Share

ตอนที่26 ต่อปากต่อคำ

“ผมจะสี่สิบแล้วนะครับคุณแม่เลิกเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตผมซะทีได้ไหม...ส่งน้องวีมาเป็นเลขาผมผมก็ยอมแล้วคุณแม่จะเอาอะไรอีก”

ธีภพรู้สึกขำกับชีวิตตัวเองที่อายุปูนนี้แล้วคนเป็นแม่ของเขาก็ไม่ยักจะเห็นเลิกบังคับเขาเสียทีการที่เขาไปต่างประเทศบ่อยๆก็เพราะบ้านของเขมันสร้างความสุขให้เขาไม่ได้นั่นเองขนาดเขามีกิจการส่วนตัวแล้วคุณแม่ของเขาก็ยังไม่วายมาแทรกแซงบางเรื่องอีกด้วย

“ทำไมป้าต้องบังคับคุณธีด้วยล่ะคะ...ใครเค้าอยากจะอยู่กับแม่ใจร้ายที่ชอบบังคับกันเล่า”

ลีลาวดีเห็นว่าผู้หญิงที่เป็นแม่ของธีภพเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยคราแรกที่เธอได้ฟังธีภพเล่าให้ฟังว่าแม่เป็นคนชอบบังคับเธอก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ด้วยความเป็นคนรักความถูกต้องและสงสารชายหนุ่มจึงช่วยชายหนุ่มพูดอีกแรงให้แม่ของเขาได้คิดว่าไม่มีใครอยากจะอยู่กับคนที่ชอบบังคับเด็กยี่สิบอย่างเธอยังคิดได้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของธีภพคิดไม่ได้กัน

“นี่เธอ...นังเด็กนี่ใครเดี๋ยวนี้แกคบกับเด็กเหลือขอพวกนี้ด้วยเหรอ”

นาราหันไปหาเด็กสาวที่ท่าทางยังเรียนไม่จบแถมยังดูกะโปโลไม่น่ารู้จักกับลุกชายของเธอได้เธอชี้หน้าเด็ที่กล้าต่อว่าเธอเมื่อครู่พร้อมถามลูกชายของเธอว่าไปคบกับผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร

“พวกนี้นี่พวกไหนคะ”

ลีลาวดีได้ยินคำพูดของแม่ชายหนุ่มเธอก็ตอบกลับทันควันว่าแม่ของชายหนุ่มนั้นเห็นเธอเป็นคนพวกไหน

“คุณหยุด....ใช่ครับผมคบกับเธอเรากำลังคบกัน”

ธีภพเองไม่อยากให้เรื่องมันไปกันใหญ่เลยหันไปหาหญิงสาวบอกให้เธอหยุดก่อนเพราะเขาจะจัดการปัญหานี้เองพร้อมบอกกับคนเป็นแม่ของเขาไปว่าเขานั้นกำลังคบกับหญิงสาวเพื่อเป็นการประกาศว่าเขานั้นจะคบกับคนที่เขาเลือกและไม่อยากให้ใครมาบงการเขาทั้งนั้น

“ตาธี...นี่แกเอาสมองส่วนไหนคิดฮะ...ถึงชอบผู้หญิงแบบนี้แม่พยายามหาผู้หญิงดีๆให้แกแต่แกก็ไม่เคยสน”

นาราเริ่มโมโหเลือดขึ้นหน้าที่ลูกชายของเธอไปคว้าผู้หญิงที่เธอได้เลือกและดูท่าจะไม่มีสกุลอะไรด้วย

“แล้วหนูไม่ดีตรงไหนคะป้า”

ลีลาวดีเองเธอพอรู้ว่าชายหนุ่มนั้นกำลังต่อต้านคนเป็นแม่เธอจึงยอมยื่นมือเข้าช่วยเขาเล่นตามบทอย่างเต็มที่โดยการเข้าไปซบที่แขนแกร่งของชายหนุ่มที่ยืนสีหน้าเคร่งเครียดในชุดสูทแสนหล่อของเขา

“นี่...ช่างต่อปากต่อคำนักนะ...แม่ขอยื่นคำขาดถ้าขืนยังคบกับมันอย่ามาเรียกแม่ว่าแม่”

นาราทนเห็นภาพแบบนั้นไม่ได้เธอรีบยื่นคำขาดกับลูกชายของเธอพร้อมขึ้นรถตู้คันหรูกลับไปทันที

“เฮ้อ..!!!”

หลังจากที่คนเป็นแม่ของเขากลับไปแล้วชายหนุ่มก็กลับมานั่งกุมขมับที่เก้าอี้ดังเดิม

“ลีไม่คิดเลยนะคะว่าแม่คุณธีจะร้ายขนาดนี้...แต่คุณธีนี่ก็ประชดแม่เก่งไม่ใช่เล่นนะคะ”

ลีลาวดีเห็นอาการของชายหนุ่มเธอก็อดสงสารไม่ได้เธอก็พึ่งเห็นกับตาวันนี้นี่เองว่ามีแม่ที่ลูกโตจะสี่สิบแล้วก็ยังคอยบังคับอยู่เลยแต่จากที่เธอเห็นการต่อต้านของชายหนุ่มเธอก็เห็นได้ว่าเขาก็ต่อต้านเก่งไม่เบาเหมือนกัน

“คุณโกรธแม่ผมหรือเปล่าที่ท่านดูถูกคุณแบบนั้นผมขอโทษแทนแม่ผมด้วย”

ธีภพหันมาขอโทษหญิงสาวยกใหญ่ที่แม่ของเขาดูถูกเธอขาดนั้นเขาไม่ชอบนิสัยการดูถูกคนของแม่เขาเลยสักนิดต่างจากเขาที่คิดว่าคนทุกคนมีค่าเท่าเทียมกัน

“ไม่ค่ะ...เราไม่สนใจซะก็สิ้นเรื่องลีโดนคำดูถูกพวกนี้มาเยอะค่ะคิดไปก็รกสมองเปล่าๆเอาเวลาไปคิดทำมาหากินกับเรื่องเรียนดีกว่าค่ะ”

ลีลาวดีพยายามยิ้มให้ชายหนุ่มคราแรกเธอมีแอบเคืองบ้างแต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจให้เกิดความเครียด

“หึ่!!!...ชีวิตคุณดูไม่เครียดเลยนะ”

ธีภพเห็นว่าเธอเป็นแค่เด็กอายุยี่สิบที่ดูมีความสุขกับชีวิตเสียจริงตอนนี้เขาชักอิจฉาในความเป็นคนคิดดีของเธอแล้วสิต่างจากเขาที่เป็นคนชอบเก็บทุกอย่างมาคิดบางทีเขาอาจจะลองใช้วิธีอย่างเธอเพื่อผ่อนคลายความเครียดบ้าง

“ไปกันเถอะเดี่ยวผมไปส่งคุณที่บ้าน”

“ขอบคุณค่ะ”

ธีภพเห็นว่ามันดึกมากแล้วจึงบอกกับหญิงสาวว่าเขานั้นจะไปส่งเธอที่บ้านลีลาวดีเองรีบขอบคุณชายหนุ่มอย่างรวดเร็วเพราะดีที่วันนี้เธอจะประหยัดตังค่ารถได้อีกวันและก็ยังได้นั่งรถหรูสบายๆแอร์เย็นฉ่ำอีกด้วย

“คุณผมว่าวันนี้คุณคงต้องไปบ้านผมก่อนแล้วหละ”

“ทำไมคะ”

“คุณแม่ผมยังตามไม่เลิกผมกลัวว่าคุณจะไม่ปลอดภัยคุณโอเคใช่ไหม”

ธีภพสังเกตเห็นรถที่จับตามเขามาถึงจะเปลี่ยนคันแต่เขาก็ดูออกว่ามันเป็นฝีมือของใครเขาตำหนิตัวเองที่คิดผิดไปบอกกับแม่ของเขาแบบนั้นเรื่องหญิงสาวเขาก็ลืมคิดถึงความปลอดภัยของหญิงสาวไปว่าหากขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่คบกับเขาแล้วเธอจะเจออะไรบ้างหากว่าแม่ของเขาไม่ถูกใจ

“หืมม...ถ้าลีกลับบ้านแล้วไม่ปลอดภัยคุณธีช่วยพาลีไปที่ที่ปลอดภัยเถอะค่ะนี่แม่คุณธีเป็นมาเฟียหรือเปล่าคะเนี่ย...ประมาณแบบต้องการที่จะกำจัดว่าที่ลูกสะใภ้ในละครใช่มะ”

ลีลาวดีได้ยินที่ชายหนุ่มบอกเธอถึงหับตกใจตาเบิกโพรงพร้อมหันหน้ามาทางชายหนุ่มอย่างช้าๆพร้อมมองเขาเป็นเชิงคำถามว่าเขาพูดจริงหรือตอนนี้เธอรู้สึกว่าชีวิตเธอมันช่างเหมือนละครเสียจริงพร้อมพูดคนเดียวอย่างคนที่ชอบพูดกับตัวเองเป็นปกติพร้อมบอกให้เขานั้นพาเธอไปที่ไหนก็ได้ที่มันปลอดภัยเพราะจากที่เธอเห็นแม่ของชายหนุ่มก็น่าจะทำทุกอย่างได้จริงๆนั่นแหละ

“คุณนี่นะ...”

ธีภพต้องส่ายหัวให้กับความคิดของหญิงสาวทั้งที่สถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนี้เธอก็ยังมีอารมณ์พูดเป็นเล่นอย่างในละครแต่จะว่าไปเรื่องนี้มันก็เหมือนละครจริงๆนั่นแหละแม่ของเขาทำทุกอย่างได้ตามที่เธออยากจะทำคงไม่ถึงกับฆ่าเพราะแม่เขาไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้นแต่อาจจะมีขู่อะไรบางอย่างและถ้าหญิงสาวไม่ยอมชีวิตของเธอก็น่าจะไม่สงบสุขอีกต่อไป

บ้านธีภพ

“บ้านคุณธีน่าอยู่มากเลยค่ะ”

ทอฝันเดินเข้าบ้านธีภพมาก้าวแรกเธอก็เดินหมุนวนดูบ้านหลังที่ไม่ใหญ่มากแต่ก็ดูสวยทันสมัยหลังนี้อย่างตื่นตาเธอรู้สึกชอบบ้านของเขามากเพราะมันเป็นเหมือนบ้านในฝันที่เธออยากจะมีเลย

ธีภพเองก็มองซ้ายมองขวาที่หน้าบ้านสักพักเมื่อเห็นว่ารถคันนั้นไม่ตามมาแล้วก็เดินเข้าบ้านอย่างสบายใจ

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status