Share

อิสระที่ลำบากใจ

8

อิสระที่ลำบากใจ

          ไมค์ขับรถไปส่งมาตาที่ทำงาน เพราะคิดว่าการหายไปของเธอหลายวันแบบนี้ที่ทำงานของเธอคงกำลังต้องการตัวเธอแน่ๆ

          “พี่มาตาพี่กลับมาแล้ว พวกเราทุกคนตัดสินไม่ถูกเลยว่าจะแจ้งความดีไหม ถึงแม้พี่จะส่งข้อความมาแล้ว”

          ชะอมเลขาคนสนิทวิ่งเข้ามากอดเจ้านาน ที่เปรียบเป็นเสมือนพี่สาวของเธอ

          “พี่มีเรื่องไม่ค่อยสบาย เลยอยากหลบไปอยู่คนเดียวเงียบๆสักพัก ตอนนี้พร้อมลุยงานต่อแล้ว”

          มาตาลูบผมลูกน้องคนสนิทอย่างเอ็นดู เพราะทั้งคู่รู้จักกันมาตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดบริษัทนี้ จึงรู้ใจกันมากที่สุด

          “เรื่องงานเราจัดการได้เรียบร้อย แต่เราตัดสินไม่รับงานใหม่ เพราะตั้งใจจะรอพี่กลับมาก่อน” ชะอมรายงานเรื่องราวระหว่างที่เจ้านายไม่อยู่

          “บ่ายนี้เรียกประชุมพนักงานทุกคนให้พี่หน่อย เรื่องสำคัญมาก ห้ามใครไม่เข้าเด็ดขาด”

          มาตารีบเข้าห้องทำงานและเก็บตัวเองอยู่แต่ในห้องห้ามใครเข้าไปรบกวน เพื่อเตรียมข้อมูลในการประชุมครั้งนี้

          ทุกคนในบริษัทต่างคิดว่า พวกเขาคงกำลังจะโดนเลิกจ้างแน่ๆ เพราะเจ้านายของเธอทิ้งบริษัทไปหลายวัน พอกลับมาก็เรียกประชุมใหญ่แบบนี้

          บริษัทของมาตามีพนักงานประจำไม่ถึงสิบคน แต่มีพวกนักศึกษาที่มาทำงานชั่วคราวเพื่อหารายได้เสริมอีกจำนวนหนึ่ง แต่บ่ายนี้ทุกคนต้องเข้าประชุมกันทุกคน

          “วันนี้ที่พี่เรียกทุกคนมาประชุมด่วน เพราะนับจากนี้ไปบริษัทของเรา จะเปลี่ยนนโยบายจากการช่วยให้คนที่ไม่รักกันได้แยกทาง แต่ต่อจากนี้เราจะช่วยให้คนที่รักกันได้สมหวังแทน ก็คล้ายกับบริษัทจัดหาคู่ เพราะการที่พี่หายไปหลายวัน พี่ได้รู้แล้วว่า การเลิกรามันทำลายคนบางคนจบเกือบเสียอนาคต เราควรทำเรื่องที่มีความสุขดีกว่า”

          ทุกคนในที่ประชุมต่างพากันเห็นด้วย เพราะการทำให้คนรักกันมันดูเป็นสุขนิยม คนช่วยก็มีความสุขด้วยถ้าเห็นลูกค้าสมหวัง ต่างจากงานเดิม ที่ทำสำเร็จก็ยังแอบกังวล ว่าตกลงกำลังทำบุญหรือทำบาป

          หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องของบริษัท มาตาขับรถกลับบ้านของเธอทันที เธอต้องการใช้เวลาส่วนตัวคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น

หัวใจและสมองของเธอมันสั่งให้เธอทำตรงข้ามกัน

          เตียงนอนที่เธอทิ้งมันไปเสียหลายวัน มันยังคงอยู่ที่เดิมรอการกลับมาของเจ้าของ มาตาทิ้งตัวลงนอนหลับตาและคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมด

          เมื่อหลายปีก่อน มีผู้ชายคนหนึ่งที่เพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ มาที่โรงเรียน และแจ้งว่าต้องการให้ทุนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่6 ที่ด้อยโอกาสเพื่อให้มีทุนไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัย

          มาตาคือคนที่ทางโรงเรียนเลือก เธอมีโอกาสได้แค่ขอบคุณเขาแค่เพียงวันนั้น และก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย แต่มาตาไม่เคยลืมผู้ชายที่ชื่อไมค์ ผู้ชายที่ให้อนาคตกับเธอจากความทรงจำเลยสักครั้ง

          จนวันที่เพียงใจติดต่อเข้ามาเพื่อให้บริษัทเธอช่วยเหลือ มาตาคิดว่าการช่วยครั้งนี้ จะทำให้ผู้มีพระคุณของเธอไม่ต้องโดนสวมเขาอีก แต่เธอคิดผิด เธอกลับทำให้เขาเสียใจ จนแทบจะเสียผู้เสียคน และในที่สุดเขาก็จับตัวเธอไปเพื่อชดใช้

          ระหว่างที่อยู่ที่บ้านหลังนั้น ตอนแรกหัวใจของเธอก็มีแต่ความหวาดกลัว แต่สุดท้ายเสียงของหัวใจมันก็บอกว่าเขาคือผู้ชายที่เธอแอบชอบมานาน เพราะช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยมาตาไปแอบดูและติดตามเขาตลอด ถึงแม้จะรู้ว่าเขากำลังจะแต่งงาน

          เธออยากกลับไปอยู่ที่นั่นกับเขา แต่สมองของเธอมันก็เฝ้าถามตัวเอง ว่าในฐานะไหน เมียเก็บ นางบำเรอ หรือแค่เพื่อนแก้เหงา คำตอบที่เธอถามไมค์ในคืนนั้นเขาใช้บทรักแทนคำตอบ ซึ่งมันยิ่งทำให้เธอดูไร้ค่า

          คืนนี้เธอตั้งใจ ว่าจะนอนที่บ้านของตัวเอง อย่างน้อยก็เป็นการทดสอบหัวใจตัวเอง ว่าถ้าไม่มีเขาเธอจะรู้สึกอย่างไร

          ยานอนหลับถูกใช้อีกครั้งหลังจากที่หญิงสาวไม่ได้พึ่งมันมานาน ไม่นานมาตาก็หลับไปด้วยฤทธิ์ของยา

          ไมค์ขับรถกลับไปที่บ้านหลังนั้น บ้านที่เขาเคยพาหญิงสาวผู้ทำลายชีวิตครอบครัวของเขามาขังไว้ แต่ทุกอย่างในบ้านว่างเปล่า ไม่มีใครกลับมา

          “เธอคงไม่กลับมาแล้ว”

          ชายหนุ่มพูดกับโซฟากลางห้อง ที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นที่แสดงบทรักของเขากับเธอ แต่ตอนนี้มันว่างเปล่า

          คืนนี้ไมค์ตั้งใจจะมากินข้าวกับมาตา แต่เมื่อเธอเลือกที่จะไม่กลับมา เขาจึงทิ้งกับข้าวที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะ และนอนหลับไปในชุดทำงานแบบนั้น เพราะไม่มีใจแม้แต่จะลุกไปอาบน้ำ

          เช้าแล้วไมค์คงต้องยอมรับความเป็นจริง ว่าเขาทำผิดกับเธอ เขาตบหน้าและทำร้ายเธอด้วยคำพูดสารพัด เธอคงไม่มีทางให้อภัยเขา

          เสื้อผ้าในตู้ที่เขาซื้อมาใหม่ให้เธอ ยังมีหลายชุดที่เธอยังไม่ได้ใส่ น้ำตาลูกผู้ชายมันกำลังจะไหล แต่ไมค์เข้มแข็งพอจึงหลับตาและเก็บมันไว้ได้ทัน

          ทุกมุมของบ้านมันทิ้งภาพความทรงจำของเธอกับเขาไว้ ชายหนุ่มพยายามหาคำตอบให้หัวใจตัวเอง ที่เขากำลังคิดถึงเธอตอนนี้ มันเกิดจากความรัก ความหลง ความเหงา หรือควาทแค้นที่เธอทำลายชีวิตครอบครัวของเขากันแน่

          ไม่มีเสียงคำตอบ ไมค์ยังคงไม่รู้หัวใจตัวเอง สิ่งเดียวที่            ชายหนุ่มต้องทำในเวลานี้ คือการยอมรับว่าเมื่อคืนเธอไม่กลับมา

          ทั้งสองคนต่างยังไม่มีคำตอบให้กับหัวใจของตัวเอง คงต้องใช้เวลา แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าต้องนานเท่าไหร่ และสุดท้ายมันจะสายไปไหมสำหรับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจากการเริ่มต้นด้วยการทำร้ายกัน

          ชายหนุ่มขับรถออกจากบ้านมาทำงาน โดยที่เขายังว่างถุงกับข้าวไว้แบบนั้น เพราะหวังถ้าวันใดที่มาตากลับมา เธอจะได้รู้ว่าเขามารอเธอ

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status