ตอนที่15 ใส่ร้าย

ร้านอาหารXXX

20.00 น.

บุษบาชวนทั้งทิวาแพรวาแล้วก็ทอฝันมาทานอาหารที่ร้านอาหารของเพื่อนเอเพราะเห็นว่าที่นี่บรรยากาศดีโดยอ้างว่าการมาทานข้าวครั้งนี้อาจจะทำให้สภาพจิตใจของทุกคนดีขึ้นและเธอก็เจาะจงที่จะชวนทอฝันมาทานอาหารด้วยเพราะเธอมีจุดประสงค์บางอย่างแฝงอยู่

“ร้านอาหารที่นี่บรรยากาศดีนะคะ”

บุษบานั้นดูท่าจะสนใจที่จะคุยกับทิวาเป็นการออกนอกหน้าเธอพยายามตักอาหารจนชานโน้นจานนี้ให้ชายหนุ่มจนหญิงสาวที่มาด้วยทั้งสองรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน

“เดี๋ยวแพรขอไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนนะคะพอดีว่าอิ่มแล้ว”

แพรวารู้สึกทานอะไรไม่ลงเพราะรำคาญหูรำคาญตากับอาการออเซาะของบุษบาที่ปฏิบัติกับพี่ชายเธอเสียจริงเธอดูออกมาตั้งนานแล้วว่าบุษบานั้นคิดกับพี่ชายเธออย่างไรเพราะเห็นนิสัยกันมาตั้งแต่เด็กๆได้แต่ภาวนาในใจว่าให้พี่ชายเธอนั้นเห็นธาตุแท้ผู้หญิงคนนี้ไวๆเพราะถ้าให้เธอไปบอกถึงพฤติกรรมของบุษบาว่าเป็นยังไงก็คงจะไม่มีใครเชื่อเพราะต่อหน้าคนอื่นเธอเป็นนางฟ้าผู้แสนดีของทุกคนนั่นเอง

“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนค่ะน้องแพร”

ทอฝันลุกขึ้นเดินตามแพรวาไปติดๆเพราะเธอก็ไม่อยากเห็นภาพที่มันทำให้เธอไม่สบายใจตรงนี้เหมือนกันตอนนี้เธอพอจะดูออกว่าบุษบานั้นคงแอบมีใจให้ชายหนุ่มอยู่บ้างแต่สิ่งที่ทำให้เธอหน่วงในใจก็คือชายหนุ่มก็ไม่ได้มีทีท่าปฏิเสธอีกฝ่ายเธอคิดว่าควรจะออกมาจากตรงนั้นจะดีกว่า

“จะไปไหนคะคุณไทม์”

“ผมจะไปดูสองคนนั้น”

บุษบาจำต้องดึงมือชายหนุ่มเอาไว้เมื่อเห็นว่ากำลังจะเดินตามสองคนนั้นไปเพราะเธออุตส่าห์มีโอกาสอยู่กับเขาสองต่อสองแล้วเธอคงจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปง่ายๆแน่

“ปล่อยให้สาวๆเค้าคุยกันเถอะค่ะอีกอย่างที่นี่ก็ไม่ได้ดูเป็นอันตรายตรงไหนเลยนี่คะ”

“เอ่อ...ครับ”

บุษบาตั้งใจให้เหตุผลว่าทั้งสองสาวอาจจะมีเรื่องอยากจะคุยกันตามประสาสาวๆมากกว่าทิวาเห็นว่าอาจจะเป็นจริงอย่างที่บุษบาพูดเขาจึงยอมนั่งลงที่เก้าอี้ดังเดิมแต่สายตาก็ยังคอยมองไปทางสองสาวที่เดินเล่นกันอยู่

“พูดก็พูดเถอะนะคะแพรไม่ชอบพี่บุษที่มีท่าทางแบบนั้นเลยใครก็ดูออกว่าอยากมาทานข้าวกับพี่ไทม์สองคนแล้วจะชวนพวกเรามาเพื่ออะไรก็ไม่รู้”

เมื่อเดินออกมาด้านนอกได้แพรวาก็เบ้หน้าออกมาอย่างเซ็งๆพร้อมระบายกับทอฝันอย่างอดไม่ได้เธอไม่คิดว่าเธอจะมีลูกพี่ลูกน้องที่มีนิสัยหน้าไหว้หลังหลอกแบบนี้

“อาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะน้องแพร”

ทอฝันถึงกับปั้นหน้าไม่ถูกถึงเธอจะแอบคิดอย่างที่แพรวาพูดแต่เธอก็ไม่อยากให้แพรวานั้นต้องซีเรียสอะไรมากมายเพราะวันนี้ถือเป็นวันที่ดีที่ทุกคนในบ้านได้ออกมาผ่อนคลายกัน

“พี่ฝันก็มองโลกในแง่ดีเกินไปแพรรู้ค่ะว่าพี่บุษมีนิสัยยังไง...เดี๋ยวแพรขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

แพรวาเห็นว่าทอฝันนั้นช่างมองโลกในแง่ดีเสียเหลือเกินเธออยากจะรู้นักว่าตั้งแต่เกิดมาทอฝันเคยคิดร้ายกับใครบ้างหรือเปล่าดูเป็นแม่พระซะขนาดนี้พร้อมทั้งขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพราะตอนนี้เธอรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมากะทันหัน

“งั้นเดี๋ยวพี่นั่งรออยู่ตรงนี้นะคะ”

ทอฝันเห็นเก้าอี้นั่งที่ค่อนข้างลับตาคนเธอเลยเลือกที่จะนั่งรอแพรวาอยู่ตรงนั้นเพราะเธอไม่อยากให้สายตาของเธอมองเห็นทิวาที่กำลังนั่งคุยกับบุษบาอยู่ให้ระคายใจเธอเท่านั้นเอง

20 นาทีผ่านไป

“ทำไมนานจังเลยนะ”

ทอฝันเห็นว่าแพรวานั้นเข้าห้องน้ำนานจนดูผิดปกติแล้วตอนนี้เธอเริ่มเอะใจว่าควรที่จะไปดูแพรวาก่อนจะดีกว่า

“น้องแพรคะ...น้องแพร...ที่ห้องน้ำก็ไม่มีนี่น่า”

เมื่อเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงทอฝันก็ส่งเสียงเรียกแพรวาเบาๆก่อนจะเดินไปลองเปิดประตูห้องน้ำที่มันปิดอยู่ก็ปรากฏว่าไม่มีคนอยู่เธอรู้สึกใจไม่ดีเพราะไม่รู้ว่าตอนนี้แพรวานั้นอยู่ที่ไหน

“เอ่อ...น้องแพรไม่ได้กลับมาที่นี่เหรอคะพอดีว่าน้องแพรบอกว่าจะเข้าห้องน้ำแต่หายไปนานพอฝันเดินไปดูห้องน้ำก็ไม่มีใครอยู่ฝันเลยคิดว่าน้องแพรอาจจะกลับมาที่นี่”

ทอฝันรีบเดินเข้ามาถามทิวาและบุษบาวามีใครเห็นแพรวาบ้างหรือเปล่าเพราะเธอหาแพรวาที่ห้องน้ำไม่เจอ

“งั้นเราลองเดินหาน้องแพรกันก่อนก็ได้”

ทิวาเองเมื่อได้ยินที่หญิงสาวบอกก็แอบตกใจอยู่บ้างแต่เขาคิดว่าแพรวาอาจจะออกไปเดินเล่นแถวนี้ก็เป็นได้จึงคิดว่าจะเดินช่วยกันตามหาแพรวาเพราะตอนนี้เขาก็อยากจะกลับแล้ว

“ดีค่ะ...เดี๋ยวฝันไปดูรอบๆนอกก่อนนะคะ”

ทอฝันได้ยินว่าชายหนุ่มจะช่วยตามหาแพรวาด้วยความร้อนใจเธอจึงบอกกับเขาว่าเธอจะไปเดินดูรอบๆด้านนอกของร้านพร้อมกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปทันที

“คุณไทม์คะ...บุษว่ามันแปลกๆกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีกับน้องแพรค่ะ”

บุษบาเห็นทอฝันวิ่งออกไปแล้วเธอจึงหันมาคุยกับทิวาที่กำลังจะเดินออกตามหาแพรวาว่าเรื่องนั้นมันต้องมีอะไรผิดปกติอย่างแน่นอน

“ทำไมคุณคิดแบบนั้น”

ทิวาไม่เข้าใจว่าที่บุษบาพูดนั้นมันคืออะไรพร้อมทั้งทำสีหน้าครุ่นคิด

“อย่าหาว่าบุษมองโลกในแง่ร้ายเลยนะคะน้องพรเป็นคนทำให้คุณพ่อของฝันเสียแล้วคุณไทม์คิดว่าฝันจะมาทำดีกับน้องแพรอย่างจริงใจงั้นเหรอคะ”

บุษบาจงใจจะป้ายความผิดนี้ให้กับทอฝันเป็นเพราะเหตุนี้เธอจึงชวนทอฝันมานั่งทานอาหารด้วยทั้งที่ไม่ใช่คนในครอบครัวแต่อ้างว่าอยากให้เธอมาเป็นเพื่อนกับแพรวาจะได้สนุก

ยิ่งบุษบาเห็นชายหนุ่มมีท่าทีที่คล้อยตามที่เธอพูดหญิงสาวก็ยิ่งได้ใจเห็นว่าเรื่องนี้เธอมีแพะรับบาปที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว

“ร้านนี้เป็นร้านของเพื่อนคุณใช่ไหมงั้นเราไปลองขอเค้าดูกล้องกันดีกว่า”

ทิวาเองก็ชั่งใจเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเพราะมันก็มีเค้ามูลที่เป็นไปได้ตามที่บุษบาบอกเขาอยากแน่ใจให้มากกว่านี้ว่าควรจะเชื่อดีหรือไม่จึงคิดว่ากล้องวงจรปิดน่าจะให้คำตอบได้ดีที่สุด

30 นาทีผ่านไป

“พอดีกล้องตรงมุมนั้นมันเสียครับแต่มีกล้องตรงหลังร้านอาจจะพอเห็นอยู่ครับว่าคุณแพรออกไปทางนั้นหรือเปล่า”

รปภที่ห้องควบคุมแจ้งว่าตรงจุดที่แพรวากับทอฝันเดินคุยกันมันเป็นมุมอับแล้วกล้องมันก็เสียพอดีแต่ก็ยังมีกล้องหลังร้านอีกตัวที่น่าจะเห็นว่าแพรวาเดินไปทางไหน