14
หนักแน่น
“เก็บเงินของคุณไว้เถอะค่ะ ใช่ฉันเคยทำลายครอบครัวของคุณไมค์ แต่มันก็ช่วยให้เขาเลิกโง่ไม่ต้องโดนสวมเขา ส่วนคุณก็ไม่ต้องคอยเป็นเมียน้อยใคร”
เมื่อมาตาเริ่มโมโห สติก็เริ่มกลับมา เธอคิดว่าเธอผิดก็จริงแต่เพียงใจก็มีส่วนกับความผิดของเรื่องทั้งหมดด้วยเหมือนกัน
“ไม่อยากรับงานก็ไม่ต้องรับ ฉันก็มาจ้างไปอย่างนั้นแหละ เพราะแค่ฉันกลับไปหาไมค์ ไม่มีทางที่เขาจะไม่ทิ้ง อีผู้หญิงคนนั้นแล้วรีบกลับมาหาฉันแน่ๆ”
“คุณคิดเข้าข้างตัวเองมากไปหรือเปล่าครับ ภรรยาคุณอรรถ”
เพียงใจยังไม่ทันพูดจบจบ ก็มีเสียงที่ทั้งเพียงใจและมาตาต่างคุ้นเคย ดังขึ้นมาหลังจากประตูที่ถูกเปิดออก
“ไมค์คุณมาที่นี่ได้ยังไง” เพียงใจถามด้วยความตกใจ
“ผมสิต้องถามว่าคุณมาทำไมเพียงใจ ส่วนผมก็มารับภรรยาของผม”
ชายหนุ่มเดินมาโอบกอดมาตาด้วยรอยยิ้ม แบบคนที่กำลังรู้สึกว่าชนะ
“ไมค์คุณหมายความว่าอะไร” เพียงใจถามด้วยเสียงที่เหมือนคนกำลังจะหมดแรง
“ผมมารับมาตา ภรรยาที่ถูกต้องทางกฎหมายของผม”
คำตอบที่ชัดเจน จนคนฟังไม่สามารถจะแปลความหมายเป็นอย่างอื่นได้ สร้างความโกรธเหมือนไฟที่กำลังลุกเมื่อยามเจอน้ำมันราดลงไป ในใจของหญิงสาวที่ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมาได้ยินเรื่องแบบนี้
“ที่แท้ที่เธอรับงาน ทำลายครอบครัวของฉัน ก็เพราะเธอต้องการไมค์ มาตาเธอมันร้าย ร้ายจนไม่รู้จะหาคำไหนมาด่า”
เพียงใจมองหน้าหญิงสาวที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของอดีตสามีของเธอเหมือนเสือที่อยากจะขย้ำเหยื่อ
“ไม่มีคำด่าไหนที่จะด่ามาตาได้ นอกจากคำด่าที่ควรจะด่าคุณมากกว่า เพียงใจคุณไปตามทางของคุณเถอะ ผมตาสว่างแล้ว ก่อนหน้านี้ผมเป็นควายให้คุณสวมเขา หมดเวลาแล้ว คุณกลับไปหาชู้รักที่คุณแอบสมสู่กันมานานให้สาแก่ใจเถอะ”
ไมค์ไม่เคยคิดว่าเขาจะสามารถด่าผู้หญิงได้แรงแบบนี้ แต่มันเกิดจากความแค้นที่เพียงใจเคยสวมเขาให้เขา และตอนนี้เธอก็ยังมายืนว่าผู้หญิงที่เขารักอีก
“เออ....อยู่กันให้ดีแล้วกัน เธอคงคิดว่าเธอจะมีความสุข กับผู้ชายที่มันรักแต่งาน และก็ตัวเอง”
เพียงใจคิดว่าถ้ายังยืนอยู่ตรงนี้ เธอก็มีแต่จะโดนไมค์ด่า พาให้อายคนอื่นที่เริ่มเข้ามาในห้องเพราะได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน
เสียงประตูปิดลง มาตายังคงยืนนิ่ง เธอรู้สึกเหมือนฝันไป ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดูเร็วไปหมด
“พี่มาตา”
ยังไม่ทันที่ทุกคนจะเดินออกจากห้องไป มาตาก็เป็นลมล้มทันที ยังดีที่ไมค์ประคองเธอไว้ได้ทัน จึงยังไม่ทันได้ล้มลงไปกองกับพื้น
ชะอมหายาดมมาให้เจ้านาย ทั้งนวดทั้งบีบ เพื่อหวังให้เลือดลมเดินสะดวก เมื่อได้หลับตาสักพักมาตาก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น
“ลุกไหวไหม จะได้ไปหาหมอกัน”
ไมค์และชะอมช่วยกันประคองมาตา เพื่อมาที่รถของไมค์ที่จอดไว้หน้าบริษัท เพื่อพาเธอไปหาหมอ
“คุณหมอครับภรรยาผมเป็นอะไรครับ”
ยังไม่ทันที่จะเลื่อนเก้าอี้ออกมานั่ง ไมค์ก็ห้ามความอยากรู้ไว้ไม่ไหว รีบถามคุณหมอที่นั่งอยู่ตรงข้ามทันที
“ใจเย็นๆครับ ภรรยาของคุณไม่ได้เป็นอะไร เธอก็แค่กำลัง แพ้ท้องครับ”
คำตอบของหมอ ทำเอาชายหนุ่มแทบอยากจะกระโดดด้วยความดีใจ เขาเคยแอบกลัวว่าตัวเองอาจจะเป็นหมันเพราะอยู่กินกับเพียงใจมาหลายปี ก็ยังไม่มีลูกเสียที แต่ความจริงแล้วเพียงใจคุมกำเนิดตลอด เพราะเธอกลัวพลาดท้องกับอรรถพลเลยใช้การ ฉีดยาคุมกำเนิดเพื่อความปลอดภัย
“แล้วลูกผมจะคลอดเมื่อไหร่ครับ” ไมค์ถามคำถามจนคุณหมอกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่
“ภรรยาของคุณยังท้องได้แค่แปดสัปดาห์ คงบอกกำหนดการคลอดได้ยังไม่แน่นอน สิ่งที่คุณต้องรู้ตอนนี้คือการดูแลคนท้องนะครับ”
คุณหมออธิบายการดูแลภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ เพราะมาตามีอาการแพ้ท้องมาก คุณหมอจึงอยากให้ไมค์เข้าใจอารมณ์ของภรรยาที่ค่อนข้างจะแปรปรวน
ทั้งสองคนต่างมีความสุขที่ตอนนี้จะไม่ได้มีแค่เพียงสองคนแล้ว อีกหน่อยครอบครัวของเธอก็จะสมบูรณ์ มีลูกมาเป็น โซ่คล้องใจ ให้ทั้งคู่มีความสุขที่สมบูรณ์
“เราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีคะ” มาตาหันมาถามสามีที่กำลังขับรถอยู่
“โบราณเขาห้ามตั้งชื่อไว้ก่อน” ไมค์หันมาทำหน้าดุใส่ภรรยา
“เหรอคะ มาตาไม่รู้” หญิงสาวทำท่าสำนึกผิด
“ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้น ผมก็พูดตามเขามาอีกที มาตา คุณหมอบอกว่า ถ้าคุณแม่อารมณ์ดี ลูกที่เกิดมาก็จะอารมณ์ดีด้วย ผมไม่อยากให้คุณคิดมากนะ โดยเฉพาะเรื่องของเพียงใจ”
ไมค์หยุดพูดและหันมามองหน้าภรรยา เพราะอยากรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังอยู่ในอารมณ์แบบไหน
“คุณไม่สงสารคุณเพียงใจเหรอคะ ตอนนี้เธอเหมือนไม่เหลือใครเลยนะคะ”
มาตารู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ เพราะเธอยังรู้สึกผิดที่ทำให้ทั้งคู่หย่ากัน
“สงสารก็ได้แค่เพียงมองแบบสงสาร เพราะผมกับเขาต่างก็เป็นคนอื่นต่อกันแล้ว ตอนนี้ผมมีคุณมีลูก มีครอบครัวที่อบอุ่น ”
ชายหนุ่มคว้ามือภรรยามาจับไว้แนบอก เพื่อให้คนข้างๆมั่นใจ และตั้งใจฟังสิ่งที่เขากำลังจะพูด
“ผมรักคุณและรักจนหมดหัวใจ ไม่มีที่เหลือให้ใครอีกแล้ว ต่อให้วันหนึ่งคุณทิ้งผมไป ผมก็ไม่มีทางกลับไปรักผู้หญิงอย่างเพียงใจ คนเราเจ็บแล้วจำ ผมไม่คิดจะกลับไปยุ่งกับคนที่ทำร้ายหัวใจผมเด็ดขาด”
“ค่ะ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร” มาตาพยายามยิ้มเพราะไม่อยากให้คนข้างๆคิดว่าเธอกำลังระแวงอยู่
“คุณไม่ได้ว่า แต่สายตาของคุณมันฟ้อง เชื่อใจผมนะ ความรัก จะยืดยาวถ้าเราซื่อสัตย์ เชื่อใจ และให้เกียรติซึ่งกันและกัน”
คำพูดของสามีทำให้มาตายิ้มได้ ถึงแม้จะเชื่อใจว่าเขาคงไม่กลับไป แต่ก็ยังอยากได้ยินจากปากของเขา เพื่อความสบายใจ
“ขอบคุณนะคะ”
สองคนสบตากันด้วยความเข้าใจ รอยยิ้มที่สดใสกลับมาอีกครั้งบนใบหน้าของคุณแม่ที่กำลังตั้งครรภ์อยู่
15เติมเต็ม มาตาแพ้ท้องอย่างหนัก จนเธอต้องหยุดรับงาน ปล่อยให้ชะอมเป็นคนจัดการทุกอย่าง ส่วนตัวเธอก็พักผ่อนอยู่บ้าน เพราะแค่ลุกเดินบ่อยๆ ก็เวียนหัวแล้ว “รีบกลับนะคะ อยู่บ้านคนเดียวเหงาจะแย่” หญิงสาวหอมแก้มสามี ก่อนที่เขาจะออกไปทำงาน แต่ใจก็แอบไม่อยากให้ไป เพราะไม่อยากต้องนั่งเหงาอยู่บ้าน เพียงใจยังคงไม่ละความพยายาม เขามาหาไมค์ที่ทำงานอยู่บ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่มา ชายหนุ่มจะโทรศัพท์ไปหาอรรถพลเพื่อให้เขามารับตัวภรรยากลับไป “คุณนั่งรอตรงนี้นะ สามีคุณกำลังจะมา” มันไม่ใช่แค่คำขู่เพียงใจรู้ว่าอดีตสามีของเธอทำจริง เพราะเขาเคยทำมาแล้ว และเมื่ออรรถมาถึง เขาก็ทั้งลากทั้งผลักเธอ ด่าเธอจนเพียงใจอายคนแถวนั้นไปหมด แต่เธอมองไม่เห็นทางเลือกอื่นแล้ว ที่จะไปจากอรรถพลได้นอกจากเอาไมค์คืนมาให้ได้ หลังจากที่ธุรกิจของอรรถพลเริ่มมีปัญหา เขาก็หันกลับไปขอคืนดีกลับภรรยาและจดทะเบียนกันใหม่ จนจากที่เกือบจะได้เป็นเมียหลวง เพียงใจก็ยังคงได้เป็นแค่เมียน้อยตามเดิม เพียงใจมีแต่ความความเจ็บปวดในหัวใจที่สุดท้ายเธอต้องกลายเป็นผู้หญิงไร้ค่า เ
ตอนที่ 1นรก..หลังแต่งงาน“ใครมันจะไปเป็นเจ้าหญิงเหมือนเฌอเอมตั้งแต่แต่งงานกับคุณธเนศไปก็เหมือนกับเป็นนางฟ้าเหาะขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ที่มีสามีเป็นเทวดารูปหล่อที่สุด”มุกดาพูดขึ้นมากลางวงสนทนาของเพื่อนเพราะตอนนี้เธอไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพื่อน ๆ ในกลุ่มทุกคนต่างก็มีคนรักแบบเล่น ๆ กันหมดยกเว้นแค่เพียงเอมเท่านั้นที่เลื่อนขั้นไปมีสามีก่อนคนอื่นทั้งที่เฌอเอมเองเป็นคนที่เรียบร้อยที่สุดในกลุ่มแต่ใครจะคาดคิดว่าสุดท้ายเธอจะได้สละโสดเป็นคนแรก“พูดเกินไปมุกดา” เฌอเอมได้แต่ยิ้มมุมปากไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไรกับสิ่งที่เพื่อนกำลังชื่นชมเพราะตัวเองรู้ดีว่าชีวิตหลังการแต่งงานมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่ทุกคนเห็น“ดูทำหน้าเข้ามีผัวดีแบบนี้ ชาตินี้ฉันยังไม่รู้จะหาได้ไหม”ลินินเพื่อนที่ถือได้ว่าสวยที่สุดในกลุ่มและเธอก็มีความแซ่บไม่แพ้ใครถึงแม้ตอนนี้ลินินจะมีคนที่กำลังดูใจกันแล้วแต่เธอก็หวงสถานภาพโสดเป็นที่สุดจึงไม่ยอมแต่งงานเพราะเธอชอบบอกกับเพื่อน ๆ ว่าการแต่งงานไม่ใช่จุดสิ้นสุดของความรักแต่มันคือ การเริ่มต้นชีวิตคู่ในอีกแง่มุมต่างหากและเธอก็ไม่ต้องการที่จะเริ่มต้นใหม่เพราะสถานภาพที่อยู่กันทุกวันนี้ก
ธเนศไม่ใช่แค่เพียงพูดแต่เขาเดินมาจิกผมภรรยาอย่าง เต็มแรงหญิงสาวยกมือไหว้ร้องขอให้เขาหยุดการกระทำเช่นนี้แต่มันก็ไม่เคยได้ผล“เธอนี่มันดีแต่สวยนอกนั้นก็หาอะไรดีไม่ได้ ทุกวันนี้ฉันแทบจะไม่อยากกลับบ้านเพราะไม่อยากเจอหน้าเธอนั่นแหละรู้ไหม ผู้หญิงอะไรน่าเบื่อชะมัด แล้วนี่อะไรแทนที่จะอยู่บ้านรอเอาใจผัวกลับไปแรดกับเพื่อน ความจริงแล้วเธอไม่ใช่คนเรียบร้อยอย่างที่แสดงให้ฉันเห็นถ้าอยากจะแรดก็ช่วยไปแรดกับฉันบนเตียง”ชายวัยกลางคนรูปร่างสูงผิวเข้มหน้าตาดีตามแบบไฮโซใช้มือที่ขยำผมของภรรยาผลักหน้าผากของเธออย่างแรงจนหญิงสาวล้มลงไปกองกับพื้นฝ่ามือทับลงไปตรงเศษแก้วที่แตกอยู่“โอ๊ย ! ...เลือด”คนตัวเล็กทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นเลือดไหลออกมาจากมือขาวของเธอ หญิงสาวได้แต่ตะโกนโวยวายและร้องไห้หวังว่าสามีจะเมตตาในตัวเธอสักครั้งแต่กลายเป็นว่าเขากลับรู้สึกรำคาญและคว้ากุญแจรถขับไปออกจากบ้านทันที“ลินินช่วยเราด้วย”เหตุการณ์นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ธเนศทำรุนแรงกับภรรยา ก่อนหน้านี้เขาเคยทำถึงขั้นตบเธอล้มลงไปกองกับพื้นแต่เฌอเอมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมครั้งนี้เธอกลับรู้สึกหวาดกลัวและอยากบอกเล่าความจ
ตอนที่ 2ร้อนรักในคืนที่เหงาใจ“วันนี้ฝนตกน้ำท่วมกรุงเทพฯแน่นอน ลินินนี่แกทำยังไงเฌอเอมถึงยอมมาเที่ยวผับกับเราได้”มุกดาถามด้วยความแปลกใจเพราะทั้งสามคนเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้นแต่ก็เริ่มห่างกันไปตั้งแต่เฌอเอมแต่งงานเพราะเพื่อนทั้งสองคนต่างก็เกรงใจในตัวธเนศที่เป็นผู้ใหญ่จึงไม่มีใครกล้าชวนเอมออกมาเที่ยวด้วย“ต่อไปนี้เราจะได้เพื่อนที่มีรอยยิ้มสดชื่นกลับมาแล้วเลิกแซวเอมมันได้แล้วมุกดา”เพื่อนทั้งสามคนกอดคอกินเหล้ากันอย่างสนุกสนานก่อนหน้าที่เฌอเอมจะแต่งงานเธอกับเพื่อน ๆ ก็มีโอกาสได้มาเที่ยวบ้างแต่ไม่ใช่สถานที่แบบนี้แต่เมื่อเธอตัดสินใจใช้ชีวิตแบบคนมีครอบครัวหญิงสาวก็เลือกที่จะตัดเพื่อนออกไป เต็มที่ก็ได้แค่พูดคุยกันแค่ทางโทรศัพท์เท่านั้นจนเมื่อวานที่เป็นงานวันเกิดของลินินเธอจึงมีโอกาสได้มารวมตัวกันอีกครั้ง“ดูเหมือนมีหนุ่มน้อยกำลังสนใจเพื่อนเรา”ลินินส่งสายตาให้ทั้งเอมและมุกดารู้ว่าเธอกำลังหมายถึงใคร ชายหนุ่มที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง ๆ เกือบชั่วโมงแล้วที่ลินินสังเกตว่าเขาเอาแต่นั่งส่งสายตาหวานให้เฌอเอม“เฮ้ย! แก…ทำอะไรแบบนั้น”หญิงสาวที่มีสถานภาพไม่โสดเพียงคนเดียวของกลุ่มถึงกับอุทา
“พี่ยังไม่อยากกลับบ้านพาพี่ไปที่อื่นได้ไหม”เฌอเอมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงกล้าพูดแบบนั้นออกไปแต่เธอรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ บ้านที่เธอกำลังจะกลับมันไม่ใช่บ้านแต่มันคือนรกที่เธอเลือกที่จะอยู่เอง“ดึกแล้วไปตรงไหนก็คงอันตรายจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะชวนพี่ไปที่ห้องของผม”แดนไตรพูดชวนหญิงสาวที่เพิ่งจะรู้จักกันได้แค่เพียงไม่กี่ชั่วโมงไปที่ห้อง เขาไม่คาดคิดว่าเฌอเอมจะยอมแต่คำตอบที่ได้ทำให้คนชวนรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกชายหนุ่มแอบชอบหญิงสาวเหมือนรักแรกพบตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในผับ เขานั่งส่งสายตาหวานให้อีกฝ่ายโดยที่เฌอเอมแทบจะไม่รู้ตัวและจากการที่หญิงสาวรับโทรศัพท์บนรถทำให้เขารู้ว่าเธอมีสามีอยู่แล้วและชีวิตครอบครัวของเธอก็ไม่ได้มีความสุข แดนไตรไม่ได้หวังที่จะเข้ามาเป็นมือที่สามแต่เขาเป็นห่วงเธอมากกว่าและก็ ดีใจที่เธอตัดสินใจจะอยู่กับเขาในคืนนี้แทนการกลับไปตรอมตรมอยู่คนเดียวที่บ้าน“คอนโดเธอใหญ่มาก ไหนตอนแรกบอกว่าเป็นแค่นักศึกษารับจ๊อบทำงานกลางคืนแล้วทำไมถึงอยู่คอนโดราคาแพงแบบนี้”เฌอเอมถามด้วยความสงสัยเพราะตอนที่นั่งคุยกันแดนไตรเล่าเรื่องราวของเขาว่าเป็นเพียงชายหนุ่มนักศึกษาที่เดินทางมาจากต่างจัง
ตอนที่ 3ค่ำคืนที่ไม่ต้องนอนคนเดียว“ผมขอโทษนะครับที่เมื่อคืนเรา….”แดนไตรเอ่ยคำขอโทษออกจากหัวใจจริง ๆ เมื่อหญิงสาวกำลังแต่งตัวเพื่อจะเดินทางออกจากคอนโดของเขาแต่ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อเขาต้องหยุดทันทีเมื่อเฌอเอมโน้มปากบางลงมาปิด ปากหยักได้รูปที่กำลังจะขยับพูดจนสนิท“ไม่มีใครผิดทั้งนั้นแต่พี่ว่าเรื่องระหว่างเรามันควรจะจบแค่วันนี้...”แดนไตรลุกขึ้นสวมกอดคนตรงหน้าทันทีไม่มีทางที่เขาจะยอมให้เรื่องทุกอย่างจบลงแบบนี้ เขาหลงรักหญิงสาวตรงหน้าเข้าแล้วจริง ๆ ไม่ว่าเขาจะต้องอยู่ในฐานะอะไรก็ตามเขาพร้อมจะยอมเสมอขอแค่เพียงแต่เธออย่าพูดแบบนี้พูดเหมือนกับว่าเขาจะไม่ได้เจอเธออีก“อย่าพูดแบบนี้นะครับอนาคตข้างหน้าเราสองคนไม่มีทางรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างแต่อย่างน้อยผมก็จะได้หลอกตัวเองว่าผมยังมีพี่อยู่ถ้าเมื่อไหร่ที่พี่ไม่มีความสุขเมื่อไหร่ที่คนอื่นทำร้ายพี่มาหาผมนะ ชีวิตของคนเราทุกคนมีคุณค่าอย่าปล่อยให้เราชินกับการโดนทำร้ายเพราะอีกฝ่ายเขาไม่มีทางเห็นคุณค่าเรา”เฌอเอมพยักหน้าสองมือเล็กแกะมือใหญ่ที่โอบเอวเธอไว้ก่อนที่เธอจะพาตัวเองออกจากคอนโดและเธอคิดว่าจะไม่กลับมาที่นี่อีกหญิงสาวพยายามตัด
ตลอดทางกลับบ้านธเนศพ่นคำหยาบคายใส่หญิงสาวที่นั่งข้าง ๆ มาตลอดทางเฌอเอมไม่แม้แต่จะตอบโต้ใด ๆ เธอไม่แสดงความกลัวไม่มีหยดน้ำตาหรือไม่มีคำอ้อนวอนเพราะมันไม่มีความรู้สึกนั้นหลงเหลืออีกแล้วค่ำคืนที่ผ่านมาเธอได้เรียนรู้ว่าความสุขของชีวิตมันคืออะไร เธอเอาความถูกต้องเอาบรรทัดฐานของสังคมมาตีกรอบตัวเองไว้ คนที่ต้องเผชิญกับความทุกข์ไม่ใช่คนเหล่านั้นที่เธอต้องการจะให้เขาเห็นว่าเธอมีความสุขแต่มันคือตัวเธอเองในเมื่อเธอยังไม่พร้อมจะหลุดไปจากตรงนี้เธอก็จะขออยู่ตรงที่เดิมในแบบที่เธอจะมีความสุขที่สุดก็พอ“พรุ่งนี้เข้าไปหาคุณแม่ผมด้วยแล้วก็อย่าไปพูดอะไรที่ไม่ควรพูด”ธเนศพูดแค่เพียงเท่านี้เขาก็ขับรถออกไปจากบ้านทันทีเอมรู้ว่าสามีของเธอกำลังรู้สึกเสียอารมณ์กับท่าทางที่แข็งกระด้างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อนแต่ก็นั่นแหละหญิงสาวไม่สนใจอะไรแล้วเธอเลือกที่จะใช้ชีวิตของเธอให้มีความสุขที่สุดถ้าเขาทำร้ายเธอ เธอก็จะทำร้ายเขาตอบเช่นกันลมพัดโชยอยู่ด้านนอกเสียงใบไม้ที่พัดสีกันไปมาดังผ่านหน้าต่างเข้ามาเพราะในเวลานี้เป็นปลายฝนต้นหนาว เฌอเอมอดที่จะรู้สึกเหงาไม่ได้ทั้งที่เธอคิดว่ากลับมาถึงบ้านแค่เพียงล้มตัวลงนอนก็คงจะหลับได้โ
ตอนที่ 4ขอบคุณคืนนี้ที่ไม่ต้องอยู่คนเดียว“คืนนี้เธอต้องไปทำงานไหม”แดนไตรแทบจะรีบตอบทันทีว่าเขาว่างสำหรับหญิงสาวที่กำลังโทรมาเสมอแต่มีบางอย่างที่ทำให้เขาไม่สามารถที่จะตอบแบบนั้นได้เขาจึงเลือกที่จะหยุดคิดก่อนที่จะตอบแบบที่ไม่ตรงกับใจออกไป“คืนนี้ผมต้องไปทำงานครับ”เฌอเอมพยายามทำความเข้าใจกับคำตอบว่าชายหนุ่มที่เธอกำลังโทรหาเขา เขาไม่ได้เป็นอะไรกับเธอและตอนนี้เขาเป็นนักศึกษาที่ต้องการหารายได้เพื่อนำมาใช้ในการเรียนคงไม่มีใครที่จะมานั่งรองรับอารมณ์ความเหงาเธอได้ตลอดเวลาบ้านที่ไม่เคยเหมือนบ้านทำให้เธอตัดสินใจที่จะไม่กลับในคืนนี้ เธอไม่รู้จะไปไหนเพราะวันนี้เพื่อน ๆ ของเธอต่างก็ติดธุระเธอจึงตัดสินใจไปนั่งดื่มที่ผับที่เป็นสถานที่ที่ทำให้เธอได้เจอกับแดนไตรและเธอก็ได้แต่หวังว่าถ้าเมื่อไหร่ที่ชายหนุ่มเลิกงานบางทีเขาอาจจะรีบติดต่อกลับมาหาเธอ“ท่าทีหลังพี่จะมากินเหล้าแบบนี้อย่ามาคนเดียวอีกนะครับผมเป็นห่วง”น้ำเสียงที่แสนจะคุ้นเคยทั้งที่เพิ่งรู้จักกันได้เพียงแค่ไม่กี่วันทำให้เฌอเอมถึงกับสะดุ้งตกใจแต่ก็แอบมีดีใจเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นคนสำคัญอีกครั้ง“ไหนบอกว่าคืนนี้มีงานแล้วมาที่นี่ทำไมหรือว