“เรื่องนี้ลีไม่ต้องห่วงนะ...ยังไงป้าดวงก็ต้องปลอดภัยเดี๋ยวพี่ขอตัวกลับไปที่บ้านก่อนแล้วพี่จะรีบกลับมา”
ทอฝันสูดหายใจเข้าลึกๆจนสุดปาดน้ำตาที่ไหลออกมาทิ้งแล้วหันมาบอกกับลีลาวดีว่าเธอนั้นจะจัดการเรื่องนี้เองแต่ในใจของเธอนั้นมันมองไม่เห็นทางสิ่งที่เธอพูดไปนั้นก็เพื่อให้ลีลาวดีนั้นคลายกังวลไปก่อนตอนนี้เธอนั้นจะกลับไปที่บ้านและจะรวบรวมเงินทั้งหมดดูว่าเธอนั้นมีเงินเท่าไรและขาดเท่าไรส่วนที่มันขาดเธอก็จะคิดดูอีกทีว่าหาจากไหนดี
ทิวาเป็นคนขับรถมาส่งหญิงสาวที่บ้านตลอดทางหญิงสาวคงจะเครียดมากจนลืมถามเขาไปว่าเขานั้นรู้จักบ้านของเธอได้อย่างไรแถมหญิงสาวนั้นยังเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อไม่พูดไม่จาออกมาสักคำอีกด้วย
“คุณจะเอาเงินที่ไหนที่ไหนรักษาป้าดวง”
ทิวาเห็นว่าหญิงสาวนั้นเข้ามาในห้องนานสองนานแล้วเขาจึงเดินตามไปดูเห็นว่าเธอกำลังนั่งดูเงินในบัญชีของตัวเองพร้อมนั่งร้องให้สะอื้นตัวโยนอยู่คนเดียวคราแรกเขานั้นก็อยากจะเข้าไปปลอบเธอแต่ทิฐิที่อยู่ในใจมันสั่งห้ามเขาจึงได้แต่ไถ่ถามหญิงสาวเท่านั้นว่าเธอจะหาวิธีไหนรักษาดวงใจ
“ฝันไม่รู้ค่ะแต่ยังไงฝันก็จะทำทุกอย่างให้ป้าดวงได้รับการรักษาอย่างดีที่สุด”
ทอฝันตอบชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอด้วยสียงสะอื้นนิดๆตอนนี้เธอก็ยังคิดไม่ออกจริงๆแต่ก็ยังพยายามคิดทุกวินาทีว่าเธอนั้นจะเอาเงินจากเงินเก็บของเธอที่มีตอนนี้ก็มีไม่ถึงครึ่งของค่ารักษาพยาบาลด้วยซ้ำ
“ผมมีข้อเสนอ”
ทอฝันหันหลังกลับไปมองชายหนุ่มด้วยท่าทีที่สงสัยเล็กน้อยว่าเขานั้นจะยื่นข้อเสนออะไรให้เธอเพราะเธอก็คิดไม่ออกว่าเขานั้นจะมาไม้ไหนกับเธออีก
“ผมจะออกค่ารักษาให้ป้าดวงทุกอย่างจนกว่าเธอจะหายดี...แต่คุณต้อง...ยอมรับข้อเสนอที่จะเป็นผู้หญิงของผมอย่างลับๆ”
เรื่องนี้พึ่งจะคิดออกในหัวของเขาเมื่อครู่นี้เองในเมื่อเขาเคยขอเสนอซื้อเธอดีๆทำเป็นเล่นตัวเขาก็ขอใช้วิธีนี้ลองใจเธออีกครั้งว่าเธอจะยอมใช้ตัวเธอแลกกับความปลอดภัยของคนที่เธอบอกอยากจะช่วยนักช่วยหนาหรือเปล่า
“คุณไทม์...ทำไมค...”
“หรือจะไม่เอาก็แล้วแต่ตอนนี้ก็มีเวลาให้คิดไม่มากนักหรอก...ผมให้เวลาอีก10วิ...10...9...8...7..6...”
หญิงสากำลังจะเอ่ยคำต่อว่าคนที่บอกจะช่วยเธอตรงหน้าแต่ต้องแลกด้วยข้อแลกเปลี่ยนที่เป็นการดูถูกตัวของเธอแต่ก็โดนชายหนุ่มดักเอาไว้ก่อนพร้อมพูดให้เธอได้คิดว่าตอนนี้มันไม่ได้มีเวลาให้เธอมานั่งด่าเขาแต่ควรจะเอาเวลานี้ตอบตกลงและไปคุยกับหมอให้เร็วที่สุดเรื่องการรักษาจะดีกว่าและเขาก็ให้เวลาเธอตัดสินใจเพียงน้อยนิดด้วย
“โอเค...โอเค...ฝันตกลง”
ทอฝันจำต้องก้มหน้ากัดฟันตอบตกลงกับชายหนุ่มอย่างจำใจจะให้เธอมานั่งคิดตอนนี้มันก็คงไม่ทันอย่างที่เขาบอกจริงๆตอนนี้ดวงใจคือผู้ใหญ่คนเดียวที่เธอรักและเคารพมาทั้งชีวิตยังไงเธอก็ต้องยื้อชีวิตของดวงใจไว้ให้นานที่สุด
“หึ่...ดี...คิดไวดีนี่”
ทิวาแค่นยิ้มอย่างพอใจพร้อมมองหญิงสาวด้วยสายตาของผู้ชนะ
“นานเท่าไร”
ทอฝันอยากรู้ว่าข้อตกลงของเขาที่ให้เธอตกอยู่ในสถานะผู้หญิงของเขาแบบลับๆมันนานเท่าไรเธอจะได้พอทำใจเอาไว้บ้าง
“จนกว่าผมจะพอใจ...แต่บางทีคุณก็อาจจะไม่ต้องทำงานหนักนักหรอกนะเพราะบางทีผมก็มีคนอื่นมาขั้นเวลาบ้างอันนี้มันก็น่าจะดีต่อตัวคุณนะ...ผมจะออกไปรอที่รถคุณพร้อมเมื่อไรก็ออกมาแล้วกันจะได้ไปคุยกับคุณหมอเรื่องค่ารักษา”
ทิวายังไม่หยุดที่จะใช้คำพูดทำร้ายจิตใจเธอเขารู้ว่าผู้หญิงทุกคนโดยเฉพาะหญิงสาวคงไม่อยากจะใช้ผู้ชายร่วมกับผู้หญิงคนอื่นแม้จะไม่ได้เป็นเมียออกหน้าออกตาก็เถอะพร้อมเดินออกไปรอหญิงสาวด้านนอกให้หญิงสาวที่นั่งกลั้นเสียงสะอื้นได้เสียใจให้เต็มที่เพราะเขาไม่อยากจะมองเธอเวลานี้
“ฮื่อ..อึก..ฮือๆๆๆๆ....ฮือ....”
เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มนั้นเดินออกไปแล้วทอฝันก็ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้นด้วยความน้อยใจในโชคชะตาของตัวเองและผิดหวังกับชายหนุ่มที่เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนแถมยังจ้องที่จะทำลายเธอทุกวิถีทางอย่างที่เธอเลี่ยงไม่ได้อีกด้วย
โรงพยาบาลXXX
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลทอฝันเดินเข้ามาคุยกับหมอเพียงคนเดียวโดยให้ชายหนุ่มรออยู่ที่รถเพราะเกรงว่าลีลาวดีนั้นจะสงสัยว่าเจ้านายของเธอนั้นทำไมจึงต้องมาด้วยตลอด
“พี่ฝันไปเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหนคะ”
หลังจากที่คุยกับหมอเรียบร้อยแล้วเรื่องค่าใช้จ่ายการรักษาลีลาวดีถึงกับต้องถามว่าหญิงสาวนั้นไปหาเงินมาจากไหนได้เยอะแยะและรวดเร็วขนาดนี้
“พี่ยืมเพื่อนมาน่ะจะ”
ทอฝันจำต้องโกหกลีลาวดีออกไปเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่ายเพราะเะอไม่อยากอธิบายเรื่องน่าอายให้ใครได้รับฟังทั้งนั้น
“เพื่อนพี่ฝันใจดีมากเลยนะคะแบบนี้พี่ฝันก็ต้องทำงานใช้หนี้เยอะเลยเอาแบบนี้ดีไหมคะเดี๋ยวลีไม่เรียนแล้วก็ได้ลีจะออกทำงานช่วยพี่ฝันหาเงินเอง”
ลีลาวดีเองเห็นว่าตอนนี้ทอฝันนั้นคงต้องมีภาระในการหาเงินเพิ่มมากขึ้นเธอเลยอยากจะออกจากมหาลัยมาเพื่อทำงานเต็มตัวเพราะไม่อยากให้ทอฝันนั้นต้องมาเดือดร้อนเพราะบ้านของเธอมากมาย
“ไม่ได้นะลีอีกไม่กี่ปีก็จบแล้วเรื่องนี้ไม่ต้องห่วงพี่จัดการได้ถ้าลีอยากช่วยพี่ขอให้ลีตั้งใจเรียนก็พอ”
“ขอบคุณนะคะพี่ฝัน”
ทอฝันจำต้องกำชับลีลาวดีว่าห้ามทำอย่างที่พูดเด็ดขาดเพราะตอนนี้อีกแค่สองปีลีลาวดีก็จะเรียนจบแล้วเธอไม่อยากให้ความพยายามที่เธอส่งลีลาวดีเรียนสูญเปล่าเพราะปัญหาที่พึ่งเกิดขอแค่เพียงลีลาวดีเรียนจบเธอก็พอใจและหายเหนื่อยกับสิ่งที่ตั้งใจทำแล้ว
เมื่อกลับจากโรงพยาบาลแล้วทอฝันก็ต้องเข้ามาเก็บของที่บ้านของเธอเพราะจะต้องย้ายไปอยู่กับชายหนุ่มตามข้อตกลงของเขาภาพจิตใจของเธอตอนนี้ย่ำแย่เกินทนเพราะตอนนี้ชีวิตของเธอนั้นเหมือนไม่เหลือค่าอะไรไว้ให้รักษาและเธอก็ไม่ต่างจากผู้หญิงที่ใช้ตัวแลกกับเงินคนหนึ่ง
“หวังว่าเรื่องนี้คุณคงจะไม่เปล่าประกาศให้ใครรู้นะว่าคุณมาอยู่กับผมในฐานะอะไร”ทิวาพยายามพูดตอกย้ำหญิงสาวอีกรอบว่าเธอมาอยู่กับเขาในฐานะอะไรและห้ามละเมิดข้อตกลงเด็ดขาดกฎข้อนี้ที่เขาสร้างขึ้นมาก็เพื่อให้หญิงสาวเห็นตัวเองด้อยค่าให้เขานั้นสะใจเล่นๆ“ไม่ต้องห่วงค่ะฝันทำตามข้อตกลงและฝันก็ไม่ได้อยากให้ใครรู้เรื่องของเราเหมือนกัน”ทอฝันที่กำลังลากกระเป๋าเข้ามาเก็บในห้องที่เขานั้นยกให้เธอเป็นที่ซุกหัวนอนหญิงสาวรีบตอบกลับชายหนุ่มอย่างทันควันว่าเธอก็ไม่ได้อยากให้ใครมารู้เรื่องของเธอกับเขาเหมือนกัน“ช่างต่อล้อต่อเถียงเก่งจริง...ตอนนี้ผมมีเงินแล้วคุณไม่คิดอยากจะจับผมบ้างหรือไง”ทิวาหงุดหงิดหัวใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อหญิงสาวตอกกลับเขามาแบบนั้นอันที่จริงมันก็เป็นการดีที่หญิงสาวไม่คิดจะละเมิดกฎแต่มันเหมือนว่าเธอนั้นไม่สนใจเขาทั้งที่เธอก็น่าจะสนใจเขาขึ้นมาเพราะตอนนี้สถานะของเขานั้นมันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วเขาสามารถเลี้ยงเธอได้สบายทั้งชาติตอนนี้ผู้หญิงที่กรูกันเข้ามาหาเขาก็ต่างอยากจะเป็นคนของเขาและออกหน้าออกตากันทั้งนั้นเว้นแต่เธอคนเดียวนี่แหละทอฝันตั้งหน้าตั้งตาเก็บของโดยไม่ส่งเสียงโต้ตอบแม้ในใจ
“ไม่ไหวแล้ว...อ่าสสส...อือมมม”หลังจากที่ชายหนุ่มตักตวงความหวานจากร่างกายหญิงสาวไปพักใหญ่ร่างกายของเธอที่เขาเคยหวงแหนวันนี้มันก็มาเป็นของเขาจนได้ด้วยอำนาจเงินที่เขามีอยู่ในมือนั่นเองตอนนี้แท่งร้อนของชายหนุ่มพร้อมเต็มที่แล้วสำหรับศึกรักครั้งนี้เขาค่อยๆแทรกลำขาแกร่งของเขาให้อยู่ระหว่างเรียวขายาวของเธอพร้อมใช้แขนแกร่งทั้งสองช้อนดึงช่วงล่างของเธอให้ใกล้กับตัวตนของเขาที่กำลังผงาดร้อนอยู่อย่างรวดเร็วหญิงสาวหันหน้าหนีชายหนุ่มที่จ้องหน้าเธอเล็กน้อยเพราะว่าเธอกำลังเอียงอายเมื่อรู้ว่าต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับเธอชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวน่าจะพร้อมแล้วเช่นกันจึงค่อยๆกดแท่งร้อนเข้าไปที่ช่องทางรักที่ปิดสนิทของเธอ“อื้อ..”ทอฝันหลับตาปี๋ร้องคราออกมาด้วยความเจ็บเธอกดจิกไปที่ลำแขนแกร่งของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจเพราะจังหวะนั้นมันควบคุมมือของเธอไม่ได้เธอต้องการหาที่ยึดเหนี่ยวเพื่อระบายชายหนุ่มเองก็สอดใส่ตัวตนของเขาอย่างยากลำบากเพราะช่องทางรักที่มันคับแน่นของเธอนั้นมันทำให้เข้ากดแท่งร้อนเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น“อ่าสสสส”ชายหนุ่มกดเบียดแท่งร้อนของเขาให้เข้าไปในช่องทางรักอีกครั้งนี้เพยายายามดันมัน
“เสร็จแล้วก็กลับไปนอนพักที่ห้องของเธอได้แล้ว...แม่บ้านน่าจะทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว”เมื่อมือของหญิงสาวที่กำลังทายาที่หลังให้เขาอยู่นั้นสัมผัสที่แสนนุ่มมันทำให้ตอนนี้เขาเริ่มคิดเตลิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนอีกแล้วเลยต้องรีบไล่เธอให้กลับไปที่ห้องอย่างรวดเร็วเพราะกลัวจะอดใจไม่ไหวอีกอย่างเขาก็รู้ดีอยู่ว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเธอคงจะไม่พร้อมกับเรื่องแบบนี้สักเท่าไร“ค่ะ”ทอฝันตอบตกลงชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงที่ต้องกลั้นสะอื้นเธอรู้ตัวดีว่าตอนนี้เธอนั้นควรอยู่ตรงไหนเธอคงจะมีค่าในเวลาที่เขาต้องการร่างกายเธอเท่านั้นหลังจากที่หญิงสาวทายาให้เขาเรียบร้อยแล้วเธอก็พยุงร่างบางของเธอกลับห้องอย่างทุลักทุเลโดยมีชายหนุ่มนั่งดูอย่างไม่สนใจโรงแรมXXX“วันหลังอย่านัดฉันมาที่แบบนี้อีกฉันไม่ชอบ”บุษบาเดินเข้ามาในโรงแรมม่านรูดตามที่นภดลหมอหนุ่มได้นัดเธอเอาไว้อย่างอารมณ์ไม่ดีเพราะเธอรู้ว่าการมาที่แบบนี้คงไม่พ้นการเปลืองตัวแต่ตอนนี้เธอก็คงต้องยอมไปก่อนเพราะถ้างานใหญ่ของเธอเสร็จเมื่อไรเธอก็คงจะเฉดหัวนภดลทิ้งไปทันที“ถ้าไม่นัดคุณมาที่นี่เราก็ไม่ได้มีความสุขกันน่ะสิ”นภดลเดินมากอดที่ด้านหลังของหญิงสาวพร้อมโน้มตัวเธอลงมานอน
“คุณไทม์ทานข้าวเช้ามาหรือยังคะแม่บ้านกำลังจะเตรียมข้าวเช้ามาพอดีเดี๋ยวบุษจะให้แม่บ้านจัดโต๊ะเพิ่ม”“ขอบคุณครับ”บุษบารีบเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่พึ่งลงจากรถทันทีจากสีหน้าบึ้งตึงเมื่อครู่ก็รีบเปลี่ยนเป็นสีหน้าอันเบิกบานทันทีเมื่อเข้าไปคุยกับชายหนุ่มพร้อมเดินพาเขาเข้ามาในบ้าน“ช่วงนี้อาการคุณพ่อเป็นยังไงบ้างครับ”ทิวาเองรู้สึกเป็นห่วงอาการของพิพัฒน์อยู่ไม่น้อยเพราะช่วงนี้พ่อของเขานั้นยังไม่มีวี่แววที่จะฟื้นขึ้นมาเสียทีอีกอย่างเขารู้ว่าบุษบานั้นติดต่อกับหมอเจ้าของไข้อยู่ตลอดจึงถามอาการจากบุษบา“หมอนภดลบอกว่าช่วงนี้อาการคุณลุงยังทรงๆอยู่ค่ะไม่มีอะไรดีขึ้นหรือแย่ลง”บุษบาพูดด้วยสีหน้าเศร้าลงนิดๆเธอคิดว่าเป็นการดีหากเธอจะจดการอะไรๆให้มันเสร็จสิ้นไปโดยเร็วเพราะว่ากลัวชายหนุ่มนั้นจะสงสัยในสิ่งที่ไม่ควรสงสัย“ผมคิดว่าจะพาคุณพ่อไปรักษาที่อังกฤษ”ทิวาคิดว่าถ้าอาการพ่อของเขายังไม่ดีขึ้นแบบนี้เขาก็ควรที่จะพาพ่อของเขาไปรักษากับทางการแพทย์ที่มีเครื่องมือที่ทันสมัยกว่านี้ถึงเขาจะไม่มีความรู้เรื่องการแพทย์แต่เขาก็คิดว่าการรักษามันอาจจะดูล่าช้าไปเกินควร“เอ่อ...ไม่ดีค่ะ...บุษหมายความว่าหมอที่บุษเลือกมาก็
“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”อยู่ดีๆชายหนุ่มก็หันมากอดเธออย่างไม่มีสาเหตุเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่ตอนนี้รู้ว่าเขาอ่อนแอมากตัวที่กำลังสั่นเท่าของเขาทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าเขานั้นกำลังร้องไห้อยู่หญิงสาวทำได้แค่ใช้มือลูบหลังปลอบเขาเท่านั้นเพราะเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขามีเรื่องทุกข์ใจอะไร“คุณพ่อผมเสียแล้ว”ทิวาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆเล็กน้อยเขายืนกอดหญิงสาวอยู่พักใหญ่ทอฝันเองได้ยินเรื่องเช่นนั้นเธอก็ถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่งเรื่องนี้เธอเป็นคนนอกได้ยินเธอยังตกใจขนาดนี้แล้วชายหนุ่มตอนนี้ในใจเขาคงพังยับเยินตอนนี้หญิงสาวสงสารหัวใจของชายหนุ่มเหลือเกินเธอเข้าใจดีว่าการสูญเสียความรู้สึกอย่างไรตอนนี้เธอทำได้ก็แค่ปลอบใจชายหนุ่มไปก่อนเท่านั้นเพราะเรื่องการรักษาสภาพจิตใจเธอรู้ว่ามันคงต้องใช้เวลาอีกใจหนึ่งของเธอรู้สึกเป็นห่วงแพรวาเพราะแพรวานั้นพึ่งจะพ้นเรื่องไม่สบายใจในสุขภาพกายแต่ก็จะต้องมาทุกข์ใจกับเรื่องที่พึ่งเกิดอีก“ผมขอตัวไปจัดการเรื่องก่อนนะวันนี้ผมอาจจะไม่กลับ”เมื่อกอดหญิงสาวได้พักใหญ่ทิวาก็จำต้องปล่อยตัวของเธอเพราะตอนนี้เขานั้นต้องไปทำธุระติดต่อกับอีกหลายที่เพื่อนำร่างที่วิญญาณของพ่อบุญธรรมของเขากลับมา
ร้านอาหารXXX20.00 น.บุษบาชวนทั้งทิวาแพรวาแล้วก็ทอฝันมาทานอาหารที่ร้านอาหารของเพื่อนเอเพราะเห็นว่าที่นี่บรรยากาศดีโดยอ้างว่าการมาทานข้าวครั้งนี้อาจจะทำให้สภาพจิตใจของทุกคนดีขึ้นและเธอก็เจาะจงที่จะชวนทอฝันมาทานอาหารด้วยเพราะเธอมีจุดประสงค์บางอย่างแฝงอยู่“ร้านอาหารที่นี่บรรยากาศดีนะคะ”บุษบานั้นดูท่าจะสนใจที่จะคุยกับทิวาเป็นการออกนอกหน้าเธอพยายามตักอาหารจนชานโน้นจานนี้ให้ชายหนุ่มจนหญิงสาวที่มาด้วยทั้งสองรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน“เดี๋ยวแพรขอไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนนะคะพอดีว่าอิ่มแล้ว”แพรวารู้สึกทานอะไรไม่ลงเพราะรำคาญหูรำคาญตากับอาการออเซาะของบุษบาที่ปฏิบัติกับพี่ชายเธอเสียจริงเธอดูออกมาตั้งนานแล้วว่าบุษบานั้นคิดกับพี่ชายเธออย่างไรเพราะเห็นนิสัยกันมาตั้งแต่เด็กๆได้แต่ภาวนาในใจว่าให้พี่ชายเธอนั้นเห็นธาตุแท้ผู้หญิงคนนี้ไวๆเพราะถ้าให้เธอไปบอกถึงพฤติกรรมของบุษบาว่าเป็นยังไงก็คงจะไม่มีใครเชื่อเพราะต่อหน้าคนอื่นเธอเป็นนางฟ้าผู้แสนดีของทุกคนนั่นเอง“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนค่ะน้องแพร”ทอฝันลุกขึ้นเดินตามแพรวาไปติดๆเพราะเธอก็ไม่อยากเห็นภาพที่มันทำให้เธอไม่สบายใจตรงนี้เหมือนกันตอนนี้เธอพอจะดูออกว่าบุษ
“นี่ไงครับ...ใช่หรือเปล่า”เมื่อรปภรีกล้องดูปรากฏว่าเห็นกลุ่มผู้ชายสามสี่คนกำลังอุ้มผู้หญิงออกไปแต่ภาพไม่ค่อยชัดเท่าไรเขาจึงบอกให้ทั้งสองดูว่าใช่แพรวาหรือเปล่า“ใช่น้องแพรจริงๆด้วยค่ะ”บุษบาแสร้งทำเป็นตื่นเต้นตกใจที่เห็นว่าแพรวานั้นโดนจับตัวไปทๆเหมือนว่าเธอไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้มาก่อน“คนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปเพื่ออะไร”ทิวาเกิดอาการหัวเสียทันทีเพราะเขาไม่รู้ว่าเรื่อที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะอะไรเพราะว่าแพรวาเองก็ไม่น่าจะมีศรัตรูที่ไหนจะว่าเรียกค่าไถ่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะแพรวาไม่เคยเปิดตัวว่าเป็นลูกใคร“หรือจะเป็นแบบที่บุษสันนิษฐานไว้คะ”บุษบาพยายามตอกย้ำให้ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่าเป็นฝีมือของทอฝันแต่ก็มีทีท่าแบบแบ่งรับแบ่งสู้เพื่อไม่ให้ดูว่าเธอเจาะจงกล่าวหาหญิงสาวจนเกินไป“ถ้าเป็นแบบนั้นผมไม่ปล่อยเธอไว้แน่”ทิวากำมือแน่นพร้อมเดินออกมาด้านนอกเพื่อมาหาตัวการที่เขาคิดว่าเจ้าหล่อนเป็นคนทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นทันที“อยู่ไหนกันนะ...เฮ้อ...”ทอฝันเดินตามหาแพรวาจนเมื่อและกลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อรอสองคนนั้นกลับมาเผื่อเธออาจจะได้ฟังข่าวดีจากทั้งสองว่าพวกเขาเจอแพรวาแล้วก็ได้“มานั่งสบายใจอยู่ตรงนี้น
วันต่อมาไร่ภูตะวัน“ที่นี่ที่ไหน...แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เมื่อคืน!!”แพรวาลุกขึ้นมาบนเตียงนุ่มที่แสนแปลกตาในตอนเช้าตรู่เธอเดินสำรวจรอบๆห้องเปิดผ้าม่านดูด้านนอกเป็นทิวเขาสวยงามแต่เธอไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหนหญิงสาวเดินกลับมานั่งที่เตียงเช่นเดิมเพราะรู้สึกมึนหัวเธอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อเดินกลับไปหาทอฝันแต่จู่ๆสติเธอก็ดับวูบลงไปแล้วต่อจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยแกร๊กกกแพรวาหันหน้าขวับไปยังเสียงตรงที่เปิดประตูอย่างตกใจ“ตื่นแล้วก็ดี”ภูดิษฐ์เดินถือถาดอาหารเช้ามาให้หญิงสาวพร้อมวางทีโต๊ะวางของในห้องแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่มองเขาด้วยสีหน้าที่แปลกใจอยู่เล็กน้อย“คุณเป็นใคร”แพรวามีอาการใจเสียอยู่บ้างเมื่อเห็นสายตาที่อำมหิตของชายหนุ่มพร้อมทำใจดีสู้เสือถามว่าเขานั้นเป็นใคร“เจ้ากรรมนายเวรเธอไง”ภูดิษฐ์เดินเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวพร้อมใช้มือหนาของเขาจับใบหน้าน้อยๆของเธอสะบัดจนหญิงสาวฟาดลงไปบนเตียงนอนพร้อมบอกว่าเขานี่แหละคือเจ้ากรรมนายเวรของเธอเพราะเขาจะทำให้เธอได้รับผลกรรมอย่างสาสม“โอ้ยย..เมื่อคืนที่ฉันส