หน้าบ้านหลังใหญ่ที่ผู้คนรู้จักกันดีนั้นคือบ้าน เกลวาดี บ้านนักธุรกิจที่ผลิตและส่งออกปลากระป๋อง อาหารแปรรูป บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ นายคงยุทธ เกลวาดี และภรรยาชื่อ มาลาลัย เกลวาดี . มือของผู้มาใหม่กดไปที่ออดหน้าบ้าน สักพักก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้
“คุณเป็นใคร? แล้วมาหาใครหรือคะ ” พุดตาน สาวใช้ถามเมื่อมองหน้าหญิงสาวแล้วไม่คุ้นตา
“ฉันชื่อคิริต้า ฉันมาหาท่านคงยุทธค่ะ ” ทันทีที่หญิงสาวพูด พุดตานก็รู้ได้ทันที ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร เธอจึงรีบช่วยถือกระเป๋าแล้วเดินนำคิริต้าเข้าไปในบ้าน
“ตามฉันมาทางนี้เลยค่ะ” ขณะที่คิริต้าเดินเข้าไปในรั้วบ้าน รถเก๋งคันหรูก็ขับเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเผยให้เห็นผู้หญิงสองคนเดินลงมา ทั้งสองก็คือมาลาลัย และ คาลิน่าสองแม่ลูกที่เพิ่งกลับจากการเดินทางไปเที่ยวฝรั่งเศส
“มันเป็นใครพุดตาน ลูกหลานมึงหรือ?” มาลาลัยเดินเข้ามาทักทั้งสองคนแล้วมองที่เด็กสาวหน้าตาดีอย่างสงสัย ซึ่งเธอยิ่งมองก็ยิ่งเห็นว่าเด็กสาวละม้ายคล้ายคลึงกับคนเป็นสามีอย่างบอกไม่ถูก คิริต้าที่เห็นเช่นนั้นจึงยกมือไหว้มาลาลัย เพราะรู้จากพ่อของเธอมาแล้วว่าคนตรงหน้านี้เป็นใคร
“สวัสดีค่ะ ฉันคิริต้า หรือ ครีมหอม ลูกสาวอีกคนของท่านคงยุทธค่ะ”
“โอ๊ย!! ไปเอามาจากไหน!! พ่อฉันมีลูกแค่สองคนคือฉันคิตตี้ กับพี่เคเปอร์ แล้วแกเป็นใคร กล้าดียังไงมาบอกว่าเป็นลูกอีกคนของพ่อฉัน ?” คิตตี้ ที่ได้ยินสิ่งที่ครีมหอมพูด รีบประท้วงขึ้นอย่างไม่ชอบใจ
“น้องครีมหอมเป็นลูกสาวอีกคนของคุณคงยุทธจริง ๆ ค่ะ เพราะคุณเขาบอกพุดตานตั้งแต่เช้าแล้วว่า น้องครีมหอมจะมาอยู่บ้านนี้กับเรา” พุดตาน แม่บ้านที่รักความยุติธรรมรีบอธิบาย ให้สองแม่ลูกได้เข้าใจ
“แล้วใครเป็นแม่ของเธอ! แม่เธอชื่อว่าอะไร!!” มาลาลัยร้องถามเสียงดังใส่หน้าว่าที่ลูกเลี้ยงด้วยความโกรธ ไม่คิดว่าสามีจะแอบไปมีบ้านเล็กบ้านน้อย จนมีลูกโตเท่าลูกสาวคนเล็กของเธอแล้ว
“แม่ของฉันชื่อว่า หงส์ฟ้านะคะ คุณหญิงรู้จักไหมล่ะคะ” ครีมหอมตอบด้วยท่าทีนิ่งเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาว ซึ่งมันได้ทำให้มาลาลัยแทบจะเป็นลม
“ แม่ แม่รู้จักเหรอคะ “ คิตตี้รีบเข้าไปประคองร่างของแม่เธอที่กำลังจะล้ม มาลาลัยมองหน้าหวาน ๆ ของครีมหอม แล้วนึกย้อนไปเห็นหน้าแม่ของเธอ
“พี่คงยุทธ พี่ไปทำอะไรที่ห้องแต่งตัวของหงส์ฟ้า” มาลาลัยซึ่งเพิ่งไปรับลูกชายวัย 5 ขวบจากโรงเรียนและกลับมาหาสามีของเธอที่บริษัท ก็พบว่าสามีของเธอทำตัวลับ ๆ ล่อ ๆ ออกมาจากห้องแต่งตัวของพรีเซนเตอร์สาว ที่จ้างมาร่วมงาน
“ พี่แค่เข้าไปคุยงานกับเธอ ไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าน้องไปรับลูกกลับมาแล้วเราก็กลับบ้านกันเถอะ “คงยุทธบ่ายเบี่ยงที่จะตอบ แล้วรีบพาลูกเมียออกจากบริษัท
"อ๊าย!!!!!" มาลาลัยร้องออกมาอย่างโหยหวนลั่นบ้าน เมื่อเธอนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นได้
“นางลูกเมียน้อย! แม่ของแกแอบลักขโมยได้เสียกับสามีฉัน!!” ไม่พูดเฉย มาลาลัยก็ตบหน้าของครีมหอมอย่างแรง แต่คนที่โดนตบกลับยืนนิ่งราวกับยอมรับคำพูดของคนตรงหน้า
“ทำอะไรน่ะมาลา!!ครีมเป็นลูกสาวคนหนึ่งของผมนะ!” คงยุทธที่เพิ่งกลับมาจากทำงาน และ เห็นเหตุการณ์จึงรีบเข้ามาดึงแขนภรรยากลับเข้าไปในบ้านเพื่อคุยกัน
“อย่าคิดน่ะ ว่าฉันจะญาติดีกับเธอ” เมื่อแม่เข้าบ้านไป คิตตี้ก็ไม่ลืมหันกลับมามองครีมหอมที่ยืนเอามือจับแก้มแดง ๆ ซึ่งเกิดจากการโดนตบ
“เธอโอเคมั้ยครีมหอม มันคงเป็นเรื่องยากหน่อยนะ ที่จะทำให้สองแม่ลูกนั้นยอมรับเธอ” พุดตานหันมาถามครีมหอมด้วยความเป็นห่วง และสงสาร พร้อมส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะส่งสัญญาณให้เด็กสาวเดินตามเธอ ไปที่บ้านไม้สีขาวซึ่งตั้งอยู่หลังบ้านใหญ่
“นี่คือที่พักของเธอน่ะ คุณคงยุทธเขาเห็นดีให้เธอพักที่บ้านหลังนี้ เธอจะได้ไม่ไปรบกวนคุณมาลาและลูก ๆ ถ้าเธอขาดอะไรก็ร้องหาฉันได้เสมอฉันพักอยู่ที่ครัวนู้น แต่ตอนนี้เธอช่วยจัดของเองไปก่อนแล้วกัน เพราะฉันต้องไปช่วยป้าบัวเตรียมอาหารเย็น”
“ค่ะ พี่ไปเถอะ ขอบใจมากนะคะ” ครีมหอมส่งยิ้มให้กับพุดตาน ก่อนที่จะมองดูบ้านไม้ชั้นเดียวสีขาวหลังนี้ และบ่นพึมพำอยู่คนเดียว “ เราคิดถูกแล้วหรือที่มาที่นี้ แต่ถ้าเรายังอยู่ที่นั้น เราก็ไม่มีความสุขเหมือนกัน สู้มาตายเอาดาบหน้าดีกว่า”พูดเสร็จหญิงสาวก็เผยยิ้มจาง ๆ แล้วรีบลากกระเป๋าเข้าบ้านไป
“พี่บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ ว่าแอบขโมยกินกับมันมานานแค่ไหนแล้ว!! จนมีลูกโตขนาดนี้!” ทันทีที่สามีปล่อยมือ มาลาลัยก็รีบร้องถามเอาความจริงจากเขาทันที
"ก็วันนั้นแหละ!"
"วันนั้น...?”
คงยุทธเล่าว่าวันนั้นที่เขาออกมาจากห้องพักของหงส์ฟ้า คือวันที่เขาลักลอบได้เสียกับเธอ เพราะสาเหตุที่เขาจ้างหงส์ฟ้ามารับงานนี้ ก็เพราะว่าเขาแอบพอใจในตัวเธอแต่เมื่อหงส์ฟ้ารู้ เธอก็ไม่เล่นด้วย คงยุทธจึงขืนใจเธอ จนมารู้ทีหลังว่าเธอมีลูกกับเขาก็ตอนที่ครีมหอมผู้เป็นลูกสาวติดต่อมาหา
“ เลว! สารเลวที่สุด! ทั้งที่มีลูกมีเมียอยู่แล้วคุณยังทำแบบนั้นได้ลง จิตใจคุณมันทำด้วยอะไร “ มาลาลัยทุบตีสามีของเธออย่างโกรธเคือง
“ หยุด! คุณฟังผมก่อนได้มั้ยมาลา “
“ คุณจะแก้ตัวว่าอย่างไรอีก! “
“ ผมรู้ว่าผมผิด ที่หลงไปกับความสวยความสาวของแม่นางแบบนั่น แต่คนที่ผมแต่งงานด้วย มีลูกด้วย ให้เชิดหน้าชูตาในสังคมก็มีแค่คุณไม่ใช่หรือมาลา ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมทำผิด แล้วผมก็รู้สึกผิดมาโดยตลอดเหมือนกัน หรือ มาลาไม่รับรู้อะไรเลย ว่าที่ผ่านมาผมก็เทิดทูนแค่คุณมาตลอดไม่ใช่เหรอ “ มาลาลัยนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตา ตอบสามีของเธอกลับ
“ แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงว่านางเด็กนั่นเป็นลูกของคุณจริง ๆ “ คงยุทธถอนหายใจแรง แล้วเขาจึงตอบกลับภรรยาไปตามความจริง
“ ก่อนหน้านี้ ที่ผมจะอนุญาตให้ครีมหอมเข้ามาในบ้าน ผมพาเธอไปตรวจดีเอ็นเอมาแล้ว “ มาลาลัยถึงกับไปไม่ถูก เธอรู้สึกโกรธหงส์ฟ้ามาก ยายนั่นคงจะเก็บลูกไว้เพื่อมาแก้แค้นเธอกับลูกสินะ
“ แล้วแบบนี้ คุณก็ต้องเลี้ยงดูมันอีกคนน่ะสิ ฉันละผิดหวังในตัวคุณจริง ๆ คุณคงยุทธ “ พูดจบมาลาลัยก็รีบเดินขึ้นชั้นสองไป เธอจะจัดการนางลูกเลี้ยงนี้ อย่างไรดี
“ ป้าบัว ป้าคิดยังไงกับเรื่องที่ท่านคงยุทธ พาเด็กครีมหอมนั่นเข้ามาคะ? “ ต๊อก แม่บ้านวัยกำลังสาวผู้ชอบเม้าท์มอยเป็นชีวิตจิตใจ ถามกับคนที่อาวุโสสุดในครัว
“ แกเรียกหนูครีมหอมให้มันดี ๆ หน่อย เธอเป็นลูกของเจ้านายนะ อีกอย่างเรื่องนี้มันก็ไม่เกี่ยวกับแก อย่าเม้าท์นายให้มาก เดี๋ยวจะไม่มีที่ทำมาหากิน “ ป้าบัวต่อว่าต๊อกไป
“ แต่ถึงครีมหอมจะเป็นลูกท่าน แต่ก็เป็นลูกที่เกิดจากความผิดพลาดไม่ใช่หรือคะ แล้วเธอก็ยังมีหน้าเข้ามาที่นี้อีก รู้หรือเปล่าว่ามันจะทำให้ครอบครัวของคุณหญิงมาลาลัยของฉันต้องแตกแยก “
“ หุบปากไปเลยนางต๊อก เดี๋ยวน้องครีมหอมมาได้ยินเข้า ก็เสียใจหรอก ใครเขาก็อยากเกิดมาจากความรักของพ่อแม่ทั้งนั้นแหละ “ พุดตานที่กำลังคนหม้อแกงอยู่พูดขึ้น ปกติพุดตานไม่ค่อยจะมีปากเสียงกับใคร มันจึงทำให้ต๊อกยอมเงียบแต่ก็ได้ไม่นาน แล้วพูดขึ้นมาอีก
“ ก็ฉันพูดความจริงนี่ ครอบครัวของท่านคงยุทธอยู่กันแบบสี่คนพ่อแม่ลูกก็ดีอยู่แล้ว เด็กนั่นจะเข้ามาแทรกทำไม หรือคิดจะมาแย่งความรักของพ่อไปเหรอ ?” ระหว่างที่ต๊อกพูดอยู่คนเดียว คนที่ได้ยินตั้งแต่แรกและแอบฟังอยู่ก็ถึงกับมือสั่น ครีมหอมที่ตอนแรกว่าจะมาช่วยงานที่ครัว แต่พอได้ยินแบบนี้ เธอก็ได้แต่ก้มหน้าแล้วเดินกลับบ้านไม้ของตัวเองไป ร่างของเธอเดินมานั่งที่ชิงช้าไม้หน้าบ้านด้วยสีหน้าหมองเศร้า แหงนมองขึ้นไปบนฟ้า
“ คุณตาคะ เมื่อไหร่คุณตาจะมารับหนูไปอยู่ด้วย ครีมอยากไปอยู่กับคุณตา ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม แต่ครีมไม่อยากอยู่บนโลกบ้า ๆ นี้แล้ว “
“ เสี่ยครับ นี้คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกู้ยืมของตระกูลเกลวาดีครับ
“ เสี่ยครับ นี้คือข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกู้ยืมของตระกูลเกลวาดีครับ เสี่ยจะให้ผมเขียนร่างหนังสือยึดบ้าน ยึดที่ดิน หรือ บริษัทของพวกเขาดี ?“ หนึ่งเดียว ลูกน้องคนสนิทของ อศิร ศิลาหัตร์ทัย หรือ ที่ทุกคนรู้จักเขาในนาม เสี่ยโอม ได้เอาเอกสารกู้ยืมหนี้สินที่ตระกูลเกลวาดี มากู้ยืมคุณพ่อของเขาในสมัยก่อน แล้วยังไม่ได้ชำระคืนให้ มาให้แก่เขาได้ตรวจสอบ“ อย่าพึ่งใจร้อนสิสหาย ตอนนี้ฉันอยากจะรู้ก่อน ว่าทำไมครอบครัวนั้นถึงได้เงียบ ไม่มีการผ่อนผันหรือแม้แต่จ่ายดอกเบี้ยให้เราเลยสักครั้ง ถ้าจะบอกว่าเป็นคนรักใคร่รู้จักก็ไม่ใช่ เพราะในวันที่พ่อเสียก็ไม่เคยโผล่หัวมาร่วมงาน แล้วคนที่มากู้ ก็ไม่ระบุชื่อด้วยว่ากู้ยืมโดยใคร แต่กลับเซ็นสัญญาเป็นนามสกุลแทน “ เสี่ยโอมพูดถึงจุดประสงของเขาต่อลูกน้อง หนึ่งเดียวพยักหน้าเข้าใจ แล้วเรียกลูกน้องอีกคนเข้ามารับคำสั่ง “ ฮาฮา มึงอย่าทำหน้าเครียดไปสิไอ้หนึ่ง “ อศิร เดินเข้ามาตบบ่าเพื่อน เขากับหนึ่งเดียวนั้นเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก “ ใครจะไปเปลี่ยนอารมณ์ได้ง่ายแบบมึงล่ะวะ ไอ้โอม “ หนึ่งเดียวส่ายหน้าทันที ไอ้เพื่อนคนนี้มันชอบแกล้งเขาเวลาทำงานอยู่เรื่อยเลย “ ต๊อก ไปตามคร
“ น้อง ดูแลโซนนี้ใช่ไหมครับ “ ครีมหอมที่กำลังคิดเพลิน ๆ อยู่สะดุ้ง หันไปมองคนที่เรียก“ ค่ะ ดิฉันอยู่โซนนี้ค่ะ “ เขายิ้มจาง ๆ ให้เธอ“ ถ้าอย่างนั้นช่วยไปดูแลลูกค้าในวีไอพี 5 ให้หน่อยนะครับ “ ชายคนนั้นบอก แล้วเขาก็เดินออกไปคุยโทรศัพท์ “ ไปตามพนักงานยังไงวะ มาเอาป่านนี้ กูนึกว่ามึงแอบกลับไปหาเมียที่บ้านแล้วซะอีก“ เสี่ยโอมที่นั่งพิงโซฟาเอาขาพาดกับโต๊ะตัวเตี้ยตรงหน้าอยู่พูดขึ้น แต่พอไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเงยหน้ามามอง “ นึกว่า…” เสี่ยอศิรสตั้นไปที่เห็นว่าคนที่เดินเข้ามาไม่ใช่เพื่อนเขา แต่เป็นพนักงานสาวน้อยหน้าใสคนหนึ่งแทน“ คุณเป็นพนักงานของที่นี้หรือครับ “ เขารีบดีดตัวขึ้นนั่งหลังตรง แล้วจ้องเขม็งไปที่เป้าหมายตรงหน้า“ ใช่ค่ะ ฉันพึ่งจะมาทำงานที่นี้วันแรก ถ้าบังเอิญทำอะไรผิดพลาดต้องขออภัยด้วยนะคะ “ครีมหอมโค้งตัวแล้วยิ้มให้ชายหนุ่มตามมารยาท จากนั้นจึงหันไปสนใจโต๊ะเครื่องดื่มที่อยู่มุมห้อง “ อะ! รอเพื่อนผมมาแล้วค่อยให้มันชงก็ได้ครับ ส่วนคุณมานั่งตรงนี้ดีกว่า “ ชายหนุ่มบอกทั้งยังใช้ฝ่ามือตบที่โซฟาตรงที่ว่างข้าง ๆ เขา หญิงสาวก็ขหมวดคิ้วให้กับคำเชิญ“ แต่นี้มันหน้าที่ดิฉันนิค่ะ “ “ แต่ผมสั่
“ คุณมายุ่งอะไรด้วย คุณไม่ใช่ฉัน คุณจะไปเข้าใจอะไร “ครีมหอมทั้งพูดแล้วยังน้ำตาไหล เล่นเอาคนแบบเสี่ยโอมไปไม่เป็น“ น้องมีอะไรไม่สบายใจหรือ ระบายออกมาให้พี่ฟังก็ได้ พี่สัญญาว่าจะไม่เอาไปพูดต่อ “ “ คุณจะไปรู้อะไร คุณเป็นคนรวยพ่อแม่ก็น่าจะรักคุณ ไม่เหมือนกับฉัน เกิดมาแม่ก็เกลียด คุณตาที่เป็นที่รักของฉันก็ตายจาก แถมพอมาอยู่กับพ่อ พ่อก็ไม่ได้ต้องการฉันด้วยซ้ำ ฉันมันเป็นส่วนเกิน “ หญิงสาวพูดไปร้องไห้ไป แล้วหมอบหน้าลงบนโต๊ะ เล่นเอาคนที่ถามรู้สึกผิดไปตาม ๆ กัน “ โอ๋ ๆ ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอกนะครับน้อง “ สิ่งเดียวที่เขาทำได้ตอนนี้ก็คือการช่วยปลอบใจ เสี่ยโอมนั่งปลอบใจหญิงสาวจนปาเข้าไป 4 ทุ่มเขาจึงตัดสินใจอุ้มเอาตัวเธอ ออกไปที่รถของเขา จากนั้นก็เอาแต่ยืนจ้องหน้าเธอ“ เมาเหมือนหมาเลยรู้ไหม นี่ถ้าคนที่ท้าเธอดื่มไม่ใช่ฉัน เธอคงเสียตัวไปแล้ว” ชายหนุ่มพูดชื่นชมตนเอง ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเขาเองก็หวังเช่นนั้นเหมือนกัน ถ้าไม่ติดว่าสงสารป่านนี้คงได้ขึ้นสวรรค์กันไปแล้ว “ คุณจะพาฉันไปไหน “ครีมหอมที่พอจะมีสติอยู่บ้างพึมพำออกมา เมื่อเห็นว่าเสี่ยโอมขึ้นมานั่งอยู่บนรถ ข้างเธอ“ แล้วบ้านของน้องอยู่ไห
“ คุณส่งฉันเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ “ เมื่อเห็นหญิงสาวจะลงจากรถ เสี่ยโอมก็อ้อมมาเปิดประตูให้เธอ แถมจะช่วยพยุงเธอลงมา แต่เธอก็ปฏิเสธเขาเสียก่อน “ ว๊ายตายแล้ว หายไปทั้งคืนแต่กลับมาพร้อมผู้ชาย “ เสียงของคิตตี้ดังออกมาจากประตูรั้ว“ไหน ขอดูหน้าผู้ชายที่พาแกไปหน่อยสิ หล่อ..!” คิตตี้ที่เดินออกมา เจอหน้าของเสี่ยโอมเข้า ก็ถึงกับอุทานไปตามประสายายครีมหอมมันหาผู้ชายหล่อขนาดนี้มาจากไหน“ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อคิตตี้นะคะ โสด บ้านรวยค่ะ “ พอคิตตี้เห็นว่าครีมหอมไม่สนใจเธอ แถมยังเดินหนีเข้าบ้านไปแล้ว เธอจึงรีบเดินเข้ามาเสนอตัวต่อชายหนุ่ม“ อืม ผมต้องขอตัวกลับก่อนครับ “ “ อ้าว ทำไมถึงรีบกลับจังเลยล่ะ แล้วแบบนี้เราสองคนจะมีวาสนาได้พบกันอีกหรือเปล่า “ เธอพูดทั้งยังเดินตามหลังเขาเพื่อรอเอาคำตอบ ซึ่งตอนเขาตอบกลับมา เธอก็เขินจนตัวบิด“ แน่นอนครับ เราจะได้เจอกันอีกแน่นอน “ “ ว่ายังไงครับคุณเสี่ย เรียกผมมาแต่เช้าเลย “ หนึ่งเดียวเดินเข้ามาก็แซวเพื่อนเลย เสี่ยโอมก็รีบหมุนเกาอี้หันมามองหน้าเพื่อนในคราบลูกน้อง“ เตรียมเอกสาร ฉันจะไปทวงหนี้เกลวาดี “ “ อืม จะยึดบ้าน ที่ดิน หรือ บริษัทดีล่ะครับเสี่ย “ “ ล
“ นายท่านทั้งสองคะ มีคนมาหาค่ะ “ พุดตานวิ่งเข้ามา ร้องเรียกนายทั้งสอง“ ใคร?” มาลาลัยถามเสียงดัง เพราะยังโกรธสามีอยู่“ เขาบอกว่าเขาคือ เสี่ยโอม อศิร ศิลาหัตร์ทัย บอกว่าจะมาทวงหนี้ค่ะ “ “ ห๊ะ! หนี้อะไร? ฉันจำได้ว่าไม่เคยไปกู้ยืมเงินใครนะ “ คงยุทธคิ้วตก และ อุทานออกมา ก่อนจะหันมามองหน้าของภรรยาที่รักของเขา ซึ่งกำลังมีสีหน้าแปลกไป“ อย่าบอกนะว่าคุณ” มาลาลัยเอาแต่หลบหน้าผัว หญิงวัยกลางคนรีบปลีกตัวเดินกลับเข้าบ้านไปก่อน โดยมีสามีของเธอเดินตามหลัง เพื่อจะไปดูว่าใครกันแน่ที่มาหา “ เสี่ยโอม อศิระ? อย่าบอกนะว่าเป็นคนเดียวกับ..” ครีมหอมนึกคิด ก่อนจะตาเหลือกกว้าง ผู้ชายที่เธอพบเมื่อคืน เป็นถึงเจ้าหนี้ของพ่อเลยหรือ? “ จะเป็นไปได้ยังไงครับ ผมไม่เคยรู้จักกับคุณพ่อของคุณด้วยซ้ำ จะไปยืมเงินตั้งหลายสิบล้านโดยไม่รู้ตัวได้ยังไง “ คงยุทธได้ยินเหตุผลที่เสี่ยโอมมาที่นี้ เขาก็รีบร้องอุทานยาวออกมาอย่างหัวเสีย ลำพังเรื่องวุ่นวายในบริษัทก็ปวดหัวพอตัวอยู่แล้ว นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันอีก เขาคิดแล้วก็หันไปหาภรรยาของเขา เสี่ยโอมได้ยินเช่นนั้น เขาก็กระดิกนิ้วให้ลูกน้องคนสนิทส่งซองเอกสารให้คงยุทธได้ตรวจสอบ “ ผมเอ
“ ยกลูกสาวของคุณให้กับผม “ “ ได้ค่ะ “ คิตตี้รีบตอบกลับข้อเสนอทันที เพราะตู่เอาเองว่าเขาหมายถึงตัวเธอ แล้วเธอยังคิดว่าถ้าหากเธอได้เป็นเมียเขาเธอก็ต้องสบายแน่นอน ส่วนคนเป็นแม่ได้ยินแบบนั้น ก็รีบลุกมายืนข้างลูกสาวด้วยความดีใจ คาดหวังจะได้ลูกเขยรวยโดยไม่มองหน้าคนเป็นผัวแม้แต่นิดเดียว“ ไม่ได้นะ คุณจะเอาลูกสาวผมไปทำไม “ คงยุทธรีบคัดค้าน ผ่านสายตาเมียที่ขัดใจ“ เฮ้อ ผมคงไม่เอาลูกสาวคุณไปกดขี่ข่มเหงหรอกครับ ผมก็แค่พอใจในตัวเธอ ก็เลยอยากได้เป็นเมีย เก็บไว้ขัดดอกเล่นก็เท่านั้น ถ้าคุณใช้หนี้หมดผมจะส่งเธอคืนให้ก็ได้ “ “ แล้วคุณจะคัดค้านทำไมคะ ดีเสียอีกเราจะได้มีเวลาหาเงินมาใช้หนี้ แถมลูกของเราก็สบายอีกไม่ต้องลำบากอะไร “ มาลาลัยพูดเพื่อให้ผัวคิด ต่างจากผัวของเธอที่ไม่รู้ว่าเมียเอาสมองส่วนไหนคิด ถึงอยากให้ลูกสาวไปเป็นเด็กขัดดอกให้เขา“ ใช่ค่ะ หนูเต็มใจนะคะคุณพ่อให้ไปอยู่กับเสี่ยโอมวันนี้เลยก็ได้ “ คิตตี้พูดขึ้นอย่างกะดี้กะด้า คนเป็นพ่อถึงกับกุมขมับ “ ทำไมลูกถึงพูดแบบนี้ เราเป็นผู้หญิงนะคิตตี้ “ “ แล้วคุณพ่อมีเงินใช้หนี้เสี่ยโอมวันนี้ไหมล่ะคะ แล้วมีบ้านหลังใหม่ให้คิตตี้กับแม่อยู่หรือยัง “ คงยุท
“ อ้าวเคเปอร์ กลับมาแล้วทำไมถึงไม่เข้าไปในบ้าน “คงยุทธ ที่เดินออกมา หวังจะมาคุยเรื่องเสี่ยโอมกับครีมหอม แต่พอเห็นลูกชายเข้าก็เลยร้องทัก แล้วเดินเข้ามาหาทั้งสอง “ ผมก็แค่อยากมาดูหน้าน้องสาวคนใหม่ของผมก็เท่านั้นครับ ว่าแต่คุณพ่อเป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานแข็งแรงดีใช่ไหมครับ “ “ จะไม่เหลือแรงแล้วต่างหาก ถ้าแกไม่รีบกลับมาช่วยบริหารบริษัทเนี่ย รู้ไหมว่าใกล้เจ๊งเต็มทนแล้ว “ “ โห่พ่อครับ ผมก็กลับมาให้แล้วนี่ไง” สองพ่อลูกยืนคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วจากนั้นคนเป็นพ่อก็ชวนลูกทั้งสองให้เข้าบ้านไปกินข้าวด้วยกัน“ พวกเราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ ครีมด้วยนะ “ คงยุทธพูดเสร็จก็เดินหันหลังกลับเข้าบ้านไปก่อน ส่วนเคเปอร์หันมามองหน้าน้องสาวที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนคนเป็นทุกข์“ เป็นอะไรหรือเปล่า ?” คำถามของพี่ชาย ทำให้ครีมหอมรีบส่ายหน้าและเดินตามคนเป็นพ่อเข้าไปในบ้าน“ นี่ กินเยอะ ๆ น่ะครีมหอม “ มาลาลัยตักเนื้อให้กับครีมหอมทั้งยังพูดจาหวานย้อยอย่างกับว่ากินยาลืมเขย่าขวด ต่างจากคนเป็นลูกสาวที่ทำปากงุบงิบเหมือนกำลังพยายามหักห้ามหมาในปากไม่ให้วิ่งออกมาชนคนอื่น “ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูพูดดีกับมัน เสี่ยโอมเลือกมั
“ จะไปไหนล่ะจ๊ะน้องสาว ให้พวกพี่ไปส่งไหม “ แต่ระหว่างนั้น ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมีกลุ่มชายฉกรรจ์เดินเข้ามาดักทางเดินเธอไว้“ ไม่เป็นอะไรค่ะ ฉันกลับเองได้ หลีกทางให้ฉันหน่อยนะคะ “ ครีมหอมพยายามพูดดี ๆ กับพวกมัน แต่หนึ่งในพวกมันกลับไม่ยอม มันเข้ามาดึงแขนเธอเอาไว้“ ไม่สิ!อย่าเพิ่งกลับ ไปเล่นกับพวกพี่ ๆ ก่อนเถอะน่ะ “ “ ปล่อย! “ครีมหอมรีบสะบัดแขนของตัวเองออกจากการรัดกุม ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าพวกมันพยายามเข้ามายืนอ้อมล้อมเธอไว้“ พวกคุณจะทำอะไรฉัน ฉันไปทำอะไรให้พวกคุณ เราไม่เคยรู้จักกันนะคะ “ “ ก็จะได้รู้จักกันวันนี้ไงจ้ะน้องสาว “ “ ปล่อยน่ะ ปล่อย อย่ามาจับฉัน “ “ พวกมึงทำอะไรกันนะ “ “ คุณ!? “ “ มึงเป็นใคร “ ชายหนุ่มผู้มาใหม่สร้างความสนใจให้กับพวกนักเลง ครีมหอมจึงรีบสะบัดตัวออกแล้วเอาตัวรอดไปยืนข้าง ๆ ชายคนนั้นก่อน“ พวกมึงนั่นแหละ มายุ่งอะไรกับคนของกู “ พวกนักเลงที่มันเห็นว่าชายคนนี้รู้จักกับหญิงสาวก็จึงรีบถอยไปด้วยความกลัว“ พวกมันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอใช่ไหม “ ชายหนุ่มหันมาพูดกับเธอ“ ค่ะ ฉันยังไม่เป็นอะไร “ ครีมหอมพูดแล้วรีบถอยห่างจากเขา เพราะชายที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ ก็คือผู้ชายที่
แก๊ก เสียงเปิดประตูดัง ร่างบางที่นอนเล่นจนเผลอหลับรีบดีดตัวลุก“ ใครนะ? “ เธอร้องถามไปก็ไม่มีเสียงตอบรับ จึงเดินออกมาดู “ เสี่ย! ครีมตกใจหมดนึกว่ากลับไปแล้ว“ เธออุทานเมื่อเจอเขายืนอยู่“ เสี่ยแค่ไปหาซื้อของมาน่ะ “ เขาบอกพร้อมยื่นถุงสีดำให้เธอ ครีมหอมรับมาแล้วเปิดดูก็ต้องตาเหลือกโผนในถุงที่เขายื่นให้มีถุงยางอนามัยในนั้นตั้งยี่สิบกว่ากล่อง “ พรุ่งนี้วันอาทิตย์หนูไม่มีเรียนสินะ “ เขาพูดทั้งที่ยังก้มหน้าอยู่ ครีมหอมขนลุกซู่ ให้ตายสิเขาเหมือนเสือที่อดเนื้อมาหลายปีเลย เขาจะขย่ำเธอมั้ยเนี้ย“ แต่นี่มันดึกแล้ว เรานอนกันก่อนเถอะนะคะ ครีมง่วงแล้ว “ เธอที่เริ่มกลัวจึงเปลี่ยนเรื่อง เสี่ยโอมเหลือบมองเธอแล้วทรุดตัวนั่งลงกับพื้น“ โอ้ย ๆ “ เขาร้องโอดโอยออกมาเหมือนเจ็บปวดมาก ครีมหอมก็รีบคุกเข่าลงมาดูเขา“ เสี่ย เสี่ยเป็นอะไร เจ็บตรงไหนคะ ไปทำอะไรมา ไปหาหมอไหมคะ อ๊า“ หญิงสาวเผลอร้องครางออกมาเมื่อเขาสอดมือเข้าไปใต้กางเกงขาสั้นของเธอ“ เสี่ย? “ “ ไม่ต้องไปหาหมอหรอก เพราะไม่มีใคร รู้จักร่างกายพี่ดีเท่าหนูอีกแล้ว “ เขาพูดจบก็จับตัวเธอให้มานั่งที่ตักของเขา “ เสี่ย หลอกหนูเหรอ“ เธอกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่า
โรงแรมเสี่ยโอมเดินมาส่งครีมหอมจนถึงหน้าห้องพัก “ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว อาบน้ำแล้วนอนเสียน่ะตัวเล็ก “ มือหนาเอื้อมขึ้นยี้ผมน้องอย่างหมั่นเขี้ยว ก่อนจะหันหลังเตรียมจะเดินกลับ แต่โดนตัวเล็กจับห้ามไว้“ จะไปง่าย ๆ แบบนี้เลยเหรอคะ “ เขาหันมาพยายามกลั้นยิ้ม“ อืม หนูจะได้รีบพักผ่อนไง หรือว่าครีมอยากจะได้อะไรหรือเปล่า “ ครีมหอมมองคนพูดสีหน้าบูดบึ้ง นี้เขาชินชากับการที่เธอไม่ให้แตะต้องไปแล้วเหรอ“ แล้วเสี่ยจะไปนอนที่ไหน จะทิ้งหนูให้นอนคนเดียวเหรอคะ” เธอพูดกับเขาเสียงออดอ้อน “ ก็พี่เห็นว่าครีมเหนื่อย พี่ก็เลยไม่อยากจะกวนแล้ว “ เขายังคงตีเนียนแกล้งน้องต่อ“ แต่หนูอยากให้กวน “ “ ห๊ะ “ “ ครีมหมายถึง เสี่ยเองก็เหนื่อยเหมือนกัน อย่ากลับเลยนะคะ เดี๋ยวครีมจะยอมให้นอนที่เตียงด้วย “ เธอพยายามพูด พร้อมกับส่งชิกทางสายตาเพื่อบอกเขา คนฟังได้ยินก็เผยยิ้มปนขันออกมา“ แต่ถ้าให้พี่นอนบนเตียงด้วย พี่จะไม่นอนเฉย ๆ นะครับ “ ครีมหอมเผยยิ้มอาย ๆ ให้เขา“ ก็ไม่เป็นไรมั้ง หมั้นไว้แล้วนิ ครีมไม่อยากนอนคนเดียวแล้วค่ะ คืนนี้เสี่ยนอนกับครีมนะคะ “ เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้า นี้เราพูดอะไรออกไป เธอคิดก็นึกอาย แต่จะให
เสี่ยโอมก็รีบคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ“ เสี่ยโอม .” “ พี่รู้ว่าที่ผ่านมาทุกอย่างในอดีตของพี่มันทำให้ครีมเจ็บปวด รวมถึงความเอาแต่ใจอยากได้ครีมในตอนแรกด้วย แต่ตอนนี้พี่รักครีมจริง ๆ น่ะ ครีมยอมให้พี่ชดใช้ให้ครีมได้มั้ย “ คนพูดยกแหวนขึ้นมาต่อหน้าเธอ“ พี่ขอชดใช้ด้วยคำสัญญาว่าจะอยู่รักและดูแลครีมไปตลอดชีวิตของพี่เลย จนกว่าพี่จะตายไปจากโลกนี้ “ “ เสี่ยอย่าพูดเรื่องตายได้มั้ย ครีมเคยจะเสียเสี่ยไปรอบหนึ่งแล้ว ครีมไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีก “ “ ถ้าอย่างนั้นครีมคงต้องมาเป็นเมียพี่ มาดูแลพี่แล้วละสิ เพราะถ้ามีครีมอยู่ข้าง ๆ พี่ พี่คงจะอายุยืนยาวเป็นพันเป็นหมื่นปีแน่นอน “ คำพูดที่แสนจะโอเวอร์ของเขาได้ทำให้ครีมหอมยิ้มออกมา เธอมองเขาด้วยความซาบซึ้ง ในสายตาเขาคงเห็นเธอเป็นยาวิเศษเลยสินะ “ ครีม…” เมื่อเห็นว่าน้องเงียบไปนาน เสี่ยโอมจึงเรียกเพื่อสะกิดไม่ให้น้องลืมรับแหวนจากตัวเอง ครีมหอมเห็นแบบนั้นก็พยักหน้าแล้วยื่นมือข้างซ้ายของเธอออกมาให้เขา เสี่ยโอมจึงบรรจงสวมแหวนเก้ากะรัตที่ทำมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ ลงหมั้นหมายไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายของเธอ เขาลุกขึ้นแล้วสวมกอดเธอด้วยความดีใจ“ เย้!! เพื่อนกูก็มีเมียเป็นต
ครีมหอมเดินชื่นชมดอกไลแลคในมือออกมาจากร้าน ก่อนที่เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอจะดังรัว ๆ มือเล็กรีบล้วงมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก็เห็นว่าป้าชลลี่ส่งข้อความมาหาเธอ [เป็นเรื่องแล้วครีม! ] [มาหาป้าด่วน!][@โลเคชั่น]“ ห๊ะ เกิดอะไรขึ้น “ เธออุทานด้วยความตกใจ แล้วรีบวิ่งไปตามโลเคชั่นที่ชลลี่ส่งมาให้ ด้วยความเป็นห่วง ใครทำอะไรให้ป้าชลลี่ของเธอหรือเปล่า “ แถวนี้เหรอ “ ตากลมหยุดมองที่โทรศัพท์ในมือ เพราะตอนนี้เธอมาถึงที่ตามในโลเคชั่นแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ อย่างสงสัย แถวนี้เป็นชายหาด ไม่ไกลจากที่พักของเธอสักเท่าไหร่นัก แต่เธอพึ่งจะได้สังเกตว่าที่ชายหาดแห่งนี้เต็มไปด้วยดอกไลแลคสีม่วงที่เธอตามหา ซึ่งมันถูกตบแต่งประดับประดาสวยงามเต็มชายหาดไปหมด“ ใครจะขอสาวแต่งงานเนี้ย “ เธอบ่นออกมาเพราะเห็นว่าเขาจัดดอกไม้เหมือนกับอยู่ในงานแต่งเลย เธอเลยลองก้าวขาเดินไปตามทางที่ทั้งสองฟากฝั่งมีดอกไลแลคประดับบนพื้นไปจนสุดทาง ร่างเล็กยืนมาหยุดอยู่ที่ซุ้มดอกไม้ ที่มีผ้าขาวปิดอยู่ เธอมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครจึงถือวิสาสะขยับเข้าไปดมกลิ่นดอกไลแลคสีม่วงที่เธอคิดถึง “ อืม หอมจัง ใครกันนะที่เป็นผู้หญิงผู้โชคดีคนนั้น คนที่ทำแบ
5 เดือนต่อมา “ ทำไมอาทิตย์นี้ถึงไม่มา “ ครีมหอมบ่นพึมพำอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนแล้วจ้องมองไปที่โซฟา เพราะปกติอศิรจะชอบบินมาหาทุก ๆ วันศุกร์แล้วก็ไปรอรับเธออยู่หน้าที่เรียนทุกสัปดาห์ จากนั้นก็จะมานอนเฝ้าเธอที่โซฟาหน้าห้องนอนตลอด แต่วันนี้ก็วันเสาร์แล้ว เขายังไม่โผล่หน้ามาเลย “ หรือว่าจะถอดใจไปแล้วหรือเปล่า “ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้า เพราะในใจเธอก็กำลังคิดที่จะใจอ่อนให้เขาแล้ว เนื่องจาก 5 เดือนที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยแตะต้องตัวเธอ แถมยังคอยดูแลเธอไม่ห่าง ไม่ว่าจะไปรับถ่ายแบบที่ไหนเขาก็จะตามไปเฝ้า คอยคุ้มกันเธอจากคนที่ไม่ประสงค์ดี ถ้าไม่อย่างนั้นเส้นทางนางแบบของเธอคงจะไม่ง่ายหรอก อาจจะโดนหลอกไปทำไม่ดีไม่ร้ายแล้วก็ได้“ หรือว่าเราจะเล่นตัวมากเกินไป …ฮือ ไม่น่า พี่เขาอาจจะติดงานก็ได้“ เธอพยายามคิดบวก แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเขาทิ้งเธอไปแล้วหรือเปล่า ความคิดของเธอตีกันไปมา “ ออกไปข้างนอกดีกว่า จะได้ไม่คิดมาก “ เธอรีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาใส่ แล้วก็เดินออกไปจากโรงแรม “ อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงกลิ่นดอกไลแลคขึ้นมา “ ครีมหอมเมื่อเดินมาถึงหน้าร้านขายดอกไม้ ก็คิดถึงดอกไม้ที่เสี่ยโอมเคยให้เธอ“ สวัสดีค่ะลูกค้
“ ได้แล้วครับ ทุกคนทำดีมาก เลิกกองได้ “ ผู้กำกับสั่งทุกคนก็กับสู่ภาวะปกติรีบพากันเก็บข้าวของ รวมถึงครีมหอมด้วยเช่นกัน เธอเองก็กำลังรีบจะเดินกลับขึ้นมายังที่พัก “ เดี๋ยวน้องครีม “ ผู้กำกับเดินเข้ามาหาเธอ“ วันนี้น้องสวยมากเลย แถมยังตีบทได้ดี เล่นรอบเดียวผ่าน พี่ว่าอนาคตหนูคงไปได้ไกลแน่เลย “ ครีมหอมจ้องคนตรงหน้าพร้อมกับความรู้สึกแปลก ๆ ทำไมผู้กำกับถึงมองเธอด้วยสายตาแบบนี้ เขามองเหมือนเธอเป็นอาหารของเขาเลย “ เย็นนี้น้องไปกินข้าวกับพี่ได้มั้ยครับ เผื่อว่าอนาคตเราอาจจะได้ร่วมงานกันอีก “ ไม่พูดเฉยเขายื่นมือมาแตะบ่าของเธอ จนครีมหอมสะดุ้ง เธอรู้สึกกลัวจนทำตัวไม่ถูก ดีที่มีมือใหญ่ที่คุ้นเคยเดินเข้ามาชิดเธอแล้วปัดมือไอ้ผู้กำกับสุดหื่นนี้ออกให้ เธอรีบหันไปจ้องหน้าเขาในเวลาเดียวกันกับที่อศิรก็เอาเสื้อคลุมของเขามาคลุมใส่ให้เธอ แล้วดึงเธอไปหลบข้างหลัง “ ทำอะไรครับ ผมเห็นหลายรอบแล้วน่ะ “ อศิรที่สังเกตตั้งนานแล้วว่าผู้กำกับคนนี้มองเมียของเขาแปลกไป แถมยังพยายามจะแตะตัวเธอหลายครั้งเวลาเข้าไปแนะนำงาน “ คุณเป็นใครยุ่งอะไรด้วย “ “ ผมเป็นผัวเธอ “ เขาตอบสั้น ๆ ทำให้ไอ้ผู้กำกับที่ตัวเล็กกว่าเขารีบกลืนน้
โรงแรม“ กลับไปได้แล้ว “ เมื่อครีมหอมเดินมาถึงห้อง เธอก็พยายามจะปิดประตูใส่เขา แต่คนพี่ก็เอาแขนดันประตูเอาไว้ “ ครีม พี่ขอโทษ “ เสียงทุ้มพูดออกมาอย่างสำนึกผิด ทำให้คนที่พยายามใช้แรงปิดประตูต้องผ่อนแรงลง แล้วหยุดฟังเขา“ ขอโทษ? ขอโทษอะไร หรือว่า ไปทำอะไรผิดมาอีก “ เขาส่ายหน้า“ พี่แค่อยากขอโทษ ขอโทษทุกเรื่องที่เคยทำให้ครีมเสียใจ ครีมจะไม่ยกโทษให้พี่ก็ได้ แต่ขออย่าผลักไสพี่ได้ไหม ขอให้พี่ได้แก้ตัวหน่อยจะได้มั้ยคะ “ ทั้งคำพูดและแววตาที่อ้อนวอนขอความเห็นใจของเขาที่หวังให้เธอใจอ่อน แต่ครีมหอมก็ไม่ได้ตอบอะไรเขานอกเสียจากเดินหันหลังเข้าไปในห้อง แบบนี้ไม่รู้ว่าใจอ่อนให้แล้วหรือเปล่า แต่เสี่ยโอมก็ยิ้มดีใจ แล้วก็รีบเดินตามตัวเล็กของเขาเข้าไปข้างใน“....” ครีมหอมหันมามองค้อนเขาทันทีเมื่อเขากำลังจะเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอ “ เอ้อ พี่แค่เดินเข้ามาส่งเฉย ๆ เดี๋ยวพี่นอนอยู่ข้างนอก ตรงโซฟา “ คนโดนดุรีบแก้ตัว เพราะกลัวว่าเจ้าของห้องจะไล่เขาให้ไปจากเธออีก ขายาวถอยออกมาหนึ่งก้าว แล้วปล่อยให้หญิงสาวปิดประตูห้องนอน “ แกยิ้มอะไรเนี้ย! “ หญิงสาวปรามตัวเองเมื่อเผลอยิ้มคนเดียว “ จะคอยดูก็แล้วกัน ว่าถ้าไม่
หญิงสาวนั่งจ้องโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ ในจอขึ้นเป็นข้อมูลเบอร์โทรของ เสี่ยโอม คนที่เงียบหายไปเป็นอาทิตย์ ๆ แล้วไม่คิดจะติดต่อมาเลย “ คนใจร้าย “ เธอบ่นพึมพำจ้องไปที่โทรศัพท์ เพราะคิดว่าเขาจะโทรหาเธอบ้าง แต่กลับไม่เลย“ ครีม ๆ มานี่หน่อยสิ “ สักพักเพื่อนของหญิงสาวที่เรียนในห้องเรียนเดียวกัน ก็เดินเข้ามาดึงแขนเธอออกไปจากห้อง “ อะไรเนี่ย “ พอลงมาจากตึกเรียน เธอก็เห็นว่าอศิรกำลังยืนพิงรถหรู พร้อมกับรอยยิ้มมองมาที่เธอ เขากำลังรอเธออยู่“ มาทำไม” แต่ด้วยที่ยังโกรธเขาที่ชอบมาเล่นกับใจของเธอ ต่อให้ใจจะคิดถึงแค่ไหนปากก็ยังพูดดีด้วยไม่ได้ “ พี่คิดถึงขอมาหาหน่อยไม่ได้เหรอ “ เขาพูดด้วยแววตาออดอ้อน ทำเอาเพื่อนสาวชาวอังกฤษที่แม้ฟังทั้งสองคุยกันไม่ออก แต่ก็เขินแทนเพื่อนจนตัวบิด“ เขาเป็นใครหรือ ?แฟนแกเหรอ” เพื่อนสาวได้ถามกับครีมหอมเป็นภาษาของเธอ“ ใช่ครับ ครีมเป็นแฟนของผม “ เสี่ยโอมที่ได้ยินคำถามก็รีบมึนตอบแทน ทำให้ครีมหอมมองตาขวางมาใส่เขาอย่างไม่พอใจ “ ไม่ใช่ เขาก็แค่คนบ้าคนหนึ่ง “ เธอรีบหันมาบอกกับเพื่อน แต่เพื่อนที่ดูออกว่าทั้งสองคนคงมีเรื่องผิดใจกันจึงขอตัวแยกกันไป“ ถ้างั้นฉันขอกลับก่
2วันต่อมา ที่สตูดิโอ“ ดีมากลูกสาว นั่งลงไปเลยลูก นั่งตักเลย “ ชลลี่ที่กำลังยืนกำกับครีมหอมในการถ่ายแบบชุดนอนคู่รัก กับนายแบบชื่อดังคนหนึ่ง เพราะเธอไปสะดุดตาเจ้าของแบรนด์ก็เลยถูกจ้างมาทำงานนี้ ครีมหอมลังเลนิดหน่อยที่จะทำตาม แต่เพื่อความเป็นมืออาชีพเธอก็ต้องยอมทำ โดยไม่คิดอะไร “ อุ้ย! “ ชลลี่อุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะตอนนี้คนที่คิด กำลังเดินมาทำตาเหลือกอย่างไม่พอใจ มายืนอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง“ น้องทำงานอยู่นะจ้ะ “ ชลลี่หันไปพูดกับเสี่ยโอมที่ยืนกอดอกคิ้วขมวดอยู่ให้ใจเย็นลง เพราะถ้าเขาใจร้อนขึ้นมา จากที่ครีมหอมกำลังจะปัง ได้พังเป็นแน่ “ ครีม ผู้ชายคนนั้นรู้จักกับเธอหรือเปล่า “ นายแบบที่อยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาว ถามเมื่อเขารู้สึกว่าตนเองได้รับรังสีอำมหิตแรงมากส่งมาจากผู้ชายตัวสูงคนนั้น เขาสะกิดบอกเธอให้หันไปดู “ ยังไม่กลับไปอีกเหรอ? “ แต่พอเธอหันไปเห็นเขา ก็บ่นออกมาเพราะตัวเธอคิดว่าเขากลับไปนานแล้ว “ ครีมไม่รู้จักเขาค่ะ พี่อย่าไปสนใจเขาเลย “ เธอบอกกับนายแบบรุ่นพี่ เพื่อไม่ให้เขาเป็นกังวล จากนั้นจึงถ่ายงานต่อจนเสร็จ ครีมหอมเดินขึ้นมาตามบันไดของโรงแรม พร้อมกับแอบเหลือบมองคนข้างหลังที่เขาเอ