นกน้อยในกรงทอง

อ้นได้ย้ายมาอยู่ที่คอนโดของจ๊อบแฟนหนุ่มที่มั่งคั่ง ในช่วงเวลาที่อยู่กันหลายเดือนอ้นก็มีความสุขสบายอย่างที่ใจเขาต้องการ ยามว่างอ้นก็ไปร้านอ้นคาเฟ่ ที่ขายกาแฟและเครื่องดื่มพร้อมกับเบเกอรี่ ที่จ๊อบแฟนหนุ่มเจ้าของบริษัทบีเอ็มรีไซเคิลเป็นคนเปิดให้

       สองสามวันมานี้จ๊อบแฟนหนุ่มของเขาไม่ได้มาหา เพราะมีลูกค้ามาจากต่างประเทศเขาจึงต้องไปพบปะพูดคุยกับลูกค้า ในค่ำคืนนี้อ้นจึงรู้สึกเหงาๆ ในระหว่างที่อ้นกำลังนั่งดูซีรี่ที่เขาชอบอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงกริ่งดังขึ้น อ้นจึงเดินออกไปส่องดูและเขาก็แน่ใจว่าไม่รู้จัก แต่อ้นก็ใจกล้าเปิดออกมา เพราะอยากรู้ว่าคนที่มาหานั้นเป็นใคร มีธุระจนมาเกือบจะมืดค่ำอยู่แล้ว

       พออ้นเปิดประตูออกแค่นั้น สาววัยกลางคนก็เดินเข้ามาในห้องของเขาทันที เมื่อมาถึงก็ไม่มีความเกรงใจเดินมองไปรอบๆห้อง

       “คุณเป็นใครเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต”อ้นเดินตามติดทุกฝีก้าวที่ทั้งสองเดินไปมา

       “ฉันต้องถามเธอมากกว่ามั้งว่าเป็นใคร”สาววัยกลางจ้องหน้าของอ้นอย่างกับกินเลือดกิ นเนื้อ

       “ทำไมต้องถามผม ผมต่างหากต้องถามคุณ ที่นี่มันคอนโดของผม คุณต่างหากที่บุกรุกเข้ามาในที่ส่วนบุคคล”

       “เหรอ คอนโดของเธอเหรอ”

       “ก็ใช่น่ะสิ ถ้าไม่ใช่ของผมจะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน”

       “ก็ใช้มารยาหลอกล่อน้องชายของฉันซื้อให้น่ะสิ”จีน่ามองอ้นตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า พร้อมเบ้ปากค้อนทางสายตา

       “ผมไม่ได้ใช้มารยา บอสเขาซื้อให้ผมเอง ผมไม่ได้ร้องขอ ถ้าคุณเป็นพี่ของบอส ผมก็ขอโทษด้วย”อ้นยกมือไหว้

       “กองไว้ตรงนั้นแหละ ไหนๆน้องชายฉันก็ซื้อคอนโดให้แล้ว ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ฉันมีข้อเสนอให้เธอ ซึ่งมันน่าสนใจอย่างมาก ถ้าเธอต้องการมัน และเธอก็จะไม่ลำบาก”

       “ข้อเสนออะไร”อ้นมีสีหน้างงอยู่พอประมาณ

       “ฉันอยากให้เธอเลิกกับน้องชายของฉัน เธอต้องการเท่าไรก็บอกมาได้เลย”

       “ผมไม่ต้องการเงินของคุณหรอก เพราะที่บอสให้ไว้ใช้มันก็มีมากพอทีผมจะใช้ชีวิตอยู่แล้ว”

       “เธอไม่ต้องการเพิ่มอีกเหรอ เงินสดๆหลายล้านนะ ฉันรู้จ๊อบให้เธอแค่รายเดือนแค่ไม่กี่หมื่น กับคอนโดห้องนี้ก็ไม่กี่ล้าน รถที่เธอขับก็ไม่ถึงล้าน ร้านคาเฟ่ของเธอใช่ว่าจะขายดี กำไรนิดๆหน่อย ไม่พอใช้หรอก ถ้าเธอได้เงินจากฉันสักก้อนประมาณแปดหลัก แลกกับตัวจ๊อบฉันว่ามันคุ้มกว่านะ”

       “ใช่ เงินที่คุณให้อาจมากกว่าที่บอสให้หลายเท่า แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นหลักที่ผมอยู่กับบอส ที่เราอยู่ด้วยกันเหตุผลหลักคือเรารักกัน”

       “รักกัน ขอขำหน่อยนะ”จีน่าหัวเราร่วน

       “ฉันไม่เชื่อหรอกว่าพวกเธอจะรักกัน อ๋อน้องชายฉันอาจรักเธอจริงๆก็ได้ แต่เธอฉันไม่มีวันเชื่อ จากพนักงานธุรการต๊อกต๋อย  ใช้ตัวเข้าแลกเพื่อที่จะได้อยู่สบายไม่ต้องทำงาน”

       “งานผมก็จะทำแต่บอสไม่ให้ทำ”

       “ฉันไม่เชื่อหรอก เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน”

       “เรื่องอะไร”

       “ก็เรื่องของเธอกับน้องชายของฉันไง จ๊อบเขาไม่เหมาะกับเธอหรอก ฉันเข้าใจในตัวของน้องฉัน น้องฉันเป็นแบบไหนฉันรับได้หมด แต่ที่ฉันรับไม่ได้ก็คนที่เข้ามาหาน้องฉันหวังแค่เงินทอง ฐานะดั้งเดิมของเธอใช่ว่าจะดีซะที่ไหน คอนเนคชั่นต่างๆก็ไม่มี ได้แต่มาเกาะน้องชายของฉัน คนที่จะมาเป็นแฟนน้องชายฉัน ต้องมีฐานะทีดีกว่าเธอและสามารถพาน้องชายของฉันให้รุ่งโรจน์ พร้อมที่จะผลักดันให้น้องชายของฉันไปได้ไกลกว่านี้ แต่เท่าที่ฉันดูเธอมันตัวถ่วงน้องชายฉันมากกว่า”

       “ผมไม่ใช่ตัวถ่วง ผมพร้อมที่จะช่วยบอสทำงานทุกอย่าง”

       “ถึงเธอพร้อม ความสามารถพร้อม แต่ฐานะของเธอไม่พร้อม น้องชายฉันเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม การที่จะได้ใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิต ควรที่จะได้คนที่พร้อมทุกอย่าง แต่ไม่ใช่เธอแน่นอน”

       “ถึงผมจะไม่สามารถช่วยบอสได้ทุกเรื่อง ความพร้อมอาจไม่สมบูรณ์อย่างที่คุณต้องการ แต่ผมรักบอสจากใจจริง ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนอะไรที่มากไปกว่านี้เลย”

       “ฉันเข้าใจเธอตรงนี้นะ แต่เธอไม่เข้าใจฉันต่างหาก เธอฟังนะ เธอไม่เหมาะกับน้องชายของฉัน โดยเฉพาะฐานะ ฉันอยากได้คนที่พร้อมมากว่าเธอ ซี่งฉันก็เจอแล้วฉันจึงมาขอให้เธอเลิกยุ่งกับน้องชายของฉันไง น้องชายของฉันจะได้เจอคนที่เพียบพร้อมทุกอย่าง”

       “ผมเข้าใจ แต่เรารักกันเรื่องนั้นมันไม่ใช่ประเด็น”

       “ทำไมจะไม่ใช่ เธอไม่ได้อยู่ในสังคมชั้นสูง เธอไม่มีวันเข้าใจความต้องการของพวกเราหรอก”

       “ใช่ พวกคุณอยู่ในสังคมชั้นสูง แต่ดูแล้วจิตใจไม่ได้สูงส่งตามด้วยแน่นอน”

       “ปากคอเลาะร้ายนะ”

       “ไม่ใช่ปากร้ายหรอกครับ แค่ป้องกันตัวไม่มีใครชอบโดนด่าหรอกนะ ให้โดนด่าอยู่ฝ่ายเดียวได้ไง”

       “ก็ได้ วันนี้ฉันพอแค่นี้ วันหน้าฉันจะมาใหม่ ฉันให้เวลาเธอหนึ่งอาทิตย์ เดี๋ยวฉันจะมาหาเธออีกครั้งหลังจากอาทิตย์นี้”พูดจบจีน่าก็เชิดคอ ตั้งและเดินออกจากห้องไป

       เมื่อจีน่าพี่สาวของจ๊อบได้ออกไปจากห้องของอ้นแล้ว อ้นก็นั่งลงคิดถึงคำพูดของจีน่า ซึ่งบางอย่างมันก็จริงอย่างที่จีน่าบอก ซึ่งข้อนั้นที่อ้นไม่สามารถปฏิเสธได้เลย เรื่องฐานะอ้นไม่ได้คิดข้อนี้เท่าไร แต่สิ่งที่อ้นคิดก็เรื่องของจ๊อบไปทำงานพบปะลูกค้า ถ้าจ๊อบได้คนที่มีคอนนกชั่น เก่งปราดเปรียว จ๊อบก็คงไปได้ไกลกว่านี้ แต่จ๊อบในวันนั้นเลือกอ้นจึงเป็นอย่างทุกวันนี้ ที่จ๊อบต้องทำงานคนเดียวหามรุ่งหามค่ำโดยที่เขาไม่สามารถที่ช่วยอะไรได้แม้แต่น้อย มีแค่กำลังใจให้กับมีความสัมพันธ์ทางกายแค่นั้น

       ค่ำคืนนี้เป็นอีกค่ำคืนที่อ้นรอจ๊อบอย่างใจจดใจจ่อว่าเขาจะกลับมาไหม อ้นนั่งรอจ๊อบจวบจนเที่ยงคืนจนเขาเริ่มรู้สึกง่วงนอนและเผลอหลับไปในทันที และมารู้สึกตัวอีกทีเพราะรู้สึกมีใครมาสัมผัสที่ใบหน้าของเขา อ้นจึงค่อยๆลืมตาขึ้นเพราะเขาก็คิดว่าน่าจะเป็นจ๊อบแน่นอน

       “บอส มาตั้งแต่เมื่อไร”อ้นพยุงร่างลุกขึ้นนั่ง

       “ไม่ต้องนั่งหรอกนอนอยู่อย่างนั้นแหละ ผมมานานแล้วจนอาบน้ำเสร็จผมยังเห็นคุณหลับอยู่จึงไม่อยากปลุก”

       “บอสน่ะทำไมไม่ปลุกอ้นล่ะ”

       “ผมอยากให้อ้นหลับอย่างมีความสุข แต่ก็ไม่ได้คิดเลย แค่หอมแก้มนิดเดียวดันตื่นซะนี่ สัมผัสไวจังนะเรื่องแบบนี้ หรือว่านอนรอผมมาทำอะไรให้หรือเปล่า”

       “บอส ทะลึ่ง อ้นไม่ได้คิดอย่างงั้นซะหน่อย”

       “อ้นไม่ได้คิด แต่ผมคิดนะตอนแรกคิดว่าจะอดเสียแล้วเพราะอ้นนอนหลับ แต่ตอนนี้อ้นตื่นแล้วเราก็มาทำอะไรกันดีกว่า”

       “ไม่เอาหรอกอ้นง่วงนอน”

       “อ้นไม่ต้องทำอะไรเดี๋ยวผมทำให้เอง อ้นแค่นอนเฉยๆหรือหลับเลยก็ได้”

       “ใครจะไปหลับได้ล่ะบอส”

       “ทำไมสนุกใช่ไหม”

       “ไม่ใช่หรอก เจ็บ” อ้นหัวเราะ

       “เจ็บอะไรจะเป็นร้อยครั้งแล้วยังจะเจ็บอยู่อีกหรอ เอ๊ะ แต่ผมไม่เคยเห็นอ้นร้องว่าเจ็บเลยนี่ โกหกหน้าตาย”จ๊อบหยิกที่แก้มของอ้น

       “อ้นเจ็บนะ”

       “เจ็บแก้มเชื่อแต่เจ็บตรงนี้ไม่เชื่อ”จ๊อบตีไปที่ก้นของอ้น

       “บอสจะทำอะไรก็ทำอย่างเล่นแบบนี้เลย”

       “เสียวเหรอเล่นไมได้เลยตรงนี้นะ”

       “บอสไม่ต้องพูดเล่นแล้ว”

       “ไม่พูดเล่นแล้วทำเลยก็แล้วกัน”

       เมื่อจ๊อบพูดจบก็ประกบของอ้นทันที เขาตวัดลิ้นไปมาดูดดื่มอย่างหิวกระหาย เพราะเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางกายกับอ้นมาหลายวัน จ๊อบหยุดดูดปากกับอ้นและหันมาไล้เลียซอกคอทุกส่วน ใช้ริมฝีปากดอมดมดูดคอ และใช้ปลายคางที่มีตอหนวดคลึงทั่วบริเวณ จนอ้นต้องร้องครางเสียงแผ่วเบา

       จ๊อบแกะกระดุมเสื้อของอ้นออกจนเผยเห็นนมชมพู จ๊อบรีบขบไล้เลียวนรอบดูดเบาๆ ส่วนอีกข้างก็ใช้มือขย้ำอย่างนิ่มนวล จ๊อบสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างอ่อนโยนละมุน มีแต่ความเสียวซ่านไร้ความเจ็บแต่อย่างใด เพราะจ๊อบบรรจงรังสรรค์ให้อ้นสุดฝีมือ

       จ๊อบใช้ริมฝีปากดอมดมลงไล่ลงจนถึงหน้าท้อง หลังจากนั้นเขาก็ดึงกางเกงของอ้นออก จนเผยเห็นหนอนน้อยที่กำลังโตเต็มตัว เขาจึงจับเล่นและใช้ปากอมจนหมดไม่มีเหลือ จ๊อบตวัดลิ้นไปมารูดขึ้นลงพร้อมๆกัน เมื่ออิ่มเอมกับหนอนน้อย จ๊อบจึงยกขาของอ้นสูงขึ้น ส่วนอ้นก็รู้งานจับขาไว้กลางอากาศ

       ในส่วนของจ๊อบถอดเสื้อคุมออกจนเผยเห็นร่างกายที่กำยำ และท่อนเอ็นที่แข็งใหญ่ยาวพร้อมสู้รบ จ๊อบจับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรักของอ้น และดันทีเดียวเข้าไปลึกจนสุดโคน อ้นสะดุ้งเพียงนิดเดียว เพราะผ่านสนามรบของจ๊อบมานับครั้งไม่ถ้วน ครั้งแรกอาจมีอุปสรรคแต่นานเข้าไร้ปัญหาเช่นนั้นอีกต่อไป

       เมื่อท่อนเอ็นเข้าลึกสุดโคน จ๊อบจึงเรี่มโยกตัวดันท่อนเอ็นเข้าออกอย่างช้าๆ และค่อยๆเริ่มแรงและเร็วขึ้นเป็นจังหวะ จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่ขาดสาย

       “ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”

       แรงกระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักนั้น ทำให้อ้นเสียวสยิวซ่านไปทั่วเรือนร่างที่เปลือยเปล่า  ยิ่งจ๊อบกระแทกแรงหนักขึ้นเท่าไร ความเสียวยิ่งทวีคูณเพิ่มเป็นเท่าตัว  จนอ้นครางอย่างต่อเนื่องและเสียงดังกว่าเมื่อครู่นี้ ส่วนมือของอ้นก็สาวหนอนน้อยของตัวเองเพื่อปลดปล่อยความใคร่สวาท

       จ๊อบโหมซอยต่อเนื่องไม่ยอมหยุดพัก จนหยุดเมื่อเปลื่ยนท่าเขาพลิกร่างของอ้นนอนตะแครง แต่ยังคงไว้ไม่ให้ท่อนเอ็นหลุดจากช่องทางรัก ส่วนตัวของเขานั่งคร่อมขาข้างหนึ่งของอ้น และกระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างต่อเนื่อง แต่ไมได้แรงมากเช่นเดิม เน้นพอดีเป็นจังหวะเพื่ออรรถรสในความซ่านอารมณ์ ยิ่งจ๊อบกระแทกท่อเนอ็นถี่เท่าไรใจของอ้นแท่บขาดดิ้น เพราะเสียวซ่านไปทั่วเรือนร่างที่นอนตะแครงให้จ๊อบโหมกระหน่ำ แทงท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างต่อเนื่องและยาวนาน

       ความเสียวซ่านท่อนเอ็นของจ๊อบเริ่มจะสิ้นสุดใจไม่ช้านี้ เพราะเขารู้ตัวว่าน้ำในกายจะหลังออกมาในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน เขาจึงโหมกระหนำครั้งสุดท้ายเพื่อปลดปล่อยความใคร่ในกายออกมา ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานจ๊อบก็ปล่อยน้ำในกายพุ่งกระฉูด ไหลเข้าสู่ช่องทางรักอย่างต่อเนื่อง จนเริ่มเหือดแห้งจ๊อบจึงถอนท่อนเอ็นออกจากช่องทางรัก และนอนอย่างหอบเหนื่อยแต่ไม่หมดแรง ส่วนอ้นก็สาวหนอนน้อยไม่กี่ครั้งน้ำในกายก็ไหลทะลักออกมาจนหมดสิ้น