Share

ตอนที่38 ต่อสู้

บริษัทXXX

“ตามฉันมาแต่เช้ามีเรื่องด่วนอะไร”

ทิวาเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างเร่งรีบตอนนี้ยังไม่มีพนักงานคนไหนเข้าบริษัทกันมาสักคนเขาเห็นแต่คนที่ดูรีบร้อนอยากจะคุยกับเขาเหมือนจะมีแต่ชัชวาลเท่านั้น

“มีคนอยากคุยกับคุณไทม์ครับ”

ชัชวาลเห็นคนเป็นนายมาถึงแล้วก็รีบบอกเรื่องสำคัญทันทีว่ามีคนอยากจะพบตัวของเจ้านายเขา

“สวัสดีครับคุณไทม์...ผมคือหมอนภดล”

นภดลที่นั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเขายังเดินไม่สะดวกหลังจากวันที่บุษบาสั่งให้คนพวกนั้นฆ่าเขายังดีที่เขารอดมาได้เพราะคนแถวนั้นไปเจอเจขานอนจมกองเลือดอยู่พอดีจึงพาเขาส่งโรงพยาบาลได้ทันก่อนที่จะหมดลมหายใจเมื่อตัวเองแข็งรงขึ้นหน่อยก็พยายามหาทางติดต่อกับทิวาทุกวิถีทางจนมาเจอกับชัชวาลเขาจึงวานให้ชัชวาลพาทิวามาคุยกับเขาทันที

“คุณหมอมีเรื่องอะไรจะคุยกับผม”

ทิวาจำได้ว่าชายหนุ่มเป็นหมอที่รักษาพ่อบุญธรรมของเขาแต่เขาก็ไม่รู้ว่าชายหนุ่มมีธุระอะไรที่จะต้องคุยกับเขาจึงเปิดประเด็นถามคนตรงหน้า

“เรื่องบุษบา”

นภดลเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทิวาฟังทั้งเรื่องที่บุษบาเป็นคนให้เขาจัดการกับพิพัฒน์ไหนจะแพรวาและตอนนี้ที่เขาทำพลาดไปก็คือการฆ่าทอฝันเขาเชื่อว่าตอนนี้บุษบาจะต้องกำลังลงมืออยู่แน่นอน

“ทำไมเธอถึงกล้าทำขนาดนี้นะ”

ทิวานั่งมึนอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่งไม่คิดว่าบุษบาจะเป็นคนโหดร้ายขนาดนี้เขารู้ว่าเธอยักยอกเงินแต่ก็ไม่คิดจะเอาเรื่องแต่เมื่อได้มาฟังคำจากปากคนที่สมรู้ร่วมคิดกับหญิงสาวเขาจะปล่อยให้คนชั่วลอยนวลไม่ได้

“ผมรู้ว่าเธอรักคุณและเธอก็พร้อมที่จะกำจัดคนที่คุณรักด้วย...ผมรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะไปที่ไหน”

นภดลค่อนข้างที่จะมั่นใจว่าตอนนี้บุษบากำลังทำอะไรอยู่เพราะเขารู้ข่าวมาว่าเธอส่งคนไปรับแพรวากลับมาและคงจะกำจัดเธอเสียเลยจึงจำต้องรีบบอกกับชายหนุ่มให้ตามไปช่วยแพรวาส่วนเขานั้นก็จะเข้าไปมอบตัวกับตำรวจเพราะความรู้สึกผิดบาปในใจ

โกดังร้าง

“เปิดหน้ามันออก”

เมื่อบุษบามาถึงโกดังร้างก็เห็นลูกน้องของเธอสี่ห้าคนคนเฝ้าผู้หยิงที่นั่งคลุมหน้าและโดนจับมัดอยู่จึงบอกให้ลูกน้องของเธอเปิดหน้าหญิงสาวออก

“หึ่...แล้วก็เป็นพี่จริงๆ...คนอย่างพี่มันเลี้ยงเสียข้าวสุกเสียแรงที่คุณพ่อทั้งรักทั้งเอ็นดูพี่แต่พี่กลับฆ่าเค้าเป็นการตอบแทนอย่างเลือดเย็น”

แพรวายิ้มเยาะเล็กน้อยที่เธอนั้นคิดไม่ผิดว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของบุษบาเมื่อได้เจอพี่สาวของเธอวันนี้ก็ดีแล้วเธอจะได้ถือโอกาสถามคนเลือดเย็นเสียทีว่าไม่รู้จักสำนึกบุญคุณพ่อของเธอที่ชุบเลี้ยงมาบ้างหรืออย่างไรถึงได้ฆ่าแกงกันลงแบบนี้

“ฉันไม่สนว่าแกไปรู้อะไรมานังแพร...อยากพูดอะไรก็พูดไปวันนี้จะเป็นวันที่แกได้พูดวันสุดท้าย...อ้อ..แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะตายคนเดียวนะวันนี้ฉันพาเพื่อนตายมาให้แก”

บุษบาไม่สนว่าแพรวาจะรู้ว่าเธอบงการเรื่องนี้ได้อย่างไรเพราะยังไงหญิงสาวก็จะไม่มีทางรอดไปบอกใครอยู่ดีพร้อมบอกกับเธอว่าจะมีคนมาตายเป็นเพื่อนและผลักร่างของทอฝันมานั่งกองอยู่กับแพรวาทันทีที่ลูกน้องของเธอพาทอฝันเข้ามา

“โอ้ยยยย..ฮือๆ”

ทอฝันมีอาการตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอร้องให้สะอึกสะอื้นไม่หยุดไม่คิดว่าบุษบาจะทำกับเธอแบบนี้

“พี่ฝัน...พี่จับพี่ฝันมาทำไม”

แพรวาถึงกับมองค้อนใส่บุษบาที่เธอเอาทอฝันมาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ด้วยทั้งที่ทอฝันก็ไม่เคยทำอะไรให้

“ก็มันเป็นมารหัวใจฉัน...ถามมันสิว่ามันไปแอบกินกับคุณไทม์จนสุขสมกันไปถึงไหน...คิดแล้วก็หมั่นใส้”

เพี๊ยะ

“อ๊ายยยยย..”

บุษบากัดฟันพูดถึงเรื่องที่ทอฝันทำให้เธอปวดใจให้แพรวาได้ฟังพร้อมเข้าไปทำร้ายเธอด้วยความสะใจ

“นี่หยุดทำร้ายคนอื่นซะที...ก็ดีนะที่พี่ไทม์เค้ายังตาถึงเลือกพี่ฝันและอย่าหวังว่าพี่ไทม์จะหันมามองพี่”

แพรวารีบเอาตัวมาบังเพื่อปกป้องทอฝันทันทีเพราะเธอไม่อยากเห็นใครต้องมาเจ็บตัวเพราะบุษบาอีกพร้อมทั้งยังบอกกับบุษบาว่าเธอดีใจที่คนที่พี่ชายเธอเลือกเป็นทอฝันและเธอก็รู้ด้วยว่าถึงแม้บนโลกนี้จะไม่มีทอฝันพี่ชายของเธอก็ไม่มีวันมองคนอย่างบุษบาหรอก

“อย่าปากดีให้มันมากนักเลย...ฉันไม่อยากเสียเวลากับพวกแกแล้ว..เอาปืนมา”

บุษบาถึงกับมือไม้สั่นเมื่อได้ยินสิ่งที่แพรวาพูดเฮไม่อยากจะฟังคำพูดอะไรของแพรวาอีกแล้วพร้อมขอปนจากลุกน้องของเธอและจ่อจะยิงมาที่แพรวาก่อนทันที

ปังงงง

“อ๊ายย/อ๊ายยย”

เมื่อเสียงปืนดังขึ้นทั้งแพรวาและทอฝันต่างก็นั่งชิดกันแน่นกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจและคิดว่าเป็นตัวเองที่โดนยิงแต่เมื่อลืมตาดูกลับไม่มีใครถูกยิงทั้งนั้น

“...ใคร....”

บุษบาโมโหมากที่มีคนมายิงปืนที่อยู่ในมือเธอให้ล่วงลงไปในขณะที่กำลังจะลั่นไกลไปที่แพรวา

“หยุดทำร้ายคนอื่นซะที”

เป็นภูดิษฐ์นั่นเองที่ซุ่มดูสถานการณ์กับลูกน้องของเขาอีกสามสี่คนเขาเดินออกมาจากที่ที่ดูอยู่พร้อมแผดเสียงใส่บุษบาให้หยุดคิดทำร้ายคนอื่นเสียที

“แกกับนังแพรรวมหัวกันหลอกฉัน...พวกแกจัดการมัน”

บุษบาเห็นภูดิษฐ์ออกโรงปกป้องแพรวาขนาดนั้นเธอก็รู้ว่าเรื่องที่เขานัดให้เธอมารับแพรวาก็คงเป็นแผนการของชายหนุ่มที่รวมหัวกับแพรวาเป็นแน่พร้อมบอกให้ลูกน้องของเขาจัดการกับพวกของภูดิษฐ์ทันที

พลั้ก..ตุ้บ..ตับ..ปั้ก..

ปังงง...

ตอนนี้ทั้งลุกน้องของบุษบาและพวกของภูดิษฐ์ต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือดอย่างไม่มีใครยอมใครตอนนี้บุษบาเห็นว่าฝ่ายตัวเองน่าจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบจึงรีบไปรวบหญิงสาวทั้งสองให้ออกไปกับเธอด้านนอก

“แกสองคนมานี่”

“โอ้ยยย..เจ็บนะ”

“พี่บุษปล่อยพวกเราไปเถอะค่ะ”

“แพร!!!”

ปังงงงงง

ภูดิษฐ์ได้ยินเสียงร้องของแพรวาจึงทำให้เขาเผลอหันไปดูเธอช่วงจังหวะนั้นเองทำให้เขาไม่ทันระวังตัวทำให้ฝ่ายลูกน้องของบุษบายิงเข้าที่หลังของเขาเต็มๆ

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status