ศึกรอบด้าน

อ้นมองหน้าเอด้วยความโกรธที่เขามาพูดจาไม่ดี และข่มขู่เขาซึ่งอ้นก็ไม่เข้าใจว่าเอจะแค้นเคืองเขาอะไรหนักหนา ในเมื่อจุดเริ่มต้นเอไปฝ่ายทิ้งเขาไปก่อน และเมื่อเจอกันอีกครั้งก่อนหน้านี้ ก็เป็นเรื่องปกติที่อ้นเลือกคนอื่น เพราะในเมื่อเอทำให้เขาเจ็บตั้งแต่แรก

       “นายนี่มันหมาบ้ากัดไปเรื่อย เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว”

       “กูไม่จบ”

       “ไม่จบอะไร”เจนรีบเดินมาถามเมื่อเห็นสองคนคุยกันนานพอสมควร

       “เรื่องรถ ไม่มีอะไรหรอก”เอพูดขึ้น

       “ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่ ก็แค่เรียกประกันมาแค่นั้นก็จบ จะมายืนคุยอะไรกันให้มากความ เดี๋ยวพวกเราต้องไปซื้อของกันอีกไม่ใช่เหรอ ตอนเย็นก็ต้องไปหาไอ้ตั้มกับไอ้ตูน”

       “ฮือ ตามนั้น”เอจำในพยักหน้าให้เจน

       “ใช่ นายจะมาพูดเรื่องไร้สาระอะไรให้มากความ”อ้นมองปราดเดียวทั้งสองคน

       เมื่อทุกอย่างจบอ้นก็รีบไปโรงพยาบาล เพราะศีรษะของเขาเริ่มคล้ำเขียวจากการโดนกระแทก หลังจากหาหมอเสร็จเขาก็รีบกลับมาที่ห้องในทันที

       หลายวันต่อมาอ้นไม่ได้ออกไปไหน เพราะเขายังเจ็บรอยซ้ำที่ศีรษะ และเหตุการณ์ในครั้งนี้เขาก็ไม่ได้บอกใครแม้แต่คนเดียว รวมทั้งจ๊อบแฟนหนุ่มของเขา เพราะอ้นไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง ซึ่งหลายวันที่ผ่านมาจ๊อบก็ห่างหายหน้าไป เพราะเขาต้องไปต่างจังหวัดกับบี้เลขาของเขา

       ในความรู้สึกของอ้นก็หึงหวงอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก ด้วยกลัวจ๊อบว่า เพราะพักหลังจ๊อบนั้นเปลื่ยนไปเยอะ เชื่อคนอื่นมากกว่าอ้น และไม่ค่อยมาหาเขาเหมือนดั่งแต่ก่อน

       อ้นนั่งดูซีรี่จนเกือบสามทุ่ม เพื่อที่จะรอว่าจ๊อบจะมาหาเขาบ้างในคืนนี้ ซึ่งความหวังของเขาก็เป็นจริง เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้นเขาจึงรีบไปเปิดประตู และคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็คือจ๊อบ ซึ่งอ้นถึงกับเข้าไปกอดในทันที เพราะเขาคิดถึงจ๊อบมาก และในช่วงนี้มีปัญหาหลายอย่าง เขาจึงอยากที่จะอยู่ใกล้ๆคนที่เขารัก

       “เป็นอะไรวันนี้ ทุกทีไม่เคยเข้ามากอดผมแบบนี้นี่ ผมรู้สึกดีใจมากเลยนะ แต่ก่อนอื่นให้ผมเข้าไปในห้องก่อนไม่ดีกว่าเหรอ”

       “ได้ อ้นลืมตัว อ้นคิดถึงบอสมาก บอสไปต่างจังหวัดหลายวัน น่าจะพาอ้นไปด้วย”

       ทั้งอ้นละจ๊อบได้เดินเข้ามในห้อง และจ๊อบนั่งบนเก้าอี้ส่วนอ้นก็ไปรินน้ำมาให้จ๊อบได้ดื่ม เมื่อจ๊อบดื่มน้ำเสร็จเขาวางแก้วลง และดึงตัวอ้นมานั่งที่ตักและกอดรัด พร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาด้วยความคิดถึงเช่นกัน

       “ผมก็คิดถึงคุณมากนะ แต่ทำไงได้ล่ะช่วงนี้ผมกำลังขยายสาขา ต้องไปต่างจังหวัดบ่อยหน่อย”

       “ทำไมไม่เอาอ้นไปด้วย อ้นก็เคยช่วยบอสทำงาน อ้นรู้เรื่องทุกอย่างนะ”

       “จะทำอย่างนั้นได้ไง อ้นเป็นแฟนผมแล้ว แฟนผมต้องไม่ทำงาน แค่ดูแลผมก็พอ”

       “อ้นก็อยากดูแลบอสนั่นแหละ แต่บอสไม่ค่อยมาให้อ้นดูแลสักเท่าไร”

       “ก็ผมงานยุ่งนี่ วันนี้ผมก็มาแล้ว อ้นดูแลผมได้เต็มที่เลยนะ เพราะวันพรุ่งนี้ผมต้องต่างประเทศสองอาทิตย์”

       “อะไรนะ มาอยู่กับอ้นคืนเดียวแล้วก็ไปต่างประเทศตั้งสองอาทิตย์”อ้นมีน้ำเสียงที่น้อยใจอย่างเห็นได้ชัด

       “ผมสัญญาหลังจากกลับจากต่างประเทศ ผมจะให้เวลาอ้นเต็มที่ ผมจะพักร้อนสักอาทิตย์ เราจะไปเที่ยวกันดีไหม ตั้งแต่อ้นมาอยู่กับผมยังไม่เคยได้ไปไหนเลยนี่”

       “กลัวไม่จริงน่ะสิ แต่ก็ได้อ้นจะรอ”

       “ดีมาก อ้นช่างรู้ใจผม เพราะผมไม่ชอบคนขัดใจ”

       “เอาล่ะ บอสไปอาบน้ำได้แล้ว เดี๋ยวอ้นจะขัดหลังให้”

       อ้นลุกขึ้นจากตักของจ๊อบและหันหน้ามาหาจ๊อบ เมื่อจ๊อบเห็นใบหน้าของอ้น เขาถึงกับตกใจ เพราะรอยฟกซ้ำยังไม่จางหาย ยังพอเห็นร่องลอยอยู่พอสมควร

       “หน้าอ้นไปโดนอะไรมา”จ๊อบลุกขึ้นทันทีและใช้มือลูบคลำ บริเวณรอยฟกซ้ำดำเขียวที่จางลงบ้าง

       “พอดีมีอุบัติเหตุนิดหน่อย มีรถปาดหน้าและชนท้าย”

       “ทำไมอ้นไม่บอกผม มีเรื่องอะไรผมเคยสั่งไว้แล้วว่าต้องบอก ไม่ใช่มานิ่งเงียบแบบนี้ ต่อไปผมจะไว้ใจอ้นได้อย่างไร อนาคตข้างหน้าอ้นอาจจะปิดบังเรื่องบางอย่างกับผมก็ได้ อย่างเช่นเมื่อก่อนอ้นยังปิดบังเรื่องแฟนเก่าเลย”

       “ถ้าเรื่องอื่นอ้นไม่ปิดบังบอสหรอก แต่นี่เรื่องเล็กน้อยและอ้นไม่อยากให้บอสเป็นห่วงน่ะ”

       “รู้ไหมอ้นทำให้ผมผิดหวังอีกครั้งแล้วนะ ช่วงนี้อ้นเป็นอะไรชอบทำให้ผมผิดหวังในตัวอ้นตลอด แต่ครั้งนี้ผมจะให้อภัยเพราะอ้นเจ็บ แต่ครั้งหน้าอ้นมีอะไรปิดบังผมอีก ผมจะไม่มีวันให้อภัยอ้นเลยนะ”

       “ครับ ต่อไปอ้นจะไม่ปิดบังอะไรบอสอีกแล้ว”

       “ดีมาก แล้วเจ็บมากไหม”

       “ไม่เจ็บหรอกบอส แค่บอสมาหาอ้นแค่นี้ก็หายเจ็บแล้ว”

       “ไม่ต้องมาปากหวานกลบเกลื่อนความผิดเลย”

       “บอส”อ้นน้อยใจจริงๆหันหลังให้จ๊อบ

       “ผมขอโทษนะ อย่างอนผมเลย”จ๊อบเข้าไปกอดอ้นอีกครั้ง เพราะเขาก็รู้สึกไม่ค่อยดี ที่พักหลังเขาพูดจาไม่ดีกับอ้นหลายอย่าง แต่ด้วยช่วงนี้จ๊อบทำงานหนักและถูกเป่าหูจากสารพัดทิศทาง จนทำให้เขาเป้ไปบ้างอยู่หลายครั้ง

       “อ้นไม่ได้น้อยใจหรอก บอสไปอาบน้ำเถอะ”ปากกับใจของอ้นไม่ตรงกัน เพราะเขาก็รู้สึกน้อยใจจ๊อบพอสมควร ที่พักหลังชอบว่าเขาตลอดและเข้าข้างคนอื่นอยู่เป็นประจำ

       “ก็ได้เดี๋ยวเราอาบน้ำพร้อมกัน”

       “เดี๋ยวอ้นจะไปเตรียมของก่อนนะ เอ่อแล้วบอสไปต่างประเทศกับใครเหรอ”

       “จะใครล่ะบี้ไง”

       อ้นรีบหันมามองจ๊อบทันที เพียงได้ยินว่าจ๊อบจะไปต่างประเทศกับบี้ อ้นถึงกับใจสั่นและหวั่นไหวหึงหวง กลัวสารพัดอย่างที่อาจเกิดเหตุไม่คาดฝัน

       “ไปกันสองคนเหรอ”อ้นมีสีหน้าที่บึ้งตึง

       “ใช่ หึงผมเหรอ”จ๊อบอมยิ้ม

       “ไม่หึงหรอกอยากพาใครก็พาไปเลย”

       “แน่นะไม่หึง ถ้าไม่หึงก็ดีแล้ว ผมจะได้สบายใจ”

       “ไหนเมื่อก่อนชอบให้อ้นหึง พออ้นหึงจริงๆกลับเฉย”

       “ก็ดีใจอยู่ทีอ้นหึงผม อย่างอนอีกเลยนะ เรามาอาบน้ำกันและทำอะไรบางอย่างดีกว่า”

       “ที่มาหาอ้นก็เรื่องนี้เรื่องเดียวมั้ง”

       “ไม่ใช่ ผมคิดถึงอ้นด้วยนั่นแหละ”

       “กริ่งๆๆๆ”เสียงโทรศัพท์ของจ๊อบดังขึ้น

       จ๊อบเลิกคุยกับอ้นทันที และเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ ซึ่งพี่สาวของเขาโทรมา จ๊อบจึงกดรับในทันที

       “พี่มีอะไรเหรอ”

       “พรุ่งนี้จะไปต่างประเทศแล้วนี่ พ่อกับแม่เขาอยากเจอหน้าหน่อย กลับมาหาท่านด้วย นี่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว เดี๋ยวสักพักท่านก็จะนอน ท่านทั้งสองบ่นถึงจ๊อบทุกวันเลย ช่วงนี้จ๊อบงานยุ่งเลยไม่ค่อยได้มาหาท่าน มาหาสักหน่อยได้ไหม”

       “ได้ครับ เดี๋ยวผมจะรีบไป ผมก็ลืมไปเลยว่าไม่ได้เจอพ่อกับแม่หลายวันแล้ว”

       “มาเร็วๆนะท่านทั้งสองรออยู่”

       “ครับ”

       อ้นยืนฟังตลอดเวลา เมื่อเขาได้ยินว่าจ๊อบจะกลับไปที่บ้าน น้ำตาของเขาก็หลั่งไหลออกมาในทันที เพราะช่วงนี้เขาเหงาและกลัว บวกกับมีเรื่องราวที่ชวนให้คิดมากหลายอย่าง เขาจึงอยากที่จะมีใครสักคนอยู่ใกล้ๆ ขืนให้เขาอยู่คนเดียวอีกสองอาทิตย์ เพื่อรอจ๊อบกลับมาเขายากที่จะทำใจรับได้

       “คือพี่โทรมา อยากให้ผมไปหาพ่อกับแม่”

       “ไม่เป็นไร บอสไปหาท่านทั้งสองเถอะ เพราะท่านคงคิดถึงบอส”

       “เสียดายวันนี้เป็นวันสุดท้ายด้วย พรุ่งนี้เช้าผมต้องไปต่างประเทศอีก เสียดายจริงๆเลย ไม่ได้เจออ้นตั้งหลายวัน คืนนี้อยากนอนกอดอ้นทั้งคืนเลย”

       “กลับมาค่อยกอดก็ได้ อ้นไม่ได้หายไปไหน”

       “แต่ผมก็อดเป็นห่วงอ้นไม่ได้เลย เพราะช่วงนี้อ้นโดนนั่นโดนนี่บ่อย”

       “ไม่ต้องห่วงอ้นหรอก อ้นอยู่ได้ อ้นคิดว่าถ้าบอสไปต่างประเทศ อ้นก็จะกลับไปอยู่บ้านกับพ่อและแม่สักสิบวันดีไหม”

       “ดีเลย ผมจะได้หมดห่วง ตั้งแต่มาอยู่กับผม อ้นยังไม่ได้กลับบ้านเลย ถ้างั้นอ้นอยู่นั่นรอผมด้วยก็แล้วกัน ถ้าผมกลับจากต่างประเทศ ผมจะไปหาที่บ้านอ้น ไปรับอ้นและไปทำความรู้จักพ่อตาแม่ยาย”จ๊อบยิ้ม”

       “บอสพูดไปเรื่อย พ่อแม่ของอ้นยังไม่รู้เลยว่าอ้นมีแฟนแล้ว”

       “อ้าว อ้นไม่ได้บอกเหรอ”

       “ไม่ได้บอกหรอก แต่พ่อกับแม่อ้นก็รู้อยู่แล้วว่าอ้นไม่ได้ชอบผู้หญิง”

       “ไม่เป็นไร ถ้าผมไปหาพ่อกับแม่อ้น ผมจะบอกเรื่องนี้เอง ว่าจะดูแลลูกชายพ่อกับแม่ของอ้นอย่างดี”

       “อย่างงั้นก็ได้ รีบไปเถอะ ให้คนแก่รอนานเดี๋ยวท่านจะหลับไปซะก่อน ไมได้เจอลูกชายสุดที่รักหรอก”

       “มาให้ผมกอดก่อนไป”

       อ้นเดินเข้ามาใกล้ๆให้จ๊อบกอด และหลังจากนั้นเขาก็หอมแก้มของอ้นทั้งสองข้าง พร้อมกับจูบที่ริมฝีปากของอ้น”

       “พอแค่นี้ก่อน เดี๋ยวอดไจไม่ไหวไม่ได้กลับบ้าน”

       “กลับมาค่อยว่ากันก็ได้”อ้นอมยิ้ม

       “ใช่จะจัดหนักทุกคืนเลย”

       “เอางั้นเชียว”

       “แน่นอน ผมต้องไปแล้ว อีกสองอาทิตย์เจอกัน”

       “ครับบอส”

       หลังจากที่จ๊อบออกไปจากห้องแล้ว อ้นนั่งลงบนเตียงนอน ด้วยความรู้สึกผิดหวังและหดหู่ ถึงแม้จะมีทุกอย่างพร้อม แต่เขาก็ไม่ค่อยมีความสุขเท่าที่ควร เพราะจ๊อบเหินห่างเขาไปทีละน้อย รวมทั้งต้องเผชิญหลายสิ่งหลายอย่างเพียงลำพัง โดยเรื่องบางอย่างที่เขาไม่สามรถที่จะบอกให้จ๊อบช่วยได้

       ในระหว่างที่เขากำลังคิดอะไรเพลินๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง  อ้นก็คิดไปว่าเป็นจ๊อบเพราะอาจลืมอะไรไว้ แต่ก็อดแปลกใจทำไมไม่โทรมาหาเขาก่อน พออ้นไปเปิดประตูเขาถึงกับตกใจ

       “เห็นเราถึงกับตกใจเลยเหรออ้น”บี้ปราดสายตามองอ้นและเดินเข้ามาในห้องทันที

       “มีอะไรมาทำไม”

       “ก็จะมามีอะไรไหม แค่อยากจะรู้ว่ารังรักของเธอเป็นไงบ้าง”

       “เห็นแล้วก็กลับไปซะ”

       “ยังไม่กลับ”บี้เดินเข้ามาใกล้ๆอ้น

       “จะทำอะไรน่ะ”อ้นมีสีหน้าวิตกกังวล

       “จะมาย้ำเตือนเรื่องเธอกับบอส”

       “เตือนอะไร”

       “เตือนอย่าริอาจเป็นคู่แข่งกับฉันเรื่องบอส”

       “เรื่องบอสมันจบแล้ว บอสเขาเลือกเรา และข้อสำคัญเรามาก่อนเธอ”

       “เรามาก่อนเธอตั้งนาน จะก่อนหลังมันไม่สำคัญ ถ้าเราต้องการ เราต้องได้ไม่มีใครห้ามเราได้หรอก”

       บี้เดินเข้ามาใกล้ๆพร้อมจับข้อมือของอ้น ใช้สายตามองด้วยความอาฆาตมาดร้าย จนอ้นเกิดความกลัวจึงเดินถอยหลังทีละก้าว

       “จะไปไหน เราไม่ทำอะไรเธอหรอก แต่แค่อยากเตือนไว้ ถ้ายังอยากอยู่แบบสงบสุขออกไปจากชีวิตจ๊อบซะ”

       “เธอมันบ้าไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี เราไม่รู้หรอกนะว่าเธอทำอะไรเราไว้บ้าง แต่อยากบอกให้รู้ว่าสักวันหนึ่ง ความจริงจะเปิดเผยว่าเธอเป็นคนเช่นไร”

       “ไม่มีวันนั้นหรอก เพราะเธออาจจะไม่มีวันได้พูด”

       “เธอจะทำอะไร”อ้นมีน้ำเสียงที่สั่นเครือ

       “ไม่บอก ใครจะบอกเธอให้โง่ล่ะ”

       “ถ้าเธอทำอะไรเรา เราจะบอกบอสให้จัดการเธอ”

       “เหรอ จะตกกระป๋องอยู่วันสองวันแล้ว ยังมีหน้ามาขู่อีก เด็กน้อย อ่อนแอก็แพ้ไป”

       “ถึงอย่างไงบอสก็รักเรา ไม่ได้รักเธอ อาจจะโกรธเราบ้าง แต่ก็ไม่นานหรอก เมื่อกี้เขายังมาหาฉันเลย”

       “มาแล้วรีบกลับนี่นะ ถ้าเขายังรักเธอเขาจะไม่รีบกลับขนาดนั้นหรอก”

       “เขามีธุระไปหาพ่อกับแม่เขา”

       “ก็นั่นไงทำไมเขาไม่พาเธอไปหาพ่อแม่ของเขา ส่วนเราน่ะเข้านอกออกในเวลาไหนก็ได้”

       “นั่นมันเรื่องของเธอ”

       “เรื่องของเราเหรอ”บี้บีบข้อมือของอ้นจนเขารู้สึกเจ็บ

       “ปล่อยนะ”

       “เจ็บเหรอปล่อยมือก็ได้ แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้เธอเสวยสุขกับบอสหรอก ฉันจะมาเอาบอสของฉันคืน เธอคงรู้แล้วใช่ไหมว่าบอสจะไปต่างประเทศ และจะเอาเราไปด้วยส่วนเธอ ก็นอนเหงาอยู่ที่คอนโด ให้หิวตายคาห้องไปเลย”

       “เธอมันบ้าไปแล้ว”

       “ใช่ ฉันบ้าไปแล้ว คนบ้าทำอะไรก็ได้ใช่ไหม”

       “ขืนเธอทำอะไรเรา เราจะแจ้งตำรวจ”

       “ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ใครจะกล้าทำร้ายคนของบอส ที่กำลังจะตกกระป๋อง”

       “เธอออกไปจากห้องของฉันได้แล้ว”

       “ห้องฉัน พูดไม่อายปาก ฉันออกไปก็ได้ แต่นี่เป็นแค่เริ่มต้น ฉันจะเอาบอสมาเป็นของฉันให้ได้ เราไปล่ะ ในไม่ช้าห้องนี้ก็จะเป็นห้องของเรา เตรียมตัวหาที่อยู่ใหม่ได้เลย เพราะตอนไปต่างประเทศฉันจะจัดการบอสให้เด็ดขาด”

       บี้หัวเราลั่นและเดินออกจากห้องไป สาเหตุที่บี้ตามราวีอ้นไม่หยุดหย่อน เพราะเขาแอบชอบจ๊อบมาตั้งแต่เริ่มตั้งแต่วัยรุ่น เพราะเคยเรียนมัธยมด้วยกัน และพ่อแม่ของทั้งสองก็รู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่จ๊อบนั้นเห็นบี้เป็นแค่เพื่อน เขามีคู่รักมานับสิบแต่ก็ไม่เคยแลบี้แม้แต่ครั้งเดียว แต่ผิดกับบี้ที่ไม่เคยมีใคร เขารักจ๊อบคนเดียว พอจ๊อบขาดเลขาบี้จึงให้พ่อของเขา ช่วยฝากงานนี้ให้ จ๊อบจึงไม่สามารถปฏิเสธได้ และข้อสำคัญบี้ทำงานดี คล่องตัว เก่ง รู้จักคนเยอะ จ๊อบจึงค่อนข้างพอใจ แต่ความรู้สึกทางด้านความรักนั้น จ๊อบไม่เคยมีใจให้บี้แม้แต่น้อยนิด