ตอนที่27 ไม่ชอบคนแก่

“เดี๋ยวคุณพักห้องข้างๆผมก็แล้วกันพรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านคุณจะได้ไปเรียนทัน..คุณหิวไหมที่บ้านผมน่าจะมีบะหมี่อยู่ในตู้ไม่มีของสดเพราะผมพึ่งกลับมา”

ธีภพวางเสื้อสูทของเขาลงที่โซฟาพร้อมชี้ไปที่ห้องของหญิงสาวให้เธอได้พักตอนนี้เขารู้ว่าหญิงสาวน่าจะหิวเพราะพึ่งจะเลิกงานเขาเองก็ลืมคิดที่จะซื้ออะไรจากร้านสะดวกซื้อเข้ามาด้วยแต่จำได้ว่าในครัวมีอาหารแห้งอยู่บ้างจึงถามเธอว่าหิวหรือเปล่าเขาจะได้ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีจัดการให้พร้อมเดินเข้ามาในครัวโดยมีหญิงสาวเดินตามมาด้วย

“ได้บะหมี่สักซองก็คงดีค่ะ...เดี๋ยวพรุ่งนี้ลีกลับเองก็ได้ค่ะไม่มีเรียนอีกอย่างลีจะต้องไปรับป้าดวงกลับจากโรงพยาบาลด้วย”

ลีลาวดีเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในครัวพร้อมนั่งลงที่โต๊ะทานข้าวรู้สึกขอบคุณที่ชายหนุ่มยังเป็นห่วงคนที่พึ่งรู้จักอย่างเธอพร้อมบอกกับเขาว่าเธอกลับเองได้เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียนเลยไม่ต้องรีบแค่จะต้องไปรับป้าเธอที่โรงพยาบาลช่วงบ่ายเท่านั้นเอง

“แล้วป้าคุณยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอ”

ธีภพเองไดยินหญิงสาวพูดถึงป้าที่นอนโรงพยาบาลเขาก็ยังสงสัยว่าป้าของเธอยังไม่หายดีอีกหรืออย่างไร

“อืม..ก็ดีขึ้นมากแล้วนะคะแต่ก็ต้องไปหาหมอบ่อยๆเพราะแกต้องทำกายภาพบำบัดแต่ถ้าวันไหนร่างกายอ่อนแอมากๆหมอก็จะให้แกนอนโรงพยาบาลอยู่ดูอาการค่ะ”

“อย่างนี้ค่าใช้จ่ายก็เยอะเลยใช่ไหม”

ถ้าเป็นอย่างที่ธีภพคิดค่าใช้จ่ายในการรักษาป้าของหญิงสาวแต่ละครั้งก็คงจะเยอะน่าดูแบบนี้ทอฝันก็แบกรับภาระแย่เลยชายหนุ่มถามคำถามหญิงสาวพร้อมหยิบถ้วยบะหมี่ส่งมาให้เธอ

“ใช่ค่ะ...พี่ฝันเป็นคนออกเองทั้งหมดเห็นพี่ฝันบอกว่ามีคนใจดีให้ยืมเงินค่ะ”

ลีลาวดีสนใจบะหมี่ตรงหน้าย่างมากเพราะเธอหิวไส้จะขาดปากก็ตอบชายหนุ่มไปด้วยมือก็ถือช้อนเตรียมซดน้ำร้อนๆไปด้วย

“อย่างนี้ฝันก็ภาระเยอะเลยสิ....อืม..คุณมีแฟนหรือยัง”

ธีภพอยากหาวิธีที่จะช่วยเหลือทอฝันไม่มากก็น้อยเพราความสงสารเขาคิดบางอย่างออกซึ่งถ้าลีลาวดียอมตกลงด้วยก็จะได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายแถมยังเป็นการยื่นมือเข้าช่วยทอฝันอย่างที่เธอปฏิเสธไม่ได้อีกด้วย

“คะ...โอ้ยฟงแฟนลีไม่มีหรอกค่ะลีสนใจแต่เรียนกับหาเงินอย่างเดียวค่ะ”

ลีลาวดีตอบชายหนุ่มโดยที่ไม่ได้มองหน้าพร้อมส่ายหัวหงึกหงักบอกว่าเธอไม่ได้สนใจเรื่องการมีแฟน

“งั้น..ผมจะจ้างคุณมาเป็นแฟนดีไหมค่าใช้จ่ายของคุณทุกอย่างผมออกให้เองหมดรวมทั้งของป้าคุณด้วยนะ...คุณจะได้ไม่ต้องรบกวนพี่ฝันของคุณไง”

ธีภพเห็นว่าเป็นการดีที่หญิงสาวยังไม่ได้มีแฟนเขาจึงเริ่มพูดข้อเสนอของเขาให้เธอได้ลองคิดตามพร้อมบอกถึงข้อดีของเรื่องนี้ว่าเธอนั้นจะได้ไม่ต้องไปรบกวนอะไรทอฝันอีก

“ฮะ...เป็นแฟนคุณ...แต่ลีไม่ชอบคนแก่นะคะ...คือหน้าคุณธีก็เด็กอยู่แต่คุณธีก็แก่แล้ว...แ..”

 ลีลาวดีถึงกับต้องวางช้อนเมื่อได้ยินที่ชายหนุ่มนั้นให้ข้อเสนอเธอเธอยอมรับว่าข้อเสนอของเขาดีเพราะมันเป็นงานที่ง่ายแถมยังช่วยทอฝันในการลดภาระอีกแต่ที่เธอคิดหนักก็คือเธอจะต้องเป็นแฟนกับชายหนุ่มและเธอก็ไม่ได้มีความคิดที่จะคบคนที่แก่กว่าเธออยู่หลายปีอย่างเขาด้วย

“หยุดแล้วฟังผมก่อน...ผมไม่ได้ให้คุณเป็นแฟนจริงๆเป็นเฉพาะต่อหน้าแม่ผมแล้วหลังเลิกเรียนคุณก็ไม่ต้องไปทำงานที่ร้านไปเฝ้าผมที่บริษัทแทน”

ธีภพต้องยกมือห้ามหญิงสาวให้ฟังเขาก่อนว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเขาไม่ได้ให้เธอมาเป็นแฟนจริงๆแค่ทำให้มันเป็นหน้าที่เท่านั้น

“อ้อ..ค่อยโล่งอก..เฝ้าทำไมคะ...แล้วเฝ้าคุณธีนี่ได้เงินด้วยหรือเปล่า”

ลีลาวดีถอนหายใจโล่งอกที่เธอจะไม่ต้องมีแฟนที่ไม่ใช่ในอุดมคติของเธอพร้อมถามชายหนุ่มว่าในการที่เธอเสียรายได้ในการทำงานพาร์ทไทม์แล้วเธอนั้นจะมีรายได้จากการไปนั่งเฝ้าเขาหรือเปล่าถ้าไม่มีเธอก็ขอคิดดูอีกที

“เฮ้อ...อยากได้ค่าเฝ้าชั่วโมงเท่าไรว่ามาแต่คุณต้องคอยพยายามขัดขวางผมกับเลขาผมให้ได้มากที่สุดเพราะวีรยาเลขาขอผมแม่ผมเป็นคนส่งมาให้ทานกับผมเพราะอยากจับคู่”

“อืม...ข้อเสนอน่าสนใจ...ลีตกลงค่ะ...”

ลีลาวดีเห็นว่าแผนนี้ของเขามันดีกับทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นเธอเองทอฝันแล้วก็ยังได้ช่วยชายหนุ่มได้อีกด้วยเธอจึงยอมรับข้อเสนอนี้หญิงสาวนั่งยิ้มอยู่ในใจคิดว่าการที่เธอโดนรุมตบเมื่อครู่ก็ดีเหมือนกันแฮะเธอจะถือซะว่าเป็นทุกข์ลาภก็แล้วกัน

“คุณย้ายมาอยู่บ้านผมได้เลยนะป้าคุณด้วย...และผมสัญญาว่าผมจะไม่ล่วงเกินอะไรคุณเด็ดขาดเพราะผมเห็นคุณเป็นแค่น้องสาวคนนึงเท่านั้นต่อจากนี้เรียกผมว่าพี่ธีแล้วผมจะเรียกคุณว่าลีตกลงตามนี้นะ”

ชายหนุ่มรู้ดีว่าหากเธอเปิดตัวว่าคบกับเขาแล้วชีวิตของเธอก็คงจะต้องแลกกับความไม่สงบสุขเขาเลยให้เธอกับป้าย้ายมาอยู่ที่บ้านเขาจะดีกว่าจะได้ปลอดภัยเพราะเขาไม่รู้ว่าแม่เขานั้นจะเล่นงานอะไรเธอบ้างใจจริงก็ไม่ได้อยากโยงเธอมาเกี่ยวแต่มันพลาดไปแล้วก็ต้องปกป้องเธอให้ดีที่สุด

“ดีค่ะขอบคุณมากเลยนะคะคุณพ่อพระมาโปรดของลี....อะ...แฮ้กกๆๆ”

ลีลาวดีหันมาขอบคุณชายหนุ่มที่เขาช่างใจดีกับเธอเหลือเกินในตอนนี้ยังมีบะหมี่อยู่เต็มปากจนสำลักออกมา

“ค่อยๆทานสิไม่มีใครแย่งหรอก...”

 ธีภพต้องรีบยื่นแก้วน้ำให้หญิงสาวที่ไม่รู้ว่าจะรีบทานไปไหนพร้อมลุกขึ้นมาตบหลังให้เธออีกด้วย

วันต่อมา

“เงินที่ผมขอเมื่อไรจะได้”

นภดลนัดบุษบาคุยที่คอนโดของเธอเขาต้องการเงินไปใช้หนี้เพราะเขานั้นติดหนี้พนันจนหมุนเงินไม่ทันเงินก้อนที่หญิงสาวให้เขาไว้ครั้งก่อนเขาก็เอาไปถลุงที่บ่อนจนหมด

“คุณจะให้ฉันแอบไปเบิกเงินมาอีกน่ะเหรอเดี๋ยวก็มีคนสงสัยกันพอดีถ้าจะบ่อยขนาดนี้”

บุษบาเองเธอก็เริ่มที่จะไม่โอเคกับชายหนุ่มเท่าไรที่จ้องแต่จะขูดเลือดขูดเนื้อเธอมากมายเกินไปตอนนี้พิพัฒน์ก็ได้เสียชีวิตไปแล้วมันก็จะทำให้เธอนั้นแอบอ้างชื่อที่เป็นผู้ดูแลแทนของเขาไปเบิกเงินไม่ได้