ตอนที่33 อาการแปลกๆ

“ฝันอยากจะรู้ว่าฝันจะต้องอยู่ในสถานะนี้ถึงเมื่อไร”

ทอฝันก้มหน้างุดพร้อมบอกถึงเรื่องที่เธออยากรู้กับชายหนุ่มทันทีเพราะตอนนี้เธอก็ไม่ต้องพึ่งเขาแล้วเธออยากจะรู้ว่าเธอจะได้อิสระเมื่อไร

“เอ่อ...อุ้บบ..”

จู่ๆทิวาก็รู้สึกโลกหมุนขึ้นมาทันทีเพราะกลิ่นอาหารที่หญิงสาวทำให้เขาชายหนุ่มรู้สึกคลื่นใส้จะอาเจียนเลยรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที

“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”

ทอฝันตกใจในอาการของชายหนุ่มอย่างมากเธอเห็นเขาวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำจึงรีบวิ่งตามไปดูอาการของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมลูบหลังให้ชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง

“ให้ฝันตามหมอไหมคะ”

ชายหนุ่มอาเจียนอยู่ครู่หนึ่งหญิงสาวจึงพาเขามานอนพักพร้อมหายาดมมาให้เขาดมเพื่อแก้วิงเวียนตอนนี้หญิงสาวสังเกตเห็นว่าหน้าของเขานั้นซีดมากเธอกลัวว่าอาการของเขาจะไม่ดีขึ้นจึงถามคนที่นอนอยู่บนเตียงว่าให้เธอตามหมอหรือไม่

“ไม่ต้องแค่คุณอยู่ข้างๆผมก็พอ”

ทิวาคิดว่าตัวเองมีอาการเครียดติดกันสะสมหลายวันจึงมีอาการเป็นแบบนี้เพราะเขาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่อทำงานอยู่ที่ต่างประเทศแต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าเขานั้นเป็นหนักกว่าทุกครั้งเขารู้ตัวเองดีว่าไม่ต้องถึงกับหาหมอเพราะเมื่อมีหญิงสาวอยู่ข้างๆเขาก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้วตอนนี้เขาไม่อยากคิดเรื่องที่หญิงสาวถามเขาอีกเพราเขาก็ยังให้คำตอบเธอไม่ได้เหมือนกันว่าเขาจะปล่อยเธอไปได้เมื่อไร

“ค่ะ”

ทอฝันปล่อยให้ชายหนุ่มนอนพักเธอเองก็ไปจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบมาดูอาการของเขาทันทีเธอไม่เคยเห็นเขามีอาการแบบนี้มาก่อนเลยค่อนข้างที่จะเป็นห่วงอยู่มาก

“นอนเถอะ”

“เอ่อ”

ทิวารู้สึกตัวตื่นมาเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องของเขาชายหนุ่มจึงดึงตัวหญิงสาวมานอนกอดเอาไว้อย่างสบายใจแล้วปิดเปลือกตาลงพร้อมอมยิ้มอย่างสบายใจที่มีเธอนั้นนอนอยู่ข้างๆ

เช้าวันต่อมา

“คุณไทม์คะ...ฝันต้องไปทำอาหารเช้าค่ะ”

ทอฝันพยายามลุกขึ้นจากอ้อมกอดของชายหนุ่มเพื่อที่จะไปทำอาหารเช้าให้เขาทานเช่นเคยตอนที่เขาอยู่แต่เมื่อจะลุกขึ้นกลับถูกแขนแกร่งของคนที่นอนหลับตาอยู่รั้งเธอลงไปนอนที่แผงอกกว้างของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ขออยู่แบบนี้อีกแปปนะ”

ช่วงเวลาแบบนี้เขาอยากกอดเธอเอาไว้นานๆมันรู้สึกดีรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเขาอยากอยู่แบบนี้อีกสักพัก

ช่วงสายของวัน

“ข้าวต้มกุ้งเรียบร้อยแล้วค่ะ”

เมื่อชายหนุ่มแปล่อยให้ทอฝันหลุดจากออ้มกอดได้เธอก็ลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาอาบน้ำแล้วทำอาหารเช้าให้เขาทันทีเมื่อเธอเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มกำลังเดินออกมาจากห้องสีหน้าของเขายังดูไม่ค่อยดีนักแต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวานอยู่บ้างจึงรีบบอกกับเขาว่าอาหารเช้าเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ผมว่ากลิ่นมันแปลกๆนะ”

ทิวานั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าถ้วยข้าวต้มกุ้งที่น่าตาน่าทานกำลังมีควันฉุยออกจากถ้วยแต่ทว่ากลิ่นของมันนั้นชวนให้เขาอยากจะอาเจียนเสียได้เขาจึงเลื่อนถ้วยให้ออกห่างจากตัวของเขาอย่างรวดเร็ว

“คุณไทม์จะอาเจียนอีกแล้วเหรอคะ”

ทอฝันรีบเดินถือถ้วยข้าวต้มไปเก็บพร้อมรีบมาดูอาการของชายหนุ่มทันทีเธอไม่เข้าใจว่าอาการเขาเกิดจากอะไรเพราะเมื่อคืนจนกระทั่งเช้าเขาก็ไม่มีอาการให้เห็นสักนิด

“ถ้าทานข้าวไม่ได้ลองทานผลไม้ดูนะคะ”

“อืมม”

ทิวารู้สึกมึนหัวอยู่บ้างเมื่อหญิงสาวเสนอว่าให้เขาทานผลไม้ดูถ้าหากทานข้าวไม่ได้เขาคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีเพราถ้าหากเขาทานอะไรไม่ได้เลยมันคงไม่ส่งผลดีต่อสมองของเขาที่มันต้องคิดเรื่องงานตลอดเวลาแน่

“ทานเยอะๆเลยนะคะ”

ทอฝันถือจานผลไม้ออกมาจากในครัวที่ในจานมีทั้งสัปปะรดองุ่นมะม่วงสุกมะละกอจานโตมาวางที่ตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมใช้ส้อมจิ้มสัปปะรดขึ้นมาหนึ่งชิ้นเพราะรู้ว่าเป็นผลไม่โปรดของชายหนุ่มยื่นไปที่ใกล้ๆกับริมฝีปากหนาของเขา

“เอ่อ...โทษทีค่ะ”

ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กน้อยเขายังไม่ได้อ้าปากรับผลไม้จากเธอแต่ส่งสายตาที่เดาอารมณ์ไม่ถูกไปให้หญิงสาวทอฝันเองคิดว่าเขาอาจจะไม่พอที่เธอทำแบบนี้กับเขาก็เป็นได้จึงรีบวางส้อมลงที่จานทันทีเธอลืมตัวไปว่าเธอกับเขานั้นไม่ได้เหมือนเดิมแล้วเธอจะทำในสิ่งที่เคยทำกับเขาเมื่อครั้งวันวานเขาก็คงจะไม่พอใจเธออยู่บ้าง

“ก็ยังไม่ได้ว่าอะไร”

ทิวามองหน้าหญิงสาวอีกครั้งพร้อมบอกกับเธอว่าเขาไม่ได้ห้ามที่จะให้เธอทำแบบนี้แต่ที่เขามองเธอในคราแรกก็เพราะว่าเขาจำได้ว่าเธอชอบทำแบบนี้อยู่บ่อยๆตอนที่เคยคบกัน

ทอฝันได้ยินเช่นนั้นเธอก็ฉีกยิ้มออกมาทันทีพร้อมป้อนผลไม้คนตรงหน้าอย่างไม่ขาดคำเมื่อเห็นคนตรงหน้าทานอะไรได้บ้างเธอก็ดีใจมากพอแล้ว

“หมดแล้วค่ะ...คุณไทม์จะทานอีกไหมคะในตู้ผลไม้ยังเหลืออีกเยอะเลย”

“ไม่ดีกว่า...”

ทิวาเองก็รู้สึกดีอยู่ไม่น้อยที่หญิงสาวมีท่าทีห่วงใยและดูแลเขาอยู่ไม่ห่างผลไม้จานโตนั่นหมดไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาทานอย่างไม่พูดไม่จาเพราะหญิงสาวป้อนเขาแบบไม่ขาดปากอันที่จริงผลไม้จานใหญ่ขนาดนี้เขาอิ่มตั้งแต่มันหมดไปครึ่งจานแล้วแต่ด้วยความที่อยากให้หญิงสาวนั้นดูแลเขาแบบนี้นานๆเขาจึงฝืนทานจนหมดจานนั่นเอง

11.00 น.

“คุณไทม์คะคือ....วันนี้ฝันขอไปหาป้าดวงนะคะพอดีนัดกันกับลีไว้ว่าจะพาป้าดวงไปทำบุญที่วัดกัน”

ทอฝันเข้าไปขออนุญาตชายหนุ่มในขณะที่เขานั่งดุทีวีอยู่ตอนนี้เอเห็นว่าเขากำลังอารมณ์ดีเลยเข้าไปขออนุญาตเพื่อที่จะออกไปข้างนอกตามที่ได้นัดกับลีลาวดีเอาไว้

“ไปเถอะแล้วกลับให้ตรงเวลาด้วยล่ะ”

“ค่ะ...”

ทิวาอนุญาตให้หญิงสาวไปได้แต่แค่ต้องกลับให้ตรงเวลาเท่านั้นเขามองหลังหญิงสาวพร้อมส่ายหัวให้เธอเล็กน้อยในขณะที่เธอเปิดประตูออกไปมีอย่างที่ไหนที่เจ้าหล่อนแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมาขอออกไปถ้าเขาไม่อนุญาตมันก็คงจะดูใจดำเกินไปน่ะสิ