วันต่อมา
ไร่ภูตะวัน
“ที่นี่ที่ไหน...แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เมื่อคืน!!”
แพรวาลุกขึ้นมาบนเตียงนุ่มที่แสนแปลกตาในตอนเช้าตรู่เธอเดินสำรวจรอบๆห้องเปิดผ้าม่านดูด้านนอกเป็นทิวเขาสวยงามแต่เธอไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหนหญิงสาวเดินกลับมานั่งที่เตียงเช่นเดิมเพราะรู้สึกมึนหัวเธอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อเดินกลับไปหาทอฝันแต่จู่ๆสติเธอก็ดับวูบลงไปแล้วต่อจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย
แกร๊กกก
แพรวาหันหน้าขวับไปยังเสียงตรงที่เปิดประตูอย่างตกใจ
“ตื่นแล้วก็ดี”
ภูดิษฐ์เดินถือถาดอาหารเช้ามาให้หญิงสาวพร้อมวางทีโต๊ะวางของในห้องแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่มองเขาด้วยสีหน้าที่แปลกใจอยู่เล็กน้อย
“คุณเป็นใคร”
แพรวามีอาการใจเสียอยู่บ้างเมื่อเห็นสายตาที่อำมหิตของชายหนุ่มพร้อมทำใจดีสู้เสือถามว่าเขานั้นเป็นใคร
“เจ้ากรรมนายเวรเธอไง”
ภูดิษฐ์เดินเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวพร้อมใช้มือหนาของเขาจับใบหน้าน้อยๆของเธอสะบัดจนหญิงสาวฟาดลงไปบนเตียงนอนพร้อมบอกว่าเขานี่แหละคือเจ้ากรรมนายเวรของเธอเพราะเขาจะทำให้เธอได้รับผลกรรมอย่างสาสม
“โอ้ยย..เมื่อคืนที่ฉันสลบไปเป็นฝีมือคุณใช่ไหม...คุณจับฉันมาทำไมเราไม่รู้จักกัน”
แพรวารีบถดตัวหนีไปที่หัวเตียงอย่างตัวสั่นระริกเพราะความกลัวของเธอมันคืบคลานมาครอบคลุมอยู่เต็มหัวใจตอนนี้เธอน้ำตาไหลพรากก้มหน้าก้มตาไม่ยอมมองหน้าของเขาแต่ก็ต้องเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจว่าเธอโดนเขาจับตัวมาเมื่อคืนใช่หรือไม่หากเป็นเช่นนั้นเธอก็อยากรู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรในเมื่อเธอไม่เคยมีปัญหากับเขาแล้วเขานั้นจะจับตัวของเธอมาเพื่ออะไร
“ไม่รู้จักเหรอ...งั้นก็รู้จักซะว่าผมชื่อภูดิษฐ์เป็นแฟนของพริมาเพื่อนของคุณแล้วก็เป็นพ่อที่ต้องเสียลูกไปตั้งแต่ที่เค้ายังไม่ได้ลืมตาดูโลกด้วยซ้ำ”
ภูดิษฐ์แผดเสียงใส่แพรวาที่นั่งตัวสั่นเป็นลูกนกให้เธอได้รู้จักว่าเขานั้นเป็นใครเธอจะได้เตรียมใจเอาไว้ว่าจะต้องชดใช้ให้เขาอย่างไรบ้างและสาดเหตุมันมาจากอะไร
“แฟนเหรอ”
แพรวาทำหน้าครุ่นคิดอยู่เล็กน้อยเธอจำได้ว่าวันนั้นพริมาให้เธอพาไปหาเมฆินเพื่อที่จะบอกว่าเธอนั้นท้องกับเมฆินแต่ทำไมผู้ชายคนนี้มาบอกว่าเขานั้นเป็นแฟนและมีลูกกับพริมาเพื่อนของเธอล่ะอีกอย่างพริมมาก็ไม่เคยบอกกับเธอด้วยว่ามีแฟนอีกคน
“ใช่เรากำลังจะแต่งงานกันแต่คุณก็มาพรากพวกเค้าไปจากผม...คุณมันฆาตกร”
ภูดิษฐ์เห็นหญิงสาวนิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่งและทำหน้าครุ่นคิดเขาเห็นว่าเธอนั้นไม่เห็นจะมีสีหน้าที่สำนึกผิดเลยสักนิดเลยแผดเสียงตอกย้ำให้เธอฟังให้ชัดว่าเธอมันเป็นฆาตกร
“ฉันไม่ใช่ฆาตกร...หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”
คำพูดของชายหนุ่มทำให้ภาพเก่าๆแล่นเข้ามาในหัวภาพความน่ากลัววันนั้นที่มีแต่เลือดเต็มตัวเธอและเพื่อนเธอเต็มไปหมดวันที่เธอพยายามออกมาจากรถพร้อมดึงเพื่อนสาวของเธอลงมาด้วยตอนนี้ตัวเธอสั่นเทามากขึ้นกว่าเดิมพร้อมใช้ทั้งสองมือปิดหูร้องให้สะอื้นบอกให้ชายหนุ่มหยุดพูดเพราะหัวใจเธอตอนนี้จะรับมันไม่ไหว
“ไม่หยุด...และคุณก็อย่ามาห้ามผมเพราะคุณไม่มีสิทธิ์ห้ามอะไรทั้งนั้น”
เมื่อเห็นหญิงสาวมีท่าทางที่ตื่นกลัวภูดิษฐ์ยิ่งได้ใจเขาเข้าไปนั่งใกล้ๆกับเธอพร้อมจ้องหน้าบอกให้เธอรู้ว่าตอนนี้เขาเป็นคนที่สั่งเธอได้อย่างเดียวและเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งห้ามอะไรเขาทั้งนั้น
“ทุกอย่างมันเป็นอุบัติเหตุแล้วเรื่องมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”
แพรวาหันมาพูดกับคนตรงหน้าทั้งน้ำตาว่าทุกอย่างมันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเธอไม่รู้ว่าทำไมเรื่องมันเป็นแบบนี้ไปได้ตอนนี้เธอสับสนไปหมด
“จะเป็นอุบัติเหตุหรือไม่เป็นลูกกับเมียผมก็ตายไปแล้วมันเป็นเพราะคุณเข้าใจไหมมันเป็นเพราะคุณ”
“ฉันเจ็บนะปล่อย”
ท่าทีที่ปฏิเสธท่าเดียวของหญิงสาวมันทำให้ชายหนุ่มเริ่มจะควบคุมอารมณ์โกรธของตัวเองไม่ไหวเขาใช้มือหนาทั้งสองบีบที่ไหล่ของเธอและเขย่าอย่างรุนแรงด้วยความโกรธถึงเรื่องนี้มันจะเป็นอุบัติเหตุแต่มันก็เกิดจากความประมาทของหญิงสาวเขาต้องสูญเสียของรักไปอย่างเรียกร้องอะไรกลับไม่ได้ก็เพราะเธอถึงตอนนี้เธอจะเจ็บจนตายในมือเขาชายหนุ่มก็ไม่สนเพราะตอนนี้สติเขาโดนครอบงำโดยความโกรธไปแล้ว
“ลูกของพิมไม่ใช่ลูกคุณ...แล้วคุณก็ไม่ใช่คนรักของพิมด้วย”
แพรวาพยายามจะบอกชายหนุ่มรู้ว่าเขาแก้แค้นเธอมันก็ไม่มีประโยชน์แล้วเธอก็อยากให้เขานั้นเข้าใจเสียใหม่ด้วยว่าสิ่งที่เขาคิดมันผิดทั้งหมด
“พูดอะไรของคุณ…หุบปากเน่าๆของคุณไปเลยทำเค้าตายแล้วยังจะมาใส่ร้ายเค้าอีกเหรอคุณนี่มันถูกเลี้ยงมาแบบไหนกันมีสำนึกบ้างหรือเปล่า”
ภูดิษฐ์ถึงกับฟิวส์ขาดที่หญิงสาวพูดทิ่มแทงใจดำของเขาชายหนุ่มไม่เชื่ออย่างที่เธอพูดสักนิดเขาเป็นแฟนคนเดียวของพริมาแถมยังส่งเสียให้เธอเรียนมหาลัยดีๆอีกอย่างพริมาก็เป็นคนบอกเขาเองว่าจะกลับมาแต่งงานกับเขาหลังจากเรียนจบเขาเชื่อแบบนี้มาโดยตลอดและเขาก็เชื่ออีกด้วยว่าที่หญิงสาวพูดไปทั้งหมดก็เพื่อเอาตัวรอดเขาจะไม่ยอมปล่อยให้คนที่สำนึกผิดไม่เป็นได้อยู่อย่างมีความสุข
“ฉันพูดเรื่องจริง”
ถึงแพรวาจะรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าโมโหจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้เธอก็จะพูดต่อให้เขาได้เข้าใจว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นเรื่องจริงเพราะเธอเชื่อว่าความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย
“อยากตายนักใช่ไหมฮะ”
“อ๊ายย..”
ภูดิษฐ์ผลักหญิงสาวอย่างแรงหนึ่งครั้งพร้อมเดินออกมาจากห้องของเธอและล็อคอย่างแน่นหนาที่เขาต้องรีบออกมาจากห้องของหญิงสาวก็เพราะว่ากลัวจะพลั้งมือฆ่าเธอตายเสียก่อนคนอย่างหญิงสาวมันต้องได้รับความทรมานมากกว่านี้หลายล้านเท่า
บริษัทXXX
“ได้เรื่องแล้วครับคุณไทม์”
ชัชวาลจัดการตามเรื่องที่ทิวาสั่งให้เขาทำเมื่อคืนเขาใช้เวลาไม่นานมากก็ได้ข้อมูลมาอย่างเพียงพอที่จะรู้ว่าใครเป็นคนทำ
“แล้วคนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปทำไมกัน”ทิวายิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยว่ากลุ่มผู้ชายพวกนี้จะจับแพรวาไปทำไมกันพวกค้ามนุษย์ก็คงจะไม่ใช่เพราะคนพวกนี้น่าจะวางแผนกันมาดีกว่านี้และไม่กระทำการในที่โจ่งแจ้งแบบนี้แน่หรือคิดอีกแบบที่เขาคิดคราแรกก็คงจะเป็นทอฝันที่จ้างมาแต่ถ้าหญิงสาวจ้างพวกนั้นจะรายงานความคืบหน้ากันตอนไหนเพราะเครื่องมือติดต่อของทอฝันก็อยู่กับเขาตลอดเวลาก็ไม่เห็นจะมีใครติดต่อมาที่เธอเลยเขายิ่งคิดก็ยิ่งเครียดตอนนี้ทางเดียวที่จะทำให้เขารู้ได้เร็วที่สุดก็คือไปตามแพรวาตามจุดที่ชัชวาลสืบเจอ“นี่เอกสารบัญชีที่ขาดไปค่ะบุษไปเจอที่ห้องของคุณลุง”บุษบาเดินเอาบัญชีที่ขาดไปของบริษัทมาให้ทิวาในห้องทำงานของเขา“ขอบคุณครับ”“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกันเหรอคะ”บุษบาเห็นวาทั้งชัชวาลและทิวาน่าจะกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอกกันเธออยากรู้ว่าเขาทั้งสองนั้นจะไปไหนเพราะดูรีบร้อนและมีสีหน้าที่เคร่งเครียดกันเป็นพิเศษ“ผมเจอเบาะแสที่อยู่ของคนที่พาตัวน้องแพรไปแล้วครับอีกไม่นานก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนบงการ”ทิวาบอกให้บุษบาได้รู้ว่าเขานั้นเจอเบาะแสของคนที่จับตัวแพรวาไปแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังจะไปตามเธอกลับมาเขาคิดว่าบุษบาน่าจะสบ
“คงพร้อมแล้วสินะ”ชายหนุ่มเห็นอาการเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวเขาก็เห็นว่าตอนนี้เธอก็น่าจะพร้อมสำหรับการได้รับบทลงโทษจากเขาแล้วและตอนนี้เขาก็พร้อมมากๆเช้ากัน“อ๊ายยยยย....อื้มม”ชายหนุ่มแทรกตัวตนของเขาเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวคราเดียวจนสุดเสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้เขาต้องครอบคลุมริมฝีปากบางโดยปากของเขาชายหนุ่มคิดว่าเธอนั้นก็คงจะผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้วแต่ไม่เลยความคับแน่นและความรู้สึกสัมผัสด้านในมันทำให้เขารู้ว่าเขานั้นได้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหญิงสาวมาครองมันเป็นเรื่องที่ทำให้เขายิ่งได้ใจที่เขาสามารถพรากสิ่งที่มีค่าที่สุดของตัวเธอมาได้“อื้อ....ฮือๆๆๆ...”“อื้มมม..”ชายหนุ่มค่อยๆบดเบียดสะโพกแกร่งเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อเปิดช่องทางรักของเธอให้รับตัวตนของเขาได้อย่างพอดีทำให้หญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เสียงนั้นมันก็ไม่ได้ดังมากเพราะชายหนุ่มจัดการเก็บเสียงของเธอโดยรสจูบอันดูดดื่มของเขาเอาไว้อยู่บทสวาทของชายหนุ่มดำเนินไปพักใหญ่ด้วยแรงอารมณ์ที่ดิบเถื่อนของเขาทำให้สภาพของหญิงสาวตอนนี้แทบไม่เหลือชิ้นดีหัวสั่นคลอนตามแรงถาโถมของชายหนุ่มเธอไม่สามารถส่งเสียงร้องอะไรอีกได้เพร
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันแต่เมื่อเห็นน้องแพรดูโอเคฉันก็สบายใจแต่ก็คงต้องคอยตามดูเรื่อยๆเรื่องนี้ฉันให้เป็นหน้าที่นายก็แล้วกัน”“ครับ”ทิวาเองก็คิดเช่นเดียวกับชัชวาลเหมือนกันแต่ในเมื่อน้องสาวของเขาเป็นคนเอ่ยปากบอกเองว่าอยากอยู่ที่นี่สักพักเขาก็จะปล่อยให้เธออยู่เขารู้ที่อยู่ของเธอแล้วคงไม่ยากที่จะตามดูโดยยกหน้าที่นี้ให้เป็นของชัชวาลเพราะเขานั้นยังมีเรื่องที่บริษัทที่ให้ต้องดูมากมายเพราะเขานั้นต้องทำงานแทนพิพัฒน์พ่อบุญธรรมที่พึ่งเสียไปของเขาทั้งหมดตอนนี้อยู่ในช่วงดูแผนงานของการทำงานใหม่หมดเขาจึงปวดหัวอยู่ไม่น้อยเพนท์เฮ้าส์“ขอบคุณนะคะที่ยังใจดีแก้มัดให้ฝัน”ทอฝันกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตนเพราะชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่มองเธอครู่หนึ่งแล้วเข้ามาแก้มัดให้เธอเท่านั้นหญิงสาวเองไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนกับเธออีกแต่ก็อดพูดประชดประชันเขาไม่ได้ที่ทำกับเธอแบบไร้เหตุผลแล้วยังใจดีมาแก้มัดเชือกบ้านี่ออกจากมือเธอ“ขอโทษ”ทิวารู้สึกผิดอยู่ในใจที่เขาทำกับเธอเกินเหตุไปจริงๆเขาเอ่ยขอโทษกับหญิงสาวออกมาเสียงดังฟังชัดพร้อมจ้องไปที่หน้าของเธออย่างรู้สึกผิด“ว่าไงนะคะ”ทอฝันถึงกับต้อ
“น้องฝัน”ทอฝันกับทิวากำลังจะเดินออกนอกร้านหญิงสาวก็ต้องหันมาทางเสียงเรียกของผู้ชายคนหนึ่ง“พี่ธี”ทอฝันเห็นว่าเป็นใครเธอจึงเข้าไปทักทายอีกฝ่ายอย่างสนิทสนมเพราะเขานั้นเคยเป็นคู่หมั้นเธอในตอนที่ครอบครัวของเธอและครอบครัวของธีภพจับให้เธอและเขาหมั้นกันนั่นเองและที่เธอและธีภพสนิทกันได้เพราะคุยกันถูกคออีกอย่างธีภพเองที่ต้องมาหมั้นกับเธอก็เพราะว่าต้องถูกบังคับมาเหมือนกันหลังจากที่ถอนหมั้นกันไปแล้วเธอก็ได้ข่าวว่าธีภพนั้นไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยเท่าไรและเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาเลยจนกระทั่งวันนี้“ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะพี่เห็นข่าวเรื่องคุณอาทินกรเสียใจด้วยนะ”ธีภพเองไม่ได้เจอทอฝันเสียนานหลายปีแต่เธอก็ยังดูสวยน่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเขาเองก็พึ่งจะได้ยินข่าวของพ่อหญิงสาวว่าเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเลยแสดงความเสียใจกับหญิงสาวเสียตรงนี้เลย“ฝันทำใจได้แล้วค่ะตอนนี้ฝันสบายดีพี่ธีสบายดีนะคะแล้วนี่มาทานข้าวเหรอคะ”ทอฝันเองก็ไม่ได้คิดมากเรื่องของพ่อเธอแล้วหละมีแค่แอบคิดถึงอยู่ทุกวันแค่นั้นเองพร้อมถามอีกฝ่ายว่าเขานั้นสบายดีหรือเปล่าเพราะเห็นสีหน้าของเขาสดใสกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยเธอเห็นเขาพึ่งเดินเข้ามาใ
“ทำตัวโสดบอกว่ามากับเจ้านายอยากจะสานสัมพันธ์กับมันใหม่หรือยังไง...จำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่าผมเป็นผัวคุณ...คุณมีผัวแล้ว”เป็นเพราะอารมณ์หึงหวงของทิวาที่ยังควบคุมสติให้มันเบาลงไม่ได้ทั้งยังเสริมด้วยความดื้อของหญิงสาวที่ต่อต้านเขาทำให้ตอนนี้ชายหนุ่มนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดต่อว่าหญิงสาวเสียๆหายๆอีกทั้งยังตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเธอนั้นมีเขาเป็นสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วถ้าคิดจะไปหาผู้ชายคนอื่นคงจะเป็นไปได้ยากเพราะเขานั้นไม่ยอมปล่อยเธอไปเป็นแน่พร้อมทั้งโน้มตัวไปหาหญิงสาวที่นั่งหน้าหงิกหน้างออยู่ข้างๆใช้มือแร่งทั้งสองจับใบหน้าของเธอและใช้ริมฝีปากหนาของเขาบดจูบอย่างหนักหน่วงสั่งสอนให้เธออย่ามาโต้เถียงและคิดที่จะดื้อกับเขา“อื้อ...ก็คุณไทม์เป็นคนบอกเองนี่คะว่าเรื่องของเราเป็นความลับครั้งหน้าถ้าอยากจะให้ฝันแนะนำคุณกับคนอื่นว่าอะไรก็สั่งมาค่ะ”ทอฝันรีบผลักชายหนุ่มออกอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าใครจะมาเห็นถึงเธอและเขาจะนั่งอยู่ในรถก็ใช่ว่าจะเป็นจุดสนใจไม่ได้เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะโมโหอะไรนักหนาทั้งที่เขาเป็นคนออกคำสั่งกับเธอเองเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาแต่พอเธอพยายามปกปิดตามข้อตกลงเขาก็ชอบประชดประชันเธอทุกที“ท้าทา
“ฝันเจ็บ....อื้ออ.”ชายหนุ่มจงใจดูดดึงและบีบเค้นเต้างามอย่างรุนแรงจนหญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยอารมณ์ดิบของเขาตอนนี้เขาไม่สนว่าเธอจะรู้สึกแบบไหนขอแค่เขาได้ระบายอารมณ์ก็พอ“เจ็บสิดีจะได้ไม่ไปเที่ยวอ่อยใครอีก”“อื้มมม...”ชายหนุ่มบดจูบปิดสียงร้องของเธอพร้อมส่งแท่งร้อนที่กำลังผงาดเข้าไปในช่องทางรักของแม่สาวจมพยศทันทีพร้อมขยับเข้าออกตามอารมณ์อย่างไม่ได้ห่วงความรู้สึกของหญิงสาวจนตอนนี้เธอต้องระบายความเจ็บปวดที่เธอพึ่งได้รับอย่างรุนแรงไปที่แผ่นหลังของเขาจนเลือดซิบแต่นั่นเขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิดยังคงกระทำอย่างรุนแรงกับเธอต่อไปความโมโหบวกกับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านคนที่น่าสงสารที่สุดตอนนี้ก็น่าจะเป็นคนที่รองรับอารมณ์อยู่นั่นเอง“อื้อ...อ้ะ..พอแล้ว..มันเจ็บ...อื้มม”“อ่าสสสส”เมื่อบทรักดำเนินมาพักใหญ่จนตอนนี้หญิงสาวเริ่มรับอะไรไม่ไหวแล้วเธอจึงต้องร้องขอคนที่ดูจะมีความสุขคนเดียวอยู่ด้านบนตัวของเธอให้เขานั้นหยุดการกระทำนี้เสียทีเพราะตอนนี้เธอไม่ไหวจริงๆตอนนี้เนื้อตัวของเธอแดงไปหมดด้วยรอยบีบจากมือหนาของเขาและไหนจะรอยบดจูบดูดคลึงตามเนื้อตัวของเธออีกทั้งแรงของเขาที่ดูท่าว่ามันจะไม่ผ่อนลงเลยสักนิด
“เจ็บนะ....โอ้ยยยย”ผู้หญิงสามสี่คนไม่พูดพร่ำทำเพลงกระหน่ำรุมตบลีลาวดีจนยับเยินอย่างสาแก่ใจกับคนที่ไม่มีทางสู้เพราะถูกล็อคตัวเอาไว้“นี่ทำอะไรหยุดเดี๋ยวนี้นะ”ธีภพที่กำลังขับรถออกมาจากลานจอดรถของห้างเขาขับผ่านเห็นว่ามีผู้คนกำลังทำร้ายกันเมื่อลงไปดูเขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นพนักงานร้านของเขาพร้อมรีบวิ่งเข้าไปห้ามเหตุการณ์รุนแรงครั้งนี้อย่างรวดเร็ว“บอส!!!!”“ปล่อยเธอนะ...ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งความถึงเรื่อที่พวกคุณทำทุกเรื่องเลย”เมื่อกลุ่มคนที่รุมทำร้ายเห็นว่าเป็นใครที่วิ่งเข้ามาพวกนั้นก็รีบปล่อยหญิงสาวที่สภาพไม่เหลือชิ้นดีลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นพร้อมวิ่งหนีกันอย่างรวดเร็วแต่ยังดีที่รปภแถวนั้นวิ่งจับเอาไว้ได้ทันธีภพจึงให้จับคนพวกนั้นส่งตำรวจพร้อมพยุงลีลาวดีขึ้นไปนั่งบนรถของเขา“...คุณเป็นยังไงบ้าง...”ธีภพพาหญิงสาวมานั่งบนรถพร้อมส่งผ้าเช็ดหน้าให้เธอได้ซับเลือดที่มุมปากที่มีเลือดหลออกมาตอนนี้เขาพยายามคุยกับเธอให้เธอบอกเขาว่าเธอนั้นมีอาการอย่างไรบ้างหากอาการหนักเขาก็จะพาเธอส่งโรงพยาบาลทันที“ขอบคุณนะคะคุณเจ้าของร้าน....โอ้ยยยย...ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ”ลีลาวดีต้องขอบคุณชายหนุ่มอย่างมากที่เขานั้นช่
“หืมม...คุณธีเนี่ยนะคะโดนแม่บังคับสมัยนี้ยังจะบังคับกันอีกเหรอคะ”ลีลาวดีได้ฟังเช่นนั้นก็ลดอารมณ์อ่อนลงเธอเองก็พึ่งเคยเจอผู้ชายที่ถูกแม่บังคับนี่แหละปกติเคยได้ยินแต่ผู้หญิงถูกบังคับแต่มันก็น้อยมากๆแล้วในสมัยนี้เพราะหลายครอบครัวเขาก็หันมาเลี้ยงลูกแบบใหม่กันแล้ว“ใช่สิ...ตอนนั้นผมผิดเองที่ไม่กล้าออกนอกกรอบแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่านอกกรอบมันทำให้ผมเป็นตัวเองมากแค่ไหน”ธีภพยอมรับว่าเมื่อก่อนเขาเป็นเด็กที่อยู่ในกรอบตั้งแต่เด็กจนโตด้วยเหตุการณ์หลายๆอย่างที่แม่ของเขาชอบบังคับมันทำให้เขาอึดอัดหัวใจอย่างมากจนหลังจากที่เขาถอนหมั้นกับทอฝันเขาคิดว่าควรที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะว่าเขานั้นไม่อยากจะอึดอัดแบบนี้ต่อไปและอยากจะเป็นตัวของตัวเองตอนนี้เขาก็ออกมาอยู่ตัวคนเดียวได้นานแล้วด้วยอีกอย่างก็ลงทุนทำธุรกิจทุกอย่างด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองโดยที่ไม่สนสมบัติของพ่อและแม่ของเขาที่สร้างเอาไว้ให้“ตอนนี้คุณธีก็เป็นคนหัวแข็งแล้วสิคะ”“คนหัวแข็ง???”“ใช่ค่ะป้าดวงบอกว่าคนที่ไม่ฟังคำสั่งสอนของผู้ใหญ่คือคนหัวดื้อหัวแข็งค่ะ”ลีลาวดีเห็นชายหนุ่มทำสีหน้างงก็คิดว่าชายหนุ่มนั้นคงไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดแน่เลยจึงอธิบายใ