“ผมจะสี่สิบแล้วนะครับคุณแม่เลิกเจ้ากี้เจ้าการกับชีวิตผมซะทีได้ไหม...ส่งน้องวีมาเป็นเลขาผมผมก็ยอมแล้วคุณแม่จะเอาอะไรอีก”
ธีภพรู้สึกขำกับชีวิตตัวเองที่อายุปูนนี้แล้วคนเป็นแม่ของเขาก็ไม่ยักจะเห็นเลิกบังคับเขาเสียทีการที่เขาไปต่างประเทศบ่อยๆก็เพราะบ้านของเขมันสร้างความสุขให้เขาไม่ได้นั่นเองขนาดเขามีกิจการส่วนตัวแล้วคุณแม่ของเขาก็ยังไม่วายมาแทรกแซงบางเรื่องอีกด้วย
“ทำไมป้าต้องบังคับคุณธีด้วยล่ะคะ...ใครเค้าอยากจะอยู่กับแม่ใจร้ายที่ชอบบังคับกันเล่า”
ลีลาวดีเห็นว่าผู้หญิงที่เป็นแม่ของธีภพเป็นคนที่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลยคราแรกที่เธอได้ฟังธีภพเล่าให้ฟังว่าแม่เป็นคนชอบบังคับเธอก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ด้วยความเป็นคนรักความถูกต้องและสงสารชายหนุ่มจึงช่วยชายหนุ่มพูดอีกแรงให้แม่ของเขาได้คิดว่าไม่มีใครอยากจะอยู่กับคนที่ชอบบังคับเด็กยี่สิบอย่างเธอยังคิดได้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมแม่ของธีภพคิดไม่ได้กัน
“นี่เธอ...นังเด็กนี่ใครเดี๋ยวนี้แกคบกับเด็กเหลือขอพวกนี้ด้วยเหรอ”
นาราหันไปหาเด็กสาวที่ท่าทางยังเรียนไม่จบแถมยังดูกะโปโลไม่น่ารู้จักกับลุกชายของเธอได้เธอชี้หน้าเด็ที่กล้าต่อว่าเธอเมื่อครู่พร้อมถามลูกชายของเธอว่าไปคบกับผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร
“พวกนี้นี่พวกไหนคะ”
ลีลาวดีได้ยินคำพูดของแม่ชายหนุ่มเธอก็ตอบกลับทันควันว่าแม่ของชายหนุ่มนั้นเห็นเธอเป็นคนพวกไหน
“คุณหยุด....ใช่ครับผมคบกับเธอเรากำลังคบกัน”
ธีภพเองไม่อยากให้เรื่องมันไปกันใหญ่เลยหันไปหาหญิงสาวบอกให้เธอหยุดก่อนเพราะเขาจะจัดการปัญหานี้เองพร้อมบอกกับคนเป็นแม่ของเขาไปว่าเขานั้นกำลังคบกับหญิงสาวเพื่อเป็นการประกาศว่าเขานั้นจะคบกับคนที่เขาเลือกและไม่อยากให้ใครมาบงการเขาทั้งนั้น
“ตาธี...นี่แกเอาสมองส่วนไหนคิดฮะ...ถึงชอบผู้หญิงแบบนี้แม่พยายามหาผู้หญิงดีๆให้แกแต่แกก็ไม่เคยสน”
นาราเริ่มโมโหเลือดขึ้นหน้าที่ลูกชายของเธอไปคว้าผู้หญิงที่เธอได้เลือกและดูท่าจะไม่มีสกุลอะไรด้วย
“แล้วหนูไม่ดีตรงไหนคะป้า”
ลีลาวดีเองเธอพอรู้ว่าชายหนุ่มนั้นกำลังต่อต้านคนเป็นแม่เธอจึงยอมยื่นมือเข้าช่วยเขาเล่นตามบทอย่างเต็มที่โดยการเข้าไปซบที่แขนแกร่งของชายหนุ่มที่ยืนสีหน้าเคร่งเครียดในชุดสูทแสนหล่อของเขา
“นี่...ช่างต่อปากต่อคำนักนะ...แม่ขอยื่นคำขาดถ้าขืนยังคบกับมันอย่ามาเรียกแม่ว่าแม่”
นาราทนเห็นภาพแบบนั้นไม่ได้เธอรีบยื่นคำขาดกับลูกชายของเธอพร้อมขึ้นรถตู้คันหรูกลับไปทันที
“เฮ้อ..!!!”
หลังจากที่คนเป็นแม่ของเขากลับไปแล้วชายหนุ่มก็กลับมานั่งกุมขมับที่เก้าอี้ดังเดิม
“ลีไม่คิดเลยนะคะว่าแม่คุณธีจะร้ายขนาดนี้...แต่คุณธีนี่ก็ประชดแม่เก่งไม่ใช่เล่นนะคะ”
ลีลาวดีเห็นอาการของชายหนุ่มเธอก็อดสงสารไม่ได้เธอก็พึ่งเห็นกับตาวันนี้นี่เองว่ามีแม่ที่ลูกโตจะสี่สิบแล้วก็ยังคอยบังคับอยู่เลยแต่จากที่เธอเห็นการต่อต้านของชายหนุ่มเธอก็เห็นได้ว่าเขาก็ต่อต้านเก่งไม่เบาเหมือนกัน
“คุณโกรธแม่ผมหรือเปล่าที่ท่านดูถูกคุณแบบนั้นผมขอโทษแทนแม่ผมด้วย”
ธีภพหันมาขอโทษหญิงสาวยกใหญ่ที่แม่ของเขาดูถูกเธอขาดนั้นเขาไม่ชอบนิสัยการดูถูกคนของแม่เขาเลยสักนิดต่างจากเขาที่คิดว่าคนทุกคนมีค่าเท่าเทียมกัน
“ไม่ค่ะ...เราไม่สนใจซะก็สิ้นเรื่องลีโดนคำดูถูกพวกนี้มาเยอะค่ะคิดไปก็รกสมองเปล่าๆเอาเวลาไปคิดทำมาหากินกับเรื่องเรียนดีกว่าค่ะ”
ลีลาวดีพยายามยิ้มให้ชายหนุ่มคราแรกเธอมีแอบเคืองบ้างแต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจให้เกิดความเครียด
“หึ่!!!...ชีวิตคุณดูไม่เครียดเลยนะ”
ธีภพเห็นว่าเธอเป็นแค่เด็กอายุยี่สิบที่ดูมีความสุขกับชีวิตเสียจริงตอนนี้เขาชักอิจฉาในความเป็นคนคิดดีของเธอแล้วสิต่างจากเขาที่เป็นคนชอบเก็บทุกอย่างมาคิดบางทีเขาอาจจะลองใช้วิธีอย่างเธอเพื่อผ่อนคลายความเครียดบ้าง
“ไปกันเถอะเดี่ยวผมไปส่งคุณที่บ้าน”
“ขอบคุณค่ะ”
ธีภพเห็นว่ามันดึกมากแล้วจึงบอกกับหญิงสาวว่าเขานั้นจะไปส่งเธอที่บ้านลีลาวดีเองรีบขอบคุณชายหนุ่มอย่างรวดเร็วเพราะดีที่วันนี้เธอจะประหยัดตังค่ารถได้อีกวันและก็ยังได้นั่งรถหรูสบายๆแอร์เย็นฉ่ำอีกด้วย
“คุณผมว่าวันนี้คุณคงต้องไปบ้านผมก่อนแล้วหละ”
“ทำไมคะ”
“คุณแม่ผมยังตามไม่เลิกผมกลัวว่าคุณจะไม่ปลอดภัยคุณโอเคใช่ไหม”
ธีภพสังเกตเห็นรถที่จับตามเขามาถึงจะเปลี่ยนคันแต่เขาก็ดูออกว่ามันเป็นฝีมือของใครเขาตำหนิตัวเองที่คิดผิดไปบอกกับแม่ของเขาแบบนั้นเรื่องหญิงสาวเขาก็ลืมคิดถึงความปลอดภัยของหญิงสาวไปว่าหากขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่คบกับเขาแล้วเธอจะเจออะไรบ้างหากว่าแม่ของเขาไม่ถูกใจ
“หืมม...ถ้าลีกลับบ้านแล้วไม่ปลอดภัยคุณธีช่วยพาลีไปที่ที่ปลอดภัยเถอะค่ะนี่แม่คุณธีเป็นมาเฟียหรือเปล่าคะเนี่ย...ประมาณแบบต้องการที่จะกำจัดว่าที่ลูกสะใภ้ในละครใช่มะ”
ลีลาวดีได้ยินที่ชายหนุ่มบอกเธอถึงหับตกใจตาเบิกโพรงพร้อมหันหน้ามาทางชายหนุ่มอย่างช้าๆพร้อมมองเขาเป็นเชิงคำถามว่าเขาพูดจริงหรือตอนนี้เธอรู้สึกว่าชีวิตเธอมันช่างเหมือนละครเสียจริงพร้อมพูดคนเดียวอย่างคนที่ชอบพูดกับตัวเองเป็นปกติพร้อมบอกให้เขานั้นพาเธอไปที่ไหนก็ได้ที่มันปลอดภัยเพราะจากที่เธอเห็นแม่ของชายหนุ่มก็น่าจะทำทุกอย่างได้จริงๆนั่นแหละ
“คุณนี่นะ...”
ธีภพต้องส่ายหัวให้กับความคิดของหญิงสาวทั้งที่สถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนี้เธอก็ยังมีอารมณ์พูดเป็นเล่นอย่างในละครแต่จะว่าไปเรื่องนี้มันก็เหมือนละครจริงๆนั่นแหละแม่ของเขาทำทุกอย่างได้ตามที่เธออยากจะทำคงไม่ถึงกับฆ่าเพราะแม่เขาไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้นแต่อาจจะมีขู่อะไรบางอย่างและถ้าหญิงสาวไม่ยอมชีวิตของเธอก็น่าจะไม่สงบสุขอีกต่อไป
บ้านธีภพ
“บ้านคุณธีน่าอยู่มากเลยค่ะ”
ทอฝันเดินเข้าบ้านธีภพมาก้าวแรกเธอก็เดินหมุนวนดูบ้านหลังที่ไม่ใหญ่มากแต่ก็ดูสวยทันสมัยหลังนี้อย่างตื่นตาเธอรู้สึกชอบบ้านของเขามากเพราะมันเป็นเหมือนบ้านในฝันที่เธออยากจะมีเลย
ธีภพเองก็มองซ้ายมองขวาที่หน้าบ้านสักพักเมื่อเห็นว่ารถคันนั้นไม่ตามมาแล้วก็เดินเข้าบ้านอย่างสบายใจ
“เดี๋ยวคุณพักห้องข้างๆผมก็แล้วกันพรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านคุณจะได้ไปเรียนทัน..คุณหิวไหมที่บ้านผมน่าจะมีบะหมี่อยู่ในตู้ไม่มีของสดเพราะผมพึ่งกลับมา”ธีภพวางเสื้อสูทของเขาลงที่โซฟาพร้อมชี้ไปที่ห้องของหญิงสาวให้เธอได้พักตอนนี้เขารู้ว่าหญิงสาวน่าจะหิวเพราะพึ่งจะเลิกงานเขาเองก็ลืมคิดที่จะซื้ออะไรจากร้านสะดวกซื้อเข้ามาด้วยแต่จำได้ว่าในครัวมีอาหารแห้งอยู่บ้างจึงถามเธอว่าหิวหรือเปล่าเขาจะได้ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีจัดการให้พร้อมเดินเข้ามาในครัวโดยมีหญิงสาวเดินตามมาด้วย“ได้บะหมี่สักซองก็คงดีค่ะ...เดี๋ยวพรุ่งนี้ลีกลับเองก็ได้ค่ะไม่มีเรียนอีกอย่างลีจะต้องไปรับป้าดวงกลับจากโรงพยาบาลด้วย”ลีลาวดีเดินตามชายหนุ่มเข้ามาในครัวพร้อมนั่งลงที่โต๊ะทานข้าวรู้สึกขอบคุณที่ชายหนุ่มยังเป็นห่วงคนที่พึ่งรู้จักอย่างเธอพร้อมบอกกับเขาว่าเธอกลับเองได้เพราะพรุ่งนี้ไม่มีเรียนเลยไม่ต้องรีบแค่จะต้องไปรับป้าเธอที่โรงพยาบาลช่วงบ่ายเท่านั้นเอง“แล้วป้าคุณยังไม่ดีขึ้นอีกเหรอ”ธีภพเองไดยินหญิงสาวพูดถึงป้าที่นอนโรงพยาบาลเขาก็ยังสงสัยว่าป้าของเธอยังไม่หายดีอีกหรืออย่างไร“อืม..ก็ดีขึ้นมากแล้วนะคะแต่ก็ต้องไปหาหมอบ่อยๆเพราะ
“ผมต้องการใช้เงินแล้วถ้าคุณไม่หามาให้ผมล่ะก็....อย่าต้องให้ผมตั้งใช้วิธีบังคับเลย”นภดลเห็นว่าหญิงสาวมีท่าทีปฏิเสธเขาเองก็ต้องคำขู่บังคับเธอเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการเพราะเขารู้ว่าคำขู่ของเขามันทำให้หญิงสาวต้องหาทางหาเงินมาให้เขาจนได้เป็นแน่“อีกสองวันฉันจะโอนให้คุณกลับไปได้แล้ว”บุษบาหันมองค้อนใส่ชายหนุ่มอย่างเคียดแค้นเธอค่อยๆปรับอารมณ์โกรธให้ลดลงพร้อมทั้งบอกกับชายหนุ่มว่าเธอจะพยายามหามาให้แต่ขอเวลาเธอสองวันเท่านั้นพร้อมบอกให้เขานั้นกลับไปได้แล้วเพราะตอนนี้เธอไม่อยากจะมองหน้าเขาสักเท่าไร“หึ่...แกคงอยู่ขูดเลือดขูดเนื้อฉันไม่นานหรอก”เมื่อชายหนุ่มออกไปแล้วบุษบาเองก็ต้องหาอะไรมาดื่มเพื่อแก้เครียดเธอแค่รอเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นหากเรื่องราวมันเป็นไปตามที่เธอวางเอาไว้ไม่นานนี้เธอก็คงได้กำจัดเหลือบไรอย่างนภดลออกไปจากชีวิตได้เสียทีและเรื่องที่เธอเคร่งเครียดอยู่ตอนนี้ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างทอฝันกับทิวาตอนนี้เธอมีอะไรยุ่งๆให้สะสางมากมายตอนนี้เธอจะปล่อยให้ทั้งคู่ได้อยู่กันอย่างสงบไปก่อนเมื่อถึงเวลาเธอจะกำจัดหญิงสาวออกไปจากชีวิตชายหนุ่มแน่นอนไร่ภูตะวันหลายวันแล้วที่แพรวาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตอนน
วันนี้เขาพึ่งจะเคลียงานทุกอย่างเสร็จก็มีดื่มสังสรรค์กับพวกลูกน้องตามประสาแต่วันนี้เขาดื่มหนักไปหน่อยเท่านั้นเอง“คุณไม่ใช่ผัวแพร...ออกไปไกลๆเลยนะเหม็น”จากน้ำเสียงที่มึนเมาและหยาบคายของชายหนุ่มทำให้แพรวายนั้นจำต้องไล่เขาออกไปให้ไกลๆตัวของเธอเพราะเธอไม่ค่อยชอบกลิ่นแอลกอฮอลล์เท่าไร“ไม่ไป”ภูดิษฐ์กระโดขึ้นมาบนเตียงนุ่มของหญิงสาวพร้อมแทรกตัวลงใต้ผ้าห่มที่คลุมตัวของเธออยู่อย่างรวดเร็ว“นี่คุณ...อื้ออ”แพรวาพยายามดันตัวชายหนุ่มที่น่าจะกำลังเมาไม่ได้สติออกจากตัวของเธอแต่ก็โดนเข้าจู่โจมล่วงล้ำเธอมาเสียก่อนริมฝีปากหนาคลอบคลุมริมฝีปากบางอย่างรวดเร็วพร้อมฉกชิมความหวานให้เอได้เคลิบเคลิ้มอย่างง่ายดายชุดนอนของเธอที่มันบางแทบจะเหมือนไม่ได้ใส่เพราะเขาจงใจซื้อให้เธอใส่แบบนี้ได้ถูกถกขึ้นมาสูงเหนือเนินเต้างามสองเต้า“อืมม”“อื้ออ..”เสียงหายใจหอบกระเส่าของชายหนุ่มนั้นแรงขึ้นเรื่อยๆเพราะอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเขารีบจัดการกับเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็วเมื่อแท่งร้อนพร้อมเต็มที่เขาก็จัดการกดมันเข้าไปในช่องทางรักอันคับแคบบดเบียดไปในคราเดียวจนหญิงสาวนั้นต้องครางในลำคอระบายความเจ็บเล็บมือก็จิกไปที่หลังของเขาอย่างค
“มาทำอะไรตรงนี้”“เอ่อ...แพรแค่มาเดินเล่นค่ะ..”แพรวาตกใจจนสะดุ้งเฮือกเพราะเธอมัวแต่มองหานิดหน่อยอย่างใจจดใจจ่อจึงไม่ทันได้สังเกตว่าชายหนุ่มนั้นกำลังเดินเข้ามาหาเธอด้วยความที่ไม่อยากให้ชายหนุ่มสงสัยเธอจึงตอบกับเขาไปว่าเธอเพียงแค่ออกมาเดินเล่นเท่านั้น“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณกลับบ้านกันก่อนเถอะ”ภูดิษฐ์บอกหญิงสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดพร้อมเดินไปขึ้นรถโดยมีหญิงสาวนั้นเดินตามไปแต่โดยดีเพราะเธอเองก็ไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่าเจ้าของไร่ที่นี่มาหาเธอถึงที่พักขี้เกียจถูกมองไม่ดี“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับแพรคะ”เมื่อมาถึงบ้านแล้วแพรวาก็เริ่มเปิดประเด็นถามถึงเรื่องที่ชายหนุ่มบอกว่ามีเรื่องที่จะคุยกับเธอทันทีเพราะเธอก็ไม่ได้อยากให้เขาอยู่ที่นี่นานเท่าไรถ้าเป็นไปได้“คุณรู้...ว่าผมไม่ใช่พ่อของลูกในท้องพิมใช่หรือเปล่า”ภูดิษฐ์หันมาถามหญิงสาวเสียงสั่นเครือตอนนี้หน้าของเขาแดงกล่ำน้ำตาคลอและมีสายตาที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด“แพรพยายามบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วแต่คุณก็ไม่ฟังแพรเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์คนที่มันมีทิฐิบดบังยู่ในใจใครพูดอะไรก็ไม่เชื่อทั้งนั้นแหละค่ะ”แพรวารู้สึกอึ้งเล็กน้อยกับคำถามของชายหนุ่มไม่ใช่ว่าเธอ
ชายหนุ่มเองก็ไม่ได้เอะใจอะไรที่หญิงสาวไม่อยากเปิดตัวเพราะเขาคิดว่าเธอคงไม่อยากจะเป็นขี้ปากของใครตั้งแต่ที่หญิงสาวเข้ามหาวิทยาลัยดังในกรุงเทพเจ้าหล่อนก็ไม่ค่อยได้กลับมาหาเขาเท่าไรนักนอกจากจะโทรมาขอโน่นขอนี่อยู่เรื่อยยิ่งสองปีหลังที่ใกล้จะเรียนจบเธอไม่กลับมาหาเขาเลยก็ว่าได้อ้างว่าติดเรียนหรืออ่านหนังสือหนักจนไม่มีเวลาและเมื่อเขาจะไปหาเธอก็จะคอยปัดว่าไม่ว่างตลอดทุกอย่างที่เขาอดทนได้ก็เพราะหญิงสาวบอกว่าเมื่อเธอเรียนจบเมื่อไรก็พร้อมจะเปิดตัวและจะแต่งงานกันทันทีแต่เธอก็เสียชีวิตเสียก่อน“คุณโอเคแล้วใช่ไหม”แพรวานั่งปลอบชายหนุ่มอยู่พักใหญ่เมื่อเห็นว่าเขานั้นสงบลงแล้วเธอจึงค่อยโล่งใจจะได้คุยอะไรๆให้รู้เรื่องเสียที“ผมขอโทษคุณจริงๆ...จะให้ผมไถ่โทษให้คุณยังไงผมก็ยอม”ตอนนี้ภูดิษฐ์นั้นรู้สึกผิดกับหญิงสาวอย่างที่เขาก็ไม่ให้อภัยตัวเองเขาพร้อมทุกอย่างที่จะรับโทษทุกอย่างที่หญิงสาวต้องการเพราะสิ่งที่เขาทำกับเธอมันมากเกินไปจริงๆ“ยังดีที่คุณยังขอโทษ...เรื่องที่เกิดขึ้นแพรยอมรับว่าแพรทั้งโกรธทั้งเกลียดคุณมากแต่ตอนนี้แพรยังไปที่ไหนไม่ได้เพราะถ้าแพรอยู่ที่นี่แพรคิดว่าแพรจะปลอดภัย”แพรวาคิดว่ายังดีที่ชายห
1 อาทิตย์ต่อมาบริษัทXXX“เรียบร้อยแล้วครับคุณไทม์”ชัชวาลยื่นเอกสารหลักฐานการตรวจสอบบัญชีเข้าออกทั้งหมดให้กับทิวาเพราะว่าทิวานั้นสั่งให้เขาจัดการเรื่องนี้แบบเงียบๆเพื่อไม่ให้ตัวการที่ทำให้บัญชีผิดปกติได้รู้ก่อนที่เขานั้นจะรู้ว่าใครทำผิด“น้องแพรเป็นยังไงบ้าง”ทิวารับเอกสารจากชัชวาลพร้อมวางไว้ที่โต๊ะทำงานของเขาก่อนเขาอยากรู้ว่าตอนนี้น้องสาวของเขาเป็นอย่างไรบ้างหลังจากที่ให้ชัชวาลส่งคนไปดูแลเรื่องนี้“อืมม..จากคนที่ผมส่งเข้าไปดูในไร่เป็นครั้งคราวก็เห็นว่าคุณแพรใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นปกตินะครับมีตอนแรกๆที่เธอไปทำสวนมาบ้างจากการที่คนของผมสอบถามคนงานที่นั่นก็ได้ความว่าคุณแพรเธออยู่ที่นั่นในฐานะคนงานคนหนึ่งแต่พักหลังมานี้เธอก็ไม่ได้ทำงานแล้วนะครับเพียงแต่ย้ายบ้านมาอยู่ที่ท้ายไร่ใช้ชีวิตปกติ”ชัชวาลก็ให้คำตอบเจ้านายของเขาได้ตามที่ลูกน้องของเขารายงานมาเพราะเรื่องนี้เขาก็ไม่ได้จัดการด้วยตัวเองก็ไม่ได้รู้เรื่องราวละเอียดมากนักที่เขาไม่ได้จัดการด้วยตัวเองก็เพราะว่าช่วงนี้เขามัวยุ่งวุ่นอยู่แต่งานในบริษัทที่มันมีปัญหาใหญ่เรื่องการเงินเข้ามา“นายรู้มัยว่าน้องแพรกำลังเล่นอะไรอยู่”หลังจากที่ได้รับรายงา
“ฝันอยากจะรู้ว่าฝันจะต้องอยู่ในสถานะนี้ถึงเมื่อไร”ทอฝันก้มหน้างุดพร้อมบอกถึงเรื่องที่เธออยากรู้กับชายหนุ่มทันทีเพราะตอนนี้เธอก็ไม่ต้องพึ่งเขาแล้วเธออยากจะรู้ว่าเธอจะได้อิสระเมื่อไร“เอ่อ...อุ้บบ..”จู่ๆทิวาก็รู้สึกโลกหมุนขึ้นมาทันทีเพราะกลิ่นอาหารที่หญิงสาวทำให้เขาชายหนุ่มรู้สึกคลื่นใส้จะอาเจียนเลยรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”ทอฝันตกใจในอาการของชายหนุ่มอย่างมากเธอเห็นเขาวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำจึงรีบวิ่งตามไปดูอาการของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมลูบหลังให้ชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง“ให้ฝันตามหมอไหมคะ”ชายหนุ่มอาเจียนอยู่ครู่หนึ่งหญิงสาวจึงพาเขามานอนพักพร้อมหายาดมมาให้เขาดมเพื่อแก้วิงเวียนตอนนี้หญิงสาวสังเกตเห็นว่าหน้าของเขานั้นซีดมากเธอกลัวว่าอาการของเขาจะไม่ดีขึ้นจึงถามคนที่นอนอยู่บนเตียงว่าให้เธอตามหมอหรือไม่“ไม่ต้องแค่คุณอยู่ข้างๆผมก็พอ”ทิวาคิดว่าตัวเองมีอาการเครียดติดกันสะสมหลายวันจึงมีอาการเป็นแบบนี้เพราะเขาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่อทำงานอยู่ที่ต่างประเทศแต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าเขานั้นเป็นหนักกว่าทุกครั้งเขารู้ตัวเองดีว่าไม่ต้องถึงกับหาหมอเพราะเมื่อมีหญิงสาวอยู่ข้างๆเขาก็
วัดXXX“วันนี้เดินได้หลายก้าวเลยนะคะป้าดวง”ทอฝันพาดวงใจไปปล่อยปลาเสร็จเรียบร้อยแล้วก็มานั่งรอลีลาวดีที่ไปซื้อน้ำที่ศาลาภายในวัดเลยได้นั่งพูดคุยกับดวงใจเรื่องสุขภาพของดวงใจตอนนี้เธอเห็นว่าตอนนี้ดวงใจอาการดีขึ้นมากเธอก็ดีใจ“ก็เพราะได้ยาดีจากแฟนนังลีมันแหละค่ะคุณหนู...เห็นเค้าบอกว่าเป็นยานอกป้าทานไปสองสามวันรู้สึกว่าสุขภาพป้ามันดีขึ้นเยอะเลยค่ะ”ดวงใจเองก็ดีใจเหมือนกันที่สุขภาพเธอแข็งแรงขึ้นมามากตอนนี้ก็เดินเหินได้ค่อนข้างดีแล้วไม่ต้องเป็นภาระของใครจากเมื่อก่อนที่รักษาก็ว่าดีแล้วตอนนี้มาอยู่บ้านของชายหนุ่มที่เป็นแฟนของหลานสาวของเธอก็ดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว“ฝันอยากจะรู้จักกับแฟนลีเสียแล้วค่ะ...ลีนี่โชคดีนะคะที่มีแฟนดีขนาดนี้”ทอฝันเองอยากจะเห็นหน้าผู้ชายที่สนจะดีที่เป็นแฟนของลีลาวดีเสียแล้วที่เขานั้นใจดีกับลีลาวดีและดวงใจเสียเหลือเกินหากมีโอกาสเธอก็อยากจะขอบคุณเข้าด้วยอีกคน“ก็คนไม่ใกล้ไม่ไกลนี่แหละค่ะคุณหนู...คุณหนูก็รู้จักเค้าดีเลยหละค่ะ...นั่นไงเค้าเดินมาโน่นแล้ว”ดวงใจนั้นก็ไม่รู้ว่าธีภพและหลานสาวของเธอนั้นไปคบกันตอนไหนคราแรกก็ไม่เห็นด้วยแต่เมื่อเห็นว่าทั้งสองดูรักกันเธอเองก็ไม่ได้ห้า