ครอบครัว

11

ครอบครัว

          “เหม็นกลิ่นความรักจัง”

         ชะอมแซวเจ้านายที่เธอรักไม่ต่างจากพี่สาวแท้ๆ พนักงานคนอื่นก็พากันยิ้มตาม

          “ให้พี่มีบ้างเถอะ เดี๋ยวจะขึ้นคานเอา”

          มาตาคิดมาตลอดว่าคงไม่มีผู้ชายคนไหนมาทำให้เธอหลงรักได้เหมือนผู้ชายที่ให้ทุนเธอ และสุดท้ายมันก็เกิดขึ้นจริงๆ

          “รักก็รุ่ง งานก็เยอะมากค่ะเจ้านาย ตอนนี้ชะอมอยากจะแยกร่างได้อยู่แล้ว”

          ตั้งแต่บริษัทของเธอปล่อยโฆษณาชุดนั้นไป กระแสตอบรับดีมาก กลุ่มลูกค้ามีตั้งแต่วัยรุ่น วัยทำงาน และอายุเกินหกสิบไปแล้วก็ยังมี

          “โบนัสก็จะงอกงามตามมานะชะอมคนสวย”

          หญิงสาวไม่เคยเอาเปรียบพนักงาน เรียกได้ว่าดูแลทุกคนเหมือนพี่น้อง กับข้าวเวลาทำงานมืดก็มีของในตู้เย็นให้ทำกินกัน มาตาจะคอยซื้อมาเติมให้ตลอด

          “โบนัส คำสั้นๆที่สร้างพลังอันยิ่งใหญ่”

          พนักงานทุกคนพากันหัวเราะให้กับคำพูดของชะอม ที่ถึงแม้ฟังดูตลกแต่มันก็คือความจริง

          “พี่มาตาคะ วันนี้มีลูกค้าจะเข้ามาพบเพื่อขอบคุณที่ทางเราทำงานได้สำเร็จ อีกไม่น่าจะเกินสิบห้านาที น่าจะมาถึงค่ะ”

          “ถ้ามาถึงก็ให้เข้ามาหาพี่เลยนะ”

          มาตาได้ยินแล้วก็รู้สึกมีความสุข ที่บริษัทของเธอได้สร้างความสุขให้คนรักได้อีกหนึ่งคู่

          ก๊อก ก๊อก

          “เข้ามาเลยค่ะ”

          ก่อนที่ประตูจะเปิด หญิงสาววาดภาพไว้ว่า ลูกค้าที่กำลังจะเปิดประตูเข้ามา จะต้องอยู่ในวัยที่ใกล้เคียงกับเธอหรือไม่ก็แก่กว่านิดหน่อย

          “สวัสดีค่ะคุณ...” หญิงสาวลังเลว่าจะเรียกคู่รักตรงหน้าว่าอะไรดี

          “เรียกคุณลุง กับคุณป้าก็ได้จ้า”

          ฝ่ายคุณป้า ตอบได้ตรงใจ เพราะเห็นมาตาทำท่าไปไม่ถูกที่เห็นชายหญิงในวัยที่ไม่น่าจะต่ำกว่าหกสิบปีเดินเข้ามา

          “วันนี้พวกเรา เก็บองุ่นจากไร่ที่สระบุรีมาฝาก เพื่อเป็นการขอบคุณที่บริษัทของหนูทำให้เราได้มาเจอกันอีกครั้ง”

          เสียงที่สั่นอาจเป็นเพราะเหนื่อยด้วยอายุ หรือเป็นเพราะความดีใจ แต่มันก็ทำให้คนฟังรู้สึกอยากจะร้องไห้

          “ความสุขของคุณลุงกับคุณป้า เป็นคำขอบคุณที่ดีที่สุดสำเราพวกเราในบริษัทค่ะ และองุ่นนี้มันต้องหวานมากแน่ๆ เพราะมันมาจากความรัก ใช่ไหมคะ”

          มาตาเห็นคุณลุงคุณป้า หันไปสบตากัน ต่างฝ่ายต่างทำท่าเขิน ยิ่งดูยิ่งรู้สึกเหมือนทั้งคู่กับมาเป็นวัยหนุ่มสาวอีกครั้ง

          ทั้งสองคนเดินประคองกันกลับออกไป หลังจากพูดคุยขอบคุณ ตามที่ต้องการเรียบร้อยแล้ว มาตาจึงเรียกชะอมให้เข้ามาเอาองุ่นไปแบ่งกันกิน และอยากรู้เรื่องของทั้งสองคน

          “ป้ากับลุงเขาเคยเป็นแฟนกันตอนสมัยเรียนอยู่ที่ต่างจังหวัด และต่อมาป้าเขาก็กลายไปเป็นเมียน้อยของเจ้านายเพราะจำเป็นต้องหาเงินมารักษาแม่ ลุงแกก็ไม่รู้เพราะป้าแกหายไปเลย จนสามีที่เป็นเจ้านายของป้าแกเสีย แกก็เลยให้ทางเราช่วยตามหาลุง เพราะลุงแกย้ายบ้านไปอยู่ที่ไหนไม่มีใครรู้ และพอเขาได้เจอกัน ป้าก็เล่าความจริงทั้งหมด ลุงก็ให้อภัย และเจ้าสาวกับเจ้าชายก็พากันไปยังปราสาทที่งดงาม”

          กำลังจะซึ้งเลย แต่ชะอมก็อดที่จะพูดติดตลกไม่ได้ เพราะเป็นนิสัยที่ประจำตัวเธอจึงทำให้มาตารู้สึกทั้งรักและเอ็นดูลูกน้องคนนี้มาก

          เย็นนี้ไมค์มารับมาตาที่ทำงาน เพราะเขาจะพาเธอไปเก็บของอีกบางส่วนที่บ้านของภรรยา ขากลับก็ตั้งใจจะซื้อของไปใส่ตู้เย็นไว้ทำกับข้าวกินเอง

          “ผมดีใจนะ” อยู่ดีๆชายหนุ่มก็พูดขึ้นมา

          “ดีใจเรื่องอะไรคะ”

มาตาถามเพราะคิดไม่ออก ว่าอยู่ดีๆ คนนั่งข้างๆเธอจะดีใจเรื่องอะไร

“ดีใจที่เมื่อเช้า ผมตื่นขึ้นมาแล้วได้เห็นคุณนอนอยู่ข้างๆ”

“ปากหวาน”

ด้วยความเขินหญิงสาวจึงฟาดมือไปที่แขนของคนขับอย่างแรง

“โอ๊ย!”

“ฉันขอโทษ เขินแรงไปหน่อย”

ทั้งคู่พากันหัวเราะ ที่วันนี้เขากับเธอเหมือนหนุ่มสาวที่เพิ่งจีบกันใหม่ ทั้งที่ทั้งคู่ผ่านค่ำคืนมาด้วยกันไม่รู้กี่ครั้งแล้ว

กว่าจะถึงบ้านก็ดึกแล้ว แต่มาตาก็ยืนยันที่จะทำอาหารมือเย็นเอง ที่ตอนนี้มันน่าจะกลายเป็นอาหารมื้อดึกไปแล้ว

ระหว่างรออาหารเสร็จ ไมค์ก็ทำหน้าที่ไปซักเสื้อผ้าแต่ตอนนี้ไม่ต้องซักมือแล้ว เพราะไม่ต้องแกล้งใคร ระหว่างรอชายหนุ่มก็รดน้ำต้นไม้ที่ปลูกไว้หลังบ้าน

มาตาแอบมองไมค์จากทางหน้าต่างห้องครัว เธอรู้สึกมีความสุข รู้สึกว่าครอบครัวที่เธอโหยหามันมาทั้งชีวิต ในที่สุดเธอก็สร้างมันได้

ค่ำคืนนี้เป็นการกินอาหารที่อร่อยที่สุดสำหรับไมค์ เพราะภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายเป็นคนทำให้เขาด้วยความตั้งใจ

ก่อนเข้านอนมาตาล้างจานทุกอย่างเรียบร้อย ทำให้ไมค์อดคิดถึงเมื่อครั้งที่เขาเคยอยู่กับเพียงใจ บ่อยครั้งมากที่เขาเหนื่อยงานแล้วต้องกลับมาทำงานบ้านเองทุกอย่าง

สามีที่น่ารักเข้ามาเก็บกวาดที่ห้องนอน ก่อนที่จะไปอาบน้ำ เพราะอยากให้คืนนี้ที่นอนน่านอนที่สุด

พระจันทร์คืนนี้ส่องแสงเจิดจ้าสวยงามกว่าทุกวัน ในสายตาของคนที่กำลังมีความรักอยู่เต็มหัวใจ

โคมไฟหัวเตียงถูกดับลง พร้อมกับการเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องของทั้งคู่ ก่อนหน้านี้ต่างฝ่ายต่างไม่กล้าปล่อยความรู้สึกและอารมณ์ เพราะมันมีความรู้สึกผิดอยู่ในหัวใจ แต่ตอนนี้ทั้งคู่ไม่มีอะไรต้องคิดมากและเป็นกังวลอีกแล้ว

โอบกอดแห่งความรัก ที่ส่งผ่านรสสวาททั้งทางกายและหัวใจ เสียงลมหายใจที่เหนื่อยหอบของทั้งคู่ ดังแข่งกับเสียงลมที่พัดต้นก้ามปูไปมา อ้อมกอดนี้มีความสุขที่สุดเมื่อสวรรค์ชั้นเจ็ดเปิดประตูรอ