ตอนที่55

“น..โนอาห์..อื้ออ”

คนตัวโตไล่โลมเลียจากเต้างามจนไปถึงจุดกึ่งกลางของหญิงสาวไม่ทันที่เธอจะส่งเสียงห้ามเขาก็ขบเม้มตวัดเรียวลิ้นหยอกล้อเล่นกับร่องสวาทของหญิงสาวจนเธอแทบจะควบคุมเสียงครางของตัวเองไม่อยู่

“อื้ออ..”

หญิงสาวขบเม้มปากของเธอจนแทบห้อเลือดทั้งยังวาดมือเรียวปิดปากของเธอช่วยเอาไว้อีกแรงเพราะกลัวว่าเสียงระบายความเสียวกระสันนี้จะดังเล็ดลอดออกไปจนน่าอาย

“พร้อมแล้วสินะ”

โนอาห์ละริมฝีปากออกจากร่องสวาทของหญิงสาวด้วยเพราะรู้ว่าตอนนี้เธอพร้อมที่จะรับตัวตนของเขาได้แล้วจึงค่อยๆเคลื่อนตัวขึ้นกอดก่ายร่างบางเอาไว้แน่นและค่อยๆจ่อแท่งร้อนที่กำลังผงาดเต็มที่ของเขาสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักที่กำลังเปียกเยิ้มอยู่ตอนนี้

“อื้อ..อ๊าย”

ตรีรัตน์จิกมือเรียวที่แผ่นหลังของโนอาห์แน่นด้วยระบายเจ็บ

“อืม..”

โนอาห์ขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะตัวตนของเขาถูกบีบรัดจนแทบปริแตกเขาแช่แท่งร้อยเอาไว้ครู่ใหญ่เพื่อรอให้หญิงสาวได้ปรับตัวเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มปรับตัวได้เขาจึงค่อยๆขยับสะโพกแกร่งเข้าออกเป็นจังหวะช้าๆก่อนจะเร่าร้อนขึ้นในเวลาต่อมา

เพราะร่างบางใต้ร่างของเขานั้นเป็นสิ่งเร้าอารมณ์ของเขาได้อย่างดียิ่งเธอมีเสียงเล็ดลอดแสดงความเสียวก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของเขาได้มากขึ้นเป็นทวีคูณ

“ฉันไม่ไหวแล้วค่ะ”

บทรักที่โนอาห์มองให้หญิงสาวเนิ่นนานผ่านมาจนพักใหญ่จนตอนนี้เธอไม่มีแม้แรงที่จะลืมตาเพราะเขาไม่ยอมหยุดให้เธอได้พักหายใจเลยแม้แต่วินาทีเดียว

“ใครเล่นให้เธอน่ารักยั่วฉันขนาดนี้ล่ะ”

โนอาห์เอ่ยพร้อมอุ้มร่างบางที่ตัวอ่อนปวกเปียกไปนอนที่โซฟา

“อื้อ..”

โนอาห์สอดแขนแกร่งไว้ที่ข้อพับขาเรียวของหญิงสาวและเสียบแท่งร้อนของเขาพรวดเดียวจนมิดลำทำให้ตรีรัตน์มีสีหน้าเหยเกเพราะความจุก

“อ่าส..”

โนอาห์กระแทกกระทั้นสะโพกแกร่งจนหญิงสาวตัวโยนโซฟาราคาแพงตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นสนามรักของเขาทั้งคู่ไปเรียบร้อยแล้ว

“อ..อ๊ายย..”

เมื่อบทรักที่โนอาห์มอบให้หนักหน่วงขึ้นหญิงสาวจึงแตะขอบสวรรค์ลำตัวของเธอแอ่นเกร็งกอดร่างหนากรีดร้องออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“อืม..อ้าสส..”

โนอาห์เห็นเช่นนั้นจึงเร่งความเร็วบดเบียดสะโพกแกร่งจนแตะขอบสวรรค์ตามหญิงสาวไปและปลดปล่อยธารน้ำรักในร่องสวาทของหญิงสาวไปจนหมดทุกหยาดหยดก่อนจะอุ้มร่างบางมานอนพักผ่อนที่เตียงและจัดการทำความสะอาดตัวให้เธอก่อนจะจัดการตัวเองและกลับมานอนกอดร่างบางที่อ่อนระทวยด้วยความเพลีย

วันต่อมา

"คุณยูบอกให้ฉันมาหาคุณมีอะไรหรือเปล่าคะ"

ตรีรัตน์รีบพาลูกเข้ามาหาโนอาห์ในห้องทำงานในช่วงเย็นหลังจากที่ยูริไปตามเธอให้เข้ามาพบโนอาห์

"เธอว่าลูกจะชอบไหม tigerกับlion"

ชายหนุ่มหยิบตุ๊กตาเสือกับสิงโตขนาดตัวเท่าๆกับลูกของเขาโชว์ให้หญิงสาวที่กำลังอุ้มลูกอยู่ได้ดู

"ลูกเป็นผู้หญิงนะคะ"

ตรีรัตน์ถึงกับต้องเตือนโนอาห์อีกครั้งว่าลูกเป็นผู้หญิงเพราะหลายครั้งที่โนอาห์นั้นชอบซื้อของเล่นเด็กผู้ชายมาให้ลูกจนเธอแอบคิดไปว่าเขาซื้อมาให้ลูกหรือเขาชอบเองกันแน่

"ฉันเห็นว่ามันน่ารักดีก็เลยซื้อมาวันหลังเธอก็ไปเลือกกับฉันก็แล้วกัน"

"แอ้"

ในขณะที่โนอาห์กำลังจะเก็บตุ๊กตาในมือหนูน้อยก็ยื่นมือมาขอคนเป็นพ่อตาแป๋ว

"อยากได้เหรอครับฮันน่า"

โนอาห์เห็นเช่นนั้นจึงรีบชูตุ๊กตาทั้งสองตรงหน้าลูกของเขา

"อิๆๆ..."

หนูน้อยนิชารีเห็นคนเป็นพ่อชูมาใกล้ๆหน้าก็หัวเราะชอบใจยกใหญ่

"มันดูตลกขนาดนั้นเลยเหรอ จะเอาtigerหรือlionดี"

 เมื่อโนอาห์เห็นว่าตุ๊กตาพวกนี้ทำให้ลูกของเขาอารมณ์ดีได้ตอนนี้เขาจึงค่อยๆยื่นตุ๊กตาทั้งสองสลับกันขึ้นมาหยอกลุกของเขาทีละตัว

"แอร๊ะ..."

แปะๆๆ

"tigerหรือlion"

เหมือนตอนนี้พ่อกับลูกจะสนุกกันอยู่สองคนหนูน้อยพอเห็นคนเป็นพ่อหยอกหนักเข้าก็ยกมือป้อมปรบมือชอบใจเรียกรอยยิ้มจากคนเป็นพ่อและแม่

"พอก่อนค่ะ เดี๋ยวลูกละเมอ"

ตรีรัตน์เห็นลุกเธอหัวเราะได้นานสองนานแล้วแต่โนอาห์ก็ยังไม่หยุดเล่นเสียทีจึงต้องปรามชายหนุ่มเพราะเดี๋ยวจะทำให้ลูกนอนละเมอตอนกลางคืนได้

"ฉันชอบนะเวลาลูกยิ้มหัวเราะแต่ที่ชื่นใจมากกว่าก็คือฉันทำให้เธอยิ้มได้บ่อยขึ้นแล้ว"

โนอาห์หยุดมือทันทีเมื่อหญิงสาวเอ่ยเขาเข้าไปกอดทั้งหญิงสาวและลูกด้วยรอยยิ้มเขาชอบวินาทีนี้เหลือเกินวินาทีที่เขาทำให้ลูกและหญิงสาวนั้นยิ้มได้

"คุณโนอาห์"

เป็นอีกครั้งที่ตรีรัตน์ต้องเขินไปกับคำหวานของชายหนุ่ม

22.00 น.

"เธอต้องอยู่กับฉันตลอดไปห้ามหนีไปไหนรู้หรือเปล่า"

โนอาห์นอนกอดหญิงสาวอันเป็นที่รักที่สุดในตอนนี้อยู่บนเตียงนุ่มคำพูดที่ออกมาจากปากของเขาตอนนี้มันออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากพูดมันออกมาในตอนนี้เหมือนกัน

"ฉันจะไปไหนได้ล่ะคะคุณก็ตามฉันได้ทุกที่อยู่แล้วนี่ยกเว้นแต่ถึงเวลาที่ต้องจากเท่านั้นแหละค่ะ"

ตรีรัตน์ยิ้มอ่อนหากเขาดีกับเธอแบบนี้ตอลดไปใครจะอยากจากแต่ชีวิตของคนเรามันมีเวลาของมันเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากก็ห้ามอะไรไม่ได้เออยากให้ชายหนุ่มได้รู้ข้อนี้เอาไว้

"อย่าพูดแบบนี้สิฉันไม่ชอบเลย"

โนอาห์รีบเอ่ยตัดบทหญิงสาวเพราะเขาไม่อยากฟังเรื่องแบบนี้

"ก็จริงนี่คะชีวิตเรามีเวลาจำกัดของมันค่ะ"

ตรีรัตน์มองหน้าโนอาห์ด้วยรอยยิ้ม

"ฉันเป็นเจ้าชีวิตเธอถ้าเธอเป็นอะไรไปฉันจะชุบชีวิตเธอขึ้นมาใหม่" ชายหนุ่มจับแก้มนวลไว้หลวมๆ

"ทำได้ด้วยเหรอคะ" หญิงสาวหัวเราะเบาๆ

"ได้สิ" โนอาห์กอดหญิงสาวแน่นและหลับตาลงไปพร้อมๆกัน