“ฝันอยากจะรู้ว่าฝันจะต้องอยู่ในสถานะนี้ถึงเมื่อไร”
ทอฝันก้มหน้างุดพร้อมบอกถึงเรื่องที่เธออยากรู้กับชายหนุ่มทันทีเพราะตอนนี้เธอก็ไม่ต้องพึ่งเขาแล้วเธออยากจะรู้ว่าเธอจะได้อิสระเมื่อไร
“เอ่อ...อุ้บบ..”
จู่ๆทิวาก็รู้สึกโลกหมุนขึ้นมาทันทีเพราะกลิ่นอาหารที่หญิงสาวทำให้เขาชายหนุ่มรู้สึกคลื่นใส้จะอาเจียนเลยรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”
ทอฝันตกใจในอาการของชายหนุ่มอย่างมากเธอเห็นเขาวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำจึงรีบวิ่งตามไปดูอาการของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมลูบหลังให้ชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง
“ให้ฝันตามหมอไหมคะ”
ชายหนุ่มอาเจียนอยู่ครู่หนึ่งหญิงสาวจึงพาเขามานอนพักพร้อมหายาดมมาให้เขาดมเพื่อแก้วิงเวียนตอนนี้หญิงสาวสังเกตเห็นว่าหน้าของเขานั้นซีดมากเธอกลัวว่าอาการของเขาจะไม่ดีขึ้นจึงถามคนที่นอนอยู่บนเตียงว่าให้เธอตามหมอหรือไม่
“ไม่ต้องแค่คุณอยู่ข้างๆผมก็พอ”
ทิวาคิดว่าตัวเองมีอาการเครียดติดกันสะสมหลายวันจึงมีอาการเป็นแบบนี้เพราะเขาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่อทำงานอยู่ที่ต่างประเทศแต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าเขานั้นเป็นหนักกว่าทุกครั้งเขารู้ตัวเองดีว่าไม่ต้องถึงกับหาหมอเพราะเมื่อมีหญิงสาวอยู่ข้างๆเขาก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้วตอนนี้เขาไม่อยากคิดเรื่องที่หญิงสาวถามเขาอีกเพราเขาก็ยังให้คำตอบเธอไม่ได้เหมือนกันว่าเขาจะปล่อยเธอไปได้เมื่อไร
“ค่ะ”
ทอฝันปล่อยให้ชายหนุ่มนอนพักเธอเองก็ไปจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบมาดูอาการของเขาทันทีเธอไม่เคยเห็นเขามีอาการแบบนี้มาก่อนเลยค่อนข้างที่จะเป็นห่วงอยู่มาก
“นอนเถอะ”
“เอ่อ”
ทิวารู้สึกตัวตื่นมาเมื่อเห็นหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องของเขาชายหนุ่มจึงดึงตัวหญิงสาวมานอนกอดเอาไว้อย่างสบายใจแล้วปิดเปลือกตาลงพร้อมอมยิ้มอย่างสบายใจที่มีเธอนั้นนอนอยู่ข้างๆ
เช้าวันต่อมา
“คุณไทม์คะ...ฝันต้องไปทำอาหารเช้าค่ะ”
ทอฝันพยายามลุกขึ้นจากอ้อมกอดของชายหนุ่มเพื่อที่จะไปทำอาหารเช้าให้เขาทานเช่นเคยตอนที่เขาอยู่แต่เมื่อจะลุกขึ้นกลับถูกแขนแกร่งของคนที่นอนหลับตาอยู่รั้งเธอลงไปนอนที่แผงอกกว้างของเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ขออยู่แบบนี้อีกแปปนะ”
ช่วงเวลาแบบนี้เขาอยากกอดเธอเอาไว้นานๆมันรู้สึกดีรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกเขาอยากอยู่แบบนี้อีกสักพัก
ช่วงสายของวัน
“ข้าวต้มกุ้งเรียบร้อยแล้วค่ะ”
เมื่อชายหนุ่มแปล่อยให้ทอฝันหลุดจากออ้มกอดได้เธอก็ลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาอาบน้ำแล้วทำอาหารเช้าให้เขาทันทีเมื่อเธอเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มกำลังเดินออกมาจากห้องสีหน้าของเขายังดูไม่ค่อยดีนักแต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อวานอยู่บ้างจึงรีบบอกกับเขาว่าอาหารเช้าเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ผมว่ากลิ่นมันแปลกๆนะ”
ทิวานั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าถ้วยข้าวต้มกุ้งที่น่าตาน่าทานกำลังมีควันฉุยออกจากถ้วยแต่ทว่ากลิ่นของมันนั้นชวนให้เขาอยากจะอาเจียนเสียได้เขาจึงเลื่อนถ้วยให้ออกห่างจากตัวของเขาอย่างรวดเร็ว
“คุณไทม์จะอาเจียนอีกแล้วเหรอคะ”
ทอฝันรีบเดินถือถ้วยข้าวต้มไปเก็บพร้อมรีบมาดูอาการของชายหนุ่มทันทีเธอไม่เข้าใจว่าอาการเขาเกิดจากอะไรเพราะเมื่อคืนจนกระทั่งเช้าเขาก็ไม่มีอาการให้เห็นสักนิด
“ถ้าทานข้าวไม่ได้ลองทานผลไม้ดูนะคะ”
“อืมม”
ทิวารู้สึกมึนหัวอยู่บ้างเมื่อหญิงสาวเสนอว่าให้เขาทานผลไม้ดูถ้าหากทานข้าวไม่ได้เขาคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีเพราถ้าหากเขาทานอะไรไม่ได้เลยมันคงไม่ส่งผลดีต่อสมองของเขาที่มันต้องคิดเรื่องงานตลอดเวลาแน่
“ทานเยอะๆเลยนะคะ”
ทอฝันถือจานผลไม้ออกมาจากในครัวที่ในจานมีทั้งสัปปะรดองุ่นมะม่วงสุกมะละกอจานโตมาวางที่ตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมใช้ส้อมจิ้มสัปปะรดขึ้นมาหนึ่งชิ้นเพราะรู้ว่าเป็นผลไม่โปรดของชายหนุ่มยื่นไปที่ใกล้ๆกับริมฝีปากหนาของเขา
“เอ่อ...โทษทีค่ะ”
ชายหนุ่มอมยิ้มเล็กน้อยเขายังไม่ได้อ้าปากรับผลไม้จากเธอแต่ส่งสายตาที่เดาอารมณ์ไม่ถูกไปให้หญิงสาวทอฝันเองคิดว่าเขาอาจจะไม่พอที่เธอทำแบบนี้กับเขาก็เป็นได้จึงรีบวางส้อมลงที่จานทันทีเธอลืมตัวไปว่าเธอกับเขานั้นไม่ได้เหมือนเดิมแล้วเธอจะทำในสิ่งที่เคยทำกับเขาเมื่อครั้งวันวานเขาก็คงจะไม่พอใจเธออยู่บ้าง
“ก็ยังไม่ได้ว่าอะไร”
ทิวามองหน้าหญิงสาวอีกครั้งพร้อมบอกกับเธอว่าเขาไม่ได้ห้ามที่จะให้เธอทำแบบนี้แต่ที่เขามองเธอในคราแรกก็เพราะว่าเขาจำได้ว่าเธอชอบทำแบบนี้อยู่บ่อยๆตอนที่เคยคบกัน
ทอฝันได้ยินเช่นนั้นเธอก็ฉีกยิ้มออกมาทันทีพร้อมป้อนผลไม้คนตรงหน้าอย่างไม่ขาดคำเมื่อเห็นคนตรงหน้าทานอะไรได้บ้างเธอก็ดีใจมากพอแล้ว
“หมดแล้วค่ะ...คุณไทม์จะทานอีกไหมคะในตู้ผลไม้ยังเหลืออีกเยอะเลย”
“ไม่ดีกว่า...”
ทิวาเองก็รู้สึกดีอยู่ไม่น้อยที่หญิงสาวมีท่าทีห่วงใยและดูแลเขาอยู่ไม่ห่างผลไม้จานโตนั่นหมดไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาทานอย่างไม่พูดไม่จาเพราะหญิงสาวป้อนเขาแบบไม่ขาดปากอันที่จริงผลไม้จานใหญ่ขนาดนี้เขาอิ่มตั้งแต่มันหมดไปครึ่งจานแล้วแต่ด้วยความที่อยากให้หญิงสาวนั้นดูแลเขาแบบนี้นานๆเขาจึงฝืนทานจนหมดจานนั่นเอง
11.00 น.
“คุณไทม์คะคือ....วันนี้ฝันขอไปหาป้าดวงนะคะพอดีนัดกันกับลีไว้ว่าจะพาป้าดวงไปทำบุญที่วัดกัน”
ทอฝันเข้าไปขออนุญาตชายหนุ่มในขณะที่เขานั่งดุทีวีอยู่ตอนนี้เอเห็นว่าเขากำลังอารมณ์ดีเลยเข้าไปขออนุญาตเพื่อที่จะออกไปข้างนอกตามที่ได้นัดกับลีลาวดีเอาไว้
“ไปเถอะแล้วกลับให้ตรงเวลาด้วยล่ะ”
“ค่ะ...”
ทิวาอนุญาตให้หญิงสาวไปได้แต่แค่ต้องกลับให้ตรงเวลาเท่านั้นเขามองหลังหญิงสาวพร้อมส่ายหัวให้เธอเล็กน้อยในขณะที่เธอเปิดประตูออกไปมีอย่างที่ไหนที่เจ้าหล่อนแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมาขอออกไปถ้าเขาไม่อนุญาตมันก็คงจะดูใจดำเกินไปน่ะสิ
วัดXXX“วันนี้เดินได้หลายก้าวเลยนะคะป้าดวง”ทอฝันพาดวงใจไปปล่อยปลาเสร็จเรียบร้อยแล้วก็มานั่งรอลีลาวดีที่ไปซื้อน้ำที่ศาลาภายในวัดเลยได้นั่งพูดคุยกับดวงใจเรื่องสุขภาพของดวงใจตอนนี้เธอเห็นว่าตอนนี้ดวงใจอาการดีขึ้นมากเธอก็ดีใจ“ก็เพราะได้ยาดีจากแฟนนังลีมันแหละค่ะคุณหนู...เห็นเค้าบอกว่าเป็นยานอกป้าทานไปสองสามวันรู้สึกว่าสุขภาพป้ามันดีขึ้นเยอะเลยค่ะ”ดวงใจเองก็ดีใจเหมือนกันที่สุขภาพเธอแข็งแรงขึ้นมามากตอนนี้ก็เดินเหินได้ค่อนข้างดีแล้วไม่ต้องเป็นภาระของใครจากเมื่อก่อนที่รักษาก็ว่าดีแล้วตอนนี้มาอยู่บ้านของชายหนุ่มที่เป็นแฟนของหลานสาวของเธอก็ดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว“ฝันอยากจะรู้จักกับแฟนลีเสียแล้วค่ะ...ลีนี่โชคดีนะคะที่มีแฟนดีขนาดนี้”ทอฝันเองอยากจะเห็นหน้าผู้ชายที่สนจะดีที่เป็นแฟนของลีลาวดีเสียแล้วที่เขานั้นใจดีกับลีลาวดีและดวงใจเสียเหลือเกินหากมีโอกาสเธอก็อยากจะขอบคุณเข้าด้วยอีกคน“ก็คนไม่ใกล้ไม่ไกลนี่แหละค่ะคุณหนู...คุณหนูก็รู้จักเค้าดีเลยหละค่ะ...นั่นไงเค้าเดินมาโน่นแล้ว”ดวงใจนั้นก็ไม่รู้ว่าธีภพและหลานสาวของเธอนั้นไปคบกันตอนไหนคราแรกก็ไม่เห็นด้วยแต่เมื่อเห็นว่าทั้งสองดูรักกันเธอเองก็ไม่ได้ห้า
โกดังร้างแห่งหนึ่ง“แล้วก็พลาดจนได้”บุษบาโมโหนภดลอย่างมากเมื่อไม่ได้ดั่งใจที่เธอสั่งหญิงสาวต้องการให้กำจัดทอฝันแต่ชายหนุ่มก็ทำไม่สำเร็จ“ก็ใครจะไปรู้ว่ามีคนมาช่วยมัน...ยังไงผมก็ถือว่าผมทำงานนี้เสร็จแล้วไหนล่ะเงิน”นภดลก็มีท่าทีที่ค่อนข้างหัวเสียเมื่อโดนหญิงสาวต่อว่าเขาไม่คิดว่าจะมีคนออกตัวปกป้องทอฝันเสียขนาดเอาชีวิตตัวเองมาแลกซะขนาดนั้นยังไงเขาก็ถือว่าเขาได้ทำงานนี้แล้วตอนนี้เขาก็ต้องการเงินที่หญิงสาวบอกจะให้หลังจากที่เสร็จงาน“เงินเหรอ...พลาดแล้วยังจะมาเรียกร้องหาเงินอีกเหรอ...พวกแกจัดการมัน”บุษบายิ้มเย้ยชายหนุ่มตรงหน้าเล็กน้อยที่ช่างไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเอาเสียเลยเพราะเธอกะจะให้เงินชายหนุ่มหลังจากจบงานอยู่แล้วและก็จะกำจัดเขาไปให้สิ้นซากด้วยหญิงสาวเรียกชายฉกรรจ์ฝีมือดีสองคนที่เธอจ้างมาให้กำจัดสิ่งที่เธออยากจะกำจัดให้สิ้นซากพร้อมเดินหันหลังออกมาเพราะไม่อยากจะเห็นภาพอนาถเท่าไร“แกมันนังงูพิษ”ปังงงงงงงงงงงนภดลด่าไล่หลังหญิงสาวที่เดินออกมาอย่างสะใจและให้หลังหญิงสาวไม่นานเสียงปืนก็ดังขึ้นทำให้หญิงสาวสบายใจได้ว่าต่อไปนี้ก็จะไม่มีเหลือบไรมาคอยเกาะกินเธออีกแล้วส่วนเรื่องของทอฝันเธอคิดว
“ฝัน”ทิวานั่งนิ่งอึ้งอยู่พักใหญ่เรื่องที่เขาพึ่งรับรู้มันบีบหัวใจผู้ชายอย่างเขามากเสียเหลือเกินเขาพึ่งรู้ว่าเขาได้ปล่อยให้หญิงสาวที่เขารักเผชิญกับความเจ็บปวดคนเดียวมานานนับสิบปีเพื่อปกป้องเขาแต่เขาเองที่มีทิฐิอยู่เต็มหัวใจก็กลับมาทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าตอนนี้เขาไม่รู้จะขอโทษเธออย่างไรถึงจะสาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ“ผมเชื่อว่าฝันเธอรักคุณมากในตอนที่เธอหมั้นกับผมต่างคนก็ต่างถูกบังคับผมเห็นเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้นผมไม่ได้คิดแย่งเธอมาจากคุณเลยสักนิดตอนที่เธอคุยกับผมเธอยังชอบเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังอยู่บ่อยๆเธอจดจำรายละเอียดเกี่ยวกับคุณได้ทุกอย่าง...”ธีภพเองเห็นอาการของชายหนุ่มเขาก็พอจะดูออกว่าเขานั้นคงยังไม่รับรู้เรื่องนี้เป็นแน่ภาพชายหนุ่มที่นั่งทรุดลงเก้าอี้บนเรืออย่างหมดอาลัยตายอยากมันทำให้เขารู้ว่าในใจของคนตรงหน้ามันเจ็บแค่ไหนเขาอยากให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่าทอฝันนั้นรักเขามากขนาดไหนจึงเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้ชายหนุ่มได้ฟังพร้อมบอกว่าตัวเขาเองและทอฝันนั้นไม่มีคิดอะไรเกินเลยกว่าพี่น้องเพื่อให้คนตรงหน้าได้สบายใจ“พี่ฝันเป็นยังไงบ้าง”ลีลาวดีรู้สึกว่าคนที่นอนอยู่บนตักของเธอขยับจึงรีบพยุ
“จะไหวไหมคะ...ฝันว่าพี่ไทม์ควรไปหาหมอบ้างนะคะ”หลังจากที่ทอฝันทำอาหารมาวางบนโต๊ะหน้าชายหนุ่มเขาก็ทานมันไม่ได้อีกตามเคยยังดีที่ผลไม้ในตู้เย็นยังมีเหลือบ้างมื้อเย็นของชายหนุ่มก็เป็นผลไม้อีกเช่นเคยเป็นแบบนี้แทบจะทุกมื้อมาอาทิตย์กว่าแล้วเธอบอกให้เขาไปหาหมอก็ไม่ยอมไป“พี่ว่าพี่โอเค...พักผ่อนไม่กี่วันก็คงหาย”“แต่พี่ไทม์เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะคะ”ทอฝันได้ยินเขาพูดว่าพักผ่อนเดี๋ยวก็หายมาหลายวันแล้วแต่มันก็ยังมีอาการอยู่บ่อยๆให้เธอได้เห็นเป็นประจำในช่วงเวลาอาทิตย์กว่าๆที่ผ่านมาเธอรู้ว่าเธอคงบังคับอะไรชายหนุ่มไม่ได้แต่ยังไงในใจเธอก็คิดว่าทางเดียวที่จะทำให้รู้อาการว่าเขาเป็นอะไรกันแน่คือการไปหาหมอ“พี่รู้ว่าฝันเป็นห่วงเอาไว้พี่เคลียงานที่บริษัทอีกสองสามวันจะไปลองตรวจสุขภาพดูนะ”“ดีค่ะ”ทิวารู้ว่าทอฝันคงเป็นห่วงอาการของเขาจึงพูดให้เธอไดสบายใจว่าเขาขอเวลาเคลียงานในอีกสองสามวันให้เรียบร้อยแล้วจะลองไปหาหมอให้ตรวจดูว่าอาการที่เขาเป็นมันคืออะไรกันแน่เพราะครั้งนี้มันเป็นหนักกว่าทุกครั้งที่เขาเคยเป็นตอนเครียดๆไร่ภูตะวัน20.00 น.“คุณโอเคใช่ไหม”หลังจากที่ภูดิษฐ์ติดต่อกับผู้หวังดีไปนานหลายวันวันนี้เข
บริษัทXXX“ตามฉันมาแต่เช้ามีเรื่องด่วนอะไร”ทิวาเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างเร่งรีบตอนนี้ยังไม่มีพนักงานคนไหนเข้าบริษัทกันมาสักคนเขาเห็นแต่คนที่ดูรีบร้อนอยากจะคุยกับเขาเหมือนจะมีแต่ชัชวาลเท่านั้น“มีคนอยากคุยกับคุณไทม์ครับ”ชัชวาลเห็นคนเป็นนายมาถึงแล้วก็รีบบอกเรื่องสำคัญทันทีว่ามีคนอยากจะพบตัวของเจ้านายเขา“สวัสดีครับคุณไทม์...ผมคือหมอนภดล”นภดลที่นั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเขายังเดินไม่สะดวกหลังจากวันที่บุษบาสั่งให้คนพวกนั้นฆ่าเขายังดีที่เขารอดมาได้เพราะคนแถวนั้นไปเจอเจขานอนจมกองเลือดอยู่พอดีจึงพาเขาส่งโรงพยาบาลได้ทันก่อนที่จะหมดลมหายใจเมื่อตัวเองแข็งรงขึ้นหน่อยก็พยายามหาทางติดต่อกับทิวาทุกวิถีทางจนมาเจอกับชัชวาลเขาจึงวานให้ชัชวาลพาทิวามาคุยกับเขาทันที“คุณหมอมีเรื่องอะไรจะคุยกับผม”ทิวาจำได้ว่าชายหนุ่มเป็นหมอที่รักษาพ่อบุญธรรมของเขาแต่เขาก็ไม่รู้ว่าชายหนุ่มมีธุระอะไรที่จะต้องคุยกับเขาจึงเปิดประเด็นถามคนตรงหน้า“เรื่องบุษบา”นภดลเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทิวาฟังทั้งเรื่องที่บุษบาเป็นคนให้เขาจัดการกับพิพัฒน์ไหนจะแพรวาและตอนนี้ที่เขาทำพลาดไปก็คือการฆ่าทอฝันเขาเชื่อว่าตอนนี้บุษบาจะต้องกำลัง
“คุณภู!!!”แพรวาเห็นภูดิษฐ์ล้มลงไปต่อหน้าต่อตาตอนนี้ตัวเธอชาวาบไปหมดพร้อมทั้งดิ้นออกจากบุษบาอย่างรวดเร็วและวิ่ไปหาร่างที่ฟุบลงกับพื้นของถูดิษฐ์อย่างรวดเร็ว“หยุดเดี๋ยวนี้นะนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ”บุษบาเองกำลังจะใช้ปืนที่อยู่ในมือยิงแพรวาแต่ตำรวจเข้ามารวบตัวเธอเอาไว้เสียก่อน“..ฝัน..”ทิวาเห็นทอฝันนั่งฟุบลงไปกับพื้นก็รีบประคองเธอขึ้นมาทันทีเขาไม่คิดว่าบุษบาจะจับทอฝันมาด้วยดีที่เขาและตำรวจมาที่นี่ทันไม่อย่างนั้นเขาคงต้องเสียทั้งน้องสาวและคนรักไปแน่“เป็นยังไงบ้างฝัน”ทิวากอดหญิงสาวที่ตัวสั่นเป็นลูกนกอย่างสงสารเขารู้ว่าตอนนี้เธอคงกลัวมากส่วนคนร้ายก็ปล่อยให้ตำรวจจัดการไปตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากความปลอดภัยของน้องสาวและคนรักของเขา“ฝันกลัวค่ะพี่ไทม์..ฮือ”ทอฝันเอาแต่สะอึกสะอื้นเพราะเธอไม่ชอบเสียงปืนและไม่ชอบเห็นคนต่อสู้กันภาพทุกอย่างที่เกิดก่อนหน้านี้ทำให้เธอกลัวอย่างมาก“ไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่นี่แล้ว”ทิวากอดปลอบทอฝันอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นว่าแพรวากำลังนั่งอยู่ข้างๆใครบางคนที่บาดเจ็บเขาจึงพยุงตัวทอฝันเดินไปหาแพรวาพร้อมกับเขา“คุณภูตื่นสิ...คุณภู”แพรวานั่งร้องให้อยู่ข้างๆกับร่างของชายหนุ่
อังกฤษ“คุณไทม์จะกลับเลยไหมครับ”“ฉันขอดูเอกสารแฟ้มนี้ก่อนแล้วกัน”“ครับ”ใบหน้าคมเข้มกำลังคิ้วชนกันเพราะกำลังตรวจเอกสารบัญชีอย่างละเอียดเพราะพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดของพนักงานถ้ามีอะไรที่ต้องแก้ไขเขาจะได้สั่งให้แก้เสียจั้งแต่วันนี้ไม่อย่างนั้นมันจะคาลาคาซังไปจนถึงสัปดาห์หน้า“เรียบร้อยแล้ว”หลังจากที่ตรวจดูทุกอย่างว่ามันเรียบร้อยแล้วร่างสูงที่อยู่ในชุดสูตรสีเทาที่เข้ากับหุ่นของคนใส่ได้อย่างดีก็ลุกขึ้นก้าวขายาวๆออกจากห้องทำงานอย่างสง่าพร้อมบอกลูกน้องคนสนิทว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว“จะกลับไปที่บ้านเลยไหมครับคุณไทม์”ชัชวาลหันมาถามคนเป็นเจ้านายว่าวันนี้เขาจะกลับบ้านเลยหรือไม่เพราะปกติแล้วก่อนจะถึงวันหยุดแบบนี้นายของเขานั้นไม่ค่อยชอบที่จะอยู่บ้านเท่าไร“พาฉันไปที่เพนท์เฮ้าส์”ทิวาที่นั่งอยู่บนรถเขาส่งเสียงบอกกับลูกน้องของเขาว่าวันนี้เขานั้นจะไปพักที่เพนท์เฮ้าส์เพราะเขามีนัดทำกิจกรรมกับแม่นางแบบสาวสวยของเล่นคนใหม่ของเขา“ครับคุณไทม์”ชัชวาลอมยิ้มเล็กน้อยเพราะเขาคิดไม่ผิดแทบทุกอาทิตย์ที่เจ้านายของเขาจะมีแม่นางแบบเข้ามารอที่เพนท์เฮ้าส์ของเขาโดยไม่ซ้ำหน้าเพราะความหล่อของเขาและอีกอย่างผู้หญิงหิวเ
“พี่บอกแพรกี่ครั้งแล้วคะว่าพี่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นรถของน้องแพรก็ขัดข้องคุณพ่อของพี่เองท่านก็เมาจนขับรถเร็วเห็นไหมคะว่ามันคืออุบัติเหตุ...ถ้าพี่จะงอนน้องแพรก็เพราะว่าพี่ปลอบน้องแพรตั้งกี่ครั้งแล้วน้องแพรก็ยังแอบร้องให้อยู่ดีแบบนี้พี่ก็คงจะเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องเลยใช่ไหมคะ”ทอฝันพูดไปตามความจริงเธอไม่รู้สึกโกรธเคืองสาวน้อยตรงหน้าเลยสักนิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะหลักฐานทั้งหมดมันก็ชี้ชัดอยู่แล้วว่ามันคืออุบัติเหตุแล้วก็มีส่วนผิดกันทั้งคู่เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วเธอไม่อยากเก็บมันมาใส่ใจ“ไม่ใช่นะคะพี่ฝัน...พี่ฝันเป็นพยาบาลที่น่ารักกับน้องแพรมากเลยค่ะ”แพรวารีบส่ายหัวหงึกหงักเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องพร้อมต้องรีบพูดว่าหญิงสาวนั้นเป็นพยาบาลที่ใจดีและน่ารักที่สุดที่เธอเคยเจอมา“งั้นเลิกร้องให้แล้วมาทานข้าวกันดีกว่านะคะ”“ค่ะ”เมื่อทอฝันเห็นว่าสาวน้อยตรงหน้าของเธอยิ้มออกแล้วเธอจึงโล่งใจแล้วหยิบถาดข้าวมาป้อนแพรวาเพราะหลังจากที่แพรวาทานข้าวแล้วจะต้องทานยาต่อ30 นาทีต่อมา“น้องแพรเป็นยังไงบ้างจ้ะฝัน”บุษบาเดินเข้ามาในครัวก็เห็นว่าทอฝันกำลังเอาถาดอาหา