ตอนที่64

"เห็นแก่ลูกของคุณผมจะช่วย"

โนอาห์และธารธาราจ้องหน้ากันอยู่พักใหญ่หลังจากที่โนอาห์ระบายความอัดอั้นจนหมดธารธาราเห็นว่านัยน์ตาของโนอาห์มีความเศร้าครอบงำอยู่เขาจึงเอ่ยออกมาด้วยความลำบากใจ

"ขอบคุณนายมากขอบคุณจริงๆ"

โนอาห์ยิ้มออกเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการให้มันเป็น

วันต่อมา

"นายทำอะไรอยู่ยู"

มัคซิมเห็นว่ายูริเอาแต่ง่วนการค้นหาอะไรบางอย่างแทนที่ตอนนี้จะเตรียมตัวสำหรับภารกิจในคืนนี้

"ฉันแค่สงสัยอะไรบางอย่างถ้ากระจ่างแล้วเดี๋ยวฉันจะบอกนายเอง"

ตอนนี้ยูริยังบอกเรื่องที่คาใจไมได้เพราะเขาเองก็ยังไม่กระจ่าง

"อืม คืนนี้เตรียมตัวให้ดีล่ะ"

มัคซิมพยักหน้าเบาๆเขาตบบ่ายูริก่อนจะเดินออกไปเพราะรู้ว่าหากยูริเอ่ยกับเขาเช่นนี้คงอยากจะใช้สมาธิต่อ

22.30 น.

เวลานี้เหล่าชายร่างโตทั้งสี่เริ่มภารกิจของเขาคือการดักรอในที่เปลี่ยวใกล้ๆบ้านของเพนนีและโซเฟียวันนี้สองสาวน่าจะเข้านอนไวเพราะพรุ่งนี้เธอต้องบินแต่เช้าแต่โนอาห์จะไม่ปล่อยให้เธอทั้งสองได้บินเพราะเขาต้องการจะหาความจริงที่คาใจให้มันกระจ่างโดยเร็ว

"นายพร้อมใช่ไหมงานนายท่าจะหนักเอาการอยู่เหมือนกัน"

โนอาห์หันไปเอ่ยถามธารธาราที่ต้องรับมือกับเพนนีที่เป็นFBIมาก่อนคนเดียว

"อืม..ไม่มีปัญหา."

ธารธาราเอ่ยเสียงเรียบในเมื่อเขาตัดสินใจทำอะไรลงไปเขาก็ต้องแน่ใจก่อนแล้วว่าเขาทำมันได้

สามชั่วโมงต่อมา

"ตื่นมาเธอจะโวยวายใส่ฉันไหมนะ"

โนอาห์พรมจูบร่างบางที่อยู่ในชุดนอนสีเทาอมยิ้มของเขาไม่เคยคลายเมื่อได้อยู่ใกล้กับเธอหลังจากนี้เขาคงต้องรับมือเธออีกมากพอสมควรแค่คิดก็น่าสนุกแล้ว

หลังจากที่เสร็จภารกิจแยกตัวสองพี่น้องได้แล้วตอนนี้เพนนีก็อยู่ในความดูแลของธารธาราและกำลังเดินทางกลับไปที่เมืองไทยส่วนโซเฟียเองก็สลบไสลอยู่บนอ้อมอกของโนอาห์บนเครื่องบินส่วนตัวที่กำลังเดินทางไปที่เกาะของย่าของเขา

ทางด้านธารธารา

ธารธารานั่งมองหน้าหญิงสาวที่ถูกจับมัดอยู่บนเก้าอี้ตรงข้าวกับเขาชายหนุ่มมองใบหน้านวลนั้นอย่างหลงไหลนับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เขาถูกใจตั้งแต่แรกเห็นเลยทีเดียวแอบขำตัวเองในใจเล็กน้อยที่เจอผู้หญิงมาเป็นร้อยเป็นพันกลับไม่สนใจแต่มาสนใจผู้หญิงที่ตัวเองต้องจับมาขังเพราะหน้าที่เสียอย่างนั้น

ยิ่งชายหนุ่มมองหญิงสาวเท่าไรก็ดูเธอจะสวยขึ้นทุกวินาทีหญิงสาวร่างบางที่มีอกเอวสะโพกครบทุกอย่างผิวขาวนวลเมื่ออยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวสีชมพูซาตินมันยิ่งดูเย้ายวนทั้งคิ้วตาจมูกปากของเธอก็ได้รูปสมส่วนเข้ากันทรงผมก็ยาวสลวยเรียบตรงจนน่าสัมผัสไม่นึกเลยว่าเธอจะเป็นFBIมาก่อนเขาชักอยากจะเห็นเวลาเธอบู๊แล้วสิว่าเธอนั้นจะมีเสน่ห์ขนาดไหน

"นายจับฉันมาทำไม"

เพนนีตื่นขึ้นมาบนเครื่องบินด้วยอาการงัวเงียเธอตื่นมาเห็นชายร่างสูงตรงหน้าทั้งมองมือเท่าตัวเองที่ถูกมัดและเอ่ยออกมาด้วยเสียงแข็ง

"แค่อยากรู้อะไรเท่านั้น"

ธารธารายิ้มอ่อนหากเป็นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ได้ถูกฝึกมาคงโวยวายยกใหญ่ไปแล้ว

"อยากรู้อะไรฉันไม่รู้จักนายเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า"

เพนนียังคงทำหน้าและน้ำเสียงดุให้อีกฝ่ายนั้นยำเกรงแม้เธอจะเป็นผู้หญิงใช่ว่าเธอจะกลัว

"คุณเคยเป็นFBI"

ธารธาราเอ่ยเบาๆทั้งจ้องหน้าหญิงสาวด้วยสายตาเรียบเฉย

เพนนีเห็นดังนั้นเธอจึงนิ่งและก้มหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยเธอนึกไม่ออกเลยว่าคนๆนี้จับเธอมาเพื่ออะไรและเขาคงไม่ใช่ธรรมดาแน่ระดับมีเครื่องบินส่วนตัวและทำเหตุอุกอาจได้ขนาดนี้

"คุณจะบอกผมได้หรือเปล่าว่าทำไมต้องผันตัวเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาพ่อแม่คุณเป็นใคร"

ธารธาราไม่ได้อยากจะพูดพร่ำทำเพลงเขาถามคำถามสิ่งที่เขาอยากรู้กับหญิงสาวตรงๆเพื่อดูท่าทีว่าเธอจะยอมตอบเขาดีๆหรือไม่และเธอเองก็จะได้รู้ด้วยว่าเหตุผลที่เธอต้องถูกจับมาเพราะอะไร

"ฆ่าฉันให้ตายฉันก็ไม่บอก"

เพนนีจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างไม่เกรงสายตาอีกฝ่าย

"ได้ วันนี้ผมเหนื่อยขี้เกียจเค้นถามถ้าเธอไม่ตอบก็อย่าหวังว่าจะได้ไปจากผม"

ธารธาราจ้องดวงตาโตด้วยตาคมของเขาอย่างเหนื่อยหน่ายวันนี้เขาต้องการพักเมื่อถึงที่ๆเขาจะพาเธอไปอยู่แล้วค่อยจัดการเค้นถามเธออีกที

"คิดว่าจะขังคนอย่างฉันได้งั้นเหรอ"

หญิงสาวไม่คิดว่าชายเพียงคนเดียวจะจัดการเธออยู่หากเธอไม่ถูกมัดอยู่ล่ะก็เธอคงจะชนะเขาได้อย่างสบายๆ

เช้าวันต่อมา

เกาะXX

"อืม ที่ไหนกันเนี่ย คุณ"

โซเฟียงัวเงียตื่นมาแต่เช้าเธอรู้สึกว่าข้อมือเธอถูกตรึงไว้กับอะไรบางอย่างเมื่อลืมตาดูสิ่งที่อยู่ที่ข้อมือไม่ได้ทำให้เธอตกใจเท่ากับเห็นโนอาห์นอนอยู่ข้างๆมากกว่าเธอเห็นดังนั้นเลยขยับตัวถอยหนีทันทีแต่ก็ไปไม่ได้มากนักเพราะข้อมือที่ถูกมัดติดกับหัวเตียงทำให้เธอได้แต่เอี้ยวตัวหลบเท่านั้น

"ตื่นแล้วเหรอ"

โนอาห์ชันหัวกับแขนแกร่งทักทายหญิงสาวด้วยสีหน้าระรื่น

"ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง พี่สาวฉันล่ะ"

โซเฟียเริ่มเอะอะโวยวายทันทีเพราะเมื่อคืนเธอยังนอนอยู่กับพี่สาวของเธออยู่เลยไหนเช้ามาเธอมาอยู่ที่นี่ได้มิใช่ว่าเขาฆ่าพี่เธอไปแล้วหรือ

"ชู่ว อย่าพึ่งโวยวายสิ"

โนอาห์ยกมือหนาป้องปากของหญิงสาวเอาไว้เขาไม่ได้ทำอะไรพี่สาวเธอสักนิดเพียงแค่จับแยกกันเพื่อหาความจริงเท่านั้น