บอบช้ำ

ตอนที่ 5

บอบช้ำ

เพียะ ! !

หญิงสาวตัวเล็กลงไปล้มกองกับพื้นโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัวเพราะโรงรถที่ไร้รถของสามีทำให้เธอมั่นใจว่าการกลับบ้านครั้งนี้ของเธอคงไม่ต้องพบกับความรุนแรงใด ๆ แต่ทุกอย่างกลับผิดพลาดเพราะธเนศตั้งใจให้เฌอเอมเข้าใจว่าเขาไม่อยู่เพราะวันนี้เขาต้องการทำร้ายเธอมากกว่าทุกครั้งที่เคย

“มึงมันห่างมือห่างตีนมากเกินไปแล้วถึงได้ทำตัวแบบนี้...”

ธเนศไม่ใช่แค่เพียงพูดหยาบคายแต่เขายืนยกขาขึ้นสูงก่อนที่จะประทับฝ่าเท้าลงตามตัวของหญิงสาวประหนึ่งว่าเฌอเอมเป็นเพียงแค่ที่หมอนนุ่ม ๆ ให้เขากระทืบเท้าได้อย่างหนำใจ

“ไอ้ชั่ว ! เก่งแต่กับผู้หญิง”

มันเป็นครั้งแรกของการโต้ตอบของเฌอเอมเพราะก่อนหน้านี้ เธอเลือกที่จะเป็นฝ่ายยอมเต็มที่ก็บีบน้ำตาร้องไห้ยกมือไหว้ขอร้องให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำแต่ครั้งนี้เธอจะไม่ทนอีกต่อไปถึงแม้ว่าจะยังเธอตัดสินใจไม่ได้ว่าจะจัดการกับชีวิตครอบครัว           ของเธอต่อไปอย่างไรดี

“ชั่วใช่ไหม...แล้วมึงดีนักเหรออีเอม”

ชายร่างสูงตัวใหญ่กระชากผมยาวของอีกฝ่ายขึ้นมาเต็มมือก่อนที่จะผลักเธอลงไปกองกับพื้นอีกครั้งแล้วบรรจงฟาดแข้งลงไปที่สะโพกของอีกฝ่ายเหมือนว่าเขากำลังสวมบทนักฟุตบอลที่เตะ            แบบไม่ยั้งเท้า

“โอ๊ย ! พอแล้วฉันเจ็บ”

ร่างที่เล็กกว่าถึงแม้จะพยายามต่อสู้อย่างไรเธอเองก็ไม่สามารถสู้ได้ มือเล็กของเธอพยายามทุบตีลงไปที่ตัวของอีกฝ่ายแต่เธอกลับถูกเขาทั้งทุบทั้งต่อยจนตอนนี้หญิงสาวแทบไม่มีเรี่ยวแรงเหลือ

“พอเถอะค่ะคุณผู้ชายถ้าคุณเอมตายไป คุณจะเดือดร้อนนะคะ”

คนของพรนภารีบเข้ามาห้ามทั้งที่ปกติแล้วแม่บ้านคนนี้จะทำหน้าที่แค่คอยแอบดูแต่ตอนนี้สถานการณ์ตรงหน้ามันดูเลวร้ายกว่าทุกวันฉวีกลัวว่าเจ้านายของเธอจะพลั้งทำอะไรรุนแรงจนมีเรื่องเดือดร้อนมาถึงตัวได้

“มึงมาเกี่ยวอะไรด้วย”

ธเนศถึงแม้จะหยุดยกเท้ากลับที่เดิมแต่เขาก็เตรียมจะหันไปเล่นงานหญิงแก่ในวัย 60 กว่าที่กำลังกอดเฌอเอมไว้

“ที่ผ่านมาคุณจะตบจะตีกันป้าก็ไม่เคยยุ่งแต่ถ้าทำแบบนี้มันจะถึงตายแล้วตัวคุณเองนั่นแหละที่จะเดือดร้อนที่ป้ายุ่งวันนี้ป้าไม่ได้ห่วงคุณเอมหรอกแต่ป้าห่วงคุณนะคุณธเนศ”

เฌอเอมถึงแม้ว่าจะรู้สึกแย่กับสิ่งที่ได้ยินแต่เวลานี้ก็คงไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเธอได้นอกจากฉวี หญิงสาวตัวเล็กทำได้แค่เพียงห่อตัวให้เล็กที่สุดเพื่อจะอยู่ในอ้อมกอดของแม่บ้านที่ตอนนี้กำลังโอบกอดเธอแบบปกป้อง

“ก็จริงถ้ามันตายไปนอกจากจะเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต  บ้านหลังนี้ก็จะกลายเป็นบ้านที่มีผี ป้าก็ทำแผลให้มันด้วย                  แล้วกันเอาน้ำต้มใบบัวบกให้มันกินแก้ช้ำด้วยนะไว้กลับมาคืนนี้จะซ้อมให้ถนัดอีกสักรอบ”

ธเนศเดินออกจากบ้านทันทีในชุดทำงานที่ดูเรียบหรูโก้เก๋บุคลิกภายนอกของเขาคงไม่มีใครคาดคิดเด็ดขาดว่าเขาจะเป็นเพียงผู้ชายแสนเลวที่ทำร้ายกระทั่งผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ไม่มีทางสู้

“คุณเอม...ป้าก็ไม่รู้จะบอกว่าอย่างไรนะแต่ทำไมถึงทนเก่งแบบนี้คะ”

ฉวีไม่อยากพูดอะไรมากเพราะเธอเป็นคนของพรนภาเธอไม่ได้เป็นคนของบ้านเอมแต่เธอก็อดที่จะสงสารและเป็นห่วงไม่ได้เพราะหญิงสาวก็มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกสาวของเธออีกทั้งตลอดเวลาที่เธอได้มาอยู่บ้านหลังนี้เฌอเอมก็เมตตาเธอในฐานะที่เป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งไม่เคยมองเธอว่าเป็นคนรับใช้เลยสักครั้ง

“เอมทนเก่งเกินไปใช่ไหมคะป้า”

คนถามถามแบบซื่อ ๆ เพราะเธอคิดว่าคงมีคนที่ทนเก่งกว่าเธอหรือถ้าเธอเลือกที่จะไม่ทนเธอจะกลายเป็นคนที่ไม่สู้ปัญหาหรือเปล่าซึ่งฉวีเองก็ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่และทำแผลให้หญิงสาวตรงหน้าให้เธอได้กินยาแก้อักเสบแก้ปวดและส่งเธอเข้านอนตามที่ได้รับมอบหมายจากธเนศไว้

เฌอเอมบอบช้ำไปทั้งตัว เธอนอนซมด้วยพิษไข้ก่อนที่จะมารู้สึกตัวอีกทีเมื่อมีข้อความที่ส่งมาทางไลน์ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“แดน…..”