ตอนที่9 ยอมรับข้อเสนอ

“เรื่องนี้ลีไม่ต้องห่วงนะ...ยังไงป้าดวงก็ต้องปลอดภัยเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับไปที่บ้านก่อนแล้วพี่จะรีบกลับมา”

ทอฝันสูดหายใจเข้าลึกๆจนสุดปาดน้ำตาที่ไหลออกมาทิ้งแล้วหันมาบอกกับลีลาวดีว่าเธอนั้นจะจัดการเรื่องนี้เองแต่ในใจของเธอนั้นมันมองไม่เห็นทางสิ่งที่เธอพูดไปนั้นก็เพื่อให้ลีลาวดีนั้นคลายกังวลไปก่อนตอนนี้เธอนั้นจะกลับไปที่บ้านและจะรวบรวมเงินทั้งหมดดูว่าเธอนั้นมีเงินเท่าไรและขาดเท่าไรส่วนที่มันขาดเธอก็จะคิดดูอีกทีว่าหาจากไหนดี

ทิวาเป็นคนขับรถมาส่งหญิงสาวที่บ้านตลอดทางหญิงสาวคงจะเครียดมากจนลืมถามเขาไปว่าเขานั้นรู้จักบ้านของเธอได้อย่างไรแถมหญิงสาวนั้นยังเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อไม่พูดไม่จาออกมาสักคำอีกด้วย

“คุณจะเอาเงินที่ไหนที่ไหนรักษาป้าดวง”

ทิวาเห็นว่าหญิงสาวนั้นเข้ามาในห้องนานสองนานแล้วเขาจึงเดินตามไปดูเห็นว่าเธอกำลังนั่งดูเงินในบัญชีของตัวเองพร้อมนั่งร้องให้สะอื้นตัวโยนอยู่คนเดียวคราแรกเขานั้นก็อยากจะเข้าไปปลอบเธอแต่ทิฐิที่อยู่ในใจมันสั่งห้ามเขาจึงได้แต่ไถ่ถามหญิงสาวเท่านั้นว่าเธอจะหาวิธีไหนรักษาดวงใจ

“ฝันไม่รู้ค่ะแต่ยังไงฝันก็จะทำทุกอย่างให้ป้าดวงได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด”

ทอฝันตอบชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอด้วยสียงสะอื้นนิดๆตอนนี้เธอก็ยังคิดไม่ออกจริงๆแต่ก็ยังพยายามคิดทุกวินาทีว่าเธอนั้นจะเอาเงินจากเงินเก็บของเธอที่มีตอนนี้ก็มีไม่ถึงครึ่งของค่ารักษาพยาบาลด้วยซ้ำ

“ผมมีข้อเสนอ”

ทอฝันหันหลังกลับไปมองชายหนุ่มด้วยท่าทีที่สงสัยเล็กน้อยว่าเขานั้นจะยื่นข้อเสนออะไรให้เธอเพราะเธอก็คิดไม่ออกว่าเขานั้นจะมาไม้ไหนกับเธออีก

“ผมจะออกค่ารักษาให้ป้าดวงทุกอย่างจนกว่าเธอจะหายดี...แต่คุณต้อง...ยอมรับข้อเสนอที่จะเป็นผู้หญิงของผมอย่างลับๆ”

เรื่องนี้พึ่งจะคิดออกในหัวของเขาเมื่อครู่นี้เองในเมื่อเขาเคยขอเสนอซื้อเธอดีๆทำเป็นเล่นตัวเขาก็ขอใช้วิธีนี้ลองใจเธออีกครั้งว่าเธอจะยอมใช้ตัวเธอแลกกับความปลอดภัยของคนที่เธอบอกอยากจะช่วยนักช่วยหนาหรือเปล่า

“คุณไทม์...ทำไมค...”

“หรือจะไม่เอาก็แล้วแต่ตอนนี้ก็มีเวลาให้คิดไม่มากนักหรอก...ผมให้เวลาอีก10วิ...10...9...8...7..6...”

หญิงสากำลังจะเอ่ยคำต่อว่าคนที่บอกจะช่วยเธอตรงหน้าแต่ต้องแลกด้วยข้อแลกเปลี่ยนที่เป็นการดูถูกตัวของเธอแต่ก็โดนชายหนุ่มดักเอาไว้ก่อนพร้อมพูดให้เธอได้คิดว่าตอนนี้มันไม่ได้มีเวลาให้เธอมานั่งด่าเขาแต่ควรจะเอาเวลานี้ตอบตกลงและไปคุยกับหมอให้เร็วที่สุดเรื่องการรักษาจะดีกว่าและเขาก็ให้เวลาเธอตัดสินใจเพียงน้อยนิดด้วย

“โอเค...โอเค...ฝันตกลง”

ทอฝันจำต้องก้มหน้ากัดฟันตอบตกลงกับชายหนุ่มอย่างจำใจจะให้เธอมานั่งคิดตอนนี้มันก็คงไม่ทันอย่างที่เขาบอกจริงๆตอนนี้ดวงใจคือผู้ใหญ่คนเดียวที่เธอรักและเคารพมาทั้งชีวิตยังไงเธอก็ต้องยื้อชีวิตของดวงใจไว้ให้นานที่สุด

“หึ่...ดี...คิดไวดีนี่”

ทิวาแค่นยิ้มอย่างพอใจพร้อมมองหญิงสาวด้วยสายตาของผู้ชนะ

“นานเท่าไร”

ทอฝันอยากรู้ว่าข้อตกลงของเขาที่ให้เธอตกอยู่ในสถานะผู้หญิงของเขาแบบลับๆมันนานเท่าไรเธอจะได้พอทำใจเอาไว้บ้าง

“จนกว่าผมจะพอใจ...แต่บางทีคุณก็อาจจะไม่ต้องทำงานหนักนักหรอกนะเพราะบางทีผมก็มีคนอื่นมาขั้นเวลาบ้างอันนี้มันก็น่าจะดีต่อตัวคุณนะ...ผมจะออกไปรอที่รถคุณพร้อมเมื่อไรก็ออกมาแล้วกันจะได้ไปคุยกับคุณหมอเรื่องค่ารักษา”

ทิวายังไม่หยุดที่จะใช้คำพูดทำร้ายจิตใจเธอเขารู้ว่าผู้หญิงทุกคนโดยเฉพาะหญิงสาวคงไม่อยากจะใช้ผู้ชายร่วมกับผู้หญิงคนอื่นแม้จะไม่ได้เป็นเมียออกหน้าออกตาก็เถอะพร้อมเดินออกไปรอหญิงสาวด้านนอกให้หญิงสาวที่นั่งกลั้นเสียงสะอื้นได้เสียใจให้เต็มที่เพราะเขาไม่อยากจะมองเธอเวลานี้

“ฮื่อ..อึก..ฮือๆๆๆๆ....ฮือ....”

เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนั้นเดินออกไปแล้วทอฝันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้นด้วยความน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองและผิดหวังกับชายหนุ่มที่เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแถมยังจ้องที่จะทำลายเธอทุกวิถีทางอย่างที่เธอเลี่ยงไม่ได้อีกด้วย

โรงพยาบาลXXX

เมื่อมาถึงโรงพยาบาลทอฝันเดินเข้ามาคุยกับหมอเพียงคนเดียวโดยให้ชายหนุ่มรออยู่ที่รถเพราะเกรงว่าลีลาวดีนั้นจะสงสัยว่าเจ้านายของเธอนั้นทำไมจึงต้องมาด้วยตลอด

“พี่ฝันไปเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหนคะ”

หลังจากที่คุยกับหมอเรียบร้อยแล้วเรื่องค่าใช้จ่ายการรักษาลีลาวดีถึงกับต้องถามว่าหญิงสาวนั้นไปหาเงินมาจากไหนได้เยอะแยะและรวดเร็วขนาดนี้

“พี่ยืมเพื่อนมาน่ะจะ”

ทอฝันจำต้องโกหกลีลาวดีออกไปเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่ายเพราะเะอไม่อยากอธิบายเรื่องน่าอายให้ใครได้รับฟังทั้งนั้น

“เพื่อนพี่ฝันใจดีมากเลยนะคะแบบนี้พี่ฝันก็ต้องทำงานใช้หนี้เยอะเลยเอาแบบนี้ดีไหมคะเดี๋ยวลีไม่เรียนแล้วก็ได้ลีจะออกทำงานช่วยพี่ฝันหาเงินเอง”

ลีลาวดีเองเห็นว่าตอนนี้ทอฝันนั้นคงต้องมีภาระในการหาเงินเพิ่มมากขึ้นเธอเลยอยากจะออกจากมหาลัยมาเพื่อทำงานเต็มตัวเพราะไม่อยากให้ทอฝันนั้นต้องมาเดือดร้อนเพราะบ้านของเธอมากมาย

“ไม่ได้นะลีอีกไม่กี่ปีก็จบแล้วเรื่องนี้ไม่ต้องห่วงพี่จัดการได้ถ้าลีอยากช่วยพี่ขอให้ลีตั้งใจเรียนก็พอ”

“ขอบคุณนะคะพี่ฝัน”

ทอฝันจำต้องกำชับลีลาวดีว่าห้ามทำอย่างที่พูดเด็ดขาดเพราะตอนนี้อีกแค่สองปีลีลาวดีก็จะเรียนจบแล้วเธอไม่อยากให้ความพยายามที่เธอส่งลีลาวดีเรียนสูญเปล่าเพราะปัญหาที่พึ่งเกิดขอแค่เพียงลีลาวดีเรียนจบเธอก็พอใจและหายเหนื่อยกับสิ่งที่ตั้งใจทำแล้ว

เมื่อกลับจากโรงพยาบาลแล้วทอฝันก็ต้องเข้ามาเก็บของที่บ้านของเธอเพราะจะต้องย้ายไปอยู่กับชายหนุ่มตามข้อตกลงของเขาภาพจิตใจของเธอตอนนี้ย่ำแย่เกินทนเพราะตอนนี้ชีวิตของเธอนั้นเหมือนไม่เหลือค่าอะไรไว้ให้รักษาและเธอก็ไม่ต่างจากผู้หญิงที่ใช้ตัวแลกกับเงินคนหนึ่ง