ช่วงเวลาแห่งความสุขบนดอยอินทนนท์ผ่านเป็นอย่างรวดเร็ว เอได้พาอ้นมาที่บ้านไร่ที่เขาอาศัยอยู่ ในนาทีนี้ที่เขาอยู่กันเพียงสองคนในห้องไม่ใหญ่มาก แต่เต็มไปด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ อ้นนั้นแสนดีใจหาใดเปรียบ การตัดสินใจในครั้งนี้ของอ้นก็เหมือนกับเสี่ยงดวงเหมือนกัน เพราะเขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเอจะดีอย่างปากพูดไว้หรือเปล่า
ในห้องนอนวันแรกที่มาอยู่บ้านไร่ของเอ อ้นนอนเล่นโทรศัพท์มือถือคุยกับเพื่อนรักอย่างจีจี้ เมื่อเอเดินออกมาจากห้องน้ำ เขารู้สึกไม่พอใจอ้นเล็กน้อย เพราะไม่ยอมสนใจเขาอย่างที่ควร เอจึงขึ้นไปบนเตียงและนอนข้างๆอ้น มีท่าทีที่กระฟัดกระเฟียด
“ผัวนอนอยู่ทั้งคนยังคุยกับคนอื่นอีก”
“ไม่ใช่คนอื่นเพื่อนเราเองจีจี้ไง นายจำไม่ได้เหรอ”อ้นเลิกกดส่งไลน์จีจี้ทันที
“จำได้ แต่มันใช่เวลาไหมที่จะคุยกัน ตอนนี้เราต้องทำอะไรบางอย่าง”
“ทำอะไรล่ะ”
“ก็อย่างนี้ไง”
เอพลิกร่างตะแครงก้มลงจูบที่ริมฝีปากของอ้น เขาใช้ปลายลิ้นซอนไซร้เข้าไปภายใน ส่วนอ้นก็สมยอมแต่โดยดีโอบกอดผิวเรือนกาย ไร้อาภรณ์ของเออย่างเร่าร้อน เอถอนริมฝีปากออกมาไซร้ซอกคอทุกมุม ตอหนวดที่ยาวเล็กน้อยได้ทิ่มแทงจนอ้นถึงกับสยิวครางออกมา
“ฮ่า อ่า อ่า”
เอถลกปลายเสื้อของอ้นขึ้นเหนือศีรษะจนหลุดพ้น หลังจากนั้นก้มลงดูดอมเลียหัวนมชมพูของอ้นอย่างใคร่กระหาย ส่วนมืออีกข้างที่เขี่ยหัวนมของอ้นจนเป็นไต สักพักเขาจึงเปลื่ยนมาดูดนมชมพูอีกข้างอย่างหิวในรสกาม อ้นบิดตัวไปมาด้วยความสยิวและซ่านทั่วเนินอกทั้งสองข้าง เอหยุดสัมผัสรสนมชมพูและมองหน้าอ้น
“อมให้หน่อย”
เอพลิกร่างนอนหงายถอดบ๊อกเซอร์ออกทิ้งข้างเตียง จนเผยท่อนเอ็นที่ตั้งชูชันปลายเปิดหน้าลิ้มรส อ้นลุกขึ้นนั่งข้างลำตัวของเอและก้มลงดูดส่วนปลายท่อนเอ็น เอถึงกับสะท้านเสียวถึงใจ จึงจับศีรษะของอ้นกดลงให้เข้าลึก จนอ้นต้านถอนท่อนเอ็นออกจากปาก
“อย่าทำแบบนี้อีกนะ มันจุกคอหอย”
“กูขอโทษ ทีหลังไม่ทำอีกแล้ว อมต่อเลย เอาลึกๆ”
อ้นกลับมาอมท่อนเอ็นของเออีกครั้ง คราวนี้เขารูดขึ้นสุดลงสุดตามใจเอ อ้นเร่งความเร็วและใช้ปลายลิ้นตวัดไล้เลียส่วนปลายไปด้วย จนเอทนไม่ไหวเกือบจะปล่อยน้ำในกายออกมา
“จะเสร็จแล้ว”
อ้นถอนริมฝีปากออกจากท่อนเอ็น แล้วใช้มือสาวขึ้นลงสองสามครั้งน้ำในท่อนเอ็นก็แตกพุ่งกระเด็นถึงหน้าอกของเอ อ้นอยากแกล้งเอต่อเขาจึงสาวท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างไม่หยุดพัก จนเอเสียวแท่บขาดใจ แต่เขาก็ชอบและทนได้ แถมยังมีความต้องการเพิ่มอีก
“ขึ้นคร่อมเลย”เอพูดขึ้น
“อะไรจะขนาดนั้นอดยากมาจากไหน”
“มาจากอ้นนั่นแหละ อย่าพูดอีกเลยขึ้นคร่อมเลยมันแข็งมากแล้วนะ”
อ้นจึงถอดกางเกงออกและหันหน้าไปทางอ้น แล้วนั่งคร่อมร่างของเอ จับท่อนเอ็นของเอจ่อที่ช่องทางรัก และค่อยๆดันเข้าไปทีละนิดจนท้ายที่สุดเข้าจนสุดด้าม อ้นจึงขย่มบั้นท้ายขึ้นลงให้ท่อนเอ็นได้เสียดสีกับช่องทางรัก
“ขย่มแรงๆเลย”
“ไม่กลัวพลาดหักเหรอ”
“ก็ไม่ต้องขึ้นสุดลงสุดไง เอาแค่กลางลำพอ”
อ้นทำตามเออย่างว่าง่าย เขายกบั้นท้ายขึ้นเล็กน้อย และกดลงอย่างแรง เพื่อให้เอได้พอใจ ซึ่งเอยังไม่พอใจ ความต้องการเขามีมากกว่านั้น เอจึงถ่างขากว้างขึ้น และงอขาเล็กน้อย เขากระดกก้นเสยขึ้นบนอย่างต่อเนื่อง ด้วยท่อนเอ็นที่ใหญ่ยาวจึงทำให้อ้นถึงกับจุก แต่เป็นความจุกที่เสียวเพราะโดนติ่งสวาทหลายครั้งติดกัน จนท่อนเอ็นของอ้นเริ่มขยายใหญ่ตามขึ้นมาด้วย แต่ก็ยังน้อยนิดเมื่อเทียบกับเอ
“หนอนน้อยเหรอ”เอพูดขึ้น
“ปากดี”อ้นโกรธจึงถอนช่องทางรักออกจากท่อนเอ็นของเอ และกำลังจะลงจากเตียง เอจึงลุกขึ้นมากอดไว้
“ขอโทษนะเมียจ๋า”
อ้นพยายามดิ้นหนีแต่ไม่พ้น เพราะเอดึงเอวของเขามาตรงท่อนเอ็น อ้นเผลอเลยโดนเอเสียบเข้าช่องทางรักทันที
“ปล่อยนะ เอาออกไปเดี๋ยวนี้”
“ไม่เอาออกหรอก มันเข้าไปแล้วออกยาก”
เอไม่รอช้ากระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักของอ้นจนสุดโคน อ้นนั้นจำเป็นต้องยอมเพราะความเสียวซ่านที่เกิดจากเอกระแทกท่อนเอ็น ไปโดนติ่งสวาทภายในกาย อ้นจึงโก้งโคงให้เอกระแทกบั้นท้ายอย่างบ้าคลั่ง
เอซอยท่อนเอ็นในช่องทางรักอย่างรัวๆถี่ๆหนักๆเข้าลึกๆออกเกือบสุด แล้วกระแทกกลับเข้าไปอย่างแรงสุด เขาโหมกระหน่ำแทงท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย ถึงแม้เหงื่อจะท่วมกายเขาก็ไม่หวาดหวั่น ใส่ไม่ยั้งจนช่องทางรักของอ้นขยายใหญ่กว้างขึ้นกว่าแต่เดิมอย่างมาก
“เบาๆหน่อย พังกันพอดี”อ้นพูดขึ้น
“พังก็ซ่อมได้ แต่ตอนนี้กูอดใจไม่ไหวแล้ว”
“พับ พับ พับ”
เอกระแทกอย่างแรงเพราะเขาเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า น้ำในกายจะทะลักอีกในไม่ช้านี้ เขาจึงซอยถี่แรงๆติดๆกันไม่กี่ครั้งน้ำในกายก็พุ่งกระฉุดเข้าช่องทางรักของอ้น หลังจากนั้นเขาก็แช่ไว้สักพัก จนคลายความสียวเขาถึงจึงออกมา
“เสร็จซะที”อ้นพูดขึ้นเพราะเขารู้สึกเจ็บช่องทางรัก เพราะเอกระแทกไม่ยั้ง
“อีกครั้งได้ไหม”
“ไม่ได้”อ้นเสียงดัง
“ถ้าไม่ได้ก็ชักให้หน่อย”เอยังมีความรู้สึกต้องการอยู่
เอจึงล้มตัวลงนอนกางขากางแขน ส่วนท่อนเอ็นก็ยังตั้งตรงซูซันพร้อมออกรบอีกครั้ง ด้วยความรำคาญและอยากรู้ว่าเอจะไหวไหม อ้นจึงทำตามอย่างที่เอขอร้อง
อ้นจึงจับไปที่ท่อนเอ็นของเอ และรูดขึ้นลงอย่างช้าๆและค่อยๆเร็วขึ้น อ้นรู้สึกได้ว่าท่อนเอ็นของเอนั้นสู้มือเขาอย่างมาก กระตุกอยู่หลายครั้ง จนอ้นต้องเร่งความเร็วเพื่อให้เสร็จโดยไว
“ช้าๆก็ได้ยังมีเวลาอีกทั้งคืนจะได้เสียวนานๆ”
“ถ้าอยากช้าๆก็ทำเอ็งซิ เมื่อยมือจะแย่อยู่แล้ว”
“ถ้าเมื่อยมือใช้ปากก็ได้ ถ้าเขี้เกียจเดี๋ยวทำให้ นอนลงอ้าขาเลย”
“ไอ้บ้า ลามก ทะลึ่ง เมื่อก่อนนายไม่ใช่คนอย่างนี้นี่”
“เมื่อก่อนยังไม่มีเมียไง ตอนนี้มีเมียแล้วต้องใช้ให้คุ้ม”
“ถ้าจะใช้จนคุ้มระวังเราจะหนีอีกนะ”
“คนจะหนีไม่บอกหรอก อ่า อูว์”เอร้องด้วยความเสียว
อ้นเห็นเอเริ่มเสียวมากขึ้นเขาจึงสาวท่อนเอ็นอย่างไว เพื่อที่จะให้เอเสร็จซะที จะได้จบและนอนหลับพักผ่อน
“คราวนี้เอาแรงๆใกล้เสร็จแล้ว”
“ฮือ”
อ้นสาวท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างถี่ยิบ จนหนังหุ้มปลายผลุบโผล่ดั่งลูกสูบ ส่วนเอเริ่มแอ่นสะโพกสูงขึ้นและเกร็งหน้าท้อง ส่วนสองมือก็จับผ้าปูเตียงแน่น อ้นรูดท่อนเอ็นอีกสองครั้งน้ำในกายของเอก็ไหลย้อย แมะ สองสามหยด เพราะออกมาก่อนหน้านี้อย่างมาก
“เสร็จซะที คราวนี้นอนสบายแล้ว”เอเอ่ยขึ้นตาลอย ปากเผยอเล็กน้อย
“ดีหนอ เห็นแก่ตัว”
“อ่อ ลืมไปนายยังไม่เสร็จ นายก็ช่วยตัวเองซิ”
อ้นลุกขึ้นจะเข้าไปสำเร็จตัวเองที่ห้องน้ำ แต่เอดึงร่างไว้ จนเขาล้มลงนอนกับพื้นเตียง ข้างๆร่างของเอ
“นายจะทำอะ-ไร”
“ช่วยมึงไง”
เอก้มลงดูดนมของอ้นและตวัดลิ้นเลียไปมา ส่วนอ้นจึงจับท่อนเอ็นของเขารูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว เพราะจะได้สุขสมอารมณ์หมายซะที ยิ่งเอกัดขมนมชมพูของอ้นเบาๆ จึงเพิ่มความเสียวให้อ้นอย่างทวีคูณ อ้นจึงเร่งความเร็วมากขึ้นจนน้ำในกายของเขาพุ่งกระจายเต็มหน้าท้อง
อ้นนอนหนุนเขนของเอที่มีแต่มัดกล้าม ส่วนเอก็ตะแครงร่างกอดอ้นไว้ และลูบไล้ทั่วเรือนร่างของอ้น
“กูไม่คิดเลยนะ ว่าเราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง”
“จะเหมือนเดิมอีกหรือเปล่าที่นายหลอกให้เรารักแล้วหนีไป”
“คราวนี้ไม่เหมือนกันหรอก เพราะกูรักมึงจริงๆไม่ได้หลอกให้รักเหมือนเมื่อก่อน แต่ถึงอย่างไงกูต้องขอโทษมึงด้วยก็แล้วกัน”
“ขอโทษช้าไปมั้ง”
“ไม่ช้าหรอก”
“ช้า”
“ถ้าช้าเดี๋ยวกูจะไถ่โทษมึงอีกครั้งก็ได้นะ”
“พอแล้วเจ็บทั้งก้น คอก็เจ็บ มือก็เมื่อย”
“เสียดายจังเลย ถ้างั้นขอนอนกอดมึงทั้งคืนก็แล้วกัน”
เอโอบกอดอ้นอย่างหลวมๆ ส่วนอ้นก็หลับตาพริ้มเพราะได้ไออุ่นจากอ้อมกอดของเอ อ้นแอบยิ้มอย่างมีความสุข ถึงแม้เขาไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ขอแค่วันนี้ให้มีความสุขแค่นั้นก็พอ
อ้นตื่นนอนมาเขาก็ไม่เห็นเอนอนอยู่บนเตียง เขาจึงเข้าไปอาบน้ำและแต่งตัวลงมาด้านล่าง เพียงแค่ลงมาเขาก็เห็นอาหารวางไว้เต็มโต๊ะ อ้นเดินเข้าไปดูซึ่งเป็นอาหารดีๆทั้งนั้น เขายืนยิ้มในความเอาใจใส่ของเอ “น่ากินทั้งนั้นเลย”อ้นตักข้าวใส่จานและนั่งลง อ้นค่อยๆกินข้าวอย่างช้าๆพร้อมกับคิดถึงเอตอนทำกับข้าว เขาถึงกับหัวเราะเบาๆจากหนุ่มห่ามกลายมาเป็นพ่อบ้านพ่อเรือน อ้นกินข้าวจนอิ่มถึงสองจานเพราะรสมือของเอนั้นเลิศรสยิ่งนัก เมื่ออ้นกินข้าวอิ่มเขาจึงเดินออกไปนอกบ้าน มองไปรอบๆซึ่งมีแต่ไร้ข้าวโพด เขายังจำวันที่เอลากไปช่วยหักข้าวโพดได้ อ้นถึงกับยิ้มออกมา “ยิ้มอะไรครับ”เพื่อนของเอที่เคยไปช่วยอ้นในป่า เดินเข้ามาใกล้ๆอ้น “คิดอะไรเรื่อยเปื่อยเลยยิ้ม มาหาเอเหรอ สงสัยไปที่ไร่น่ะ” “ใช่ครับมาหาเอ ผมนิกจำผมได้ไหม”นิกยิ้มจนเห็นไรฟัน “ทำไมจะจำไม่ได้คนที่เคยใช้อ้นไว้ไงที่กลางป่า” “ดีจังที่จำผมได้ ผมก็นึกว่าอ้นลืมผมซะแล้ว” “จะลืมผู้มีพระคุณได้ไง”อ้นยิ้มหวานให้นิกเพื่อนของเอ “แล้วมาหาเอมีธุระอะไรหรือเปล่า”
อ้นนั่งๆนอนอยู่บ้านเฉยๆจึงเกิดความเบื่อหน่าย และเป็นช่วงเวลาใกล้เที่ยงเขาจึงตักข้าวใส่ปิ่นโต พร้อมกับข้าวสามขนมหนึ่ง หลังจากนั้นอ้นจึงเดินออกไปไร่ข้าวโพดเพื่อไปหาเอแฟนหนุ่ม อ้นพอจำทางได้บ้างเมื่อครั้งโดนเอจับมาไว้ที่บ้านปลายไร่ เขาเดินไปเรื่อยๆจนเห็นไร่ข้าวโพด อ้นมองเห็นร่างผู้ชายสองคนอยู่ใต้ต้นไม่ใหญ่ท้ายไร่ อ้นจึงเดินต่อไปเพราะเขาจำร่างของเอได้ ยิ่งอ้นเดินเข้าไปใกล้ๆ เขาค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นเอ แต่ผู้ชายอีกคนอ้นคิดว่าไม่รู้จักแน่ๆ แต่อ้นคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของเอ อ้นจึงไม่ได้ใส่ใจหรือสนใจอะไรไปมากกว่านี้ เขาจึงรีบเดินไปให้ถึงต้นไม้ใหญ่ไวๆ เพราะแดดค่อนข้างร้อนพอสมควร ถึงเขาจะใส่หมวกมาก็ตามที ซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรได้มากนัก เมื่ออ้นเดินไปถึง สิ่งที่เขาเห็น เอกำลังนั่งกินข้าวหัวเราะต่อกระซิบกับชายหนุ่ม ซึ่งเขาไม่ได้สนใจอะไรนึกแค่ว่าเพื่อน “คุยอะไรกันสนุกเชียว”อ้นยืนอยู่ข้างหลังเอ “อ้าวมาได้ไง”เอมีสีหน้าตกใจเล็กน้อย “ใครเหรอ”ชายหนุ่มเสียงนุ่มนิ่มเอ่ยขึ้น “อ้นเพื่อนกูเอง”เอหันมามองชายหนุ่ม “นี่นินเพื่อนกูสมัยเรียนอนุบาล”เ
เอรีบเข้าไปอุ้มร่างของอ้นทันที ส่วนอ้นยังทุบหน้าอกของเอไม่ยั้ง แต่แบบออมแรงไม่ทุบแรงอย่างครั้งแรก และก็ดิ้นให้น้อยลงนิดหน่อย เออดทนรีบพาอ้นเข้าไปในรถยนต์ของเขา เมื่ออ้นเข้าไปในรถแล้ว เขาก็นั่งนิ่งๆไม่มีท่าทีจะไปไหน พอเอขึ้นรถมาเท่านั้นแหละ อ้นหันหน้าไปทางอื่นแล้วอมยิ้ม แต่อ้นอารมร์ดีได้ไม่นานเพราะเสียงโทรศัพท์มือถือของเอดังขึ้น เอจึงรีบควักโทรศัพท์มือถือออกมารับทันที “ว่าไง” “ตามอ้นเจอไหม” “เจอแล้วอยู่บ้านนิก” “เราขอโทษนายด้วยนะที่ทำให้ผิดใจกับอ้น”น้ำเสียงของนินบ่งบอกถึงความผิดหวัง “ไม่เป็นไรแค่นี้นะ” “ฮือ” เอกดวางมือถือแล้วหันมามองหน้าอ้น ที่กำลังบึ้งตึงอีกครั้ง เพราะอ้นคาดเดาได้ว่าเป็นเสียงของนินโทรมา “เป็นอะไรอีกล่ะ” “ไปส่งเราที่ขนส่งด้วยเราจะกลับกรุงเทพ” “กลับไปหาไอ้บอสของมึงเหรอ”เอเริ่มรู้สึกโมโหที่อ้นเอาแต่ใจมากขึ้น “ใช่” “ไอ้อ้น มึงอยากโดนอีกใช่ไหม” “โดนอะไร” “กระท่อมปลายไร่ ไปอยู่ในนั้นอีกครั้งไหม”
วันนี้อ้นแกล้งตื่นสาย เพราะอยากรู้ว่าเอจะอยู่บ้านหรือว่าแอบไปไหนหรือเปล่า เมื่อเขาแต่งตัวเสร็จจึงลงมาข้างล่าง แล้วสิ่งที่อ้นเห็นนั้นทำให้เขาปวดใจยิ่งนัก เพราะภาพตรงหน้าเอกำลังนั่งโซฟาคุยกับนิน มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของทั้งสอง อ้นถึงกับของขึ้นอารมณ์ฉุนเฉียวมาทันที เขารีบเดินลงบันไดแล้วเดินไปหาเอ “คุยอะไรกัน”อ้นเอ่ยขึ้น “คุยเรื่องสมัยเรียนตอนมัธยม คิดถึงวันนั้นมากเลย เอชอบแกล้งเรานะ ไม่คิดเลยว่าโตมาจะเป็นคนละคน”นินยิ้มให้เอ “ใช่ โตแล้ว มีแฟนแล้วด้วย ยืนอยู่ตรงนี้”อ้นยืนกอดอก “เหรอ แฟนเอใช่ไหม” “เอ่อ ใช่ แฟนเราเอง”เอตอบอย่างหนักแน่น “เอ”นินอ้าปากค้างตาโต เพราะเขาไม่อยากได้ยินคำนี้ ถึงแม้เขาจะรู้ระแคะระคายมาบ้างนิดหน่อย แต่นินยังไม่เชื่อจนได้ยินจากปากของเอ เขาถึงกับอึ้งทำอะไรไม่ถูก “ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม”อ้นนั่งลงข้างๆเอพร้อมยิ้มให้นิน “ได้ยินแล้ว แต่เราเป็นเพื่อนเอนี่ จะไปหามาหาสู่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก” “แปลกซิ ถ้านายเป็นแบบนิก เราไม่ว่าอะไรหรอก แต่นี่นายเหมือนเรา อย่าคิดว่าเราไม่รู้น
อ้นและเอใช้ชีวิตอยู่บ้านไร่มาร่วมเดือน จนพ่อแม่ของเอเกิดความสงสัย เพราะพ่อแม่ของเอแค่นึกว่าอ้นมาเที่ยวหา แต่นี่อยู่ร่วมเดือนยังไม่กลับไป ทั้งสองจึงอยากเห็นหน้าและพูดคุย ด้วย พ่อแม่ของเอไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว เขาทั้งสองไปอยู่กับพี่สาวคนโตในจังหวัดอื่น และอีกอย่างที่ทั้งสองมาเพราะคิดถึงลูกชายคนเดียวของพวกเขา เมื่ออำพลกับบังอรมาถึงเขาก็เห็นภาพอันบาดตา เป็นภาพที่เขาทั้งสองไม่คาดคิดว่าจะได้เห็น เพราะเป็นภาพที่เอนอนบนตักของอ้น และที่หนักไปกว่านั่นเขาจับมือของอ้นมาดมและหอมอตลอดเวลา “ไอ้เอมึงทำอะไรของมึง”กำพลเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าไม่พอใจอย่างยิ่ง “เอ หรือว่าลูกเป็น เอ่อ”บังอรใช้มือทาบอกด้วยความตกใจ เอรีบกระดกตัวลุกขึ้นทันที เขามีสีหน้าที่ไม่สู้ดีทันที ส่วนอ้นยังไม่เท่าไรแค่แปลกใจ ทำไมพ่อแม่ของเอมาไม่บอกล่วงหน้าแค่นั้น “พ่อแม่”เอลุกขึ้นยืนนิ่ง “สวัสดีครับพ่อแม่”อ้นยกมือไหว้ทันที “พวกเอ็งเป็นอะไรกันถึงมานอนหนุนตักหอมไม้หอมมือกัน อย่างกับเป็นคู่รักกันอย่างนั้นแหละ” “คือว่า พ่อกับแม่ คือผม เอ่อ อา อือ อู คือ
พงศกรมองหน้าเอด้วยความไม่พอใจยิ่งนัก เพราะเอดูไม่เรียบร้อยห่ามเถื่อนจนเกินไป เขาชอบผู้ชายที่ดูสุภาพอย่างจ๊อบ “ไอ้อ้น มึงพาแฟนกลับไปด้วยเลย กูไม่อยากเห็นหน้ามัน” “พ่อแฟนอ้นนะ” “กูรู้แล้วว่าแฟนมึงกูก็ไม่ได้ห้ามว่ามึงอย่ามีแฟนนี่ แต่ให้หาที่ดีกว่านี้หน่อยไม่ไม่เหรอ เอาผีบ้าผีบอจากที่ไหนมาเนี่ย” “ผมไม่ใช่ผีบ้าผีบอนะครับ ผมเป็นคนเหมือนพ่อนั่นแหละ วันนี้เดี๋ยวผมจะทำกับข้าว ซักผ้าถูกบ้านให้เอง เอ่อ เดี๋ยวจะไปถางหญ้าหวดทีทำทุกอย่างให้สะอาดเลย พ่อรออยู่นี่แหล่ะ” “อ้นคุยกับพ่อแม่ไปนะ เดี๋ยวเราจะไปทำงานบ้านและนอกบ้าน” เมื่ออ้นพูดเสร็จเขาก็เข้าไปในครัวทำกับข้าว ที่เขาซื้อเตรียมพร้อมไว้ เพราะเขาตั้งใจไว้ว่าจะต้องชนะใจพ่อตาให้ได้ ส่วนแม่ยายเอ้นคิดว่าไม่น่ามีปัญหาอะไร “ไอ้อ้น แฟนเองมันเพี้ยนแม่ว่า” “แม่ เอก็แบบนี้แหละ แต่เขาดูแลอ้นดีมากเลย ข้อสำคัญเขามีเวลาอยู่กับอ้นตลอด” “มีเวลาไม่มีประโยชน์ดูมึงดำไปมากเลย ไปอยู่กลางไร่กลางนามาแน่เลย” “ครับพ่อ” “นั่นไง กูเลี้ยงของกูไม
ช่วงหลังเลิกเรียนมักจะมีความวุ่นวาย ของบรรดานักศึกษาชายหญิง ยิ่งสถาบันการศึกษาที่อยู่ติดกันด้วย แต่ยังดีที่สองสถาบันนี้ไม่มีเรื่องกระทบกระทั่งกัน เพราะเป็นการแยกระหว่างชายหญิงเลยก็ว่าได้ สถาบันแห่งหนึ่งเป็นวิทยาลัยเทคโนการช่างที่ส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชาย ส่วนอีกแห่งเป็นวิทยาลัยพาณิชย์ที่ส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิง ผู้ชายก็มีแต่เป็นส่วนน้อย และเป็นส่วนน้อยที่ไม่มีการทะเลาะวิวาทกับสถาบันอื่นและการจราจรหน้าสถาบันสองแห่งนี้ ก็เริ่มติดขัด เพราะบรรดานักศึกษาเริ่มทยอยกลับบ้าน เฉกเช่นเดียวกับอ้นนักศึกษาพาณิชย์ปี3 ที่ค่อยๆขับมอเตอร์ไซค์ออกจากวิทยาลัยและขับผ่านหน้าวิทยาลัยเทคโนการช่าง ที่มีแต่กลุ่มเด็กช่างจับกลุ่มคุยกัน เสียงดังแข่งกับเสียงรถที่แล่นผ่านอ้นพยายามที่จะไม่มองสองฝากฝั่ง เพราะกลัวเด็กช่างหาว่ามองหน้า เดี๋ยวจะถูกรุมทำร้ายโดยไม่รู้ตัว ซึ่งบรรดาหนุ่มในอาชีวะรู้ข้อนึ้เป็นอย่างดีทุกคนอ้นได้ขับรถมอเตอร์ไซค์เลยวิทยาลัยเทคโนการช่างมาพอสมควร เขาจึงเริ่มเบาใจแต่แล้วกลับมีสิ่งที่ทำให้เขาตระหนกตกใจจนได้ เพราะหนุ่มเทคโนวิ่งตัดหน้ารถมอเตอร์ไซค์ของเขา อ้นเบรครถกะทันหัน จึงทำให้ล้อหลังปัดจนเกือบล้ม แต่ก็ยังด
เมื่ออ้นเข้ามาในห้องก็เห็นสภาพเปลือยเปล่าท่อนบน ของเอที่นอนแผ่หราหมดสภาพหนุ่มเทคนิค อ้นยืนจ้องมองเอและอมยิ้มสักพัก หลังจากนั้นเขาก็สลัดความคิดนั้นทิ้งไป และ อ้นก็ออกไปตากผ้าที่ระเบียง แต่ใจก็ยังมีความรู้สึกแว้บๆ ให้เห็นใบหน้าอันคมเข้มของเอ อ้นจึงายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไป แล้วรีบตากผ้าให้เสร็จโดยเร็วไวหลังจากที่อ้นตากผ้าเสร็จเขาก็เข้ามาภายในห้องอีก และเดินไปที่บริเวณเตียงนอนเพื่อปลุกเอมากินข้าว"นายตื่นได้แล้ว"อ้นเขย่าร่างของเอเอลืมตาขึ้นก็เห็นใบหน้าของอ้นอยู่ตรงหน้า เขาจึงขยับร่างลุกขึ้นนั่งในสภาพสะลึมสะลือ"กินข้าวได้แล้ว" อ้นชี้ไปที่กล่องข้าวที่วางไว้บนโต๊ะเอจึงลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะทันที และรีบเปิดกล่องข้าวซึ่งเป็นกระเพราไก่ไข่ดาว ด้วยความหิวต้นจึงไม่รอช้ารีบกินทันที โดยมีอ้นนั่งมองด้วยความขบขัน เพราะเอกินข้าวแบบหิวกระหายมาหลายเดือน"ค่อยๆกินก็ได้เดี๋ยวติดคอหรอก"เอหยุดกินและเงยมองหน้าอ้น แต่เขาก็ไม่ได้พูออะไร หลังจากนั้นก็ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อ อ้นซึ่งมองเออยู่จึงลุกขึ้นไปนำน้ำในตู้เย็นมาให้เอดื่ม'เอ้าน้ำ"อ้นวางน้ำไว้บนโต๊ะ แล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำเพราะเหนียวตัวเต