ตอนที่21 คนเคยหมั้น

“น้องฝัน”

ทอฝันกับทิวากำลังจะเดินออกนอกร้านหญิงสาวก็ต้องหันมาทางเสียงเรียกของผู้ชายคนหนึ่ง

“พี่ธี”

ทอฝันเห็นว่าเป็นใครเธอจึงเข้าไปทักทายอีกฝ่ายอย่างสนิทสนมเพราะเขานั้นเคยเป็นคู่หมั้นเธอในตอนที่ครอบครัวของเธอและครอบครัวของธีภพจับให้เธอและเขาหมั้นกันนั่นเองและที่เธอและธีภพสนิทกันได้เพราะคุยกันถูกคออีกอย่างธีภพเองที่ต้องมาหมั้นกับเธอก็เพราะว่าต้องถูกบังคับมาเหมือนกันหลังจากที่ถอนหมั้นกันไปแล้วเธอก็ได้ข่าวว่าธีภพนั้นไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยเท่าไรและเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาเลยจนกระทั่งวันนี้

“ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะพี่เห็นข่าวเรื่องคุณอาทินกรเสียใจด้วยนะ”

ธีภพเองไม่ได้เจอทอฝันเสียนานหลายปีแต่เธอก็ยังดูสวยน่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเขาเองก็พึ่งจะได้ยินข่าวของพ่อหญิงสาวว่าเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเลยแสดงความเสียใจกับหญิงสาวเสียตรงนี้เลย

“ฝันทำใจได้แล้วค่ะตอนนี้ฝันสบายดีพี่ธีสบายดีนะคะแล้วนี่มาทานข้าวเหรอคะ”

ทอฝันเองก็ไม่ได้คิดมากเรื่องของพ่อเธอแล้วหละมีแค่แอบคิดถึงอยู่ทุกวันแค่นั้นเองพร้อมถามอีกฝ่ายว่าเขานั้นสบายดีหรือเปล่าเพราะเห็นสีหน้าของเขาสดใสกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยเธอเห็นเขาพึ่งเดินเข้ามาในร้านอาหารหากคุยกันนานเกรงว่าจะรบกวนเวลาชายหนุ่มทานข้าวเธอจึงแสร้งถามตัดบทว่าเขามาทานข้าวใช่หรือไม่

“อืม...ก็สบายดีนะพอดีพี่แวะมาดูร้านตั้งแต่เปิดมายุ่งๆก็เลยพึ่งได้เข้ามา”

ธีภพยิ้มให้หญิงสาวที่เขาเห็นเป็นน้องสาวอย่างเอ็นดูจะกี่ปีเธอก็มีนิสัยน่ารักห่วงใยคนรอบข้างไม่มีเปลี่ยนวันนี้เขาไม่ได้มาทานข้างแต่อย่างใดเพียงแค่จะแวะมาดูร้านที่เขาพึ่งเปิดใหม่ที่นี่เท่านั้น

“นี่ร้านพี่ธีเหรอคะอาหารอร่อยมากเลยนะคะ”

ทอฝันพึ่งจะรู้ว่าที่นี่เป็นร้านของธีภพจากที่เธอได้ทานอาหารเธอก็ต้องเอ่ยปากชมว่าอาหารที่ร้านของชายหนุ่มนั้นอร่อยมากจนเธอทานหมดทุกอย่างเลย

“ขอบคุณครับน้องฝันแล้วนี่มากับใครครับ”

ธีภพเอ่ยขอบคุณหญิงสาวตรงหน้าที่เอ่ยชมรสชาติอาหารในร้านของเขาทำให้เขามีกำลังใจอยู่ไม่น้อยพร้อมทั้งทักถามหญิงสาวว่าเธอนั้นมากับใครเพราะเขานั้นสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนข้างเธอมีอาการไม่ค่อยพอใจเท่าไรนักเมื่อเห็นว่าเขานั้นคุยกับทอฝันอย่างออกรส

“เอ่อ...เจ้านายฝันเองค่ะ”

ทอฝันตอบกับธีภพเหมือนที่ตอบกับคนอื่นเพราะเธอจำไว้ขึ้นใจว่าจะให้ใครนั้นรู้สถานะเธอกับทิวาไม่ได้เด็ดขาดทิวาเองจากที่หงุดหงิดอยู่แล้วก็ต้องหงุดหงิดเพิ่มไปอีกเป็นเท่าตัวเขารู้สึกว่าหญิงสาวนี่ช่างเป็นคนที่รักษาสัญญาดีเหลือเกินและชอบทำให้เขานั้นรู้สึกหงุดหงิดกับคำสั่งของตัวเองอยู่เรื่อยไป

“พี่ฝัน”

ลีลาวดีส่งเสียงเรียกทอฝันจากด้านหลังเพราะเธอเห็นแค่ข้างหลังของหญิงสาวเธอก็จำได้ว่าเป็นทอฝันที่ยืนอยู่หน้าร้านที่เธอเป็นเด็กเสริฟพาร์ทไทม์

“อ้าวลีทำไมมาอยู่ที่นี่”

ลีลาวดีรีบเดินมาหาทอฝันหญิงสาวจำได้ว่าลีลาวดีทำงานอีกที่ที่ไม่ใช่ที่นี่แต่ทำไมตอนนี้เธอมาอยู่ที่นี่ได้

“ลีมาทำพาร์ทไทม์ที่นี่ค่ะพี่ฝันแต่ว่าลีจะออกแล้วเหมือนกันลีทำจานแตกไปแค่ใบเดียวผู้จัดการหักเงินลีตั้ง800จานบ้าจานบออะไรใบละตั้ง800ลีทำงานสองวันยังไม่ได้ค่าจานเลยสงสัยเจ้าของร้านนี้คงเขี้ยวน่าดูพี่ฝันว่าไหมคะ”

ลีลาวดีที่กำลังหัวเสียแล้วเดินออกมาจากในครัวก็บ่นอุกโดยไม่สนใจชายหนุ่มทั้งสองที่ยืนอยู่ข้างทอฝันตอนนี้เธอก็แค่อยากระบายอารมณ์โมโหของเธอก็เท่านั้นเธอคิดว่าถ้าทำงานชดเชยค่าจานแตกเสร็จเธอก็จะออกจากร้านนี้แล้วยิ่งคิดก็ยิ่งแค้นเจ้าของร้าน

“เอ่อ...ลีจ๊ะ...นี่พี่ธีเป็นเจ้าของร้านสวัสดีเค้าก่อน”

ทอฝันถึงกับแทบกลืนน้ำลายไม่ลงเมื่อห้ามลีลาวดีไม่ทันเมื่อน้องสาวของเธอพูดเสร็จทอฝันไม่รู้จะอธิบายยังไงให้ลีลาวดีนั้นได้รู้ว่าเจ้าของที่เธอว่าเขี้ยวนักหนานั้นอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เธอเอ่ยปากบ่นตั้งแต่คราแรกทำได้แค่บอกให้ลีลาวดีนั้นสวัสดีชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมบอกว่าเขานั้นเป็นเจ้าของร้านนี้

“หา...เอ่อ...สวัสดีค่ะ”

ลีลาวดีถึงกับชาทั้งตัวเหมือนโดนไฟช็อตเมื่อได้ยินคำที่ทอฝันบอกกับเธอเมื่อครู่อารมณ์โมโหผู้จัดการร้านกับเจ้าของร้านหายไปเป็นปลิดทิ้งตอนนี้เธอเหลือแต่โมโหตัวเองที่ไม่น่าปากพล่อยพูดมากเกินไปเลยเมื่อเธอหันไปสวัสดีพร้อมมองตาของคนตรงหน้าที่เธอพึ่งจะรู้ว่าเขาเป็นเจ้าของร้านเธอต้องรีบหลบสายตาลงทันทีเพราะคนที่จ้องเธอเขม็งเหมือนจะควักไส้เธอออกมาเขาจ้องเธอไม่หยุดเลย

“เดี๋ยวคุณไปคุยกับผมหลังร้านหน่อยนะ...พี่ขอตัวก่อนนะฝัน”

ธีภพเริ่มรู้สึกวาเรื่องกฎในร้านมันเริ่มแปลกๆละเขาจึงดึงตัวลีลาวดีไปคุยด้านในพร้อมขอตัวจากหญิงสาวและเดินพาลีลาวดีเข้าไปด้านในทันที

“ค่ะ”

“กลับกันได้แล้ว”

ทิวาเห็นว่ามันสมควรแก่เวลาที่เขาและทอฝันจะกลับได้แล้วเพราะเขาทานฟังเธอพูดคะขากับธีภพอยู่นานสองนานจนเอียนไปหมดพร้อมจูงมือของหญิงสาวเดินออกไปที่ลานจอดรถทันที

“..คุณไทม์จะรีบเดินไปไหน..”

เมื่อถึงลานจอดรถทอฝันก็เริ่มบ่นอุกไม่รู้ว่าเขานั้นจะรีบเดินไปไหนเขาก็น่าจะรู้ว่าการที่เขาจูงมือเธอเดินออกมาแบบนั้นขาเธอก้าวแทบไม่จะทันเขาอยู่แล้วเกิดหกล้มกลางห้างอายคนอื่นแย่

“พี่ธีคะพี่ธีขา...ยังอาลัยอาวรณ์มันอีกหรือไงตอนนี้คุณมีผมเป็นผัวแล้วก็อย่าร่านอ่อยผู้ชายคนอื่นให้มันมากนัก”

ทิวาอารมณ์ขุ่นมัวเพราะรู้สึกขุ่นเคืองเรื่องที่พึ่งเจอมาเมื่อครู่เมื่อคนที่เคยทำให้เขาเจ็บปางตายทั้งสองนั้นคุยกันกะหนุงกะหนิงต่อหน้าต่อตาของเขาอย่างไม่สนโลกทำให้ความโมโหของเขานั้นปล่อยสุนัขในปากอกมากัดหญิงสาวตัวเบ้อเริ่มอย่างไม่กลัวหญิงสาวจะเจ็บเขาเพียงสาววาทะใส่เธอเพื่อความสะใจเท่านั้น

“มันจะมากแล้วนะคะคุณไทม์...อย่ามาหาเรื่องฝัน”

คำพูดที่ส่อเสียดเธอเมื่อครู่ทำให้ทอฝันนั้นอยากตีปากเขาหลายร้อยทีที่กล้ามาว่าเธอเสียๆหายๆแต่เธอเองพยายามทำใจเย็นเพราะไม่อยากทะเลาะกับชายหนุ่มตอนนี้เท่าไรนักเมื่อเห็นเขาปลดล็อครถแล้วเธอจึงรีบเข้าไปนั่งในรถที่เบาะข้างคนขับทันที