แชร์
หวานใจไอโซหนุ่ม
ช่วงพักเที่ยงไอโซนัทได้มาหาฟีฟ่าที่ห้องสมุดในมหาวิทยาลัย โดยมีเจมี่เป็นฝ่ายจัดแจงทุกอย่างให้ได้เจอกัน จึงทำให้ฟีฟ่าและไอโซนัทได้ออกไปข้างนอกด้วยกัน โดยไอโซนัทได้พาฟีฟ่าไปร้านอาหารธรรมดาร้านหนึ่ง เพราะเขาไม่อยากที่จะพาฟีฟ่าไปที่ร้านหรูอย่างที่เคยพาไป
“ชอบไหมร้านแบบนี้”ไอโซนัทเอ่ยถามขึ้น สาเหตุที่ไอโซนัททำแบบนี้เพื่อที่จะปรับตัวให้เข้ากับฟีฟ่าให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในช่วงเวลานี้ เพราะไอโซนัทรู้ตัวว่าคุ่แข่งของเขานั้นมีตั้งสองคน ซึ่งแต่ละคนก็ไม่ธรรมดาเขาจึงไม่อาจไว้วางใจได้
“ชอบครับ ร้านแบบนี้ก็ดีเหมือนกันไม่ต้องมีอะไรมาก แค่สั่งมาแล้วกิน”
“พี่ดีใจนะที่น้องฟีฟ่าชอบร้านอาหารที่พี่พามา และพี่จะพามาบ่อยๆ สั่งอาหารเลยซิ เพราะวันนี้เรามีเวลากันน้อย”
“ครับ”
“ไม่ต้องเกรงใจพี่นะ”
ฟีฟ่าและไอโซนัทได้สั่งอาหารอย่างที่ตัวเองชอบไม่กี่อย่าง เพราะด้วยเวลาอันเร่งรับมีแค่หนึ่งชั่วโมงช่วงพักเที่ยง
“พักนี้น้องฟีฟ่าไม่ค่อยมีเวลาไปไหนมาไหนกับพี่เลยนะ เห็นเจมี่เล่าว่าไปโน้นไปนี่ตลอดเวลาเลย จนทำให้พี่รู้สึกน้อยใจเป็นบางครั้ง”ไอโซนัทมีสีหน้าที่บ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่ารู้สึกน้อยใจอย่างนั้นจริงๆ
“พี่นัทก็อย่าคิดอะไรมากเลย วันนี้ฟีฟ่าก็มากับพี่นัทแล้วนี่ครับ”
“มันไม่เหมือนกัน ฟีฟ่าไปเที่ยวกับคนอื่นแต่มากับพี่แค่กินข้าว และมีเวลาไม่มากด้วย พี่เลยอดน้อยในไม่ได้ไง”
“ต่อไปนี้ฟีฟ่าจะมีเวลาให้พี่นัทให้มากขึ้น”ฟีฟ่าพูดไปไม่ทันได้คิด
“จริงนะ อย่าโกหกพี่ล่ะ”
“ครับ”
เมื่ออาหารมาถึงฟีฟ่าก็รีบกินอย่างเร่งรีบ เพราะมีเพียงไม่กี่ครั้งที่เขาได้ออกมากินข้าวนอกมหาวิทยาลัย ด้วยความกลัวว่าจะกลับเข้าไปทำงานไม่ทันเวลา
“ไม่ต้องรีบกินก็ได้”ไอโซนัทเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นฟีฟ่าเร่งรีบกินข้าว
“ฟีฟ่าต้องรีบ เพราะเหลือเวลาอีกไม่มากแล้วใกล้เวลาทำงาน”
“พี่อยากอยู่กับฟีฟ่านานๆจังเลย เอาแบบนี้ไปทำงานกับพี่ไหม เป็นเลขาหรือไม่ก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เดี๋ยวพี่หาตำแหน่งที่เหมาะสมกับน้องฟีฟ่าให้”
“คือ”ฟีฟ่าหยุดกินข้าวกะทันหันทันที เพราะเขาไม่คาดคิดมาก่อนจะถูกไอโซนัทชวนไปทำงาน
“ฟีฟ่าไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับการบริหารงานเลย วันๆฟีฟ่าอยู่แต่กับห้องสมุดมีหนังสือเป็นเพื่อน”
“ความจริงนะ ชีวิตคนเราควรหาอะไรทำที่หลากหลาย ฟีฟ่าอาจเจอในสิ่งที่ใช่ก็ได้”
“เหรอ”
“ฟีฟ่าไม่อยากทำอะไรที่มันแตกต่างจากเดิมบ้างเหรอ ชีวิตจะได้มีสีสันและอีกอย่างมีพี่เป็นคนคอยดูอยู่ใกล้ชิดไม่ต้องห่วงหรอก พี่จะสอนงานให้ฟีฟ่าทุกอย่างเลย”
“ฟีฟ่าไม่กล้าทำอย่างอื่นหรอกครับ”
“ถ้างั้นฝากให้ฟีฟ่าคิดไว้ก็แล้วกันนะ เอ่อพี่มีทริปไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียว ฟีฟ่าสนใจจะไปกับพี่ไหม”
“อ่ะ”ฟีฟ่าหยุดนิ่งเพราะเขาก็เคยคิดไว้ว่าอยากไปเที่ยวต่างประเทศเหมือนกัน ยิ่งฟีฟ่าได้ยินพ่อของเขาเล่าบ่อยๆตอนไปแข่งกีฬาที่ต่างประเทศ
“ก็อยากนะ แต่ขอคิดดูก่อน”
“คิดดูก่อนอีกแล้ว ถ้างั้นถ้าพี่เตรียมอะไรเรียบร้อยแล้วพี่จะถามฟีฟ่าอีกครั้งก็แล้วกันนะ
“ครับ”
ฟีฟ่าและไอโซนัทต่างเร่งรีบกินข้าวเพื่อจะได้กลับไปทำงาน ซึ่งก็ใช้เวลาไม่นานทั้งคู่กินพออิ่ม หลังจากนั้นไอโซนัทก็มาส่งฟีฟ่าหน้าหาวิทยาลัย
เมื่อฟีฟ่าเข้าไปในห้องสมุดได้เวลาเข้างานพอดี ซึ่งก็เห็นเจมี่ทำงานอย่างขะมักเขม้น เขาจึงรีบเดินไปหาเจมี่ทันที
“นักศึกษาเยอะมากเลยวันนี้”ฟีฟ่ารีบลงมือช่วยเจมี่ทำงานทันที
“จะสอบแล้วไงเป็นปกตินี่”เจมี่เอ่ยขึ้นลอยๆ
“ใช่ ฟีฟ่าลืมไปเลย”
“แหม มีหนุ่มแวะเวียนมาหาตลอดจนลืมทุกสิ่งทุกอย่างเลยนะ”เจมี่หันมายิ้มให้ฟีฟ่า
“พี่ก็ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”
“ไม่ถึงขนาดนั้นแต่ก็ตั้งสามคนนี่”
“ไม่พูดกับพี่แล้ว”ฟีฟ่าหันหน้าไปทางนักศึกษาที่มาใหม่
ซึ่งนักศึกษาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นไนท์นักศึกษาและนักกีฬาข้างบ้านเขานั่นเอง เมื่อฟีฟ่าสบตาไนท์แวบหนึ่ง เขาต้องรีบหลบตาทันที แต่ไนท์ก็ยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆฟีฟ่า
“เมื่อกี้ผมเห็นนะว่าพี่ออกไปข้างนอกและกลับมากับใคร”
ฟีฟ่าหันไปมองหน้าไนท์แวบหนึ่งด้วยสายตาปรามห้ามพูดอีก แต่ดูเหมือนไนท์จะไม่สนใจสายตาที่ฟีฟ่ามองอย่างตักเตือน
“ผมมันเด็กไม่มีอะไรนี่”ไนท์ซ้อนสายตามองฟีฟ่า
แต่ฟีฟ่าแกล้งทำเป็นไม่สนใจ และหันเหความสนใจไปในงานที่ทำ จนไนท์ยืนนิ่งมองด้วยเวลาไม่นานนัก เขาก็ต้องหยุดการกระทำทุกอย่าง เมื่อมีเสียงดังมาจากด้านหลังของเขา
“ถ้าเสร็จก็ออกไปได้แล้ว คนอื่นเขาก็รีบเหมือนกัน อย่าถือว่าเป็นกีฬาทีมชาติแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ”เสียงชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง
“ขอโทษด้วยนะ”ไนท์รีบหันหลังและขอโทษนักศึกษาหนุ่มที่มีสีหน้าไม่พอใจอย่างชัดเจน
ไนท์ถอยห่างออกมาและจ้องมองฟีฟ่าชั่วครู่และรีบเดินจากไป ส่วนฟีฟ่าเหลือบสายตามองเพียงครั้งเดียวและทำงานต่ออย่างสบายใจจนหมดเวลางาน
“เมื่อกลางวันไปกินข้าวกับพี่นัทเป็นไงบ้าง”เจมี่เอ่ยถามพร้อมเก็บของใช้ส่วนตัวใส่กระเป๋า
“ก็ไม่มีอะไรนี่ กินข้าวตามปกติดี”
“เหรอ พี่นัทได้ชวนไปเที่ยวไหนบ้างไหม”
“ไม่ได้ชวนไปไหนหรอก อ่อ มีแต่ชวนไปต่างประเทศ”
“แล้วจะไปไหมล่ะ”
“ไม่รู้เลย”
“น่าจะไปนะ เพราะจะปิดเทอมแล้วมีเวลาหยุดหลายวันอยู่ด้วยนี่”
ฟีฟ่าหยุดคิดชั่วครู่ เพราะคำพูดของเจมี่นั้นเป็นความจริง ในเมื่อหยุดหลายวันซึ่งน่าที่จะไปพักผ่อน
“สนใจใช่ไหมล่ะ”
“ยังไม่รู้”
“ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร ยังมีเวลาคิดอีกหลายวันนี่ใช่ไหม”
ฟีฟ่านั้นก็ยังมีความคิดที่อยากไปอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนเจมี่ก็ยืนมองฟีฟ่า เพราะอยากทราบความคิดของฟีฟ่า ถ้าเมื่อเขารู้ความคิดของฟีฟ่าแล้ว เจมี่จะไปบอกให้ไอโซนัททราบทันที ด้วยที่เจมี่อยากให้ฟีฟ่าได้พบเจอคนดีๆอย่างไอโซนัท
“ใช่”ฟีฟ่าหันมายิ้มให้เจมี่
“ถ้างั้นเราไปกันเถอะ”เจมี่ยิ้มกลับ
ทั้งสองได้เดินออกจากห้องสมุดและต่างคนไปยังรถของตัวเอง ในระหว่างทางนั้นฟีฟ่าได้เจอไนท์ที่มาดักรออยู่หน้ารถของเขา
“อ้าว จะกลับพร้อมพี่ใช่ไหม”
“เปล่า วันนี่ผมต้องซ้อม เพราะใกล้ช่วงคัดเลือกตัวทีมชาติแล้วครับ”
“มีอะไรหรือเปล่ามารอพี่ที่นี่”
“ผมรักพี่ฟีฟ่านะ”ไนท์พูดออกมาด้วยเสียงที่ดังพอประมาณ แต่เขาดูแล้วว่าแถวนั้นไม่มีใครไนท์จึงพูดออกมา
“มาพูดอะไรตรงนี้”ฟีฟ่ามีสีหน้าที่ตกใจพอสมควร
“ผมจะบอกกับพี่ฟีฟ่าบ่อยๆ เพราะผมไม่ไว้ใจพี่ฟีฟ่า ดูแล้วช่วงนี้ผมเสียเปรียบเยอะ”สาเหตุที่ไนท์พูดเช่นนี้เพราะเขาจะไม่ค่อยมีเวลามาอยู่กับฟีฟ่าเท่าไรนัก
“ถ้าไม่มีอะไรพี่กลับแล้วนะ”
“ครับ อย่าลืมคิดถึงผมทุกคืนนะ เดี๋ยวคืนนี้ผมจะส่งรูปตอนว่ายน้ำไปให้ดู”
“ใครเขาดูล่ะ”
ฟีฟ่าเริ่มหน้าแดงเขาจึงรีบขึ้นรถไปในทันทีด้วยความอาย ส่วนไนท์ยืนมองฟีฟ่าเข้าไปในรถด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย เพราะเขากลัวจะพลาดท่าเสียฟีฟ่าให้กับไอโซหนุ่มกับช่างยนต์หน้าปากซอย
บทที่เกี่ยวข้อง
ความรักของนายน่ารัก สามหนุ่ม
ก่อนที่ไนท์จะออกไปเก็บตัวฝึกซ้อม เขาได้เข้ามาหาฟีฟ่าในบ้าน ซึ่งยศผู้เป็นพ่อก็เห็นอยู่แต่เขาแสร้งไม่เห็น เพราะไม่อยากไปขัดขวางจะทำให้ไนท์เกิดความเครียดอาจส่งผลต่อการแข่งขัน เมื่อทั้งคู่ได้อยู่ในห้องโถง มีโซฟาสามตัวต่อติดกันไว้ ไนท์นั่งลงข้างๆฟีฟ่าจนตัวติดกันทีเดียว “นั่งห่างๆก็ได้ เดี๋ยวพ่อพี่มาให้”ฟีฟ่าสอดสายตามองไปรอบๆบ้าน “ถึงเห็นโค้ชก็ไม่ว่าอะไรหรอก ผมว่าโค้ชคงเห็นอะไรบ้างแหละ ตอนที่เราอยู่สองคนตั้งหลายครั้ง”ไนท์อมยิ้ม “พูดไปเรื่อยมาหาพี่มีอะไร” “เดี๋ยวสายๆผมต้องไปเก็บตัวแล้วครับ อาทิตย์หน้าต้องลงแข่งเพื่อคัดตัวไปแข่งซีเกมส์” “เหรอ พี่อวยพรให้โชคดีนะ”ฟีฟ่าเปลื่ยนสีหน้าหันมายิ้มแย้มให้กำลังใจ “ผมชอบรอยยิ้มพี่ฟีฟ่าจังเลย” “อย่ามัวมาชอบรอยยิ้มพี่เลย เอาเวลาไปซ้อมเพื่อชัยชนะเถอะ” “ถ้าเกิดผมพลาดการคัดเลือกพี่ฟีฟ่าจะมีรางวัลอะไรให้ผมไหม” “จะเอาอะไรล่ะ รถเบนซ์เหรอ” “เอาไปทำไมผมอยากได้ใจพี่ฟีฟ่ามากกว่า เมื่อไรพี่จะให้ใจผมซักทีล่ะครับ” “เอาอีกแล้ว เอาคำพูดหวานๆ
ความรักของนายน่ารัก ช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจ
หลายวันผ่านมาและในค่ำคืนที่เหลือไม่กี่วัน ถึงคราที่ฟีฟ่าตต้องตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะทำเช่นไรกับชีวิต ซึ่งในระหว่างที่ฟีฟ่านั่งนิ่งครุ่นคิดอยู่นั้น ยศและสินีผู้เป็นแม่ได้มานั่งข้างๆทั้งสองฝั่งซ้ายขวา “พ่อกับแม่มีอะไรเหรอครับ”ฟีฟ่าหันมองซ้ายทีขวาที “พ่อต้องถามฟีฟ่ามากกว่ามั้ง ว่าเป็นอะไรมานั่งซึมคนเดียวหลายวันแล้วนี่”ยศมองหน้าลูกชายแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ เพราะความสดใจร่าเริงของฟีฟ่าได้หายไป ในช่วงแรกยศคิดว่าฟีฟ่าอาจคิดถึงไนท์ แต่เมื่อได้ยินเรื่องราวต่างๆที่สินีเล่าให้ฟัง ว่ามีหนุ่มสามคนชวนฟีฟ่าไปเที่ยวหนึ่งในนั้นรวมไนท์ด้วย “ไม่มีอะไรหรอกครับพ่อนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย”ฟีฟ่าพยายามฝืนยิ้ม แต่เขาก็ไม่สามารถปิดบังซ้อนเร้นความคับอกคับใจได้ “ไม่ต้องปิดบังพ่อกับแม่หรอก แม่รู้ทุกอย่างในวันนั้นแม่ไม่ได้แอบฟังนะ แต่แม่บังเอิญได้เห็นได้ยิน”สินีขยับมือลูบศีรษะของลูกชาย “พ่อรู้ว่าลูกพ่อชอบแบบไหน พ่อไม่สนหรอก แต่ที่พ่อสนใจ พ่ออยากรู้ว่าลูกจะตัดสินใจอย่างไรมากกว่า ซึ่งพ่อรับได้หมดทุกคนที่ลูกเลือก”ยศยิ้มอย่างผู้ใหญ่ใจดีให้ฟีฟ่าได้เห็นเพื่อจะได้สบาย
ความรักของนายน่ารัก คนที่ถูกเลือก
เช้าวันสุดท้ายที่ฟีฟ่าต้องเลือกแล้วว่าจะไปไหนกับใคร หรือว่าไม่ไปที่ไหนสักแห่งกับหลายคนที่มาเชิญชวน วันนี้จึงเป็นวันที่จิตใจของฟีฟ่าว้าวุ่นและกดดันไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี ฟีฟ่านั่งครุ่นคิดอยู่นานจนถึงเวลาที่เขาต้องตัดสินใจบางอย่าง ฟีฟ่าจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร่งรีบเพราะเขาปล่อยเวลาให้เนิ่นนานไปพอสมควร เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยฟีฟ่าจึงออกจากห้องไปยังจุดหมายที่ใจของเขาต้องการ ฟีฟ่าขับรถออกจากบ้านจนมาถึงอู่ซ่อมรถของช่างกัน เมื่อช่างกันเห็นฟีฟ่าเดินลงมาจากรถ เขารีบเดินไปหาฟีฟ่าในทันที “กูดีใจนะที่มึงจะไปเที่ยวกับกู” “คือ เรา เอ่อ” “อะไร หรือว่ามึงจะมาบอกกูว่าไม่ไป”ช่างกันมีสีหน้าที่ตื่นตระหนก “ใช่”ฟีฟ่ามีสีหน้าที่ซึมลง “ทำไม” “เรารักนายแบบเพื่อนคนหนึ่ง” “น้ำเน่ามาก แต่กูก็เข้าใจมึงนะ คนอย่างกูใครจะมาชอบ”ช่างกันยังตะลึงกับคำพูดของฟีฟ่า มันไม่ใช่อย่างนั้นนายเป็นคนดีคนหนึ่งเลย” “ไม่ต้องมาพูดดีหรอก กูรู้ตัวดีแต่กูก็เคารพการตัดสินใจของมึง” “ขอบใจนาย
ความรักของนายน่ารัก หนุ่มโสดประจำห้องสมุด
หลังเลิกงานฟีฟ่าหนุ่มบรรณารักษ์เดินดุ่มๆออกจากมหาวิทยาลัย เนื่องด้วยวันนี้รถของเขาเสียจึงอยู่ที่ร้านซ่อม ฟีฟ่าจึงต้องขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน ฟีฟ่าคิดไว้ว่าจะรอรถที่หน้ามหาวิทยาลัย แต่ยังเดินไปไม่ถึงก็มีรถจอดข้างๆ “ขึ้นรถมาเร็ว”เจมี่รุ่นพี่บรรณารักษ์เรียกฟีฟ่าขึ้นรถ “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมจะขึ้นแท็กซี่กลับก็ได้ครับ” “ไม่ได้วันนี้พี่มีธุระจะคุยด้วย” “เอ่อ ก็ได้ครับ” ฟีฟ่ารีบขึ้นรถนั่งข้างหน้าคู่กับเจมี่รุ่นพี่ เมื่อฟีฟ่าขึ้นมาในรถแล้ว เจมี่ก็รีบขับรถออกไปทันที “พี่เจมี่มีอะไรจะคุยกับฟีฟ่าเหรอครับ” “ฟีฟ่านี่หน้าตาน่ารักดีนะอายุก็เกือบสามสิบแล้วหน้ายังเด็กอยู่ด้วย ดูอย่างพี่ซิอายุสามสิบหน้าปาเข้าไปสี่สิบแล้ว”เจมีหนุ่มบรรณารักษ์รุ่นพี่ยิ้มอย่างสดใส พรางหัวเราะไปด้วยความขบขันตัวเอง “พี่อย่าพูดอย่างนี้สิ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ” “พี่รู้ตัว พี่ยอมรับความจริงได้ไม่ต้องปลอบใจพี่หรอก” “ไม่ได้ปลอบใจหรอกครับ แต่ถึงอย่างไงพี่กอล์ฟก็รักพี่ที่สุดอยู่แล้ว” “แหม มันแน่อยู่แล้ว ที่พี่ชวนข
ความรักของนายน่ารัก โสดมีคุณภาพแต่แอบหื่นนิดๆ
นัทไอโซหนุ่มมองฟีฟ่าไม่วางสายตา เพราะความน่ารักของฟีฟ่าที่มีมาก หน้าตาจิ้มลิ้มตาใสเป็นประกาย ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวใสผ่องเนียน รูปร่างไม่สูงมากแต่ก็ไม่ผอมบาง “คุณนัทมองอะไร”ฟีฟ่ารู้สึกเขินอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ไม่ต้องเรียกคุณหรอกเรียกพี่นัทก็ได้” “ครับพี่นัท”ฟีฟ่ายิ้มเขินๆ “พี่กำลังอยากได้คนรีวิวบ้านอยู่พอดีเลย พี่อยากชวนน้องฟีฟ่าไปเป็นคนรีวิวบ้านพี่ได้ไหม” “ฟีฟ่าไม่เคยทำครับ กลัวทำได้ไม่ดี อีกอย่างฟีฟ่าพูดไม่เก่ง ทำไมไม่จ้างพวกยูทูปเปอร์ล่ะครับ” “พี่อยากได้ความแปลกใหม่ ได้คนใหม่ๆบ้างไม่อยากได้คนที่หน้าซ้ำน่ะ” “แต่ฟีฟ่าไมได้ดังเป็นคนธรรมดานะครับ ใครที่ไหนจะมาสนใจล่ะ” “เมื่อก่อนดาราก็เป็นคนธรรมดา ทำไมภายหลังเขามาดังได้ล่ะ ฟีฟ่าก็เหมือนกันทำไมจะเป็นไม่ได้ ยิ่งหน้าตาของฟีฟ่านี่อยู่ในกระแสช่วงนี้ด้วย” “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ” “ถึงซิ ถ้าไม่ถึงพี่จะมองฟีฟ่าอยู่อย่างนี้เหรอ” “นั่นมันสายตาพีนัทคนเดียว แต่สายตาคนซื้อบ้าน เขาจะมองแบบพี่นัทหรือเปล่า
ความรักของนายน่ารัก นักศึกษาหนุ่มกับนายบรรณารักษ์
วันจันทร์ต้นสัปดาห์ฟีฟ่ามาทำงานอย่างเช่นเคย หน้าที่ของฟีฟ่าคอยรับคืนหนังสือต่างๆ ที่บรรดานักศึกษาวนเวียนมาทั้งวัน ไม่เว้นแม้แต่เวลาเที่ยงวันซึ่งเป็นเวลากินข้าว ในส่วนของฟีฟ่านั้นไม่ต้องลงไปกินที่โรงอาหาร เพราะแม่ของฟีฟ่าได้จัดอาหารการกินมาพร้อมทุกวัน ฟีฟ่าจึงมานั่งกินในห้องเล็กๆสำหรับเจ้าหน้าที่บรรณารักษ์ “กินม่วนเชียว”เจมี่ทัก เมื่อเขากินข้าวนอกมหาวิทยาลัยกับแฟนหนุ่มเสร็จ และกลับเข้ามาในห้องสมุด “กินด้วยกันไหมพี่ วันนี้มีผัดกระเพาปลาหมึกไข่ดาว มีมะม่วงเปรียวจิ้มพริกเกลือด้วย แก้ง่วงนอนเป็นอย่างดี พี่เจมี่แกะกินเลย” “พี่ไม่เกรงใจแล้วนะ ช่วงบ่ายชอบง่วงนอนอยู่ด้วย” “เอาเลยเดี๋ยวฟีฟ่ากินตามทีหลัง” “เมื่อคืนก่อนพี่นัทเป็นไงบ้าง”เจมี่ถาม “ปากหวาน” “แหม ไม่ชอบเหรอปากหวานน่ะ” “ยังไม่รู้เลยตอนนี้ก็ยังไม่ได้คิดอะไร”ฟีฟ่ายังก้มหน้ากินข้าวต่อไปอีก ทั้งๆที่ใจก็แอบคิดอยู่เหมือนกัน “แล้วทำไมไม่บอกเบอร์โทรพี่นัทไปล่ะ ให้มาถามพวกพี่อยู่ได้” “ถ้าให้ไปก็เหมือนง่าย ถ้าไม่บอกให้เอาเบอร์ที่พี่ก็เห
ความรักของนายน่ารัก หนุ่มช่างยนต์กับนายบรรณารักษ์
ช่วงเย็นอีกวันถัดไป ฟีฟ่าพึ่งกลับมาถึงบ้าน เขาก็นั่งพักผ่อนกดโทรศัพท์มือถือดู ซึ่งเขาก็เห็นข้อความทางไลน์เด้งขึ้นมา “รถซ่อมเสร็จแล้ว” “เท่าไร” “หมื่นสอง” “แพงจัง” “ถ้าไม่เอาจะถอดอะไหล่ออกแล้วนะ” “ก็ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเอา” “พรุ่งนี้ไม่อยู่” “วันรืน” “ไม่ว่าง” “วันถัดไป” “ไปขายรถมึง” “ตอนนี้อยู่คนเดียวไม่มีใครไปส่ง รอตอนค่ำได้ไหม” “จะไปแดกเหล้า” “ถ้างั้นช่างมารับหน่อยก็แล้วกัน” “ไม่ว่างเล่นมือถืออยู่” “ไปตามวินมอเตอร์ไซค์ให้หน่อยก็ยังดี” “ไม่ไปขี้เกียจเดิน” “ถ้างั้นว่างวันไหนก็บอกมา เดี๋ยวจะไปเอารถวันนั้น” “ชาติหน้า” “ไปตายซะ” ฟีฟ่ารำคาญความกวนอารมณ์ของช่างกันอย่างมาก แต่เขาก็อยากไปเอารถอยู่เหมือนกัน แต่ก็ขี้เกียจเดิน ในระหว่างที่ฟีฟ่ากำลังตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรดี เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น “ เดี๋ยวกูจะไปรับมึง”
ความรักของนายน่ารัก ไอโซแท้กับนายบรรณารักษ์
วันหยุดสุดสัปดาห์ช่วงสายๆฟีฟ่านั่งรอไอโซนัท ที่จะมาเจรจากับพ่อของเขาในเรื่องที่จะให้ไปรีวิวบ้านจัดสรรของไอโซนัท ซึ่งเป็นตามคาดไอโซนัทมาก่อนเวลาร่วมครึ่งชั่วโมง “หวัดดีครับพี่นัท นั่งรอตรงนี้ก่อนนะครับ”ฟีฟ่าเอ่ยขึ้น “บ้านของน้องฟีฟ่าน่าอยู่ดีน่ะพี่ว่า” “ขอบคุณครับที่ชม เดี๋ยวผมจะไปเอาน้ำมาหาให้ดื่มก่อนครับ” ก่อนที่ฟีฟ่าจะไปเอาน้ำดื่มเขาได้ไปบอกพ่อของเขาให้ออกมาที่ห้องรับแขก แต่ยศพ่อของฟีฟ่าก็ยังไม่ออกมา ถึงแม้ฟีฟ่าจะเอาน้ำดื่มมาให้ไอโซนัทแล้วก็ตามที “สงสัยพ่อทำธุระส่วนตัวอยู่ รอสักครู่นะครับ” “ไม่เป็นไร พี่รอได้ทั้งวัน ขอแค่ฟีฟ่าอยู่ใกล้ๆพี่เป็นพอ” “คงไม่ได้หรอกมั้ง”ยศพ่อของฟีฟ่าเดินออกมาพอดีและทันได้ยิน ยศมองหน้าไอโซนัทแวบนึงแล้วนั่งลง “สวัสดีครับคุณพ่อ”ไอโซนัทยกมือไหว้ “ฟีฟ่าไม่มีพี่ไม่มีน้อง”ยศพูดห้วนๆ “ครับคุณลุง” “อาก็พอ”เสียงห้วนๆดังขึ้นอีกครั้ง “ครับคุณอา” “มีอะไรว่ามา” “ผมจะมาให้น้องฟีฟ่าไปช่วยรีวิวบ้านจัดสรรให้หน่อยครับ” “คนอื่น
บทล่าสุด
ความรักของนายน่ารัก คนที่ถูกเลือก
ความรักของนายน่ารัก ช่วงเวลาที่ต้องตัดสินใจ
ความรักของนายน่ารัก สามหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก หวานใจไอโซหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก รักดิบๆแต่จริงใจ
ความรักของนายน่ารัก ความรักกลางสายน้ำ
ความรักของนายน่ารัก ความรักของไอโซหนุ่ม
ความรักของนายน่ารัก ความรักของหนุ่มช่างยนต์
ความรักของนายน่ารัก บอกคำว่ารักกับนายน่ารัก
