พงศกรมองหน้าเอด้วยความไม่พอใจยิ่งนัก เพราะเอดูไม่เรียบร้อยห่ามเถื่อนจนเกินไป เขาชอบผู้ชายที่ดูสุภาพอย่างจ๊อบ
“ไอ้อ้น มึงพาแฟนกลับไปด้วยเลย กูไม่อยากเห็นหน้ามัน”
“พ่อแฟนอ้นนะ”
“กูรู้แล้วว่าแฟนมึงกูก็ไม่ได้ห้ามว่ามึงอย่ามีแฟนนี่ แต่ให้หาที่ดีกว่านี้หน่อยไม่ไม่เหรอ เอาผีบ้าผีบอจากที่ไหนมาเนี่ย”
“ผมไม่ใช่ผีบ้าผีบอนะครับ ผมเป็นคนเหมือนพ่อนั่นแหละ วันนี้เดี๋ยวผมจะทำกับข้าว ซักผ้าถูกบ้านให้เอง เอ่อ เดี๋ยวจะไปถางหญ้าหวดทีทำทุกอย่างให้สะอาดเลย พ่อรออยู่นี่แหล่ะ”
“อ้นคุยกับพ่อแม่ไปนะ เดี๋ยวเราจะไปทำงานบ้านและนอกบ้าน”
เมื่ออ้นพูดเสร็จเขาก็เข้าไปในครัวทำกับข้าว ที่เขาซื้อเตรียมพร้อมไว้ เพราะเขาตั้งใจไว้ว่าจะต้องชนะใจพ่อตาให้ได้ ส่วนแม่ยายเอ้นคิดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร
“ไอ้อ้น แฟนเองมันเพี้ยนแม่ว่า”
“แม่ เอก็แบบนี้แหละ แต่เขาดูแลอ้นดีมากเลย ข้อสำคัญเขามีเวลาอยู่กับอ้นตลอด”
“มีเวลาไม่มีประโยชน์ดูมึงดำไปมากเลย ไปอยู่กลางไร่กลางนามาแน่เลย”
“ครับพ่อ”
“นั่นไง กูเลี้ยงของกูไม่ให้ลำบากแต่ไอ้นี่มันใช้ไม่ได้เลย”
“พ่ออย่าคิดอย่างนั้นซิครับ ลูกรักใครพวกเราก็ต้องรักเขาด้วย ยกเว้นว่าคนที่ลูกรักมันไม่ดีก็ว่าไปอย่าง”
“แม่ แล้วเอ็งคิดว่าไอ้นี่มันดีเหรอ”
“พ่อ ก็อย่ามองแต่เปลือกนอกซิ และ อีกอย่างเราต้องมองนานๆ”
“ใช่ครับ พ่อแม่ ตอนแรกลูกก็ไม่ชอบหรอก แต่พออยู่ไปนานๆลูกก็เห็นความดีของเขา”
“เห็นความดีหรือว่าเห็นมันหล่อ คารมมันดีด้วยไอ้นี่”
“พ่อเราค่อยๆดูๆกันไปนานๆก่อน”นันทิดาเอ่ยขึ้น
สามคนพ่อแม่ลูกนั่งคุยกันอยู่พักใหญ่ จนเอทำกับข้าวเสร็จเขาจึงถือออกมาให้ทั้งสามกิน เมื่อเอนำมาวางบนโต๊ะอาหาร เขาจึงเดินไปหาทั้งสาม
“พ่อแม่ อ้น มากินข้าวกันเร็ว”
“ไปเถอะพ่อ”นันทิดาผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น
พงศกรเดินไปยังโต๊ะอาหารอย่างไม่เต็มใจ เพราะเขาไม่ค่อยชอบเออยู่เป็นทุนเดิม ถึงแม้จะทำดีเท่าไรพงศกรจึงเฉยๆ เมื่อพงศกรมาถึงเอก็ตักข้าวใส่จานให้ก่อนใคร หลังจากนั้นตักให้นันทิดาและอ้น ส่วนตัวเขาตักทีหลัง
“น่ากินจังเลย”นันทิดาเอ่ยขึ้น
“แม่กินเลยครับ ต้มยำกุ้ง ผมเลือกตัวใหญ่ๆเนื้อจะได้เยอะครับ”
“ขอบใจมากจ๊ะเอ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ พ่อแม่ของอ้นก็เหมือนพ่อแม่ของผม”เอหันไปทางพงศกรอีกครั้ง
“พ่อกินซิครับ”เอตักกุ้งตัวโตๆใส่จานให้พงศกร
“กูกินเองได้ไม่ตักให้กูกินหรอก”
“ผมกลัวพ่อไม่กิน กลัวพ่อเกรงใจ”
“ทำไมกูต้องเกรงใจนี่มันบ้านกู ไม่ใช่บ้านมึง”
“เอ”อ้นดึงชายเสื้อของเอไว้
พงศกรมองเออย่างหวาดระแวงก่อนที่เขาจะกินกุ้งพร้อมน้ำซุป เพียงกุ้งเข้าไปสัมผัสในปากของพงศกรนั้น เขาแท่บอยากจะตักตัวกุ้งใส่ปากอีก เพราะกลัวหมด ซึ่งมันอร่อยมากเขาอยากจะกินแต่ยังไม่กล้าตัก ยังเขินอายอยู่บ้างพอประมาณ
“อร่อยซิท่า”เอตักกุ้งห้าตัวให้พ่อตา
ในส่วนของพงศกรยังสงวนท่าทีและอารมณ์ไว้ เพื่อไม่ให้เอเห็นอาการใดๆออกมาว่าชอบต้มยำกุ้งที่เอทำอย่างมาก แต่ก็ ปิดบังความรู้สึกไม่มิดเพราะพงศกรกินข้าวทีเดียวสองจานรวดพูนเต็มจนล้น ด้วยฝีมือของเอตักให้เป็นพิเศษ
ทั้งสี่คนกินข้าวจนเกลื้องทุกอย่าง เพราะเอค่อนข้างมีรสมือทำกับข้าว ในส่วนของนันทดานั้นเปิดรับเออย่างหมดใจแล้ว เหลือเพียงแต่พงศกรยังสงวนท่าทีไว้
“เดี๋ยวผมไปล้างจากก่อนนะ”เอเก็บถ้วยชามบนโต๊ะจนเกลี้ยงไม่มีเหลือ และ เขาเข้าไปล้างจานในครัวคนเดียว เพราะเอไม่ให้อ้นเข้าไปช่วยเพราะอยากโชว์ความสามารถให้พ่อตาแม่ยายเห็น
เมื่ออ้นล้างถ้วยล้างชามเสร็จแล้ว เขาจึงออกไปหลังบ้านหน้าบ้านเก็บกวาดสิ่งของ ตัดหญ้าตัดต้นไม้ ทำทุกอย่างจนเรียบร้อยดูงามสะอาดตาไม่มีอะไรให้ระเคืองลูกตาของพงศกรและนันทิดาเลย
“ไอ้นี่มันขยันจริงๆ”นันทิดาเอ่ยขึ้น
“ใช่ครับ”อ้นพยักหน้า
“ยังไม่ได้ครึ่งของพ่อตอนหนุ่มเลย”
“นั่นก็แสดงว่าเอขยันใช่ไหมครับ”อ้นอมยิ้ม
“ก็ถือว่าใช้ได้นะ”พงศกรเริ่มใจอ่อนกับเอที่ขยันขันแข็งทำงาน
“พ่อยอมรับเอแล้วใช่ไหมครับ”
“อือ ดูไปก่อน จะอยู่ด้วยกันพ่อก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าไม่ไหวอย่างไงอย่าลืมกลับมาหาพ่อนะ เพราะพ่อก็ไม่ไว้ใจไอ้นี่เหมือนกัน มันดูอย่างไงไม่รู้บอกไม่ถุก แต่ในเมื่อมันรักลูก พ่อก็ไม่ว่าอะไรมันหรอก”
“ครับพ่อ”
อ้นอมยิ้มและดีใจอย่างมาก ที่พ่อแม่ของเขาเปิดทางสะดวกเพื่อให้ได้คบกับเอ ซึ่งตอนมาเขากลัวมากเหมือนกัน แต่อ้นก็อดแปลกใจไม่ได้พ่อแม่ของเราเขาชอบคนแปลกๆเพี้ยนแบบนี้ด้วยเหมือนกัน
ค่ำคืนที่เงียบสงบแต่ใจของเอพลุกพล่าน เพราะตอนนี้เขารู้สึกคึกคักอยากจะมีอะไรกับอ้นขึ้นมาอีก โดยไม่เลือกเวลาและสถานที่แม้แต่น้อย
“อมให้หน่อย”
“บ้า ไม่เลือกที่เลือกทางบ้างเลย”
“ทำไมจะไม่ได้ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ใครๆเขาก็ทำกัน”
“รู้ แต่ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ วันนี้ทำงานทั้งวัน พักผ่อนบ้าง ถ้าอ้นเป็นผู้หญิงคงมีลูกเป็นโหลแล้วมั้ง”
“ก็ดีซิ มีลูกเป็นโหล”เอยิ้มอย่างมีความสุข
“แต่อ้นมีไม่ได้นิ แต่ถ้าเออยากมีเลิกกับอ้นก็ได้นะ”
“ไม่ ถ้าให้เลือกลูกกับอ้น เอเลือกอ้น ไม่มีไม่เห็นเป็นไรเลย หลานของเราก็มี หรือไม่ก็ไปรับเด็กมาเลี้ยงก็ได้นิ”
“ไม่หรอก อ้นไม่อยากให้ลูกสับสน และ อีกอย่างกลัวลูกโดนล้อ เลี้ยงหลานดีกว่า เพราะเรามีฐานะเป็นแค่อา”
“ถ้างั้นก็ได้ เรามาทำท่ามีลูกกันเถอะ”
“เอาอีกแล้วเว้นซักคืนไม่ได้เหรอ”
“เว้นได้แต่ตอนเช้าก็ต้องได้อีก”
“จะบ้าตาย”
“ไม่ต้องบ้าหรอก ก็อยากเกิดมาน่ารักทำไมล่ะ”เอโอบกอดอ้นอย่างใคร่อยาก
“เราถอดกางเกงออกแล้วนะ”
เอคลายกอดอ้นและถอดเสื้อกางเกงออกจนหมด เผยเห็นท่อนเนื้ออันใหญ่ยาวอยู่ตรงหน้า อ้นก็อดใจไม่ไหวเหมือนกันเขาจึงก้มลงอมท่อนเนื้อของเอทันที
“ไม่รอให้นอนเลยนะ ตัวเองก็ไม่เบาเหมือนกัน พอเห็นไอ้นั่นไม่ได้เลยนะ”
อ้นไม่สามารถเถียงต่อได้ เพราะท่อนเนื้อคับปากคับคอของเขาอยู่ อ้นรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว ส่วนปลายลิ้นตวัดสัมผัสรอยหยักของส่วนหัว จนเออดรนทนไม่ไหวล้มตัวลงนอนรับความเสียวซ่านอย่างสุขในอารมณ์
“โอ๊ย เสียวมากเลย ฝีมือไม่ตกเลย อ่า อูว์ ซี๊ด อ่า”
อ้นยังอมรูดท่อนเอ็นไม่หนำใจ เอก็ให้หยุดกะทันหัน เพราะเขาอยากจะใช้ท่อนเอ็นทำงานเต็มทน
“หยุดเถอะ เสียวทนไม่ไหวแล้วเดี๋ยวแตกก่อนจะทำไง”
เอเข้ากอดร่างของอ้นสักพัก พร้อมถกชายเสื้อของอ้นออกเหนือศรีษะ หลังจากนั้นผลักร่างของอ้นนอนคว่ำและถอดกางเกงของอ้นออก
“ก้นขาวหน้ากินจัง”
เอก้มลงจูบบั้นท้ายของอ้น หลังจากนั้นแบะก้นของอ้นออกห่าง จนเห็นช่องทางรักที่เริ่มกว้างขึ้น เพราะโดนเอทำการบ้านหนักทุกวัน เอใช้ปลายลิ้นสัมผัสช่องทางรักอย่างแผ่วเบา จนอ้นรู้สึกเสียวกระสันต์ขึ้นมาทันใด
เอเห็นร่องสวาทที่เขาขาดไม่ได้ จึงเกิดอารมณ์อยากทวีคูณเป็นหลายเท่า เขาจึงดึงร่างของอ้นมาอยู่ข้างเตียง ส่วนตัวของเขาลงไปยืนข้างล่าง โดยมีบั้นท้ายอันขาวใสอยู่ตรงหน้า เอรีบจับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรักและดันพรวดเดียวเข้าไปในทันที จนลึกสุดโคนมิดด้ามแนบสนิท
เอไมรีรอและช้าแต่อย่างใด เขากระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักทันที แล้วดันเข้าดึงออกอย่างช้าๆสลับกับรัวๆเร็วๆเข้าสุดออกสุดจนเสียงกระทบเนื้อดังสนั่น
“พับ พับ พับ”
อ้นเสียวร่องสวาทแท่บขาดใจ เพราะท่อนเอ็นของเอนั้นใหญ่จนคับแน่นร่องสวาท ถึงแม้จะหลวมแต่ก็ยังแน่นอยู่เหมือนเดิม
เอกระแทกไม่ยั้งเน้นเร็วขึ้นซอยถี่ๆเน้นหนักๆใส่สุดด้ามออกสุดปลาย แล้วกระแทกแทงยัดสุดโคน กระดกก้นโยกเข้าออกกระแทกเน้นๆให้โดนติ่งเสียว เอใส่ไม่ยั้งกระแทกรัวๆจนเขาเกือบทนไม่ไหว เอจึงรีบเปลื่ยนท่าใหม่จะได้เสร็จช้าลงอีกหน่อย
เอจับร่างของอ้นพลิกหงายและยกขาของอ้นกลางอากาศ อ้นรู้งานจับขากางไว้ให้ช่องทางรักกว้างเพื่อให้ท่อนเอ็นของเอเข้าไปสะดวกขึ้น
เอจับท่อนเอ็นดันพรวดเดียวเข้าไปสุดโคน คราวนี้เขาโยกบั้นท้ายเข้าออกไม่ยั้งใส่รัวๆซอยยิกๆเน้นให้ตรงจุด ม้วนท่อนเอ็นหมุนซ้ายขวา
“โอ๊ย อ่า อูว์ ซี๊ด”
อ้นเสียวเกินห้ามใจ เขาอยากจะร้องให้ดังกว่านี้ แต่ก็กลัวพ่อแม่ของเขามาได้ยินเสียง อ้นจึงครางนิดปล่อยเสียงออกมาหน่อย ซึ่งแตกต่างจากเอกระแทกไม่ยั้งใส่ไม่หยุด เน้นให้ตรงจุดแล้วหยุดจ่อให้นิ่ง ขยับท่อนเอ็นหมุนไปมาอย่างเมามัน
เอโน้มตัวเข้าหาอ้น และซ้อนร่างของอ้นให้ลุกขึ้น พร้อมกับจับมือของอ้นให้คล้องคอไว้ หลังจากนั้นจับเอวของอ้นยกขึ้นใส่เอวของเขา ต่อด้วยขยับเดินไปเดินมาทั่วห้องโดยที่ไม่โยกตัวอ้นขึ้นลง
“นายนี่แข็งแรงมากเลยนะ”อ้นเอ่ยขึ้น
“แข็งทุกอย่างทุกวันทุกเวลา”เอเริ่มจับเอวของอ้นโยกขึ้นลงจนท่อนเอ็นเกือบหลุด แต่เขาก็จับร่างของอ้นดันลงให้ท่อนเอ็นเข้าไปตามเดิม เอเดินไปพนังข้างฝาและแนบร่างของอ้นไว้ เขาง่อเข่าเล็กน้อยและเสยท่อนเอ็นขึ้นบนแบบเฉียงอย่างต่อเนื่อง ถึงจะเข้าไม่สุดแต่ได้อารมณ์ใคร่อยากที่สุด
เอรู้สึกว่าจะทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาจึงเดินไปที่ขอบเตียงนอน และยืนนิ่งอยู่พักหลังจากนั้นเขาทิ้งร่างของอ้นกับตัวเองพร้อมกัน จนท่อนเอ็นเข้าลึกสุดโคนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จนทำให้น้ำในกายของเอพุ่งออกมาจนเต็มช่องทางรัก ส่วนเอนั้นทั้งจุกและเสียวเพราะท่อนเอ็นของเอโดนติ่งเสียวอย่างแรง จนทำให้อ้นนั้นพ่นน้ำในกายออกมาอย่างมากมาย
เอดึงท่อนเอ็นออกจากช่องทางรักของอ้น และอุ้มร่างของอ้นเขาไปห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวชำระร่างกายจนสะอาด หลังจากนั้นเขาทั้งสองต่ออีกรอบยกสองในห้องน้ำอย่างเร่าร้อน
จบบริบูรณ์
ช่วงหลังเลิกเรียนมักจะมีความวุ่นวาย ของบรรดานักศึกษาชายหญิง ยิ่งสถาบันการศึกษาที่อยู่ติดกันด้วย แต่ยังดีที่สองสถาบันนี้ไม่มีเรื่องกระทบกระทั่งกัน เพราะเป็นการแยกระหว่างชายหญิงเลยก็ว่าได้ สถาบันแห่งหนึ่งเป็นวิทยาลัยเทคโนการช่างที่ส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชาย ส่วนอีกแห่งเป็นวิทยาลัยพาณิชย์ที่ส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิง ผู้ชายก็มีแต่เป็นส่วนน้อย และเป็นส่วนน้อยที่ไม่มีการทะเลาะวิวาทกับสถาบันอื่นและการจราจรหน้าสถาบันสองแห่งนี้ ก็เริ่มติดขัด เพราะบรรดานักศึกษาเริ่มทยอยกลับบ้าน เฉกเช่นเดียวกับอ้นนักศึกษาพาณิชย์ปี3 ที่ค่อยๆขับมอเตอร์ไซค์ออกจากวิทยาลัยและขับผ่านหน้าวิทยาลัยเทคโนการช่าง ที่มีแต่กลุ่มเด็กช่างจับกลุ่มคุยกัน เสียงดังแข่งกับเสียงรถที่แล่นผ่านอ้นพยายามที่จะไม่มองสองฝากฝั่ง เพราะกลัวเด็กช่างหาว่ามองหน้า เดี๋ยวจะถูกรุมทำร้ายโดยไม่รู้ตัว ซึ่งบรรดาหนุ่มในอาชีวะรู้ข้อนึ้เป็นอย่างดีทุกคนอ้นได้ขับรถมอเตอร์ไซค์เลยวิทยาลัยเทคโนการช่างมาพอสมควร เขาจึงเริ่มเบาใจแต่แล้วกลับมีสิ่งที่ทำให้เขาตระหนกตกใจจนได้ เพราะหนุ่มเทคโนวิ่งตัดหน้ารถมอเตอร์ไซค์ของเขา อ้นเบรครถกะทันหัน จึงทำให้ล้อหลังปัดจนเกือบล้ม แต่ก็ยังด
เมื่ออ้นเข้ามาในห้องก็เห็นสภาพเปลือยเปล่าท่อนบน ของเอที่นอนแผ่หราหมดสภาพหนุ่มเทคนิค อ้นยืนจ้องมองเอและอมยิ้มสักพัก หลังจากนั้นเขาก็สลัดความคิดนั้นทิ้งไป และ อ้นก็ออกไปตากผ้าที่ระเบียง แต่ใจก็ยังมีความรู้สึกแว้บๆ ให้เห็นใบหน้าอันคมเข้มของเอ อ้นจึงายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไป แล้วรีบตากผ้าให้เสร็จโดยเร็วไวหลังจากที่อ้นตากผ้าเสร็จเขาก็เข้ามาภายในห้องอีก และเดินไปที่บริเวณเตียงนอนเพื่อปลุกเอมากินข้าว"นายตื่นได้แล้ว"อ้นเขย่าร่างของเอเอลืมตาขึ้นก็เห็นใบหน้าของอ้นอยู่ตรงหน้า เขาจึงขยับร่างลุกขึ้นนั่งในสภาพสะลึมสะลือ"กินข้าวได้แล้ว" อ้นชี้ไปที่กล่องข้าวที่วางไว้บนโต๊ะเอจึงลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะทันที และรีบเปิดกล่องข้าวซึ่งเป็นกระเพราไก่ไข่ดาว ด้วยความหิวต้นจึงไม่รอช้ารีบกินทันที โดยมีอ้นนั่งมองด้วยความขบขัน เพราะเอกินข้าวแบบหิวกระหายมาหลายเดือน"ค่อยๆกินก็ได้เดี๋ยวติดคอหรอก"เอหยุดกินและเงยมองหน้าอ้น แต่เขาก็ไม่ได้พูออะไร หลังจากนั้นก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ อ้นซึ่งมองเออยู่จึงลุกขึ้นไปนำน้ำในตู้เย็นมาให้เอดื่ม'เอ้าน้ำ"อ้นวางน้ำไว้บนโต๊ะ แล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเพราะเหนียวตัวเต
เอนั้นได้นอนหลับไปแล้วแต่อ้นยังไม่หลับ เพราะยังรู้สึกดีใจและอิ่มใจกับรสชาติรักที่เอมอบให้ถึงจะติดขัดไปบ้างเขาก็พอใจ อ้นจึงนอนคิดเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อไม่นาน เพียงเอสัมผัสที่ริมฝีปากของเขาเพียงครั้งเดียวก็สุขใจ หลังจากเอจึงนอนหงาย “อมให้หน่อย”เอพูดจบพร้อมถอดกางเกงออกจนหมดจนเผยเห็นท่อนเอ็นที่นอนสงบ หลังจากนั้นเขาเปิดคลิปโป๊ดู ทีแรกอ้นกล้าๆกลัวๆ เพราะยังไม่เคยได้สัมผัสสิ่งนี้มาก่อนจนอายุยี่สิบปี แต่ก็พอรู้มาบ้างว่าต้องทำอย่างไรแต่ก็ยังรู้สึกประหม่าอยู่ดี “เร็วๆหน่อยเดี๋ยวเปลื่ยนใจนะ”เอพูดขึ้นอีกครั้ง เพราะเขาคิดว่าเรื่องแค่นี้ไม่น่าจะเสียหายอะไร “ก็ได้”อ้นลุกขึ้นนั่งและจับท่อนเอ็นของเอรูดส่วนปลายออกและอมทั้งที่ยังไม่แข็งตัว อ้นรูดขึ้นรูดลงจนท่อนเนื้อแล้วแข็งขึ้น “โดนฟันระวังหน่อย” อ้นรู้สึกเสียหน้าพอสมควรกับเหตุการณ์นี้ และกลัวเอจะไม่ให้เล่นท่อนเอ็นอีก คราวนี้อ้นจึงพยายามอย่างเต็มที่ระมัดระวังไม่ให้ฟันไปโดยท่อนเอ็น แต่แล้วความสนุกเพลิดเพลินก็มลายสิ้น เพราะเอได้พ่นน้ำในกายออกมาเต็มปากของอ้นพร้อมเสียงครางแผ่ว “อ่า อ่า อ่าส์”เสร็จแล้วเอปิดคลิปโป๊และดึงท่อนเอ็นออกจ
“อยากลองไหมอ้น”เอใช้มือลูบที่ก้นอวบอิ่มของอ้น ซึ่งเอก็อยากลองเช่นกัน เพราะเได้ยินแต่เพื่อนบางคนที่เคยลองบอกเด็ด ส่วนอ้นนั้นไม่อยากปฏิเสธเพราะเขาก็อยากรับรู้รสชาตินี้เหมือนกัน แต่เขาก็กลัวเจ็บเพราะขนาดท่อนเอ็นของเอใหญ่ยาวพอสมควร “นายยังไม่บอกเราเลยว่าต้องการไหม”เอใช้มือล้วงเขาไปในกางเกงของอ้น โดยที่อ้นยังไม่อนุญาตแต่อย่างใด แต่ท่าทางที่นิ่งเงียบของอ้นก็บอกเป็นนัยๆว่าไม่ปฏิเสธ “ถ้านายไม่พูดเราถือว่านายโอเคนะ”เอดึงกางเกงของอ้นออก ซึ่งทีแรกอ้นก็นิ่งเฉยแต่เอมีปัญหาถอดกางเกงของอ้นเขาจึงช่วยขยับร่างให้ดึงออกง่ายขึ้น เมื่อเอถอดกางเกงของอ้นออกจนหมด และเผยเห็นก้นที่ขาวอวบอิ่มไร้ริ้วรอย จนทำให้เอมีอารมณ์ใคร่พิศวาสขึ้นมาทันที จึงทำให้ท่อนเอ็นของเขาขยายใหญ่เต็มที่ เอจึงถอดกางเกงของเขาออกอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้อารมณ์ใครพิศวาสร้อนจนทนไม่ไหว ส่วนอ้นนอนนิ่งแต่ในไม่ได้นิ่งตามไปด้วย เพราะเขารู้สึกตื่นเต้นและกลัวในคราเดียวกัน เอทนไม่ไหวอีกต่อไปจึงจับท่อนเอ็นของเขาจ่อไปที่ช่องทางรักของอ้น ซึ่งเอได้แค่จ่อเพราะช่องทางรักของอ้นเล็กและแคบ เอตัดสินใจอยู่พักหนึ่งว่าจะเอาอย่างไงดี จึงถามความสมัคร
เมื่อถึงเวลาตอนเย็นอ้นก็มารับเอกลับบ้าน ซึ่งเอก็มายืนรอหน้าวิทยาลัยหลังเลิกเรียน เพราะ ช่วงนี้ใกล้สอบเอจึงไม่คิดที่จะไปไหนถึงอย่างไรเขาก็ยังอยากเรียนจบ เอจึงคิดที่จะกลับไปอ่านหนังสือที่ห้อง “นายขี่นะ”อ้นจอดรถตรงหน้าเอที่ยืนรออยู่ ในระหว่างที่เอกำลังจะขึ้นจะเปลื่ยนมานั่งขับรถนั้น เจนก็ขับรถมาจอดข้างๆรถของอ้น “ว่าไงจะไปไหนเหรอ”เจนถามโดยหันมามองหน้าเอ “จะไปไหนมันก็เรื่องของกู มึงมายุ่งอะไรด้วยเจน” “ไม่ได้อยากยุ่งหรอก แต่อยากรู้ว่าจะไปไหนกันก็แค่นั้น” “ก็นั่นแหละมันกี่ยวอะไรกับมึงไอ้เจน”เอเริ่มมีอารมณ์โกรธพอสมควร “กลับห้อง”อ้นพูดขึ้น “กูไม่ได้ถามมึงไอ้หน้าอ่อน อยากเสือกเรื่องของคนอื่น”เจนหันหน้ามามองอ้นด้วยสายตาที่ไม่สมอารมณ์ “เฮ้ย ไอ้เจนมึงนี่มันจริงๆเลือกของแท้ชอบยุ่งเรื่องของกูจัง” “กูไม่ได้ยุ่งกับมึงซะหน่อย” “ไม่ได้ยุ่งก็ถอยไปกูจะกลับห้องแล้ว”เอพูดขึ้น “อุ๊ย ห้องใครเอย” “จะห้องใครก็ไม่เกี่ยวกับมึงไปกันเถอะอ้น” เอขึ้นรถทันทีที่พูดจบ ส่วนอ้นก็รีบขึ้นซ้อนท้าย “หวานแหวนเหลือเกินคู่รัก”
หลังจากสอบเสร็จอ้นก็รีบกลับมาที่ห้องทันทีเพื่อรอเอ เพราะอ้นได้ไปหาเอที่ในวิทยาลัยแต่ไม่เจอ ซึ่งอ้นคาดว่าเอน่าจะไปเลี้ยงฉลองตอนก่อนจบการศึกษา ซึ่งในความคิดที่อ้นคาดไว้นั้นผิดถนัดเพราะเอได้กลับมาในสภาพที่ปกติที่สุด “ทำอะไรกินจ๊ะ”เอพูดจาอย่างน่าฟัง “ก็หลายอย่างนะ”อ้นหันมายิ้มให้เอ “แต่วันนี้ไม่อยากกินเราอยากไปดูหนังมากกว่า” “กินก่อนค่อยไปดูก็ได้”เอพูดขึ้น “เสียดายของน่ะ” “ไม่ต้องเสียดายหรอก เพราะวันนี้เราสอบเสร็จกันแล้ว หลังจากนี้เรายังไม่รู้เลยว่าจะไปกันทางไหน” “ใช่”อ้นมีสีหน้าซึมลงนิดหน่อย “ก็นั่นไงเราควรใช้เวลาที่เหลืออยู่หาความสุขใส่ตัวให้มากที่สุด” “เหรอ แล้วนายจะเรียนต่อไหม” “ยังไม่รู้เลย แล้วนายล่ะ” “เรียนซิ แต่ก็ต้องไปเรียนกรุงเทพ” “เราคงไม่ได้เจอกันแล้วซิเนาะ”เอก็ไมได้คิดอะไรมาก เพราะเขาก็ไม่คาดหวังว่าจะอยู่กับอ้นต่อไปหรอก “ใช่ เราคงคิดถึงนายมาก แต่ก็ดีเหมือนกันที่เราจะไปดูหนังด้วยกัน จะได้เก็บความรู้สึกดีดีไว้เนาะ แต่ก็ยังเหลืออีกหลายวันที่เราจะยังอยู่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ และอีกอย่างโ
เมื่ออ้นได้ยินเสียงเคาะประตูเขารีบเดินออกมาเปิดประตูห้องทันที เพียงได้เห็นหน้าของเอเขายิ้มอย่างอ่อนละมุนให้เอ แต่เขากลับได้รีบความนิ่งเฉยที่ใบหน้าของเอ “เป็นอะไรเหรอ”อ้นถามด้วยความแปลกใจอย่างมาก เพราะสีหน้าและท่าทางนั้นได้แตกต่างจากเมื่อตอนหัวค่ำอย่างมาก “กูมาเก็บเสื้อผ้าจะกลับบ้านแล้ว”เอพูดด้วยเสียงราบเรียบ “ทำไมรีบกลับไหนบอกว่าจะอยู่อีกหลายวันล่ะ” “ก็มึงนั่นแหละที่ทำตัวเอง” “ทำอะไร”อ้นมีสีหน้าที่สงสัย “มึงเอารูปที่กูถ่ายคู่กับมึงลงในโซเซียลทำไม”เอมีสีหน้าที่บึ้งตึ่ง “ก็คือเรา”อ้นอ่ำอึ้ง “มึงต้องพูดอะไร เรื่องราวระหว่างมันจบแล้ว”เอเดินไปเกี่ยวเสื้อผ้าใส่กระเป่าของเขา “เอ เราขอโทษเดี๋ยวเราลบรูปก็ได้” “มันสายเกินไป เราคงไปกันไม่ได้หรอก อีกอย่างถึงเราจะไม่จากกันวันนี้ ต่อไปเราก็ต้องจากกันอยู่ดี สู้เราจากกันตั้งแต่ตอนนี้ไม่ดีกว่าอีกเหรอ” “เรารักนายนะ”อ้นพูดขึ้นมาจากใจจริง “แต่เราไม่ได้รักนายนี่” “แล้วที่นายทำดีกับเราล่ะ” “เราขอบใจนายมากนะที่นายดีกับเรา ช่วยเหลือเราทุกอย่าง แต่เราค
ในที่สุดก็ถึงห้วงเวลาที่เอจะต้องกลับบ้าน จิตใจตอนนี้ของเจนรู้สึกเสียดายอยากให้ยืดเวลาออกไปอีกนานเท่านาน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ไปมากกว่านี้ เพราะในส่วนตัวของเขาเองก็ต้องกลับบ้านเช่นกัน จึงเป็นความห่วงหาอาลัยยามจาก เพราะก่อนหน้านี้ไมได้ญาติดีคุ้นเคยกันเท่าไรนัก พอเริ่มสนิทมีความสัมพันธ์เกินเพื่อนก็จำใจต้องจากลา “คิดแล้วเศร้าหนอต้องจากกันจริงแล้วเหรอเนี่ย”เจนพูดขึ้น “อะไรของมีงจะคร่ำครวญอะไรนักหนา ทำอย่างกูเป็นผัวมึงอย่างนั้น”เอมีสีหน้าที่ไม่เข้าใจในตัวเจน “ก็ใช่ไม่ใช่เหรอ”เจนยิ้ม “ไอ้เจนมึงพูดดีดีนะเว้ย เรื่องนี้ต้องความลับมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้” “เอ่อน่า กูไม่บอกใครหรอก มึงทำอย่างกับกูกล้าบอกคนอื่นอย่างนั้น กูไม่ใช่น้องอ้นของมึงที่ประกาศให้โลก” “หุบปากไปเลย เลิกเอ่ยชื่อนี้ได้แล้วกูไม่อยากได้ยิน” “ดีหนอได้เขาแล้วก็ทิ้งขวางไม่ใยดี” “ถ้ามึงไม่หยุดพูดกูกลับรถประจำทางก็ได้”เอเริ่มมีอารมณ์โกรธในความแซะของเจนที่ไม่หยุดหย่อน “เอ่อน่า พูดเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้ทำเป็นขี้โมโหน้อยใจไปได้” “ไม่ต้องพูดมากเดี๋ยวกูลงไปรอข้างล่างร