“แล้วคนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปทำไมกัน”
ทิวายิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยว่ากลุ่มผู้ชายพวกนี้จะจับแพรวาไปทำไมกันพวกค้ามนุษย์ก็คงจะไม่ใช่เพราะคนพวกนี้น่าจะวางแผนกันมาดีกว่านี้และไม่กระทำการในที่โจ่งแจ้งแบบนี้แน่หรือคิดอีกแบบที่เขาคิดคราแรกก็คงจะเป็นทอฝันที่จ้างมาแต่ถ้าหญิงสาวจ้างพวกนั้นจะรายงานความคืบหน้ากันตอนไหนเพราะเครื่องมือติดต่อของทอฝันก็อยู่กับเขาตลอดเวลาก็ไม่เห็นจะมีใครติดต่อมาที่เธอเลยเขายิ่งคิดก็ยิ่งเครียดตอนนี้ทางเดียวที่จะทำให้เขารู้ได้เร็วที่สุดก็คือไปตามแพรวาตามจุดที่ชัชวาลสืบเจอ
“นี่เอกสารบัญชีที่ขาดไปค่ะบุษไปเจอที่ห้องของคุณลุง”
บุษบาเดินเอาบัญชีที่ขาดไปของบริษัทมาให้ทิวาในห้องทำงานของเขา
“ขอบคุณครับ”
“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกันเหรอคะ”
บุษบาเห็นวาทั้งชัชวาลและทิวาน่าจะกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอกกันเธออยากรู้ว่าเขาทั้งสองนั้นจะไปไหนเพราะดูรีบร้อนและมีสีหน้าที่เคร่งเครียดกันเป็นพิเศษ
“ผมเจอเบาะแสที่อยู่ของคนที่พาตัวน้องแพรไปแล้วครับอีกไม่นานก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนบงการ”
ทิวาบอกให้บุษบาได้รู้ว่าเขานั้นเจอเบาะแสของคนที่จับตัวแพรวาไปแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังจะไปตามเธอกลับมาเขาคิดว่าบุษบาน่าจะสบายใจเมื่อรู้ข่าวนี้เหมือนกับเขาที่รู้เสียทีว่าน้องสาวของเขาอยู่ที่ไหน
“คะ...เอ่อ...ดีใจจังเลยค่ะขอให้คุณไทม์ตามตัวน้องแพรกลับมาได้เร็วๆนะคะ”
บุษบาถึงกับอึ้งไปเล็กน้อยกับเรื่องที่ชายหนุ่มบอกกกับเธอเมื่อครู่เพียงยังไม่ทันข้ามวันทิวาก็สามารถสืบรู้ได้แล้วว่าใครเป็นคนจับตัวแพรวาไปแล้วแบบนี้ถ้าเรื่องนี้มันสาวถึงตัวของเธอคงไม่ดีแน่ถึงแม้ภายในใจของเธอจะร้อนรุ่มแต่ก็สามารถปั้นสีหน้าให้ยิ้มแย้มและอวยพรให้ชายหนุ่มพาแพรวากลับมาได้อย่างปลอดภัยไม่เช่นนั้นอาจจะมีพิรุจได้
“ครับ...เดี๋ยวผมขอตัวก่อน”
ทิวาเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วเขาก็ออกไปกับชัชวาลอย่างรวดเร็วทันที
ตอนนี้บุษบาที่ยังนั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องเธอคิดอะไรแทบไม่ออกใครจะไปคิดว่าเขาจะได้รู้เรื่องเร็วปานสายฟ้าแล่บขนาดนี้ตอนนี้เธอรู้อย่างเดียวว่าต้องส่งข่าวให้กับภูดิษฐ์ได้รู้ว่าตอนนี้อะไรกำลังจะเกิดขึ้นที่นั่นโดยใช้นามผู้หวังดีอีกเช่นเคยเมื่อคิดได้ดังนั้นเธอก็รีบส่งข้อความหาภูดิษฐ์ทันทีและกำชับว่าทำอย่างไรก็ได้ให้แพรวาห้ามกลับมาที่อีก
ไร่ภูตะวัน
แพรวาเอาแต่นอนสะอื้นอยู่ในห้องพักใหญ่จนหลับไปอาหารที่ภูดิษฐ์เดินถือมาให้เธอในตอนช่วงเช้าเธอเองก็ไม่ได้แตะมันแม้แต่นิดเดียวเพราะเธอตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้จะไปทานอะไรลงได้อย่างไร
“ตื่น..”
ภูดิษฐ์เดินถอดเสื้อเปลือยเปล่าเหลือแค่ท่อนล่างเข้ามาในห้องของหญิงสาวพร้อมส่งเสียงปลุกให้หญิงสาวที่นอนอยู่อย่างสบายใจนั้นตื่นขึ้นพร้อมเตรียมวางขาตั้งกล้องและวางกล้องวิดีโอให้หันมาถ่ายที่เตียงนอน
“นี่คุณจะทำอะไรของคุณ”
แพรวาเดาไม่ถูกว่าชายหนุ่มต้องการจะทำอะไรกับเธอกันแน่แต่ถ้าเข้ามาในสถานการณ์แบบนี้มันมีอยู่แวบหนึ่งที่เข้ามาในสมองของเธอว่าเขานั้นอาจจะเข้ามาขืนใจเธอแต่ก็พยายามคิดว่ามันอาจจะไม่ใช่แบบที่เธอคิดก็เป็นได้
“ทำ ลาย คุณ ไง”
ภูดิษฐ์ตั้งกล้องเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาจึงเดินเข้าไปจับขาของหญิงสาวที่เตรียมจะหนีเขาให้นอนลงราบไปกับเตียงนุ่มพร้อมถกชุดเดรสกระโปรงงามของเธอขึ้นไปที่หน้าท้องพร้อมแทรกตัวลงกลางระหว่างขาเรียวของหญิงสาวและใช้ตัวของเขาทับเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหนได้
“หยุดเดี๋ยวนี้นะคุณมันบ้าไปแล้ว”
แพรวากลัวจนตัวสั่นพร้อมดิ้นสุดแรงเกิดแต่ด้วยความที่เธอนั้นมีแรงเหลือน้อยเหลือเกินจึงทำได้แค่แผดเสียงด่าทอชายหนุ่มเท่านั้น
“ขืนแหกปากร้องอีกครั้งไม่ใช่ผมคนเดียวแน่ที่จะเป็นผัวคุณแต่ผมจะเรียกลูกน้องผมมาในนี้สักสิบกว่าคนดีไหมคุณจะได้สนุกกว่านี้ไง”
ภูดิษฐ์ใช้วิธีขู่หญิงสาวเพื่อให้เธอนั้นให้ความร่วมมือกับเขาแต่โดยดีดูเหมือนวิธีขู่นี้จะได้ผลหญิงสาวนั้นมีสีหน้าที่กลัวและยอมอ่อนลงให้เขาอย่างเห็นได้ชัดตอนนี้มีแค่เพียงน้ำตาที่นองหน้าของหญิงสาวที่ปล่อยให้มันไหลมาพร้อมเสียงสะอื้นเล็กๆขอเธอเท่านั้นภาพตรงหน้าทำให้เขาค่อนข้างพอใจที่เธอนั้นเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือของเขาอย่างไม่มีผิด
“อื้อ...อย่าทำแบบนี้ขอร้อง”
แพรวาเปลี่ยนจากการแผดสียงใส่ชายหนุ่มมาเป็นขอร้องเขาด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสารหญิงสาวคิดว่าหากเธอยอมขอร้องเขาดีๆชายหนุ่มที่กำลังบ้าคลั่งนี้อาจจะเห็นใจเธอก็เป็นได้
“เงียบแล้วอย่าขัดขืนไม่อย่างนั้นผมทำอย่างที่พูดแน่”
ภูดิษฐ์จัดการถอดเสื้อผ้าของเขาออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับดึงชุดเดรสงามของหญิงสาวออกไปให้พ้นตัวของเธอด้วยร่างบางขาวอมชมพูพร้อมเต้างามที่อวบอิ่มปรากฏแก่สายตาของเขาทำให้ตอนนี้อารมณ์ในตัวเขานั้นมันพลุ่งพล่านอย่างรวดเร็วพร้อมก้มไปกระซิบข้างหูของเธอว่าอย่าคิดขัดขืนเพราะไม่อย่างนั้นคำขู่ของเขามันจะเป็นจริงทันที
“อึก...ฮือๆๆ...ไอ้บ้า..ฮือ..อือ”
แพรวาได้ยินเช่นนั้นก็ถึงกับหลับตาปี๋รู้ชะตากรรมตัวเองว่าเลี่ยงอะไรไม่ได้และสะอื้นออกมาอย่างหนักหน่วงแต่ก็ยังพยายามกัดฟันกลั้นเสียงเอาไว้
หญิงสาวที่หลับตาอยู่เพราะไม่อยากเห็นภาพที่มันกำลังเกิดขึ้นกับตัวของเธอหญิงสาวกำลังรู้สึกได้ว่ามือไม้ทั้งสองของชายหนุ่มเที่ยวบีบขยำเต้างามและเนื้อตัวของเธออย่างสนุกมือแต่ตอนนี้หญิงสาวนั้นรู้สึกรังเกียจสิ่งมันกำลังอยู่บนตังเธออย่างเหลือล้นเหตุการณ์แบบนี้ไม่น่ามาเกิดขึ้นกับเธอหญิงสาวยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจในโชคชะตาของตัวเอง
“...อื้อ...”
เมื่อได้รับการปลุกเร้าจากชายหนุ่มอยู่พักใหญ่จากความรู้สึกหวาดกลัวตอนนี้มันแรกแทนที่ด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ให้หญิงสาวตอนนี้ตัวเธออ่อนตามชายหนุ่มไปหมดไม่รู้ว่าเขาใช้วิธีอะไรกับเธอเสียงที่คลอสะอื้นอยู่คราแรกก็เปลี่ยนเป็นเสียงครางอยู่ในลำคอเบาๆมือน้อยจิกหมอนระบายอารมณ์แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนจนหมอนแทบจะขาดไปตามแรงจิกกดเล็บของเธอ
“คงพร้อมแล้วสินะ”ชายหนุ่มเห็นอาการเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวเขาก็เห็นว่าตอนนี้เธอก็น่าจะพร้อมสำหรับการได้รับบทลงโทษจากเขาแล้วและตอนนี้เขาก็พร้อมมากๆเช้ากัน“อ๊ายยยยย....อื้มม”ชายหนุ่มแทรกตัวตนของเขาเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวคราเดียวจนสุดเสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้เขาต้องครอบคลุมริมฝีปากบางโดยปากของเขาชายหนุ่มคิดว่าเธอนั้นก็คงจะผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้วแต่ไม่เลยความคับแน่นและความรู้สึกสัมผัสด้านในมันทำให้เขารู้ว่าเขานั้นได้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหญิงสาวมาครองมันเป็นเรื่องที่ทำให้เขายิ่งได้ใจที่เขาสามารถพรากสิ่งที่มีค่าที่สุดของตัวเธอมาได้“อื้อ....ฮือๆๆๆ...”“อื้มมม..”ชายหนุ่มค่อยๆบดเบียดสะโพกแกร่งเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อเปิดช่องทางรักของเธอให้รับตัวตนของเขาได้อย่างพอดีทำให้หญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เสียงนั้นมันก็ไม่ได้ดังมากเพราะชายหนุ่มจัดการเก็บเสียงของเธอโดยรสจูบอันดูดดื่มของเขาเอาไว้อยู่บทสวาทของชายหนุ่มดำเนินไปพักใหญ่ด้วยแรงอารมณ์ที่ดิบเถื่อนของเขาทำให้สภาพของหญิงสาวตอนนี้แทบไม่เหลือชิ้นดีหัวสั่นคลอนตามแรงถาโถมของชายหนุ่มเธอไม่สามารถส่งเสียงร้องอะไรอีกได้เพร
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันแต่เมื่อเห็นน้องแพรดูโอเคฉันก็สบายใจแต่ก็คงต้องคอยตามดูเรื่อยๆเรื่องนี้ฉันให้เป็นหน้าที่นายก็แล้วกัน”“ครับ”ทิวาเองก็คิดเช่นเดียวกับชัชวาลเหมือนกันแต่ในเมื่อน้องสาวของเขาเป็นคนเอ่ยปากบอกเองว่าอยากอยู่ที่นี่สักพักเขาก็จะปล่อยให้เธออยู่เขารู้ที่อยู่ของเธอแล้วคงไม่ยากที่จะตามดูโดยยกหน้าที่นี้ให้เป็นของชัชวาลเพราะเขานั้นยังมีเรื่องที่บริษัทที่ให้ต้องดูมากมายเพราะเขานั้นต้องทำงานแทนพิพัฒน์พ่อบุญธรรมที่พึ่งเสียไปของเขาทั้งหมดตอนนี้อยู่ในช่วงดูแผนงานของการทำงานใหม่หมดเขาจึงปวดหัวอยู่ไม่น้อยเพนท์เฮ้าส์“ขอบคุณนะคะที่ยังใจดีแก้มัดให้ฝัน”ทอฝันกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตนเพราะชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่มองเธอครู่หนึ่งแล้วเข้ามาแก้มัดให้เธอเท่านั้นหญิงสาวเองไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนกับเธออีกแต่ก็อดพูดประชดประชันเขาไม่ได้ที่ทำกับเธอแบบไร้เหตุผลแล้วยังใจดีมาแก้มัดเชือกบ้านี่ออกจากมือเธอ“ขอโทษ”ทิวารู้สึกผิดอยู่ในใจที่เขาทำกับเธอเกินเหตุไปจริงๆเขาเอ่ยขอโทษกับหญิงสาวออกมาเสียงดังฟังชัดพร้อมจ้องไปที่หน้าของเธออย่างรู้สึกผิด“ว่าไงนะคะ”ทอฝันถึงกับต้อ
“น้องฝัน”ทอฝันกับทิวากำลังจะเดินออกนอกร้านหญิงสาวก็ต้องหันมาทางเสียงเรียกของผู้ชายคนหนึ่ง“พี่ธี”ทอฝันเห็นว่าเป็นใครเธอจึงเข้าไปทักทายอีกฝ่ายอย่างสนิทสนมเพราะเขานั้นเคยเป็นคู่หมั้นเธอในตอนที่ครอบครัวของเธอและครอบครัวของธีภพจับให้เธอและเขาหมั้นกันนั่นเองและที่เธอและธีภพสนิทกันได้เพราะคุยกันถูกคออีกอย่างธีภพเองที่ต้องมาหมั้นกับเธอก็เพราะว่าต้องถูกบังคับมาเหมือนกันหลังจากที่ถอนหมั้นกันไปแล้วเธอก็ได้ข่าวว่าธีภพนั้นไม่ค่อยได้อยู่ที่เมืองไทยเท่าไรและเธอก็ไม่ได้เจอกับเขาเลยจนกระทั่งวันนี้“ไม่ได้เจอกันนานเลยสบายดีนะพี่เห็นข่าวเรื่องคุณอาทินกรเสียใจด้วยนะ”ธีภพเองไม่ได้เจอทอฝันเสียนานหลายปีแต่เธอก็ยังดูสวยน่ารักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเขาเองก็พึ่งจะได้ยินข่าวของพ่อหญิงสาวว่าเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเลยแสดงความเสียใจกับหญิงสาวเสียตรงนี้เลย“ฝันทำใจได้แล้วค่ะตอนนี้ฝันสบายดีพี่ธีสบายดีนะคะแล้วนี่มาทานข้าวเหรอคะ”ทอฝันเองก็ไม่ได้คิดมากเรื่องของพ่อเธอแล้วหละมีแค่แอบคิดถึงอยู่ทุกวันแค่นั้นเองพร้อมถามอีกฝ่ายว่าเขานั้นสบายดีหรือเปล่าเพราะเห็นสีหน้าของเขาสดใสกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยเธอเห็นเขาพึ่งเดินเข้ามาใ
“ทำตัวโสดบอกว่ามากับเจ้านายอยากจะสานสัมพันธ์กับมันใหม่หรือยังไง...จำไว้ให้ขึ้นใจเลยว่าผมเป็นผัวคุณ...คุณมีผัวแล้ว”เป็นเพราะอารมณ์หึงหวงของทิวาที่ยังควบคุมสติให้มันเบาลงไม่ได้ทั้งยังเสริมด้วยความดื้อของหญิงสาวที่ต่อต้านเขาทำให้ตอนนี้ชายหนุ่มนั้นไม่มีทีท่าว่าจะหยุดต่อว่าหญิงสาวเสียๆหายๆอีกทั้งยังตอกย้ำให้เธอรู้ว่าเธอนั้นมีเขาเป็นสามีเป็นตัวเป็นตนแล้วถ้าคิดจะไปหาผู้ชายคนอื่นคงจะเป็นไปได้ยากเพราะเขานั้นไม่ยอมปล่อยเธอไปเป็นแน่พร้อมทั้งโน้มตัวไปหาหญิงสาวที่นั่งหน้าหงิกหน้างออยู่ข้างๆใช้มือแร่งทั้งสองจับใบหน้าของเธอและใช้ริมฝีปากหนาของเขาบดจูบอย่างหนักหน่วงสั่งสอนให้เธออย่ามาโต้เถียงและคิดที่จะดื้อกับเขา“อื้อ...ก็คุณไทม์เป็นคนบอกเองนี่คะว่าเรื่องของเราเป็นความลับครั้งหน้าถ้าอยากจะให้ฝันแนะนำคุณกับคนอื่นว่าอะไรก็สั่งมาค่ะ”ทอฝันรีบผลักชายหนุ่มออกอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าใครจะมาเห็นถึงเธอและเขาจะนั่งอยู่ในรถก็ใช่ว่าจะเป็นจุดสนใจไม่ได้เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะโมโหอะไรนักหนาทั้งที่เขาเป็นคนออกคำสั่งกับเธอเองเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและเขาแต่พอเธอพยายามปกปิดตามข้อตกลงเขาก็ชอบประชดประชันเธอทุกที“ท้าทา
“ฝันเจ็บ....อื้ออ.”ชายหนุ่มจงใจดูดดึงและบีบเค้นเต้างามอย่างรุนแรงจนหญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยอารมณ์ดิบของเขาตอนนี้เขาไม่สนว่าเธอจะรู้สึกแบบไหนขอแค่เขาได้ระบายอารมณ์ก็พอ“เจ็บสิดีจะได้ไม่ไปเที่ยวอ่อยใครอีก”“อื้มมม...”ชายหนุ่มบดจูบปิดสียงร้องของเธอพร้อมส่งแท่งร้อนที่กำลังผงาดเข้าไปในช่องทางรักของแม่สาวจมพยศทันทีพร้อมขยับเข้าออกตามอารมณ์อย่างไม่ได้ห่วงความรู้สึกของหญิงสาวจนตอนนี้เธอต้องระบายความเจ็บปวดที่เธอพึ่งได้รับอย่างรุนแรงไปที่แผ่นหลังของเขาจนเลือดซิบแต่นั่นเขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยสักนิดยังคงกระทำอย่างรุนแรงกับเธอต่อไปความโมโหบวกกับอารมณ์ที่พลุ่งพล่านคนที่น่าสงสารที่สุดตอนนี้ก็น่าจะเป็นคนที่รองรับอารมณ์อยู่นั่นเอง“อื้อ...อ้ะ..พอแล้ว..มันเจ็บ...อื้มม”“อ่าสสสส”เมื่อบทรักดำเนินมาพักใหญ่จนตอนนี้หญิงสาวเริ่มรับอะไรไม่ไหวแล้วเธอจึงต้องร้องขอคนที่ดูจะมีความสุขคนเดียวอยู่ด้านบนตัวของเธอให้เขานั้นหยุดการกระทำนี้เสียทีเพราะตอนนี้เธอไม่ไหวจริงๆตอนนี้เนื้อตัวของเธอแดงไปหมดด้วยรอยบีบจากมือหนาของเขาและไหนจะรอยบดจูบดูดคลึงตามเนื้อตัวของเธออีกทั้งแรงของเขาที่ดูท่าว่ามันจะไม่ผ่อนลงเลยสักนิด
“เจ็บนะ....โอ้ยยยย”ผู้หญิงสามสี่คนไม่พูดพร่ำทำเพลงกระหน่ำรุมตบลีลาวดีจนยับเยินอย่างสาแก่ใจกับคนที่ไม่มีทางสู้เพราะถูกล็อคตัวเอาไว้“นี่ทำอะไรหยุดเดี๋ยวนี้นะ”ธีภพที่กำลังขับรถออกมาจากลานจอดรถของห้างเขาขับผ่านเห็นว่ามีผู้คนกำลังทำร้ายกันเมื่อลงไปดูเขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นพนักงานร้านของเขาพร้อมรีบวิ่งเข้าไปห้ามเหตุการณ์รุนแรงครั้งนี้อย่างรวดเร็ว“บอส!!!!”“ปล่อยเธอนะ...ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งความถึงเรื่อที่พวกคุณทำทุกเรื่องเลย”เมื่อกลุ่มคนที่รุมทำร้ายเห็นว่าเป็นใครที่วิ่งเข้ามาพวกนั้นก็รีบปล่อยหญิงสาวที่สภาพไม่เหลือชิ้นดีลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นพร้อมวิ่งหนีกันอย่างรวดเร็วแต่ยังดีที่รปภแถวนั้นวิ่งจับเอาไว้ได้ทันธีภพจึงให้จับคนพวกนั้นส่งตำรวจพร้อมพยุงลีลาวดีขึ้นไปนั่งบนรถของเขา“...คุณเป็นยังไงบ้าง...”ธีภพพาหญิงสาวมานั่งบนรถพร้อมส่งผ้าเช็ดหน้าให้เธอได้ซับเลือดที่มุมปากที่มีเลือดหลออกมาตอนนี้เขาพยายามคุยกับเธอให้เธอบอกเขาว่าเธอนั้นมีอาการอย่างไรบ้างหากอาการหนักเขาก็จะพาเธอส่งโรงพยาบาลทันที“ขอบคุณนะคะคุณเจ้าของร้าน....โอ้ยยยย...ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ”ลีลาวดีต้องขอบคุณชายหนุ่มอย่างมากที่เขานั้นช่
“หืมม...คุณธีเนี่ยนะคะโดนแม่บังคับสมัยนี้ยังจะบังคับกันอีกเหรอคะ”ลีลาวดีได้ฟังเช่นนั้นก็ลดอารมณ์อ่อนลงเธอเองก็พึ่งเคยเจอผู้ชายที่ถูกแม่บังคับนี่แหละปกติเคยได้ยินแต่ผู้หญิงถูกบังคับแต่มันก็น้อยมากๆแล้วในสมัยนี้เพราะหลายครอบครัวเขาก็หันมาเลี้ยงลูกแบบใหม่กันแล้ว“ใช่สิ...ตอนนั้นผมผิดเองที่ไม่กล้าออกนอกกรอบแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่านอกกรอบมันทำให้ผมเป็นตัวเองมากแค่ไหน”ธีภพยอมรับว่าเมื่อก่อนเขาเป็นเด็กที่อยู่ในกรอบตั้งแต่เด็กจนโตด้วยเหตุการณ์หลายๆอย่างที่แม่ของเขาชอบบังคับมันทำให้เขาอึดอัดหัวใจอย่างมากจนหลังจากที่เขาถอนหมั้นกับทอฝันเขาคิดว่าควรที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพราะว่าเขานั้นไม่อยากจะอึดอัดแบบนี้ต่อไปและอยากจะเป็นตัวของตัวเองตอนนี้เขาก็ออกมาอยู่ตัวคนเดียวได้นานแล้วด้วยอีกอย่างก็ลงทุนทำธุรกิจทุกอย่างด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองโดยที่ไม่สนสมบัติของพ่อและแม่ของเขาที่สร้างเอาไว้ให้“ตอนนี้คุณธีก็เป็นคนหัวแข็งแล้วสิคะ”“คนหัวแข็ง???”“ใช่ค่ะป้าดวงบอกว่าคนที่ไม่ฟังคำสั่งสอนของผู้ใหญ่คือคนหัวดื้อหัวแข็งค่ะ”ลีลาวดีเห็นชายหนุ่มทำสีหน้างงก็คิดว่าชายหนุ่มนั้นคงไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดแน่เลยจึงอธิบายใ
“ผมจะสี่สิบแล้วนะครับคุณแม่เลิกเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตผมซะทีได้ไหม...ส่งน้องวีมาเป็นเลขาผมผมก็ยอมแล้วคุณแม่จะเอาอะไรอีก”ธีภพรู้สึกขำกับชีวิตตัวเองที่อายุปูนนี้แล้วคนเป็นแม่ของเขาก็ไม่ยักจะเห็นเลิกบังคับเขาเสียทีการที่เขาไปต่างประเทศบ่อยๆก็เพราะบ้านของเขมันสร้างความสุขให้เขาไม่ได้นั่นเองขนาดเขามีกิจการส่วนตัวแล้วคุณแม่ของเขาก็ยังไม่วายมาแทรกแซงบางเรื่องอีกด้วย“ทำไมป้าต้องบังคับคุณธีด้วยล่ะคะ...ใครเค้าอยากจะอยู่กับแม่ใจร้ายที่ชอบบังคับกันเล่า”ลีลาวดีเห็นว่าผู้หญิงที่เป็นแม่ของธีภพเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยคราแรกที่เธอได้ฟังธีภพเล่าให้ฟังว่าแม่เป็นคนชอบบังคับเธอก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ด้วยความเป็นคนรักความถูกต้องและสงสารชายหนุ่มจึงช่วยชายหนุ่มพูดอีกแรงให้แม่ของเขาได้คิดว่าไม่มีใครอยากจะอยู่กับคนที่ชอบบังคับเด็กยี่สิบอย่างเธอยังคิดได้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของธีภพคิดไม่ได้กัน“นี่เธอ...นังเด็กนี่ใครเดี๋ยวนี้แกคบกับเด็กเหลือขอพวกนี้ด้วยเหรอ”นาราหันไปหาเด็กสาวที่ท่าทางยังเรียนไม่จบแถมยังดูกะโปโลไม่น่ารู้จักกับลุกชายของเธอได้เธอชี้หน้าเด็ที่กล้าต่อว่าเธอเมื่อครู่พร้อมถามลูกชายของเธอว่าไปคบ