาและหญิงสาวมาเที่ยวที่เกาะแห่งหนึ่งในแถบเอเชียที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ผู้คนค่อนข้างพลุกพล่านเขาอยากให้หญิงสาวมาเปลี่ยนบรรยากาศบ้างในขณะที่เขามีเวลาว่างวันสองวันก่อนจะเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อไปดูงาน

"นายไม่ให้เราไปด้วยจริงๆเหรอครับ"

ยูริถามกับโนอาห์ให้แน่ใจอีกครั้งว่านายของเขานั้นจะไม่ให้เขาขับรถให้จริงๆหรือเพราะที่นี่ไม่ใช่เกาะส่วนตัวเขากลัวว่าจะมีอันตรายอะไรเกิดขึ้นได้

"อืม"

โนอาห์พยักหน้าเบาๆพร้อมรับกุญแจจากมือยูริก่อนจะเดินออกไปที่รถ

ครู่ต่อมา

"มาถ่ายรูปกันพระอาทิตย์กำลังสวยเลย"

โนอาห์พาตรีรัตน์และลูกขับรถเล่นมาจนถึงจุดที่เป็นแลนด์มาร์คสำหรับถ่ายรูป

"คุณอยากถ่ายกับลูกไหมคะเดี๋ยวฉันถ่ายให้"

ตรีรัตน์อาสาเป็นตากล้องที่จะถ่ายรูปคู่โนอาห์กับลูกสาวเพราะเธอจำได้ว่าเขานั้นไม่เคยถ่ายรูปคู่กับลูกเลย

"ก็ได้"

โนอาห์ยื่นกล้องให้กับหญิงสาวก่อนจะอุ้มลูกของเขาเดินไปจุดที่ให้ถ่ายรูป

"ยิ้มนะคะ"

หญิงสาวมองซ้ายมองขวาดูว่ามีรถมีมาหรือไม่เมื่อไม่มีเธอจึงเดินออกไปกลางถนนเพื่อที่จะได้รุปมุมกว้างยิ่งพระอาทิตย์ตอนนี้กำลังสวยเธอจึงอยากเก็บวิวให้ได้มากที่สุด

"แตงกวา!!"

ปั้งงงง

และแล้วเหตุการณ์อันเลวร้ายก็ได้เกิดขึ้นในขณะที่โนอาห์กำลังยืนอุ้มลูกรอให้หญิงสาวกดชัตเตอร์อยู่นั้นก็มีรถกระบะวิ่งมาด้วยความเร็วและชนร่างบางจนกระเด็นตกหน้าผาลงไปในทะเลต่อหน้าต่อตาโนอาห์และลูกสาวของเขา

"ม่าย..ยย."

ชายหนุ่มร้องตะโกนจนสุดเสียงกับภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าตัวของเขาชาวาบเข่าอ่อนจนทรุดไปกองอยู่กับพื้นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างอัตโนมัติ

"แอ้...แง่ๆๆๆ"

หนูน้อยที่อย่าในอ้อมอกคนเป็นพ่อก็ร้องให้ดังลั่นเพราะตกใจกับเสียงรถที่ชนเมื่อครู่และเสียงของคนเป็นพ่อ

22.00 น.

หลังจากที่เกิดเรื่องเมื่อเย็นตอนนี้ทุกคนก็อยู่ในความหดหู่กันหมดโดยเฉพาะโนอาห์ที่เหมือนจะอาการหนักกว่าทุกคน

"เจอหรือเปล่า"

โนอาห์ค่อนข้างไม่พอใจอย่างมากที่เจ้าหน้าที่ประดาน้ำไม่สามารถหาตรีรัตน์เจอเสียทีในเมื่อหากันอยู่หลายชั่วโมงแล้ว

"ยังไม่เจออะไรเลยครับ"

เจ้าหน้าที่ต่างก็ส่ายหัวไปตามๆกันในรัศมีที่คาดคะเนว่าหญิงสาวจะตกลงมาพวกเขาก็หากันอย่างเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอ

"ทำงานกันประสาอะไรวะ"

โนอาห์สบถอย่างหัวเสียทั้งเดินดุ่มๆกระโดดลงไปในน้ำเพื่อที่จะหาตรีรัตน์เองเขาดำผุดดำว่ายอยู่นานสองนานจนแทบหมดแรงจึงขึ้นมานอนพักที่โขดหินทั้งน้ำตายังไหลรินมาไม่หยุดไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้กับผู้หญิงที่เขารักทั้งที่ชีวิตของพวกเขากำลังไปได้ดีเลยแท้ๆ

"โถ่นาย..."

มัคซิมและยูริต่างก็หน้าเสียไปตามๆกันเพราะไม่เคยเห็นโนอาห์เศร้าหนักขนาดนี้มาก่อน

"แตงกวาาาาา เธออยู่ที่ไหนนนนน ฮือๆๆๆ"

โนอาห์นอนสะอื้นโดยไม่อายสายตาคนที่กำลังจับจ้องมาทางเขาตอนนี้เขวจนไปไม่ถูกแล้วว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป

วันต่อมา

ตั้งแต่ที่กลับมาที่พักโนอาห์ก็เอาแต่ดื่มหนักหนูน้อยนิชารีก็อยู่กับนาเดียตลอดทั้งยังงอแงอยู่ตลอดเวลาด้วยคงเพราะไม่ได้เห็นคนเป็นแม่อยู่ด้วยเวลานอนก็ยังผวาอยู่ตลอดนมก็ไม่ยอมกินเพราะไม่ใช่นมแม่อย่างที่คุ้นเคย

"ได้เรื่องอะไรบ้าง"

ยูริรีบเข้าไปถามมัคซิมที่พึ่งกลับมาในช่วงเช้าของอีกวันว่าทีมค้นหาได้เจอตรีรัตน์หรือยัง

"ไม่เลย นายล่ะ"

มัคซิมส่ายหัวเบาๆด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักทั้งตรีรัตน์ก็หาไม่เจอคนที่ชนหญิงสาวก็ยังตามตัวไม่ได้อีกเช่นกัน

"ดื่มอยู่ในห้องไม่ยอมทานอะไรเลยเอาแต่ดื่ม"

มัคซิมได้ยินดังนั้นก็นั่งกุมขมับไม่รู้ว่าทำไมเรื่องราวร้ายๆแบบนี้ต้องเกิดขึ้นด้วย

"เฮ้อ"

ยูริถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนั่งลงข้างๆมัคซิมสถานการร์ตอนนี้มันดูเคร่งเครียดเสียเหลือเกิน

"เธอจะหนีจากฉันไปแบบนี้ไม่ได้นะแตงกวา ฉันกับลูกจะอยู่ยังไง ฮืออือๆๆ"

ทางด้านโนอาห์ก็ยังคงหลั่งน้ำตากอดขวดน้ำเมาพร่ำเพ้อถึงภรรยารักอยู่ไม่ขาดแม้เธอจะไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกแต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่เขายกให้เป็นภรรยาเป็นรักแรกของเขาและเป็นแม่ของลูกเขาอีกด้วยแบบนี้จะให้เขาทำใจยอมรับการจากไปของเธอได้อย่างไร

"แอ้ แง่ๆๆๆ"

"โอ๋ๆ..คนดีของนาเดียไม่ร้องนะคะ"

ในส่วนของหนูน้อยนิชารีหลับไปชั่วพักชั่วครู่ก็ตื่นมางอแงเสียงดังไม่ยอมหยุดจนนาเดียเองแทบจะร้องให้ตามอยู่แล้วในเวลานี้

"คุณหนูทำไมร้องไม่หยุดเลยล่ะ"

ยูริที่ได้ยินเสียงของนิชารีร้องแทบจะตลอดเวลาจึงเข้ามาดูเพราะเขากังวลว่าหนูน้อยจะไม่สบาย

"นมที่สต็อคไว้หมดค่ะคุณยูคุณหนูไม่ยอมดื่มนมผง"

นาเดียไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนให้คุณหนูของเธอยอมทานนมผงเธอเองก็กังวลไม่น้อยไปกว่าใครเลยเหมือนกัน ยูริยืนหลับตาคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาจะปล่อยให้สถานการณ์ตรึงเครียดแบบนี้ต่อไปไม่ได้

"นายครับช่วยไปอาบน้ำล้างหน้าล้างตาดูคุณหนูหน่อยนะครับคุณหนูไม่ยอมดูดนมผงเลยตอนนี้แกงอแงใหญ่เลยครับ"

ยูริเดินเข้ามาในห้องของโนอาห์เขาค่อยๆดึงขวดน้ำเมาในมือของเจ้านายเขาออกและเอ่ยถึงเรื่องหนูน้อยที่ตอนนี้แม้แม่จะไม่อยู่แต่ก็ยังต้องการคนเป็นพ่อมาคอยดูแล

"ยัยหนู"

โนอาห์รู้ว่าลูกของเขากำลังงอแงก็ยอมทำตามที่ยูริบอกแต่โดยดีเขายอมไปอาบน้ำอาบท่าล้างหน้าล้างตาและเข้ามาหาลูกของเขาที่กำลังงอแงอยู่กับนาเดีย