ตอนที่6 อวดดี

“ได้สิคะ...น้องแพรอยากไปไหนเดี๋ยวพี่จะพาไปทุกที่เลย”

ทิวาลูบหัวน้องสาวของเขายังอ่อนโยนเขาจะตามใจน้องสาวของเขาทุกอย่างชดเชยเวลาที่เขาไม่ได้มีให้เธอทอฝันเองรู้สึกใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำที่เขาพูดกับแพรวาคำพูดและน้ำเสียงอ่อนโยนของเขามันช่างเหมือนกับเมื่อครั้งก่อนที่เขาเคยพูดกับเธอมันทำให้เธอคิดถึงวันวานวันที่เขาและเธอมีความสุขด้วยกัน

ช่วงบ่ายของวัน

“น้องแพรอยู่ไหน”

ทิวาที่เห็นทอฝันเดินอยู่ในห้องครัวของบ้านชายหนุ่มเลยถามหาน้องสาวของเขาเพราะปกติจะเห็นเธอประกบอยู่กับน้องสาวของเขาตลอด

“น้องแพรหลับไปแล้วค่ะ”

ทอฝันได้ยินเสียงของชายหนุ่มที่ถามเธอจากข้างหลังเธอจึงตอบเขาว่าแพรว่านอนหลับไปแล้วโดยที่ไม่ได้หันหน้ามาตอบเขาเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะหาเรื่องอะไรเธออีก

“คุณมาดูแลน้องสาวผมทั้งที่น้องสาวผมทำร้ายพ่อคุณจนเสียชีวิตเนี่ยนะผมจะเชื่อได้เหรอว่าเธอจะดูแลน้องสาวผมได้ดีจริงๆ”

ทิวาแปลกใจเล็กน้อยที่ทั้งที่น้องสาวของเขาเป็นคนขับรถทำให้พ่อของเธอเสียชีวิตแต่เธอนั้นก็ยังมาทำงานดูแลน้องสาวของเขาแบบนี้เขาจะเชื่อใจเธอว่าเธอจะทำดีกับน้องสาวของเขาได้อย่างไร

“เฮ้อ...”

ทอฝันถอนหายใจเล็กน้อยเกี่ยวกับคำถามของเขาเธอไม่เข้าใจว่าคนอื่นทำไมชอบคิดในแง่ลบอยู่ตลอดเวลา

“เรื่องนั้นมันเป็นอุบัติเหตุและตำรวจก็สรุปผลมาว่าเป็นคนผิดกันทั้งคู่ฝันเองไม่ได้อยากพูดถึงเรื่องอดีตเมื่อมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเรื่องอุบัติเหตุมันคงไม่อยากจะมีใครให้เกิดและคุณก็สบายใจได้ว่าฉันสามารถดูแลน้องสาวคนนี้อย่างดีแน่นอน”

“ให้มันจริงอย่างที่พูดแล้วกัน”

ทิวาพูดจบเขาก็เดินออกไปจากตรงนี้ทันทีเขาไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อคำพูดของเธอได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรือเปล่าแต่เขาก็จะพยายามจับตาดูเธอให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะเขาไม่ไว้ใจเธอนั่นเองคราแรกที่เขารู้ว่าเธอเป็นพยาบาลดูแลน้องสาวของเขาเมื่อเช้าเขาก็ไม่เห็นด้วยเมื่อได้รู้ว่าหญิงจะมาดูแลน้องสาวของเขาแต่เมื่อได้เห็นแพรวานั้นเอ่ยชมพยาบาลที่แสนน่ารักอย่างไม่ขาดปากเขาจำต้องปล่อยเรื่องนี้ไปทำได้แต่มองดูอยู่ห่างๆเท่านั้น

ช่วงเย็นของวัน

“จะรีบไปทำงานที่คลับนั่นอีกเหรอ”

ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวเตรียมตัวเก็บของแล้วเตรียมตัวเดินออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็วเขาที่ยืนอยู่ตรงระเบียงหน้าบ้านก็ต้องตะโกนถามหญิงสาวว่าเธอนั้นจะรีบไปทำงานที่คลับนั่นอีกหรือไงเพราะเมื่อคืนก็นั่งก็น่าจะเครียดกับการเจอเรื่องราวแย่ๆมาแล้วหรือเขาคิดอีกแง่หนึ่งว่าเธออาจจะชอบก็ได้

“....”

หญิงสาวต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงชายหนุ่มที่ตะโกนตามหลังของเธอมาเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้โต้ตอบอะไรพร้อมเดินออกไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่สนใจเขา

“อวดดี”

ทิวาไม่พอใจหญิงสาวอยู่ไม่น้อยที่เธอนั้นกล้าเมินเขาในใจตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาจะเอาขึ้นหรืออย่างไร

21.00 น.

“ฝันช่วยดูแลเครื่องดื่มให้ลูกค้าวีไอพีให้พี่หน่อยสิจ๊ะเดี๋ยวทางนี้พี่ดูแลเองท่าทางคนนี้น่าจะให้ทิปหนัก”

นิดหน่อยมาตามทอฝันให้ไปดูแลเรื่องเครื่องดื่มให้แขกวีไอพีของเธอเพราะนิดหน่อยนั้นรู้มาว่าแขกท่านนี้นัั้นเสนอราคาค่าบริการให้เธอและทอฝันอย่างงามเธอเห็นว่างานนี้มันไม่ได้เสี่ยงเท่าไรจึงให้ทอฝันทำได้และอีกอย่างก็ยังคิดว่าทอฝันนั้นอาจจะได้ทิปที่มากมายจากแขกคนนี้ก็เป็นได้

“จะดีเหรอคะพี่นิดหน่อย”

ทอฝันลังเลอยู่เล็กน้อยแต่เป็นการดีถ้าเธอบริการลูกค้าแค่คนเดียวเธอจะได้ไม่ต้องเจอลูกค้าที่มือไวอยู่ตรงที่บาร์ตรงนี้

“ดีสิทอฝันพี่บอกไว้ก่อนเลยนะว่าหากเราบริการลูกค้า VIP ท่านนี้อย่างดีเขาจะตบรางวัลให้อย่างงามมีหวังวันนี้ฝันได้เงินเยอะแน่ๆ”

นิดหน่อยเห็นว่าทอฝันนั้นลำบากเรื่องเงินเธอน่าจะโอเคกับงานนี้

ห้อง VIP

ก๊อกๆ

“ขออนุญาตค่ะ”

ทอฝันเดินเข้ามาในโซน VIP เธอไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในห้องหญิงสาวมองซ้ายมองขวาพร้อมนั่งลงที่โซฟาเธอคิดว่าแขก VIP อาจจะไปเข้าห้องน้ำก็ได้เธอจึงนั่งรอที่โซฟานุ่มเพื่อรอที่จะบริการเรื่องเครื่องดื่มพร้อมคิดในใจว่าหากวันนี้เธอได้เงินเยอะเธอจะได้มีเงินไปเป็นค่าเทอมให้ลีลาวดีได้อย่างสบายๆ

“คุณไทม์”

เล็กน้อยเมื่อทอฝันตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นใครที่เดินเข้ามาในห้องนี้เธอไม่คิดว่าเขาจะตามมารังควานเธอมาที่นี่อีก

“ตกใจมากเหรอที่เห็นผม???”

ทิวาอมยิ้มกริ่มเล็กน้อยที่เห็นหญิงสาวทำหน้าตกใจที่เห็นว่าเขาเข้ามาเขารู้ว่าเธอคงไม่คิดว่าเขาจะมาที่นี่และไม่คิดว่าเขาจะจ้างเธอมาให้บริการเครื่องดื่มให้เขาแบบส่วนตัวแบบนี้

“บริการผมสิ”

ทิวาทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างอารมณ์ดีพร้อมบอกให้หญิงสาวนั้นบริการเขาตามงานที่เธอได้รับมอบหมายมา

“ทำแบบนี้เพื่ออะไร”

“ผมก็แค่อยากช่วยคุณให้คุณมีรายได้เยอะๆแค่นั้นเองผมผิดตรงไหนเพราะชีวิตคุณตอนนี้มันต้องดิ้นรนผมเข้าใจ”

“ฝันจะไปบอกพี่นิดว่ามันไม่รับงานนี้คุณก็ให้คนอื่นมาบริการคุณก็แล้วกัน”

ทอฝันรู้ว่าเขาตั้งใจจะเย้ยหยันเธอถ้าหากเธอรู้ว่างานนี้เธอจะได้เงินเยอะแต่ต้องมาบริการเขาเธอก็ไม่เอาตั้งแต่แรกเธอไม่อยากเป็นตัวตลกของเขาเงินของเขาเธอก็ไม่อยากได้พร้อมบอกว่าเธอจะให้คนอื่นมาบริการแทน

“ผมไม่ให้คนอื่นมาบริการแทน....ผมต้องการให้คุณบริการผมเดี๋ยวนี้”

ทิวาบอกหญิงสาวเสียงแข็งเมื่อเขาไม่ต้องการใครทั้งนั้นนอกจากเธอและออกคำสั่งให้เธอบริการเขาเดี๋ยวนี้ด้วย

“ขอตัวนะคะ”

ทอฝันไม่สนใจคำพูดของเขาแม้แต่น้อยหญิงสาวกำลังจะลุกเดินและออกไปจากห้องทันที

“อย่าหยิ่งไปหน่อยเลย”

“ปล่อยฝัน”

หญิงสาวยังไม่ทันก้าวออกไปถึงประตูชายหนุ่มก็ดึงแขนกระชากเธอมาไว้ในอ้อมกอดพร้อมส่งสายตาอันโหดเหี้ยมเป็นการบอกให้รู้ว่าว่าเธอนั้นไม่มีจะกินแล้วก็อย่ามาอวดดีกับเขา

ทอฝันเองก็รู้สึกไม่พอใจในการกระทำของเขาเท่าไหร่นักจึงสะบัดแขนออกจากตัวเขาให้เร็วที่สุดแต่เธอยิ่งสะบัดเท่าไหร่เหมือนเขายิ่งกว่ารัดตัวเธอมากเท่านั้น