ตอนที่36 ปรับความเข้าใจ

“ฝัน”

ทิวานั่งนิ่งอึ้งอยู่พักใหญ่เรื่องที่เขาพึ่งรับรู้มันบีบหัวใจผู้ชายอย่างเขามากเสียเหลือเกินเขาพึ่งรู้ว่าเขาได้ปล่อยให้หญิงสาวที่เขารักเผชิญกับความเจ็บปวดคนเดียวมานานนับสิบปีเพื่อปกป้องเขาแต่เขาเองที่มีทิฐิอยู่เต็มหัวใจก็กลับมาทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าตอนนี้เขาไม่รู้จะขอโทษเธออย่างไรถึงจะสาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ

“ผมเชื่อว่าฝันเธอรักคุณมากในตอนที่เธอหมั้นกับผมต่างคนก็ต่างถูกบังคับผมเห็นเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้นผมไม่ได้คิดแย่งเธอมาจากคุณเลยสักนิดตอนที่เธอคุยกับผมเธอยังชอบเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังอยู่บ่อยๆเธอจดจำรายละเอียดเกี่ยวกับคุณได้ทุกอย่าง...”

ธีภพเองเห็นอาการของชายหนุ่มเขาก็พอจะดูออกว่าเขานั้นคงยังไม่รับรู้เรื่องนี้เป็นแน่ภาพชายหนุ่มที่นั่งทรุดลงเก้าอี้บนเรืออย่างหมดอาลัยตายอยากมันทำให้เขารู้ว่าในใจของคนตรงหน้ามันเจ็บแค่ไหนเขาอยากให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่าทอฝันนั้นรักเขามากขนาดไหนจึงเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้ชายหนุ่มได้ฟังพร้อมบอกว่าตัวเขาเองและทอฝันนั้นไม่มีคิดอะไรเกินเลยกว่าพี่น้องเพื่อให้คนตรงหน้าได้สบายใจ

“พี่ฝันเป็นยังไงบ้าง”

ลีลาวดีรู้สึกว่าคนที่นอนอยู่บนตักของเธอขยับจึงรีบพยุงตัวพี่สาวของเธอขึ้นมาและยังคอยส่งยาดมให้เอได้ดมอยู่อย่างต่อเนื่องหน้าของหญิงสาวตอนนี้ซีดเซียวจนไม่มีเลือดฝาดแม้แต่นิดเดียว

18.00 น.

“เป็นยังไงบ้าง...หิวหรือยัง”

เมื่อกลับมาถึงบ้านธีภพสังเกตเห็นสีหน้าของลีลาวดีดีขึ้นเขาจึงอยากรู้ว่าความรู้สึกของเธอตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง

“ลีสบายใจขึ้นหน่อยแล้วค่ะที่ได้ทำตามที่ป้าดวงอยากจะทำได้หนึ่งเรื่อง...ลีคิดว่ามันน่าจะทำให้ความทุกข์ในใจตลอดหลายปีที่ผ่านมาของพี่ฝันมันจะหายไปนะคะ”

ลีลาวดีรู้สึกว่าวันนี้เธอได้ทำเรื่องที่ป้าของเธอนั้นอยากจะทำได้สำเร็จไปหนึ่งเรื่องคือการทำให้ทอฝันและทิวาเข้าใจกันและหวังว่าการทำให้สองคนเข้าใจกันครั้งนี้จะทำให้พี่สาวของเธอได้รับความสุขจริงๆเสียทีเพราเธอได้ลบล้างสิ่งที่ทำให้ทิวาเข้าใจผิดพี่สาวของเธอได้แล้ว

“พี่ก็หวังว่าเรื่องวันนี้จะทำให้เค้าทั้งสองคนเข้าใจกันมากขึ้นเหมือนกัน”

“ค่ะ”

ธีภพเองก็หวังไม่ต่างจากลีลาวดีเขาเห็นเธอเป็นผู้เสียสละความสุขมานานแล้ววันนี้เขาก็อยากเห็นน้องสาวที่แสนดีของเขาได้ลบล้างสิ่งที่ทิวาเข้าใจเธอผิดเสียที

เพนท์เฮ้าส์

“คุณไทม์หิวหรือเปล่าคะเดี๋ยวฝันรีบทำอาหารให้นะคะ”

ทอฝันเห็นว่ามันเลยเวลาทานอาหารเย็นมาแล้วคิดว่าชายหนุ่มน่าจะหิวจึงบอกกับเขาว่าเธอจะรีบไปทำอาหารให้เขาเอง

ทิวายืนดูหญิงสาวที่คอยห่วงใยดูแลเขาอย่างไม่พูดไม่จาแววตาของเขาตอนนี้มันมีความรู้สึกผิดอยู่เต็มเปี่ยมยิ่งมองร่างบางที่เขาเคยทะนุถนอมและทำลายมันกับมือเขายิ่งปวดหัวใจเขานับถือหัวใจที่ใหญ่เกินตัวของเธอจริงๆ

“คุณไทม์เป็นอะไรคะ...ไม่สบายอีกแล้วเหรอเดี๋ยวฝันรีบทำอาหารคุณไทม์จะได้ทานข้าวทานยาแล้วก็พักผ่อนนะคะ”

ทอฝันกำลังหั่นผักอย่างเร่งรีบก็ต้องหยุดมือเพราะรู้ว่าชายหนุ่มเดินมาสวมกอดอยู่ด้านหลังตอนนี้เอคิดว่าชายหนุ่มอาจจะรู้สึกไม่บายอีกเป็นแน่จึงมีอาการเป็นแบบนี้หญิงสาวจึงบอกกับชายหนุ่มว่าเธอนั้นจะรีบทำอาหารให้รวดเร็วที่สุดเพื่อที่ชายหนุ่มจะได้รีบทานข้าวทานยาแล้วพักผ่อน

“ขอบคุณนะ”

ทิวากอดซบหญิงสาวหลับตาพริ้มพูดคำว่าขอบคุณออกมาคำขอบคุณของเขาไม่ใช่แค่เธอทำอาหารให้เขาทานแต่ขอบคุณเรื่องที่ผ่านมาที่เธอยอมทำเพื่อเขาโดยไม่ห่วงความรู้สึกของตัวเอง

“มันเป็นหน้าที่ของฝันอยู่แล้วค่ะ”

ทอฝันเองไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะมาขอบคุณเธอเรื่องอะไรเพราะหน้าที่การทำอาหารให้เขาทานมันก็เป็นหน้าที่ของเธอปกติอยู่แล้ว

“ขอบคุณที่ทนแบกความเจ็บปวดเพื่อพี่มานานหลายปี...พี่รู้หมดแล้วนะว่าวันนั้นฝันพูดกับพี่แบบนั้นทำไมขอโทษนะที่พี่มองฝันผิดไป...ขอโทษที่ทำร้ายฝัน...พี่ขอโทษจริงๆ...ทำไมไม่บอกพี่ว่าที่ทำลงไปเพราโดนบังคับ”

“ฝันคิดว่าฝันทำให้พี่เกลียดไปแล้วอีกอย่างตอนนี้ชีวิตของพี่ไทม์ก็เปลี่ยนไปแล้วฝันไม่อยากให้พี่ไทม์คิดว่าฝันแก้ตัวเพื่อกลับมาหาพี่เพราเงินของพี่ไทม์หรอกค่ะ”

ทอฝันหยุดชะงักการกระทำทั้งหมดมือไม้อ่อนเมื่อชายหนุ่มพูดถึงความลับที่อยู่ในหัวใจของเธอมานานแสนนานเธอนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อตั้งสติได้จึงตอบคำถามเขาถึงเรื่องที่เธอไม่ยอมบอกความลับใจใจเธอให้เขาฟังตั้งแต่คราแรกอีกทั้งยังดีใจที่สรรพนานมที่เขาใช้แทนตัวเองนั้นกลับมาเหมือนเดิมอีกด้วยมันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจอย่างมาก

“ต่อไปนี้พี่อยากให้ฝันรู้เอาไว้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ไม่เคยหมดรักฝันเลย...เพียงแต่ความแค้นในใจเท่านั้นที่มันทำให้พี่ทำร้ายฝันต่อไปนี้พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมาเป็นพี่ไทม์คนเดิมของฝันแล้วก็จะดูแลฝันอย่างดีด้วย”

ทิวาแอบอมยิ้มให้กับความถ่อมตัวของเธอเหลือเกินผู้หญิงคนนี้น่ารักกับเขาเสมอแม้ในวันที่เขานั้นโหดร้ายกับเธอเวลานี้เป็นเวลาที่เหมาะที่สุดแล้วที่เขาจะพูดถึงความในใจของเขาบ้างและเขาก็จะขอสัญญากับเธอว่าต่อจากนี้เขานั้นจะดูแลเธออย่างดีเพื่อชดเชยเวลาที่ผ่านมา

“ขอบคุณนะคะ...สัญญาได้ไหมว่าห้ามหนีฝันไปไหนอีก”

ทอฝันน้ำตาคลอยิ้มกว้างออกมาอย่างสุขสุดหัวใจที่เธอได้คนที่เธอรักคนเดิมกลับมาแล้วพร้อมขอให้ชายหนุ่มสัญญาว่าห้ามเขาหนีเธอไปไหนอีกเพราะชีวิตของเธอตอนนี้มันแทบจะเหลือตัวคนเดียวแล้ว

“พี่สัญญา”

ทิวาให้คำสัญญากับหญิงสาวทันทีที่เธอขอร้องถึงเธอไม่บอกเขาก็ไม่หนีเธอไปไหนอยู่แล้ว

“เลิกกอดฝันได้แล้วค่ะเดี๋ยวฝันจะรีบทำกับข้าวพี่ไทม์ไปนั่งรอก่อนนะคะ”

ทอฝันเห็นว่าชายหนุ่มยังไม่เลิกกอดอยู่ที่หลังของเธอเสียทีจนหญิงสาวต้องเอ่ยปากบอกอย่างเคอะเขินว่าเธอนั้นจะต้องรีบทำอาหารหากเกาะเธออยู่อย่างนี้คงทำอะไรไม่สะดวกกันพอดี

“โอเคพี่ไม่กวนแล้ว”

ทิวาเองก็เห็นว่าเขาอาจจะเกะกะหญิงสาวเกินไปจึงรีบเดินออกไปรอด้านนอกทันทีเขาเพียงแค่กำลังกอดเธอเพลินไปหน่อยเท่านั้นเองคนมันกำลังมีความสุขก็ชอบลืมตัวแบบนี้แหละ