เมื่อไม่ได้ยินเสียงของหัวใจ

9

เมื่อไม่ได้ยินเสียงของหัวใจ

          เช้านี้มาตาต้องเริ่มต้นกับการวางแผนงานใหม่ทั้งหมด ทั้งวันเธอวุ่นวายจนไม่มีเวลาว่างพอที่จะมาคิดเรื่องของตัวเอง มันทำให้เธอสบายใจไปได้ชั่วขณะหนึ่ง

          “พี่มาตาเราต้องทำแผนโฆษณากันใหม่ทั้งหมด เดี๋ยวชะอมจะให้นักศึกษาทำแล้วเอามาให้พี่ดูนะ”

         “ชะอมให้น้องเขามาคุยกับพี่นะ”

          มาตาตั้งใจจะเป็นคนวางพล็อตโฆษณาเอง โดยที่ให้น้องนักศึกษาเป็นคนจัดการเรื่องกระบวนการทำ

          ช่วงบ่ายหญิงสาวต้องออกไปพบลูกค้ารายเก่าเพื่อรับเงินค่าจ้าง ซึ่งสถานที่นัดพบอยู่ใกล้กับบ้านที่เธอเคยถูกไมค์จับไปขังไว้

มาตาจึงตั้งใจที่แวะเข้าไปเพื่อไปฟังเสียงหัวใจตัวเอง

          หญิงสาวมองรอบบ้านทันทีที่เธอมาถึง ไม่มีป่าลึกเกมือนอย่างที่เขาโกหก มีแค่เพียงป่าต้นก้ามปู ที่เขาปลูกล้อมบ้านไว้เกือบห้าสิบต้น มาตาคิดถึงคำขู่แล้วก็อดยิ้มไม่ได้

          ถุงกับข้าวที่วางไว้บนโต๊ะคือสิ่งแรกที่หญิงสาวเห็นทันที ที่เข้าไปถึง มาตาหยิบแต่ละถุงขึ้นมาดู ตอนนี้ทุกถุงมันบูดหมดแล้ว

         “เมื่อคืนคุณมาที่นี่”

          หญิงสาวรู้สึกหัวใจวาบหวิวขึ้นมา เขามารอเธอ มาตาแอบเข้าข้างตัวเองว่าเขารักเธอ แต่นั่นหญิงสาวก็รู้ตัวเสมอ ว่ามันอาจเป็นแค่การคิดไปเอง

          คืนนี้หญิงสาวคิดว่าไมค์ก็อาจจะมาที่อีก เธอจึงอยากทำกับข้าวให้เขากินเหมือนเมื่อครั้งที่เธออยู่ที่นี่

          ข้าวของในตู้เย็นเหลือไม่มากแล้ว หญิงสาวจึงเลือกทำเมนูง่ายๆแค่เพียงไม่กี่อย่าง

          ภาพความทรงจำเก่าๆก็ค่อยๆย้อนกลับมา มาตาทรมานกับความคิดของตัวเอง เธอตัดสินไม่ได้ที่จะเดินไปทางไหน เพราะอีกฝ่ายไม่มีความชัดเจนให้เธอเลย

          อาหารถูกจัดวางไว้บนโต๊ะ หญิงสาวได้แต่หวังว่าเขาจะกลับมาแล้วได้กินสิ่งที่เธอตั้งใจทำไว้ให้

         คืนนี้ไมค์ยังคงกลับมานอนที่บ้านหลังนี้ แต่ครั้งนี้หัวใจเขาไม่เข้มแข็งเหมือนเดิม เขากลับมาพร้อมเหล้า เมื่อเห็นไฟทุกดวงปิดอยู่หัวใจยิ่งแตกสลาย

          ประตูบ้านถูกเปิดออก ชายหนุ่มล้มตัวนั่งลงกับโซฟา ดื่มจนเมามาย แต่งานที่เขาต้องทำพรุ่งนี้ ทำให้เขาต้องฝืนสติตัวเองให้หยุดแล้วลุกไปอาบน้ำ

          เมื่อเขาเดินผ่านโต๊ะอาหาร เพื่อไปยังห้องนอน สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็น อาหารที่วางอยู่บนโต๊ะ และเขาก็คิดขึ้นได้ว่า เมื่อคืนเขาทิ้งถุงกับข้าวไว้ แต่ตอนนี้มันหายไป

          “คุณกลับมา”

         ไมค์มองหามาตาไปรอบๆ บ้านเขามีความหวัง ว่าเขาจะได้เจอเธอ แอบดูเขาอยู่ตรงไหนสักที่

          “มาตา คุณอยู่ไหน คุณออกมาหาพบเถอะ มาตา”

          ชายหนุ่มตะโกนเหมือนคนเสียสติ เขาเที่ยวเดินเข้าออกทุกห้อง เปิดดูทุกอย่างไม่เว้นแม้แต่ในตู้เย็น หรือตู้เสื้อผ้า แต่สุดท้ายมันก็ไม่มีใคร

         ไมค์เดินโซเซเพราะฤทธิ์ของสุรากลับมานั่งที่โต๊ะอาหาร เขากินกับข้าวททุกอย่างที่หญิงสาวทำจนหมด แม้บางคำมันจะมีน้ำตาไหลหยดลงไปผสมอยู่บ้างก็ตาม

          คืนนี้ความเมาทำให้เขาหลับไป โดยที่มันก็เป็นอีกคืนที่ผ่านพ้นไป โดยที่ไมค์ไม่สามารถคิดอะไรได้เลย เขาเฝ้าแต่โทษฟ้าโทษดิน ที่กลั้นแกล้งให้เขารักใครก็ต้องผิดหวังซ้ำๆแบบนั้นอยู่เรื่อยๆ แต่ชายหนุ่มไม่เคยย้อนกลับมาดูความผิดของตัวเองเลย

          “พี่มาตา วันนี้ลูกค้ามีติดต่อเข้ามาเกือบสิบคน แต่ที่ตกลงว่าจ้างเราแล้วสามคน ดูแล้วกิจการนโยบายใหม่ของเราคงฟู่ฟ่าน่าดูค่ะ” ชะอมรายงานเจ้านายทันที ที่หญิงสาวมาถึงบริษัท

          “ดีแล้ว ได้ทั้งเงิน ได้ทั้งบุญ ได้ทั้งความสุข”

มาตาส่งยิ้มหวานให้ลูกน้อง เป็นรอยยิ้มที่ชะอมรู้สึกมันดูเศร้ามากกว่ามีความสุข

“เกือบลืมเลย น้องที่จะทำโฆษณาให้มาแล้วนะคะ”

“ถ้าอย่างนั้นให้เข้ามาเลย”

มาตาตั้งใจที่จะออกแบบงานชิ้นนี้มาก เธอต้องการจะถ่ายทอดความรักของเธอที่ไม่สมหวังผ่านงานชิ้นนี้

การออกแบบโฆษณาทำให้มาตาได้มีโอกาสทบทวนหัวใจตัวเองด้วย ว่าแท้จริงเธอจะตัดสินใจเรื่องของเธอกับไมค์แบบไหนและในที่สุดเธอก็หาทางออกได้

เธอตอบหัวใจได้แล้ว ว่าเธอรักเขารักมานานแสนนาน แต่ความรักอย่างเดียวมันไม่ใช่เหตุผล ถ้าเขารักเธอจริง เขาคงไม่ได้แต่รอให้เธอกลับไปที่นั่นแต่เขาต้องเป็นฝ่ายเดินหน้ามาหาเธอ เพราะเขาก็รู้ว่าที่ทำงานและบ้านของเธออยู่ที่ไหน

มาตาทำงานแบบนี้เธอเจอชีวิตคู่ของคนอื่นมามากมาย เธอจะไม่ปล่อยให้ประสบการณ์ที่เธอได้เห็น ไม่สร้างประโยชน์อะไรให้กับเธอ มาตาจะขอทำทุกอย่าง ในแบบที่มีสติและเหตุผล ไม่ปล่อยใจไปตามความรู้สึกอย่างเดียว

ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา”

“พี่มาตาได้ข่าวที่คุณเพียงใจจะแต่งานเร็วๆนี้ไหมคะ” ชะอมถามเพราะคิดว่าเจ้านายของเธออาจจะยังไม่รู้

“พี่รู้แล้วแหละ ดีใจกับเธอด้วย จะได้อยู่กับคนที่รักอย่างไม่ต้องปิดบังอีก”

มาตารู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ งานนี้เขาทำให้เพียงใจมีความสุข แต่กลับต้องมเจอกับทุกข์ที่แสนสาหัสเอง

“ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” หญิงสาวเผลอพูดความคิดออกมา

“พี่มาตาหมายถึงอะไรคะ”

ชะอมหันมามองหน้าเจ้านาย แบบงงๆ ที่อยู่ดีก็พูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา

“พี่ก็พูดไปเรื่อยไม่มีอะไรหรอก ไปทำงานต่อเถอะ”

หลังจากวันนั้นที่เธอกับไปทำกับข้าว วางไว้บนโต๊ะอาหาร มาตาก็ไม่กลับไปที่นั่นอีกเลย แต่สำหรับไมค์เขากลับไปนอนที่นั่นทุกคืน และเมามายจนหลับไปในสภาพที่แย่ลงทุกวัน เพราะคิดถึงแต่ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอย่างไร จึงใช้เหล้าเป็นทางออกเพื่อให้แต่ละวันผ่านพ้นไป