โฆษณาหรือเรื่องจริง

10

โฆษณาหรือเรื่องจริง

          สภาพร่างกายของไมค์ทรุดโทรมลง เพราะฤทธิ์ของสุราที่เขาดื่มมันหนักทุกวัน

          เช้าวันนี้เขาไปทำงานไม่ไหว จึงได้แต่ตอนอยู่บนเตียง ข้าวปลาก็ไม่กิน เพราะไม่มีแรงพอที่จะลุกไปทำหรือซื้อ จึงได้แต่หลับตาและหลับไปแบบนั้น

          ความล้มเหลวในชีวิตรักไม่ได้ทำให้ไมค์โตขึ้นเลย เขายังทำให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปกว่าเดิม

          เมื่อร่างกายเริ่มสร่างเมา ไมค์ตั้งใจจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาลูกน้องที่ทำงาน แต่เขากลับเปิดไปเจอโฆษณาชิ้นใหม่ของบริษัทของมาตา ที่กำลังถูกแชร์มากในโลกโซเชียลตอนนี้

          เรื่องราวของโฆษณาบอกเล่า ถึงเด็กมัธยมคนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากชายหนุ่มที่เธอไม่เคยรู้จัก จนวันหนึ่งเธอมีโอกาสได้เจอเขาและแอบชอบเขามาตลอด จนเธอทำงานเธอกับเขามีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน โดยที่ผู้ชายคนนั้นจำเธอไม่ได้ ทั้งคู่เกิดพลาดพลั้งมีอะไรกัน หญิงสาวตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตของชายหนุ่ม เพราะคิดว่าทุกอย่างเกิดจากความผิดพลาดไม่ใช่ความรัก ส่วนชายหนุ่มคนนั้นก็เอาแต่เฝ้ารอการกลับมาของเธอ โดยที่ไม่คิดจะทำอะไร จนในที่สุดบริษัทของมาตาก็เข้ามาช่วยให้ทั้งคู่ได้รู้หัวใจตัวเองและได้กลับมาอยู่ด้วยกัน

          เมื่อดูจบไมค์รู้สึกนึกขึ้นมาได้ ว่าตัวเขาเองก็เคยให้ทุน        เด็กสาวคนหนึ่งจนจบปริญญา และในที่สุดเขาก็จำได้ ว่าเด็กสาวในวันนั้นคือมาตาในวันนี้

          ไมค์ได้คำตอบว่าเขาควรทำอย่างไรต่อไป เพื่อไม่ต้องเสียมาตา เหมือนที่เสียเพียงใจไป เขาพยายามยืนให้อยู่และพาตัวเองไปอาบน้ำ แต่งตัวให้หล่อที่สุด วันนี้เขาจะไปทำในสิ่งที่เขาควรทำมาตั้งนานแล้ว

          มาตาเองเริ่มสนุกกับงานใหม่ที่เขากำลังทำ มีคู่รักสำเร็จไปแล้วหนึ่งคู่หลังจากเขาเพิ่งเปลี่ยนนโยบายบริษัทได้เพียงไม่กี่วัน และยิ่งโฆษณาได้ถูกแชร์ต่อจำนวนมาก ตอนนี้มีลูกค้าโทรศัพท์เข้ามาสอบถามทั้งวัน

          ก๊อก ก๊อก

          “พี่มาตาคะ มีลูกค้าขอพบหน่อยค่ะ” ชะอมคนเดิมเข้ามาตาม

          “ให้เขาเข้ามาในนี้เลย”

          “เขาบอกอยากคุยข้างนอกมากกว่าค่ะ”

          มาตารู้สึกแปลกใจ เคยเห็นแต่ลูกค้าต้องการความส่วนตัวแต่นี่กลับต้องการคุยต่อหน้าคนเยอะๆ ตาในเมื่อเป็นความต้องการของลูกค้า เธอก็ตามใจ

          “แต่งงานกับผมนะ”

          ทันทีที่ประตูห้องทำงานถูกเปิดออก ไมค์คุกเข่ารออยู่เรียบร้อยแล้ว พนักงานทุกคนในบริษัทต่างมายืนร่วมเป็นพยานให้กับเจ้านาย

         มาตาส่งมือซ้ายให้ชายหนุ่มเพื่อให้เขาสวมแหวน ด้วยใบหน้าที่แดงอมชมพูด้วยความเขินอาย ที่มาถูกแต่งงานต่อหน้าลูกน้องแบบนี้

          ไมค์สวมแหวนเพชรที่เขาเลือกมันอย่างเร่งด่วน เพราะไม่อยากเสียเวลาที่จะมาหาผู้หญิงที่เขารัก ตอนนี้นิ้วนางข้างซ้ายของมาตาก็มีแหวนวงงามแสดงความเป็นเจ้าของไว้เรียบร้อยแล้ว

          “ขอบคุณทุกคนมากนะครับ”

          ชายหนุ่มหันไปขอบคุณพนักงานในบริษัททุกคน ที่ช่วยให้เขาทำได้สำเร็จ

          “ชะอมเธอรับงานนี้ใช่ไหม”

          มาตาหันไปมองลูกน้องอย่างหมั่นไส้ ที่แอยรับงานโดยไม่บอกเจ้านายเลย

          “งานนี้ลูกค้าจ่ายไม่อั้นด้วยนะคะ วันนี้พวกเราจะไปฉลองปิดงานกัน แต่พี่มาตาไม่ต้องไปหรอกค่ะ เดี๋ยวลูกค้าจะว่าเอา”

          ทุกคนต่างพากันมองเจ้านายที่กำลังเขิน จนเหมือนแทบจะยืนไม่ไหวแล้ว นานมากแล้วที่ทุกคนไม่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้ของมาตา ตั้งแต่เธอหายตัวไป

          “ทำไมคุณไม่บอกผมว่าคุณคือเด็กสาวคนนั้น” ไมค์ถามเมื่อดึงหญิงสาวเข้ามาไว้ในอ้อมกอด

          “แล้วใครใช้ให้คุณจำไม่ได้ล่ะคะ” มาตาย้อน

          “เอาเป็นว่าในเมื่อคุณไม่บอกแต่ตอนนี้ผมจำได้ ผมชนะ กลับไปอยู่บ้านของเราเถอะนะ”

          มาตาใช้การพยักหน้าแทนคำตอบ เพราะสิ่งที่เธอต้องการ เขาได้แสดงออกให้เห็นแล้ว ว่าเธอมีค่ากับเขาในฐานะไหนกันแน่

          เย็นนี้ทั้งสองคนช่วยกันขนของจากบ้านของมาตาไปยังบ้านหลังใหม่ พร้อมกับติดป้ายประกาศขายทันที เพราะหญิงสาวไม่สามารถดูแลบ้านทั้งสองหลังได้แน่นอน

          “พรุ่งนี้เช้าเราจะไปจดทะเบียนสมรสกันนะ งานแต่งงานเราจะจัดทีหลัง แต่ผมจะให้เร็วที่สุด ผมสัญญา”

          เมื่อของถูกขนย้ายมาไว้ที่บ้านหลังนี้ ถึงแม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็ทำให้บ้านดูเป็นบ้านที่อบอุ่นมากขึ้น

          ไมค์กำลังติดต่อเรื่องการเดินไฟฟ้าเข้ามาใช้ หลังจากที่เขาไม่ขอเพราะต้องการหลอกให้มาตาลำบากเมื่อครั้งที่เขาจับตัวเธอมา

          “บ้านดูเล็กไปเลย นี่ขนาดฉันยังขนมาไม่หมด”

          มาตาหัวเราะเมื่อเห็นทุกมุมของบ้านมีแต่ของเธอเต็มไปหมด

          “เดี๋ยวผมจะให้เขาทำห้องเก็บของด้านหลังและย้ายครัวไปอยู่ข้างหลังด้วย เราจะทำห้องครัวให้กลายเป็นห้องแต่งตัว เพราะดูแล้วเสื้อผ้าคุณมากจริงๆ”

          มาตาส่งยิ้มแบบเขินๆเมื่อชายหนุ่มพูดแทงใจ เพราะเธอเป็นคนชอบซื้อเสื้อผ้า และยังมีอีกหลายตัวที่เธอยังไม่ได้ใส่เลย

          “ขอบคุณนะคะ” มาตาลุกไปนั่งข้างชายหนุ่ม

          “เรื่องอะไร” ไมค์มองหน้าอย่างไม่เข้าใจ

          “สำหรับทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องทุน และเรื่องความรักระหว่างเรา” มาตาสวมกอดคนนั่งข้างๆ ที่เธอนอนคิดถึงมาหลายคืน

         

          เช้านี้ทั้งคู่เข้าที่ทำงานสายกว่าปกติ เพราะต้องไปรอที่เขต เพื่อจดทะเบียนสมรสให้ถูกต้องตามที่ไมค์ได้พูดไว้

          “นับจากนี้ไป เราก็เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วนะ”

          ไมค์โน้มตัวลงมาหอมแก้มภรรยา ครอบครัวที่เขาฝันไว้มันกำลังจะเป็นจริง ตอนนี้เขาลืมเพียงใจจนหมดหัวใจ เพราะมันถูกแทนที่ด้วยมาตาหมดแล้ว

          “การจดทะเบียนมันอาจเป็นแค่การเริ่มต้น การรักษาความรักเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า สัญญานะคะว่าจะไม่เปลี่ยนไป”

          มาตาเธอรู้ว่าที่ไมค์กับเพียงใจต้องเลิกรากัน เพราะไมค์ไม่เป็นคนเดิมหลังจากที่แต่งงานกันได้หลายปี

          “ผมจะไม่ยอมเสียคนที่ผมรักไปอีกแล้ว ผมสัญญา”

          ความรักที่ใช้เหตุผล นอกจากความรู้สึก ก็ทำให้มาตาได้มีวันนี้ วันที่เธอได้เป็นภรรยาของเขาอย่างถูกต้อง