ลืมเลือนรัก

จ๊อบกับบี้เดินเข้ามาในโรงแรมสุดหรูที่ห่างไกลผู้คน มิคกี้เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วออกมานอนบนเตียง ส่วนบี้อาบทีหลังและตามออกมานอนข้างๆจ๊อบ

            “สิ่งที่เราจะทำวันนี้มันผิดมากไหม”จ๊อบยังลังเล เพราะลึกๆเขายังรักอ้นอยู่ แต่ด้วยความคลางแคลงใจในตัวอ้น และโดนวางยาจากครั้งเก่าก่อน ทำให้จ๊อบมีนิสัยด้านความรักที่เปลื่ยนไปพอสมควร

            “อย่าพูดถูกผิดเลย ในเมื่อใจเราต้องการก็ควรปล่อยมันไปเป็นตามธรรมชาติ”

            “ผมไม่สบายใจเลยที่ต้องทำแบบนี้”

            “เอาน่า ความสุขเล็กๆน้อยๆของเรา หยุดพูดเถอะเดี๋ยวบี้จะจัดการให้ทุกอย่าง”

            บี้โอบกอดร่างของจ๊อบไว้หลวมๆและคลายออกมาลูบไล้ที่แผ่นอก ลูบคลำสัมผัสหัวนมของจ๊อบเล่นอย่างมันมือ จึงทำให้จ๊อบเสียวซ่านไปทั้งตัว เพราะเขาไม่เคยได้สัมผัสนี้จากอ้นมาก่อนเลย บี้เริ่มใช้ริมฝีปากประกบปากของจ๊อบ หลังจากนั้นใช้ลิ้นตวัดสัมผัสซึ่งกันและกัน จ๊อบตอบสนองบี้อย่างไม่อิดออด ส่วนมือของบี้จับหัวนมของจ๊อบขยำขยี้อย่างอ่อนโยน

            บี้ยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขาเลื่อนไปสัมผัสที่ซอกหูและติ่งหูอย่างออกรสชาติ บี้ไล่ลงมาส่วนรักแร้ที่มีขนดกดำ บี้ดอมดมอย่างใคร่กระหาย หลังจากนั้น ริมฝีปากของบี้ถอนออกมาไซร้ซอกคอของจ๊อบอย่างอ่อนละมุน ไล่ลงมาถึงเนินอก บี้ใช้ปลายลิ้นตวัดไล่เลียวนเวียนจนแข็งเป็นไต และผลัดเปลื่ยนมาอีกข้างอย่างชำนาญ รสริมฝีปากของบี้ทำให้ใจของจ๊อบในเตลิดไปไกล เขาไม่สามารถที่หักห้ามใจได้อีกต่อไป จึงปล่อยกายปล่อยใจไปตามทางที่ควรจะเป็น

            บี้ไล่เลียเวียนวนสัมผัสทุกสัดส่วนลงมาเรื่อยๆจนถึงสะดือที่สะอาดสวยงามของจ๊อบ บี้สัมผัสอย่างโอนโยนไล่เลียตวัดไปมา ต่อจากนั้นบี้ปลดผ้าเช็ดตัวของจ๊อบออก แล้วเลื่อนต่ำลงมาขนปุกปุยบี้ดอมดมอยู่นาน ก่อนที่ผ่านท่อนเอ็นที่ตั้งชูชัน เพียงบี้ผ่านไม่สัมผัสท่อนเอ็นของจ๊อบนั้น ทำให้เขาแท่บคลั่งอยากจะจับศีรษะของบี้กดลง แต่เขาก็หักห้ามใจไว้ว่าบี้จะทำอะไรต่อจากนี้

            บี้จับขาของจ๊อบห่างออกจากกัน และดอมดมกลิ่นผู้ชายซอกหว่างขาทั้งสองข้าง แล้วไล่ลงมาที่ฝีเย็บรอยต่อร่องสวาทกับพวงสวรรค์ เขาใช้ลิ้นตวัดเลียอย่างไม่รังเกียจ จนทำให้จ๊อบหายใจถี่กระชั้นจนอยากจะกระแทกบั้นท้ายของบี้ในทันที แต่เขาก็อดใจไว้เพราะบี้ยังไม่ได้สัมผัสท่อนเอ็นของเขาแม้แต่น้อย

            พวงสวรรค์ของจ๊อบที่ห้อยอยู่ในตอนนี้ ได้เข้าไปในปากของบี้ที่ทั้งอมและดูดในคราเดียวกัน บางครั้งก็คลายออกใช้ลิ้นสัมผัสอย่างแผ่วเบา บี้เลิกเล่นที่พวงสวรรค์เขาใช้ริมฝีปากไต่ขึ้นมาที่ท่อนเอ็นและใช้ปลายลิ้นตวัดสัมผัสทั้งท่อนเอ็น รวมทั้งใช้ริมฝีปากดอมดมสัมผัสอย่างอ่อนโยน จนท่อนเอ็นของจ๊อบกระดกอยู่หลายครา

            บี้ค่อยๆใช้มือดึงเปิดส่วนปลายที่เป็นสีชมพูสวยงาม เขาค่อยๆใช้ลิ้นสัมผัสอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล บี้ใช้ริมฝีปากสัมผัสและครอบลงจนมิดส่วนปลายจนถึงรอยหยัก พร้อมทั้งดูดและใช้ลิ้นตวัดเลียไปมา จนจ๊อบไม่สามารถที่จะเก็บเสียงแห่งความเสียวซ่านไว้ได้ เขาจึงครางออกมาเบาๆอย่างใคร่กระหายในรสกาม

            “อ่า อือ อ่า อ่าส์”

            ริมฝีปากของบี้ค่อยๆเลื่อนต่ำลงจนถึงสุดโคนท่อนเอ็น หลังจากนั้นเขาก็รูดขี้นอย่างช้าๆและรูดลงอย่างช้าๆเหมือนเดิม และรูดขึ้นอีกครั้งเพื่อเล่นส่วนปลายท่อนเอ็นของจ๊อบ จนน้ำเย้มไหลออกมานิดหน่อย

            “พอก่อนให้ผมทำให้บี้บ้าง”

            บี้ถอนริมฝีปากออกจากท่อนเอ็นของจ๊อบ  เพียงช่วงเวลานั้นจ๊อบรีบลุกขึ้นนั่งและผลักร่างของบี้ให้นอนหงาย หลังจากนั้นเขาประกบปากของบี้ทันที และใช้ลิ้นตวัดสัมผัสกันไปมาอย่างออกรสชาติจนหนำใจ จ๊อบเลื่อนริมฝีปากมาที่ซอกคอของบี้ เขาไซร้อย่างใคร่กระหาย ใช้ปลายคางที่มีตอหนวดซุกซอนไซรจนบี้สะท้านไปทั้งร่าง เขาเลื่อนต่ำมาเล่นหัวนมของบี้อย่างหิวกระหาย ทั้งขบดูดกัดอย่างแผ่วเบา สลับไปมาทั้งสองข้างอย่างคลั่งในรสกาม

            จ๊อบจับร่างของบี้พลิกคว่ำ และสัมผัสดอมดมช่องทางรัก ต่อด้วยจับท่อนเอ็นที่แข็งดังเหล็กจ่อที่ช่องทางรัก หลังจากนั้นเขาก็ดันเข้าไปอย่างง่ายดาย จ๊อบนอนทาบทับร่างของบี้และกระแทกบั้นท้ายลงอย่างช้าๆ และเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆจนเสียงกระทบเนื้อดังลั่นห้อง

            “พับ พับ พับ”

            เสียงกระทบเนื้อยิ่งดังจ๊อบยิ่งชอบ เพราะได้ความรู้สึกในอารมณ์รักครั้งนี้ ริมฝีปากของ

จ๊อบยังไม่หยุดอยู่กับที่ เพราะเขายังไซร้ซอกคอของบี้จากด้านหลังอย่างบ้าคลั่ง ส่วนบั้นท้ายก็โยกขึ้นลงไม่หยุดหย่อน

            จ๊อบจับร่างของบี้พลิกหงายและดันขาทั้งสองข้างของบี้แนบลำตัว บี้นั้นก็รู้งานจับขาทั้งสองไว้ ส่วนจ๊อบก็จับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรักและดันพรวดเดียวเข้าไปในทันทันที หลังจากนั้นเขาโน้มตัวและใช้สองมือยันพื้นเตียงไว้ ส่วนบั้นท้ายก็ยังโยกขึ้นลงอย่างรวดเร็ว จ๊อบก้มหน้าลงต่ำสัมผัสริมฝีปากของบี้ และดันปลายลิ้นของเขาเข้าไปในปากของบี้ ทั้งสองตวัดสัมผัสกันอย่างออกรสชาติ ส่วนบั้นท้ายของจ๊อบก็ยังไม่หยุดโยกขึ้นลงตามจังหวะ

            บี้รู้สึกได้ว่าท่อนเอ็นน้อยๆของเขาเริ่มขยายใหญ่ขึ้นแต่ไม่มากมายเท่าไร ยิ่งท่อนเอ็นของจ๊อบโดนต่อมสวาทยิ่งทำให้อารมณ์ใคร่ของบี้เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว บี้รู้สึกได้ว่าเขาจะไม่สามารถที่จะทนได้อีกต่อไป ยิ่งจ๊อบโหมหระหน่ำไม่ยั้งกระแทกบั้นท้ายเข้าช่องทางรักของเขาอย่างต่อเนื่อง ไม่นานนักความใคร่ตัณหาของบี้ก็พุ่งไหลออกมาเต็มหน้าท้องของเขา

            ในส่วนของจ๊อบความสุขทางท่อนเอ็นก็เริ่มสุกงอม ความเสียวซ่านได้กระจายทั่วท่อนเอ็นที่รัวอยู่ช่องทางรัก จ๊อบเริ่มรู้ตัวว่าท่อนเอ็นของเขานั้นไม่อาจทานทนได้อีกต่อไป เขาจึงเร่งความเร็วซอยถี่ขึ้นรัวเร็วอย่างไม่รอช้า บั้นท้ายของจ๊อบโยกขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ด้วยความใคร่เสียวที่กำลังจะตามมาในไม่ช้า จ๊อบโยกสะโพกรัวไม่กี่ครั้งน้ำในเขื่อนของเขาก็ไหลทะลักจนทำนบเขื่อนพังทะลายออกมาสู่ภายนอกอย่างมากมาย กว่าน้ำในเขื่อนภายในกายจะหมด จ๊อบโยกสะโพกอย่างช้าๆอยู่หลายครั้งจนหมดเหือดแห้ง และฟุบร่างทาบทับเรือนกายของบี้อย่างอ่อนแรง

            แสงตะวันใกล้รุ่งสาดส่องมาที่เรือนร่างของเอที่นอนหลับสนิท บนเตียงอย่างเดียวดาย สติสมองของเอรู้สึกตัวแล้ว แต่ดวงตาสองคู่นั้นยังไม่ลืมเลือน เพียงแต่รู้สึกได้ว่าข้างกายมีความว่างเปล่า เอจึงใช้ปัดก่ายหาร่างของอ้น แต่หาเจอเรือนร่างของอ้นที่นอนอยู่ข้างกายเขาเมื่อคืนไม่ เอจึงลืมตาขึ้นและมองหาร่างของอ้น เมื่อเขาไม่เห็นแม้แต่เงากายของอ้น เอจึงรีบลุกขึ้นหยิบผ้าผ้าเช็ดตัวพันกายแล้ววิ่งออกไปจากห้อง

            “อ้น อ้น  อ้น”เอตะโกนเรียกและวิ่งรอบบ้านแต่ไม่ได้พบเห็นอ้นแม้แต่น้อย

            เอจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องอีกครั้ง เขากวาดสายตามองรอบห้อง สิ่งที่เอเห็นมีเพียงเสื้อผ้าของอ้นที่ฉีกขาดโดยฝีมือเขาเท่านั้นแต่หามีเสื้อของเอไม่ เอครุ่นคิดและกลัดกลุ้มเขาจึงรีบโทรหาตั้มและตูนทันที เพื่อให้ถามซันกับซีแฟนของเขาทั้งสองว่าคอนโดอ้นอยู่แห่งใด

            เมื่อเอทราบที่อยู่คนอ้นเขาจึงรีบแต่งตัว และขับรถออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะไปหาอ้นที่คอนโด เขาไม่สนใจอะไรแล้วเพราะเอคิดได้แต่เพียงว่าเขาไม่สามารถขาดอ้นได้ เอขับรถไปด้วยจิตร้อนรนอยากให้ถึงคอนโดอย่างโดยเร็ว

           

            หลังจากพยาบาลมาดูข้อเท้าของอ้น ซึ่งก็ไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว เพราะตอนนนี้เขาเดินได้เกือบปกติ อาจมีขัดนิดๆหน่อยๆ เมื่ออ้นทำทุกสิ่งทุกอย่างในคอนโดของเขาเสร็จก็เย็นพอดี ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันที่คนขับรถของจ๊อบมารออยู่หน้าคอนโดตามเวลานัดไว้ อ้นจึงรีบลงไปเพื่อจะซื้อมือถือและของใช้ต่างๆ

            เพียงอ้นเดินไปถึงที่ลานจอดรถ เพื่อไปหาคนขับรถที่มารออยู่ แต่แล้วเอก็มายืนขวางหน้าของอ้นไว้

            “มีงหนีกูมาทำไม”

            “เราไม่ได้หนี เราแค่กลับมาที่คอนโดของเรา”

            “ก็นั่นแหละมึงหนีกูมา”เอมีสีหน้าที่ดุดัน

            “นายก็ปล่อยเราไปเถอะเรื่องของเราเป็นไปไม่ได้แล้ว”

            “ทำไมจะเป็นไม่ได้ในเมื่อเรารักกันไม่ใช่เหรอ”เอมีน้ำเสียงที่อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

            “เราไม่ได้รักนายแต่เรารักบอส นายเข้าใจไหมว่าเรามีคนรักแล้ว”

            “กูไม่เข้าใจมึงต้องกลับไปกลับกู”

            “ไปไม่ได้ เราขอเตือนไว้นะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของนาย ถ้านายมาทำอะไรลุ่มล่าม นายจะเดือดร้อนโดยไม่รู้ตัว”

            “กูไม่กลัวหรอก”

            “เอ”เสียงของอ้นเป็นที่สุดบรรยายในความเอือมระอา ถึงแม้เขาจะเริ่มรักเออีกครั้งแล้วก็ตาม แต่ในเมื่อเหตุการณ์มาถึงขึ้นนี้แล้ว อ้นไม่รู้จะจัดการอย่างไรดี เพราะเขายังมีจ๊อบอยู่ข้างกาย

            “ไม่กลัวแน่นะ”เสียงของจ๊อบดังขึ้นก่อนปรากฏตัว

            ในตอนแรกจ๊อบจะให้คนขับรถมารับ แต่เขาเปลื่ยนใจมารับแทน เพราะจ๊อบรู้สึกผิดที่เมื่อคืนได้มีอะไรกับบี้ เพราะลึกๆเขายังรักอ้นอยู่ ถึงแม้จะไม่เท่าเดิมแต่ยังพอมีเยื่อใย และอีกอย่างประมาณว่าหวงไว้ให้ตัวเอง

            “มาก็ดีแล้ว คุยกันให้รู้เรื่องเลย”เอมองหน้าจ๊อบอย่างไม่สบอารมรณ์

            “จะคุยอะไร ก็อ้นเป็นแฟนผม เรากำลังจะออกไปข้างนอกด้วยกัน”จ๊อบโอบเอวของอ้นไว้

            “อ้นมึงจะไปกับกูไหม”เอมองมาที่อ้นอีกครั้ง

            “คือเราไปไม่ได้หรอก”อ้นเสียงอ่อย แต่ก็รู้สึกสงสารเอเมื่อเห็นสีหน้าของเขาสลดลงไป

            “ได้คำตอบแล้วนี่ หวังว่าคงจะไม่มารบกวนอ้นอีกนะ”จ๊อบพูดอย่างผู้มีชัยชนะ

            “ได้ วันนี้มึงไม่ยอมไปสักวันมึงจะต้องไปกับกูอยู่ดี เพราะอะไรน่ะเหรอ”เอมองหน้าของจ๊อบด้วยสายตาที่แอบแฝง

            “อะไร”จ๊อบถาม

            “ไม่รู้กำลังสืบอยู่”

            “จะรอ แต่ตอนนี้อ้น เราไปซื้อของกันเถอะ อย่าไปใส่ใจคนอื่นเลย”

            จ๊อบคล้องเอวของอ้นให้เดินตามเขาไปจนถึงที่รถ โดยมีเอมองตามด้วยความอิจฉา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ถึงแม้อารมณ์ของเอจะหุนหันพลันแล่น แต่เขาก็รู้ว่าในสถานการณ์แบบนี้เขาไม่สามารถที่จะทำอะไร นอกจากมองจ๊อบพาอ้นขึ้นรถจากไปอย่างเจ็บระทมใจ