สยบเสือใหญ่

สยบเสือใหญ่

last updateLast Updated : 2024-12-22
By:   บีวีเหมียว  Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
21Chapters
3views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

ตอนแรกก็มองเป็นน้องเป็นนุ่ง แต่เดี๋ยวนี้ไม่อยากมองตอนนุ่งแล้ว [เสือใหญ่Xพุดจีบ]

View More

Latest chapter

Free Preview

ปฐมกถา

⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ ก็นานแล้วที่พิลลาไม่ได้เลือดขึ้นหน้าถึงเพียงนี้ อย่างน้อยก็สามวันที่แล้ว จนกระทั่ง... “แปดพัน!?” “ครับ แปดพัน” ผู้เป็นพี่พยายามสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอด แล้วค่อยๆ ผ่อนออกเพื่อทำสมาธิ หายใจเข้าพุทธ หายใจออก... “อยากตายเหรอ” เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่พลั้งมือฉีกร่างของ ‘น้องชายแท้ๆ’ ออกเป็นชิ้นๆ หลังจากเด็กหนุ่มวัยสิบหกปีนำข่าวร้ายมาแจ้งให้ทราบ หากไม่มีโต๊ะคอมพิวเตอร์ขวางอยู่ หญิงสาววัยเบญจเพสคงได้กระชากคอเสื้อไอ้ลูกหลงของพ่อและแม่เพื่อระบายอารมณ์ไปแล้ว พิรภพเพียงแค่ก้มหน้าก้มตาเพื่อน้อมรับความผิด “เมื่อไรจะเลิกสร้างเรื่องให้ต้องเสียเงินเสียทอง ฮะ คิดว่าพ่อมึงเป็นสุลต่านหรือไง” ใบหน้าละอ่อนเงยขึ้นมาสบตากับพี่สาวหน้าเต้าหู้ยี้ “พ่อตายแล้ว อย่าพาดพิงพ่อเลยครับ” นิ้วถูกชี้ไปที่เด็กหนุ่มในชุดนักเรียน “ระวังตัวไว้ให้ดี เดี๋ยวจะได้ไปอยู่กับพ่อ” “...ขอโทษครับ” เจ้าของร้านถ่ายเอกสารใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีในการสลัดโทสะทิ้ง เอ่ยถามเข้าประเด็น “เรื่องโทรศัพท์ จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” “ครับ ซื้อเครื่องใหม่ให้เขาแล้ว” “ซ่อมไม่ได้?” “โธ่พี่ มันจมน้ำ” “ทำ...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
21 Chapters
ปฐมกถา
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ ก็นานแล้วที่พิลลาไม่ได้เลือดขึ้นหน้าถึงเพียงนี้ อย่างน้อยก็สามวันที่แล้ว จนกระทั่ง... “แปดพัน!?” “ครับ แปดพัน” ผู้เป็นพี่พยายามสูดลมหายใจเข้าให้เต็มปอด แล้วค่อยๆ ผ่อนออกเพื่อทำสมาธิ หายใจเข้าพุทธ หายใจออก... “อยากตายเหรอ” เธอต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะไม่พลั้งมือฉีกร่างของ ‘น้องชายแท้ๆ’ ออกเป็นชิ้นๆ หลังจากเด็กหนุ่มวัยสิบหกปีนำข่าวร้ายมาแจ้งให้ทราบ หากไม่มีโต๊ะคอมพิวเตอร์ขวางอยู่ หญิงสาววัยเบญจเพสคงได้กระชากคอเสื้อไอ้ลูกหลงของพ่อและแม่เพื่อระบายอารมณ์ไปแล้ว พิรภพเพียงแค่ก้มหน้าก้มตาเพื่อน้อมรับความผิด “เมื่อไรจะเลิกสร้างเรื่องให้ต้องเสียเงินเสียทอง ฮะ คิดว่าพ่อมึงเป็นสุลต่านหรือไง” ใบหน้าละอ่อนเงยขึ้นมาสบตากับพี่สาวหน้าเต้าหู้ยี้ “พ่อตายแล้ว อย่าพาดพิงพ่อเลยครับ” นิ้วถูกชี้ไปที่เด็กหนุ่มในชุดนักเรียน “ระวังตัวไว้ให้ดี เดี๋ยวจะได้ไปอยู่กับพ่อ” “...ขอโทษครับ” เจ้าของร้านถ่ายเอกสารใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีในการสลัดโทสะทิ้ง เอ่ยถามเข้าประเด็น “เรื่องโทรศัพท์ จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” “ครับ ซื้อเครื่องใหม่ให้เขาแล้ว” “ซ่อมไม่ได้?” “โธ่พี่ มันจมน้ำ” “ทำ
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่1│เจ้าป่าลายพาดกลอน (1)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ พิลลาจำเป็นต้องถอยทัพ เรไรมีความสำคัญกับครอบครัวมากก็จริง แต่บัญชีเธอร่อยหรอพอประมาณเมื่อจ่ายสารพัดค่าใช้จ่ายไป ไหนวันที่ยี่สิบยังต้องจ่ายค่าเช่าร้านถ่ายเอกสารอีก ที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีปัญหาผัดวันประกันพรุ่ง ไม่ว่าอะไรก็จ่ายตรงวันตลอด เดือนนี้ก็ตั้งใจจะจ่ายให้ตรงวัน และต่อให้ยืมเงินในส่วนนี้มาไถ่ตัวเรไร มันก็ไม่พอ ในบัญชีเธอมีสองหมื่นต้นๆ หรือถึงมีพอสี่หมื่นแปดพัน เธอก็ทำใจจ่ายไม่ได้อยู่ดี สารินโกงกันชัดๆ เขาว่า ขายไปสามหมื่น ซื้อคืนสี่หมื่น แต่เธอต้องจ่ายส่วนที่พิรภพนำมาจำนำด้วย แปลว่านอกจากเงินทุนแปดพันของเขาจะอยู่ ยังได้กำไรอีกสามหมื่น ส่วนคนที่ซื้อไปก็รับเงินหมื่นไปนอนกก ในขณะที่เธอเข้าเนื้อเกือบห้าหมื่น ไอ้หน้าขนนี่แม่งไม่อยากตายดีจริงๆ สินะ ถึงได้ริอ่านโกงคนอย่างพิลลา “พี่จีบ พี่เสือเขาขายไปแล้วจริงๆ เหรอ” เธอปรายตามองน้องชายที่นั่งอยู่ทางซ้ายมือ “อือ เห็นมันว่างั้น เลยแค่วันเดียวมันยังทำได้ลงคอ เลวจริงๆ” ด่าคนหน้าเลือดไม่พอ ยังพาดพิงน้องชายต่ออีกหน่อย “ก็ดูไว้นะว่าพี่ชายที่รักนักรักหนามันมีไรดีให้นับถือ จำบ้างว่ามันทำไรกับมึง พี่ที่ไหนกล้าเอาของสำคัญของน้อ
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่1│เจ้าป่าลายพาดกลอน (2)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ “ว่าไงนะ!?” “ครับ เขาบอกว่าอย่างพี่จีบจะไปช่วยอะไรผมได้” เธอมันฆ่าได้หยามไม่ได้เสียด้วย “พี่เสือบอกว่ายังไงก็ต้องจ่ายสดทีเดียว ช้ากว่านี้คนที่ซื้อไปก็คงเอาไปขายต่อ” ผู้เป็นยายได้ยินเช่นนั้นก็ใจไม่ดี “จีบ เอาทองยายไปจำนำเถอะลูก” ปฏิกิริยาตอบรับของพิลลายังคงไม่ต่างจากครั้งก่อน เธอยันปลายเท้าไปที่พื้นแล้วหยัดยืนเต็มความสูง แบมือเพื่อขอกุญแจรถมอเตอร์ไซค์จากน้องชาย ที่อีกฝ่ายก็ส่งมาให้แต่โดยดี กัลยาเอ่ยถามลูกสาวคนโต “พุดจีบ นั่นลูกจะไปไหน” “ไปถลกหนังเสือ” สิ้นประโยค ร่างแน่งน้อยก็ออกจากบ้านในเวลามืดค่ำ เพื่อที่จะไปคุยกับคนที่กล้าหยามเกียรติเธอให้รู้เรื่อง แล้วเขาจะได้รู้ว่าคนอย่างเธอทำอะไรได้ ไอ้ที่เห็นว่าหนีกลับบ้านนั่นเพราะกลับมาตั้งหลักเฉยๆ ถอยหลังหนึ่งก้าว เวลากระโดดถีบจะได้มีแรงเยอะๆ ใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีเธอก็พาตัวเองมาถึงที่หมาย ไฟถูกเปิดจนสว่างโร่ หน้าบ้านมีรถมอเตอร์ไซค์จอดเรียงรายนับสิบ ทั้งยังมีวัยรุ่นจับกลุ่มคุยกันอยู่ด้านหน้าอีกด้วย หนึ่งในกลุ่มจำได้ว่าเมื่อเย็นสาวหน้าหมวยมาที่นี่ไปครั้งหนึ่งแล้ว เขาเอิ้นบอกอย่างหวังดี “พี่เสืออยู่ที่โต๊ะครับ” พิลลา
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่1│เจ้าป่าลายพาดกลอน (3)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ “เอาจีบ” พิลลาสร่างเมาทันที รีบปรี่ไปที่ชายหนุ่มก่อนจะเสยหมัดเข้าที่ใบหน้าคมคายอย่างไม่ออมแรง “ไอ้เวรนี่!” สารินที่โดนจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัวก็เซถลาไปเล็กน้อย เขาใช้มือยันไปที่ผนังเพื่อไม่ให้ตัวเองล้มลงไปกองที่พื้น ก่อนจะค่อยๆ หยัดยืนอย่างมั่นคง มือหนาลูบไปที่แก้มสากป้อยๆ “แค่นี้ต้องต่อยกันเลยเหรอจีบ” “อยากทำมากกว่านี้อีก” เธอยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใครใช้ให้มาพูดจาหมาๆ กับจีบก่อน” สารินยิ้มทั้งที่มีเลือดออกบริเวณมุมปาก “แล้วสนปะ” “อีกสักหมัดไหม” “นอนกับพี่ครั้งเดียว เรไรจะได้กลับไปอยู่ที่บ้านโดยที่จีบไม่ต้องเสียสักบาท” สาวหมวยแค่นหัวเราะ “เพราะเสียตัวแทนอะนะ” “อย่าพูดงั้น ไม่มีการเสียอะไรทั้งนั้น เราได้กัน พี่ได้จีบ จีบได้พี่ มีแต่ได้กับได้” “ทำไมถึงอยากได้” นัยน์ตาคมกริบจดจ้องไปที่ดวงหน้านวล โค้งริมฝีปากเล็กน้อย “ก็อยากได้” ในขณะที่เขาอยากได้เธอ เธอกลับอยากกระทืบเขา “ไม่เอา เสนออย่างอื่นมาแทน” เขาส่ายหน้า “อย่าเรื่องมาก ทำตัวให้มันสมกับที่พอใจมันนับถือหน่อย ผ่อนวันละเท่าไรก็ว่ามา” “ก็บอกว่าไม่ชอบเงินผ่อน” “แล้วพี่เอาเรไรไปขายทำไม” พิลลาเริ่มฉุนเมื่
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่1│เจ้าป่าลายพาดกลอน (4)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ “ให้เอาสิบครั้ง?” พิลลาถลึงตาใส่ “จูบสิบครั้ง!” เพราะเธอมั่นใจว่าหากต้องเจอเหตุการณ์พรากสติสัมปชัญญะแบบเมื่อครู่ถึงสิบครั้งสิบคราว ก็ใช่ว่าเธอจะรับมือได้อย่างสบายๆ “ไม่ เอาครั้งเดียวพี่จูบได้จนปากเปื่อย สิบครั้งมันจะไปพออะไร” สาวเจ้าลอบถอนลมหายใจ “จีบไม่ไหวหรอกค่ะ ไม่เคย” “คนเรามีครั้งแรกเสมอ” “อย่ามาปรัชญา มันไม่เหมาะกับคนเจ้าเล่ห์แบบพี่หรอก” เขาไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระ และเธอก็เหนื่อยเกินกว่าจะต่อปากต่อคำกับเขาแล้ว ตอนนี้เธอหลับตาเห็นแต่เตียง อยากกลับไปนอนให้เต็มอิ่มหลังจากเหนื่อยมาทั้งวัน ฉะนั้นแล้วเธอจำเป็นต้องเด็ดขาดกับสาริน “จีบให้พี่จูบสิบครั้ง ถ้าพี่ไม่รับข้อเสนอ พี่จะไม่ได้อะไร และพี่ก็ต้องคืนเรไรด้วย เพราะพี่พูดแล้ว” เป็นไปได้ยากที่คนอย่างเขาจะเสียเปรียบ แม้ปากจะขยับเพื่อตอบว่า “โอเค” พิลลาหรี่ตาแคบ “ง่ายๆ งี้เลยอะนะ” “ก็กลัวไม่ได้อะไรไง” เธอไม่เชื่อลมปากของผู้ชายคนนี้ แต่ก็คร้านจะเซ้าซี้ “งั้นก็จูบเลย จะได้จบๆ” “สิบวัน” “คะ” “นับจากนี้จีบต้องมาที่บ้านพี่อีกสิบวัน พี่จะจูบวันละครั้ง” ระหว่างพูด เขาก็ส่งโทรศัพท์คืนเจ้าของ “ไม่ต้องเดินอ้อมไปทางหลั
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่1│เจ้าป่าลายพาดกลอน (5)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ ในท้ายที่สุดก็ทนลูกตื้อไม่ไหว เดินนำเขาเข้าไปในบ้านที่สมาชิกทั้งสามยังปักหลักนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา ทันทีที่เห็นว่าเธอไม่ได้กลับมาคนเดียว ความประหลาดใจก็ฉายชัดบนใบหน้าของคนทั้งสามวัย ทว่าก็ยังยกมือมารับไหว้คนมาใหม่ เธอเปรย “เขามาขอข้าวกิน” กัลยาหน้าเจื่อน “จีบลูก จะไปพูดแบบนั้นกับพี่เขาได้ไงล่ะ” พิลลาไม่สนใจจะแก้ความเข้าใจผิดอะไร เพราะในมุมมองของเธอ สารินมาขอข้าวที่บ้านเธอทานจริงๆ ขาเรียวก้าวตรงไปยังห้องครัว สารินก็ค้อมหัวให้ญาติผู้ใหญ่ของหญิงสาวอย่างมีมารยาท “ขอรบกวนสักมื้อนะครับ” พ่อหนุ่มคนนี้จะคืนเรไรให้กับลูกชาย มารดาและหญิงชรามีหรือที่จะไม่ต้อนรับ “ตามสบายเลยพ่อเสือ แต่กับข้าวหมดแล้ว บอกพุดจีบให้ทำให้นะ” “ครับน้ายา” เพราะเขาก็ตั้งใจมา ‘ชิม’ ฝีมือลูกสาวบ้านนี้อยู่พอดี เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืนก่อนจะพุ่งตัวไปหาคนที่ตนนับถือเป็นพี่ชาย “พี่ พรุ่งนี้ผมไปเอาเรไรนะ” “เออ เย็นๆ อะ มาได้เลย” สารินก้าวเดินเข้าไปทางห้องครัว แต่พิรภพก็ยังเดินตามมาติดๆ “แล้วสรุปต้องจ่ายเท่าไรอะครับ” “ไม่ใช่เรื่องของเด็ก” ประโยคนั้นของสารินเรียกสายตาแม่ครั้วจำเป็นให้หันไปมอง “ผู้ใหญ่เขา
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่2│เขาเล็งคุณไว้แล้ว (1)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ มีไม่กี่คนในโลกที่เธอไม่ชอบขี้หน้า โอเค มีเยอะ แต่ต่อให้มีคนเดียว ก็ต้องมีชื่อสาริน พิลลาตื่นเช้ามาพบว่าเรื่องทั้งหมดไม่ใช่ความฝัน เธอเคยมั่นใจว่าชีวิตประจำวันของตัวเองที่วันๆ มีแค่อยู่บ้าน เฝ้าร้านถ่ายเอกสาร นัดรวมตัวทานอาหารที่ร้านสเต๊กของมัทรี จับกลุ่มแต่งสวยที่ห้องเสื้อของลัลนา และสังสรรค์กันทุกสุดสัปดาห์ที่ร้านเหล้า ชีวิตเธอควรเป็นแบบนั้นต่อไป ไม่ใช่ไปเกี่ยวข้องกับคนอันตรายเช่น ‘เสือใหญ่’ เธอจึงได้ตกตะกอนถึงสัจธรรมของชีวิต...ความแน่นอน คือความไม่แน่นอน คนที่เดินเข้าหาเขา ก็เป็นเธอ เบียร์ของเขา ก็คว้ามาดื่มเองจนหมด ตอนเขาจูบก็ไม่ยอมผลักไสให้สุดแรง กลับยอมโอนอ่อนและตอบสนองราวศิโรราบเหมือนพวกใจง่าย ไหนตอนเขาเข้าใกล้เกินความจำเป็น ก็ยังยอมให้ทำ นี่ไม่ใช่สิ่งที่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองเลย หลังลืมตาตื่น สิ่งแรกที่อยู่ในความสนใจคือโทรศัพท์ ข้อความของเขาถูกส่งมาจริงๆ คำขอเป็นเพื่อนก็ไม่ใช่เรื่องลวงโลก พิลลาไม่ได้กดรับคำขอของสาริน นอกจากนั้นยังลบทิ้งอีกต่างหาก เพราะตั้งใจไว้ว่าทันทีที่ครบกำหนดสิบวันตามข้อตกลง เธอและเขาจะถือเป็นคนอื่นต่อกันเหมือนอย่างเคย เขาก็มีช
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่2│เขาเล็งคุณไว้แล้ว (2)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ อีกไม่นานนักหรอก สารินจะโดนเธอต่อยอีกครั้ง จนเที่ยงแล้ว แต่พอนึกไปถึงเรื่องเมื่อเช้าก็ยังฉุนไม่หาย เป็นบ้าอะไรของเขาถึงอาจหาญมาพูดจาเช่นนั้นกับเธอ ที่ยอมให้จูบก็เพราะไม่มีเงินมากพอจะไถ่ตัวเรไร และเธอก็เค็มยิ่งกว่าเกลือสมุทร แต่ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์ไปถึงความเป็นคู่ผัวตัวเมียอะไรกับเขา อยากเป็นผัว...พูดมาได้ไม่อายฟ้าดิน ระหว่างนั่งทานข้าวอยู่ในร้าน เนื้อนมไข่ก็มีความเคลื่อนไหวอีกครั้ง คุณหนูเมลฟี่: รวมพลหนึ่งทุ่มตรงนะคะสาวๆ คุณหนูเมลฟี่: เรามีภารกิจสำคัญต้องทำ อ่านข้อความของเพื่อนสนิทแล้วก็หนักใจขึ้นมาทันที หนึ่งทุ่ม...เธอมีนัดแล้ว คุณหนูเนสต์: ไก่และหมูพริกไทยดำอย่างละหนึ่งนะจ๊ะ คุณหนูเมลฟี่: แล้วนางนั่นล่ะ คุณหนูพุดจีบ: เหม็นขี้หน้าเจ้าของร้าน ไม่ไป คุณหนูเมลฟี่: ทำไม จะไปกกพี่เสือใหญ่ (ของฉัน) เรอะ คุณหนูเมลฟี่: ความร่านนี้ท่านได้แต่ใดมา พิลลาแทบกรี๊ด แค่เห็นเธอซ้อนท้ายสาริน เพื่อนยังด่ากันขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเธอจูบไถ่ตัวเรไร ไม่โดนนางมัทรีขึ้นป้ายไวนิลด่าว่าเป็นอีตัวทั่วกำแพงแสนเลยหรือ คุณหนูพุดจีบ: หมูพริกไทยดำ เฟรนช์ฟรายส์เยอะๆ คุณหนูเมลฟี่: ก็แค่น
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่2│เขาเล็งคุณไว้แล้ว (3)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ สารินหลับจริงๆ หลับสนิทเลยด้วย แล้วมีหน้ามาว่าเธอเด็ก พิลลาหาใช่คนใจร้ายใจดำต่อเพื่อนมนุษย์ นอกจากจะเปิดแอร์ไว้ ยังเผื่อแผ่น้ำใจด้วยการหันพัดลมให้คนที่จมอยู่ในห้วงนิทรา ส่วนตัวเองก็นั่งไถหน้าจอไปเรื่อยเปื่อย มีลูกค้าเข้ามาประปราย ประมาณบ่ายสองห้าสิบ มีหญิงวัยกลางคนเข้ามาถ่ายเอกสาร เธอก็ลุกออกจากเก้าอี้เพื่อไปทำให้ เจ้าหล่อนชวนคุย “อากาศร้อนมากเลยเนอะ หน้าฝนแล้วแท้ๆ” เสียงเครื่องถ่ายเอกสารดังเข้าโสตประสาท “อบอ้าวแบบนี้ เผลอๆ อีกเดี๋ยวฝนก็ตกค่ะ เมื่อวานซืนร้อนแบบนี้แหละ พอช่วงโรงเรียนเลิกก็เทมาอย่างกับฟ้ารั่ว” “น่าจะตกกลางคืน จะได้นอนสบาย ตกกลางวันไปไหนมาไหนลำบาก” บทสนทนานั้นลอยเข้าหูบุคคลที่สามอย่างช่วยไม่ได้ เจ้าของร้านยิ้มพลางคว้ากระดาษมาถือ ก้าวเดินมาในส่วนที่ทำงานของตน เพื่อนำกระดาษที่ถ่ายเอกสารแล้วใส่ถุงให้ลูกค้า ปากก็ทำหน้าที่ขยับเพื่อตอบโต้บทสนทนากับอีกฝ่าย “จีบก็ชอบเวลาฝนตกตอนกลางคืนเหมือนกันค่ะ หลับไปกับเสียงฝน ฟินอย่าบอกใคร” “อากาศเย็นด้วยนะ น้าชอบมาก” สองมือขาวผ่องพนมเข้าหากัน “ถ้าจะตก เก็บไปตกคืนนี้ทีเถอะ เพี้ยง” คนอายุมากกว่าระบายยิ้มให้เด็กสา
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
บทที่2│เขาเล็งคุณไว้แล้ว (4)
⋆ ˚。⋆୨୧˚ ˚୨୧⋆。˚ ⋆ สิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอสมาร์ตโฟนเรียกรอยยิ้มจากชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ก่อนจะลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ โต๊ะสนุกเกอร์ ข้างกันเป็นภูริกับปณัย เพื่อนซี้ร่วมสาบานตั้งแต่ฟันแท้ยังไม่ขึ้น ภูรินำเรไรมาคืนเขาแล้วดันอยู่ยาว ซ้ำยังชวนปณัยมาร่วมเค้นคอเขาเรื่อง ‘กกสาว’ ที่ก็ง้างปากไม่สำเร็จ ขี้คร้านจะโดนหมาเด็กงอน เลยเงียบไว้ หนุ่มๆ รวมตัวกันจะขาดเบียร์ก็ไม่ได้ ปณัยเอ่ยพลางลากสายตามองเจ้าของบ้าน “ไปไหน” “ผมจะไปทำธุระสำคัญครับคุณหนึ่ง” “ธุระอะไร” สารินแค่นหัวเราะ “มารยาทขั้นพื้นฐานคือ ‘ธุระ’ ไม่ต้องถามต่อ” “แล้วกูไม่มีด้วยไง มารยาทอะไรนั่นน่ะ” คำตอบของปณัยเรียกรอยยิ้มจากภูริได้อย่างดี และต่อให้เพื่อนไม่บอกว่าธุระที่ว่าคืออะไร เขาก็ใช่จะเดาไม่ออก ภูริกล่าว “ติดหญิงนะมึง เพื่อนอุตส่าห์มาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา” “กระผมก็ขอน้อมรับคำติชมไว้แต่โดยดี” แม้จะโดนเพื่อนฝูงค่อนขอด แต่สารินก็ยังเลือกที่จะไปยัง ‘สเต๊กเลยอะ’ ของมัทรี เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวโพสต์รูปของแก๊งเพื่อนลงในเฟซบุ๊ก ซึ่งเขาก็รู้อยู่แล้วว่าพิลลาจะนัดกับเพื่อนๆ ที่ไหน เพราะเป็นเพื่อนกับมัทรีบนเฟซบุ๊กมานาน เห็นเจ้
last updateLast Updated : 2024-12-22
Read more
DMCA.com Protection Status