อศิร ศิลาหัตร์ทัย (โอม) หนุ่มวัยจะเลข 3 เขาคือคนที่ใคร ๆ ก็รู้จัก เพราะเรื่องเล่าปากต่อปากอย่างกับนิทาน แต่คนที่รู้จักและเคยเห็นหน้าค่าตาของเขาจริง ๆ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ซึ่งด้วยความเจ้าชู้ที่มีมาตั้งแต่สมัยเรียน เมื่อโตขึ้นมีฐานะจึงโดนคนอื่นให้คำนำหน้าว่า เสี่ย ทำให้เขากลายเป็น เสี่ยโอม ชายหนุ่มที่มีใบหน้าเป็นปริศนา คนที่หญิงสาวหลายคนปรารถนาอยากจะเจอ คิริต้า เกลวาดี (ครีมหอม) สาวน้อยวัย 20 เธอเกิดมาจากความไม่ตั้งใจของพ่อแม่ ทำให้เธอโตมาพร้อมกับคำดูถูกของแม่แท้ ๆ และคนรอบข้าง แต่แล้วเมื่อคุณตาผู้เป็นที่รักจากไป เธอจึงตัดสินใจเข้ามาตามหาคนเป็นพ่อในเมืองใหญ่ ซึ่งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเธอจะมีความสุข ครีมหอมถูกพ่อส่งไปเป็นเด็กขัดดอกเพื่อยื้อเวลาให้ครอบครัวหาเงินมาใช้หนี้ แต่ในความโชคร้ายก็คือบ่อเกิดแห่งความโชคดีของเธอ เพราะครีมหอมกำลังจะได้กลายเป็นที่รักของผู้ชายที่ หญิงสาวหลายคนอยากครอบครอง “ครีม…พี่นึกว่าครีมจะไม่กลับมาหาพี่แล้ว รู้ไหมว่าพี่คิดถึง และ เป็นห่วงครีมขนาดไหน ที่พี่ไม่สามารถไปหาหนูได้แบบนั้นน่ะ “ครีมหอมอ้ำอึ้ง แล้วรีบผลักอกเขาให้ออกห่างจากเธอ ถึงได้สังเกตเห็นว่าเขาร้องไห้ตาแดง เธอจ้องเขาแป๊บเดียว แล้วก็พูดในสิ่งที่เธอควรพูดขึ้น “เสี่ยล็อคประตูห้องนอนไว้ทำไมคะ “ “ครีมจะทำอะไร “เขานิ่งไป นี้มันจะเป็นแบบที่เขาคิดจริง ๆ หรือ ใช่แล้วที่เขาล็อคประตูห้องนอนไว้เพราะกลัวว่าเธอ จะแอบมาเก็บเสื้อผ้าหนีเขาไป แต่ทำไมมันกลายเป็นความจริงเสียได้ “เสี่ย! ตกลงเอากุญแจให้ครีมได้หรือยังคะ “เขาหันกลับมาเมื่อเธอเรียก พร้อมกับมีดปลอกผลไม้ในมือ “เสี่ยคิดจะทำอะไร “เขาเดินเข้ามาใกล้เธอ แล้วจับด้ามมีดเล่มนั้นวางมันลงบนฝามือเธอ พร้อมหันปลายมีดเข้าหาตัวเอง “ทำบ้าอะไรคะ “
View Moreหน้าบ้านหลังใหญ่ที่ผู้คนรู้จักกันดีนั้นคือบ้าน เกลวาดี บ้านนักธุรกิจที่ผลิตและส่งออกปลากระป๋อง อาหารแปรรูป บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ นายคงยุทธ เกลวาดี และภรรยาชื่อ มาลาลัย เกลวาดี . มือของผู้มาใหม่กดไปที่ออดหน้าบ้าน สักพักก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้
“คุณเป็นใคร? แล้วมาหาใครหรือคะ ” พุดตาน สาวใช้ถามเมื่อมองหน้าหญิงสาวแล้วไม่คุ้นตา
“ฉันชื่อคิริต้า ฉันมาหาท่านคงยุทธค่ะ ” ทันทีที่หญิงสาวพูด พุดตานก็รู้ได้ทันที ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เธอจึงรีบช่วยถือกระเป๋าแล้วเดินนำคิริต้าเข้าไปในบ้าน
“ตามฉันมาทางนี้เลยค่ะ” ขณะที่คิริต้าเดินเข้าไปในรั้วบ้าน รถเก๋งคันหรูก็ขับเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเผยให้เห็นผู้หญิงสองคนเดินลงมา ทั้งสองก็คือมาลาลัย และ คาลิน่าสองแม่ลูกที่เพิ่งกลับจากการเดินทางไปเที่ยวฝรั่งเศส
“มันเป็นใครพุดตาน ลูกหลานมึงหรือ?” มาลาลัยเดินเข้ามาทักทั้งสองคนแล้วมองที่เด็กสาวหน้าตาดีอย่างสงสัย ซึ่งเธอยิ่งมองก็ยิ่งเห็นว่าเด็กสาวละม้ายคล้ายคลึงกับคนเป็นสามีอย่างบอกไม่ถูก คิริต้าที่เห็นเช่นนั้นจึงยกมือไหว้มาลาลัย เพราะรู้จากพ่อของเธอมาแล้วว่าคนตรงหน้านี้เป็นใคร
“สวัสดีค่ะ ฉันคิริต้า หรือ ครีมหอม ลูกสาวอีกคนของท่านคงยุทธค่ะ”
“โอ๊ย!! ไปเอามาจากไหน!! พ่อฉันมีลูกแค่สองคนคือฉันคิตตี้ กับพี่เคเปอร์ แล้วแกเป็นใคร กล้าดียังไงมาบอกว่าเป็นลูกอีกคนของพ่อฉัน ?” คิตตี้ ที่ได้ยินสิ่งที่ครีมหอมพูด รีบประท้วงขึ้นอย่างไม่ชอบใจ
“น้องครีมหอมเป็นลูกสาวอีกคนของคุณคงยุทธจริง ๆ ค่ะ เพราะคุณเขาบอกพุดตานตั้งแต่เช้าแล้วว่า น้องครีมหอมจะมาอยู่บ้านนี้กับเรา” พุดตาน แม่บ้านที่รักความยุติธรรมรีบอธิบาย ให้สองแม่ลูกได้เข้าใจ
“แล้วใครเป็นแม่ของเธอ! แม่เธอชื่อว่าอะไร!!” มาลาลัยร้องถามเสียงดังใส่หน้าว่าที่ลูกเลี้ยงด้วยความโกรธ ไม่คิดว่าสามีจะแอบไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย จนมีลูกโตเท่าลูกสาวคนเล็กของเธอแล้ว
“แม่ของฉันชื่อว่า หงส์ฟ้านะคะ คุณหญิงรู้จักไหมล่ะคะ” ครีมหอมตอบด้วยท่าทีนิ่งเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาว ซึ่งมันได้ทำให้มาลาลัยแทบจะเป็นลม
“ แม่ แม่รู้จักเหรอคะ “ คิตตี้รีบเข้าไปประคองร่างของแม่เธอที่กำลังจะล้ม มาลาลัยมองหน้าหวาน ๆ ของครีมหอม แล้วนึกย้อนไปเห็นหน้าแม่ของเธอ
“พี่คงยุทธ พี่ไปทำอะไรที่ห้องแต่งตัวของหงส์ฟ้า” มาลาลัยซึ่งเพิ่งไปรับลูกชายวัย 5 ขวบจากโรงเรียนและกลับมาหาสามีของเธอที่บริษัท ก็พบว่าสามีของเธอทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ออกมาจากห้องแต่งตัวของพรีเซนเตอร์สาว ที่จ้างมาร่วมงาน
“ พี่แค่เข้าไปคุยงานกับเธอ ไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าน้องไปรับลูกกลับมาแล้วเราก็กลับบ้านกันเถอะ “คงยุทธบ่ายเบี่ยงที่จะตอบ แล้วรีบพาลูกเมียออกจากบริษัท
"อ๊าย!!!!!" มาลาลัยร้องออกมาอย่างโหยหวนลั่นบ้าน เมื่อเธอนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นได้
“นางลูกเมียน้อย! แม่ของแกแอบลักขโมยได้เสียกับสามีฉัน!!” ไม่พูดเฉย มาลาลัยก็ตบหน้าของครีมหอมอย่างแรง แต่คนที่โดนตบกลับยืนนิ่งราวกับยอมรับคำพูดของคนตรงหน้า
“ทำอะไรน่ะมาลา!!ครีมเป็นลูกสาวคนหนึ่งของผมนะ!” คงยุทธที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน และ เห็นเหตุการณ์จึงรีบเข้ามาดึงแขนภรรยากลับเข้าไปในบ้านเพื่อคุยกัน
“อย่าคิดน่ะ ว่าฉันจะญาติดีกับเธอ” เมื่อแม่เข้าบ้านไป คิตตี้ก็ไม่ลืมหันกลับมามองครีมหอมที่ยืนเอามือจับแก้มแดง ๆ ซึ่งเกิดจากการโดนตบ
“เธอโอเคมั้ยครีมหอม มันคงเป็นเรื่องยากหน่อยนะ ที่จะทำให้สองแม่ลูกนั้นยอมรับเธอ” พุดตานหันมาถามครีมหอมด้วยความเป็นห่วง และสงสาร พร้อมส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะส่งสัญญาณให้เด็กสาวเดินตามเธอ ไปที่บ้านไม้สีขาวซึ่งตั้งอยู่หลังบ้านใหญ่
“นี่คือที่พักของเธอน่ะ คุณคงยุทธเขาเห็นดีให้เธอพักที่บ้านหลังนี้ เธอจะได้ไม่ไปรบกวนคุณมาลาและลูก ๆ ถ้าเธอขาดอะไรก็ร้องหาฉันได้เสมอฉันพักอยู่ที่ครัวนู้น แต่ตอนนี้เธอช่วยจัดของเองไปก่อนแล้วกัน เพราะฉันต้องไปช่วยป้าบัวเตรียมอาหารเย็น”
“ค่ะ พี่ไปเถอะ ขอบใจมากนะคะ” ครีมหอมส่งยิ้มให้กับพุดตาน ก่อนที่จะมองดูบ้านไม้ชั้นเดียวสีขาวหลังนี้ และบ่นพึมพำอยู่คนเดียว “ เราคิดถูกแล้วหรือที่มาที่นี้ แต่ถ้าเรายังอยู่ที่นั้น เราก็ไม่มีความสุขเหมือนกัน สู้มาตายเอาดาบหน้าดีกว่า”พูดเสร็จหญิงสาวก็เผยยิ้มจาง ๆ แล้วรีบลากกระเป๋าเข้าบ้านไป
“พี่บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ ว่าแอบขโมยกินกับมันมานานแค่ไหนแล้ว!! จนมีลูกโตขนาดนี้!” ทันทีที่สามีปล่อยมือ มาลาลัยก็รีบร้องถามเอาความจริงจากเขาทันที
"ก็วันนั้นแหละ!"
"วันนั้น...?”
คงยุทธเล่าว่าวันนั้นที่เขาออกมาจากห้องพักของหงส์ฟ้า คือวันที่เขาลักลอบได้เสียกับเธอ เพราะสาเหตุที่เขาจ้างหงส์ฟ้ามารับงานนี้ ก็เพราะว่าเขาแอบพอใจในตัวเธอแต่เมื่อหงส์ฟ้ารู้ เธอก็ไม่เล่นด้วย คงยุทธจึงขืนใจเธอ จนมารู้ทีหลังว่าเธอมีลูกกับเขาก็ตอนที่ครีมหอมผู้เป็นลูกสาวติดต่อมาหา
“ เลว! สารเลวที่สุด! ทั้งที่มีลูกมีเมียอยู่แล้วคุณยังทำแบบนั้นได้ลง จิตใจคุณมันทำด้วยอะไร “ มาลาลัยทุบตีสามีของเธออย่างโกรธเคือง
“ หยุด! คุณฟังผมก่อนได้มั้ยมาลา “
“ คุณจะแก้ตัวว่าอย่างไรอีก! “
“ ผมรู้ว่าผมผิด ที่หลงไปกับความสวยความสาวของแม่นางแบบนั่น แต่คนที่ผมแต่งงานด้วย มีลูกด้วย ให้เชิดหน้าชูตาในสังคมก็มีแค่คุณไม่ใช่หรือมาลา ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมทำผิด แล้วผมก็รู้สึกผิดมาโดยตลอดเหมือนกัน หรือ มาลาไม่รับรู้อะไรเลย ว่าที่ผ่านมาผมก็เทิดทูนแค่คุณมาตลอดไม่ใช่เหรอ “ มาลาลัยนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตา ตอบสามีของเธอกลับ
“ แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงว่านางเด็กนั่นเป็นลูกของคุณจริง ๆ “ คงยุทธถอนหายใจแรง แล้วเขาจึงตอบกลับภรรยาไปตามความจริง
“ ก่อนหน้านี้ ที่ผมจะอนุญาตให้ครีมหอมเข้ามาในบ้าน ผมพาเธอไปตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว “ มาลาลัยถึงกับไปไม่ถูก เธอรู้สึกโกรธหงส์ฟ้ามาก ยายนั่นคงจะเก็บลูกไว้เพื่อมาแก้แค้นเธอกับลูกสินะ
“ แล้วแบบนี้ คุณก็ต้องเลี้ยงดูมันอีกคนน่ะสิ ฉันละผิดหวังในตัวคุณจริง ๆ คุณคงยุทธ “ พูดจบมาลาลัยก็รีบเดินขึ้นชั้นสองไป เธอจะจัดการนางลูกเลี้ยงนี้ อย่างไรดี
“ ป้าบัว ป้าคิดยังไงกับเรื่องที่ท่านคงยุทธ พาเด็กครีมหอมนั่นเข้ามาคะ? “ ต๊อก แม่บ้านวัยกำลังสาวผู้ชอบเม้าท์มอยเป็นชีวิตจิตใจ ถามกับคนที่อาวุโสสุดในครัว
“ แกเรียกหนูครีมหอมให้มันดี ๆ หน่อย เธอเป็นลูกของเจ้านายนะ อีกอย่างเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวกับแก อย่าเม้าท์นายให้มาก เดี๋ยวจะไม่มีที่ทำมาหากิน “ ป้าบัวต่อว่าต๊อกไป
“ แต่ถึงครีมหอมจะเป็นลูกท่าน แต่ก็เป็นลูกที่เกิดจากความผิดพลาดไม่ใช่หรือคะ แล้วเธอก็ยังมีหน้าเข้ามาที่นี้อีก รู้หรือเปล่าว่ามันจะทำให้ครอบครัวของคุณหญิงมาลาลัยของฉันต้องแตกแยก “
“ หุบปากไปเลยนางต๊อก เดี๋ยวน้องครีมหอมมาได้ยินเข้า ก็เสียใจหรอก ใครเขาก็อยากเกิดมาจากความรักของพ่อแม่ทั้งนั้นแหละ “ พุดตานที่กำลังคนหม้อแกงอยู่พูดขึ้น ปกติพุดตานไม่ค่อยจะมีปากเสียงกับใคร มันจึงทำให้ต๊อกยอมเงียบแต่ก็ได้ไม่นาน แล้วพูดขึ้นมาอีก
“ ก็ฉันพูดความจริงนี่ ครอบครัวของท่านคงยุทธอยู่กันแบบสี่คนพ่อแม่ลูกก็ดีอยู่แล้ว เด็กนั่นจะเข้ามาแทรกทำไม หรือคิดจะมาแย่งความรักของพ่อไปเหรอ ?” ระหว่างที่ต๊อกพูดอยู่คนเดียว คนที่ได้ยินตั้งแต่แรกและแอบฟังอยู่ก็ถึงกับมือสั่น ครีมหอมที่ตอนแรกว่าจะมาช่วยงานที่ครัว แต่พอได้ยินแบบนี้ เธอก็ได้แต่ก้มหน้าแล้วเดินกลับบ้านไม้ของตัวเองไป ร่างของเธอเดินมานั่งที่ชิงช้าไม้หน้าบ้านด้วยสีหน้าหมองเศร้า แหงนมองขึ้นไปบนฟ้า
“ คุณตาคะ เมื่อไหร่คุณตาจะมารับหนูไปอยู่ด้วย ครีมอยากไปอยู่กับคุณตา ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม แต่ครีมไม่อยากอยู่บนโลกบ้า ๆ นี้แล้ว “
“ เสี่ยครับ นี้คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกู้ยืมของตระกูลเกลวาดีครับ
แก๊ก เสียงเปิดประตูดัง ร่างบางที่นอนเล่นจนเผลอหลับรีบดีดตัวลุก“ ใครนะ? “ เธอร้องถามไปก็ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเดินออกมาดู “ เสี่ย! ครีมตกใจหมดนึกว่ากลับไปแล้ว“ เธออุทานเมื่อเจอเขายืนอยู่“ เสี่ยแค่ไปหาซื้อของมาน่ะ “ เขาบอกพร้อมยื่นถุงสีดำให้เธอ ครีมหอมรับมาแล้วเปิดดูก็ต้องตาเหลือกโผนในถุงที่เขายื่นให้มีถุงยางอนามัยในนั้นตั้งยี่สิบกว่ากล่อง “ พรุ่งนี้วันอาทิตย์หนูไม่มีเรียนสินะ “ เขาพูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่ ครีมหอมขนลุกซู่ ให้ตายสิเขาเหมือนเสือที่อดเนื้อมาหลายปีเลย เขาจะขย่ำเธอมั้ยเนี้ย“ แต่นี่มันดึกแล้ว เรานอนกันก่อนเถอะนะคะ ครีมง่วงแล้ว “ เธอที่เริ่มกลัวจึงเปลี่ยนเรื่อง เสี่ยโอมเหลือบมองเธอแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้น“ โอ้ย ๆ “ เขาร้องโอดโอยออกมาเหมือนเจ็บปวดมาก ครีมหอมก็รีบคุกเข่าลงมาดูเขา“ เสี่ย เสี่ยเป็นอะไร เจ็บตรงไหนคะ ไปทำอะไรมา ไปหาหมอไหมคะ อ๊า“ หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาเมื่อเขาสอดมือเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของเธอ“ เสี่ย? “ “ ไม่ต้องไปหาหมอหรอก เพราะไม่มีใคร รู้จักร่างกายพี่ดีเท่าหนูอีกแล้ว “ เขาพูดจบก็จับตัวเธอให้มานั่งที่ตักของเขา “ เสี่ย หลอกหนูเหรอ“ เธอกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่า
โรงแรมเสี่ยโอมเดินมาส่งครีมหอมจนถึงหน้าห้องพัก “ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว อาบน้ำแล้วนอนเสียน่ะตัวเล็ก “ มือหนาเอื้อมขึ้นยี้ผมน้องอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินกลับ แต่โดนตัวเล็กจับห้ามไว้“ จะไปง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอคะ “ เขาหันมาพยายามกลั้นยิ้ม“ อืม หนูจะได้รีบพักผ่อนไง หรือว่าครีมอยากจะได้อะไรหรือเปล่า “ ครีมหอมมองคนพูดสีหน้าบูดบึ้ง นี้เขาชินชากับการที่เธอไม่ให้แตะต้องไปแล้วเหรอ“ แล้วเสี่ยจะไปนอนที่ไหน จะทิ้งหนูให้นอนคนเดียวเหรอคะ” เธอพูดกับเขาเสียงออดอ้อน “ ก็พี่เห็นว่าครีมเหนื่อย พี่ก็เลยไม่อยากจะกวนแล้ว “ เขายังคงตีเนียนแกล้งน้องต่อ“ แต่หนูอยากให้กวน “ “ ห๊ะ “ “ ครีมหมายถึง เสี่ยเองก็เหนื่อยเหมือนกัน อย่ากลับเลยนะคะ เดี๋ยวครีมจะยอมให้นอนที่เตียงด้วย “ เธอพยายามพูด พร้อมกับส่งชิกทางสายตาเพื่อบอกเขา คนฟังได้ยินก็เผยยิ้มปนขันออกมา“ แต่ถ้าให้พี่นอนบนเตียงด้วย พี่จะไม่นอนเฉย ๆ นะครับ “ ครีมหอมเผยยิ้มอาย ๆ ให้เขา“ ก็ไม่เป็นไรมั้ง หมั้นไว้แล้วนิ ครีมไม่อยากนอนคนเดียวแล้วค่ะ คืนนี้เสี่ยนอนกับครีมนะคะ “ เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้า นี้เราพูดอะไรออกไป เธอคิดก็นึกอาย แต่จะให
เสี่ยโอมก็รีบคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ“ เสี่ยโอม .” “ พี่รู้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างในอดีตของพี่มันทำให้ครีมเจ็บปวด รวมถึงความเอาแต่ใจอยากได้ครีมในตอนแรกด้วย แต่ตอนนี้พี่รักครีมจริง ๆ น่ะ ครีมยอมให้พี่ชดใช้ให้ครีมได้มั้ย “ คนพูดยกแหวนขึ้นมาต่อหน้าเธอ“ พี่ขอชดใช้ด้วยคำสัญญาว่าจะอยู่รักและดูแลครีมไปตลอดชีวิตของพี่เลย จนกว่าพี่จะตายไปจากโลกนี้ “ “ เสี่ยอย่าพูดเรื่องตายได้มั้ย ครีมเคยจะเสียเสี่ยไปรอบหนึ่งแล้ว ครีมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีก “ “ ถ้าอย่างนั้นครีมคงต้องมาเป็นเมียพี่ มาดูแลพี่แล้วละสิ เพราะถ้ามีครีมอยู่ข้าง ๆ พี่ พี่คงจะอายุยืนยาวเป็นพันเป็นหมื่นปีแน่นอน “ คำพูดที่แสนจะโอเวอร์ของเขาได้ทำให้ครีมหอมยิ้มออกมา เธอมองเขาด้วยความซาบซึ้ง ในสายตาเขาคงเห็นเธอเป็นยาวิเศษเลยสินะ “ ครีม…” เมื่อเห็นว่าน้องเงียบไปนาน เสี่ยโอมจึงเรียกเพื่อสะกิดไม่ให้น้องลืมรับแหวนจากตัวเอง ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็พยักหน้าแล้วยื่นมือข้างซ้ายของเธอออกมาให้เขา เสี่ยโอมจึงบรรจงสวมแหวนเก้ากะรัตที่ทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ลงหมั้นหมายไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เขาลุกขึ้นแล้วสวมกอดเธอด้วยความดีใจ“ เย้!! เพื่อนกูก็มีเมียเป็นต
ครีมหอมเดินชื่นชมดอกไลแลคในมือออกมาจากร้าน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอจะดังรัว ๆ มือเล็กรีบล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก็เห็นว่าป้าชลลี่ส่งข้อความมาหาเธอ [เป็นเรื่องแล้วครีม! ] [มาหาป้าด่วน!][@โลเคชั่น]“ ห๊ะ เกิดอะไรขึ้น “ เธออุทานด้วยความตกใจ แล้วรีบวิ่งไปตามโลเคชั่นที่ชลลี่ส่งมาให้ ด้วยความเป็นห่วง ใครทำอะไรให้ป้าชลลี่ของเธอหรือเปล่า “ แถวนี้เหรอ “ ตากลมหยุดมองที่โทรศัพท์ในมือ เพราะตอนนี้เธอมาถึงที่ตามในโลเคชั่นแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย แถวนี้เป็นชายหาด ไม่ไกลจากที่พักของเธอสักเท่าไหร่นัก แต่เธอพึ่งจะได้สังเกตว่าที่ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไลแลคสีม่วงที่เธอตามหา ซึ่งมันถูกตบแต่งประดับประดาสวยงามเต็มชายหาดไปหมด“ ใครจะขอสาวแต่งงานเนี้ย “ เธอบ่นออกมาเพราะเห็นว่าเขาจัดดอกไม้เหมือนกับอยู่ในงานแต่งเลย เธอเลยลองก้าวขาเดินไปตามทางที่ทั้งสองฟากฝั่งมีดอกไลแลคประดับบนพื้นไปจนสุดทาง ร่างเล็กยืนมาหยุดอยู่ที่ซุ้มดอกไม้ ที่มีผ้าขาวปิดอยู่ เธอมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครจึงถือวิสาสะขยับเข้าไปดมกลิ่นดอกไลแลคสีม่วงที่เธอคิดถึง “ อืม หอมจัง ใครกันนะที่เป็นผู้หญิงผู้โชคดีคนนั้น คนที่ทำแบ
5 เดือนต่อมา “ ทำไมอาทิตย์นี้ถึงไม่มา “ ครีมหอมบ่นพึมพำอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนแล้วจ้องมองไปที่โซฟา เพราะปกติอศิรจะชอบบินมาหาทุก ๆ วันศุกร์แล้วก็ไปรอรับเธออยู่หน้าที่เรียนทุกสัปดาห์ จากนั้นก็จะมานอนเฝ้าเธอที่โซฟาหน้าห้องนอนตลอด แต่วันนี้ก็วันเสาร์แล้ว เขายังไม่โผล่หน้ามาเลย “ หรือว่าจะถอดใจไปแล้วหรือเปล่า “ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า เพราะในใจเธอก็กำลังคิดที่จะใจอ่อนให้เขาแล้ว เนื่องจาก 5 เดือนที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยแตะต้องตัวเธอ แถมยังคอยดูแลเธอไม่ห่าง ไม่ว่าจะไปรับถ่ายแบบที่ไหนเขาก็จะตามไปเฝ้า คอยคุ้มกันเธอจากคนที่ไม่ประสงค์ดี ถ้าไม่อย่างนั้นเส้นทางนางแบบของเธอคงจะไม่ง่ายหรอก อาจจะโดนหลอกไปทำไม่ดีไม่ร้ายแล้วก็ได้“ หรือว่าเราจะเล่นตัวมากเกินไป …ฮือ ไม่น่า พี่เขาอาจจะติดงานก็ได้“ เธอพยายามคิดบวก แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาทิ้งเธอไปแล้วหรือเปล่า ความคิดของเธอตีกันไปมา “ ออกไปข้างนอกดีกว่า จะได้ไม่คิดมาก “ เธอรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ แล้วก็เดินออกไปจากโรงแรม “ อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงกลิ่นดอกไลแลคขึ้นมา “ ครีมหอมเมื่อเดินมาถึงหน้าร้านขายดอกไม้ ก็คิดถึงดอกไม้ที่เสี่ยโอมเคยให้เธอ“ สวัสดีค่ะลูกค้
“ ได้แล้วครับ ทุกคนทำดีมาก เลิกกองได้ “ ผู้กำกับสั่งทุกคนก็กับสู่ภาวะปกติรีบพากันเก็บข้าวของ รวมถึงครีมหอมด้วยเช่นกัน เธอเองก็กำลังรีบจะเดินกลับขึ้นมายังที่พัก “ เดี๋ยวน้องครีม “ ผู้กำกับเดินเข้ามาหาเธอ“ วันนี้น้องสวยมากเลย แถมยังตีบทได้ดี เล่นรอบเดียวผ่าน พี่ว่าอนาคตหนูคงไปได้ไกลแน่เลย “ ครีมหอมจ้องคนตรงหน้าพร้อมกับความรู้สึกแปลก ๆ ทำไมผู้กำกับถึงมองเธอด้วยสายตาแบบนี้ เขามองเหมือนเธอเป็นอาหารของเขาเลย “ เย็นนี้น้องไปกินข้าวกับพี่ได้มั้ยครับ เผื่อว่าอนาคตเราอาจจะได้ร่วมงานกันอีก “ ไม่พูดเฉยเขายื่นมือมาแตะบ่าของเธอ จนครีมหอมสะดุ้ง เธอรู้สึกกลัวจนทำตัวไม่ถูก ดีที่มีมือใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาชิดเธอแล้วปัดมือไอ้ผู้กำกับสุดหื่นนี้ออกให้ เธอรีบหันไปจ้องหน้าเขาในเวลาเดียวกันกับที่อศิรก็เอาเสื้อคลุมของเขามาคลุมใส่ให้เธอ แล้วดึงเธอไปหลบข้างหลัง “ ทำอะไรครับ ผมเห็นหลายรอบแล้วน่ะ “ อศิรที่สังเกตตั้งนานแล้วว่าผู้กำกับคนนี้มองเมียของเขาแปลกไป แถมยังพยายามจะแตะตัวเธอหลายครั้งเวลาเข้าไปแนะนำงาน “ คุณเป็นใครยุ่งอะไรด้วย “ “ ผมเป็นผัวเธอ “ เขาตอบสั้น ๆ ทำให้ไอ้ผู้กำกับที่ตัวเล็กกว่าเขารีบกลืนน้
โรงแรม“ กลับไปได้แล้ว “ เมื่อครีมหอมเดินมาถึงห้อง เธอก็พยายามจะปิดประตูใส่เขา แต่คนพี่ก็เอาแขนดันประตูเอาไว้ “ ครีม พี่ขอโทษ “ เสียงทุ้มพูดออกมาอย่างสำนึกผิด ทำให้คนที่พยายามใช้แรงปิดประตูต้องผ่อนแรงลง แล้วหยุดฟังเขา“ ขอโทษ? ขอโทษอะไร หรือว่า ไปทำอะไรผิดมาอีก “ เขาส่ายหน้า“ พี่แค่อยากขอโทษ ขอโทษทุกเรื่องที่เคยทำให้ครีมเสียใจ ครีมจะไม่ยกโทษให้พี่ก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสพี่ได้ไหม ขอให้พี่ได้แก้ตัวหน่อยจะได้มั้ยคะ “ ทั้งคำพูดและแววตาที่อ้อนวอนขอความเห็นใจของเขาที่หวังให้เธอใจอ่อน แต่ครีมหอมก็ไม่ได้ตอบอะไรเขานอกเสียจากเดินหันหลังเข้าไปในห้อง แบบนี้ไม่รู้ว่าใจอ่อนให้แล้วหรือเปล่า แต่เสี่ยโอมก็ยิ้มดีใจ แล้วก็รีบเดินตามตัวเล็กของเขาเข้าไปข้างใน“....” ครีมหอมหันมามองค้อนเขาทันทีเมื่อเขากำลังจะเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ “ เอ้อ พี่แค่เดินเข้ามาส่งเฉย ๆ เดี๋ยวพี่นอนอยู่ข้างนอก ตรงโซฟา “ คนโดนดุรีบแก้ตัว เพราะกลัวว่าเจ้าของห้องจะไล่เขาให้ไปจากเธออีก ขายาวถอยออกมาหนึ่งก้าว แล้วปล่อยให้หญิงสาวปิดประตูห้องนอน “ แกยิ้มอะไรเนี้ย! “ หญิงสาวปรามตัวเองเมื่อเผลอยิ้มคนเดียว “ จะคอยดูก็แล้วกัน ว่าถ้าไม่
หญิงสาวนั่งจ้องโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ ในจอขึ้นเป็นข้อมูลเบอร์โทรของ เสี่ยโอม คนที่เงียบหายไปเป็นอาทิตย์ ๆ แล้วไม่คิดจะติดต่อมาเลย “ คนใจร้าย “ เธอบ่นพึมพำจ้องไปที่โทรศัพท์ เพราะคิดว่าเขาจะโทรหาเธอบ้าง แต่กลับไม่เลย“ ครีม ๆ มานี่หน่อยสิ “ สักพักเพื่อนของหญิงสาวที่เรียนในห้องเรียนเดียวกัน ก็เดินเข้ามาดึงแขนเธอออกไปจากห้อง “ อะไรเนี่ย “ พอลงมาจากตึกเรียน เธอก็เห็นว่าอศิรกำลังยืนพิงรถหรู พร้อมกับรอยยิ้มมองมาที่เธอ เขากำลังรอเธออยู่“ มาทำไม” แต่ด้วยที่ยังโกรธเขาที่ชอบมาเล่นกับใจของเธอ ต่อให้ใจจะคิดถึงแค่ไหนปากก็ยังพูดดีด้วยไม่ได้ “ พี่คิดถึงขอมาหาหน่อยไม่ได้เหรอ “ เขาพูดด้วยแววตาออดอ้อน ทำเอาเพื่อนสาวชาวอังกฤษที่แม้ฟังทั้งสองคุยกันไม่ออก แต่ก็เขินแทนเพื่อนจนตัวบิด“ เขาเป็นใครหรือ ?แฟนแกเหรอ” เพื่อนสาวได้ถามกับครีมหอมเป็นภาษาของเธอ“ ใช่ครับ ครีมเป็นแฟนของผม “ เสี่ยโอมที่ได้ยินคำถามก็รีบมึนตอบแทน ทำให้ครีมหอมมองตาขวางมาใส่เขาอย่างไม่พอใจ “ ไม่ใช่ เขาก็แค่คนบ้าคนหนึ่ง “ เธอรีบหันมาบอกกับเพื่อน แต่เพื่อนที่ดูออกว่าทั้งสองคนคงมีเรื่องผิดใจกันจึงขอตัวแยกกันไป“ ถ้างั้นฉันขอกลับก่
2วันต่อมา ที่สตูดิโอ“ ดีมากลูกสาว นั่งลงไปเลยลูก นั่งตักเลย “ ชลลี่ที่กำลังยืนกำกับครีมหอมในการถ่ายแบบชุดนอนคู่รัก กับนายแบบชื่อดังคนหนึ่ง เพราะเธอไปสะดุดตาเจ้าของแบรนด์ก็เลยถูกจ้างมาทำงานนี้ ครีมหอมลังเลนิดหน่อยที่จะทำตาม แต่เพื่อความเป็นมืออาชีพเธอก็ต้องยอมทำ โดยไม่คิดอะไร “ อุ้ย! “ ชลลี่อุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะตอนนี้คนที่คิด กำลังเดินมาทำตาเหลือกอย่างไม่พอใจ มายืนอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง“ น้องทำงานอยู่นะจ้ะ “ ชลลี่หันไปพูดกับเสี่ยโอมที่ยืนกอดอกคิ้วขมวดอยู่ให้ใจเย็นลง เพราะถ้าเขาใจร้อนขึ้นมา จากที่ครีมหอมกำลังจะปัง ได้พังเป็นแน่ “ ครีม ผู้ชายคนนั้นรู้จักกับเธอหรือเปล่า “ นายแบบที่อยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาว ถามเมื่อเขารู้สึกว่าตนเองได้รับรังสีอำมหิตแรงมากส่งมาจากผู้ชายตัวสูงคนนั้น เขาสะกิดบอกเธอให้หันไปดู “ ยังไม่กลับไปอีกเหรอ? “ แต่พอเธอหันไปเห็นเขา ก็บ่นออกมาเพราะตัวเธอคิดว่าเขากลับไปนานแล้ว “ ครีมไม่รู้จักเขาค่ะ พี่อย่าไปสนใจเขาเลย “ เธอบอกกับนายแบบรุ่นพี่ เพื่อไม่ให้เขาเป็นกังวล จากนั้นจึงถ่ายงานต่อจนเสร็จ ครีมหอมเดินขึ้นมาตามบันไดของโรงแรม พร้อมกับแอบเหลือบมองคนข้างหลังที่เขาเอ
Comments