All Chapters of สยบเสือใหญ่: Chapter 1 - Chapter 10

⋆ ˚｡⋆୨୧˚　˚୨୧⋆｡˚ ⋆ พิลลาจำเป็นต้องถอยทัพ เรไรมีความสำคัญกับครอบครัวมากก็จริง แต่บัญชีเธอร่อยหรอพอประมาณเมื่อจ่ายสารพัดค่าใช้จ่ายไป ไหนวันที่ยี่สิบยังต้องจ่ายค่าเช่าร้านถ่ายเอกสารอีก ที่ผ่านมาเธอไม่เคยมีปัญหาผัดวันประกันพรุ่ง ไม่ว่าอะไรก็จ่ายตรงวันตลอด เดือนนี้ก็ตั้งใจจะจ่ายให้ตรงวัน และต่อให้ยืมเงินในส่วนนี้มาไถ่ตัวเรไร มันก็ไม่พอ ในบัญชีเธอมีสองหมื่นต้นๆ หรือถึงมีพอสี่หมื่นแปดพัน เธอก็ทำใจจ่ายไม่ได้อยู่ดี สารินโกงกันชัดๆ เขาว่า ขายไปสามหมื่น ซื้อคืนสี่หมื่น แต่เธอต้องจ่ายส่วนที่พิรภพนำมาจำนำด้วย แปลว่านอกจากเงินทุนแปดพันของเขาจะอยู่ ยังได้กำไรอีกสามหมื่น ส่วนคนที่ซื้อไปก็รับเงินหมื่นไปนอนกก ในขณะที่เธอเข้าเนื้อเกือบห้าหมื่น ไอ้หน้าขนนี่แม่งไม่อยากตายดีจริงๆ สินะ ถึงได้ริอ่านโกงคนอย่างพิลลา “พี่จีบ พี่เสือเขาขายไปแล้วจริงๆ เหรอ” เธอปรายตามองน้องชายที่นั่งอยู่ทางซ้ายมือ “อือ เห็นมันว่างั้น เลยแค่วันเดียวมันยังทำได้ลงคอ เลวจริงๆ” ด่าคนหน้าเลือดไม่พอ ยังพาดพิงน้องชายต่ออีกหน่อย “ก็ดูไว้นะว่าพี่ชายที่รักนักรักหนามันมีไรดีให้นับถือ จำบ้างว่ามันทำไรกับมึง พี่ที่ไหนกล้าเอาของสำคัญของน้อ

⋆ ˚｡⋆୨୧˚　˚୨୧⋆｡˚ ⋆ “เอาจีบ” พิลลาสร่างเมาทันที รีบปรี่ไปที่ชายหนุ่มก่อนจะเสยหมัดเข้าที่ใบหน้าคมคายอย่างไม่ออมแรง “ไอ้เวรนี่!” สารินที่โดนจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัวก็เซถลาไปเล็กน้อย เขาใช้มือยันไปที่ผนังเพื่อไม่ให้ตัวเองล้มลงไปกองที่พื้น ก่อนจะค่อยๆ หยัดยืนอย่างมั่นคง มือหนาลูบไปที่แก้มสากป้อยๆ “แค่นี้ต้องต่อยกันเลยเหรอจีบ” “อยากทำมากกว่านี้อีก” เธอยอมรับอย่างตรงไปตรงมา “ใครใช้ให้มาพูดจาหมาๆ กับจีบก่อน” สารินยิ้มทั้งที่มีเลือดออกบริเวณมุมปาก “แล้วสนปะ” “อีกสักหมัดไหม” “นอนกับพี่ครั้งเดียว เรไรจะได้กลับไปอยู่ที่บ้านโดยที่จีบไม่ต้องเสียสักบาท” สาวหมวยแค่นหัวเราะ “เพราะเสียตัวแทนอะนะ” “อย่าพูดงั้น ไม่มีการเสียอะไรทั้งนั้น เราได้กัน พี่ได้จีบ จีบได้พี่ มีแต่ได้กับได้” “ทำไมถึงอยากได้” นัยน์ตาคมกริบจดจ้องไปที่ดวงหน้านวล โค้งริมฝีปากเล็กน้อย “ก็อยากได้” ในขณะที่เขาอยากได้เธอ เธอกลับอยากกระทืบเขา “ไม่เอา เสนออย่างอื่นมาแทน” เขาส่ายหน้า “อย่าเรื่องมาก ทำตัวให้มันสมกับที่พอใจมันนับถือหน่อย ผ่อนวันละเท่าไรก็ว่ามา” “ก็บอกว่าไม่ชอบเงินผ่อน” “แล้วพี่เอาเรไรไปขายทำไม” พิลลาเริ่มฉุนเมื่

⋆ ˚｡⋆୨୧˚　˚୨୧⋆｡˚ ⋆ ในท้ายที่สุดก็ทนลูกตื้อไม่ไหว เดินนำเขาเข้าไปในบ้านที่สมาชิกทั้งสามยังปักหลักนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา ทันทีที่เห็นว่าเธอไม่ได้กลับมาคนเดียว ความประหลาดใจก็ฉายชัดบนใบหน้าของคนทั้งสามวัย ทว่าก็ยังยกมือมารับไหว้คนมาใหม่ เธอเปรย “เขามาขอข้าวกิน” กัลยาหน้าเจื่อน “จีบลูก จะไปพูดแบบนั้นกับพี่เขาได้ไงล่ะ” พิลลาไม่สนใจจะแก้ความเข้าใจผิดอะไร เพราะในมุมมองของเธอ สารินมาขอข้าวที่บ้านเธอทานจริงๆ ขาเรียวก้าวตรงไปยังห้องครัว สารินก็ค้อมหัวให้ญาติผู้ใหญ่ของหญิงสาวอย่างมีมารยาท “ขอรบกวนสักมื้อนะครับ” พ่อหนุ่มคนนี้จะคืนเรไรให้กับลูกชาย มารดาและหญิงชรามีหรือที่จะไม่ต้อนรับ “ตามสบายเลยพ่อเสือ แต่กับข้าวหมดแล้ว บอกพุดจีบให้ทำให้นะ” “ครับน้ายา” เพราะเขาก็ตั้งใจมา ‘ชิม’ ฝีมือลูกสาวบ้านนี้อยู่พอดี เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืนก่อนจะพุ่งตัวไปหาคนที่ตนนับถือเป็นพี่ชาย “พี่ พรุ่งนี้ผมไปเอาเรไรนะ” “เออ เย็นๆ อะ มาได้เลย” สารินก้าวเดินเข้าไปทางห้องครัว แต่พิรภพก็ยังเดินตามมาติดๆ “แล้วสรุปต้องจ่ายเท่าไรอะครับ” “ไม่ใช่เรื่องของเด็ก” ประโยคนั้นของสารินเรียกสายตาแม่ครั้วจำเป็นให้หันไปมอง “ผู้ใหญ่เขา

⋆ ˚｡⋆୨୧˚　˚୨୧⋆｡˚ ⋆ อีกไม่นานนักหรอก สารินจะโดนเธอต่อยอีกครั้ง จนเที่ยงแล้ว แต่พอนึกไปถึงเรื่องเมื่อเช้าก็ยังฉุนไม่หาย เป็นบ้าอะไรของเขาถึงอาจหาญมาพูดจาเช่นนั้นกับเธอ ที่ยอมให้จูบก็เพราะไม่มีเงินมากพอจะไถ่ตัวเรไร และเธอก็เค็มยิ่งกว่าเกลือสมุทร แต่ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธ์ไปถึงความเป็นคู่ผัวตัวเมียอะไรกับเขา อยากเป็นผัว...พูดมาได้ไม่อายฟ้าดิน ระหว่างนั่งทานข้าวอยู่ในร้าน เนื้อนมไข่ก็มีความเคลื่อนไหวอีกครั้ง คุณหนูเมลฟี่: รวมพลหนึ่งทุ่มตรงนะคะสาวๆ คุณหนูเมลฟี่: เรามีภารกิจสำคัญต้องทำ อ่านข้อความของเพื่อนสนิทแล้วก็หนักใจขึ้นมาทันที หนึ่งทุ่ม...เธอมีนัดแล้ว คุณหนูเนสต์: ไก่และหมูพริกไทยดำอย่างละหนึ่งนะจ๊ะ คุณหนูเมลฟี่: แล้วนางนั่นล่ะ คุณหนูพุดจีบ: เหม็นขี้หน้าเจ้าของร้าน ไม่ไป คุณหนูเมลฟี่: ทำไม จะไปกกพี่เสือใหญ่ (ของฉัน) เรอะ คุณหนูเมลฟี่: ความร่านนี้ท่านได้แต่ใดมา พิลลาแทบกรี๊ด แค่เห็นเธอซ้อนท้ายสาริน เพื่อนยังด่ากันขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเธอจูบไถ่ตัวเรไร ไม่โดนนางมัทรีขึ้นป้ายไวนิลด่าว่าเป็นอีตัวทั่วกำแพงแสนเลยหรือ คุณหนูพุดจีบ: หมูพริกไทยดำ เฟรนช์ฟรายส์เยอะๆ คุณหนูเมลฟี่: ก็แค่น

⋆ ˚｡⋆୨୧˚　˚୨୧⋆｡˚ ⋆ สิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอสมาร์ตโฟนเรียกรอยยิ้มจากชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ก่อนจะลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ที่อยู่ใกล้ๆ โต๊ะสนุกเกอร์ ข้างกันเป็นภูริกับปณัย เพื่อนซี้ร่วมสาบานตั้งแต่ฟันแท้ยังไม่ขึ้น ภูรินำเรไรมาคืนเขาแล้วดันอยู่ยาว ซ้ำยังชวนปณัยมาร่วมเค้นคอเขาเรื่อง ‘กกสาว’ ที่ก็ง้างปากไม่สำเร็จ ขี้คร้านจะโดนหมาเด็กงอน เลยเงียบไว้ หนุ่มๆ รวมตัวกันจะขาดเบียร์ก็ไม่ได้ ปณัยเอ่ยพลางลากสายตามองเจ้าของบ้าน “ไปไหน” “ผมจะไปทำธุระสำคัญครับคุณหนึ่ง” “ธุระอะไร” สารินแค่นหัวเราะ “มารยาทขั้นพื้นฐานคือ ‘ธุระ’ ไม่ต้องถามต่อ” “แล้วกูไม่มีด้วยไง มารยาทอะไรนั่นน่ะ” คำตอบของปณัยเรียกรอยยิ้มจากภูริได้อย่างดี และต่อให้เพื่อนไม่บอกว่าธุระที่ว่าคืออะไร เขาก็ใช่จะเดาไม่ออก ภูริกล่าว “ติดหญิงนะมึง เพื่อนอุตส่าห์มาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา” “กระผมก็ขอน้อมรับคำติชมไว้แต่โดยดี” แม้จะโดนเพื่อนฝูงค่อนขอด แต่สารินก็ยังเลือกที่จะไปยัง ‘สเต๊กเลยอะ’ ของมัทรี เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวโพสต์รูปของแก๊งเพื่อนลงในเฟซบุ๊ก ซึ่งเขาก็รู้อยู่แล้วว่าพิลลาจะนัดกับเพื่อนๆ ที่ไหน เพราะเป็นเพื่อนกับมัทรีบนเฟซบุ๊กมานาน เห็นเจ้