LOGINShare
ตอนที่21
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่22
"ต่อไปนี้ฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ไปไหนคุณพิมจะว่าอะไรไหมคะ" พัชรินทร์ตัดสินใจแล้วว่าเธอจะใช้ชีวิตเรียบง่ายกับลูกๆของเธอที่นี่ส่วนอคิณเธอจะไม่เก็บเขามาใส่ใจอีกต่อไปเพราะอยากจะลืมความเจ็บปวดที่ผ่านมาทั้งหมดให้ได้โดยเร็ว"คุณพัชอยู่ไปเลยค่ะที่นี่ก็คือบ้านคุณพัชนะคะ...แล้วคุณคิณจะตามมาไหมคะเพราะเค้ารู้ว่าลูกของเค้ากับคุณอยู่ที่นี่" พิมพรรณไม่ได้มีปัญหาเลยสักนิดเพราะพัชรินทร์ก็เสมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกันกับเธอไปแล้วโดยเฉพาะตาของเธอคงจะเฉาตายแน่นอนหากเจ้าแฝดไม่อยู่ด้วย"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะแต่อย่าไปสนใจเค้าเลยค่ะ" "เอ่อ.. ค่ะ" พิมพรรณรู้ว่าพัชรินทร์คงเจ็บปวดมากไม่อย่างนั้นคงไม่อยากลืมชื่ออคิณขนาดนี้"ตอนนี้คุณกับพ่อเลี้ยงเป็นยังไงบ้างคะ" พัชรินทร์เปลี่ยนมาถามเรื่องของพิมพรรณและทรงรบเพราะเธออยากจะรู้ว่าทั้งสองคุยกันดีขึ้นบ้างหรือยัง"พูดแล้วก็ปวดหัวไม่พูดถึงดีกว่าค่ะ.." พิมพรรณกับทรงรบตอนนี้ยังคงกัดกันทุกวันเหมือนเดิมเธอจึงไม่อยากที่จะพูดถึงเรื่องของเธอกับเขาเท่าไร"ของที่ส่งยังเยอะเหมือนเดิมไหมคะ""เยอะกว่าเดิมอีกค่ะ""ดีจังเลย.." สองสาวเดินคุยกันไปชมไร่ในยามเย็นไปพัชรินทร์ยิ้มออกอีก
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่23
“หม่ำๆๆ..”“ป้อนลูกสิ”อคิณเห็นพัชรินทร์เอาแต่มองเขาจนทำให้น้ำปายร้องเรียกเขาจึงบอกให้เธอหันไปป้อนลุกแทนที่จะมาจ้องเขาอยู่แบบไม่พูดไม่จาแบบนี้พัชรินทร์รีบตักข้าวป้อนน้ำเมยทันทีที่เธอเริ่มตั้งสติได้ตอนนี้เธอเริ่มอึดอัดขึ้นมาเสียแล้วที่อคิณเข้ามายุ่งกับเธอแต่เธอก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรกับเขาสักคำเพราะทำใจไว้แล้วว่าจะไม่สนใจเขาหากเขาทนต่อความเงียบของเธอได้ก็ทนไป“คุณพัช..คุณคิณ”พิมพรรณหายสงสัยแล้วว่าอคิณหายไปไหนแต่เช้านี่คงจะเพราะทรงรบเป็นคนบอกเขาถึงมาที่นี่ถูก“เจ้าแฝดพึ่งทานข้าวอิ่มเดี๋ยวรออาบน้ำแปปนะคะ”พัชรินทร์หันไปยิ้มกับพิมพรรณเมื่อเห็นเธอเดินเข้ามาในบ้าน“ค่ะเดี๋ยวพิมช่วยนะคะ”พิมพรรณช่วยอุ้มเจ้าแฝดออกจากโต๊ะทานข้าวในขณะที่พัชรินทร์กำลังเตรียมน้ำอุ่นอยู่“ขอบคุณค่ะ”“นี่เค้ามาทำอะไรเหรอคะ”พิมพรรณเอ่ยกระซิบกับพัชรินทร์เบาๆ“ช่างเค้าเถอะค่ะฉันไม่สนใจ”พัชรินทร์ส่ายหัวเขาจะมาทำอะไรก็ช่างเธอไม่สนใจอะไรทั้งนั้นครู่ต่อมา“อาบน้ำเสร็จแล้วเช็ดตัวนะคะ..”สองสาวอุ้มเจ้าสองแฝดมานอนบนเตียงและเช็ดตัวทาแป้งเพื่อที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมไปส่งให้เริงฤทธิ์ที่ไร่และพวกเธอก็จะได้ลุยงานในไร่ต่อ“
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่24
"ผัวหนูพัชน่ะสิ...นี่กำลังสอนให้เลี้ยงลูกอยู่ไม่เป็นอะไรสักอย่างเลย"พัชรินทร์ที่พึ่งจะลงรถเห็นเช่นนั้นจึงเดินเข้าไปในโรงแพ็คของทันทีเพราะไม่อยากจะเห็นหน้าอคิณ"คุณพัช"พิมพรรณรีบเดินตรามพัชรินทร์ไปอย่างรวดเร็วนึกไม่ถึงว่าอคิณจะกล้าตามพัชรินทร์กับลูกๆมาที่นี่ทั้งที่พัชรินทร์ก็แสดงท่าทีให้เขามองออกว่าไม่ต้องการเขาเริงฤทธิ์เกิดความสงสัยในความเงียบของพัชรินทร์ไหนจะสามีของเธอที่เอาแต่นั่งก้มหน้าก็พอจะมองออกว่าทั้งค่าคงจะมีเรื่องงอนกันอยู่แน่นอนเขาอายุปูนนี้แล้วพอจะมองออก"มาหาพ่อนะครับ"อคิณถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วฝืนยิ้มหันมาอุ้มลูกของเขาเพื่อที่จะให้เด็กๆได้ดื่มนมที่พึ่งชงเสร็จ"ป้อ.."น้ำเมยเอ่ยออกมาเมื่อคนเป็นพ่ออุ้ม"หา..ว่าไงนะครับ..พ่อ..ลองพูดพ่อสิลูก"อคิณแทบน้ำตาคลอแม้คำพูดของลูกเขาจะไม่ชัดแต่ก็ดีเท่าไรแล้วที่ลูกของเขาเอ่ยเรียกเขาออกมาได้"ป้อ.."น้ำปายที่อยู่บนตักของเริงฤทธิ์เห็นคนพี่พูดก็ลองพูดบ้างทั้งหันมายิ้มหวานให้คนเป็นพ่อแล้วกลับไปนอนดูดนมต่อ"ตื้นตันล่ะสิ...ตอนลูกข้าเรียกพ่อครั้งแรกข้ายังจำมันได้จนถึงทุกวันนี้เลยมันดีใจจนบอกไม่ถูกเลยล่ะ"เริงฤทธิ์เห็นอคิณยื่นมือมาลูบหัวน้ำป
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่25
“นี่มันอะไรคะ” พัชรินทร์เก็บของแล้วพาลูกๆของเธอนั่งที่ลานนั่งเล่นในระหว่างที่เธอเตรียมตัวทำอาหารเย็นแต่สายตาก็พลันเห็นกระเป๋าสองสามใบที่ตั้งอยู่หน้าห้องนอนของเธอจึงหันไปถามอคิณด้วยสีหน้าไม่พอใจ“พี่จะมาอยู่ที่นี่ดูแลพัชกับลูกไง” “งานล่ะคะ” พัชรินทร์ไม่เข้าใจว่าเขากล้าทิ้งงานมาได้อย่างไรทั้งที่บริษัทที่เขาบริหารงานอยู่เป็นบริษัทที่ดวงสมรนั้นรักมาก“พี่ให้มาร์คดูแล” ฟึ่บ อคิณหน้าเจื่อนเมื่อหญิงสาวลากกระเป๋าของเขามาวางไว้ที่หน้าบ้าน“งั้นก็ไปอยู่ข้างนอกค่ะ” พัชรินทร์ไม่พอใจเท่าไรที่ชายหนุ่มทิ้งงานมาแบบนี้แล้วให้คนอื่นรับผิดชอบแทนเพื่อที่จะมาอยู่เฝ้าเธอ“พัช” อคิณเริ่มหน้าเสีย“อยู่ไม่ได้ก็กลับไปค่ะ” พัชรินทร์เอ่ยเสียงแข็งเธออยากให้เขากลับไปสนใจเรื่องงานมากกว่าสนใจเธอเพราะยิ่งเขามาอยู่ใกล้เธอก็ยิ่งอึดอัดไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นมาเลยสักนิด18.00 น.พัชรินทร์เดินถือถาดข้าวผัดผักพร้อมไข่เจียวและน้ำอีกหนึ่งขวดให้อคิณหลังจากเห็นว่าเขายังนั่งอยู่ที่หน้าบ้าน“ขอบคุณนะ” อคิณพอจะมีรอยยิ้มที่เห็นว่าอย่างน้องพัชรินทร์ก็ไม่ได้ใจดำจนไม่สนใจอะไรเขาเลย“ทานเสร็จก็ออกไปได้แล้ว”“ไม่..พี่ไม่ไปไหนทั้งนั
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่26
14.00 น.“คุณพัชคะถ้าเราจะซื้อของขวัญให้ผู้ชายเราจะซื้ออะไรดีคะ” พิมพรรณเอ่ยถามพัชรินทร์เพื่อขอความเห็นในขณะที่ทั้งคู่กำลังเตรียมแพ็คสตอเบอรี่“ของขวัญวันเกิดพ่อเลี้ยงเหรอคะ” พัชรินทร์ยิ้มอ่อน“ก็..ค่ะ” พิมพรรณมีสีหน้าเขินเล็กน้อยเธอกะจะไม่ให้คนอื่นรู้ว่าจะซื้อของให้ทรงรบแต่ก็ถูกจับได้“พ่อเลี้ยงชอบอะไรเป็นพิเศษล่ะคะ” “เอ่อ..ฉันไม่รู้เหมือนกันค่ะ” พิมพรรณเดาไม่ออกเลยว่าทรงรบนั้นชอบอะไร“อืม..ลองหาเป็นของใช้ส่วนตัวของเค้าดูไหมคะ” “ฉันจะลองหาซื้อดูนะคะ” พิมพรรณคิดหนักของใช้ส่วนตัวของผู้ชายก็ไม่ใช่แค่อย่างสองอย่างเธอจึงคิดไม่ตก“ค่ะ” พัชรินทร์คงให้ความเห็นได้เท่านี้เพราะเธอเองก็ชอบให้เป็นของใช้ส่วนตัวกับอิทธิกรและอคิณในวันเกิดของพวกเขาเช่นกันอิทธิกรนั้นชอบของที่เธอให้ทุกครั้งแต่เธอไม่รู้เหมือนกันว่าอคิณจะเป็นแบบนั้นหรือเปล่าเพราะเธอไม่ได้ให้ด้วยตัวเองเลยสักครั้งแถมเจ้าของวันเกิดก็ยังไม่เคยรู้ด้วยว่าเป็นของๆเธอเย็นของวัน“พี่เตรียมน้ำอุ่นไว้ให้ลูกแล้วป้อนข้าวเสร็จก็พาอาบน้ำได้เลย” เมื่อกลับมาที่บ้านในช่วงเย็นในขณะที่พัชรินทร์กำลังป้อนข้าวลูกๆของเขาอคิณก็รีบเตรียมน้ำอุ่นเพื่อเอาไว้อา
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่27
ก๊อกๆๆ“เป็นยังไงบ้างคะคุณพิมอยู่โรงพยาบาลแล้วใช่ไหมคะ” ตั้งแต่อคิณออกไปพัชรินทร์ก็หลับไม่ลงเพราะเป็นห่วงตรีรัตน์เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูจึงรีบเปิดอย่างรวดเร็ว“คุณพิมอยู่กับทรงรบตอนนี้แตงกวาคลอดเองไมได้หมอต้องผ่า” “อะไรนะคะ..จะเป็นยังไงบ้างเนี่ย” พัชรินทร์หน้าเสียจนอีกฝ่ายเห็นได้ชัดเพราะรู้ว่าตรีรัตน์คงต้องเจ็บปวดมากแน่นอน แววตาอคิณไหววูบเล็กน้อยเขาดึงตัวพัชรินทร์เข้ามากอดเอาไว้แน่นเพราะรู้สึกสงสารเธอ“เอ่อ..ปล่อยค่ะ” พัชรินทร์รีบผลักอคิณออกจากตัวของเธออย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่มีผลเขายังคงกอดเธอแน่นไม่ยอมปล่อย“ตอนนั้นพัชคงทรมานมากสินะ” อคิณเอ่ยเสียงอ่อนเขาพรมจูบกระหม่อมร่างบางเบาๆ“ปล่อยค่ะพัชจะเข้าไปนอนแล้ว” พัชรินทร์อาศัยจังหวะที่อคิณเผลอผลักเขาออกและรีบเข้าห้องของเธอไปอย่างรวดเร็ว อคิณยืนมองตามหลังหญิงสาวเมื่อเธอเข้าห้องไปแล้วเขาก็ปิดประตูบ้านเดินเข้าห้องด้วยสีหน้าที่ห่อเหี่ยวโรงพยาบาล“เจ้าแฝดล่ะ” พิมพรรณเห็นพัชรินทร์เดินเข้ามาพร้อมกับอคิณจึงมองหาเจ้าสองแฝด“อยู่กับตาไม่ยอมให้เอามาด้วย”“หวงเหลือเกินนะ...มาดูหลานสิ” พิมพรรณบุ้ยปากเบาๆที่ตาของเธอดูหวงเหลนทั้งสองเสียเหลือเกินท
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่28
“ไม่ลืมอยู่แล้วนัดร้านอาหารหรูแบบนั้นลาบปากฉันเลย” พิมพรรณพยักหน้าด้วยรอยยิ้มแล้วรีบวิ่งออกไป“หึ่..ยัยบ๊องเอ้ย” ทรงรบส่ายหัวเบาๆพร้อมหยิบสร้อยเพชรขึ้นมาดูเขาจะใช้สิ่งนี้บอกความรู้สึกกับเธอในวันนี้เพราะเบื่อเต็มทนที่จะให้เธอตั้งแง่กลัวว่าเขาจะหาเรื่องแกล้งเธอไม่เว้นแต่ละวันเย็นของวัน หลังจากที่พิมพรรณช่วยพัชรินทร์แพ็คของเสร็จเธอก็รีบขับรถบึ่งมาที่ห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองและเลือกซื้อของขวัญให้กับทรงรบ"อันนี้แหละคุณน่าจะชอบนะพ่อเลี้ยง"พิมพรรณเลือกกระเป๋าสตางค์หนังแบรนด์ดังของผู้ชายให้ทรงรบเพราะแห็นของเก่าของเขามันดูไม่ค่อยดีเท่าไรแล้วและหวังว่าเขาน่าจะชอบครืด กึกๆ เมื่อขับรถออกจากห้างสรรพสินค้ามาได้พักใหญ่มุ่งหน้าจะไปที่ร้านอาหารตามที่ทรงรบนัดแต่รถกระบะเจ้ากรรมของเธอก็ดันมากระตุกสองสามทีแล้วดับลงข้างทางในเวลาที่เธอกำลังรีบๆเสียอย่างนั้น"เอ้า...มาเสียอะไรตอนนี้เนี่ยจะถึงเวลานัดแล้วด้วยสิมือถือก็ดันมาแบตหมดอีก...เฮ้อ" พิมพรรณรีบหยิบมือถือของเธอขึ้นมาดูปรากฏว่าเครื่องก็ดับสนิทเพราะเธอลืมชาร์จแบตตอนนี้ก็ได้แต่รีบออกจากรถแล้วโบกรถที่สัญจรไปมาให้ช่วยครึ่งชั่วโมงต่อมา“นั่นไง” และ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่29
"ใครสั่งให้คุณเลือกฉันเป็นเมียล่ะ...ใครสั่งให้เลือกคนที่ไม่ได้รักกันมาเป็นคู่ชีวิตล่ะ." พิมพรรณอ้าปากค้างเขาแม้ไม่ฟังเธออธิบายแล้วยังมาโทษให้เรื่องทุกอย่างเป็นความผิดของเธออีกในเมื่อเขาเป็นคนสร้างข้อผูกมัดบ้าๆนี้ขึ้นมาเอง“..อื้มม.” ทรงรบใช้มือหนาทั้งสองบีบแก้มของหญิงสาวเอาไว้และก้มลงมาบดจูบเธอพักใหญ่จนหนำใจเพี๊ยะ ...พิมพรรณพ้นพันธนาการได้เธอก็รีบปาดน้ำตาแล้วยกมือเรียวฟาดไปที่หน้าทรงรบเพื่อเรียกสติในขณะที่เขาทำกับเธอในสิ่งที่ไม่ควรทำ"หึ่.." ทรงรบยืนกัดฟันกรอดที่เห็นท่าทีรังเกียจเขาจากเธอเขานั่งดื่มย้อมใจต่อคราแรกหวังว่าหลังแต่งงานแล้วความสัมพันธ์ของเขาและเธอจะดีขึ้นแต่ไม่เลยมันเหมือนเดิมและพอมาวันนี้มันกลับดูว่าเขาและเธอมีปัญหากันหนักขึ้นไปอีกวันต่อมา“ฉันจะไปช่วยดูแลแตงกวาคงจะไม่ได้กลับมาที่นี่เป็นอาทิตย์” พิมพรรณเก็บกระเป๋าออกจากห้องมาในช่วงเช้าเธอเอ่ยบอกทรงรบที่กำลังนั่งดื่มกาแฟโดยที่ไม่มองหน้าของเขาและเดินออกไปขึ้นรถของภูผาที่จอดรอเธออยู่หน้าบ้านทรงรบมองตามหลังพิมพรรณอย่างไม่พอใจในเพราะไม่ยอมบอกเขาก่อนว่าจะไปดูแลตรีรัตน์ด้วยตัวเองทั้งที่ก่อนหน้าเขารู้มาว่าคนที่ไร่เริงฤทธิ์จ
Latest chapter
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่73 ตอนจบ
"พ่อขอโทษขอปืนให้พ่อเถอะนะ"มิฮาอิลนั่งร้องให้อ้อนวอนลูกของเขาแทบขาดใจเขาผิดเองผิดทั้งหมดผิดที่รักลูกผิดวิธี"ลาก่อนนะคะพ่อหนูจะไปอยู่กับวินซ์"ปั้งงงงงง"ม่ายยยยย..ไอรีน อย่าจากพ่อไปนะลูก"และแล้วภาพที่น่าหดหู่ตรงหน้าก็ได้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาทุกคนเป็นมิฮาอิลที่ร้องให้แทบเสียสติเมื่อเห็นลุกสาวของเขาตายไปต่อหน้าต่อตาแต่นั่นมันก็คงเป็นกรรมที่พวกเขาได้กระทำเอาไว้โรงพยาบาล"ตอนนี้หมอผ่าตัดเอากระสุนออกแล้วนะครับเธอปลอดภัยแล้ว”ทุกคนต่างก็โล่งใจเมื่อพาเพนนีนั้นมาที่โรงพยาบาลได้ทันโดยเฉพาะธารธาราที่นั่งภาวนาอยู่ทุกนาทีให้หญิงสาวปลอดภัย“ฉันจะอยู่เฝ้าพี่ฉันเองค่ะ” ตรีรัตน์บอกกับทุกคนว่าวันนี้เธอจะอยู่เฝ้าพี่สาวของเธอที่นี่เอง“คุณกลับไปเถอะครับผมจะดูแลเธอเอง”ธารธาราคงปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้เขาคงใจขาดแน่หากไม่ได้อยู่ดูอาการเพนนี“แต่ว่า”“เธอกลับไปกับฉันก่อนเถอะ”โนอาห์พูดตัดบทภรรยาของเขาไปก่อนเพราะเขาดูออกว่าทั้งสองนั้นไปถึงขั้นไหนกันแล้วตั้งแต่ประคองกันเข้ามาคุยในบ้านพักที่เกาะไหนจะความเสียใจของธารธาราเมื่อเห็นเพนนีเจ็บอีกทำไมเขาจะเดาไม่ออก“ฝากพี่ฉันด้วยนะคะ”ตรีรัตน์เห็นว่าธารธาราดูจ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่72
“นี่แสดงว่าฉันเป็นภรรยาของเค้าจริงเหรอ”ตรีรัตน์นั่งหน้าสลดเอ่ยเสียงเบาๆเพราะความจำเกี่ยวกับโนอาห์ไม่มีในหัวของเธอเลยสักนิดแบบนี้เธอจะกลับมาใช้ชีวิตอยู่ปกติกับเขาได้อย่างไร“พี่ขอโทษที่ไม่ยอมบอกความจริง”เพนนีจับมือตรีรัตน์เอาไว้หลวมๆมันคือความจริงที่ตรีรัตน์จะต้องรับรู้“ยังไงพี่ก็เป็นพี่ของฉันเหมือนเดิมนะคะ”หญิงสาวค่อยอุ่นใจขึ้นมาหน่อยที่ตอนนี้มีพี่สาวของเธออยู่ข้างๆแม้เธอจะไม่ใช่แต่เธอก็คิดแบบนั้นไปแล้ว“โซเฟีย”เพนนีสวมกอดตรีรัตน์อีกครั้งที่ไม่ทำให้เธอเสียน้องสาวไปอีกครั้งทางด้านโนอาห์ที่เข้ามานั่งคิดอะไรเงียบๆกับยูริ“นายจะทำยังไงต่อครับ”ยูริเดาอารมณ์ของนายเขาไม่ถูกเลยในตอนนี้“ฉันจะไปหาไอรีน”โนอาห์เอ่ยจบก็เดินดุ่มๆออกไปที่ลานจอดเครื่องบินเจ็ททันที“นายครับเดี๋ยว”ยูริเห็นทีจะตามไม่ทันจึงรีบมายบอกทุกคนในห้องว่าตอนนี้โนอาห์นั้นบุกไปหาไอรีนเพียงคนเดียวยังดีที่ตอนนี้ยังมีเครื่องบินของธารธาราทุกคนจึงตามโนอาห์ออกจากเกาะไปได้ไม่นานนักโนอาห์ก็ขับเครื่องบินจอดที่คฤหาสน์ของเขาและต่อรถไปที่MHLทันทีเพราะคนอย่างไอรีนต้องถูกเขาสั่งสอนอีกอย่างเขาก็อยากจะรู้เหตุผลที่แท้จริงว่าไอรีนทำเรื่อ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่71
"คุณสวยที่สุดสำหรับผม"สายตาชายหนุ่มมองเรือนร่างหญิงสาวที่เปลือยเปล่าโดยปราศจากเสื้อผ้าด้วยฝีมือการถอดของเขาสายตาคมจ้องมองหญิงสาวที่เขากอดก่ายอยู่เบื้องบนตัวของเธออย่างหลงไหลเพนนีหลบสายตาชายหนุ่มเล็กน้อยแก้มนวลแดงซ่านด้วยเขินอายเพราะเธอไม่เคยได้มีชายใดแตะต้องเนื้อตัวแนบชิดแบบนี้มาก่อนแม้จะอยู่ในวัฒนธรรมที่เรื่องแบบนี้มันเป็นปกติก็เถอะ"อืม.."เพนนีวาดมือเรียวจับแขนแกร่งของธารธาราไว้แน่นเมื่อคนตัวโตบนร่างของเธอประกบสองเต้างามรัวลิ้นอย่างกระหาย"อ อื้ม.."ร่างบางสะท้านเล็กน้อยเมื่อนิ้วแกร่งของเขากำลังหยอกล้ออยู่กับดอกไม้งามช่วงล่างของเธอในขณะที่ริมฝีปากของเขาก็ดูดคลึงฉกชิมเนื้อตัวของเธอจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด"อ อ๊ายย.."เพนนีถึงกับร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บเมื่อตัวทนของธารธาราบดเบียดหมายจะเข้ามาในตัวของเธอแต่ก็เข้าได้เพียงแค่หัวเท่านั้น"ทนหน่อยนะคนดี"ชายหนุ่มเสียงแหบพร่าเขากอดก่ายร่างบางบดจูบให้เธอผ่อนคลายและค่อยๆเบียดแท่งร้อนระอุของเขาเข้าไปในร่องสวาทของหญิงสาวจนสุด"อื้อ..."เพนนีแทบหยุดหายใจตัวเกร็งไปครู่หนึ่งเพราะความเจ็บจุกแผ่ซ่านไปทั่วตัวเมื่อคนด้านบนเสียบแท่งร้อนเข้ามาโดยที่ไม่
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่70
หลายชั่วโมงต่อมาหลังจากที่เพนนีเป็นลมไปพักใหญ่เมื่อเธอตื่นมาได้ก็เอาแต่ร้องให้หลังพิงข้างฝาของกระท่อมหลังเล็ก"โอเคแล้วหรือยัง" ณ ตอนนี้ธารธาราเห็นว่าเสียงสะอื้นของหญิงสาวเงียบลงแล้วหลังจากที่เขานั่งเฝ้าเธอพักใหญ่จึงค่อยๆขยับเข้าไปจับบ่าของหญิงสาวเบาๆ"อืม" เพนนีสูดหายใจเข้าปอดลึกๆและพยักหน้าเบาๆ"เล่าให้ผมฟังได้หรือเปล่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น" ธารธาราเอ่ยถามหญิงสาวเสียงอ่อนหวังว่าเธอจะยอมปริปากเรื่องทังหมดออกมาเสียทีว่าตรีรัตน์นั้นไปอยู่กับเธอได้อย่างไร"ฉันได้รับคำสั่งจากคุณไอรีนให้กลับมาเธอพาโซเฟียมาหาฉันตอนนั้นโซเฟียพึ่งออกจากโรงพยาบาลจำอะไรไม่ได้คุณไอรีนบอกให้ฉันช่วยทำตามที่เธอบอกคุณไอรีนให้ฉันบอกว่าฉันเป็นพี่สาวของโซเฟียเพราะโซเฟียเป็นคนที่เธอช่วยชีวิตเอาไว้แต่จำอะไรไม่ได้ที่ทำแบบนี้ก็เพราะอยากให้โซเฟียมีชีวิตใหม่ฉันเลยตกลงเพราะฉันอยากมีน้องสาวโซเฟียคนใหม่นี้ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันได้น้องฉันกลับมาอีกครั้งแต่เหตุผลอื่นฉันไม่รู้จริงๆ"ด้วยตอนนี้เพนนีไม่จำเป็นต้องช่วยอะไรครอบครัวมิฮาอิลอีกแล้วเธอจึงบอกความจริงไปแต่เธอไม่รู้ว่าเรื่องนี้มิฮาอิลรู้เรื่องหรือเปล่าและไม่เข้าใจว่าไอรีนทำไมต้
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่69
“ผมเค้นถามคุณมาหลายวันแล้วนะแต่คุณก็ไม่ยอมตอบผมเสียที”ธารธาราพาหญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อสีขาวแขนกุดผ้าฝ้ายและผ้าซิ่นสีน้ำตาลหม่นชุดแบบนี้ธารธาราเป็นคนจัดการให้หญิงสาวใส่เองเมื่ออยู่ที่นี่เนื่องด้วยจะได้ไม่แว้งต่อยตีเขาโดยง่าย“เค้นให้ตายฉันก็ไม่บอกนาย ว้ายย”เพนนีมองธารน้ำตกเบื้องหน้าที่ไหลผ่านด้วยอาการที่สงบเธอชักรู้สึกชอบที่นี่มากๆเข้าแล้วหากแต่ไม่มีชายหนุ่มคอยเค้นถามเรื่องที่เธอไม่อยากตอบอยู่ด้วยก็คงดีแต่ในขณะที่สายตาของเธอเอาแต่มองแต่น้ำที่ไหลอยู่นั้นเธอก็เหยียบเข้ากับก้อนหินที่มีขี้ตะไคร่จนลื่น“เดินระวังสิ” ดีที่ธารธารานั้นรับร่างบางเอาไว้ได้ทันปึก “อ๊ายย..” หญิงสาวได้ทีที่เขาเผลอหมายจะฟาดศอกเข้ากับหน้าท้องแกร่งแต่ก็ถูกเขารวบกอดเอาไว้ได้ก่อน“นึกว่าจะทำอะไรผมได้ง่ายๆงั้นเหรอ”ฟอดดด ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าของผู้ชนะทั้งยังกดจมูกโด่งเข้ากับแก้มนวลหอมไปฟอดใหญ่เพื่อทำโทษเธอที่ริอาจจะทำร้ายเขา“นี่ อย่ามารุ่มร่ามกับฉันนะ”กำปั้นน้อยทุบลงอกแกร่งอย่างเต็มแรงด้วยความไม่พอใจ“ตอนคุณดุนี่โคตรน่ารักเลยรู้หรือเปล่า”แม้จะเจ็บอยู่บ้างเพราะแรงทุบของเธอค่อนข้างเยอะพอสมควรแต่เขาก็ยัง
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่68
“อ๊าย ฉ ฉันไม่ใช่ อื้มม”แม้จะเอ่ยปฏิเสธชายหนุ่มเธอก็ยังทำไม่ได้เพราะรสสัมผัสที่เขาทำกับเธอทำให้เธอบิดเร่าหายใจไม่ทั่วท้อง“อื้อ”เมื่อดูดกลืนน้ำหวานอย่างพึงพอใจชายหนุ่มจึงคว้ากอดก่ายร่างบางจนแน่นบดเบียดแท่งร้อนของเขากับช่องทางรักของเธอด้วยความยากลำบากความเจ็บและจุกทำเอาหญิงสาวหน้าเหยเกแต่เมื่อเขากดแช่อยู่ครู่หนึ่งความรู้สึกเสียวซ่านก็มาแทนที่ความเจ็บนั้นไปโดยปริยาย“อ่าส “สะโพกแกร่งบดเบียดกระแทกเข้าออกร่างบางจนตัวโยนมือหนาของเขาขยำเต้างามสลับดูดคลึงตัวตนที่ถูกบีบรัดตอดจากช่องทางรักอันคับแคบทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟันสบถความเสียวออกมาจากลำคอแกร่ง“อื้อ.”ร่างบางถูกอุ้มให้นั่งอยู่บนหน้าตักของชายหนุ่มเธอซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่งอย่างผวาเมื่อเขาเริ่มกระแทกแท่งร้อนของเขาเข้ามาในตัวของเธออย่าหนักหน่วงจนเธอแทบหายใจไม่ทันคนตัวโตตักตวงความสุขจากร่างบางในอ้อมกอดพักใหญ่แล้วจึงวางเธอนอนคว่ำลงกับเตียงนุ่มมือหนาท้องสองค่อยๆยกสะโพกของเธอขึ้นค่อยๆเสียบตัวตนอันฉ่ำเยิ้มของเขาเข้าไปที่ปากทางร่องสวาทพรวดเดียวจนสุดลำสะโพกแกร่งเร่งทำงานอย่างเป็นจังหวะความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ทำเอาร่างบางต้องก้มหน้างุดไปก
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่67
“ก็นอนอยู่นี่ไง”โนอาห์ยังเอ่ยกับหญิงสาวหน้าระรื่นทั้งยังนอนคว่ำซุกใบหน้ากับหมอนนิ่มอย่างสบายใจไม่สนใจคนที่กำลังโวยวายแม้แต่น้อย“คุณโนอาห์ หึ่ยย นอนไปคนเดียวเลย”โซเฟียเท้าเอวมองคนตัวโตอย่างคาดโทษและดึงหมอนกับผ้าห่มของเธอไปนอนที่โซฟา“เธอคิดว่าเธอนอนตรงนั้นแล้วฉันจะทำอะไรเธอไม่ได้อย่างนั้นเหรอ”โนอาห์พลิกตัวนอนตะแคงชันหัวมองร่างบางที่เดินกระฟัดกระเฟียดไปนอนที่โซฟา หญิงสาวถึงกับตัวเกร็งเมื่อเขานั้นเอ่ยออกมาน้ำเสียงเรียบและกำลังเดินเข้ามาหาเธอ“นี่ออกไปนะ”หญิงสาวหมายจะผละตัวออกจากโซฟาเมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามาหาแต่เธอก็ถูกรวบเอวเอาไว้ก่อนและตอนนี้เธอก็อยู่ในท่านอนคว่ำอยู่บนตัวของเขาโดยมีแขนแกร่งของเขารัดเอวของเธออยู่ โนอาห์มองใบหน้าหวานด้วยสายตาแห่งความคิดถึงหญิงสาวช่างเหมือนกับภรรยาของเขาจนเกินไปแม้ขณะที่อารมณ์เสียก็ยังเหมือนกันในตอนนี้เองที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไปมือหนาจับใบหน้าเรียวตรึงเอาไว้และบดจูบอย่างโหยหา“อื้อ..”ปึกๆๆ โซเฟียที่ถูกจูบไม่ทันตั้งตัวเธอก็รัวมือเรียวทุบไปที่ทั้งแขนและอกของเขาระรัวแต่เหมือนคนตัวโตจะไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อยทั้งยังอุ้มร่างบางไปนอนราบที่เตียงนุ่
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่66
"ปล่อยฉันนะ"เพนนีพยายามจะดิ้นหนีจนสุดแรงแต่ก็ถูกชายหนุ่มรวบมัดมือมัดเท้าเธอเอาไว้ก่อน"มัดคุณติดกับต้นไม้ที่นี่เลยเป็นไงให้เสือในนี้มันกินคุณเป็นอาหารเลยดีไหม"ธารธารามัดหญิงสาวเสร็จเรียบร้อยก็อุ้มแบกเธอพาดบ่ากลับไปที่กระท่อมครั้งผ่านต้นไม้ใหญ่ก็หยุดชะงักแกล้งขู่หญิงสาว"อย่าคิดว่าฉันจะกลัว"น้ำเสียงแข็งของคนที่ถูกแบกทำเอาธารธาราส่ายหัวเพราะเขาคงขู่เธอไมได้จริงๆ"ทานข้าวซะ"เมื่อกลับมาถึงกระท่อมได้ธารธาราก็วางหญิงสาวอย่างเบามือและยื่นถาดข้าวให้เธอได้ทานเพราะเธอไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว"ไม่"เพนนีสะบัดหน้าหนีแม้เธอจะหิวมากก็ตามเพราะเธอไม่รู้ว่าในข้าวนั้นมีอะไรอยู่บ้างหากเธอทานเข้าไปแล้วน้ำลายฟูมปากตรงนี้คงไม่ดีแน่“ไม่ต้องกลัว”ธารธาราตักข้าวไข่เจียวเข้าปากเคี้ยวให้เธอดูอย่างเอร็ดอร่อยเพราะเขารู้ว่าคนที่ถูกฝึกมาอย่างเธอคงไม่ทานอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าแน่หากไม่เห็นว่ามันปลอดภัย"ใครสั่งให้นายทำแบบนี้"เพนนีเอ่ยเสียงแข็งเพราะเธอรู้ว่าเธอไม่เคยเป็นศรัตรูกับคนตรงหน้าแน่เพราะว่าเขาเป็นคนไทยด้วยเพราะเธอไม่เคยทำงานที่ไทย"คุณยังไม่บอกความจริงกับผมเรื่องอะไรผมจะบอกความจริงกับคุณ" ธารธารายั
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่65
"จะไม่ให้โวยวายได้ยังไงล่ะคุณพาฉันมาที่นี่ด้วยวิธีสกปรกนี่นาฉันถามว่าพี่สาวฉันอยู่ที่ไหน"โซเฟียจ้องโนอาห์ตาแข็งตั้งแต่เธอรู้จักเขามาก็ไม่เคยมองเขาในแง่ดีได้เลยทั้งชีกอเจ้าชู้เอาแต่ใจเผด็จการ"พี่สาวเธออยู่กับคนของฉันและถ้าหากว่าอยากให้พี่สาวของเธอปลอดภัยขอให้เธอเป็นเด็กดีเชื่อฟังฉัน"โนอาห์เอ่ยเสียงอ่อนเขารู้ว่าวิธีนี้จะทำให้หญิงสาวยอมที่จะทำตัวดีๆกับเขาได้"คุณมันเลวยิ่งกว่าที่ฉันคิดพาฉันมาที่นี่ด้วยเหตุผลอะไร"โซเฟียกัดฟันกรอดอยากจะรู้เหตุผลที่แท้จริงว่าเขาทำกับเธอแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่"ฉันแค่อยากอยู่กับเธอแล้วก็อยากจะพิสูจน์อะไรบางอย่างด้วย" ชายหนุ่มไม่อ้อมค้อม"คนอย่างคุณมีผู้หญิงให้เลือกตั้งมากมายทำไมต้องใช้วิธีสกปรกกับฉันด้วย"โซเฟียถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่เธอยอมรับว่าเขาเป็นผู้ชายที่รูปสวยรวยทรัพย์แต่ไม่ใช่สเปคของเธอเขาสามารถหาหญิงสาวมาปรนเปรอเป็นร้อยพันได้แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นเธอด้วย"เพราะเธอดันเหมือนภรรยาของฉันทุกอย่างไงล่ะ"ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งยื่นมือทั้งสองจับใบหน้าเรียวให้จ้องตาของเขา"แต่ฉันไม่ใช่เมียคุณแน่นอน"โซเฟียเห็นว่าสีหน้าทะเล้นของชายหนุ่มเมื่อครู่เปลี่ยนไปเ
