“ เสี่ยครับ นี้คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกู้ยืมของตระกูลเกลวาดีครับ เสี่ยจะให้ผมเขียนร่างหนังสือยึดบ้าน ยึดที่ดิน หรือ บริษัทของพวกเขาดี ?“ หนึ่งเดียว ลูกน้องคนสนิทของ อศิร ศิลาหัตร์ทัย หรือ ที่ทุกคนรู้จักเขาในนาม เสี่ยโอม ได้เอาเอกสารกู้ยืมหนี้สินที่ตระกูลเกลวาดี มากู้ยืมคุณพ่อของเขาในสมัยก่อน แล้วยังไม่ได้ชำระคืนให้ มาให้แก่เขาได้ตรวจสอบ
“ อย่าพึ่งใจร้อนสิสหาย ตอนนี้ฉันอยากจะรู้ก่อน ว่าทำไมครอบครัวนั้นถึงได้เงียบ ไม่มีการผ่อนผันหรือแม้แต่จ่ายดอกเบี้ยให้เราเลยสักครั้ง ถ้าจะบอกว่าเป็นคนรักใคร่รู้จักก็ไม่ใช่ เพราะในวันที่พ่อเสียก็ไม่เคยโผล่หัวมาร่วมงาน แล้วคนที่มากู้ ก็ไม่ระบุชื่อด้วยว่ากู้ยืมโดยใคร แต่กลับเซ็นสัญญาเป็นนามสกุลแทน “ เสี่ยโอมพูดถึงจุดประสงของเขาต่อลูกน้อง หนึ่งเดียวพยักหน้าเข้าใจ แล้วเรียกลูกน้องอีกคนเข้ามารับคำสั่ง
“ ฮาฮา มึงอย่าทำหน้าเครียดไปสิไอ้หนึ่ง “ อศิร เดินเข้ามาตบบ่าเพื่อน เขากับหนึ่งเดียวนั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
“ ใครจะไปเปลี่ยนอารมณ์ได้ง่ายแบบมึงล่ะวะ ไอ้โอม “ หนึ่งเดียวส่ายหน้าทันที ไอ้เพื่อนคนนี้มันชอบแกล้งเขาเวลาทำงานอยู่เรื่อยเลย
“ ต๊อก ไปตามครีมหอมมากินข้าวสิ “ คงยุทธที่นั่งอยู่บนหัวโต๊ะกินข้าว บอกกับคนใช้เมื่อเห็นว่าลูกสาวอีกคนของเขายังไม่มาร่วมรับประทานอาหาร
“ ไม่ตาม ก็ไม่อยู่หรอกค่ะท่าน เมื่อตอนบ่ายแก่ ๆ ต๊อกเห็นเธอนั่งวินออกไปข้างนอก ยังไม่เห็นกลับเข้ามาเลยค่ะ “
“ ไปไหน ได้บอกไว้มั้ย ?” คงยุทธถามขึ้นเพราะคงเป็นห่วง แต่แม่บ้านก็ส่ายหน้าเล่นเอามาลาลัยกับลูกสาวหัวเราะหัวไห้ออกมา
“ สงสัยมันหนีกลับบ้านนอกไปแล้วมั้งค่ะคุณพ่อ “ คิตตี้โผล่พูดขึ้น โดยมีคนเป็นแม่พูดเสริมกันอย่างถูกคอ
“ แล้วฉันก็หวังว่าคุณจะไม่ไปตามมันกลับมาอีกนะคะ เด็กไม่มีมารยาทไปไหนมาไหนไม่บอกไม่กล่าวแบบนั้น แม่มันคงจะไม่เคยสั่งเคยสอน “ พอคงยุทธเห็นว่าบนโต๊ะกินข้าวกำลังเดือด เขาจึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย
“ แล้วเคเปอร์ล่ะ? จะกลับมาวันไหน ไปเที่ยวน่ะสมใจหรือยัง เมื่อไหร่จะกลับมาทำงานทำการ “ มาลาลัยเบ้ปากใส่สามีเล็กน้อยเพราะไม่พอใจที่เขาพยายามปกป้องคนอื่น
“ ก็กำลังจะกลับวันนี้ละค่ะ พรุ่งนี้เช้าก็น่าจะถึง คุณไม่ต้องมาเป็นห่วงลูกชายของฉันหรอกค่ะ เคเปอร์เป็นคนมีความรับผิดชอบ ไม่เหมือนยัยเด็กครีมหอมลูกของคุณ “ มาลาลัยก็ยังคงอ้อมกลับมาแซะลูกเลี้ยงอีกตามเคย
“ เอาว่ะ! สู้น่ะครีม ถ้าแกมีเงินเยอะ ๆ แกก็ไม่ต้องไปอาศัยคนพวกนั้นอีก “ ครีมหอมที่อยู่ในชุดเด็กเสิร์ฟยืนทำใจอยู่หลังร้านของผับแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะมีหญิงสาวหัวทองร่างเล็กเดินเข้ามาทักเธอ
“ เธอ! ครีมหอมใช่มั้ย “
“ ใช่ “ ครีมหอมหันไปตอบกลับเพื่อนใหม่อย่างเป็นมิตร
“ อืม ฉันชื่อ นิโล่ น่ะ เธอกับฉันเราต้องไปทำงานโซนเดียวกัน มีอะไรก็ถามฉันได้ เห็นว่ามาใหม่นิ “
“ อืม ขอบใจนะนิโล่ “
“ ไม่เป็นไร ตอนนี้แขกเริ่มเข้าร้านแล้ว เราไปกันเถอะ “ นิโล่จูงแขนของครีมหอมมายังโซนวีไอพีของร้าน เพื่อที่จะช่วยสอนงานให้
“ ทุกวันมีผู้หญิงมาเที่ยวเยอะขนาดนี้เลยเหรอนิโล่ ฉันแทบจะไม่เห็นพวกผู้ชายเลย” ในขณะที่สองสาวกำลังเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ ครีมหอมก็ถามกับนิโล่อย่างสงสัย
“ วันนี้วันศุกร์หรือเปล่า? “ แต่เพื่อนกลับ ตอบกลับเธอมาเป็นคำถาม
“ วันศุกร์แล้วทำไมเหรอ? “
“ ไม่แปลกหรอกเพราะที่นี้คือร้านเหล้าร้านประจำของเสี่ยโอม เขาจะมักมาเที่ยวที่นี้ในทุกวันศุกร์ สาว ๆ จะมากันเยอะก็คงไม่แปลก “ นิโล่พูดทั้งยังมีดวงตาวาววับดั่งคนมีความสุข
“ เสี่ยโอมงั้นหรือ เขาเป็นใครวะ “ แต่ครีมหอมกลับช็อตฟีลกลับ ก็เธอไม่รู้จริง ๆ นิว่าเขาคือใคร
“ โอ้ย แกบ้านนอกป่ะเนี้ย เสี่ยโอมนะคนดังเลยน่ะ ใคร ๆ ก็บอกว่าเขาทั้งหล่อรวยหน้าตาก็ดี เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง แต่เพราะเขาไม่เล่นโซเชียลไม่ชอบให้สื่อเอารูปไปลง นอกจากคำเล่าลือ เลยไม่เคยมีใครเคยเห็นตัวจริงเขาสักคน พอพวกสาว ๆ รู้ว่าเขาชอบมาที่นี้ก็พากันแห่มา ด้วยว่าอยากจะเห็นเขาตัวเป็น ๆ ยังไงละ “ นิโล่พูดเอามือปัดโต๊ะไปมาด้วยความเขิน ครีมหอมเห็นสีหน้าเพื่อนตอนนี้แล้ว รับรู้ได้ชัดว่าเพื่อนคงมีความสุขมากที่ได้พูดถึงเขาคนนั้น
“ ถ้าไม่บอกว่าเป็นเสี่ย นี้ก็คิดว่าเป็นไอดอลเลยนะ ว่าแต่แกเคยเจอเขาเหรอนิโล่ “ เพื่อนสาวรีบส่ายหน้า
“ อึ! ไม่เคยหรอก ฉันทำงานที่นี้มา 5 เดือนแล้ว ยังไม่เคยเห็นเลย ทั้งที่มีข่าวในกลุ่มคนรักเสี่ยโอม ลงข่าวว่าเขามาที่นี้ทุกอาทิตย์ไม่มีขาดเลยนะแก “
“ ข่าวมั่วเปล่า “ ครีมหอมโต้ นิโล่ก็รีบเอานี้วขึ้นมาแกว่งตรงหน้าเธอ
“ ไม่แน่นอน แต่ตอนนี้แกทำงานรอฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำเติมลิปก่อน เพื่อว่าวันนี้ฉันจะโชคดี ได้เจอเขา “ นิโล่วางผ้าเช็ดโต๊ะในมือลง แล้วรีบเดินสะบัดก้นไปที่ห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล ด้วยท่าทีเคอะเขิน ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ส่ายหน้า เพราะเธอไม่ได้บ้าผู้ชาย และ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องคล้อยตามสังคม แค่มีคำว่าเสี่ยนำหน้า ก็รู้แล้วว่าเขาต้องแก่มากแน่ ๆ
“ น้อง ดูแลโซนนี้ใช่ไหมครับ “
“ น้อง ดูแลโซนนี้ใช่ไหมครับ “ ครีมหอมที่กำลังคิดเพลิน ๆ อยู่สะดุ้ง หันไปมองคนที่เรียก“ ค่ะ ดิฉันอยู่โซนนี้ค่ะ “ เขายิ้มจาง ๆ ให้เธอ“ ถ้าอย่างนั้นช่วยไปดูแลลูกค้าในวีไอพี 5 ให้หน่อยนะครับ “ ชายคนนั้นบอก แล้วเขาก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์ “ ไปตามพนักงานยังไงวะ มาเอาป่านนี้ กูนึกว่ามึงแอบกลับไปหาเมียที่บ้านแล้วซะอีก“ เสี่ยโอมที่นั่งพิงโซฟาเอาขาพาดกับโต๊ะตัวเตี้ยตรงหน้าอยู่พูดขึ้น แต่พอไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเงยหน้ามามอง “ นึกว่า…” เสี่ยอศิรสตั้นไปที่เห็นว่าคนที่เดินเข้ามาไม่ใช่เพื่อนเขา แต่เป็นพนักงานสาวน้อยหน้าใสคนหนึ่งแทน“ คุณเป็นพนักงานของที่นี้หรือครับ “ เขารีบดีดตัวขึ้นนั่งหลังตรง แล้วจ้องเขม็งไปที่เป้าหมายตรงหน้า“ ใช่ค่ะ ฉันพึ่งจะมาทำงานที่นี้วันแรก ถ้าบังเอิญทำอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ “ครีมหอมโค้งตัวแล้วยิ้มให้ชายหนุ่มตามมารยาท จากนั้นจึงหันไปสนใจโต๊ะเครื่องดื่มที่อยู่มุมห้อง “ อะ! รอเพื่อนผมมาแล้วค่อยให้มันชงก็ได้ครับ ส่วนคุณมานั่งตรงนี้ดีกว่า “ ชายหนุ่มบอกทั้งยังใช้ฝ่ามือตบที่โซฟาตรงที่ว่างข้าง ๆ เขา หญิงสาวก็ขหมวดคิ้วให้กับคำเชิญ“ แต่นี้มันหน้าที่ดิฉันนิค่ะ “ “ แต่ผมสั่
“ คุณมายุ่งอะไรด้วย คุณไม่ใช่ฉัน คุณจะไปเข้าใจอะไร “ครีมหอมทั้งพูดแล้วยังน้ำตาไหล เล่นเอาคนแบบเสี่ยโอมไปไม่เป็น“ น้องมีอะไรไม่สบายใจหรือ ระบายออกมาให้พี่ฟังก็ได้ พี่สัญญาว่าจะไม่เอาไปพูดต่อ “ “ คุณจะไปรู้อะไร คุณเป็นคนรวยพ่อแม่ก็น่าจะรักคุณ ไม่เหมือนกับฉัน เกิดมาแม่ก็เกลียด คุณตาที่เป็นที่รักของฉันก็ตายจาก แถมพอมาอยู่กับพ่อ พ่อก็ไม่ได้ต้องการฉันด้วยซ้ำ ฉันมันเป็นส่วนเกิน “ หญิงสาวพูดไปร้องไห้ไป แล้วหมอบหน้าลงบนโต๊ะ เล่นเอาคนที่ถามรู้สึกผิดไปตาม ๆ กัน “ โอ๋ ๆ ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกนะครับน้อง “ สิ่งเดียวที่เขาทำได้ตอนนี้ก็คือการช่วยปลอบใจ เสี่ยโอมนั่งปลอบใจหญิงสาวจนปาเข้าไป 4 ทุ่มเขาจึงตัดสินใจอุ้มเอาตัวเธอ ออกไปที่รถของเขา จากนั้นก็เอาแต่ยืนจ้องหน้าเธอ“ เมาเหมือนหมาเลยรู้ไหม นี่ถ้าคนที่ท้าเธอดื่มไม่ใช่ฉัน เธอคงเสียตัวไปแล้ว” ชายหนุ่มพูดชื่นชมตนเอง ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเขาเองก็หวังเช่นนั้นเหมือนกัน ถ้าไม่ติดว่าสงสารป่านนี้คงได้ขึ้นสวรรค์กันไปแล้ว “ คุณจะพาฉันไปไหน “ครีมหอมที่พอจะมีสติอยู่บ้างพึมพำออกมา เมื่อเห็นว่าเสี่ยโอมขึ้นมานั่งอยู่บนรถ ข้างเธอ“ แล้วบ้านของน้องอยู่ไห
“ คุณส่งฉันเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ “ เมื่อเห็นหญิงสาวจะลงจากรถ เสี่ยโอมก็อ้อมมาเปิดประตูให้เธอ แถมจะช่วยพยุงเธอลงมา แต่เธอก็ปฏิเสธเขาเสียก่อน “ ว๊ายตายแล้ว หายไปทั้งคืนแต่กลับมาพร้อมผู้ชาย “ เสียงของคิตตี้ดังออกมาจากประตูรั้ว“ไหน ขอดูหน้าผู้ชายที่พาแกไปหน่อยสิ หล่อ..!” คิตตี้ที่เดินออกมา เจอหน้าของเสี่ยโอมเข้า ก็ถึงกับอุทานไปตามประสายายครีมหอมมันหาผู้ชายหล่อขนาดนี้มาจากไหน“ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคิตตี้นะคะ โสด บ้านรวยค่ะ “ พอคิตตี้เห็นว่าครีมหอมไม่สนใจเธอ แถมยังเดินหนีเข้าบ้านไปแล้ว เธอจึงรีบเดินเข้ามาเสนอตัวต่อชายหนุ่ม“ อืม ผมต้องขอตัวกลับก่อนครับ “ “ อ้าว ทำไมถึงรีบกลับจังเลยล่ะ แล้วแบบนี้เราสองคนจะมีวาสนาได้พบกันอีกหรือเปล่า “ เธอพูดทั้งยังเดินตามหลังเขาเพื่อรอเอาคำตอบ ซึ่งตอนเขาตอบกลับมา เธอก็เขินจนตัวบิด“ แน่นอนครับ เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน “ “ ว่ายังไงครับคุณเสี่ย เรียกผมมาแต่เช้าเลย “ หนึ่งเดียวเดินเข้ามาก็แซวเพื่อนเลย เสี่ยโอมก็รีบหมุนเกาอี้หันมามองหน้าเพื่อนในคราบลูกน้อง“ เตรียมเอกสาร ฉันจะไปทวงหนี้เกลวาดี “ “ อืม จะยึดบ้าน ที่ดิน หรือ บริษัทดีล่ะครับเสี่ย “ “ ล
“ นายท่านทั้งสองคะ มีคนมาหาค่ะ “ พุดตานวิ่งเข้ามา ร้องเรียกนายทั้งสอง“ ใคร?” มาลาลัยถามเสียงดัง เพราะยังโกรธสามีอยู่“ เขาบอกว่าเขาคือ เสี่ยโอม อศิร ศิลาหัตร์ทัย บอกว่าจะมาทวงหนี้ค่ะ “ “ ห๊ะ! หนี้อะไร? ฉันจำได้ว่าไม่เคยไปกู้ยืมเงินใครนะ “ คงยุทธคิ้วตก และ อุทานออกมา ก่อนจะหันมามองหน้าของภรรยาที่รักของเขา ซึ่งกำลังมีสีหน้าแปลกไป“ อย่าบอกนะว่าคุณ” มาลาลัยเอาแต่หลบหน้าผัว หญิงวัยกลางคนรีบปลีกตัวเดินกลับเข้าบ้านไปก่อน โดยมีสามีของเธอเดินตามหลัง เพื่อจะไปดูว่าใครกันแน่ที่มาหา “ เสี่ยโอม อศิระ? อย่าบอกนะว่าเป็นคนเดียวกับ..” ครีมหอมนึกคิด ก่อนจะตาเหลือกกว้าง ผู้ชายที่เธอพบเมื่อคืน เป็นถึงเจ้าหนี้ของพ่อเลยหรือ? “ จะเป็นไปได้ยังไงครับ ผมไม่เคยรู้จักกับคุณพ่อของคุณด้วยซ้ำ จะไปยืมเงินตั้งหลายสิบล้านโดยไม่รู้ตัวได้ยังไง “ คงยุทธได้ยินเหตุผลที่เสี่ยโอมมาที่นี้ เขาก็รีบร้องอุทานยาวออกมาอย่างหัวเสีย ลำพังเรื่องวุ่นวายในบริษัทก็ปวดหัวพอตัวอยู่แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันอีก เขาคิดแล้วก็หันไปหาภรรยาของเขา เสี่ยโอมได้ยินเช่นนั้น เขาก็กระดิกนิ้วให้ลูกน้องคนสนิทส่งซองเอกสารให้คงยุทธได้ตรวจสอบ “ ผมเอ
“ ยกลูกสาวของคุณให้กับผม “ “ ได้ค่ะ “ คิตตี้รีบตอบกลับข้อเสนอทันที เพราะตู่เอาเองว่าเขาหมายถึงตัวเธอ แล้วเธอยังคิดว่าถ้าหากเธอได้เป็นเมียเขาเธอก็ต้องสบายแน่นอน ส่วนคนเป็นแม่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบลุกมายืนข้างลูกสาวด้วยความดีใจ คาดหวังจะได้ลูกเขยรวยโดยไม่มองหน้าคนเป็นผัวแม้แต่นิดเดียว“ ไม่ได้นะ คุณจะเอาลูกสาวผมไปทำไม “ คงยุทธรีบคัดค้าน ผ่านสายตาเมียที่ขัดใจ“ เฮ้อ ผมคงไม่เอาลูกสาวคุณไปกดขี่ข่มเหงหรอกครับ ผมก็แค่พอใจในตัวเธอ ก็เลยอยากได้เป็นเมีย เก็บไว้ขัดดอกเล่นก็เท่านั้น ถ้าคุณใช้หนี้หมดผมจะส่งเธอคืนให้ก็ได้ “ “ แล้วคุณจะคัดค้านทำไมคะ ดีเสียอีกเราจะได้มีเวลาหาเงินมาใช้หนี้ แถมลูกของเราก็สบายอีกไม่ต้องลำบากอะไร “ มาลาลัยพูดเพื่อให้ผัวคิด ต่างจากผัวของเธอที่ไม่รู้ว่าเมียเอาสมองส่วนไหนคิด ถึงอยากให้ลูกสาวไปเป็นเด็กขัดดอกให้เขา“ ใช่ค่ะ หนูเต็มใจนะคะคุณพ่อให้ไปอยู่กับเสี่ยโอมวันนี้เลยก็ได้ “ คิตตี้พูดขึ้นอย่างกะดี้กะด้า คนเป็นพ่อถึงกับกุมขมับ “ ทำไมลูกถึงพูดแบบนี้ เราเป็นผู้หญิงนะคิตตี้ “ “ แล้วคุณพ่อมีเงินใช้หนี้เสี่ยโอมวันนี้ไหมล่ะคะ แล้วมีบ้านหลังใหม่ให้คิตตี้กับแม่อยู่หรือยัง “ คงยุท
“ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “คงยุทธ ที่เดินออกมา หวังจะมาคุยเรื่องเสี่ยโอมกับครีมหอม แต่พอเห็นลูกชายเข้าก็เลยร้องทัก แล้วเดินเข้ามาหาทั้งสอง “ ผมก็แค่อยากมาดูหน้าน้องสาวคนใหม่ของผมก็เท่านั้นครับ ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานแข็งแรงดีใช่ไหมครับ “ “ จะไม่เหลือแรงแล้วต่างหาก ถ้าแกไม่รีบกลับมาช่วยบริหารบริษัทเนี่ย รู้ไหมว่าใกล้เจ๊งเต็มทนแล้ว “ “ โห่พ่อครับ ผมก็กลับมาให้แล้วนี่ไง” สองพ่อลูกยืนคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วจากนั้นคนเป็นพ่อก็ชวนลูกทั้งสองให้เข้าบ้านไปกินข้าวด้วยกัน“ พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ ครีมด้วยนะ “ คงยุทธพูดเสร็จก็เดินหันหลังกลับเข้าบ้านไปก่อน ส่วนเคเปอร์หันมามองหน้าน้องสาวที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนคนเป็นทุกข์“ เป็นอะไรหรือเปล่า ?” คำถามของพี่ชาย ทำให้ครีมหอมรีบส่ายหน้าและเดินตามคนเป็นพ่อเข้าไปในบ้าน“ นี่ กินเยอะ ๆ น่ะครีมหอม “ มาลาลัยตักเนื้อให้กับครีมหอมทั้งยังพูดจาหวานย้อยอย่างกับว่ากินยาลืมเขย่าขวด ต่างจากคนเป็นลูกสาวที่ทำปากงุบงิบเหมือนกำลังพยายามหักห้ามหมาในปากไม่ให้วิ่งออกมาชนคนอื่น “ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูพูดดีกับมัน เสี่ยโอมเลือกมั
“ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “ แต่ระหว่างนั้น ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินเข้ามาดักทางเดินเธอไว้“ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันกลับเองได้ หลีกทางให้ฉันหน่อยนะคะ “ ครีมหอมพยายามพูดดี ๆ กับพวกมัน แต่หนึ่งในพวกมันกลับไม่ยอม มันเข้ามาดึงแขนเธอเอาไว้“ ไม่สิ!อย่าเพิ่งกลับ ไปเล่นกับพวกพี่ ๆ ก่อนเถอะน่ะ “ “ ปล่อย! “ครีมหอมรีบสะบัดแขนของตัวเองออกจากการรัดกุม ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าพวกมันพยายามเข้ามายืนอ้อมล้อมเธอไว้“ พวกคุณจะทำอะไรฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณ เราไม่เคยรู้จักกันนะคะ “ “ ก็จะได้รู้จักกันวันนี้ไงจ้ะน้องสาว “ “ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “ “ พวกมึงทำอะไรกันนะ “ “ คุณ!? “ “ มึงเป็นใคร “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่สร้างความสนใจให้กับพวกนักเลง ครีมหอมจึงรีบสะบัดตัวออกแล้วเอาตัวรอดไปยืนข้าง ๆ ชายคนนั้นก่อน“ พวกมึงนั่นแหละ มายุ่งอะไรกับคนของกู “ พวกนักเลงที่มันเห็นว่าชายคนนี้รู้จักกับหญิงสาวก็จึงรีบถอยไปด้วยความกลัว“ พวกมันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอใช่ไหม “ ชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอ“ ค่ะ ฉันยังไม่เป็นอะไร “ ครีมหอมพูดแล้วรีบถอยห่างจากเขา เพราะชายที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ ก็คือผู้ชายที่
“ อืม “ ชายหนุ่มพูดพึมพำออกมาเพียงเสียงเล็กน้อย แต่ดวงตาของเขากับจ้องอยู่ที่แก้มนวล“ คุณอย่า…อือ..” เสียงแตรรถที่ดังอยู่บนถนนใกล้ ๆ ทำให้ครีมหอมตกใจดีดตัวขึ้น ริมฝีปากบางของเธอจึงประกบเข้ากับริมฝีปากของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อมีโอมกาสเช่นนั้น เสี่ยโอมจึงสวยใช้มัน เขายกมือซ้ายของตนขึ้นมาจับที่ท้ายทอยของหญิงสาว แล้วดันเข้ามาจูบดูดกลืนปากบางอย่างดูดดื่ม จนเจ้าของร่างนั้นตัวสั่นระริก เธอพยายามจะขัดขืนแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ สุดท้ายก็เคลิ้มไปกับเขา เธอยอมเปิดปากให้เขาลิ้มลองความหวานจากเธอจนสาแก่ใจ ลิ้นของเขากวาดต้อน และ พยายามจะทักทายลิ้นของเธอ จนมันพันกันเป็นเกลียว เขาดูดมันจนเหมือนกับว่าลิ้นเธอมันกำลังจะขาดออกไปจากปาก “ อือ “ เจ้าของริมฝีปากบางงึมงำไม่เป็นภาษา ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าตัวจะลอยไปติดเพดานแบบนี้ล่ะ “ อ๊า..” เมื่ออศิรเห็นว่าหญิงสาวเริ่มหายใจไม่ทัน เขาจึงค่อย ๆ คายริมฝีปากออกอย่างเสียดาย สาวน้อยหน้าแดงแจ๋ จ้องหน้าเขาตาไม่กระพริบ มือหนาเอื้อมขึ้นมาใช้แขนเสื้อของเขาเช็ดมุมปากที่มันเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำลายให้กับเธอ ดวงใจของครีมหอมเต้นแรงเหมือนจะระเบิดออกมา มันเป็นเพราะว่าเธอได้ท