แชร์
ไอโซแท้กับนายบรรณารักษ์
วันหยุดสุดสัปดาห์ช่วงสายๆฟีฟ่านั่งรอไอโซนัท ที่จะมาเจรจากับพ่อของเขาในเรื่องที่จะให้ไปรีวิวบ้านจัดสรรของไอโซนัท ซึ่งเป็นตามคาดไอโซนัทมาก่อนเวลาร่วมครึ่งชั่วโมง
“หวัดดีครับพี่นัท นั่งรอตรงนี้ก่อนนะครับ”ฟีฟ่าเอ่ยขึ้น
“บ้านของน้องฟีฟ่าน่าอยู่ดีน่ะพี่ว่า”
“ขอบคุณครับที่ชม เดี๋ยวผมจะไปเอาน้ำมาหาให้ดื่มก่อนครับ”
ก่อนที่ฟีฟ่าจะไปเอาน้ำดื่มเขาได้ไปบอกพ่อของเขาให้ออกมาที่ห้องรับแขก แต่ยศพ่อของฟีฟ่าก็ยังไม่ออกมา ถึงแม้ฟีฟ่าจะเอาน้ำดื่มมาให้ไอโซนัทแล้วก็ตามที
“สงสัยพ่อทำธุระส่วนตัวอยู่ รอสักครู่นะครับ”
“ไม่เป็นไร พี่รอได้ทั้งวัน ขอแค่ฟีฟ่าอยู่ใกล้ๆพี่เป็นพอ”
“คงไม่ได้หรอกมั้ง”ยศพ่อของฟีฟ่าเดินออกมาพอดีและทันได้ยิน ยศมองหน้าไอโซนัทแวบนึงแล้วนั่งลง
“สวัสดีครับคุณพ่อ”ไอโซนัทยกมือไหว้
“ฟีฟ่าไม่มีพี่ไม่มีน้อง”ยศพูดห้วนๆ
“ครับคุณลุง”
“อาก็พอ”เสียงห้วนๆดังขึ้นอีกครั้ง
“ครับคุณอา”
“มีอะไรว่ามา”
“ผมจะมาให้น้องฟีฟ่าไปช่วยรีวิวบ้านจัดสรรให้หน่อยครับ”
“คนอื่นมีตั้งแยะตั้งแยะทำไมไม่ไปจ้างเขา ทำไมต้องเป็นฟีฟ่าด้วย”
“คนอื่นไม่น่าสนใจ ไม่เหมือนลูกของคุณอา เหมาะสมที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ ความรู้ รูปร่างหน้าตา โปรไฟล์ดีเลิศ มีคุณพ่อเป็นโค้ชทีมชาตินักว่ายน้ำ คว้าแชมป์เหรียญกีฬาชีเกมส์หลายสมัยติดต่อกัน”
“อันท้ายมันโปรโฟส์อานะ ไม่ใช่ของฟีฟ่าซักหน่อย”
“ใช่ครับ เพราะว่าผมจะชวนคุณพ่อกับคุณลูกไปรีวิวบ้านจัดสรรด้วยกัน เอ่อ แล้วคุณอาผู้หญิงด้วยครับ คุณอาไปไหนล่ะครับไม่เห็นออกมาเลย”
“อยู่ในครัวครับพี่นัท แม่ทำขนมไทยขายตามออร์เดอร์ครับ”
“คุณอาผู้หญิงขยันจังเลยครับ”
“คุณแม่ก็แบบนี้แหละครับ ชอบทำงานครัวงานบ้านทำโน้นทำนี่ตลอดเวลาไม่หยุดพัก”
“คุณพ่อว่าอย่างไงบ้างครับสนใจไหมครับ”
“ไม่สนใจหรอก”
“โครงการหมู่บ้านจัดสรรของเรา มีสระว่ายน้ำสำหรับผู้พักอาศัยด้วยครับ และทางเราก็มีโครงการที่จะเปิดสอนว่ายน้ำสำหรับเด็กเล็กอีก และอีกอย่างทางเราจะเป็นสปอนเซอร์ให้สมาคมว่ายน้ำด้วยครับ”
“เหรอ เป็นโครงการที่ดีนะ”ยศพยักหน้าค่อนข้างพอใจ เพราะทางสมาคมกำลังขาดเงินทุนพอสมควร
“ทางเรายังมอบทุนเรียนฟรีให้กับนักศึกษาด้วย โดยเฉพาะนักศึกษาที่เรียนดีและเก่งทางด้านกีฬาว่ายน้ำด้วยครับ”
“จริงเหรอ”ยศหันหน้ามาถามฟีฟ่า
ฟีฟ่าหันหน้าไปมองไอโซนัทอีกที เพราะเขาก็ไม่รู้ว่ามันจริงหรือเปล่า แต่ฟีฟ่าก็คาดว่าน่าจะจริง
“จริงครับ”
“เดี๋ยวเราพักเรื่องนี้ไว้ก่อนดีกว่า ผมมีของมาฝากคุณอาด้วยครับ”
“อะไรเหรอ”ฟีฟ่างงและตื่นเต้นแทนพ่อของเขา
“ไวน์แดงรสเลิศ ได้ข่าวมาว่าคุณอาชอบดื่ม”ก่อนมาหาฟีฟ่า ไอโซนัทได้สืบเรื่องราวต่างๆมาหมดแล้ว และเตรียมการทุกอย่างไว้พร้อมทุกเรื่อง
ยศเหล่ตามองแวบนึงเขาก็รู้ได้ทันทีว่า ไวน์ขวดนี้ราคาหลักหมื่น ใจหนึ่งก็อยากได้ใจหนึ่งก็กลัวไอโซนัทคิดว่าเห็นแก่กิน
“มันแพงเกินไปอารับไว้ไมได้หรอก”
“รับได้ซิครับ เพราะสิ่งที่อาทำให้กับประเทศชาตินั้น ตีค่าเป็นตัวเงินไม่ได้หรอกครับ ผมในฐานะคนไทยคนหนึ่ง ก็อยากมอบสิ่งเล็กๆเป็นกำลังใจให้คุณอา ทำเพื่อประเทศชาติต่อไปด้วย”
“มันจะดีเหรอ”
“ดีครับ น้องฟีฟ่าบอกคุณพ่อหน่อยซิว่าดีอย่างไร”
“คุณพ่อรับไว้เถอะ ตัวไวน์ไม่ได้สำคัญหรอก แต่น้ำใจสำคัญกว่า”
“ก็ได้ ฟีฟ่ารับไว้ซิ”
“ครับพ่อ”ฟีฟ่ารับไวน์ไว้แล้ววางไว้ตรงหน้าพ่อของเขา
“สรุปว่าคุณอาสนใจจะไปรีวิวบ้านจัดสรรทั้งครอบครัวไหมครับ”
“ว่าไงฟีฟ่า”ยศหันมามองฟีฟ่า
“แล้วแต่พ่อเลยฟีฟ่าอย่างไงก็ได้”
“พ่อก็แล้วแต่ลูก”
“ถ้างั้นถามแม่ไหมครับ”
“ก็ได้ ถ้าแม่ตกลงพ่อก็ตกลง”
“เดี๋ยวผมไปหาแม่ก่อนนะครับ”ฟีฟ่ารีบลุกขึ้นไปในครัว
“คุณอาเลี้ยงฟีฟ่าได้ดีมากเลยนะครับ”
“ดีอะไรดื้อจะตาย”ยศแอบยิ้มในใจ
“ดีซิครับ ขยันทำงาน เชื่อฟังพ่อแม่ทุกอย่าง อันนี้สำคัญที่สุด เด็กสมัยนี้เชื่อฟังเพื่อนมากกว่าพ่อแม่เสียอีก ฟีฟ่าเป็นเด็กดีมากเลยนะ”
“เด็กอะไรแก่แล้วจะสามสิบไม่กี่ปีนี่แล้ว”
“ไม่น่าเชื่อผมนึกว่ายี่สิบสามยี่สี่”ไอโซแสร้งเป็นตกใจ
“หน้าตาผิวพรรณดีเหมือนแม่ของเขา”
“แสดงว่าคุณอาต้องสวยมากแน่เลย และอีกอย่างคุณพ่อก็หล่อ เท่ สมัยหนุ่มสงสัย”ไอโซนัทเงียบลง
“สงสัยอะไร”
“สาวๆติดตรึมแน่เลย”ไอโซนัทยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆยศ
“อย่าพูดดังไป เดี๋ยวแม่ฟีฟ่าได้ยิน แต่มันก็เรื่องจริงไม่อยากจะเล่า”
“ถ้าวันไหนอาว่างผมจะมาฟัง เผื่อจะได้เคล็ดคลับไว้บ้าง”
“ไม่ได้”ยศเสียงดัง
“ทำไมไมได้ล่ะครับ”
“เดี๋ยวคุณจะมาจีบลูกอา ไม่ใช่ ไม่ใช่ หมายความว่า คนละยุคกันแล้ว เอามาใช้สมัยนี้ไม่ได้หรอก”
“เสียดายจัง”
สักพักฟีฟ่าก็เดินเข้ามาในรับห้องแขก ที่ยศกับไอโซนัทกำลังคุยกันอย่างถูกคอ และดูเหมือนสนิทกันมาหลายปี
“แม่เอ็งว่าไง”ยศถามทันทีที่ฟีฟ่านั่งลงบนโซฟา
“แม่ตกลงครับ”
“ถ้างั้นก็ตามนั้น แล้วจะให้ไปรีวิวเมื่อไรล่ะ”ยศหันไปมองหน้าไอโซนัทด้วยอยากได้คำตอบ
“อาทิตย์สองอาทิตย์นี้แหละครับ ผมต้องเตรียมงานก่อนและอีกอย่างผมต้องไปต่างจังหวัดดูที่ทำบ้านจัดสรรครับ”เมื่อไอโซนัทพูดจบก็บอกจังหวัด อำเภอ ตำบล รายละเอียดต่างๆของที่จะไปซื้อ
“ฮ่ะ”ยศอุทานเพราะที่ไอโซนัทจะไปดูนั้น เป็นที่ของเขาเองที่ประกาศขายมาหลายปีแล้วยังไม่มีใครสนใจจะมาซื้อ
“นั่นมันที่อาเองที่ประกาศขายไว้ตั้งนาน”
“เป็นเรื่องบังเอิญไม่น่าเชื่อ รู้สึกว่าครอบครัวของเราจะดวงสมพงษ์กัน”ไอโซนัทแสร้งทำท่าทีตกใจ เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าที่แห่งนั้นเป็นของยศ
“บังเอิญจริงๆด้วย”ฟีฟ่ามีท่าทีตกใจ เพราะไม่รู้มาก่อนว่าไอโซนัทสืบประวัติของครอบครัวฟีฟ่ามาทุกอย่าง
“อาทิตย์หน้าเราไปดูที่ด้วยกันไหมครับ ไปกันหมดบ้านเลยครับ”
“อาไปไม่ได้หรอกติดงาน เดี๋ยวอาให้ฟีฟ่าไปแทนก็แล้วกัน”
“ก็ได้ครับ”ไอโซนัทพยายามกลั้นความดีใจไว้อย่างมิดชิด
“เดี๋ยวอาต้องไปทำธุระไม่ว่างคุยด้วยแล้วนะ”
“ครับอา เดี๋ยวผมก็จะกลับแล้ว”
“ถ้าอย่างงั้นอาไปก่อนนะ”ยศลุกขึ้นแต่ไม่ลืมคว้าไวน์แดงไปด้วย
เมื่อยศออกไปจากห้องรับแขกแล้ว ไอโซนัทก็ยิ้มได้อย่างเต็มที่ ส่วนฟีฟ่าอมยิ้มนิดๆเพราะไม่กล้ายิ้มมากไปกว่านี้ กลัวไอโซนัทคิดว่าดีใจออกนอกหน้า เขาจึงต้องสงวนท่าทีไว้บ้าง
“เป็นไงเกินคาดใช่ไหม ถ้าพี่คิดจะทำอะไรแล้วไม่มีพลาด”
“เชื่อแล้ว แต่ก็ไม่แปลกหรอกที่คนระดับพี่นัทจะทำเรื่องนี้ไม่ได้”
“พูดเหมือนอย่างกับพี่ใช้ทางลัดช่วยอย่างนั้นแหละ”
“หรือว่ามันไม่จริง อะไรจะบังเอิญทุกอย่างขนาดนั้น”
“บังเอิญจริงๆ หรือว่าน้องฟีฟ่าไม่อยากรีวิวบ้านจัดสรรของพี่เหรอ แล้วไม่อยากไปดูที่กับพี่ด้วยใช่ไหม”ไอโซนัทแกล้งทำหน้าบึ้ง
“ฟีฟ่ายังไม่ได้พูดอะไรเลย ชอบคิดเองเอ่อเองไปได้”
“พี่รู้แล้วว่าฟีฟ่าคิดอย่างไร”
“เป็นหมอดูเหรอ”
“ไม่ใช่หรอก พี่ไม่ชอบดูหมอและไม่เชื่อด้วย พี่เชื่อตัวเองมากกว่า”
“ครับ ฟีฟ่าเชื่อ”
“วันนี้งานประสบสำเร็จด้วยดี ถ้างั้นพี่กลับก่อนนะ ตอนบ่ายพี่มีธุระ”
“เดี๋ยวก่อนซิพี่ แม่ของฟีฟ่าจะฝากขนมตาลให้พี่ด้วย”
“ก็ได้เดี๋ยวจะรอพอมีเวลาอยู่”
“ถ้างั้นเดี๋ยวฟีฟ่าเข้าไปเอามาให้ก่อนนะครับ”
“ได้”
ไอโซนัทนั่งอมยิ้ม เพราะแผนการณ์ที่เขาวางมานั้นประสบความสำเร็จเกินคาด และเขาก็วาดฝันวันที่จะไปดูที่ดินด้วยกันกับฟีฟ่า
“พี่นัทคิดอะไรยิ้มคนเดียวด้วยก็ได้”
“คิดถึงฟีฟ่าไง วันที่เราไปดูที่ดินกันสองคน คงเป็นวันที่เรามีความสุขมากอย่างแน่นอน”
“รอถึงวันนั้นก่อนเถอะค่อยคิด”
“พี่ไม่อยากรออยากจะไปซะวันนี้เลย”
“ปากหวานอีกแล้ว เอ้า ขนมตาลแม่ของฟีฟ่า รับรองอร่อยจนติดใจ”
“แน่นอนอยู่แล้วแค่เห็นรูปกับกลิ่นก็รู้สึกได้ว่าอร่อย”
“พี่นัทเคยกินไหมขนมตาลเนี่ย”
“ไม่เคยกินหรอก แต่พี่จะกินให้หมด เอ่อ ไม่ได้สิ แม่พี่ก็ชอบกินต้องเอาไปฝากแม่ของพี่ด้วย”
“จะพอกินเหรอ เอาเพิ่มอีกไหม”
“พอซิ ถ้างั้นพี่กลับแล้วนะ เดี๋ยวพี่โทรมาหานะ”
“ครับ พี่นัท”
ฟีฟ่าเดินเคียงคู่กับไอโซนัทไปที่รถคันหรูราคาหลายสิบล้าน ก่อนที่จะเข้าไปในรถไอโซนัทหันมาคุยกับฟีฟ่าอีกครั้ง
“อยากได้ตุ๊กตาหน้ารถจังเลย”
“ก็ไปซื้อสิ จะมาหาของฟรีได้ไง”
“ของซื้อมันไม่มีราคา แต่ของฟรีเกรดพรีเมี่ยมนั้นมีราคากว่า”
“ของฟรีที่ไหนจะมีราคา”
“ของฟรีที่ไม่ได้มาง่ายๆไง ต้องแลกด้วยหลายสิ่งหลายอย่างกว่าจะได้มา”
“พูดให้มันเข้าใจง่ายๆหน่อยก็ได้”
“พี่อยากให้ฟีฟ่านั่งหน้ารถของพี่ไง เป็นตุ๊กตาในใจในรถของพี่คนเดียว”
“จะปากหวานไปถึงไหน และอีกอย่างฟีฟ่าก็เคยขึ้นรถพี่แล้วจำไม่ได้เหรอ”
“แต่มันไม่ใช่คันนี้”
ฟีฟ่ามองรถสปอร์ตคันหรู ซึ่งเขาก็อยากนั่งอยากมีเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ฟีฟ่าก็เข้าใจและทำใจ พร้อมพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี
“มันไม่เหมือนกันตรงไหนคันโน้นคันนี้มันก็รถเหมือนกัน”
“รถเหมือนกันก็จริงแต่คุณค่ามันอยู่ทีใจ เพราะพี่ชอบรถคันนี้มาก พี่ก็อยากให้คนที่พี่ชอบได้นั่งเป็นคนแรก”
“กลับได้แล้ว เดี๋ยวมดเต็มบ้านฟีฟ่า”
“เดี๋ยวพี่โทรหานะ”
“ย้ำสองครั้งแล้วนะ”
ไอโซนัทยิ้มให้ฟีฟ่าก่อนที่จะขึ้นรถคันหรู และขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ฟีฟ่ายืนมองแล้วอมยิ้ม เขาค่อนข้างพอใจไอโซนัทระดับหนึ่ง
“เมื่อวานได้นั่งมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง วันนี้ได้มองรถหรู คงอีกไม่นานวาสนาคงได้นั่งก็มาถึง”ไนท์ตะโกนเสียงดังอยู่ข้างรั้วบ้าน
“มายุ่งอะไรกับชีวิตคนอื่น”
“ไม่ได้ยุ่งซะหน่อยแค่พูดถึง”
“พูดถึงชีวิตคนอื่นนั่น ก็ไม่มีมารยาทเหมือนกัน”
“พูดเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้”
“พูดได้แต่ให้อยู่ในขอบเขตบ้างนะ”ฟีฟ่ารู้สึกไม่ค่อยพอใจกับคำพูดของไนท์ ซึ่งเป็นคำพูดที่ดูถูก เพราะหมือนกับฟีฟ่าเป็นอยากมีอยากได้
“ผมขอโทษ”ไนท์รู้สึกผิดขึ้นมาทันที เพราะสิ่งที่เขาพูดออกไปนั้นก็ดูแรงพอสมควร
“ทีหลังก็อย่าพูดอีกก็แล้วกัน”
ฟีฟ่าเดินเข้าไปในบ้านด้วยความรู้สึกแปลกๆ พอเจอคำพูดของไนท์เขากลับรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ความรู้สึกเหมือนคบไอโซนัท เพื่อผลประโยชน์บางอย่าง
บทที่เกี่ยวข้อง
ความรักของนายน่ารัก คู่แข่งสามรุ่น
วันที่ฟีฟ่ารอคอยก็มาถึง วันที่เข้าต้องไปดูที่ดินกับไอโซนัทเพียงสองคน แต่แล้วความฝันนั้นได้พังทลาย เพราะยศพ่อของเขาให้ไนท์ไปเป็นเพื่อน“พ่อฟีฟ่าไปคนเดียวก็ได้ ทำไมต้องให้ไนท์ไปด้วยล่ะ”“จะไปสองคนได้ไง ที่ดินของเราอยู่ไกล กว่าจะกลับมาก็มืดค่ำแล้ว มีไอ้ไนท์ไปด้วยพ่อจะได้วางใจ”“พี่นัทก็ไปด้วยนี่ครับ”“พ่อไม่ค่อยคุ้นเคยกับเขาสักเท่าไร พ่อไม่อยากให้ไปกันสองคน พ่อพูดคำไหนก็ต้องเป็นคำนั้น ถ้าเชื่อพ่อทุกอย่างจะดีเอง”“ก็ได้ครับพ่อ”“นั่นไงคุณนัทของลูกมาแล้ว”สินีแม่ของฟีฟ่าพูดขึ้นทันที ที่เห็นรถของหรูของไอโซนัทขับเข้ามาภายในบ้าน“แล้วไหนคนดีของพ่อล่ะ ยังไม่เห็นมาเลย”ฟีฟ่ามองหาไนท์“มาแล้วครับ ผมรออยู่ที่ประตูรั้วข้างบ้าน รอให้ไอโซนั่นมาก่อนผมค่อยมาโชว์ตัว”ไนท์เดินยิ้มร่ามาหาฟีฟ่า“นกรู้”ฟีฟ่าพูดขึ้นลอยๆ“สวัสดีครับคุณอาทั้งสองและน้องฟีฟ่าด้วยนะ”ไอโซนัทยิ้มน้อยยิ้มใหญ่“เราไปกันเลยไหมน้องฟีฟ่า ผมขออนุญาตพาฟีฟ่าไปด้วยนะครับคุณอา”“เดี๋ยวก่อน อีกคนยังไม่มาเลย”ยศพูดขึ้น“ใครอีกล่ะ”ฟีฟ่าเสียงสูงนิดนึง“คนขับรถซิ”“ก็พี่นัทไง”“คุณนัทเขาไม่ชำนาญทางหรอก พ่อเตรียมคนขับรถไว้แล้ว เขาเป็นลูกชายคนที่พ่อรู
ความรักของนายน่ารัก ดอกหญ้าในดงหงส์
งานรีวิวบ้านจัดสรรพผ่านไปด้วยดี ซึ่งในตอนค่ำได้มีนัดสังสรรค์ทีมงาน และบรรดาเพื่อนของไอโซนัท ทางครอบครัวของยศให้ฟีฟ่าไปคนเดียว ทีแรกยศก็ไม่อยากให้ไปแต่ฟีฟ่าขอร้องจนยศใจอ่อน เมื่อฟีฟ่ามาในงานก็พบกับความตื่นตาตื่นใจ เพราะเป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้ามาในงานสังคมอีกระดับหนึ่ง “น้องฟีฟ่ามาพอดีเลย เดี๋ยวพี่จะแนะนำเพื่อนพี่ให้รู้จัก”ไอโซนัทจับมือของฟีฟ่าและดึงมาหาเพื่อนๆของเขา ซึ่งมีแต่คนระดับลูกหลานไอโซร้อยล้านถึงพันล้านบางคนหมื่นล้าน “น้องฟีฟ่าหวัดดีพี่เขาซิ เพื่อนพี่ทั้งนั้นเลย” “สวัสดีครับ”ฟีฟ่ายกมือไหว้ ยิ้มแบบฝืนๆเพราะการแต่งตัวแต่ละคนหรูหรามาก ทั้งตัวมีแต่แบรนด์เนม ส่วนฟีฟ่ามองตัวเองก็เสื้อผ้าขึ้นห้างเหมือนกัน แค่หลักพันเท่านั้นไม่ถึงหมื่นถึงแสนอย่างเพื่อนไอโซนัท “น้องฟีฟ่าน่ารักสมคำบอกเล่าของนายจริงๆ”เพื่อนคนหนึ่งของไอโซนัทพูดขึ้น “แน่นอนอยู่แล้ว”ไอโซนัทกอดคอฟีฟ่าไว้ “แล้วน้องฟีฟ่าทำงานอะไรเหรอครับ” “น้องเขาเป็นบรรณารักษ์ที่ห้องสมุดในมหาวิทยาลัยน่ะ”ไอโซนัทตอบแทน “พี่ก็นึกว่าน้องฟีฟ่าทำธุรกิจ หรือ ไม่ก็ช่วยคุณพ่อทำธุรกิจ แต่เป็นบรรณา
ความรักของนายน่ารัก หล่อ ดิบ เถื่อน ห่าม
ช่างกันยังไม่พาฟีฟ่ากลับบ้านเขาได้ขับรถวนมาวนไป และไปที่ถนนโล่งๆนอกเมืองที่ไกลพอสมควร และเลี้ยวเข้าไปในซอยเล็ก แล้วโผล่ไปสนามแข่งรถ เมื่อไปถึงฟีฟ่าก็เห็นรถบิ๊กไบค์หลายคันจอดเรียงราย พร้อมอีกคันก็ของช่างกันนั่นเอง ที่พึ่งมาจอดต่อท้ายรถคันอื่น “นายพาเรามาที่นี่ทำไม”ตอนแรกฟีฟ่าก็รู้ว่าช่างกันจะพาออกนอนเมือง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะยังไม่อยากกลับบ้าน และการนั่งซ้อนท้ายรถบิ๊กไบค์ฟีฟ่าก็รู้สึกดีเหมือนกัน เป็นอะไรที่แปลกใหม่ที่เขายังไม่เคยทำ“เอ้า ทำไมมึงไม่บอกว่าไม่อยากมา เห็นนั่งเงียบก็นึกว่าอยากมา ยังจะมีหน้ามาถามกูอีก”“เอ๊ะนายนี่อย่างไงเนี่ย ถามแค่นี้ทำไมต้องพูดจากวนประสาทด้วย”“กูเป็นของกูอย่างนี้ ไม่ใช่ปากหวานอย่างไอ้ไอโซนั่น”“ไปพูดเรื่องคนอื่นทำไม เราพูดเรื่องที่นายพาเรามาที่นี่ต่างหาก”“มึงก็ดูเองซิที่นี่ที่ไหน” “จะมาแข่งรถเหรอ”“แข่งม้ามั้ง”“ประสาท”ช่างกันหันหน้ามามองฟีฟ่า ที่เปิดกระจกหมวกกันน็อคเห็นแต่ลูกตา ส่วนฟีฟ่าใจคอไม่ค่อยดีเลย เพราะกลัวช่างกันจะพาไปทำอะไรที่ไม่ดี“ก็มาแข่งรถนั่นแหละ แต่ต้องหาคนซ้อนท้ายด้วย พอดีได้จังหวะมึงซ้อนรถกูมา ก็เลยพามึงมาด้วย”“เร
ความรักของนายน่ารัก เด็กกว่าแล้วไง
เมื่อคืนฟีฟ่ากลับมาค่อนข้างดึกพอสมควร เพราะไปนั่งซ้อนท้ายแข่งรถกับช่างกัน วันนี้เขาจึงรีบ พอขับรถไปถึงปากทางฟีฟ่าก็เห็นไนท์ยืนรอรถเมล์อยู่ เขาจึงไขกระจกและเรียกไนท์ “ไนท์ขึ้นรถมากับพี่เร็ว” ไนท์มองซ้ายมองขวาด้วยความเกรงใจ เพราะฟีฟ่าจอดรถเลยป้ายรถเมล์ ไนท์จึงวิ่งไปที่รถของฟีฟ่าและเข้าไปนั่งหน้ารถทันที หลังจากนั้นฟีฟ่าจึงขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว “ทำไมวันนี้ไปเรียนสายล่ะ”ฟีฟ่าพูดขึ้น “เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับครับ” “ตอนเย็นก็ซ้อมว่ายน้ำน่าจะเหนื่อยอยู่นะ แต่ทำไมถึงนอนไม่หลับ” “คิดถึงพี่ฟีฟ่า” “ฮ่ะ คิดถึงพี่ทำไม ก็เห็นหน้ากันทุกวัน เมื่อคืนยังเจออยู่เลยแถมพูดอะไรแปลกๆอีก มาวันนี้ก็พูดแปลกกว่าเดิมเข้าไปใหญ่”ฟีฟ่าหันมามองไนท์แวบหนึ่งแล้วหันกลับไปดูทางตามเดิม “ก็อยากไปเที่ยวไหนกับพี่ฟีฟ่าบ้าง เหมือนอย่างเมื่อคืนที่พี่ฟีฟ่าไปกับช่างกันและพี่นัท”ไนท์ปาดสายตามองฟีฟ่า “อ่อ อยากเป็นเที่ยวนี่เอง คงซ้อมหนักใช่ไหม อยากพักผ่อนหย่อนใจ พ่อพี่คงจะไม่ให้น้องไนท์เที่ยวไหนเป็นแน่เลย” “ครับ”
ความรักของนายน่ารัก ก้างชิ้นโต
ไนท์ได้พาฟีฟ่ามาร้านหมูกระทะแถบชานเมือง ฟีฟ่ารู้สึกได้เปิดหูเปิดตาเพราะเขาไม่ได้มานานหลายปี “พี่ฟีฟ่านั่งรอผมอยู่ที่นี่ก็ได้นะ พี่อยากได้อะไรบอกผมได้เลย เดี๋ยวผมไปหยิบมาให้” “ไม่ต้องหรอก พี่อยากไปเดินดูด้วย” “ถ้างั้นเราไปตักอาหารกันก่อน” ฟีฟ่าเดินไปที่แผนกกุ้งเป็นอันดับแรก เพราะเขาชอบกินและแพงด้วย ฟีฟ่าจึงหยิบกุ้งตัวโตๆใส่จานจนพูน สายตาของฟีฟ่ามองกุ้งอีกตัวที่ใหญ่พอสมควร เขารู้สึกเสียดายถ้าไม่ได้เอาไปด้วย ฟีฟ่ากำลังยื่นมือคีบกุ้งตัวนั้น แต่กุ้งตัวนั้นไมเป็นใจเพราะมีที่คีบอีกอัน มาอยู่ส่วนหัวของกุ้ง ฟีฟ่ารีบดึงมาในจานของเขา แต่กลับถูกดึงแย่งไป ฟีฟ่าใจคอหงุดหงิดจึงหันไปมอง “ช่างกัน”ฟีฟ่าพูดเสียงดัง “พูดชื่อค่อยๆหน่อยอายเขา เรียกไอกันดีกว่า ไม่ต้องถึงกับช่างหรอก เพราะเราเริ่มสนิทกันแล้ว” “ไม่ต้องมาเปลื่ยนเรื่อง เอากุ้งตัวนั้นมาให้เราเดี๋ยวนี้” “ไม่ให้ นั่นก็เต็มจานพูน อดยากมาจากไหน” “ช่างกัน ปากไม่ดีเลยนะ”ฟีฟ่าว่างที่คีบไว้ที่เดิม แล้วเดินดุ่มๆไปที่โต๊หมูกระทะใกล้ๆทางออก โดยมีไนท์ก
ความรักของนายน่ารัก บอกคำว่ารักกับนายน่ารัก
ค่ำคืนนี้เป็นเป็นวันคล้ายวันเกิด ของเจมี่รุ่นพี่ที่ห้องสมุด ฟีฟ่าเลยต้องมาร่วมอวยพร ซึ่งงานในครั้งนี้มิได้จัดใหญ่โต มีแต่เพีอนรักมิตรสหายที่คบกันมา ในระหว่างที่ฟีฟ่านั่งดื่มน้ำส้มคั้น เพราะฟีฟ่าไม่แตะเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิด “พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”ไอโซนัทนั่งลงตรงหน้าฟีฟ่า “อยากนั่งก็นั่งสิ”ฟีฟ่ายกแก้วน้ำส้มขึ้นมาจิบและวางลง “ทำไมฟีฟ่าไม่รับโทรศัพท์พี่ ติดต่อทางไหนฟีฟ่าก็ทำเป็นเฉยเมย” “ฟีฟ่าไม่ว่าง ฟีฟ่าต้องไปกินหมูกระทะ” “ไปกินกับไนท์เหรอ”ไอโซนัทรู้ความจริงจากเจมี่ ที่ฟีฟ่าสื่อผ่านให้มาบอกไอโซนัทแบบอ้อมๆ “ใช่ อร่อยด้วย” “ทำไมไม่บอก ถ้าพี่รู้พี่จะได้พาฟีฟ่าไปกินสเต๊ก” “ไม่กินหรอกสเต็ก ไม่ชอบ ฟีฟ่าชอบกินกุ้ง” “หลังเลิกงานไปกินกุ้งไหม เดี๋ยวพี่จะมาไป” “ไม่หรอก มันดึกแล้วเดี๋ยวหน้าแก่” “พี่มีเพื่อนร้านเสิรมสวยความงาม เดี๋ยวพี่พาไปก็ได้พรุ่งนี้ถ้ากลัวหน้าแก่” “ไม่ชอบปรุงแต่ง ชอบแบบธรรมชาติ” “เอาอย่างนี้ไหมเดี๋ยวพี่พาไปอาบน้ำแร่แช่น้ำ
ความรักของนายน่ารัก ความรักของหนุ่มช่างยนต์
เช้าวันนี้ฟีฟ่าไปทำงานตามปกติ แต่มีเหตุบังเอิญรถของเขาเสียอยู่หน้าอู่ช่างกัน ซึ่งอู่ยังไม่ได้เปิดด้วยซ้ำ ฟีฟ่าจึงตัดสินใจลงจากรถแล้วไปเคาะประตูอู่ซ่อมรถ “ปัง ปัง ปัง” ฟีฟ่าเคาะประตูเสร็จก็ยืนรออยู่หน้าประตู สักพักช่างกันแง้มประตูออกมา พอช่างกันเห็นเป็นฟีฟ่าจึงดึงเข้ามาในอู่ทันที ฟีฟ่าไม่ทันได้ตั้งตัวรู้ตัวอีกทีเขาก็อยู่ข้างในอู่ หลังจากนั้นช่างกันปิดประตูทันที แล้วเขาก็เปิดไฟให้สว่าง พอแสงไฟส่องไปที่เรือนร่างของช่างกัน ฟีฟ่ายืนอึ้งอ้าปากค้าง เพราะช่างกันอยู่ในชุดกางเกงในตัวเดียว ส่วนรูปร่างก็บึกบึนมีกล้ามลีนๆ “นายดึงเราเข้ามาทำไม”ฟีฟ่ามีน้ำเสียงที่มีโมโห “กูไม่ได้จะข่มขืนมึงหรอก กูใส่กางเกงในตัวเดียว มึงจะให้กูออกไปหน้าอู่เหรอ” “ทำไมไม่ใส่กางเกงขาสั้นนอน” “มันเรื่องของกูหรือเปล่าวะ กูจะแก้ผ้านอนมันก็เรื่องของกู” “เอ่อ รถเราเสียน่ะ ซ่อมให้หน่อย แค่นี้แหละ ความจริงนายชะโงกหน้ามาก็ได้ ไม่ต้องถึงกับดึงเราเข้ามาข้างในหรอก” “กูจะดึงมึงเข้ามามึงจะทำไม”ช่างกันเดินเข้ามาใกล้ๆฟีฟ่า ส่วนฟ
ความรักของนายน่ารัก ความรักของไอโซหนุ่ม
ในช่วงเวลาพักเที่ยงไอโซนัทได้ส่งไลน์มาหาฟีฟ่า เพื่อชวนไปเที่ยวยามค่ำคืนใต้แสงเทียน บนเรือหรูในแม่น้ำเจ้าพระยาเพียงสองคน ฟีฟ่านั้นใช้เวลาตัดสินใจไม่นานเขาจึงตอบตกลง เพราะฟีฟ่ายังคิดถึงวันแรกที่ได้เจอไอโซนัทได้ ค่ำคืนนั้นเขามีความสุขและได้เจอสิ่งอันแปลกใหม่สำหรับเขา “ว่าไงน้องฟีฟ่าตกลงจะไปเที่ยวกับไอโซนัทไหม”เจมมี่นั่งลงข้างๆพร้อมจ้องสายตาของฟีฟ่า “ตกลงไปซิ ทำไมพี่เจมี่กับพี่กอล์ฟไม่ไปด้วยล่ะ” “มันหมดเวลาของพี่แล้วนะ พี่แค่เป็นสะพานต่อจากนี้ก็เป็นเรื่องพี่นัทกับน้องฟีฟ่าแล้วแหละ” “พี่เจมี่พูดแปลกๆเมื่อก่อนเชียร์พี่นัทอยู่เลยนี่ครับ” “ใช่ ตอนนี้พี่ยังเชียร์พี่นัทอยู่เลย เพราะพี่นัทเป็นผู้ใหญ่แล้วสามารถดูแลน้องของพี่ได้ ข้อสำคัญพี่นัทตามใจฟีฟ่าทุกอย่าง ตั้แต่เหตุการณ์วันนั้นเขาเลิกคบเพื่อนทั้งแก็งค์หมดเลยนะ เห็นไหมพี่เขาทำเพื่อฟีฟ่าขนาดไหน แต่เหนือสิ่งใด ความรักมันไม่สามารถบังคับจิตใจกันได้ ถึงพี่นัทจะดีทุกอย่างแต่ถ้าไมได้รัก อยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุขนะ” “พี่พูดยาวจังเลย” “พี่เห็นฟีฟ่าไปเที่ยวกับน้องนักว
บทล่าสุด
ความรักของนายน่ารัก คนที่ถูกเลือก
ความรักของนายน่ารัก ช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจ
ความรักของนายน่ารัก สามหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก หวานใจไอโซหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก รักดิบๆแต่จริงใจ
ความรักของนายน่ารัก ความรักกลางสายน้ำ
ความรักของนายน่ารัก ความรักของไอโซหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก ความรักของหนุ่มช่างยนต์
ความรักของนายน่ารัก บอกคำว่ารักกับนายน่ารัก
