“ คุณส่งฉันเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ “ เมื่อเห็นหญิงสาวจะลงจากรถ เสี่ยโอมก็อ้อมมาเปิดประตูให้เธอ แถมจะช่วยพยุงเธอลงมา แต่เธอก็ปฏิเสธเขาเสียก่อน
“ ว๊ายตายแล้ว หายไปทั้งคืนแต่กลับมาพร้อมผู้ชาย “ เสียงของคิตตี้ดังออกมาจากประตูรั้ว
“ไหน ขอดูหน้าผู้ชายที่พาแกไปหน่อยสิ หล่อ..!” คิตตี้ที่เดินออกมา เจอหน้าของเสี่ยโอมเข้า ก็ถึงกับอุทานไปตามประสา
ยายครีมหอมมันหาผู้ชายหล่อขนาดนี้มาจากไหน
“ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคิตตี้นะคะ โสด บ้านรวยค่ะ “ พอคิตตี้เห็นว่าครีมหอมไม่สนใจเธอ แถมยังเดินหนีเข้าบ้านไปแล้ว เธอจึงรีบเดินเข้ามาเสนอตัวต่อชายหนุ่ม
“ อืม ผมต้องขอตัวกลับก่อนครับ “
“ อ้าว ทำไมถึงรีบกลับจังเลยล่ะ แล้วแบบนี้เราสองคนจะมีวาสนาได้พบกันอีกหรือเปล่า “ เธอพูดทั้งยังเดินตามหลังเขาเพื่อรอเอาคำตอบ ซึ่งตอนเขาตอบกลับมา เธอก็เขินจนตัวบิด
“ แน่นอนครับ เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน “
“ ว่ายังไงครับคุณเสี่ย เรียกผมมาแต่เช้าเลย “ หนึ่งเดียวเดินเข้ามาก็แซวเพื่อนเลย เสี่ยโอมก็รีบหมุนเกาอี้หันมามองหน้าเพื่อนในคราบลูกน้อง
“ เตรียมเอกสาร ฉันจะไปทวงหนี้เกลวาดี “
“ อืม จะยึดบ้าน ที่ดิน หรือ บริษัทดีล่ะครับเสี่ย “
“ ลูกสาว…ฉันอยากได้ลูกสาว “
“ ห๊า อะไรนะ หนี้ตั้งหลายสิบล้าน จะเอาแค่ลูกสาวเหรอ มันจะไม่เสียเปรียบหรือครับเสี่ย “ เสี่ยโอมเงยมองท่าทียียวนของเพื่อน เขาไม่หน้าเอาเพื่อนสนิทมาเป็นลูกน้องเลย กวนจริง ๆ
“ กูไม่อยากได้ที่ดิน บ้าน หรือ บริษัทอะไรทั้งนั้น ของพวกนั้นกูมีของกูเยอะแล้ว กูอยากได้เมีย โว้ย !”
"นังครีมหอม “คิตตี้เดินเข้ามาหาครีมหอมที่กำลังนวดข้อเท้าตัวเองอยู่หน้าเรือนไม้
“มีอะไร!” ครีมหอมตอบกลับโดยที่ไม่มองหน้าของคิตตี้
“ คนที่เขามาส่งแกเขาเป็นใคร เขาชื่ออะไร เป็นลูกเต้าเหล่าใคร เอาเบอร์โทรศัพท์ของเขามาให้ฉันเดี๋ยวนี้ “ คิตตี้พูดทั้งแบมือกวักขึ้นลงต่อหน้าครีมหอม ทางครีมหอมเห็นเช่นนั้นก็ถึงกับส่ายหน้า นี่ยายลูกเมียแต่งบ้าผู้ชายขนาดนี้เลยหรือ
“ เธอจะเอาไปทำอะไร ฉันไม่มีให้เธอหรอกนะ ถ้าอยากได้ก็ไปขอเอากับเขาเองสิ “
“ อ้าวอีนี่ ก็เห็น ๆ อยู่ว่าเขามาส่งแก ฉันก็นึกว่าแกไปขายตัวให้เขาแล้ว อย่ามาหวงไปหน่อยเลย ท่าทางของเขาก็ดูเป็นคนรวย เขาคงจะอยากคบกับลูกคุณหนูมากกว่า กะหล× อย่างแก “ คิตตี้พูดใส่พี่น้องต่างแม่อย่างดูถูก
“ นี่เธอ อย่ามาดูถูกกันแบบนี้น่ะ “ ครีมหอมที่ตอนแรกนั่งนิ่ง ๆ เริ่มควันออกหู
“ คิตตี้ลูกมาทำอะไรอยู่ที่นี้ อ้าว! กลับบ้านมาได้แล้วหรือแม่ตัวดี มาวันแรกก็เที่ยวเถลไถลเลยนะ หวังว่าเธอคงไม่มาสร้างเรื่องเสื่อมเสีย ให้กับคนตระกูลของฉันละ “ มาลาลัยที่เดินตามหาลูกสาว เดินมาเจอครีมหอมเข้า ก็อดไม่ได้ที่จะต่อว่าลูกกาฝากของผัว
“ ฉันไม่ได้แรดเหมือนลูกสาวคุณนะคะ “ ครีมหอมรีบสวนกลับทันที
“ ว๊าย นังครีมหอม! แกสิแรด!! “ คิตตี้โวยขึ้นอย่างรับไม่ได้ ครีมหอมเองก็ถลึงตาใส่คิตตี้อย่างไม่ชอบใจ ก่อนที่เธอจะมาที่นี้เธอเองก็ทำใจไว้บ้างแล้ว ว่าจะต้องมาปะทะกับสองแม่ลูกนี้
“ มีเรื่องอะไรกันหรือ แล้วพากันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ “คงยุทธที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน เขาเหลียวเห็นสองแม่ลูกมาลาลัยกับคิตตี้ มายืนอยู่แถวเรือนไม้จึงได้เดินมาดู
“ ฉันก็มาดูลูกสาวตัวดีของคุณไงค่ะ เมื่อเช้าได้ยินข่าวว่ามีผู้ชายมาส่ง อีกไม่นานคงจะได้อุ้มหลาน “ มาลาลัยหันไปแซะผัว คงยุทธเองก็ได้แต่ถอนหายใจแรงให้กับนิสัยเสียของเมีย
“ แล้วเมื่อคืนลูกไปไหนมาหรือครีมหอม “ คงยุทธหันมาสนใจลูกสาวอีกคน “ พ่อโทรหาก็ไม่รับ ตอนรับก็ไม่พูด “ เขาบ่น ๆ
“ ฉันไปหางานทำมานะคะ จะได้ไม่ต้องขอเงินของพวกคุณใช้ “
“ ตอแหล ไปเที่ยวกับผู้ชายสิไม่ว่า “ คิตตี้โผล่พูดขึ้น จนคงยุทธหันไปถลึงตาใส่
“ คิตตี้ ลูกไปว่าพี่เขาทำไม “
“ พ่อว่าใครพี่หนู หนูมีพี่คนเดียวชื่อพี่เคเปอร์เท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์มานับญาติ “ คิตตี้ทำท่าทีโมโหบวกกับน้อยใจพ่อ ซึ่งคนเป็นพ่อเองก็ได้แต่เพียงส่ายหน้า เพราะเขาไม่เคยห้ามปรามลูกสาวคนนี้ได้เลย
“ จะอะไรก็ช่าง มาลาคุณอยู่ก็ดี ผมขอเครื่องเพชรที่เคยซื้อให้ตอนต้นปีหน่อย “ คงยุทธหันมาพูดเสียงหวานกับเมีย มาลาลัยได้ยินแบบนั้นก็คิ้วขมวด
“ คุณจะเอาไปทำอะไร “ คงยุทธถึงกับเอามือกุมขมับ เขารู้อยู่แล้วว่าเมียต้องไม่ยอมแน่
“ บริษัทของเรากำลังจะขาดทุน คงต้องเอาเครื่องเพชรไปขาย เพื่อซื้อปลามาผลิตปลากระป๋องล็อตใหม่ส่งออก “ คงยุทธพยายามอธิบาย
“ ขาดทุนได้ยังไง ที่ผ่านมาก็เห็นอยู่ว่าไปได้ด้วยดี “
“ เดี๋ยวนี้เขาทันสมัยกันแล้วนะคะ คนส่วนใหญ่เขาก็ไม่นิยมกินปลากระป๋องกันแล้ว” ครีมหอมที่ได้ยิน พยายามจะช่วยอธิบายให้แม่เลี้ยงเข้าใจ แต่เธอกลับโดนด่ากลับมา
“ อย่ามาอวดฉลาด” ด่าลูกเลี้ยงเสร็จก็หันไปว่าผัวต่อ “ คุณจะทำอะไรก็ทำ ไม่ให้บริษัทขาดทุน หรือล้มละลาย แต่ฉันจะไม่ให้เครื่องเพชรกับคุณ “ มาลาลัยผู้หลงระเริงกับความมั่งคั่งของตนเอง จึงไม่ยอมปล่อยเครื่องเพชรที่ถูกใจคืนให้กับคนเป็นผัวง่าย ๆ
“ นายท่านทั้งสองคะ มีคนมาหาค่ะ “
“ นายท่านทั้งสองคะ มีคนมาหาค่ะ “ พุดตานวิ่งเข้ามา ร้องเรียกนายทั้งสอง“ ใคร?” มาลาลัยถามเสียงดัง เพราะยังโกรธสามีอยู่“ เขาบอกว่าเขาคือ เสี่ยโอม อศิร ศิลาหัตร์ทัย บอกว่าจะมาทวงหนี้ค่ะ “ “ ห๊ะ! หนี้อะไร? ฉันจำได้ว่าไม่เคยไปกู้ยืมเงินใครนะ “ คงยุทธคิ้วตก และ อุทานออกมา ก่อนจะหันมามองหน้าของภรรยาที่รักของเขา ซึ่งกำลังมีสีหน้าแปลกไป“ อย่าบอกนะว่าคุณ” มาลาลัยเอาแต่หลบหน้าผัว หญิงวัยกลางคนรีบปลีกตัวเดินกลับเข้าบ้านไปก่อน โดยมีสามีของเธอเดินตามหลัง เพื่อจะไปดูว่าใครกันแน่ที่มาหา “ เสี่ยโอม อศิระ? อย่าบอกนะว่าเป็นคนเดียวกับ..” ครีมหอมนึกคิด ก่อนจะตาเหลือกกว้าง ผู้ชายที่เธอพบเมื่อคืน เป็นถึงเจ้าหนี้ของพ่อเลยหรือ? “ จะเป็นไปได้ยังไงครับ ผมไม่เคยรู้จักกับคุณพ่อของคุณด้วยซ้ำ จะไปยืมเงินตั้งหลายสิบล้านโดยไม่รู้ตัวได้ยังไง “ คงยุทธได้ยินเหตุผลที่เสี่ยโอมมาที่นี้ เขาก็รีบร้องอุทานยาวออกมาอย่างหัวเสีย ลำพังเรื่องวุ่นวายในบริษัทก็ปวดหัวพอตัวอยู่แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันอีก เขาคิดแล้วก็หันไปหาภรรยาของเขา เสี่ยโอมได้ยินเช่นนั้น เขาก็กระดิกนิ้วให้ลูกน้องคนสนิทส่งซองเอกสารให้คงยุทธได้ตรวจสอบ “ ผมเอ
“ ยกลูกสาวของคุณให้กับผม “ “ ได้ค่ะ “ คิตตี้รีบตอบกลับข้อเสนอทันที เพราะตู่เอาเองว่าเขาหมายถึงตัวเธอ แล้วเธอยังคิดว่าถ้าหากเธอได้เป็นเมียเขาเธอก็ต้องสบายแน่นอน ส่วนคนเป็นแม่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบลุกมายืนข้างลูกสาวด้วยความดีใจ คาดหวังจะได้ลูกเขยรวยโดยไม่มองหน้าคนเป็นผัวแม้แต่นิดเดียว“ ไม่ได้นะ คุณจะเอาลูกสาวผมไปทำไม “ คงยุทธรีบคัดค้าน ผ่านสายตาเมียที่ขัดใจ“ เฮ้อ ผมคงไม่เอาลูกสาวคุณไปกดขี่ข่มเหงหรอกครับ ผมก็แค่พอใจในตัวเธอ ก็เลยอยากได้เป็นเมีย เก็บไว้ขัดดอกเล่นก็เท่านั้น ถ้าคุณใช้หนี้หมดผมจะส่งเธอคืนให้ก็ได้ “ “ แล้วคุณจะคัดค้านทำไมคะ ดีเสียอีกเราจะได้มีเวลาหาเงินมาใช้หนี้ แถมลูกของเราก็สบายอีกไม่ต้องลำบากอะไร “ มาลาลัยพูดเพื่อให้ผัวคิด ต่างจากผัวของเธอที่ไม่รู้ว่าเมียเอาสมองส่วนไหนคิด ถึงอยากให้ลูกสาวไปเป็นเด็กขัดดอกให้เขา“ ใช่ค่ะ หนูเต็มใจนะคะคุณพ่อให้ไปอยู่กับเสี่ยโอมวันนี้เลยก็ได้ “ คิตตี้พูดขึ้นอย่างกะดี้กะด้า คนเป็นพ่อถึงกับกุมขมับ “ ทำไมลูกถึงพูดแบบนี้ เราเป็นผู้หญิงนะคิตตี้ “ “ แล้วคุณพ่อมีเงินใช้หนี้เสี่ยโอมวันนี้ไหมล่ะคะ แล้วมีบ้านหลังใหม่ให้คิตตี้กับแม่อยู่หรือยัง “ คงยุท
“ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “คงยุทธ ที่เดินออกมา หวังจะมาคุยเรื่องเสี่ยโอมกับครีมหอม แต่พอเห็นลูกชายเข้าก็เลยร้องทัก แล้วเดินเข้ามาหาทั้งสอง “ ผมก็แค่อยากมาดูหน้าน้องสาวคนใหม่ของผมก็เท่านั้นครับ ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานแข็งแรงดีใช่ไหมครับ “ “ จะไม่เหลือแรงแล้วต่างหาก ถ้าแกไม่รีบกลับมาช่วยบริหารบริษัทเนี่ย รู้ไหมว่าใกล้เจ๊งเต็มทนแล้ว “ “ โห่พ่อครับ ผมก็กลับมาให้แล้วนี่ไง” สองพ่อลูกยืนคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วจากนั้นคนเป็นพ่อก็ชวนลูกทั้งสองให้เข้าบ้านไปกินข้าวด้วยกัน“ พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ ครีมด้วยนะ “ คงยุทธพูดเสร็จก็เดินหันหลังกลับเข้าบ้านไปก่อน ส่วนเคเปอร์หันมามองหน้าน้องสาวที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนคนเป็นทุกข์“ เป็นอะไรหรือเปล่า ?” คำถามของพี่ชาย ทำให้ครีมหอมรีบส่ายหน้าและเดินตามคนเป็นพ่อเข้าไปในบ้าน“ นี่ กินเยอะ ๆ น่ะครีมหอม “ มาลาลัยตักเนื้อให้กับครีมหอมทั้งยังพูดจาหวานย้อยอย่างกับว่ากินยาลืมเขย่าขวด ต่างจากคนเป็นลูกสาวที่ทำปากงุบงิบเหมือนกำลังพยายามหักห้ามหมาในปากไม่ให้วิ่งออกมาชนคนอื่น “ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูพูดดีกับมัน เสี่ยโอมเลือกมั
“ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “ แต่ระหว่างนั้น ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินเข้ามาดักทางเดินเธอไว้“ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันกลับเองได้ หลีกทางให้ฉันหน่อยนะคะ “ ครีมหอมพยายามพูดดี ๆ กับพวกมัน แต่หนึ่งในพวกมันกลับไม่ยอม มันเข้ามาดึงแขนเธอเอาไว้“ ไม่สิ!อย่าเพิ่งกลับ ไปเล่นกับพวกพี่ ๆ ก่อนเถอะน่ะ “ “ ปล่อย! “ครีมหอมรีบสะบัดแขนของตัวเองออกจากการรัดกุม ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าพวกมันพยายามเข้ามายืนอ้อมล้อมเธอไว้“ พวกคุณจะทำอะไรฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณ เราไม่เคยรู้จักกันนะคะ “ “ ก็จะได้รู้จักกันวันนี้ไงจ้ะน้องสาว “ “ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “ “ พวกมึงทำอะไรกันนะ “ “ คุณ!? “ “ มึงเป็นใคร “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่สร้างความสนใจให้กับพวกนักเลง ครีมหอมจึงรีบสะบัดตัวออกแล้วเอาตัวรอดไปยืนข้าง ๆ ชายคนนั้นก่อน“ พวกมึงนั่นแหละ มายุ่งอะไรกับคนของกู “ พวกนักเลงที่มันเห็นว่าชายคนนี้รู้จักกับหญิงสาวก็จึงรีบถอยไปด้วยความกลัว“ พวกมันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอใช่ไหม “ ชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอ“ ค่ะ ฉันยังไม่เป็นอะไร “ ครีมหอมพูดแล้วรีบถอยห่างจากเขา เพราะชายที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ ก็คือผู้ชายที่
“ อืม “ ชายหนุ่มพูดพึมพำออกมาเพียงเสียงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขากับจ้องอยู่ที่แก้มนวล“ คุณอย่า…อือ..” เสียงแตรรถที่ดังอยู่บนถนนใกล้ ๆ ทำให้ครีมหอมตกใจดีดตัวขึ้น ริมฝีปากบางของเธอจึงประกบเข้ากับริมฝีปากของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อมีโอมกาสเช่นนั้น เสี่ยโอมจึงสวยใช้มัน เขายกมือซ้ายของตนขึ้นมาจับที่ท้ายทอยของหญิงสาว แล้วดันเข้ามาจูบดูดกลืนปากบางอย่างดูดดื่ม จนเจ้าของร่างนั้นตัวสั่นระริก เธอพยายามจะขัดขืนแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายก็เคลิ้มไปกับเขา เธอยอมเปิดปากให้เขาลิ้มลองความหวานจากเธอจนสาแก่ใจ ลิ้นของเขากวาดต้อน และ พยายามจะทักทายลิ้นของเธอ จนมันพันกันเป็นเกลียว เขาดูดมันจนเหมือนกับว่าลิ้นเธอมันกำลังจะขาดออกไปจากปาก “ อือ “ เจ้าของริมฝีปากบางงึมงำไม่เป็นภาษา ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าตัวจะลอยไปติดเพดานแบบนี้ล่ะ “ อ๊า..” เมื่ออศิรเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ทัน เขาจึงค่อย ๆ คายริมฝีปากออกอย่างเสียดาย สาวน้อยหน้าแดงแจ๋ จ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบ มือหนาเอื้อมขึ้นมาใช้แขนเสื้อของเขาเช็ดมุมปากที่มันเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายให้กับเธอ ดวงใจของครีมหอมเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา มันเป็นเพราะว่าเธอได้ท
“ ครีมไปกับผมมาเองละครับ “ เสี่ยโอมเดินเข้ามายืนอยู่ด้านหลังของครีมหอม เพราะหญิงสาวลืมมือถือไว้ในรถของเขา“ คุณลืมมือถือไว้ในรถของผมน่ะ “ เสี่ยโอมยื่นโทรศัพท์คืนให้กับครีมหอม พอหญิงสาวรับเอา เขาก็เดินหันหลังกลับไปที่รถ ทำให้ยัยแม่เลี้ยงมีสีหน้าดีใจเล็กน้อยแอบคิดว่าลูกเลี้ยงของเธอคงจะยอมไปขัดดอกใช้หนี้ให้เธอเร็ว ๆ นี้แน่“ เดี๋ยว! แกจะไปไหนนังครีม” ระหว่างที่ครีมหอมกำลังจะเดินกลับไปยังเรือนไม้ คิตตี้ก็เดินเข้ามาขวาง“ วันนี้คุณพ่อกับพี่เคเปอร์ไม่อยู่ “ “ แล้วจะมาบอกฉันทำไม “ พอครีมหอมพูดจบเสียงฝ่ามือปะทะบนใบหน้าก็ดังขึ้น “ โอ๊ย! “ “ เพราะว่าฉันจะเอาคืนแกแบบนี้ไงละ “ คิตตี้ตบหน้าของครีมหอมจนล้มลงไปนั่งอยู่ที่พื้น โดยมีคนเป็นแม่ยืนดูอยู่ และไม่คิดที่จะห้ามลูกเลย แถมมาลาลัยยังฉีกยิ้มดีใจไปอีก “ ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณนักหนา พวกคุณถึงได้เอาแต่มาทำร้ายฉันแบบนี้ “ “ ก็เพราะว่าแกไปอ่อยเสี่ยโอมไง ถ้าไม่อย่างนั้นคนที่เขาเลือกก็ต้องเป็นฉัน ว้าย!! “ คิตตี้ก้มหน้าลงมาหวังจะตบครีมหอมอีกครั้ง แต่กลับโดนครีมหอมถีบกลับ จนล้มไปใส่บ่อโคลนแถวนั้น“ รู้แบบนี้แล้วก็ดี! ถ้าพวกคุณทำอะไรไม่ดี หรือ ทำร้ายร่า
“ ไอ้โอมนะไอ้โอม อ้าว~ “ อนันดามาโผล่อยู่ที่ผับเดียวกันกับที่ครีมหอมทำงาน แล้วก็มาเห็นครีมหอมที่กำลังเดินเสิร์ฟอยู่พอดี มันจึงได้คิดอะไรเลว ๆ ออก“ ได้~ ถ้าอย่างนั้นมึงก็เตรียมเจ็บใจได้เลยไอ้โอม “ “ น้อง! น้อง “ อนันดาเข้าไปหานั่งที่โต๊ะแถวนั้น แล้วกวักมือเรียกพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งให้เดินมาหา “ ครับ พี่มีอะไรจะใช้ผมเหรอครับ “ “ ร้านนี้มีพนักงานเสิร์ฟที่ชื่อครีมไหม ?” “ ครีม! ครีมลูกค้าเรียกหาน่ะ “ ครีมหอมคิ้วขมวด เมื่อเห็นเพื่อนร่วมงานมาเรียก วันนี้มันวันศุกร์หรือเปล่าวะ“ เขาอยู่ตรงนั้นนะ เขาอยากให้เธอยกอันนี้ไปเสิร์ฟให้เขาหน่อย “ พนักงานคนนั้น ยัดเยียดถาดเบียร์ในมือให้กับครีมหอม โดยไม่รีรอ ให้เจ้าของรับปาก พร้อมกับเดินหนีไป ครีมหอมเห็นเป็นเช่นนั้นเธอก็หมดหนทาง จำใจต้องทำตามที่เพื่อนบอก พอเดินมาถึงที่โต๊ะดังกล่าว เธอก็ต้องตกใจกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าลูกค้าคนนั้นเป็นใคร“ คุณ ? “ “ สวัสดีครับ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้มาเจอคุณที่นี้ ทำงานอยู่ที่นี้เหรอครับ? “ พอเจอหน้าหญิงสาวอนันดาก็ร้องทักขึ้นทันที“ ก็นึกว่าเตรี้ยมมาไม่ใช่หรือไง” ครีมหอมพึมพำ“ ครีมเธอมาดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ” เอกตบไป
เมื่อแสงแดดส่องเข้ามา ร่างบางก็งัวเงีย ใบหน้าสวยซุกซนเข้าใส่ซอกอกขาว แขนทั้งสองข้างโอบร่างหนาแน่น พร้อมขาน้อยสองข้างของเธอก็รัดเอวชายหนุ่มเอาไว้“ ฮึ! “ พอลองลูบคลำดูเธอก็ได้สติ ตากลมเบิกกว้าง เหลียวมองคนข้างกายแล้วก็สะดุ้งตกใจ“ เฮ้ยนี่มันเกิดอะไรขึ้น! “ ครีมหอมสะดุ้งดันอกของอศิรไปทีนึง จนชายหนุ่มที่นอนเปลือยท่อนบนอยู่รู้สึกตัว“ อะไรกัน ทำไมตื่นเช้าจัง “ ชายหนุ่มงัวเงียลุกนั่งข้างหญิงสาว ทั้งยังมองที่หน้าหญิงสาวที่มีท่าทีหวาดกลัว“ เดี๋ยว ๆ ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณน่ะ อย่าเพิ่งมาเข้าใจผิดกันละ ถึงผมจะเสือแต่ก็ไม่เคยขืนใจใครตอนหลับ “ เพราะเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะร้องไห้ ใจของอศิรก็รีบสั่งให้ปากอธิบายความจริง เมื่อครีมหอมได้ฟังแบบนั้นจึงนิ่งและคิดไปหาเรื่องของเมื่อวาน“ แต่เมื่อวาน คนที่อยู่กับฉันไม่ใช่คุณนี่ “ อศิรถอนหายใจแรงด้วยสีหน้าไม่สู้ดี“ เมื่อวานไอ้เอก พี่ชายผมเป็นคนพาคุณมา” “ ห๊ะ งั้นก็หมายความว่า..” “ ไม่ใช่น่ะ! ยัง! ผมมาเห็นพอดีก็เลยพาคุณออกมาทัน “ ครีมหอมถอนหายใจอย่างโล่งอกทันทีที่ได้ยินแบบนั้น แต่ก็ต้องหันกลับมาจ้องหน้าชายหนุ่มอีกรอบ“ แล้วทำไม ฉันถึงได้มานอนกอดคุณอยู่บนเตียง