แชร์

บทที่ 16 ทะเลเสียวNC

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-06 21:06:48

ราชสีห์ที่ได้ส่งสายตานัยว่า เขาอยากจะเติมเต็มความหวานให้กับนางมะลิ ส่วนตัวเขาเองก็อยากจะลิ้มลองความหวานจากเต้าใหญ่ทั้งสองเต้าของนางมะลิ  นางมะลิที่ใส่ทูพีชสีหวานชมพูโอรส มันดูขับผิวให้นางมะลิดูสว่าง สวยหน้าอกหน้าใจที่ปิด ไม่มิดสะโพกผายก้นงอน

"เพียะ เพียะ"

เสียงมือใหญ่หยาบกร้านของราชสีห์ ฟาดลงไปที่ก้นงอน ราชสีห์ที่จ้องมองไปที่สะโพกงอน ๆ ของนางมะลิเขาใช้มือใหญ่ฟาดลงไปอีกสองครั้งอย่างแรงด้วยความหมั่นเขี้ยว เขาอยากจะจับนางมะลิกระแทกใจจะขาดความรู้สึกของเขา ที่มันเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น เขาส่งสายตาหยาดเยิ้มที่แสดงออกถึงความต้องการของเขา อย่างบ้าคลั่ง

"โอ๊ย..นายหัวตีก้นมะลิทำไมจ๊ะเจ็บนะ"

"แล้วใครใช้ให้มึงมายืนอ่อยกูแบบนี้ล่ะ"

"ใครอ่อยนายหัวกัน นายหัวเป็นคนเรียกมะลิให้ไปหา"

ราชสีห์นำมือใหญ่หยาบกร้านสัมผัสไปที่ก้นงอน ๆ ใหญ่ ๆ ทั้งสองข้างของนางมะลิ เขาเห็นแล้วพึงพอใจมาก ผิวสีน้ำผึ้งที่เนียนสวย ราวกับทรายละเอียด เขาอยากจะสัมผัสทุกส่วนของมัน นับวันที่มันโตเป็นสาวมันยิ่งสวย โดยที่มันไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ผู้ชายแทบทุกคน มองมาที่มันก็แทบคลั่งรวมทั้งเขาด้วย

"มะลิต่อจากนี้ไปมึงห้ามไปแต่งตัวแบบนี้ให้ใครเห็นเด็ดขาดนอกจากกูคนเดียว"

"มะลิไม่กล้าแต่งหรอกจ้ะ เขินจะตายอยู่แล้วเนี่ย"

"งั้นมึงลงไปเล่นน้ำกับกูไหม"

"ไปสิจ๊ะ นานมากแล้วที่มะลิไม่เห็นทะเลแบบนี้"

ยังไม่ทันได้ขาดคำ ราชสีห์เห็นนางมะลิวิ่งแจ้นลงทะเลไป ราวกับเด็กที่เห็นของเล่นที่ถูกใจ ราชสีห์ก็ได้แต่ยิ้มเล็ก ๆ พร้อมส่ายหัวไปมาและแอบยิ้มมุมปาก ราชสีห์คิดตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ที่เขาเริ่มรู้จักเป็นห่วงคนตรงหน้าและใส่ใจมันขนาดนี้

"นางมะลิมึงวิ่งให้มันระวังโขดหินหน่อย"

"ไม่ต้องห่วงหรอกจ้าโขดหินต้องระวังมะลิแทน"

ราชสีห์เห็นดังนั้นก็เกิดเป็นห่วง รีบเดินตามนางมะลิไปที่ชายทะเลบรรยากาศที่ดีราชสีห์เองก็นานมากแล้ว ที่เขาไม่ได้สัมผัสน้ำทะเลแบบนี้เขาเองก็รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข ขณะที่นางมะลินั่งอยู่ในน้ำเกือบถึงอกราชสีห์ค่อยๆเข้าไปใกล้โอบกอดนางมะลิจากด้านหลังราชสีห์จูบต้นคอของนางมะลิเบาๆสองมือหนาใหญ่หยาบกร้านค่อยๆประคองก่อนเอวคลอดกิ่วของนางมะลิ

"มึงยิ่งโตยิ่งสวยนะนางมะลิ"

"ฉันสวยจริงเหรอจ๊ะ"

"ไม่จริงหรอกกูโกหกมึง"

"โถ่ นายหัวก็ไม่รักษาน้ำใจมะลิเลยเหรอจ๊ะ"

"เอาเป็นว่ามึงดูดีแล้วกัน"

"นายหัว ไม่ปล่อยให้มะลิเล่นน้ำสบายตัวหน่อยเหรอจ๊ะ เอาแต่ยืนกอดมะลิแบบนี้มะลิไม่ได้เล่นน้ำพอดีจ้ะ"

"กูไม่อยากเล่นน้ำแล้วอ่ะกูอยากเล่นกับมึง"

มะลิได้ยินคำพูดหยาบโล้นจากนายหัวราชสีห์ของเธอก็รู้สึกตัวร้อนผ่าวแก้มแดงจนสุกเปล่ง เธอไม่เคยชินกับคำพูดแบบนี้ของนายหัวราชสีห์เลยแม้ว่าช่วงนี้เขาจะพูดกับเธอแทบทุกครั้ง มะลิก็ยังรู้สึกเกร็ง ๆ เสมอเมื่อนายหัวใช้ถ้อยคำแบบนี้กับเธอ

"นายหัวจ๊ะ อย่าล้อเล่นกับมะลิแบบนี้สิจ๊ะ"

ราชสีห์ที่เห็นว่ามะลินั้นมันยืนบิดเขินอายม้วน เขาไม่อยากจะทำให้       มันกลัวเขา ราชสีห์คลอเคลียอยู่กับต้นคอสวย เขาก้มลงจูบซ้ำที่ต้นคอแล้วเลื่อนมือข้างหนึ่งจากเอวคอดมาสัมผัสเต้าใหญ่ ๆ ทั้งสองข้างของนางมะลิแทน

"มึงว่า แบบนี้กูล้อเล่นกับมึงหรือเปล่ามะลิ"

"นายหัวจ๋า อย่าทำข้างนอกแบบนี้เลยนะจ๊ะ มะลิกลัวคนอื่นจะมาเห็น"

"ใครจะเห็น น้ำจนจะมิดคอมึงอยู่ แล้วกูก็แค่อยากสัมผัสจุกบนเต้าใหญ่ๆของมึงเท่านั้นเองว่ามันยังอยู่ดีอยู่หรือเปล่า"

"โอว้ ซีด มะ ได้จ๊ะ ไม่ได้"

"เป็นอะไรนางมะลิครางซะดังเชียวครางเลยมะลิกูอยากฟังเสียงของมึง"

ราชสีห์ที่เอาแต่แกล้งนางมะลิอยู่ร่ำไป เขาใช้มือใหญ่หยาบกร้านบี้ขยี้วนไปบนยอดเต้าใหญ่ ๆ ทั้งสองข้างของนางมะลิ ส่วนอีกมือเขาใช้ล็อคเอวคอดไม่ให้มันดิ้นหนีเขา เขาได้ยินเสียงครางกระเส่าของนางมะลิ มันทำให้แก่นกายใหญ่โตของเขากำลังผงาดขึ้น เขารู้ดีว่า เขาไม่สามารถที่จะกินนางมะลิเข้าไปได้ในตอนนี้ สิ่งเดียวที่เขาจะทำก็แค่ระบายความเสียวออกมาเท่านั้น ยิ่งเขาได้ยินเสียงครางกระเส่า มันยิ่งทำให้อารมณ์ในตัวของเขาพลุ่งพล่านราวกับจะระเบิดออก เขาอยากจะปลดปล่อยแล้วสิ

"อ๊าย นายหัวอย่าบอกนะ!!!"

"มึงอยู่นิ่ง ๆ สิกูอยากจะสัมผัสมึงมากกว่านี้"

"แต่กูสัญญา ว่ากูจะไม่ทิมแทงเข้าไปเด็ดขาด"

               "ไม่ได้ทำไหมจ๊ะนายหัวจ๋ามะลิไม่ไหว"

"มึงไหวอยู่แล้วมะลิ"

"ฮืม จ๊วบ จ๊วบ"

ราชสีห์ดอมดมไม่ห่างร่างกายบอบบางที่ชวนหน้าหลงใหล เขาหันหัวของมะลิเอียงคอมาหาเขา แล้วทำการประกบจูบ มือข้างหนึ่งเลื้อยลงไปบดขยี้บนจุกเต้าอวบใหญ่ทั้งสองข้าง อย่างมันมือ เขาจูบนางมะลิด้วยความนุ่มนวล ใช้ลิ้นสัมผัสลิ้นเล็ก ๆ ของนางมะลิ ราชสีห์กำลังจะสอนให้มะลิรู้ถึงรสจูบที่เร่าร้อน เขาจะเป็นคนสอนมันเองทุกอย่าง ท่อนเอ็นแกร่งตอนนี้แข็งโป๊กทะลุกางเกง เขาใช้ท่อนเอ็นเสียดสีสะโพกงาม เขาควักท่อนเอ็นออกจากกางเกงขาสั้น นางมะลิตกใจถึงท่อนเอ็นแกร่งที่เสียดสีไปมา แล้วกำลังคลืบคลานเข้ามาใกล้สะโพกของเธอ ราขสีห์ใช้ท่อนเอ็นแกร่งยัดเข้าไประหว่างขาของนางมะลิ สัมผัสจากทางด้านหลัง ราชสีห์ใช้ท่อนเอ็นแกร่งทิ่มทะลุจากด้านหลังไปด้านหน้าผ่านขางามของนางมะลิ ท่อนเอ็นแกร่งไปเสียดสีกับติ่งของโหนกอวบอูม ทำให้นางมะลิตกใจ แต่เขาสัญญากับมันว่าจะไม่ทิ่มแทงเข้าไปในโหนกอวบอูม เป็นอันขาด เขาเพียงแค่ต้องการระบายความเสียวซ่านของเขาเท่านั้น

“อ๊าย !!! นายหัวจะอุ้มมะลิไปไหนจ๊ะ”

"มึงอย่าส่งเสียงดังสิ เดี๋ยวคนอื่นก็แห่มาเขาคิดว่ากูฆ่ามึงหรอก"

ราชสีห์ตอนนี้เขาเริ่มทนความต้องการที่มีต่อนางมะลิไม่ไหว เขาต้องระบายออกก่อนที่เขาจะหมดความอดทน แล้วจับนางมะลิกดจนมิดด้ามเขาอุ้มนางมะลิขึ้นมาตรงชายฝั่งเล็ก ๆ มีโขดหินใหญ่ใต้ต้นไม้พื้นทรายที่ขาวละเอียด ราชสีวางมะลิลงบนทรายร่างเล็กเลอะเปรอะเปื้อนตัวของเขาและมะลิ ราชสีห์จ้องมองตาสวยสีเทานางมะลิ เขาจมดิ่งไปสู่ห้วงแห่งไฟราคะ ราชสีห์สั่งให้มะลิหันหลังให้กับเขาในท่าคลานสี่ขา

"นายหัวจะทำอะไรจ๊ะทำไมให้มะลิทำแบบนี้"

"มึงไม่ต้องพูดมากแค่มึงทำตามก็พอ"

ราชสีห์ไม่รอช้าใช้มือแกร่งเอามือลูบไล้ไปทั่วร่างกายเล็กอรชร เขาดึงสายเดี่ยวของกางเกงในตัวเล็ก ที่เขาเป็นคนเลือกซื้อให้กับนางมะลิ ด้วยมือของเขาเอง เขาจัดการดันมันออกไปข้าง ๆ ตอนนี้เขาได้เห็นกลีบกุหลาบของนางมะลิอย่างเต็มตา มันทั้งอวบอูมใหญ่โตติ่งสวยของนางมะลิโผล่แลบออกมาจากโหนกอวบอูม สีชมพูน้ำตาลสวยงาม นางมะลิเห็นดังนั้นเธอก็ตกใจจนแทบจะกระโดดหนี แต่ถูกนายหัวที่รู้ทันล็อคขาไว้

"มึงจะหนีกูไปไหนมะลิ"

"นายหัวจ๋า มะลิไม่ได้หนี นะจ๊ะแต่ว่า.."

ราชสีห์ที่เห็นท่าทีของนางมะลิมันดูตื่นกลัว มันยิ่งทำให้เขาตื่นเต้นเสียวกระสัน ราวกับราชสีห์ออกล่าเหยื่อ เขาอยากจะกินนางมะลิเข้าไปทั้งตัวซะเหลือเกิน ราชสีห์ไม่รอช้าขณะที่ล็อคนางมะลิอยู่ในท่าหันหลัง เขาที่ได้แหวกกางเกงในตัวเล็กให้พ้นทาง เขาใช้ท่อนเอ็นเสียดสีเข้าออกจากทางต้นขาของนางมะลิ ใช้มองมือบีบเค้นให้ขาเล็กคับแคบเข้าหากันเพื่อเพิ่มแรงสัมผัส ท่อนเอ็นแกร่งแทงเสียดสีไปมาระหว่างโหนกอวบอูมกับสะโพกส่วย เรื่องขนาดความยาวของเขา ยาวใหญ่ มันทำได้สบายมากเขาเสียวจนเป่าปาก เขาเสียวเหลือเกินกลัวจะอดใจไม่ได้ เขาเห็นรูร่อง อวบอูมสีชมพู อยู่ตรงหน้า แต่เขาก็ต้องอดใจไว้ เขากัดกราบกร๊อบๆจนเห็นเส้นเลือดปูดโปน เค้าครางเสียงทุ้มต่ำด้วยความพอใจ มือเขาที่ล็อคสะโพกนางมะลิอยู่นั้น อีกมือแกร่งหยาบกร้านเลื่อนไปบดขยี้ติ่งเสียว ในร่องอวบอูม โดยการใช้มืออ้อมไปด้านหน้า รอดใต้ท้องเอวคอดของนางมะลิ เขาไม่อยากถึงสวรรค์แค่คนเดียว

"อู้วส์ ซีด นายหัวจ๋า เสียว มะลิเสียว"

"กูอยากให้มึงถึงสวรรค์ มะลิ อาส์ อะ"

มะลิที่ตอนนี้สองมือเล็ก ๆ ได้แต่กำทรายบนพื้น เพื่อระบายความเสียวซ่านจากนายหัวที่มอบให้เธอ เธอได้แต่ครางส่งเสียงกระเส่าที่น่าอายออกมาเธอกลัว และตื่นเต้นว่าจะมีคนอื่นมาเห็น การกระทำที่แสนน่าอายนี้เหลือเกินแต่ตอนนี้เธอก็สุขล้น ราชสีห์ที่ซอยเข้าออกจากทางด้านหลังโคนขาเธอ เขาก็ซอยเร็วขึ้น ถี่ขึ้นแรงขึ้น ส่วนมือที่ใช้ขยี้ติ่งงามของเธอนั้นตอนนี้เธอรู้สึกราวกับกำลังจะเสร็จคามือหยาบกร้านของเขา

"นะ นายหัว..จ๋ามะลิไม่ไหว จะเสร็จแล้ว"

"แตกมาเลยมะลิ แตกมา แตกใส่แท่งกูเลย ซีด"

ราชสีห์ที่เอาแต่ครางต่ำ มือที่เขาใช้ขยี้ตรงร่องอวบอูมเร่งขยี้ ความเร็วขึ้นส่วนเอวของเขาก็ซอยถี่มากขึ้น เขาได้ยินเสียงครางและเสียงกระตุกหงึกๆจากนางมะลิน้ำใสๆไหลออกมาเลอะเปรอะเปื้อนแท่งเอ็นแกร่งของเขาตั้งแต่หัวจรดปลาย เคลือบด้านบน เขาเองก็ไม่แพ้นางมะลิเล่นถูไทยเพื่อตามนางมะลิไปสวรรค์

"ตับ ตับ ตับ เพียะ เพียะ"

"อ๊าย อะ อ้า เจ็บจ๊ะ มะลิเจ็บ"

"เสียวหัวชอบ..โอว์ ซีด พรวด"

ราชสีห์ชักมือออก หลังจากเขาว่านางมะลิเสร็จสุขสมไปถึงสวรรค์ เขาใช้มือข้างที่พึ่งใช้ขยี้ติ่งเสียว เอามาฟาดก้นใหญ่ อวบๆ ของนางมะลิไปสองที

เขาก็เร่งซอยตรงต้นขาแกร่งจนน้ำขาวขุ่นพุ่งพรวดเลอะหน้าท้องน้อยไหลเลอะลงบนหาดทราย เขาเก็บแท่งแกร่งกลับเข้าไปในกางเกงแล้ว อุ้มนางมะลิลงน้ำทะเลกลับไปเล่นน้ำและล้างตัว

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 17 ปากร้ายแต่ใจดี

    ราชสีห์ที่เลิกเล่นน้ำทะเล เขาขึ้นมาอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ส่วนนางมะลิก็เพิ่งอาบเสร็จตามเขามา สภาพของนางมะลิที่เล่นน้ำทะเลมาทั้งวัน เขาเห็นก็อดขำไม่ได้ ราชสีห์เห็นนางมะลิตอนนี้ที่กำลังนั่งหน้ากระจก ทำท่าทางเหมือนกำลังจะเป่าผม เขาจึงมีความอยากรู้อยากเห็นราชสีห์อยากจะลองเป่าผมให้กับนางมะลิดู"นางมะลิมึงทำอะไรน่ะ""มะลิเล่นน้ำทะเลมาหัวเปียกเพิ่งสระผม จะต้องใช้ไดร์เป่าผมเป่าผมให้แห้งจ๊ะ นายหัว เดี๋ยวหัวเหม็น""ขอกูลองทำได้ไหม""เออจะดีหรอจ๊ะ นายหัวทำเป็นเหรอจ๊ะ" "มึงก็สอนกูสิมันจะไปยากอะไร"“ได้จ้ะ มันมีลมร้อนกับลมเย็นนะจ๊ะ นายหัวค่อย ๆ เป่าลมร้อนอย่าจ่อมาที่หัวตรง ๆ นะจ๊ะ เดี๋ยวหัวมะลิจะไหม้ แล้วหลังจากนั้นพอผมเริ่มแห้งเข้าที่ ก็ใช้ลมเย็นในการเป่าอีกทีจ้ะ""เออ กูทำได้สบายมากมึงหันหัวมานั่งนิ่งๆ"ราชสีห์เดินไปรับไดร์เป่าผมจากมือของนางมะลิมา ราชสีห์คิดว่ามันก็คงทำง่ายแต่จริง ๆ มันทำยากมาก สำหรับผู้ชายอย่างเขา และผมนางมะลิก็ยาวจนถึงเอว แต่เขาในเมื่อรับปากแล้ว ก็ทำให้นางมะลิจนเสร็จสรรพ ราชสีห์คิดว่านางมะลิเป็นเด็กที่น่ารักสำหรับเขาเสมอ ในตอนนี้มันค่อนข้างเชื่อฟังเขาแล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 18 งองแง

    ผ่านมาแล้วหนึ่งอาทิตย์ ราชสีห์และมะลิดำเนินชีวิตตามปกติสุขแต่มีหนึ่งชีวิตที่เฝ้ามองสองชีวิต ด้วยความอิจฉาตาร้อนตลอดเวลานั่นคือนางชมพู มันก็ยังคงตั้งหน้าตั้งตาหาจังหวะและโอกาสเข้าหาราชสีห์ อยู่เสมอแต่ราชสีห์ไม่เปิดโอกาสให้กับนางชมพูได้เข้าใกล้เขา นอกจากมะลิเพียงคนเดียว อีกแค่สองอาทิตย์นางมะลิจะต้องเตรียมตัวไปมหาวิทยาลัยที่นางมะลิได้สอบติดมหาวิทยาลัยในตัวเมืองแห่งหนึ่งซึ่งไม่ไกลจากสวนทุเรียนเท่าไหร่ ทำให้ง่ายต่อการที่ราชสีห์จะขับรถไปส่ง"พี่ชมพู พี่ชมพูจ๊ะ อยู่หรือเปล่าจ๊ะ""ฉันอยู่นี่ แกมีอะไรกับฉันหรอ นางมะลิ""พอดีป้าใจบอกให้พี่ชมพูไปช่วยเก็บกวาดบ้านพักคนงานแทนป้าใจนะจ้ะ""แล้วป้าใจเป็นอะไรทำไมวันนี้ไม่ไปเอง""ป้าใจแกว่า แกไม่สบายจ้ะ แกคั่นเนื้อคั่นตัวนิดหน่อยเหมือนจะเป็นไข้รุมๆ""เออ ๆ เดี๋ยวฉันไปเองแล้ว แกเป็นไงบ้างล่ะนางมะลิช่วงนี้เห็นว่าไปอยู่เรือนใหญ่สบายเลยสิ""ไม่สบายเท่าไหร่หรอกจ้า ฉันเก็บเรือนใหญ่เองแทบทั้งหลังเลยมีป้าใจไปช่วยบ้างบางวันจะ""แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้นนะ"มะลิที่เห็นชมพูกระแนะกระแหน่ตัวเอง ราวกับกับนางร้ายในละคร แต่เธอก็ไม่ได้ถือสาคนอย่างชมพูสักเท่าไหร่ เธอก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 19 นางชมพูแก้เซ็งNC

    หลังจากที่ราชสีห์พานางมะลิกลับจากโรงพยาบาล เขาที่เห็นนางมะลิเจ็บหนัก เขาจึงอุ้มนางมะลิลงรถ โดยที่ไม่ให้นำมะลิเดินกลับเข้าห้องเอง ทุกการกระทำของราชสีห์ ถูกนางชมพูจ้องมองอยู่ไกล ๆ ไฟอิจฉาได้แน่นทรวงนางชมพูขึ้นทุกวันทุกวันโดยที่ราชสีห์นั้นไม่เคยคิดว่าผู้หญิงอย่างนางชมพูจะเลวร้ายกว่าที่เขาคิด“นายหัวจ๊ะปล่อยมะลิลงเดินเองเถอะจ้ะ”มึงไม่ต้องดื้อ เดี๋ยวกูอุ้มมึงไปส่งในห้อง แล้ววันนี้มึงก็ไม่ต้องทำกับข้าวให้กูกินเดี๋ยวกูให้ป้าใจจัดการให้“แผลแค่นี้เองจ้ะนายหัวไม่เป็นไรหรอกจ้ะเดี๋ยวมะลิทำกับข้าวให้นายหัวกินเองดีกว่าจ้ะ”“ตามใจมึงแล้วกันถ้ามึงทำไหวก็ทำ”ราชสีห์ที่อุ้มมะลิเข้าไปส่งในห้องนอน เขามองไปรอบ ๆ ห้องนางมะลิเป็นเด็กที่มีระเบียบเรียบร้อยดีมาก ห้องสะอาดสะอ้านทุกอย่างจัด เข้าที่เข้าทางอย่างเป็นระเบียบแม้แต่โต๊ะเล็ก ๆ ข้างหน้าต่างแต่มันช่างดูเก่าแล้วเขาจึงคิดอยู่ในใจว่าเขาจะต้องสั่งโต๊ะสำหรับเรียนหนังสือตัวใหม่ให้กับนางมะลิสักที“นายหัวจ๊ะ มะลิขอบคุณมากนะจ๊ะ สำหรับวันนี้มะลิที่เป็นตัวภาระให้นายหัวตลอดเวลาเลย”“แล้วกูเคยบอกมึงหรอ ว่ามึงเป็นตัวภาระของกู”มะลิได้แต่ส่ายหัวน้อย ๆ เป็นการตอบว่านา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 20 จุดเปลี่ยนไอ้เข้ม

    ผ่านมาเข้าอาทิตย์ที่สองแล้วมะลิที่เหลืออีกแค่ 3 วันก็ไปมหาวิทยาลัยอย่างที่เธอคาดหวัง วันนี้เธอต้องไปซื้อชุดนักศึกษา เตรียมอุปกรณ์ต่าง ๆ ให้พร้อมสำหรับการเรียนวันแรกของเธอ มะลิตื่นเต้นเป็นที่สุดที่เธอจะได้มีโอกาสได้เรียนในรั้วมหาวิทยาลัยแบบคนอื่นเขาเธอมีเป้าหมายเดียวคือเรียนให้จบเพื่อมาแบ่งเบาภาระงานในไร่ช่วยนายหัวราชสีห์ของเธอ มะลิที่ล้างจานอยู่ในครัว พอได้ยินเสียงราชสีห์ลงมาจากบันไดชั้นสองเธอรีบวิ่งมารอทันทีเพราะวันนี้เธอจะขอไปซื้อหนังกับชุดนักศึกษาของเธอ "นายหัวจ๊ะ นายหัว มะลิขอออกไปข้างนอกได้ไหมจ๊ะ” “มึงจะไปไหนละ” “มะลิจะขอออกไปซื้อหนังสือกับชุดนักศึกษานะจ๊ะ”“เออไปซิเดี๋ยวกูให้ไอ้เข้มขับไปส่งนะ วันนี้กูไม่ว่างนะต้องเคลียร์บัญชีหลายอย่างเลยในอ๊อฟฟิศ” “ขอบคุณจ๊ะนายหัว มะลิไปกับพี่เข้มได้จ๊ะ”ราชสีห์เขาเห็นว่าไอ้เข้มตอนนี้ไม่มีทีท่าไม่น่าไว้ใจมันก็ทำงานปกติไม่มีประวัติเสียหายอะไร เขาเคยปรามมันไว้คงไม่มีอะไร เขาจึงไว้ใจให้มันไปส่งนางมะลิแทนเขาที่ยุ่งทั้งวันราชสีห์พอเดินแยกจากนางมะลิก็เข้าสวนเพื่อไปบอกไอ้เข้มเพื่อให้รับส่งมะลิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 21 ราชสีคืนเขี้ยวเล็บ

    ราชสีห์ที่วันนี้ยุ่งทั้งวันจนเข้ารู้สึกหงุดหงิด เพราะไม่ได้ยินเสียงใสๆ ของนางมะลิเลย เขาแทบจะกินหัวลูกน้อง ลูกน้องแต่ละคนพากันเข้าหน้าราชสีห์ไม่ติด เขาเหวี่ยงแบบไม่มีสาเหตุก็ว่า ได้จนเวลาผ่านไปเกือบทุ่มกว่า ๆ มะลิที่ทำกำข้าวเสร็จเรียบร้อย เธอไปอาบน้ำนอนพักผ่อนเพื่อรอนายหัวราชสีห์ของเธอกลับมาทานข้าวเย็น เวลาผ่านไปจวบจน 3 ทุ่มกว่าๆแล้วนายหัวก็ยังไม่กลับมา เธออยากจะเอาข้าวไปส่งให้นายหัวเธอที่ อ๊อฟฟิศแต่เท้าเธอยังไม่หายดี แล้วทางไปก็ค่อนข้างมืดด้วย เธอก็ได้ถอนหายใจ ราชสีห์ที่ตอนนี้งานเหลืออีกไม่เยอะแล้วเขาคิดว่าไม่เกินสี่ทุ่มครึ่งเขาจะเสร็จจบทุกอย่างใน แต่ตอนนี้เขาคิดถึงนางมะลิใจจะขาดไม่เห็นหน้ามันทั้งวันเขายังหัวเสียขนาดนี้เขาเลยตัดสินใจโทรวีดีโอคอลไปหานางมะลิ ซึ่งปกติเขาไม่เคยทำเลยแต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อคงอีกซักพักใหญ่ ๆ ที่เขาจะเสร็จงาน “นายหัว ทำไมวันนี้ถึงวีดีโอคอลมาแบบนี้จ๊ะ” “ฉันอยากดูเต้าใหญ่ ๆ ของมึงนะคิดถึง”มะลิที่ได้ยินว่านายหัวคิดถึงเต้าคู่สวยของเธอ เธอก็แทบจะมุดดินหนีนายหัวราชสีห์ชอบใช้คำหยาบโล้นแบบนี้กับเธอเสมอมันทำให้เธอเขิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 22 ราชสีห์สั่งเก็บ

    ราชสีห์ที่ตอนนี้เขากัดฟันกรอด ๆ ที่เห็นภาพที่ไอ้สวะเข้มสูดดมซอกคอของนางมะลิแถมมันยังใช้มือลูบไล้ไปตามแขนขาของนางมะลิอีก ราชสีห์ที่เอามือทุบพ่วงมลัยรถอย่างแรง เพื่อระบายความโกรธเกรี้ยวที่เขาเห็นผ่านทางหน้าจอมือถือ ตอนนี้เขาถึงแล้ว เขารีบกระโดดลงรถวิ่งตรงไปห้องนางมะลิทันที ไอ้เข้มที่ได้ยินเสียงรถของนายหัว มันก็แอบตกใจสั่น ๆ มันสั่งให้นางมะลิเงียบไว้ มันคิดว่าถ้านางมะลิเงียบ นายหัวจะไม่สงสัยอะไรก็คงขึ้นห้องนอนไปเลย แต่มันคิดผิดเพราะมันไม่ได้รู้ความสัมพันธุ์ลึกซึ้งของคนทั้งสอง ราชสีห์วิ่งพุ่งตรงไปพร้อมถีบประตูแล้วเหนี่ยวไกปืนเข้าไปทีขาของไอ้เข้มทันที “ปัง ปัง ไอ้ระยำมึงกล้ามายุ่งกับผู้หญิงของกู”เสียงลูกปืนสองนัดติด ๆ ดังระงมไปทั่วทั้งบ้านและสวนทุเรียนได้ยินชัดจนถึงบ้านพักคนงานทั้งชายทั้งหญิงต่างพากันเปิดฟืนเปิดไฟวิ่งหน้าตาตื่นมาที่บ้านใหญ่ทันทีเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นเหตุใดจึงมีเสียงปืนดังขึ้นหรือมีโจรปล้นบ้านนายหัวกัน “โอ๊ย!! นายหัว ฉันผิดไปแล้วจ๊ะ นายหัวไว้ชีวิตฉันเถอะ” “มึงกล้ามากที่มาแตะต้องคนของกู” “ปัง ...โอ๊

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 23 สอบสวนความผิด

    เช้าวันรุ่งขึ้นราชสีห์และนางมะลินอนกอดกันกลมอยู่บนเตียงราวกับว่าต่างคนต่างกลัวว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอาจจะหายไปจากอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นนี้ราชสีห์รีบตื่นก่อนนางมะลิเพราะวันนี้เขาตั้งใจจะทำกับข้าวให้นางมะลิกินก่อนที่เขาจะออกไปจัดการกับไอ้เข้มที่ตอนนี้ถูกลูกน้องมือดีของเขาผูกไว้ที่โกดังในสวนทุเรียน มะลิที่ตอนนี้เธอได้ตื่นจากความหลับไหลเธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่มีนายหัวราชสีห์อยู่ข้างๆเธอรีบล้างหน้าแปรงฟันและเดินตามนายหัวราชสีห์ของเธอลงไปข้างล่าง"อ้าวมะลิมึงตื่นแล้วหรอ ลงมากินข้าว""นายหัวทำไมลงมาทำกับข้าวเองจ๊ะ""ทำไมกูทำกับข้าวเองไม่ได้หรือไงมือเท้ากูก็มีครบ 32 กูก็อยากจะทำกินเองบ้างจะเป็นอะไรไป""มะลิรู้จ้ะแต่ปกติมันเป็นหน้าที่ของมะลิไงจ๊ะในหัวมาแย่งงานมะลิทำมะลิก็ตกงานพอดี""มึงไม่ต้องทำงานก็ได้มั้งกูก็เลี้ยงดูปูเสื่อมึงอยู่ทุกวันนี้นั่งกินนอนกินเลยยังได้กูเลี้ยงมึงได้สบายอยู่แล้ว""ไม่เอาหรอกจ้ะ แค่นี้มะลิก็เป็นหนี้บุญคุณนายหัวจนไม่รู้จะชดใช้ยังไงหมดแล้ว""เออ ไม่ต้องพูดมาก ลงมากินข้าวเดี๋ยวกูจะเข้าไปสวนสักหน่อยส่วนมึงก็ดูแลตัวเองแล้วก็เรื่องเท้าที่ไปเดินชนมาหายดีหรือยัง""หายดีแล้วจ้านายหัวแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 24 นายหัวเปย์

    แววตาที่นิ่งเฉยของราชสีห์ใบหน้าที่ไร้ซึ่งอารมณ์ทำให้ไอ้เข้มกับนางชมพูรู้สึกถึงอำนาจและความอำมหิตที่แผ่ซ่านออกมาจากตัวในหัวราชสีห์ที่ตอนนี้ยืนยิ้มราวกับซาตานที่พร้อมจะคร่าชีวิตของพวกมันทั้งสองคน ราชสีห์หันไปสั่งมือดีให้เตรียมห้องในโกดังสำหรับมันทั้งสองคนเพื่อการลงทัณฑ์ที่เขาได้เตรียมไว้ในเมื่อนางมะลิมันร่านส่วนไอ้เข้มมันเลวกูจะให้มันทั้งสองคนเอากันจนตายไปข้างนึง"พวกมึงห้องที่กูสั่งให้เตรียมเรียบร้อยดีไหม""เรียบร้อยแล้วครับนาย""ดี ดีมาก ส่วนพวกมึงที่เหลือใครอยากจะเล่นอะไรสนุกๆเข้าไปในห้องเชิญพวกมึงตามสบายแต่ก่อนที่กูจะไปมือข้างไหนที่ไอ้เข้มมันสัมผัสนางมะลิตัดมันทิ้งซะทั้งสองข้าง""ครับนาย"เสียงโอดครวญของไอ้เข้มที่โดนตัดมือทิ้งทั้งสองข้างตอนนี้มันสังเวชในชีวิตของมันจนอยากตายมันร้องขอความตายจากผู้เป็นนายหัวแต่เขาไม่มีทางให้มันตายง่ายๆเขาสั่งให้ลูกน้องเอาแอลกอฮอล์ล้างแผลที่แรงที่สุดสาดเข้าไปในแผลสดพร้อมกับน้ำเกลือเพราะเขายังไม่อยากให้มันตาย"พวกมึงไปเอายาไวอาก้า มากรอกให้มันกินทั้งสองคนทุก ๆ ครั้งที่ยาหมดฤทธิ์กรอกให้พวกมันกินเข้าไปอย่าให้ยาขาด""นายหัวฆ่าฉันเถอะจ๊ะ ยิงฉันให้ตายไปเลยก็ไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06

บทล่าสุด

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 35 จบบอบริบรูณ์

    สองร่างที่ยังคงเชื่อมติดกันอยู่ ต่างคนต่างหอบเหนื่อยเพราะเพิ่งผ่านศึกหนักกิจกรรมแสนเร่าร้อนบนเตียงราชสีห์ที่ตอนนี้มีอารมณ์ร้อนแรงขึ้นมาอีกครั้งส่วนร่างบางเธอเพิ่งจะเกร็งกระตุกถึงสวรรค์ยังไม่ทันได้พักหายใจ พ่อหนุ่มราชสีห์วัย 46 กะรัตถอดแท่งเอ็นร้อนที่แข็งโป๊กออกจากรูร่องอวบอ้วนของเธอ"เมียจ๋าเลียให้ผัวหน่อยได้ไหมจ๊ะ""ได้สิจ๊ะ อุบ จ๊วบ จ๊วบ แผล็บๆ""โอว์ ซีด เมียจ๋า เสียวหัวไปหมดแล้ว เมียจ๋าอย่าทรมานผัวเลยนะ ซีด"ราชสีห์ที่โดนเมียป้ายแดงรังแกหยอกล้อกับแท่งเอ็นร้อนของเขา ด้วยการอมจนแทบจะมิดด้าม รูดขึ้นรูดลงพร้อมใช้ลิ้นเล็ก ๆ เลียวนที่หัวแท่งร้อนของเขา ราชสีห์กำลังอยากจะลองทุกส่วนในร่างกายของเมียตัวเล็กของเขา เขาจับเมียตัวเล็กของเขาหันหลังในท่าหมาพร้อมกับกระซิบไปที่ข้างหูข้างกระเส่าเพื่อขอบางอย่างกับเธอ แต่เขาไม่รอให้เธออนุญาตค่อยๆใช้หัวแห้งร้อนๆขยับเข้าไป"กรี๊ด.. อ้าส์ เจ็บ ทำไม่ได้ของผัวใหญ่เกินไปเมียรับไม่ไหวได้โปรดอย่าขยับ เมียเจ็บใจจะขาดแล้ว โอว์ ซีด""ชูว์... ไม่เป็นไรเมีย หัวก็ทรมานไม่แพ้เมีย อ้าส์ ซีดมันเพิ่งเข้าไปได้แค่หัวแน่นมากจะเมียจ๋า..ซีด เสียว"ราชสีห์ที่ตอนนี้ได้ลองประต

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 34 จดทะเบียนสมรสNC

    หลังจากขอมะลิแต่งงานเมื่อวานที่ผ่านมาเช้าวันนี้ทั้งสองกลายเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวป้ายแดงโดยการที่ราชสีห์เชิญนายอำเภอและพยานในการจดทะเบียนสมรสมาที่บ้านของเขา มะลิรู้สึกโชคดีที่สุดและดีใจที่สุดที่เธอได้พบเจอผู้ชายที่รักและให้เกียรติเธอมากขนาดนี้ในชีวิตนี้ของเธอก็คงจะมีแต่เขาผู้ชายที่ชื่อราชสีห์"ตอนนี้คุณทั้งสองเป็นสามีกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วนะครับ""ขอบคุณมากครับท่านนายอำเภอ""ส่วนเรื่องทรัพย์สินต่างๆที่คุณราชสีห์ทุกอย่างยกให้เป็นชื่อของคุณมะลิคุณแน่ใจแล้วใช่ไหมครับว่าจะไม่มีปัญหากันภายหลัง""สำหรับผมแล้วตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญในชีวิตไปกว่ามะลิแล้วครับ""ผมขอให้คุณทั้งสองรักกันนานๆหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะครับขอให้คุณทั้งสองมีความสุขมากๆผมต้องขอตัวก่อนนะครับ"ราชสีห์ที่ตอนนี้ยกทรัพย์สินทุกอย่างให้เป็นชื่อของมะลิอย่างเป็นทางการไม่ว่าจะเป็นสวนทุเรียนและรีสอร์ทที่ภูเก็ตทุกอย่างถูกโอนย้ายเป็นชื่อของมะลิยกเว้นเงินสดในธนาคารที่เป็นชื่อของเขาอยู่มะลิเองเธอไม่ได้อยากได้ครอบครองทรัพย์สมบัติใดๆของราชสีห์เธอทักท้วงแล้วแต่ราชสีห์ไม่ฟัง"นายหัวจ๊ะนายหัวไม่หน้าโกนกรรมสิทธิ์ต่างๆมาให้มะลิเลยจ้ะแค่น

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 33 ขอแต่งงาน

    หลังจากเมื่อคืนที่ผ่านมาทางราชสีห์และนางมะลิได้ตกเป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์แบบราชสีห์จัดการนางมะลิทั้งคืน นางมะลิแทบขาดลงเตียงอย่างไม่ได้พักผ่อนนางมะลิค่อยๆลืมตาขึ้นมาพร้อมกับอาการเจ็บปวดรวดร้าวร่างกายแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆส่วนราชสีห์นั้นเดินลงไปเตรียมข้าวต้มให้นางมะลิอย่างอารมณ์ดีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ราชสีห์ค่อยๆยกข้าวต้มขึ้นมาบนชั้น 2 ให้กับนางมะลิพร้อมกับยาแก้ปวดแก้อักเสบตามสไตล์ผู้ชายวัย 45 กะรัต"อ่าวมะลิตื่นแล้วหรอจ๊ะที่รัก"มะลิแทบตะลึงงงงวยที่ได้ยินคำสรรพนามที่เปลี่ยนไปของนายหัวที่เรียกเธอว่าที่รักนายหัวเรียกมะลิว่าอะไรนะจ๊ะก็ที่รักยังไงล่ะนายหัวกินยาไม่ได้เขย่าขวดหรือเปล่าจ๊ะก็มะลิเป็นเมียของฉันแล้วนี่เป็นเมียที่ถูกต้องสมบูรณ์แบบตั้งแต่เมื่อคืนแล้วไม่ใช่หรอแต่ว่าฉันเห็นในหัวกับคุณโสภา"แล้วทำไมถึงไม่เข้าไปปลุกฉันหรือรอฟังทุกอย่างจากปากฉันก่อนล่ะ"มะลิตกใจแล้วก็เสียใจมากจ้ะก็เลยวิ่งออกไปแบบไม่มีสติมะลิขอโทษนะจ๊ะไม่เป็นไรหรอกโสภาวางยาในน้ำให้ฉันกินในคืนนั้นแล้วก็พยุงลากฉันมาที่ห้องของเธอจากนั้นก็จัดฉากตามที่เธอเห็นนั่นแหละโอ้โห ยิ่งกว่านางร้ายละครในหนังอีกนะเนี่ยแล้วที่ร

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 32 ทำโทษเด็กดื้อ

    ราชสีห์ค่อยๆใช้ลิ้นสากๆลิ้มไลท์ไปตามจุก 2 เต้าอวบๆใหญ่ๆของนางมะลิราวกับหิวกระหายนางมะลิที่นอนอ้าซ่าอยู่ตรงขอบเตียงตอนนี้ได้แต่ครางกระเส่าราชสีห์ใช้ท่อนเอ็นใหญ่ๆที่ตอนนี้กำลังสัมผัสอยู่ตรงกลางร่องอวบอูมของนางมะลิเขาเสียดสีไปมาให้นางมะลิทรมานราชสีห์ค่อยๆเม้มดูดจุกเต้าใหญ่ๆของนางมะลิไปมาพร้อมทำรอยตามตัวเต็มไปหมด"นายหัวอย่าจ๊ะ พะ พอ แล้วมะลิเสียว..พอแล้วอย่าทำมะลิเลยนะจ๊ะ เมตตามาลีเถอะ ซีด..""จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ"ราชสีห์ที่ได้ยินคำวิงวอนของนางมะลิว่ามันทรมานเสียวซ่านมากแค่ไหนกับสิ่งที่เขามอบให้แต่นี่มันเพิ่งเริ่มต้นเขาจะต้องสั่งสอนนางมะลิให้หลาบจำ มันจะได้ไม่กล้าหนีเขาไปไหนอีก"มึงไม่ต้องอ้อนวอนกูให้เสียปากอีมะลิ""นายหัวจ๋ามะลิขอโทษ อาส์""ตอนนี้คำขอโทษมึงไม่มีความหมายสำหรับกูแต่มึงต้องโดนลงโทษจากกูเท่านั้น"ราชสีห์จัดการยกขามนางมะลิขึ้นเป็นรูปตัว เอ็ม นางมะลิที่นอนอยู่ขอบเตียงทำให้มองเห็นร่องอวบอูมเด่นลอยชัดเจน รูร่องตรงกลางสีแดงชมพูระลึกขอบข้างๆเป็นสีน้ำตาลอ่อนๆตามสไตล์ผู้หญิงผิวเข้มราชสีห์ไม่เคยคิดจะใช้ลิ้นกับนางมะลิเลยสักครั้งแต่ครั้งนี้เขาจะต้องทำทุกอย่าง ราชสีห์ก้มลงไปดูดเม้มตรงกลางร่

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 31 เจอมะลิ+พร้อมรับโทษ

    เวลาผ่านล่วงเลยมาเกือบ 1 อาทิตย์กว่าๆราชสีห์ที่ไม่เข้าสวนเลยไม่สนใจงานในออฟฟิศวันๆนึงเขาขับรถลงทางใต้ไม่รู้กี่ร้อยกิโลเมตรแต่เขาก็ยังไม่เจอร่างของนางมะลิสักทีไม่เห็นแม้แต่เงา"มะลินี่มึงไปหลบซ่อนอยู่ที่ไหนกันมึงรู้ไหมว่ากูคิดถึงมึงใจจะขาดอยู่แล้ว"ราชสีห์ที่บ่นพึมพำอยู่บนรถคนเดียวเขายังคงให้บรรดาลูกน้องมือดีช่วยออกตามหาอีกแรงหนึ่ง วันนี้ทั้งวันเขาซื้อเพียงกาแฟ 1 แก้วมากินบนรถเหมือนดวงชะตาฟ้าลิขิตขณะที่เขาขับรถไปจวบจนเวลาเกือบ 21:00 น รถของเขาดันจอดเสียอยู่ริมถนนเขาโทรตามช่างให้มาซ่อมให้เขาแต่ก็ยังไม่มีใครมาเพราะห่างไกลจากร้านซ่อมค่อนข้างมากเขาจึงล็อครถและเดินไปตามถนนเผื่อมีบ้านคนให้เขาได้นั่งพัก และแล้วเขาก็เดินไปเรื่อยๆจนไปสะดุดกลับบ้านตาและยายหลังที่นางมะลินั้นได้เข้ามาขอพักอาศัยอยู่เขาจึงเดินตรงเข้าไปที่บ้านหลังนั้นทันทีเนื่องจากมันอยู่ไม่ไกลจากถนนมากนักเขาอยากจะขอเข้าไปนั่งพักและดื่มน้ำสักหน่อยเขารู้สึกเหนื่อยมาก"ตาครับยายครับสวัสดีครับ"ตายายตกใจอีกครั้งเบิกตาโพลงนี่มันวันโลกาวินาศอะไรยายถึงได้มีแต่คนมาเยี่ยมเยียนเราถึงบ้านตอนกินข้าวทุกทียายก็ได้แต่หัวเราะขำๆให้กับสามีตัวเองที

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 30 ตามหา

    มะลิที่ตอนนี้เธอแอบนั่งพักอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ๆ ริมทางเธอมุดป่ามุดดงเข้าไปเพื่อหลบแดดความร้อน ขณะที่เธอเดินเข้ามาในป่าข้าง ๆ ทางเท้าเล็ก ๆ ของเธอนั้นก็มีรอยแผลเลือดซิบ ๆ เต็มไปหมดแต่ก็เป็นแผลไม่ใหญ่มาก แต่เลือดไม่ค่อยหยุดเธอเองก็ไม่รู้ว่า เธอเป็นโรคอะไรทำไมถึงเป็นแบบนี้ตลอด รู้แค่ว่านายหัวมักจะสอนให้เธอกินวิตามินเป็นประจำตั้งแต่ 4 ปีที่แล้ว แต่เธอก็ไม่เคยถามรายละเอียดอะไรมากมาย ตอนนี้เธอนั่งเหม่อลอยเหมือนคนบ้า เธอเอามือทั้งสองกุ้มหัวใจที่มันรู้สึกเจ็บปวดกับภาพที่เธอเห็น น้ำตาไหลอาบสองแก้ม แสงแดดยามเที่ยงมันร้อนแรงแทบจะแผดเผาให้เธอไหม้เป็นจุล อยู่ข้างทาง เธอทั้งหิวน้ำทั้งหิวข้าวเธอนั่งร้องไห้อยู่ใต้ต้นไม้เพียงลำพังราชสีห์ที่เขาให้ลูกน้องช่วยกันออกตามหานางมะลิรอบสวนทุเรียนแต่ก็ไม่มีใครพบเจอนางมะลิสักคนเขาจึงเกณฑ์คนงานออกตามหารอบๆนอกแต่ก็ยังไม่เจอนางมะลิอยู่ดีตอนนี้เวลาก็โพล้เพล้จวนจะทุ่มนึงอยู่แล้วเขาที่ใจไม่ดีเป็นห่วงกังวลนางมะลิจนจะเป็นบ้าเขาขับรถตลอดทั้งวันเพื่อตามหานางมะลิ"มะลิทำไมมึงถึงไม่ถามกูก่อน"ราชสีห์ตอนนี้เขาขับรถออกมาไกลเขาขับรถเรื่อย ๆ โดยที่ไม่ได้หยุดพักข้าวปลาเขาก็ไม่ยอม

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 29 สติของมะลิ

    มะลิเธอสาวเท้าเล็กๆวิ่งออกจากบ้านมาโดยไม่ได้พกอะไรติดตัวสวนทุเรียนที่กว้างใหญ่แทบจะไม่มีที่ให้เธอได้หลบซ่อนโดยการออกไปทางด้านหลังส่วนทุเรียนเธอพยายามตะเกียกตะกายไปตามไหล่ถนนเพื่อให้รอดพ้นจากสายตาของคนงานในสวนเธอพยายามตั้งสติแต่ด้วยความเสียใจและความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาในหัวใจของเธอไม่อาจทำให้เธอดึงสติทั้งหมดกลับมาได้ เธอวิ่งไปจนสุดฝีเท้าเล็กๆจะทำได้เธอไม่ต้องการเห็นนายหัวของเธออีกต่อไป"ฮื่อ ทำไม ทำไม มะลิต้องรักนายหัวด้วย"สองมือของเธอปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มนวล ด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว เธอหายใจติดขัดราวกับจะขาดใจอยู่ตรงนั้นเธอเธอละทิ้งถึงสติทุกอย่างเดินไปตามถนนหนทางตั้งแต่เช้าที่เธอเห็นภาพนั้น ภาพที่นายหัวของเธอและคู่รักเก่าอยู่ด้วยกันบนเตียง เธอไม่อาจทำใจและทนเห็นความเจ็บปวดกับสิ่งนั้นได้เธอก็เดินด้วยเท้าเปล่าไม่หยุดหย่อน เธอไม่รู้ว่าเธอจะไปที่ไหนรู้แค่เพียงว่ามีเธอไม่อาจจะอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไปเพราะคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของกำลังมาทวงของของเขาคืน"ไปซะได้ก็ดีนางเด็กเหลือขอ!!" ราชสีห์จะได้เป็นของฉันคนเดียว""ราชสีห์คะโสภากลับมาเพื่อจะดูแลคุณอีกครั้งแล้วเราจะกลับมารักกันเหมือนเดิม

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 28 ความเจ็บปวดของมะลิ

    ผ่านมาแล้ว 2-3 วัน ที่มีคนแปลกหน้าเข้ามาคั่นกลางระหว่างเขาและเธอ โสภาเริ่มเดินหมากหนักข้อขึ้นทุกวัน บางครั้งก็กลั่นแกล้งมะลิโดยการทำน้ำหกใส่เธอ บางครั้งก็ใช้มะลิให้มาทำความสะอาดห้องน้ำให้เธอกลั่นแกล้งมะลิสารพัด แต่มะลิไม่เคยปริปากพูดกับราชสีห์เลยสักครั้งเพราะเธอไม่อยากให้ราชสีห์หนักใจ"นี่ นางมะลิเธอคิดหรอ ว่าราชสีห์เขาจะเลือกเด็กอย่างเธอ"มะลิไม่ได้ตอบโต้อะไรนอกจากทำความสะอาดห้องให้กับโสภาอย่างนิ่งเงียบ"ฉันจะบอกให้นะเมื่อก่อนฉันกับราชสีห์เรารักกันมากราชสีห์ให้ฉันทุกอย่างตามใจฉันทุกอย่างถ้าแกไม่เชื่อแกก็ลองดูสิแม้แต่คำพูดกูมึงกับฉันราชสีห์ยังไม่เคยใช้เขาดูแลฉันดีเจ้าหญิงมาตลอด มีแต่ฉันที่ไม่เลือกเขาแต่วันนี้ฉันกลับมาแล้วฉันจะมาทวงของ ๆ ฉันคืน"มะลิที่ได้ยินดังนั้นหัวใจก็หล่นวูบเธอแอบวูบไว้ไปกับคำพูดของโสภาที่ว่าจะมาเอาราชสีห์คืนไปจากเธอแต่ถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ คนอย่างเธอจะทำอะไรได้นอกจากจะต้องยินดีกับนายหัวที่เธอรักและเทิดทูนวันนี้โสภาเตรียมวางแผนวางยานอนหลับให้กับราชสีห์โดยอาศัยจังหวะตอนเย็นที่นางมะลิจะต้องทำความสะอาดอยู่ด้านล่างช่วงดึกๆราชสีห์มักจะลงมากินน้ำทำให้มีช่องโอกาสให้

  • ตรวนรักราชสีห์   บทที่ 27 เมียเก่ากับมา

    มะลิที่ได้รับคำสั่งจากราชสีห์ว่า ให้จัดเตรียมห้องให้กับคุณโสภาเธอตอนนี้จิตใจกลายเป็นเหม่อลอยเธอแทบจะทำอะไรไม่ถูกมือเล็กๆสั่นเทาไปหมดเธอรู้สึกเสียใจและเจ็บจุกอยู่ในอกแต่เธอกินไม่เข้าคายไม่ออกคำสั่งของราชสีห์คือเด็ดขาด"ขออนุญาตนะคะคุณโสภา""เข้ามาสิ""คุณโสภาขาดเหลืออะไรอีกไหมคะ""เธอเป็นอะไรกับราชสีห์ ทำไมถึงได้ขึ้นไปอยู่บนห้องเดียวกับราชสีห์ได้นะ"มะลิที่ได้ยินคำถามยิงตรงอย่างไม่อ้อมค้อมจากปากคนตรงหน้าเธอก็กระอักกะอ่วนหนักใจไม่รู้จะตอบโสภาอย่างไร"เออคือ คือว่าเรื่องนี้คุณโสภาถามนายหัวเองจะดีกว่าจ้ะมะลิเองก็ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร""คงเป็นเด็กเลี้ยงของราชสีห์สินะแต่เก่งมากนะที่สามารถตะเกียกตะกายขึ้นไปอยู่บนห้องกับราชสีห์ได้แบบนั้นฉันนับถือ"มะลิที่ได้ยินคำถามจากคนตรงหน้าเธอเองก็รู้สึกเสียใจแต่มันก็คงเป็นเรื่องจริงเถียงไม่ได้อย่างที่โสภาพูดว่าเธอคือเด็กชุบเลี้ยงของราชสีห์เท่านั้น"คุณโสภามีอะไรอีกไหมจ๊ะมะลิขอตัวก่อน""ไม่มีแล้วล่ะออกไปเถอะ"มะลิที่รีบเดินจ้ำอ้าวออกจากห้องทันที เพราะตอนนี้เธอไม่อาจห้ามน้ำตาที่เอ่อคลอเต็มสองดวงตาของเธอ ตอนนี้มันเอ่อล้นไหลอาบสองแก้มทันทีที่ เธอเดินก้าวเท้

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status