“พี่บอกแพรกี่ครั้งแล้วคะว่าพี่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นรถของน้องแพรก็ขัดข้องคุณพ่อของพี่เองท่านก็เมาจนขับรถเร็วเห็นไหมคะว่ามันคืออุบัติเหตุ...ถ้าพี่จะงอนน้องแพรก็เพราะว่าพี่ปลอบน้องแพรตั้งกี่ครั้งแล้วน้องแพรก็ยังแอบร้องให้อยู่ดีแบบนี้พี่ก็คงจะเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องเลยใช่ไหมคะ”
ทอฝันพูดไปตามความจริงเธอไม่รู้สึกโกรธเคืองสาวน้อยตรงหน้าเลยสักนิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะหลักฐานทั้งหมดมันก็ชี้ชัดอยู่แล้วว่ามันคืออุบัติเหตุแล้วก็มีส่วนผิดกันทั้งคู่เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วเธอไม่อยากเก็บมันมาใส่ใจ
“ไม่ใช่นะคะพี่ฝัน...พี่ฝันเป็นพยาบาลที่น่ารักกับน้องแพรมากเลยค่ะ”
แพรวารีบส่ายหัวหงึกหงักเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องพร้อมต้องรีบพูดว่าหญิงสาวนั้นเป็นพยาบาลที่ใจดีและน่ารักที่สุดที่เธอเคยเจอมา
“งั้นเลิกร้องให้แล้วมาทานข้าวกันดีกว่านะคะ”
“ค่ะ”
เมื่อทอฝันเห็นว่าสาวน้อยตรงหน้าของเธอยิ้มออกแล้วเธอจึงโล่งใจแล้วหยิบถาดข้าวมาป้อนแพรวาเพราะหลังจากที่แพรวาทานข้าวแล้วจะต้องทานยาต่อ
30 นาทีต่อมา
“น้องแพรเป็นยังไงบ้างจ้ะฝัน”
บุษบาเดินเข้ามาในครัวก็เห็นว่าทอฝันกำลังเอาถาดอาหารมาเก็บในครัวจึงถามถึงอาการของแพรวาจากหญิงสาว
“ก็มีแอบร้องให้บ้างแต่พอปลอบก็มียิ้มออกค่ะ”
ทอฝันตอบบุษบาด้วยสีหน้าอมยิ้มเล็กน้อยเธอรู้ว่าถึงแม้ตอนนี้แพรวาจะมีแอบร้องให้บ้างแต่เธอคิดว่าอีกไม่นานแพรวาก็น่าจะดีขึ้น
“เหนื่อยหน่อยนะ...แพรวาค่อนข้างที่จะเอาใจยากหน่อยเอ่อ...แล้วเรื่องคุณลุง”
บุษบาแอบดีใจกับเรื่องที่ได้ยินจากหญิงสาวที่เธอถามว่าแพรวานั้นยังมีอาการที่เศร้าอยู่พร้อมถามถึงเรื่องที่เธอกำชับไม่ให้หญิงสาวบอกกับแพรวาว่าพ่อของเธอนั้นตกบันไดเพราะจะทำให้อาการแพรวาทรุดลงเธอจึงห้ามหญิงสาวบอกเพราะเป็นห่วงแต่ที่จริงแล้วหากหญิงสาวหลุดบอกออกไปมีหวังแพรวาได้สงสัยในตัวเธอเป็นแน่เพราะเธอกับแพรวาชอบเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเธอแทบทุกเรื่องและแพรวาจะต้องไม่เชื่อแน่ว่ามันเป็นแค่อุบัติเหตุ
“เรื่องนั้นฝันไม่มีหลุดบอกน้องแพรแน่นอนค่ะ”
ทอฝันรีบบอกปฏิเสธหญิงสาวตรงหน้าอย่างรวดเร็วว่าเธอไม่มีหลุดเรื่องนี้แน่นอนเพราะเธอเองก็เป็นห่วงสภาพจิตใจของแพรวาเหมือนกัน
“ดีจะ...เพราะพี่กลัวว่าอาการน้องแพรจะไปกันใหญ่...แล้วฝันล่ะโอเคใช่ไหมที่...เอ่อ..มาดูแลน้องแพรเพราะน้องแพรทำให้พ่อฝันเสีย”
บุษบาถามถึงความรู้สึกของทอฝันเพราะอยากรู้ว่าเธอนั้นคิดอย่างไรเมื่อต้องมาดูแลคนที่ทำให้พ่อของเธอต้องเสียไปและเพื่อเป็นการตอกย้ำหญิงสาวให้คิดอยู่เสมอว่าคนที่ทำให้พ่อของเธอต้องตายคือแพรวาเผื่อเธออาจจะยืมมือหยิงสาวทำอะไรบางอย่างที่เธออยากทำก็เป็นได้แต่ต้องดูสถานการณ์ก่อนว่าเธอคิดกับเรื่องนี้อย่างไร
“ฝันโอเคค่ะ...เรื่องมันผ่านไปแล้วอีกอย่างก็เป็นอุบัติเหตุไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอกค่ะ”
ทอฝันตอบกลับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มว่าเธอไม่คิดเล็กคิดน้อยเรื่องนั้นเลยสักนิด
“ฝันที่เป็นคนดีจริงๆเลยนะมีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกนะไม่ต้องเกรงใจ”
บุษบาต้องกัดฟันยิ้มให้หญิงสาวที่ดูหญิงสาวนั้นจะเป็นคนดีกว่าที่เธอคิดเสียเหลือเกินผิดแผนที่เธอวางเอาไว้แต่เธอก็เชื่ออยู่ในใจว่าอย่างน้อยเธอก็ทำให้แพรวาได้ทุกข์ใจได้เพราะต้องมีลูกของคนที่แพรวานั้นทำให้เขาเสียชีวิตวนเวียนอยู่ใกล้ๆคอยดูแลให้เป็นตราบาปอยู่ในใจ
“แค่พี่บุษให้งานฝันทำฝันก็ดีใจแล้วค่ะ...เรื่องอื่นฝันไม่รบกวนพี่บุษหรอกค่ะ”
ทอฝันรู้สึกซาบซึ้งน้ำใจบุษบาอย่างมากที่หญิงสาวนั้นดีกับเธอมาโดยตลอดเธอจึงไม่กล้าที่จรบกวนอะไรให้หญิงสาวนั้นช่วยเหลือเธออีกแล้วแค่งานที่ดูแลแพรวาผลตอบแทนมันก็มากเกินกว่างานของพยาบาลพิเศษคนนึงแล้ว
“งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะเพราะใกล้เวลาที่ลูกชายบุญธรรมของคุณลุงจะกลับมาแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ฝันก็น่าจะได้เจอ”
เมื่อคุยกับหญิงสาวอยู่ครู่หนึ่งก็ถึงเลาที่บุษบานั้นจะต้องไปรอรับทิวากลับจากสนามบินอันที่จริงเธอให้คนอื่นไปรับก็ได้แต่ด้วยความคิดถึงชายหนุ่มที่เธอแอบรักมานานแสนนานเธอจึงอยากจะไปรับเขาด้วยตัวเอง
“อ่อ....ค่ะ”
ทอฝันเองก็พึ่งจะรู้จากปากบุษบาว่าพิพัฒน์นั้นมีลูกชายบุญธรรมด้วยก็ไม่แปลกเพราะว่าเธอพึ่งจะเข้ามาทำงานในบ้านนี้เพียงแค่เดือนเดียวเท่านั้น
ช่วงเย็นของวัน
หลังจากที่ทอฝันดูแลแพรวาในช่วงเย็นเรียบร้อยแล้วเธอก็เตรียมตัวกลับไปที่บ้านของดวงใจคนที่เคยเป็นแม่นมของเธอที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็กจนโตพึ่งมาแยกกันก็เมื่อวันที่บ้านของเธอล้มละลายและหญิงสาวเองก็ไม่ได้มีเงินที่จะจ้างงานดวงใจอีกต่อไปแต่ทั้งสองก็ไปมาหาสู่กันตลอดยิ่งช่วงนี้หญิงสาวจำต้องไปดูแลดวงใจบ่อยขึ้นเพราะว่าเธอป่วยติดเตียงมีเพียงหลานสาววัย20ปีที่ชื่อลีลาวดีดูแลคนเดียวเท่านั้นเด็กสาวต้องดรอปเรียนเพื่อมาดูแลคนเป็นป้าทอฝันเกิดเห็นใจเลยหาเงินส่งเสียทอฝันให้เรียนต่อและรับผิดชอบค่ารักษาต่างๆของดวงใจเองเพราะรักทั้งสองเหมือนคนในครอบครัวเพราะตอนนี้เธอก็ไม่เหลือใครแล้ว
“ป้าดวงคะเป็นอย่างไรบ้างฝันซื้อของบำรุงมาให้เต็มเลย”
ทอฝันเดินเข้ามาในบ้านหลังเล็กแถวชานเมืองเมื่อเดินเข้ามาในบ้านไม่กี่ก้าวเธอก็เห็นดวงใจที่นอนอยู่บนเตียงหญิงสาวจึงรีบเดินไปหาหญิงวัยกลางคนพร้อมชูของฝากที่เธอซื้อมาให้อย่างอารมณ์ดี
“คุณหนูป้าบอกแล้วไงคะว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาแค่นี้ป่าก็เกรงใจคุณหนูมากแล้วล่ะค่ะ”
ดวงใจเองค่อนข้างที่จะเกรงใจทอฝันอยู่มากเพราะเธอเหมือนเป็นภาระของหญิงสาวอย่างเห็นได้ชัดแค่ตัวเองป่วยแล้วหญิงสาวต้องมาออกค่ารักษาทั้งหมดให้ยังไม่พอยังออกค่าเล่าเรียนให้กับลีลาวดีหลานสาวของเธออีกด้วย
“ป้าดวงจะมาเกรงใจฝันทำไมคะป้าก็เหมือนญาติผู้ใหญ่ฝันอีกคนยังไงฝันก็ต้องดูแลอย่างดีที่สุดค่ะ...แล้วนี่ลียังไม่กลับเหรอคะ”
ทอฝันได้ยินคำนี้เป็นประจำแทบทุกครั้งที่มาหาป้าดวงใจของเธอพร้อมเปลี่ยนประเด็นมาเป็นถามหาลีลาวดีแทนว่าไปไหนเพราะว่าเย็นมากแล้วยังไม่เห็นจะกลับมาที่บ้านเสียที
“ลีมันกลับมาแล้วค่ะคุณหนูพึ่งออกไปซื้อกับข้าวเมื่อกี้นี้เอง”
หญิงวัยกลางคนยกมือชี้ว่าหลานสาวของเธอนั้นออกไปข้างนอกซื้อกับข้าวอีกเดี๋ยวน่าจะกลับ
“อ๋อ...งั้นเดี๋ยวฝันต้องขอตัวไปก่อนนะคะป้าดวงฝันมีงานต่อ”
ทอฝันดูเวลาก็เห็นว่าตอนนี้มันไดเวลาที่เธอนั้นจะไปทำงานพิเศษนอกเหนือจากดูแลแพรวาตอนกลางวันแล้วจึงรีบขอตัวหญิงวัยกลางคนที่นอนอยู่บนเตียงกลับทันที
“รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณหนู”
ดวงใจไม่รู้หรอกว่าหญิงสาวไปทำงานอะไรเธอไม่อยากก้าวก่ายแต่ได้เพียงเตือนเธออย่างห่วงๆว่าให้เธอนั้นดูแลสุขภาพตัวเองด้วยเพราะเธอรู้ว่าหญิงสาวนั้นทำงานค่อนข้างหนักในแต่ละวัน
คลับXXX“สวัสดีค่ะพี่นิดหน่อย”เมื่อทอฝันมาถึงก็รีบมาสวัสดีผู้จัดการร้านสาวสวยทันที“มาตรงเวลาดีนะฝันไปเปลี่ยนชุดแล้วออกมาตรงบาร์หน่อยนะเดี๋ยวพี่จะสอนทำเครื่องดื่มเมนูใหม่”นิดหน่อยยิ้มให้ทอฝันเพราะเธอชอบที่ทอฝันเป็นเด็กที่น่ารักขยันทำงานพร้อมบอกให้เธอไปเปลี่ยนชุดพนักงานแล้วตามเธอไปที่บาร์เพราะเธอจะสอนทอฝันทำเครื่องดื่มเมนูใหม่“ค่ะ”ทอฝันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินตามนิดหน่อยไปที่บาร์ทันทีเธอมาสมัครงานที่นี่ในตำแหน่งเด็กเสริฟแต่นิดหน่อยเห็นว่าหญิงสาวค่อนข้างจะซื่อเลยฝึกให้เธอนั้นเป็นบาร์เทนดี้ยืนอยู่ประจำบาร์จะดีกว่าเพราะเธอน่าจะเรียกลูกค้าจากตรงนี้ได้ดีกว่าและอีกอย่างระยะห่างของเธอกับแขกในร้านก็ยังพอหลบมือไม้อันแสนจะเป็นปลาหมึกของแขกได้“อ้าวมาแล้วเหรอมาเริ่มกันเลย”“ค่ะ”เมื่อนิดหน่อยเห็นว่าทอฝันนั้นเดินตามมาแล้วเธอจึงจัดแจงให้หญิงสาวลองผสมเครื่องดื่มสูตรใหม่ดูทันทีเพราะจะได้แนะนำกับลูกค้าในคืนนี้ได้เลยนิดหน่อยเองเป็นรุ่นพี่สมัยเรียนของทอฝันเธอก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากแต่ก็พอรู้มาว่าสถานการณ์ตอนนี้ที่บ้านหญิงสาวเป็นอย่างไรและเธอเป็นคนอย่างไรคราแรกที่ทอฝันมาสมัครงานกับเธอหญิงสาวยังถามย
“เอ๋...นั่นมัน...หรือว่าเราจะตาฝาดไปเอง”ในระหว่างที่ทอฝันทำเครื่องดื่มให้ลูกค้าเธอก็แอบเห็นร่างสูงของใครบางคนเดินเข้ามาในร้านคราแรกเธอถึงกับใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะเธอคิดว่าน่าจะเป็นชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคิดถึงที่เขาหายไปนานหลายปีแต่ด้วยแสงไฟที่มันสลัวจึงทำให้เมื่อเธอกลับไปมองอีกครั้งกลับไม่เห็นเขาแล้วหญิงสาวยืนก้มหน้าคิดอยู่ในใจว่าเธอนั้นอาจจะคิดถึงเขาจนตาฝาดไปเองก็เป้นได้เมื่อได้สติเธอจึงกลับมาสนใจลูกค้าของเธอที่อยู่ตรงหน้าต่อ“ได้แล้วค่ะ”“สนใจไปกับพี่หรือเปล่าครับ...อยากได้เท่าไรบอกพี่มาเลยอย่างน้องพี่จ่ายไม่อั้น”ทอฝันจัดการส่งแก้วเครื่องดื่มที่ลูกค้าที่บาร์ขอเธอสั่งในขณะที่เธอนั้นยื่นส่งให้มืออันเป็นปลาหมึกของผู้ชายจอมหื่นก็แอบมาดึงมือของเธอเอาไว้พร้อมเสนอที่จะจ่ายให้เธอถ้าหากว่าเธอนั้นไปกับเขา“เอ่อ...ฉันไม่ได้รับงานแบบนี้ค่ะ”ในชีวิตของหญิงสาวเธอไม่เคยคิดที่จะรับงานแบบนี้ต่อให้เธอไม่มีจะกินเท่าไรก็ตามจึงตอบปฏิเสธคนตรงหน้าพร้อมดึงมืออกจากผู้ชายหื่นกามอย่างรวดเร็วและเดินเข้าไปนั่งพักที่หลังร้านทันที“หึ่!!!”ภาพเมื่อครู่นั้นอยู่ในสายตาของทิวาทั้งหมดเขายืนมองเธอจากด้านบนเขาไม่รู้ว่า
“อะไรของมึงวะ”ผู้ชายคนที่พึ่งโดนทิวาชกโดยไม่ทันตั้งตัวนั้นถึงกับมีอาการมึนงงเพราะหมัดที่แสนหนักซัดเข้ามาที่ใบหน้าพยายามลุกมาต่อสู้แต่เมื่อเห็นว่าตัวเองน่าจะสู้ไม่ได้จึงรีบหนีไป“ขอบคุณนะคะพี่ไทม์”เมื่อชายคนดังกล่าวที่พยายามจะลวนลามเธอหนีไปแล้วทอฝันก็หันมาขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้าและส่งยิ้มให้เขาเหมือนเช่นที่เคยทำในวันวาน“ผมไม่มีน้องสาว...ถ้ารู้ว่าเป็นคุณผมคงไม่มาช่วยให้เปลืองแรง”ทิวาไม่มองหน้าหญิงสาวและเอ่ยกับเธอน้ำเสียงเรียบเฉยและเดินไปขึ้นรถทันที“หา...เอ่อ...งั้นฝันขอโทษแล้วกันค่ะทีทำให้เปลืองแรงขอตัวนะคะ”ทอฝันค่อนข้างเสียใจกับคำพูดของชายหนุ่มอยู่มากเธอเลยต้องเอ่ยขอโทษเขาที่ทำให้เขานั้นเสียเวลามาช่วยเธอหญิงสาวรู้ว่าเขาเฉยชากับเธออย่างนี้เป็นเพราะอะไรแต่ในใจของเธอวันนั้นไม่ได้อยากพูดแบบนั้นกับเขาเลยสักนิดตาเพราะเหตุจำเป็นทำให้เธอนั้นต้องทำร้ายจิตใจของเขาให้มากที่สุดเพื่อที่จะให้เขาลืมเธอและตัวของเขาก็จะปลอดภัยหญิงสาวเดินน้ำตาตกมือปาดน้ำตาลวกๆแล้วเรียกแท็กซี่เพื่อให้ไปส่งที่บ้านของเธอทันทีวันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยกว่าทุกวันเหลือเกิน“ตามเธอไปอย่าให้คลาดสายตา”ทิวาสั่งให้ลูกน้องของเขาข
“ได้สิคะ...น้องแพรอยากไปไหนเดี๋ยวพี่จะพาไปทุกที่เลย”ทิวาลูบหัวน้องสาวของเขายังอ่อนโยนเขาจะตามใจน้องสาวของเขาทุกอย่างชดเชยเวลาที่เขาไม่ได้มีให้เธอทอฝันเองรู้สึกใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำที่เขาพูดกับแพรวาคำพูดและน้ำเสียงอ่อนโยนของเขามันช่างเหมือนกับเมื่อครั้งก่อนที่เขาเคยพูดกับเธอมันทำให้เธอคิดถึงวันวานวันที่เขาและเธอมีความสุขด้วยกันช่วงบ่ายของวัน“น้องแพรอยู่ไหน”ทิวาที่เห็นทอฝันเดินอยู่ในห้องครัวของบ้านชายหนุ่มเลยถามหาน้องสาวของเขาเพราะปกติจะเห็นเธอประกบอยู่กับน้องสาวของเขาตลอด“น้องแพรหลับไปแล้วค่ะ”ทอฝันได้ยินเสียงของชายหนุ่มที่ถามเธอจากข้างหลังเธอจึงตอบเขาว่าแพรว่านอนหลับไปแล้วโดยที่ไม่ได้หันหน้ามาตอบเขาเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะหาเรื่องอะไรเธออีก“คุณมาดูแลน้องสาวผมทั้งที่น้องสาวผมทำร้ายพ่อคุณจนเสียชีวิตเนี่ยนะผมจะเชื่อได้เหรอว่าเธอจะดูแลน้องสาวผมได้ดีจริงๆ”ทิวาแปลกใจเล็กน้อยที่ทั้งที่น้องสาวของเขาเป็นคนขับรถทำให้พ่อของเธอเสียชีวิตแต่เธอนั้นก็ยังมาทำงานดูแลน้องสาวของเขาแบบนี้เขาจะเชื่อใจเธอว่าเธอจะทำดีกับน้องสาวของเขาได้อย่างไร“เฮ้อ...”ทอฝันถอนหายใจเล็กน้อยเกี่ยวกับคำถามของเขาเธ
“ปล่อยฝันนะคุณจะทำแบบนี้กับฝันไม่ได้”ทอฝันพยายามที่จะสุดฤทธิ์ทั้งตบทั้งตีชายหนุ่มที่กำลังล่วงเกินเธออยู่ตอนนี้น้ำตาเธอไหลออกมาไม่หยุดเจ็บเธอเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจเธอไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำล่วงเกินกับเธอแบบนี้“ว้ายย...”ทิวาเหวี่ยงหญิงสาวลงไปนอนที่โซฟาพร้อมใช้มือแกร่งดึงเสื้อสีขาวที่เป็นกระดุมติดของเธอจนขาดวิ่นเผยให้เห็นบราสีหวานจนหญิงสาวต้องยกมือทั้งสองขึ้นมาปิด“ต้องการเท่าไรเดี๋ยวผมจ่ายคุณเอง”ทิวาที่นอนทาบทับร่างบางของหญิงสาวอยู่เขาถึงกับต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะไม่คิดว่าเธอจะสวยไปทั้งตัวแบบนี้เมื่อก่อนเขาให้เกียรติเธออย่างมากแม้จะจับมือเธอเขายังไม่กล้าแต่มาวันนี้เขาอยากย่ำยีมันให้แหลกคามือพร้อมถามคำถามที่ทำให้เธอนั้นรู้สึกด้อยค่าให้เธอรู้ว่าเวลาที่โดนดูถูกมันรู้สึกอย่างไร“ไม่อย่ามาดูถูกฝันนะ”ทอฝันไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเปลี่ยนไปเป็นเสือร้ายที่น่ากลัวแบบนี้ผู้ชายที่อ่อนโยนและพร้อมจะปกป้องเธอคนก่อนมันหายไปแล้วตอนนี้มีแต่ผู้ชายที่จ้องจะทำร้ายเธออย่างเดียว“ปากดีนักนะ”“อื้มมม”ทิวาประกบจูบหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างรุนแรงจูบนี้เขาไม่ปราณีให้เธอแม้แต่น้อยนิดเป็นการสั่ง
ทอฝันได้รู้ว่าสิ่งที่ลีลาวดีโทรมาหาเธอตั้งแต่เช้าคืออะไรเธอถึงกับมือไม้สั่นทันทีตอนนี้เธอรีบกดวางสายพร้อมจะเดินออกไปหากห้องของชายหนุ่มโดยที่ไม่ได้สนใจว่ามีอีกคนยืนมองเธออยู่“เดี๋ยวจะไปไหน”ทิวาเห็นทอฝันมีท่าทางลุกลี้ลุกลนกำลังจะวิ่งออกไปหลังจากที่วางมือถือเรียบร้อยแล้วเขานั้นต้องรั้งเธอเอาไว้ก่อนเพราะเธอออกไปสภาพนี้ไม่ดีแน่“ฝันต้องรีบไปโรงพยาบาล”ทอฝันไม่มีอารมณ์มาต่อเลี้ยงกับชายหนุ่มเพราะตอนนี้เธอนั้นต้องรีบไปโรงพยาบาลเธอไม่เข้าใจในเมื่อเธอรีบขนาดนี้เขายังจะรั้งเธอเอาไว้อยู่อีกทำไม“ใครเป็นอะไร”ทิวายังคงดึงตัวหญิงสาวเอาไว้ไม่ให้ไปไหนเพราะเขาอยากรู้ว่าใครเป็นอะไรเธอถึงดูมีสีหน้าที่กังวลอย่างนั้น“ป้าดวงหัวฟาดพื้นตอนนี้ยังไม่ฟื้น...จะปล่อยได้รึยัง”ทอฝันจำต้องแผดเสียงใส่ชายหนุ่มเพราะเธอไม่พอใจที่เขานั้นจะรั้งเธอเอาไว้เพื่ออะไรทั้งที่เห็นอยู่ว่าเธอนั้นรีบไปโรงพยาบาล“เดี๋ยวผมพาไป...ขืนขึ้นแท็กซี่ไปสภาพนี้คงไม่ถึงโรงพยาบาลพอดี”ทิวาได้ยินว่าใครเป็นคนป่วยเขาก็รีบไปหยิบกุญแจรถทันทีพร้อมบอกให้หญิงสาวไปพร้อมเขาชายหนุ่มเองก็รู้จักกับดวงใจมานานมากแล้วอีกอย่างเดวงใจเองก็เป็นคนที่คอยช่วยเขาตล
“เรื่องนี้ลีไม่ต้องห่วงนะ...ยังไงป้าดวงก็ต้องปลอดภัยเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับไปที่บ้านก่อนแล้วพี่จะรีบกลับมา”ทอฝันสูดหายใจเข้าลึกๆจนสุดปาดน้ำตาที่ไหลออกมาทิ้งแล้วหันมาบอกกับลีลาวดีว่าเธอนั้นจะจัดการเรื่องนี้เองแต่ในใจของเธอนั้นมันมองไม่เห็นทางสิ่งที่เธอพูดไปนั้นก็เพื่อให้ลีลาวดีนั้นคลายกังวลไปก่อนตอนนี้เธอนั้นจะกลับไปที่บ้านและจะรวบรวมเงินทั้งหมดดูว่าเธอนั้นมีเงินเท่าไรและขาดเท่าไรส่วนที่มันขาดเธอก็จะคิดดูอีกทีว่าหาจากไหนดีทิวาเป็นคนขับรถมาส่งหญิงสาวที่บ้านตลอดทางหญิงสาวคงจะเครียดมากจนลืมถามเขาไปว่าเขานั้นรู้จักบ้านของเธอได้อย่างไรแถมหญิงสาวนั้นยังเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อไม่พูดไม่จาออกมาสักคำอีกด้วย“คุณจะเอาเงินที่ไหนที่ไหนรักษาป้าดวง”ทิวาเห็นว่าหญิงสาวนั้นเข้ามาในห้องนานสองนานแล้วเขาจึงเดินตามไปดูเห็นว่าเธอกำลังนั่งดูเงินในบัญชีของตัวเองพร้อมนั่งร้องให้สะอื้นตัวโยนอยู่คนเดียวคราแรกเขานั้นก็อยากจะเข้าไปปลอบเธอแต่ทิฐิที่อยู่ในใจมันสั่งห้ามเขาจึงได้แต่ไถ่ถามหญิงสาวเท่านั้นว่าเธอจะหาวิธีไหนรักษาดวงใจ“ฝันไม่รู้ค่ะแต่ยังไงฝันก็จะทำทุกอย่างให้ป้าดวงได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด”ทอฝันตอบชายหนุ่มที่ย
“หวังว่าเรื่องนี้คุณคงจะไม่เปล่าประกาศให้ใครรู้นะว่าคุณมาอยู่กับผมในฐานะอะไร”ทิวาพยายามพูดตอกย้ำหญิงสาวอีกรอบว่าเธอมาอยู่กับเขาในฐานะอะไรและห้ามละเมิดข้อตกลงเด็ดขาดกฎข้อนี้ที่เขาสร้างขึ้นมาก็เพื่อให้หญิงสาวเห็นตัวเองด้อยค่าให้เขานั้นสะใจเล่นๆ“ไม่ต้องห่วงค่ะฝันทำตามข้อตกลงและฝันก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้เรื่องของเราเหมือนกัน”ทอฝันที่กำลังลากกระเป๋าเข้ามาเก็บในห้องที่เขานั้นยกให้เธอเป็นที่ซุกหัวนอนหญิงสาวรีบตอบกลับชายหนุ่มอย่างทันควันว่าเธอก็ไม่ได้อยากให้ใครมารู้เรื่องของเธอกับเขาเหมือนกัน“ช่างต่อล้อต่อเถียงเก่งจริง...ตอนนี้ผมมีเงินแล้วคุณไม่คิดอยากจะจับผมบ้างหรือไง”ทิวาหงุดหงิดหัวใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อหญิงสาวตอกกลับเขามาแบบนั้นอันที่จริงมันก็เป็นการดีที่หญิงสาวไม่คิดจะละเมิดกฎแต่มันเหมือนว่าเธอนั้นไม่สนใจเขาทั้งที่เธอก็น่าจะสนใจเขาขึ้นมาเพราะตอนนี้สถานะของเขานั้นมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วเขาสามารถเลี้ยงเธอได้สบายทั้งชาติตอนนี้ผู้หญิงที่กรูกันเข้ามาหาเขาก็ต่างอยากจะเป็นคนของเขาและออกหน้าออกตากันทั้งนั้นเว้นแต่เธอคนเดียวนี่แหละทอฝันตั้งหน้าตั้งตาเก็บของโดยไม่ส่งเสียงโต้ตอบแม้ในใจ