จ๊อบเริ่มไม่สบายใจเพราะหลายวันที่ผ่านมา เขาไม่สามารถติดต่ออ้นได้เลย ยิ่งรู้ข่าวว่าอ้นไม่ได้กลับบ้าน เขาพยายามถามบรรดาเพื่อนของอ้น แต่ก็ไม่มีใครรู้แม้แต่สักคน จ๊อบจึบเร่งทำงานอย่างเริ่งรีบ และตัดนัดที่ไม่สำคัญออกไปให้หมด
จ็อบนั่งบนเตียงนอนด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวหลังจากอาบน้ำเสร็จ และเขาก็นั่งครุ่นคิดถึงอ้นคู่รักของเขา ถึงที่ผ่านมาเขาอาจละเลยอ้นไปบ้าง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาหมดรักอ้นแต่อย่างใด ตอนนี้เขากลับเครียดหนักมาก จนจ๊อบได้ยินเสียงเคาะประตูซึ่งเขาก็แน่ใจว่าเป็นบี้เลขาของเขาหรือเปล่า จ๊อบไปเปิดประตูเพื่อให้บี้เข้ามาภายในห้อง
“มีอะไรเหรอ”จ๊อบนั่งลงตามเดิม
“พรุ่งนี้บอสจะกลับไทยจริงๆเหรอ”สายตาของบี้ไม่ได้มองหน้าของจ๊อบ แต่มองต่ำลงตรงหว่างขาของจ๊อบที่นั่งไม่ได้ระวัง จนเผยเห็นของสงวนแต่จ๊อบไม่ได้สนใจและสังเกตสายตาของบี้
“ใช่ เป็นห่วงอ้น ติดต่อไมได้เป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้”
“ใช่น่าเป็นห่วงมาก บี้ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าอ้นไปอยู่ที่ไหน”
“ถามเพื่อนๆแล้วไม่มีใครรู้เลย”
“ไม่มีใครรู้หรือไม่มีใครบอก”บี้เดินไปที่ตู้เย็น
“หมายความว่าอย่างไง”
“ถ้าอ้นหายไปแบบไม่รู้สาเหตุ เพื่อนๆของพวกเขาจะนิ่งนอนใจได้เหรอ นั่นก็แสดงว่าเพื่อนๆของอ้นรู้”
“ฮือ น่าจะใช่”
“นั่นแหละ นอกจากเพื่อนๆของอ้นแล้ว มีใครอีกไหมที่อ้นรู้จัก”
จ๊อบนั่งครุ่นคิดว่าใครอีกที่อ้นจะไปหาได้ ส่วนบี้นั้นพอเห็นจ๊อบไม่ได้มองมาทางเขา บี้จึงรีบเทยาปลุกกำหนัดและใส่น้ำแข็งพร้อมรีบเทเบียร์ใส่แก้วทันที หลังจากนั้นเขาก็เดินมานั่งข้างๆจ๊อบ
“ดื่มเบียร์แก้กลุ้มก่อน เราค่อยๆคิดกันไปเดี๋ยวก็คิดออก”บี้ยื่นแก้วเบียร์ให้จ๊อบ ส่วนจ๊อบก็รีบรับไว้และดื่มทันที ถึงแม้จะรู้สึกว่าเบียร์จะมีรสชาติที่แปลกไปแต่เขาก็ไม่สนใจอะไร เพราะสิ่งที่เขาสนในอ้นรู้จักใครอีกนอกจากเพื่อนในกลุ่ม
“เพื่อนของอ้นสองคนมีแฟนเป็นเพื่อนของใครนะที่ทำงานในโรงงานน่ะ”บี้เหล่ตามอง
จ๊อบ
จ๊อบคิดได้ในทันทีว่าคนนั้นคือเอ แฟนเก่าของอ้นจึงทำให้จ๊อบคิดไปไกล ตามคำของบี้ที่นำทางให้คิดไปเช่นนั้น แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะในใจนั้นเริ่มมีไฟในทรวงที่ร้อนรน
“ยกขวดเบียร์มาให้ผมด้วย”จ๊อบพูดขึ้นลอยๆ
“ครับบอส”บี้อมยิ้มที่แผนเสี้ยมเริ่มสำเร็จ และที่ดีใจกว่าแผนการชั่วร้ายก็คือ จ๊อบดื่มเบียร์จนหมดแก้ว
บี้รีบไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นทันที และรีบเดินมาหาจ๊อบยื่นขวดเบียร์ ส่วนจ๊อบรีบรับทันควัน พร้อมกระดกรวดเดียวครึ่งขวด หลังจากนั้นนั่งถอนหายในพักหนึ่งแล้วดื่มต่อจนหมดขวด
“บอสใจเย็นๆค่อยๆคิดบางทีอะไรก็อาจไม่ใช่อย่างที่เราคิดก็ได้”
จ๊อบไม่พูดอะไรได้แต่นั่งนิ่งด้วยความโกรธ ถึงแม้เขาจะยังไม่แน่ใจว่าอ้นไปอยู่กับเอหรือเปล่า แต่จ๊อบก็คิดในทางที่ไม่ดีไว้ก่อน
“ท่าทางบอสจะเมื่อยเดี๋ยวบี้จะนวดให้นะ”เมื่อบี้พูดจบก็ขึ้นไปบนเตียงและนั่งนวดบ่าให้จ๊อบทันที ซึ่งเขาก็รู้สึกผ่อนคลายพอสมควร
บี้นวดไหล่ของจ๊อบอยู่พักหนึ่ง เขาก็รู้สึกร้อนไปทั้งตัว หัวใจเริ่มเต้นเร็วขึ้น และที่สำคัญเขารู้สึกว่าท่อนเอ็นของเขาเริ่มขยับค่อยๆแข็งขึ้นทีละน้อยจนท้ายที่สุดแข็งตั้ง จนอารมณ์ใคร่ของเขาได้พุ่งขึ้น จ๊อบพยายามสลัดส่ายศีรษะ แต่ก็ไม่เป็นผลเท่าไร
“พอแค่นี้ เดี๋ยวผมเข้าห้องน้ำก่อน”
“เข้าไปทำไม”บี้คลายมือที่บีบไหล่ออก
“ไปฉี่”จ๊อบกำลังจะลุกขึ้น
“ฉี่จริงเหรอ”
“หมายความว่าไง”จ๊อบมองหน้าบี้
“ก็ตุงซะขนาดนั้น”บี้มองต่ำลงไปตรงหว่างขาของจ๊อบ ที่ท่อนเอ็นพุ่งตรงตุงขึ้นมาเห็นได้ชัด
“แล้วไง ผมก็แค่ไปจัดการในห้องน้ำก็จบ”
“จะเสียเวลาทำเองทำไหมล่ะ”บี้ใช้มือแตะไปที่ต้นขาของจ๊อบ
“คุณจะช่วยผมเหรอ”
“อยากให้ช่วยไหมล่ะ”บี้จับไปที่ผ้าเช็ดตัว
“ไม่ ผมมีอ้นแล้ว”
“แน่ใจเหรอว่าอ้นมีบอสคนเดียว”
“ผมไม่รู้”
“นั่นไงไม่รู้”
ในช่วงเวลานี้ของจ๊อบเขาร้อนไปทั้งตัว เขาไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน ถึงแม้เขาจะมีอารมณ์สักปานใด แต่ไม่เคยที่จะสุดๆแบบนี้จนเกินห้ามใจได้อีกต่อไป
“เอาน่าสนุกๆกันเฉยๆไม่ผูกพัน”
“ผมว่าไม่ดี”
“มันดีแน่นอน”บี้ปลดผ้าเช็ดตัวของจ๊อบ แล้วรีบจับที่ท่อนเอ็นของจ๊อบทันที
“อย่า”จ๊อบพูดคำว่าอย่าแต่เขาก็นั่งนิ่ง เพราะตอนนี้ท่อนเอ็นของเขาบวมเต็มที่จนเขาไม่สามารถที่หักห้ามใจได้อีกต่อ จ๊อบจึงปล่อยกายปล่อยใจให้บี้ได้เล่นน้องชายของเขา เมื่อบี้เห็น
จ๊อบไม่ขัดขืน เขาจึงปล่อยท่อนเอ็นและเดินไปที่หว่างขาของจ๊อบ หลังจากนั้นเขาก็จับท่อนเอ็นของจ๊อบรูดขึ้นรูดลง พอส่วนปลายเปิดเต็มที่จนเผยเห็นหัวสีชมพู บี้จนครอบปากอมและดูดอย่างไม่รั้งรอ
จ๊อบนั้นเสียวเกินที่หักห้ามใจได้ เขาจึงจับศีรษะของบี้ดันเข้ามาจนท่อนเอ็นสุดโคนของเขา บี้ก็สู้ไม่ถอยพร้อมตอบรับทุกท่วงท่า จ็อบยังไม่หยุดต่อแค่นั้น เขาจับศีรษะของบี้เข้าออกอยู่หลายครั้งจนหนำใจของเขา
จ๊อบไม่สามารถที่จะทนอารมณ์ใคร่นี้ได้อีก ยิ่งที่คนตรงหน้าพร้อมที่จะให้เขาได้ระบายอารมณ์ได้อย่างเต็มที่ จ๊อบจึงไม่รอช้าเขาลุกขึ้นยืน และจับร่างของบี้ให้ยืนข้างเตียง หลังจากนั้นเขาดึงกางเกงของบี้จนถึงปลายเท้า ด้วยประสบการณ์อันโชกโชนของบี้ เขาจึงใช้สองมือเท้าที่เตียงและแอ่นสะโพกให้จ๊อบทันที
จ๊อบไม่รอช้าจับท่อนเอ็นของเขาจ่อที่ช่องทางรักของบี้ หลังจากนั้นดันพรวดเดียวเข้าไปจนสุดโคน จ๊อบใช้มือจับเอวของบี้ไว้ และโยกสะโพกอย่างรวดเร็วเพื่อให้ท่อนเอ็นของเขาเข้าสุดออกในช่องทางรักของบี้ จ๊อบโหมกระแทกท่อนเอ็นอย่างบ้าคลั่ง ด้วยอารมณ์ของยาปลุกกำหนัดทำให้เขาใคร่สุดๆ จ๊อบกระแทกไม่ยั้งไม่ปราณี เพราะเขารู้สึกได้ในทันทีว่าบี้นั้นช่ำชองสามารถรับได้ทุกท่วงท่าลีลาและน้ำหนักความแรง
“พับ พับ พับ”
จ๊อบซอยไม่ยั้ง รัวไม่เป็นจังหวะเขาอยากที่จะไปถึงจุดหมายให้ได้อย่างโดยไว ส่วนบี้นั้นก็สุขกายใจเพราะท่อนเอ็นของจ๊อบใหญ่ยาวพอสมควร เมื่อจ๊อบกระแทกแรงและเข้าลึกจึงไปโดนต่อมพิศวาสอย่างรุนแรง จนทำให้บี้ครางเสียงดัง
“อ่า อ่า อ่าส์ โอว์ อูว์”
จ๊อบนั้นรู้สึกได้ว่าน้ำในกายออกช้าเกินไป เขาจึงเปลี่ยนท่าใหม่ ผลักร่างของบี้ให้ล้มนอนลงกับพื้นเตียง และจับร่างของบี้พลิกหงายยกขาขึ้น ต่อด้วยใส่ท่อนเอ็นที่ช่างทางรักของบี้ตามเดิม และกระแทกท่อนเอ็นอย่างต่อเนื่องและไม่หยุด ถึงแม้เหงื่อของเขาจะท่วมตัวแล้วก็ตามที ด้วยอารมณ์ใคร่พิศวาสที่เกิดจากยาปลุกกำหนัด ที่บี้แอบใส่ลงไปในเบียร์ที่เขากินเข้าไปไม่รู้ตัว
“อ่า อ่า อ่า”
เสียงของจ๊อบดังขึ้นเพราะความเสียวที่ท่อนเอ็นนั้นเหลือจนอยากจะให้น้ำในกายออกอย่างโดยเร็ว เขาจึงโหมกระแทกไม่ยั้งไม่หยุดซอยถี่ๆรัวๆ ด้วยพละกำลังที่มีมากมายจ๊อบจึงไม่หยุดพัก เพราะด้วยว่าเกรงความเสียวจะหายไปจะทำให้เสร็จช้าเข้าไปอีก เขาจึงโหมกระหน่ำใส่ไม่ยั้งเข้าสุดออกสุด จนบี้นั้นสะท้านไปทั่วร่างและตั้งรับแท่บไม่ทัน เพราะความแรงและเร็วของจ๊อบที่มอบให้เขานั้น ได้สร้างความเสียวซ่านถึงใจถึงอารมณ์บี้อย่างที่สุด
ด้วยความที่จ๊อบโหมอย่างหนัก จึงทำให้ความเสียวนั้นถึงขีดสุด เขาไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป จ๊อบจึงโหมกกำลังครั้งสุดท้าย กระแทกที่ช่องทางรักของบี้อย่างหนักหน่วง ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานน้ำในกายของจ๊อบก็ไหลพุ่งกระฉูด เข้าไปในการผ่านช่องทางรักของบี้ จ๊อบกระแทกท่อนเอ็นอีกไม่กี่ครั้งเขาก็ถอนออก แล้วขี้นไปนอนบนเตียงทั้งที่ยังมีอารมณ์ใคร่อยู่ ซึ่งเขาก็รู้สึกแปลกใจและเริ่มแน่ใจในทันที ว่าเขาต้องโดนอะไรสักอย่าง แต่ด้วยอารมณ์ใคร่มีกว่าเขาจึงไม่คิดถึงมันอีกในข้อนี้
จ๊อบนอนหงายแผอย่างอ่อนแรง แต่ท่อนเอ็นของเขาไม่ได้อ่อนแรงตาม ยังตั้งชูชันอยู่เหมือนเดิม บี้เห็นเช่นนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าจ๊อบยังมีอารมณ์ค้างอยู่ เขาจึงอยากเอาใจจ๊อบ บี้จึงขึ้นไปบนเตียง
“เอาต่ออีกไหม”
“ถ้าอยากทำก็เอาเลย”จ๊อบตอบตามความจริง เพราะเขาอยากที่จะได้มันอีกสักครั้ง
บี้ไม่รอช้าขี้นคร่อมร่างของจ๊อบทันที และดันท่อนเอ็นเข้าไปในช่องทางรักของเขา หลังจากนั้นบี้ก็นั่งขย่มอย่างต่อเนื่อง โดยไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย เพราะนี่คือสิ่งที่บี้ต้องการมานานหลายปี ถึงแม้จะได้จ๊อบด้วยฤทธิ์ของยา แต่เขาก็ดีใจเพราะถึงอย่างไรเขาก็ได้ตัวของบอสไว้แล้ว ส่วนเหตุการณ์ในวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร บี้ไม่ได้สนใจในข้อนี้อีกต่อไป
จ๊อบกางขาออกและงอเข่าเล็กน้อย พร้อมกับเสยท่อนเอ็นขึ้นบนให้เข้าไปในช่องทางรัก บี้จึงหยุดขย่มทันที โดยให้จ๊อบเป็นฝ่ายกระทำบ้าง จ๊อบจึงเสยไม่ยั้งไม่รออะไร เพราะความใคร่นั้นทำให้เขาหน้ามืดตามัวชั่วคราว จ๊อบเสยขึ้นไม่ยั้งยิ่งเสยแรงและหนักหน่วง จึงทำให้บี้นั้นเสียวจนแท่บจะหยุดใจไม่ไหว
ด้วยเวลาที่เนินนานออกไป จนทำให้จ๊อบอยากเสร็จอีกครั้งให้เร็ว และจะได้หยุดพักเขาจึงพยุงร่างขึ้นและผลักร่างของบี้ไปข้างหน้าให้อยู่ในท่าโก้งโคง เมื่อท่าพร้อมจ๊อบจึงไม่รอช้าโยกบั้นท้ายเขาออกทันทีและอย่างรวดเร็ว ส่วนบี้ก็ตั้งรับอย่างทันใดถึงแม้ความแรงที่กระแทกมาจะทำให้ร่างของบี้โยกไปข้างหน้า นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรบี้จึงตั้งหลักไว้แน่น และจ๊อบแทงกระแทกท่อนเอ็นในช่องทางรักของเขาอย่างไม่ต่อเนื่อง
จ๊อบโหมโยกบั้นท้ายใส่ช่องทางรักอย่างไม่หยุด ซอยถี่เพื่อที่จะให้เสร็จด้วยไว้ ซึ่งก็กินเวลามาครึ่งชั่วโมงกว่าแล้วที่จ๊อบยังไม่เสร็จ เขาจึงพยายามสุดฤทธิ์โหมสุดกำลัง รวบรวมใส่ไว้ที่ท่อนเอ็น และซอยถี่ยิบจนเขาเริ่มรู้สึกท่อนเอ็นนั้นอยากจะปล่อยน้ำในกายออกมา จ๊อบจึงใช้กำลังอีกครั้งเพื่อใส่ครั้งสุดท้าย เขาโหมหนักแทงช่องทางรักไม่ยั้งจนน้ำในกายไหลออกมาสู่ภายในช่องทางรักบี้ ส่วนตัวเขาหลับตาพริ้มพริ้มด้วยความสุขในอารมณ์ หลังจากนั้นเขาก็ถอนท่อนเอ็นออกจากร่างของบี้และล้มตัวลงนอนอย่างหมดแรง ส่วนบี้ก็สาวหนอนน้อยของเขาพักหนึ่งและน้ำในกายก็ไหลออกมา หลังจากนั้นเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไปเพื่อชำระร่างกาย
บี้เดินออกมาจากห้องน้ำและขึ้นไปบนเตียง หลังจากนั้นอนลงข้างๆจ๊อบที่นอนนิ่งด้วยความเหน็ดเหนื่อย
“คืนนี้นอนด้วยได้ไหม”บี้พูดขึ้น
“ถ้าอยากนอนก็นอน แต่ผมต่อไม่ไหวแล้วนะ”
“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก ก็แค่อยากนอนด้วยเฉยๆ”
“ตามใจ”ถึงแม้จ๊อบจะสงสัยว่าโดนวางยากำหนัด แต่เขาก็ไม่ถามไถ่บี้ ด้วยกลัวที่บี้จะเสียหน้าไม่กล้าตอบ เขาจึงปล่อยผ่าน เพราะถึงอย่างไรบี้ก็ตอบแทนให้เขาอย่างเด็ดดวง
“พรุ่งนี้บอสกลับแล้วจะไปไหนต่อ”บี้พยายามถามเปิดทางด้วยความอยากรู้
“ก็จะไปบ้านใครบางคนเพื่อสืบเรื่องราวหาความจริง”
“อาจจะได้ความจริงก็ได้”บี้ยิ้ม
“ผมไม่รู้ แต่ตอนนี้ผมรู้คือผมเพลียและง่วงนอน ถ้างั้นผมของตัวนอนก่อนนะ”
บี้นอนมองจ๊อบด้วยความใคร่เสน่หา มองจนจ๊อบหลับหลังจากนั้นเขาจึงหลับตาม
ถึงแม้แสงอรุณสาดส่องมาถึงร่างทั้งสอง เอกับอ้นก็ยังไม่รู้สึกตัวที่จะต้องตื่น เอนั้นได้กอดร่างของอ้นไว้แน่ ส่วนอ้นก็นอนตัวขดงอให้เอได้กอด ทั้งสองนั้นหลับสนิทจนไม่รู้เลยว่าเพื่อนชายหนุ่มในหมู่บ้านได้มาถึงที่กระท่อมที่ทั้งสองนอนอยู่ “ไอ้เอ ไอ้เอ ไอ้เอ ตื่นได้แล้ว”เพื่อนร่วมหมู่บ้านปลุกสะกิดที่ร่างของเอและอมยิ้มในท่าที ส่วนเพื่อนอีกสองคนก็หัวเราะร่วน เมื่อได้รับสัมผัสจากเพื่อนและได้ยินเสียงหัวเราะ เอจึงเริ่มตื่นจากภวังค์ เขาจึงค่อยๆลืมตาขึ้นทีละน้อยและมองไปตามเสียงที่ได้ยิน เอจึงเห็นชายหนุ่มรุ่นเดียวกับเขายืนหัวเราะกันด้วยความสนุกสนาน “เฮ้ยเพื่อนหรือเมียว่ะกอดซะแน่นเชียว หน้าตาดูน่ารักอีกต่างหาก” “เพื่อนซิวะ”เอคลายกอดจากอ้นทัน “เหรอ”เพื่อนๆของเอหัวเราะกันใหญ่ เอแก้เขินโดยใช้เท้าสะกิดที่ขาของอ้น เพื่อปลุกให้อ้นได้ตื่น เพราะตอนนี้เขารู้สึกอายและเขินเพื่อนในหมู่บ้านอย่างมาก อ้นรู้สึกตัวทันทีเมื่อโดนเท้าของเอสะกิด เขาจึงลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ และยิ่งตื่นตระหนกกันไปกันใหญ่ เมื่อเห็นชายหนุ่มสามสี่คนยืนอยู่ตรงหน้า อ้นพลางคิด
เอพร้อมกับตั้มและตูนเมื่อทำกับข้าวเสร็จ เอให้ตูนและตั้มกินกันสองห้องในครัว ถ้ากินเสร็จก็ให้กลับบ้านไปเลย ที่สำคัญฝากล็อกบ้านไว้ด้วย เพราะเวลานี้ก็ช่วงเย็นแล้ว เอจึงอยากจะอยู่กับอ้นเพียงสองคน เขาจึงนำอาหารไปให้อ้นกินในห้องนอน “กินซะ”เอวางอาหารไว้บนโต๊ะหลังจากที่อุ้มเอมานั่งบนเก้าอี้แล้ว “ทำเองเหรอ ดูหน้าตาแปลกๆ”อ้นมองกระเพาะไก่ไข่ดาวเกรียมๆนิดหน่อย “ทำมาให้กินก็กินซะ กินไม่ได้ก็ต้องกิน” “ยังไม่ได้บอกว่ากินไม่ได้เลย แค่ถามเฉยๆจะพูดดีๆบ้างไม่ได้เหรอ” “คนอย่างมึงพูดดีไม่ได้หรอก ต้องเจอคนแบบกูที่อารมณ์ขึ้นๆลงๆถึงจะอยู่กันได้” “คิดไปคนเดียว” “มัวแต่พูดกินเข้าไป นี่ก็จะมืดแล้ว คืนนี้เราต้องทำอะไรกันอีกเยอะ” “ทำอะไรก็มีแต่นอน”อ้นมีสีหน้าทีสงสัย “ก็นอนไงนอนแบบเมื่อคืนนี้ แต่คราวนี้มิดชิดหน่อย”เอหัวเราะ “ไม่ตลกด้วยนะ”อ้นตักผัดกระเพาะมาที่จานข้าวและตักใส่ปาก ซึ่งเขาสัมผัสรสได้ว่าอร่อยมาก “อร่อยใช่ไหม” “ไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้อร่อยขนาดนี้” “กูทำ
อ้นได้ขึ้นรถมาพร้อมกับเจน ที่หน้าตายังนิ่งและปูดบวม อ้นอยากจะถามแต่ก็ไม่กล้า เพราะอ้นไม่แน่ใจว่าเป็นฝีมือของเอหรือเปล่า “หนีไอ้เอออกมาจะไปไหนเหรอ”เจนพูดขึ้น “กลับกรุงเทพ” “ไม่ห่วงไอ้เอมันเหรอ”เจนหันมามองอ้น “ทำไมต้องห่วงเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” “แต่มันรักมึงนี่ มึงก็รู้ไม่ใช่เหรอ” “รู้ แต่เราไม่ได้รัก”กว่าที่อ้นจะพูดคำว่านี้ออกไป เขาสะเทือนใจพอสมควร เพราะในเวลานี้เขาได้กลับมารักเออีกครั้ง แต่ก็ไม่สามารถที่จะอยู่ด้วยกันได้อีกต่อไป เพราะอีกใจหนึ่งเขาก็ยังมีความรู้สึกดีๆกับบอส “แน่ใจ” “แน่ใจซิ ถ้ารักเราจะหนีออกมาทำไม แล้วอีกอย่างเรามีบอสอยู่แล้ว จะไปรักคนอื่นได้อย่างไง” “ก็ดี แล้วมึงจะให้กูไปส่งที่ไหน” “ขนส่งก็ได้” “กูหมายถึงในกรุงเทพ” “นายจะไปส่งเราถึงโน้นเลยเหรอ” “ใช่ ขืนให้มึงไปรถทัวร์ เดี๋ยวไอ้เอตามมึงจนเจออีก” “ได้”อ้นจึงบอกที่
จ๊อบกับบี้เดินเข้ามาในโรงแรมสุดหรูที่ห่างไกลผู้คน มิคกี้เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วออกมานอนบนเตียง ส่วนบี้อาบทีหลังและตามออกมานอนข้างๆจ๊อบ “สิ่งที่เราจะทำวันนี้มันผิดมากไหม”จ๊อบยังลังเล เพราะลึกๆเขายังรักอ้นอยู่ แต่ด้วยความคลางแคลงใจในตัวอ้น และโดนวางยาจากครั้งเก่าก่อน ทำให้จ๊อบมีนิสัยด้านความรักที่เปลื่ยนไปพอสมควร “อย่าพูดถูกผิดเลย ในเมื่อใจเราต้องการก็ควรปล่อยมันไปเป็นตามธรรมชาติ” “ผมไม่สบายใจเลยที่ต้องทำแบบนี้” “เอาน่า ความสุขเล็กๆน้อยๆของเรา หยุดพูดเถอะเดี๋ยวบี้จะจัดการให้ทุกอย่าง” บี้โอบกอดร่างของจ๊อบไว้หลวมๆและคลายออกมาลูบไล้ที่แผ่นอก ลูบคลำสัมผัสหัวนมของจ๊อบเล่นอย่างมันมือ จึงทำให้จ๊อบเสียวซ่านไปทั้งตัว เพราะเขาไม่เคยได้สัมผัสนี้จากอ้นมาก่อนเลย บี้เริ่มใช้ริมฝีปากประกบปากของจ๊อบ หลังจากนั้นใช้ลิ้นตวัดสัมผัสซึ่งกันและกัน จ๊อบตอบสนองบี้อย่างไม่อิดออด ส่วนมือของบี้จับหัวนมของจ๊อบขยำขยี้อย่างอ่อนโยน บี้ยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขาเลื่อนไปสัมผัสที่ซอกหูและติ่งหูอย่างออกรสชาติ บี้ไล่ลงมาส่วนรักแร้ที่มีขนดกดำ บี้ดอมดมอย่างใ
อ้นนอนอยู่คอนโดอย่างเดียวดาย ซึ่งเขาก็แอบดีใจที่จ๊อบไม่มา เพราะอ้นก็ทำตัวไม่ถูก ถ้าเกิดจ๊อบอยากมีความสัมพันธ์ทางกายกับเขา เพราะตอนนี้ใจของอ้นเอียงเอนไปทางเอมากกว่าจ๊อบ อ้นนั่งๆนอนอยู่ที่คอนโด ดูซีรี่เล่นมือถือคุยกับเพื่อน และทำอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ที่อ้นทำเช่นนั้นเพื่อที่จะได้ลืมความทุกข์ที่เริ่มเกาะกินใจเขาขึ้นมาเรื่อยๆ ในระหว่างที่อ้นกำลังคิดอะไรเพลินๆก็ได้ยินเสียงกดกริ่ง เขาจึงรีบไปเปิดประตู เพระคิดว่าน่าจะเป็นจ๊อบที่มาหาเขา แต่แล้วคนที่ยืนอยู่ตรงหน้านั้น ไม่ใช่คนที่เขาคิดไว้เมื่อครู่ “คุณบี้มีอะไรเหรอ”อ้นพูดขั้นเมื่อเห็นหน้าของบี้ แต่บี้ไม่พูดอะไรเดินเข้ามาในห้องทันที “ห้องโทรมไปเยอะเนอะเหมือนเจ้าของห้องเลย” “ถ้าคุณมาพูดแค่นี้ก็กลับไปซะ อ้นไม่มีเวลาที่จะมาคุยเรื่องไร้สาระ” “ฉันไม่ได้มาคุยเรื่องไร้สาระ แต่ฉันมีเรื่องที่น่าตื่นเต้นให้เธอดูมากกว่า”บี้ยิ้มอย่างมีเลศนัย “อ้นไม่อยากรู้อยากเห็นอะไรทั้งนั้น เชิญคุณกลับไปได้แล้ว” “ฉันจะยังไม่กลับ ถ้าเธอยังไม่ดูอะไรที่ฉันอยากให้ดู” “ถ้างั้นก็เอา
อ้นนั้นได้ถือโอกาสมาพักผ่อนหย่อนใจ หลีกหนีความผิดหวังและความรักที่ไม่จริงใจ การมาเชียงใหม่ในครั้งนี้เป็นความใฝ่ฝันของอ้นด้วย ในเมื่ออ้นมีเงินพอที่จะใช้จ่าย เขาจึงอยากให้รางวัลตัวเอง ด้วยการตระเวนเที่ยวโดยขึ้นมาทางเหนือก่อนเป็นอันดับแรก การมาครั้งนี้มีเพียงจีจี้คนเดียวที่รับรู้ ส่วนซันและซีอ้นได้กำชับไว้ไม่ให้บอก เพราะว่าอ้นสงสัยสองคนนั้นน่าจะเอียนเองตามแฟนมาอยู่ข้างเออย่างแน่นอน ค่ำคืนนี้อ้นมีโครงการที่จะไปถนนคนเดิน เมื่อได้เวลาที่จะต้องไปเขาลงมาจากโรงแรม และมายืนรอรถตุ๊กๆที่หน้าโรงแรม แต่แล้วตุ๊กๆไม่ทันได้มาจอดรับ มีเพียงบิ๊กไบค์คันใหญ่จอดตรงหน้า พอคนขับเปิดกระจกหมวกกันน็อคออก ซึ่งไม่ใช่ใคร่แค่เห็นเพียงดวงตาสองคู่อ้นก็จำได้ทันที “ขึ้นรพร็วจะไปไหนบอกมา”เอพูดขึ้นทันที พร้อมยื่นหมวกกันน็อคอีกใบให้อ้น แต่อ้นไม่รับและมองด้วยสายตาที่ไม่สบอารมณ์ อ้นจึงเดินหนีและไม่พูดจาตอบโต้แต่อย่างใด และอ้นก็สงสัยอีกว่าเอรู้ได้อย่างไรว่าเขามาอยู่ที่เชียงใหม่ สาเหตุที่เอรู้นั้นก็เพราะว่าเขาดักรออยู่หน้าคอนโดทุกวันจนถึงวันที่อ้นออกจากคอนโด และเขาก็ได้ติดตามอ้นแบบห่างๆจนมา
อ้นนั่งครุ่นคิดเรื่องราวที่ผ่านมาตั้งแต่อดีตยันปัจจุบันบนเตียงนอน โดยเฉพาะช่วงเวลาในปัจจุบันที่เขาแสนจะกลัดกลุ้มขุ่นใจกับสองหนุ่มที่ตามตื้อไม่ห่าง จนอ้นตัดสินใจที่จะหนีจากสองคนนี้อีกครั้ง แต่อีกใจหนึ่งเขาก็รู้สึกดีตอนที่สองหนุ่มมารุมล้อม ความรู้สึกนี้พึ่งได้รับตอนนี้ที่อ้นได้นั่งทบทวนสิ่งต่างๆ แต่ปัญหาคือมีมาทีเดียวสองคน ซึ่งอ้นยังไม่รู้ใจตนเองว่าชอบใคร คนหนึ่งรักแรกคนสองรักใหม่ ต่างมีข้อดีข้อเสียและทำให้อ้นเจ็บซ้ำน้ำใจไม่น้อยไปกว่ากัน “ในระหว่างที่อ้นกำลังนั่งคิดถึงสองหนุ่มที่ตามติดไม่ห่างอยู่นั้น เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น อ้นจึงรีบรับทันที เพราะเป็นเพื่อนสาวที่สนิทตั้งแต่สมัยเรียน “ฮัลโหล” “ยังไม่นอนอีกเหรอ”จีจี้ถาม “ยังกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่” “คิดเรื่องอะไร” “ก็เรื่องบอสกับเอที่ตามมาถึงเชียงใหม่” “อ่ะ เราไม่ได้บอกนะ”ความจริงจีจี้รู้อยู่แล้ว เพราะเอและจ๊อบโทรมาหาเธอ ต่างฝ่ายต่างให้จีจี้เชียร์ “แล้วเธอได้บอกซันกับซีไหม” “โอ๊ยสองคนนั่นเดี๋ยวนี้ไม่เห็นหัวติดผู้ชาย ตามตั้มและตู
จ๊อบออกจากห้องของอ้นไปได้ไม่นาน เสียงเคาะประตูรัวๆก็ดังขี้นไม่หยุด ด้วยความรำคาญอ้นจึงเปิดออกดูว่าเป็นใคร เพียงแง้มประตูเท่านั้นแหละ เอก็ผลักประตูเข้ามาทันทีและเดินนำหน้าอ้นไปนั่งที่โซฟา อ้นถึงกับยืนงงด้วยพฤติกรรมของเอ “มานั่งใกล้ๆนี่ มีเรื่องจะคุยด้วย” อ้นเดินอย่างช้าๆและนั่งลงข้างๆเอที่มีสีหน้าดูเคร่งเครียดพอสมควร ก่อนที่เอจะพูดอะไรออกมาเขาได้กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ “กูมีเรื่องจะคุยกับมึง” “มีอะไร” “ตอนนี้กูไม่มีพันธะ ไอ้เจนมันไปทำงานที่ภาคใต้แล้ว” “รู้แล้ว” “รู้แล้วก็ดีมึงจะได้สบายใจ” “เจนจะไปไหนอยู่ไหนมันก็ไม่เกี่ยวกับเรานี่” “เกี่ยวซิ ถ้าไอ้เจนมันยังพัวพันกับกู ถึงกูจะไม่ได้รักมัน แต่มึงก็จะคาใจกูอยู่” “เราจะคาใจนายทำไม ในเมื่อเราไมได้เป็นอะไรกันนี่” “มึงก็รู้ดีแกใจ มึงกับกูมีอะไรกันตั้งสองครั้ง ในป่าครั้งหนึ่ง ที่บ้านกูอีกครั้งหนึ่ง” “จะพูดทำไม เรื่องมันผ่านมาแล้ว”อ้นรู้สึกกระดากใจพอสมควรที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากของเอ “ยังไม่รวมต