ร้านอาหารXXX
20.00 น.
บุษบาชวนทั้งทิวาแพรวาแล้วก็ทอฝันมาทานอาหารที่ร้านอาหารของเพื่อนเอเพราะเห็นว่าที่นี่บรรยากาศดีโดยอ้างว่าการมาทานข้าวครั้งนี้อาจจะทำให้สภาพจิตใจของทุกคนดีขึ้นและเธอก็เจาะจงที่จะชวนทอฝันมาทานอาหารด้วยเพราะเธอมีจุดประสงค์บางอย่างแฝงอยู่
“ร้านอาหารที่นี่บรรยากาศดีนะคะ”
บุษบานั้นดูท่าจะสนใจที่จะคุยกับทิวาเป็นการออกนอกหน้าเธอพยายามตักอาหารจนชานโน้นจานนี้ให้ชายหนุ่มจนหญิงสาวที่มาด้วยทั้งสองรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน
“เดี๋ยวแพรขอไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนนะคะพอดีว่าอิ่มแล้ว”
แพรวารู้สึกทานอะไรไม่ลงเพราะรำคาญหูรำคาญตากับอาการออเซาะของบุษบาที่ปฏิบัติกับพี่ชายเธอเสียจริงเธอดูออกมาตั้งนานแล้วว่าบุษบานั้นคิดกับพี่ชายเธออย่างไรเพราะเห็นนิสัยกันมาตั้งแต่เด็กๆได้แต่ภาวนาในใจว่าให้พี่ชายเธอนั้นเห็นธาตุแท้ผู้หญิงคนนี้ไวๆเพราะถ้าให้เธอไปบอกถึงพฤติกรรมของบุษบาว่าเป็นยังไงก็คงจะไม่มีใครเชื่อเพราะต่อหน้าคนอื่นเธอเป็นนางฟ้าผู้แสนดีของทุกคนนั่นเอง
“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนค่ะน้องแพร”
ทอฝันลุกขึ้นเดินตามแพรวาไปติดๆเพราะเธอก็ไม่อยากเห็นภาพที่มันทำให้เธอไม่สบายใจตรงนี้เหมือนกันตอนนี้เธอพอจะดูออกว่าบุษบานั้นคงแอบมีใจให้ชายหนุ่มอยู่บ้างแต่สิ่งที่ทำให้เธอหน่วงในใจก็คือชายหนุ่มก็ไม่ได้มีทีท่าปฏิเสธอีกฝ่ายเธอคิดว่าควรจะออกมาจากตรงนั้นจะดีกว่า
“จะไปไหนคะคุณไทม์”
“ผมจะไปดูสองคนนั้น”
บุษบาจำต้องดึงมือชายหนุ่มเอาไว้เมื่อเห็นว่ากำลังจะเดินตามสองคนนั้นไปเพราะเธออุตส่าห์มีโอกาสอยู่กับเขาสองต่อสองแล้วเธอคงจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปง่ายๆแน่
“ปล่อยให้สาวๆเค้าคุยกันเถอะค่ะอีกอย่างที่นี่ก็ไม่ได้ดูเป็นอันตรายตรงไหนเลยนี่คะ”
“เอ่อ...ครับ”
บุษบาตั้งใจให้เหตุผลว่าทั้งสองสาวอาจจะมีเรื่องอยากจะคุยกันตามประสาสาวๆมากกว่าทิวาเห็นว่าอาจจะเป็นจริงอย่างที่บุษบาพูดเขาจึงยอมนั่งลงที่เก้าอี้ดังเดิมแต่สายตาก็ยังคอยมองไปทางสองสาวที่เดินเล่นกันอยู่
“พูดก็พูดเถอะนะคะแพรไม่ชอบพี่บุษที่มีท่าทางแบบนั้นเลยใครก็ดูออกว่าอยากมาทานข้าวกับพี่ไทม์สองคนแล้วจะชวนพวกเรามาเพื่ออะไรก็ไม่รู้”
เมื่อเดินออกมาด้านนอกได้แพรวาก็เบ้หน้าออกมาอย่างเซ็งๆพร้อมระบายกับทอฝันอย่างอดไม่ได้เธอไม่คิดว่าเธอจะมีลูกพี่ลูกน้องที่มีนิสัยหน้าไหว้หลังหลอกแบบนี้
“อาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะน้องแพร”
ทอฝันถึงกับปั้นหน้าไม่ถูกถึงเธอจะแอบคิดอย่างที่แพรวาพูดแต่เธอก็ไม่อยากให้แพรวานั้นต้องซีเรียสอะไรมากมายเพราะวันนี้ถือเป็นวันที่ดีที่ทุกคนในบ้านได้ออกมาผ่อนคลายกัน
“พี่ฝันก็มองโลกในแง่ดีเกินไปแพรรู้ค่ะว่าพี่บุษมีนิสัยยังไง...เดี๋ยวแพรขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”
แพรวาเห็นว่าทอฝันนั้นช่างมองโลกในแง่ดีเสียเหลือเกินเธออยากจะรู้นักว่าตั้งแต่เกิดมาทอฝันเคยคิดร้ายกับใครบ้างหรือเปล่าดูเป็นแม่พระซะขนาดนี้พร้อมทั้งขอตัวไปเข้าห้องน้ำเพราะตอนนี้เธอรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมากะทันหัน
“งั้นเดี๋ยวพี่นั่งรออยู่ตรงนี้นะคะ”
ทอฝันเห็นเก้าอี้นั่งที่ค่อนข้างลับตาคนเธอเลยเลือกที่จะนั่งรอแพรวาอยู่ตรงนั้นเพราะเธอไม่อยากให้สายตาของเธอมองเห็นทิวาที่กำลังนั่งคุยกับบุษบาอยู่ให้ระคายใจเธอเท่านั้นเอง
20 นาทีผ่านไป
“ทำไมนานจังเลยนะ”
ทอฝันเห็นว่าแพรวานั้นเข้าห้องน้ำนานจนดูผิดปกติแล้วตอนนี้เธอเริ่มเอะใจว่าควรที่จะไปดูแพรวาก่อนจะดีกว่า
“น้องแพรคะ...น้องแพร...ที่ห้องน้ำก็ไม่มีนี่น่า”
เมื่อเดินเข้ามาในห้องน้ำหญิงทอฝันก็ส่งเสียงเรียกแพรวาเบาๆก่อนจะเดินไปลองเปิดประตูห้องน้ำที่มันปิดอยู่ก็ปรากฏว่าไม่มีคนอยู่เธอรู้สึกใจไม่ดีเพราะไม่รู้ว่าตอนนี้แพรวานั้นอยู่ที่ไหน
“เอ่อ...น้องแพรไม่ได้กลับมาที่นี่เหรอคะพอดีว่าน้องแพรบอกว่าจะเข้าห้องน้ำแต่หายไปนานพอฝันเดินไปดูห้องน้ำก็ไม่มีใครอยู่ฝันเลยคิดว่าน้องแพรอาจจะกลับมาที่นี่”
ทอฝันรีบเดินเข้ามาถามทิวาและบุษบาวามีใครเห็นแพรวาบ้างหรือเปล่าเพราะเธอหาแพรวาที่ห้องน้ำไม่เจอ
“งั้นเราลองเดินหาน้องแพรกันก่อนก็ได้”
ทิวาเองเมื่อได้ยินที่หญิงสาวบอกก็แอบตกใจอยู่บ้างแต่เขาคิดว่าแพรวาอาจจะออกไปเดินเล่นแถวนี้ก็เป็นได้จึงคิดว่าจะเดินช่วยกันตามหาแพรวาเพราะตอนนี้เขาก็อยากจะกลับแล้ว
“ดีค่ะ...เดี๋ยวฝันไปดูรอบๆนอกก่อนนะคะ”
ทอฝันได้ยินว่าชายหนุ่มจะช่วยตามหาแพรวาด้วยความร้อนใจเธอจึงบอกกับเขาว่าเธอจะไปเดินดูรอบๆด้านนอกของร้านพร้อมกึ่งวิ่งกึ่งเดินออกไปทันที
“คุณไทม์คะ...บุษว่ามันแปลกๆกลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีกับน้องแพรค่ะ”
บุษบาเห็นทอฝันวิ่งออกไปแล้วเธอจึงหันมาคุยกับทิวาที่กำลังจะเดินออกตามหาแพรวาว่าเรื่องนั้นมันต้องมีอะไรผิดปกติอย่างแน่นอน
“ทำไมคุณคิดแบบนั้น”
ทิวาไม่เข้าใจว่าที่บุษบาพูดนั้นมันคืออะไรพร้อมทั้งทำสีหน้าครุ่นคิด
“อย่าหาว่าบุษมองโลกในแง่ร้ายเลยนะคะน้องพรเป็นคนทำให้คุณพ่อของฝันเสียแล้วคุณไทม์คิดว่าฝันจะมาทำดีกับน้องแพรอย่างจริงใจงั้นเหรอคะ”
บุษบาจงใจจะป้ายความผิดนี้ให้กับทอฝันเป็นเพราะเหตุนี้เธอจึงชวนทอฝันมานั่งทานอาหารด้วยทั้งที่ไม่ใช่คนในครอบครัวแต่อ้างว่าอยากให้เธอมาเป็นเพื่อนกับแพรวาจะได้สนุก
ยิ่งบุษบาเห็นชายหนุ่มมีท่าทีที่คล้อยตามที่เธอพูดหญิงสาวก็ยิ่งได้ใจเห็นว่าเรื่องนี้เธอมีแพะรับบาปที่สมเหตุสมผลที่สุดแล้ว
“ร้านนี้เป็นร้านของเพื่อนคุณใช่ไหมงั้นเราไปลองขอเค้าดูกล้องกันดีกว่า”
ทิวาเองก็ชั่งใจเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเพราะมันก็มีเค้ามูลที่เป็นไปได้ตามที่บุษบาบอกเขาอยากแน่ใจให้มากกว่านี้ว่าควรจะเชื่อดีหรือไม่จึงคิดว่ากล้องวงจรปิดน่าจะให้คำตอบได้ดีที่สุด
30 นาทีผ่านไป
“พอดีกล้องตรงมุมนั้นมันเสียครับแต่มีกล้องตรงหลังร้านอาจจะพอเห็นอยู่ครับว่าคุณแพรออกไปทางนั้นหรือเปล่า”
รปภที่ห้องควบคุมแจ้งว่าตรงจุดที่แพรวากับทอฝันเดินคุยกันมันเป็นมุมอับแล้วกล้องมันก็เสียพอดีแต่ก็ยังมีกล้องหลังร้านอีกตัวที่น่าจะเห็นว่าแพรวาเดินไปทางไหน
“นี่ไงครับ...ใช่หรือเปล่า”เมื่อรปภรีกล้องดูปรากฏว่าเห็นกลุ่มผู้ชายสามสี่คนกำลังอุ้มผู้หญิงออกไปแต่ภาพไม่ค่อยชัดเท่าไรเขาจึงบอกให้ทั้งสองดูว่าใช่แพรวาหรือเปล่า“ใช่น้องแพรจริงๆด้วยค่ะ”บุษบาแสร้งทำเป็นตื่นเต้นตกใจที่เห็นว่าแพรวานั้นโดนจับตัวไปทๆเหมือนว่าเธอไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้มาก่อน“คนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปเพื่ออะไร”ทิวาเกิดอาการหัวเสียทันทีเพราะเขาไม่รู้ว่าเรื่อที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะอะไรเพราะว่าแพรวาเองก็ไม่น่าจะมีศรัตรูที่ไหนจะว่าเรียกค่าไถ่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะแพรวาไม่เคยเปิดตัวว่าเป็นลูกใคร“หรือจะเป็นแบบที่บุษสันนิษฐานไว้คะ”บุษบาพยายามตอกย้ำให้ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่าเป็นฝีมือของทอฝันแต่ก็มีทีท่าแบบแบ่งรับแบ่งสู้เพื่อไม่ให้ดูว่าเธอเจาะจงกล่าวหาหญิงสาวจนเกินไป“ถ้าเป็นแบบนั้นผมไม่ปล่อยเธอไว้แน่”ทิวากำมือแน่นพร้อมเดินออกมาด้านนอกเพื่อมาหาตัวการที่เขาคิดว่าเจ้าหล่อนเป็นคนทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นทันที“อยู่ไหนกันนะ...เฮ้อ...”ทอฝันเดินตามหาแพรวาจนเมื่อและกลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อรอสองคนนั้นกลับมาเผื่อเธออาจจะได้ฟังข่าวดีจากทั้งสองว่าพวกเขาเจอแพรวาแล้วก็ได้“มานั่งสบายใจอยู่ตรงนี้น
วันต่อมาไร่ภูตะวัน“ที่นี่ที่ไหน...แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เมื่อคืน!!”แพรวาลุกขึ้นมาบนเตียงนุ่มที่แสนแปลกตาในตอนเช้าตรู่เธอเดินสำรวจรอบๆห้องเปิดผ้าม่านดูด้านนอกเป็นทิวเขาสวยงามแต่เธอไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหนหญิงสาวเดินกลับมานั่งที่เตียงเช่นเดิมเพราะรู้สึกมึนหัวเธอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อเดินกลับไปหาทอฝันแต่จู่ๆสติเธอก็ดับวูบลงไปแล้วต่อจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยแกร๊กกกแพรวาหันหน้าขวับไปยังเสียงตรงที่เปิดประตูอย่างตกใจ“ตื่นแล้วก็ดี”ภูดิษฐ์เดินถือถาดอาหารเช้ามาให้หญิงสาวพร้อมวางทีโต๊ะวางของในห้องแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่มองเขาด้วยสีหน้าที่แปลกใจอยู่เล็กน้อย“คุณเป็นใคร”แพรวามีอาการใจเสียอยู่บ้างเมื่อเห็นสายตาที่อำมหิตของชายหนุ่มพร้อมทำใจดีสู้เสือถามว่าเขานั้นเป็นใคร“เจ้ากรรมนายเวรเธอไง”ภูดิษฐ์เดินเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวพร้อมใช้มือหนาของเขาจับใบหน้าน้อยๆของเธอสะบัดจนหญิงสาวฟาดลงไปบนเตียงนอนพร้อมบอกว่าเขานี่แหละคือเจ้ากรรมนายเวรของเธอเพราะเขาจะทำให้เธอได้รับผลกรรมอย่างสาสม“โอ้ยย..เมื่อคืนที่ฉันส
“แล้วคนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปทำไมกัน”ทิวายิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยว่ากลุ่มผู้ชายพวกนี้จะจับแพรวาไปทำไมกันพวกค้ามนุษย์ก็คงจะไม่ใช่เพราะคนพวกนี้น่าจะวางแผนกันมาดีกว่านี้และไม่กระทำการในที่โจ่งแจ้งแบบนี้แน่หรือคิดอีกแบบที่เขาคิดคราแรกก็คงจะเป็นทอฝันที่จ้างมาแต่ถ้าหญิงสาวจ้างพวกนั้นจะรายงานความคืบหน้ากันตอนไหนเพราะเครื่องมือติดต่อของทอฝันก็อยู่กับเขาตลอดเวลาก็ไม่เห็นจะมีใครติดต่อมาที่เธอเลยเขายิ่งคิดก็ยิ่งเครียดตอนนี้ทางเดียวที่จะทำให้เขารู้ได้เร็วที่สุดก็คือไปตามแพรวาตามจุดที่ชัชวาลสืบเจอ“นี่เอกสารบัญชีที่ขาดไปค่ะบุษไปเจอที่ห้องของคุณลุง”บุษบาเดินเอาบัญชีที่ขาดไปของบริษัทมาให้ทิวาในห้องทำงานของเขา“ขอบคุณครับ”“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกันเหรอคะ”บุษบาเห็นวาทั้งชัชวาลและทิวาน่าจะกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอกกันเธออยากรู้ว่าเขาทั้งสองนั้นจะไปไหนเพราะดูรีบร้อนและมีสีหน้าที่เคร่งเครียดกันเป็นพิเศษ“ผมเจอเบาะแสที่อยู่ของคนที่พาตัวน้องแพรไปแล้วครับอีกไม่นานก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนบงการ”ทิวาบอกให้บุษบาได้รู้ว่าเขานั้นเจอเบาะแสของคนที่จับตัวแพรวาไปแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังจะไปตามเธอกลับมาเขาคิดว่าบุษบาน่าจะสบ
“คงพร้อมแล้วสินะ”ชายหนุ่มเห็นอาการเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวเขาก็เห็นว่าตอนนี้เธอก็น่าจะพร้อมสำหรับการได้รับบทลงโทษจากเขาแล้วและตอนนี้เขาก็พร้อมมากๆเช้ากัน“อ๊ายยยยย....อื้มม”ชายหนุ่มแทรกตัวตนของเขาเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวคราเดียวจนสุดเสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้เขาต้องครอบคลุมริมฝีปากบางโดยปากของเขาชายหนุ่มคิดว่าเธอนั้นก็คงจะผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้วแต่ไม่เลยความคับแน่นและความรู้สึกสัมผัสด้านในมันทำให้เขารู้ว่าเขานั้นได้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหญิงสาวมาครองมันเป็นเรื่องที่ทำให้เขายิ่งได้ใจที่เขาสามารถพรากสิ่งที่มีค่าที่สุดของตัวเธอมาได้“อื้อ....ฮือๆๆๆ...”“อื้มมม..”ชายหนุ่มค่อยๆบดเบียดสะโพกแกร่งเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อเปิดช่องทางรักของเธอให้รับตัวตนของเขาได้อย่างพอดีทำให้หญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เสียงนั้นมันก็ไม่ได้ดังมากเพราะชายหนุ่มจัดการเก็บเสียงของเธอโดยรสจูบอันดูดดื่มของเขาเอาไว้อยู่บทสวาทของชายหนุ่มดำเนินไปพักใหญ่ด้วยแรงอารมณ์ที่ดิบเถื่อนของเขาทำให้สภาพของหญิงสาวตอนนี้แทบไม่เหลือชิ้นดีหัวสั่นคลอนตามแรงถาโถมของชายหนุ่มเธอไม่สามารถส่งเสียงร้องอะไรอีกได้เพร
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันแต่เมื่อเห็นน้องแพรดูโอเคฉันก็สบายใจแต่ก็คงต้องคอยตามดูเรื่อยๆเรื่องนี้ฉันให้เป็นหน้าที่นายก็แล้วกัน”“ครับ”ทิวาเองก็คิดเช่นเดียวกับชัชวาลเหมือนกันแต่ในเมื่อน้องสาวของเขาเป็นคนเอ่ยปากบอกเองว่าอยากอยู่ที่นี่สักพักเขาก็จะปล่อยให้เธออยู่เขารู้ที่อยู่ของเธอแล้วคงไม่ยากที่จะตามดูโดยยกหน้าที่นี้ให้เป็นของชัชวาลเพราะเขานั้นยังมีเรื่องที่บริษัทที่ให้ต้องดูมากมายเพราะเขานั้นต้องทำงานแทนพิพัฒน์พ่อบุญธรรมที่พึ่งเสียไปของเขาทั้งหมดตอนนี้อยู่ในช่วงดูแผนงานของการทำงานใหม่หมดเขาจึงปวดหัวอยู่ไม่น้อยเพนท์เฮ้าส์“ขอบคุณนะคะที่ยังใจดีแก้มัดให้ฝัน”ทอฝันกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตนเพราะชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่มองเธอครู่หนึ่งแล้วเข้ามาแก้มัดให้เธอเท่านั้นหญิงสาวเองไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนกับเธออีกแต่ก็อดพูดประชดประชันเขาไม่ได้ที่ทำกับเธอแบบไร้เหตุผลแล้วยังใจดีมาแก้มัดเชือกบ้านี่ออกจากมือเธอ“ขอโทษ”ทิวารู้สึกผิดอยู่ในใจที่เขาทำกับเธอเกินเหตุไปจริงๆเขาเอ่ยขอโทษกับหญิงสาวออกมาเสียงดังฟังชัดพร้อมจ้องไปที่หน้าของเธออย่างรู้สึกผิด“ว่าไงนะคะ”ทอฝันถึงกับต้อ
“น้องฝัน”ทอฝันกับทิวากำลังจะเดินออกนอกร้านหญิงสาวก็ต้องหันมาทางเสียงเรียกของผู้ชายคนหนึ่ง“พี่ธี”ทอฝันเห็นว่าเป็นใครเธอจึงเข้าไปทักทายอีกฝ่ายอย่างสนิทสนมเพราะเขานั้นเคยเป็นคู่หมั้นเธอในตอนที่ครอบครัวของเธอและครอบครัวของธีภพจับให้เธอและเขาหมั้นกันนั่นเองและที่เธอและธีภพสนิทกันได้เพราะคุยกันถูกคออีกอย่างธีภพเองที่ต้องมาหมั้นกับเธอก็เพราะว่าต้องถูกบังคับมาเหมือนกันหลังจากที่ถอนหมั้นกันไปแล้วเธอก็ได้ข่าวว่าธีภพนั้นไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยเท่าไรและเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาเลยจนกระทั่งวันนี้“ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะพี่เห็นข่าวเรื่องคุณอาทินกรเสียใจด้วยนะ”ธีภพเองไม่ได้เจอทอฝันเสียนานหลายปีแต่เธอก็ยังดูสวยน่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเขาเองก็พึ่งจะได้ยินข่าวของพ่อหญิงสาวว่าเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเลยแสดงความเสียใจกับหญิงสาวเสียตรงนี้เลย“ฝันทำใจได้แล้วค่ะตอนนี้ฝันสบายดีพี่ธีสบายดีนะคะแล้วนี่มาทานข้าวเหรอคะ”ทอฝันเองก็ไม่ได้คิดมากเรื่องของพ่อเธอแล้วหละมีแค่แอบคิดถึงอยู่ทุกวันแค่นั้นเองพร้อมถามอีกฝ่ายว่าเขานั้นสบายดีหรือเปล่าเพราะเห็นสีหน้าของเขาสดใสกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยเธอเห็นเขาพึ่งเดินเข้ามาใ
“ทำตัวโสดบอกว่ามากับเจ้านายอยากจะสานสัมพันธ์กับมันใหม่หรือยังไง...จำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่าผมเป็นผัวคุณ...คุณมีผัวแล้ว”เป็นเพราะอารมณ์หึงหวงของทิวาที่ยังควบคุมสติให้มันเบาลงไม่ได้ทั้งยังเสริมด้วยความดื้อของหญิงสาวที่ต่อต้านเขาทำให้ตอนนี้ชายหนุ่มนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดต่อว่าหญิงสาวเสียๆหายๆอีกทั้งยังตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเธอนั้นมีเขาเป็นสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วถ้าคิดจะไปหาผู้ชายคนอื่นคงจะเป็นไปได้ยากเพราะเขานั้นไม่ยอมปล่อยเธอไปเป็นแน่พร้อมทั้งโน้มตัวไปหาหญิงสาวที่นั่งหน้าหงิกหน้างออยู่ข้างๆใช้มือแร่งทั้งสองจับใบหน้าของเธอและใช้ริมฝีปากหนาของเขาบดจูบอย่างหนักหน่วงสั่งสอนให้เธออย่ามาโต้เถียงและคิดที่จะดื้อกับเขา“อื้อ...ก็คุณไทม์เป็นคนบอกเองนี่คะว่าเรื่องของเราเป็นความลับครั้งหน้าถ้าอยากจะให้ฝันแนะนำคุณกับคนอื่นว่าอะไรก็สั่งมาค่ะ”ทอฝันรีบผลักชายหนุ่มออกอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าใครจะมาเห็นถึงเธอและเขาจะนั่งอยู่ในรถก็ใช่ว่าจะเป็นจุดสนใจไม่ได้เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะโมโหอะไรนักหนาทั้งที่เขาเป็นคนออกคำสั่งกับเธอเองเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาแต่พอเธอพยายามปกปิดตามข้อตกลงเขาก็ชอบประชดประชันเธอทุกที“ท้าทา
“ฝันเจ็บ....อื้ออ.”ชายหนุ่มจงใจดูดดึงและบีบเค้นเต้างามอย่างรุนแรงจนหญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยอารมณ์ดิบของเขาตอนนี้เขาไม่สนว่าเธอจะรู้สึกแบบไหนขอแค่เขาได้ระบายอารมณ์ก็พอ“เจ็บสิดีจะได้ไม่ไปเที่ยวอ่อยใครอีก”“อื้มมม...”ชายหนุ่มบดจูบปิดสียงร้องของเธอพร้อมส่งแท่งร้อนที่กำลังผงาดเข้าไปในช่องทางรักของแม่สาวจมพยศทันทีพร้อมขยับเข้าออกตามอารมณ์อย่างไม่ได้ห่วงความรู้สึกของหญิงสาวจนตอนนี้เธอต้องระบายความเจ็บปวดที่เธอพึ่งได้รับอย่างรุนแรงไปที่แผ่นหลังของเขาจนเลือดซิบแต่นั่นเขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิดยังคงกระทำอย่างรุนแรงกับเธอต่อไปความโมโหบวกกับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านคนที่น่าสงสารที่สุดตอนนี้ก็น่าจะเป็นคนที่รองรับอารมณ์อยู่นั่นเอง“อื้อ...อ้ะ..พอแล้ว..มันเจ็บ...อื้มม”“อ่าสสสส”เมื่อบทรักดำเนินมาพักใหญ่จนตอนนี้หญิงสาวเริ่มรับอะไรไม่ไหวแล้วเธอจึงต้องร้องขอคนที่ดูจะมีความสุขคนเดียวอยู่ด้านบนตัวของเธอให้เขานั้นหยุดการกระทำนี้เสียทีเพราะตอนนี้เธอไม่ไหวจริงๆตอนนี้เนื้อตัวของเธอแดงไปหมดด้วยรอยบีบจากมือหนาของเขาและไหนจะรอยบดจูบดูดคลึงตามเนื้อตัวของเธออีกทั้งแรงของเขาที่ดูท่าว่ามันจะไม่ผ่อนลงเลยสักนิด