“ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “ แต่ระหว่างนั้น ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินเข้ามาดักทางเดินเธอไว้
“ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันกลับเองได้ หลีกทางให้ฉันหน่อยนะคะ “ ครีมหอมพยายามพูดดี ๆ กับพวกมัน แต่หนึ่งในพวกมันกลับไม่ยอม มันเข้ามาดึงแขนเธอเอาไว้
“ ไม่สิ!อย่าเพิ่งกลับ ไปเล่นกับพวกพี่ ๆ ก่อนเถอะน่ะ “
“ ปล่อย! “ครีมหอมรีบสะบัดแขนของตัวเองออกจากการรัดกุม ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าพวกมันพยายามเข้ามายืนอ้อมล้อมเธอไว้
“ พวกคุณจะทำอะไรฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณ เราไม่เคยรู้จักกันนะคะ “
“ ก็จะได้รู้จักกันวันนี้ไงจ้ะน้องสาว “
“ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “
“ พวกมึงทำอะไรกันนะ “
“ คุณ!? “
“ มึงเป็นใคร “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่สร้างความสนใจให้กับพวกนักเลง ครีมหอมจึงรีบสะบัดตัวออกแล้วเอาตัวรอดไปยืนข้าง ๆ ชายคนนั้นก่อน
“ พวกมึงนั่นแหละ มายุ่งอะไรกับคนของกู “ พวกนักเลงที่มันเห็นว่าชายคนนี้รู้จักกับหญิงสาวก็จึงรีบถอยไปด้วยความกลัว
“ พวกมันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอใช่ไหม “ ชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอ
“ ค่ะ ฉันยังไม่เป็นอะไร “ ครีมหอมพูดแล้วรีบถอยห่างจากเขา เพราะชายที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ ก็คือผู้ชายที่พยายามจะทรุดเธออยู่ที่หน้าโรงแรมวันนั้น ชายหนุ่มเห็นเช่นนั้นก็ยิ้มเจื่อน ๆ และยื่นมือมาทางเธอ
“ ผมชื่อเอกนะครับ แล้วคุณล่ะชื่ออะไร “
“ ครีม “ ครีมหอมตอบเพียงสั้นๆ แล้วยกมือไหว้เขาแทนที่จะจับมือ
“ ขอบคุณคุณมาก ๆ นะคะ ที่ช่วยฉัน แต่ตอนนี้ฉันขอตัวก่อน “ ว่าแล้วครีมหอมก็รีบหันหลังเดินหนี
“ ไอ้โอมมันก็ตาถึงนี่หว่า “ อนันดาพูดพึมพำคนเดียว มองแผ่นหลังบางที่กำลังเดินห่างออกไป
หลายวันมานี้ครีมหอมพยายามอยู่ใครอยู่มัน แล้วก็ไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับคนในเรือนใหญ่ ทั้งยังออกไปเสิร์ฟทุกวัน เพื่อหาเงินใช้จ่ายเอง
“ ครีม ครีม “ นิโล่ ร้องเรียกครีมหอมพี่กำลังเช็ดโต๊ะบวกกับยืนเหม่ออยู่
“ ห๊ะอะไร! จะร้องเสียงดังทำไม อยู่ใกล้แค่นี้ “
“ โอ๊ย พูดเบา ๆ แกคงได้ยินมั้ง “ นิโล่ท้าวเอวและส่ายหัวมองเพื่อน
“ ว่าแต่แกเรียกฉันมีอะไร “ ครีมหอมวางผ้าเช็ดโต๊ะลง และหันมาพูดกับเพื่อนอย่างตั้งใจ
“ ผู้จัดการให้ฉันมาตามแก บอกว่ามีแขกวีไอพีอยากจะเจอ”ครีมหอมตาเหลือกกว้างเมื่อได้ยินคำว่าแขกวีไอพีต้องเป็นเขาอีกแน่ ๆ
“ โอ๊ย ๆ แก คือฉันปวดท้องอ่ะ สงสัยท้องจะเสีย แกไปบอกผู้จัดการให้เอาคนอื่นไปแทนก่อนได้ไหม ฉันจะไปห้องน้ำ “
“ อ้าว ๆ เดี๋ยว “ พูดเสร็จครีมหอมก็รีบวิ่งไปหลังร้าน ทิ้งให้นิโล่ยืนงงอยู่คนเดียว
หญิงสาวเดินมาหยุดที่หน้าห้องน้ำ
“ เฮ้อ หวังว่าวันนี้คงไม่ต้องพบเจอกันอีกนะ สาธุ ว๊าย!! “ แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงดัง เมื่อเธอเดินไปชนเข้ากับใครบางคนเต็มแรง
“ คุณคิดว่าจะหนีผมไปไหนได้ “ ชายคนนั้นพูดแล้วจับแขนของเธอเอาไว้
“ คุณ “
“ ใช่แล้ว!ผมเอง ว่าที่ผัวของคุณไง “ เขาพูดทั้งขยิบตาให้เธอ
“ ทุเรศ! ฉันไปตกลงตอนไหนว่าจะไปเป็นเมียคุณ ห๊ะ “
“ ตอนนี้เลยไหมล่ะ “ เสี่ยโอมจับดันร่างน้อยให้ชิดเข้ากับกำแพง แล้วเขาก็ก้มหน้าลงไปจ้องตากลมปานจะกลืนเธอลงท้อง
“ คุณจะทำอะไรฉัน “ดวงใจของคนตัวเล็กเต้นตุบตับผิดจังหวะไปหมด ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอกลัวเขาอยู่ หรือ ด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม? แต่ใบหน้าของเธอนั้นเริ่มแดงจนเห็นเป็นเลือดฝาด
“ เสี่ยโอม นั่นเสี่ยโอม เสี่ยโอม “ ในระหว่างที่เสี่ยโอมกำลังฟินกับการจ้องหน้าเด็กสาว ก็เกิดมีปรากฏการณ์ณที่สาว ๆ น้อยใหญ่มาเจอเข้า และกำลังหลั่งไหลมาทางนี้ ทำให้เขาไม่มีทางเลือกต้องรีบดึงแขนครีมหอมออกมาจากตรงนั้นโดยไว ผ่านทางหลังร้าน
“ คุณจะพาฉันไปไหน “ เสี่ยโอมลากครีมหอมออกมาที่ลานจอดรถ แล้วจับตัวเธอยัดใส่ในรถของเขา พร้อมกับรัดเข็มขัดให้เธอเสร็จสรรพ จากนั้นเขาก็ขึ้นรถมาสตาร์ทแล้วขับออกไป
“ คุณไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือคะ คิดจะพาฉันไปไหนมาไหนก็ได้ตามใจงั้นเหรอ “เสี่ยโอมหันมามองหน้าครีมหอมครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ขับรถต่อโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะบ่นอะไรออกมาบ้าง
“ หูตึงหรือคะ พูดด้วยจึงเอาแต่เงียบ หรือเป็นเพราะว่าอายุเยอะแล้วก็เลยหูตึง ไอ้แก่เอ้ย “ เสี่ยโอมรีบเหยียบเบรกทันที พร้อมกับเอารถเข้าไปจอดไว้ข้างทาง เมื่อได้ยินคำว่าแก่จากปากเด็กสาว
“ ใครแก่! ผมให้คุณพูดใหม่ “เสี่ยโอมปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองออก แล้วเอียงตัวไปหาครีมหอมจนหน้าจะติดกันอยู่แล้ว หญิงสาวก็ได้แต่ตัวสั่นและพยายามเอียงตัวหนีเขา จนตัวเธอไปชิดเข้ากับประตูรถ
“ ก็ ตอนที่ฉันถามคุณ ทำไมคุณถึงทำเป็นเหมือนหูไม่ได้ยินล่ะ ฉันก็คนนะคะ โมโหเป็นเหมือนกัน “ เธอพยายามอธิบาย แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกร้อนผ่าวบนใบหน้ามาก และหน้าของเธอก็คงจะแดงแจ๋ทักทายเขาอยู่แน่เลย
“ อืม “
“ อืม “ ชายหนุ่มพูดพึมพำออกมาเพียงเสียงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขากับจ้องอยู่ที่แก้มนวล“ คุณอย่า…อือ..” เสียงแตรรถที่ดังอยู่บนถนนใกล้ ๆ ทำให้ครีมหอมตกใจดีดตัวขึ้น ริมฝีปากบางของเธอจึงประกบเข้ากับริมฝีปากของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อมีโอมกาสเช่นนั้น เสี่ยโอมจึงสวยใช้มัน เขายกมือซ้ายของตนขึ้นมาจับที่ท้ายทอยของหญิงสาว แล้วดันเข้ามาจูบดูดกลืนปากบางอย่างดูดดื่ม จนเจ้าของร่างนั้นตัวสั่นระริก เธอพยายามจะขัดขืนแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายก็เคลิ้มไปกับเขา เธอยอมเปิดปากให้เขาลิ้มลองความหวานจากเธอจนสาแก่ใจ ลิ้นของเขากวาดต้อน และ พยายามจะทักทายลิ้นของเธอ จนมันพันกันเป็นเกลียว เขาดูดมันจนเหมือนกับว่าลิ้นเธอมันกำลังจะขาดออกไปจากปาก “ อือ “ เจ้าของริมฝีปากบางงึมงำไม่เป็นภาษา ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าตัวจะลอยไปติดเพดานแบบนี้ล่ะ “ อ๊า..” เมื่ออศิรเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ทัน เขาจึงค่อย ๆ คายริมฝีปากออกอย่างเสียดาย สาวน้อยหน้าแดงแจ๋ จ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบ มือหนาเอื้อมขึ้นมาใช้แขนเสื้อของเขาเช็ดมุมปากที่มันเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายให้กับเธอ ดวงใจของครีมหอมเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา มันเป็นเพราะว่าเธอได้ท
“ ครีมไปกับผมมาเองละครับ “ เสี่ยโอมเดินเข้ามายืนอยู่ด้านหลังของครีมหอม เพราะหญิงสาวลืมมือถือไว้ในรถของเขา“ คุณลืมมือถือไว้ในรถของผมน่ะ “ เสี่ยโอมยื่นโทรศัพท์คืนให้กับครีมหอม พอหญิงสาวรับเอา เขาก็เดินหันหลังกลับไปที่รถ ทำให้ยัยแม่เลี้ยงมีสีหน้าดีใจเล็กน้อยแอบคิดว่าลูกเลี้ยงของเธอคงจะยอมไปขัดดอกใช้หนี้ให้เธอเร็ว ๆ นี้แน่“ เดี๋ยว! แกจะไปไหนนังครีม” ระหว่างที่ครีมหอมกำลังจะเดินกลับไปยังเรือนไม้ คิตตี้ก็เดินเข้ามาขวาง“ วันนี้คุณพ่อกับพี่เคเปอร์ไม่อยู่ “ “ แล้วจะมาบอกฉันทำไม “ พอครีมหอมพูดจบเสียงฝ่ามือปะทะบนใบหน้าก็ดังขึ้น “ โอ๊ย! “ “ เพราะว่าฉันจะเอาคืนแกแบบนี้ไงละ “ คิตตี้ตบหน้าของครีมหอมจนล้มลงไปนั่งอยู่ที่พื้น โดยมีคนเป็นแม่ยืนดูอยู่ และไม่คิดที่จะห้ามลูกเลย แถมมาลาลัยยังฉีกยิ้มดีใจไปอีก “ ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณนักหนา พวกคุณถึงได้เอาแต่มาทำร้ายฉันแบบนี้ “ “ ก็เพราะว่าแกไปอ่อยเสี่ยโอมไง ถ้าไม่อย่างนั้นคนที่เขาเลือกก็ต้องเป็นฉัน ว้าย!! “ คิตตี้ก้มหน้าลงมาหวังจะตบครีมหอมอีกครั้ง แต่กลับโดนครีมหอมถีบกลับ จนล้มไปใส่บ่อโคลนแถวนั้น“ รู้แบบนี้แล้วก็ดี! ถ้าพวกคุณทำอะไรไม่ดี หรือ ทำร้ายร่า
“ ไอ้โอมนะไอ้โอม อ้าว~ “ อนันดามาโผล่อยู่ที่ผับเดียวกันกับที่ครีมหอมทำงาน แล้วก็มาเห็นครีมหอมที่กำลังเดินเสิร์ฟอยู่พอดี มันจึงได้คิดอะไรเลว ๆ ออก“ ได้~ ถ้าอย่างนั้นมึงก็เตรียมเจ็บใจได้เลยไอ้โอม “ “ น้อง! น้อง “ อนันดาเข้าไปหานั่งที่โต๊ะแถวนั้น แล้วกวักมือเรียกพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งให้เดินมาหา “ ครับ พี่มีอะไรจะใช้ผมเหรอครับ “ “ ร้านนี้มีพนักงานเสิร์ฟที่ชื่อครีมไหม ?” “ ครีม! ครีมลูกค้าเรียกหาน่ะ “ ครีมหอมคิ้วขมวด เมื่อเห็นเพื่อนร่วมงานมาเรียก วันนี้มันวันศุกร์หรือเปล่าวะ“ เขาอยู่ตรงนั้นนะ เขาอยากให้เธอยกอันนี้ไปเสิร์ฟให้เขาหน่อย “ พนักงานคนนั้น ยัดเยียดถาดเบียร์ในมือให้กับครีมหอม โดยไม่รีรอ ให้เจ้าของรับปาก พร้อมกับเดินหนีไป ครีมหอมเห็นเป็นเช่นนั้นเธอก็หมดหนทาง จำใจต้องทำตามที่เพื่อนบอก พอเดินมาถึงที่โต๊ะดังกล่าว เธอก็ต้องตกใจกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าลูกค้าคนนั้นเป็นใคร“ คุณ ? “ “ สวัสดีครับ ผมไม่คิดเลยว่าผมจะได้มาเจอคุณที่นี้ ทำงานอยู่ที่นี้เหรอครับ? “ พอเจอหน้าหญิงสาวอนันดาก็ร้องทักขึ้นทันที“ ก็นึกว่าเตรี้ยมมาไม่ใช่หรือไง” ครีมหอมพึมพำ“ ครีมเธอมาดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ” เอกตบไป
เมื่อแสงแดดส่องเข้ามา ร่างบางก็งัวเงีย ใบหน้าสวยซุกซนเข้าใส่ซอกอกขาว แขนทั้งสองข้างโอบร่างหนาแน่น พร้อมขาน้อยสองข้างของเธอก็รัดเอวชายหนุ่มเอาไว้“ ฮึ! “ พอลองลูบคลำดูเธอก็ได้สติ ตากลมเบิกกว้าง เหลียวมองคนข้างกายแล้วก็สะดุ้งตกใจ“ เฮ้ยนี่มันเกิดอะไรขึ้น! “ ครีมหอมสะดุ้งดันอกของอศิรไปทีนึง จนชายหนุ่มที่นอนเปลือยท่อนบนอยู่รู้สึกตัว“ อะไรกัน ทำไมตื่นเช้าจัง “ ชายหนุ่มงัวเงียลุกนั่งข้างหญิงสาว ทั้งยังมองที่หน้าหญิงสาวที่มีท่าทีหวาดกลัว“ เดี๋ยว ๆ ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณน่ะ อย่าเพิ่งมาเข้าใจผิดกันละ ถึงผมจะเสือแต่ก็ไม่เคยขืนใจใครตอนหลับ “ เพราะเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะร้องไห้ ใจของอศิรก็รีบสั่งให้ปากอธิบายความจริง เมื่อครีมหอมได้ฟังแบบนั้นจึงนิ่งและคิดไปหาเรื่องของเมื่อวาน“ แต่เมื่อวาน คนที่อยู่กับฉันไม่ใช่คุณนี่ “ อศิรถอนหายใจแรงด้วยสีหน้าไม่สู้ดี“ เมื่อวานไอ้เอก พี่ชายผมเป็นคนพาคุณมา” “ ห๊ะ งั้นก็หมายความว่า..” “ ไม่ใช่น่ะ! ยัง! ผมมาเห็นพอดีก็เลยพาคุณออกมาทัน “ ครีมหอมถอนหายใจอย่างโล่งอกทันทีที่ได้ยินแบบนั้น แต่ก็ต้องหันกลับมาจ้องหน้าชายหนุ่มอีกรอบ“ แล้วทำไม ฉันถึงได้มานอนกอดคุณอยู่บนเตียง
ที่โรงพยาบาล“ ข้อเท้าอักเสบเล็กน้อยนะครับ 2-3 วันนี้ ก็พยายามอย่าเดินหรือใช้งานข้างที่เจ็บ อีกอย่างอย่าลืมทายา แล้วก็นวดเบา ๆ ทุกวันด้วยน่ะ “ ครีมหอมมองหน้าหมอหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังส่งสายตาหวานย้อยมาทางเธอ“ อะแฮ่ม!! เสร็จแล้วใช่ไหม ฉันจะได้พาคนของฉันกลับ “ เสี่ยโอมพูดกับหมอไนยะอย่างสนิทสนม พอเห็นอาการของเพื่อนรักแสดงออกมาแบบนั้น คุณหมอไนยะก็รู้ได้ทันทีว่าสองคนนี้มันยังไง เสี่ยโอมรีบอุ้มร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน จนเจ้าตัวตกใจกรีดร้องออกมา“ ว๊าย!! คุณฉันเดินเองก็ได้น่ะ “ “ คุณไม่ได้ยินที่หมอบอกเหรอว่าห้ามใช้เท้าที่เจ็บ “ ครีมหอมถึงกลับเถียงต่อไม่ได้ นอกจากอยู่นิ่ง ๆ ให้เสี่ยอุ้มเธอออกมาจากห้องตรวจของหมอคนนี้ ซึ่งระหว่างทางเดินออกไป ครีมหอมเองก็ทำได้เพียงหันหน้ามาซบใส่อกของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เหตุเพราะต้องการหลบสายตาของหญิงชายน้อยใหญ่ ที่ต่างมองมาที่พวกเขาด้วยความสนใจ“ ผู้ชายหล่อมากเลย แถมดูจะแข็งแรงมากด้วยดูสิอุ้มผู้หญิงแล้วยังเดินสบาย ๆ ได้ “ “ น่าอิจฉาจัง อยากเห็นหน้าผู้หญิงเลย “ “ ใช่ ๆ แต่เหมือนเธอจะอายนะ “ “ แต่ฉันว่าผู้ชายคนนี้ หน้าเขาดูคุ้น ๆ ยังไงไม่รู้ “ “ คุณพาฉันกลับ
“ คุณหมอ! พ่อฉันเป็นยังไงบ้าง “ ครีมหอมวิ่งสับขาเข้ามาในโรงพยาบาลหน้าห้องฉุกเฉิน โดยมีเสี่ยโอมคอยช่วยพยุงไม่ให้ขาของเธอใช้แรงมากเกินไป“ ตอนนี้คนไข้ต้องผ่าตัด แล้วต้องการเลือดด่วนครับ แต่ว่าเลือดในโรงพยาบาลของเรามีไม่พอ คุณเป็นลูกสาวของเขาใช่มั้ย “ “ ใช่แล้วค่ะ ฉันเป็นลูกสาวเขา เอาเลือดฉันไปเลยฉันเลือดกรุ๊ปเดียวกันกับเขาค่ะ “ ครีมหอมรีบยื่นแขนให้กับคุณหมอแต่โดนเสี่ยโอมห้ามไว้“ เดี๋ยว! คุณยังเจ็บตัวอยู่น่ะ แถมยังพักผ่อนไม่เพียงพอด้วย จะเอาเลือดออกได้ยังไง “ “ แต่นั่นพ่อฉันนะคะ จะให้ฉันปล่อยให้เขาตายเหรอ “ ครีมหอมหันมาพูดกับเขาพร้อมกับสะอึก“ หมอครับคนไข้เลือดกรุ๊ปอะไร “ ชายหนุ่มจึงหันไปถามกับหมอ“ คนไข้เลือดกรุ๊ปโอครับ “ “ งั้นหมอก็เอาเลือดของผมดีกว่า เลือดของผมก็กรุ๊ปโอเหมือนกัน “ เสี่ยโอมพูดจบก็เดินตามหมอไป ทำให้ครีมหอมได้แต่ยืนมองเขาด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง เขายอมช่วยเธอทั้งที่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน แถมพ่อยังเป็นลูกหนี้ของเขาด้วยซ้ำ“ สวัสดีค่ะ คุณเป็นญาติคนไข้ใช่ไหม ช่วยมาเซ็นอนุมัติการผ่าตัดให้เราหน่อยค่ะ “ พยาบาลสาวเดินเข้ามาถามต่อครีมหอมที่ยืนอยู่“ ค่ะ “ หญิงสาวเดินตามพยาบา
วันต่อมาเวลา 9 นาฬิกา 45 นาที ครีมหอมตื่นขึ้นมาในเพนท์เฮ้าส์ ของอศิร เนื่องจากเมื่อคืนนี้ตอน 3 นาฬิกา 45 นาที“ คุณคงยุทธ คุณคงยุทธคุณเป็นอะไรคะ พ่อเป็นอะไรไปเคเปอร์ “ มาลาลัยหลังจากที่รู้ข่าวก็รีบมาในทันที“ โธ่!คุณพ่อ เป็นเพราะมึงอีตัวกาลกิณี” คิตตี้หันไปพูดร้ายใส่ครีมหอมที่นั่งอยู่ข้าง ๆ อศิร“ คิตตี้! ทำไมไปว่าครีมหอมเขาแบบนั้น” เคเปอร์รีบร้องเตือนสติน้อง“ ก็ไม่ใช่เพราะมันเหรอ ตั้งแต่มันเข้ามาก็มีเจ้าหนี้ที่ไหนก็ไม่รู้ มาทวงเงินแถมพ่อยังมาเกิดอุบัติเหตุแบบนี้อีก อีครีมอีตัวซวย “ คิตตี้ดึงครีมหอมขึ้นมาทั้งหยิกทั้งเขย่า ด้วยความเกลียดชัง เคเปอร์ก็รีบเข้ามาดึงน้องสาวออก ส่วนเสี่ยโอมก็ได้ช่วยกันเล็บมือของคิตตี้ไม่ให้โดนหน้าของครีมหอม จนครีมหอมที่วันนี้ดูเหมือนจะวุ่นวายมาทั้งวัน เธอเหนื่อยล้า และจึงได้หมดสติไปเอง ตื่นมาอีกทีก็มานอนในที่ที่ไม่รู้จักครีมหอมถอนหายใจแรงอยู่บนเตียง เธอค่อย ๆ ลุก เดินออกมาข้างนอก“ โอ๊ย “ แต่พอขาถึงพื้นร่างบางก็ร้องโอดโอยเนื่องจากเมื่อวานเธอวิ่งไปมาทั่วโรงพยาบาลเลยทำให้ขาที่เจ็บบวมแดงกว่าเดิม“ อ้าว คุณตื่นแล้วเหรอคะ คุณจะลุกขึ้นมาทำไมขายังเจ็บอยู่เลยนะ “
ณเพนท์เฮ้าส์“ เฮ้อ เขาคงไม่กลับมาแล้วมั้ง แต่ถ้ามาก็ไม่รู้ว่าเราจะต้องเจอกับอะไรบ้าง โอ๊ย ! แกคิดถูกแล้วใช่ไหมเนี้ย! “ คิริต้าที่นั่งอยู่บนเตียง พลิกตัวไปมา ในมือก็จับหมอนไปด้วยเพราะคิดไม่ตก นี่ตัวเธอจะต้องมาเป็นเมียเสี่ยโอมนี่จริง ๆ หรือ? คิดมาแล้วก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาเสียอย่างนั้น แต่เธอก็ร้องไม่ออกเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามา หญิงสาวชะโงกหน้า ออกไปดู ก็ตรงจังหวะกับที่เสี่ยโอมเหลียวมองมาทางนี้พอดี เขายิ้มอ่อนก่อนจะเลียริมฝีปากพร้อมกับเดินมาทางนี้“ คุณยังไม่นอนอีกเหรอ หรือ ว่ารอผม? “ เสี่ยโอมเดินเข้ามานั่งใกล้ ๆ กับครีมหอมบนเตียง เห็นเช่นนั้นแล้วหญิงสาวจึงรีบขยับตูดของตัวเองให้ถอยหนี เธอกลืนน้ำลายลงคอไปกลืนใหญ่ ที่เห็นชายหนุ่มกำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขา“ อะ พี่เคเปอร์โทรมาบอกฉัน ว่าคุณย้ายโรงพยาบาลให้พ่อของฉันหรือคะ?” เธอรีบหาเรื่องขึ้นมาคุยเพื่อเปิดบทสนทนากลบเกลื่อน“ ใช่! พอดีผมเห็นว่าโรงพยาบาลนั้น มันไม่ค่อยโอเค ผมก็เลยย้ายเขาไปที่โรงพยาบาลของเพื่อนผมให้ “ “ แต่นั่นมันโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังเลยนะคะ “ “ คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายหรอกครับ ผมจะเป็นคนออกให้ แล้วก็ไม