บริษัทXXX
“ตามฉันมาแต่เช้ามีเรื่องด่วนอะไร”
ทิวาเข้ามาในห้องทำงานของเขาอย่างเร่งรีบตอนนี้ยังไม่มีพนักงานคนไหนเข้าบริษัทกันมาสักคนเขาเห็นแต่คนที่ดูรีบร้อนอยากจะคุยกับเขาเหมือนจะมีแต่ชัชวาลเท่านั้น
“มีคนอยากคุยกับคุณไทม์ครับ”
ชัชวาลเห็นคนเป็นนายมาถึงแล้วก็รีบบอกเรื่องสำคัญทันทีว่ามีคนอยากจะพบตัวของเจ้านายเขา
“สวัสดีครับคุณไทม์...ผมคือหมอนภดล”
นภดลที่นั่งอยู่บนรถเข็นเพราะเขายังเดินไม่สะดวกหลังจากวันที่บุษบาสั่งให้คนพวกนั้นฆ่าเขายังดีที่เขารอดมาได้เพราะคนแถวนั้นไปเจอเจขานอนจมกองเลือดอยู่พอดีจึงพาเขาส่งโรงพยาบาลได้ทันก่อนที่จะหมดลมหายใจเมื่อตัวเองแข็งรงขึ้นหน่อยก็พยายามหาทางติดต่อกับทิวาทุกวิถีทางจนมาเจอกับชัชวาลเขาจึงวานให้ชัชวาลพาทิวามาคุยกับเขาทันที
“คุณหมอมีเรื่องอะไรจะคุยกับผม”
ทิวาจำได้ว่าชายหนุ่มเป็นหมอที่รักษาพ่อบุญธรรมของเขาแต่เขาก็ไม่รู้ว่าชายหนุ่มมีธุระอะไรที่จะต้องคุยกับเขาจึงเปิดประเด็นถามคนตรงหน้า
“เรื่องบุษบา”
นภดลเริ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ทิวาฟังทั้งเรื่องที่บุษบาเป็นคนให้เขาจัดการกับพิพัฒน์ไหนจะแพรวาและตอนนี้ที่เขาทำพลาดไปก็คือการฆ่าทอฝันเขาเชื่อว่าตอนนี้บุษบาจะต้องกำลังลงมืออยู่แน่นอน
“ทำไมเธอถึงกล้าทำขนาดนี้นะ”
ทิวานั่งมึนอึ้งไปอยู่ครู่หนึ่งไม่คิดว่าบุษบาจะเป็นคนโหดร้ายขนาดนี้เขารู้ว่าเธอยักยอกเงินแต่ก็ไม่คิดจะเอาเรื่องแต่เมื่อได้มาฟังคำจากปากคนที่สมรู้ร่วมคิดกับหญิงสาวเขาจะปล่อยให้คนชั่วลอยนวลไม่ได้
“ผมรู้ว่าเธอรักคุณและเธอก็พร้อมที่จะกำจัดคนที่คุณรักด้วย...ผมรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังจะไปที่ไหน”
นภดลค่อนข้างที่จะมั่นใจว่าตอนนี้บุษบากำลังทำอะไรอยู่เพราะเขารู้ข่าวมาว่าเธอส่งคนไปรับแพรวากลับมาและคงจะกำจัดเธอเสียเลยจึงจำต้องรีบบอกกับชายหนุ่มให้ตามไปช่วยแพรวาส่วนเขานั้นก็จะเข้าไปมอบตัวกับตำรวจเพราะความรู้สึกผิดบาปในใจ
โกดังร้าง
“เปิดหน้ามันออก”
เมื่อบุษบามาถึงโกดังร้างก็เห็นลูกน้องของเธอสี่ห้าคนคนเฝ้าผู้หยิงที่นั่งคลุมหน้าและโดนจับมัดอยู่จึงบอกให้ลูกน้องของเธอเปิดหน้าหญิงสาวออก
“หึ่...แล้วก็เป็นพี่จริงๆ...คนอย่างพี่มันเลี้ยงเสียข้าวสุกเสียแรงที่คุณพ่อทั้งรักทั้งเอ็นดูพี่แต่พี่กลับฆ่าเค้าเป็นการตอบแทนอย่างเลือดเย็น”
แพรวายิ้มเยาะเล็กน้อยที่เธอนั้นคิดไม่ผิดว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือของบุษบาเมื่อได้เจอพี่สาวของเธอวันนี้ก็ดีแล้วเธอจะได้ถือโอกาสถามคนเลือดเย็นเสียทีว่าไม่รู้จักสำนึกบุญคุณพ่อของเธอที่ชุบเลี้ยงมาบ้างหรืออย่างไรถึงได้ฆ่าแกงกันลงแบบนี้
“ฉันไม่สนว่าแกไปรู้อะไรมานังแพร...อยากพูดอะไรก็พูดไปวันนี้จะเป็นวันที่แกได้พูดวันสุดท้าย...อ้อ..แล้วไม่ต้องกลัวว่าจะตายคนเดียวนะวันนี้ฉันพาเพื่อนตายมาให้แก”
บุษบาไม่สนว่าแพรวาจะรู้ว่าเธอบงการเรื่องนี้ได้อย่างไรเพราะยังไงหญิงสาวก็จะไม่มีทางรอดไปบอกใครอยู่ดีพร้อมบอกกับเธอว่าจะมีคนมาตายเป็นเพื่อนและผลักร่างของทอฝันมานั่งกองอยู่กับแพรวาทันทีที่ลูกน้องของเธอพาทอฝันเข้ามา
“โอ้ยยยย..ฮือๆ”
ทอฝันมีอาการตื่นกลัวอย่างเห็นได้ชัดเธอร้องให้สะอึกสะอื้นไม่หยุดไม่คิดว่าบุษบาจะทำกับเธอแบบนี้
“พี่ฝัน...พี่จับพี่ฝันมาทำไม”
แพรวาถึงกับมองค้อนใส่บุษบาที่เธอเอาทอฝันมาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ด้วยทั้งที่ทอฝันก็ไม่เคยทำอะไรให้
“ก็มันเป็นมารหัวใจฉัน...ถามมันสิว่ามันไปแอบกินกับคุณไทม์จนสุขสมกันไปถึงไหน...คิดแล้วก็หมั่นใส้”
เพี๊ยะ
“อ๊ายยยยย..”
บุษบากัดฟันพูดถึงเรื่องที่ทอฝันทำให้เธอปวดใจให้แพรวาได้ฟังพร้อมเข้าไปทำร้ายเธอด้วยความสะใจ
“นี่หยุดทำร้ายคนอื่นซะที...ก็ดีนะที่พี่ไทม์เค้ายังตาถึงเลือกพี่ฝันและอย่าหวังว่าพี่ไทม์จะหันมามองพี่”
แพรวารีบเอาตัวมาบังเพื่อปกป้องทอฝันทันทีเพราะเธอไม่อยากเห็นใครต้องมาเจ็บตัวเพราะบุษบาอีกพร้อมทั้งยังบอกกับบุษบาว่าเธอดีใจที่คนที่พี่ชายเธอเลือกเป็นทอฝันและเธอก็รู้ด้วยว่าถึงแม้บนโลกนี้จะไม่มีทอฝันพี่ชายของเธอก็ไม่มีวันมองคนอย่างบุษบาหรอก
“อย่าปากดีให้มันมากนักเลย...ฉันไม่อยากเสียเวลากับพวกแกแล้ว..เอาปืนมา”
บุษบาถึงกับมือไม้สั่นเมื่อได้ยินสิ่งที่แพรวาพูดเฮไม่อยากจะฟังคำพูดอะไรของแพรวาอีกแล้วพร้อมขอปนจากลุกน้องของเธอและจ่อจะยิงมาที่แพรวาก่อนทันที
ปังงงง
“อ๊ายย/อ๊ายยย”
เมื่อเสียงปืนดังขึ้นทั้งแพรวาและทอฝันต่างก็นั่งชิดกันแน่นกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจและคิดว่าเป็นตัวเองที่โดนยิงแต่เมื่อลืมตาดูกลับไม่มีใครถูกยิงทั้งนั้น
“...ใคร....”
บุษบาโมโหมากที่มีคนมายิงปืนที่อยู่ในมือเธอให้ล่วงลงไปในขณะที่กำลังจะลั่นไกลไปที่แพรวา
“หยุดทำร้ายคนอื่นซะที”
เป็นภูดิษฐ์นั่นเองที่ซุ่มดูสถานการณ์กับลูกน้องของเขาอีกสามสี่คนเขาเดินออกมาจากที่ที่ดูอยู่พร้อมแผดเสียงใส่บุษบาให้หยุดคิดทำร้ายคนอื่นเสียที
“แกกับนังแพรรวมหัวกันหลอกฉัน...พวกแกจัดการมัน”
บุษบาเห็นภูดิษฐ์ออกโรงปกป้องแพรวาขนาดนั้นเธอก็รู้ว่าเรื่องที่เขานัดให้เธอมารับแพรวาก็คงเป็นแผนการของชายหนุ่มที่รวมหัวกับแพรวาเป็นแน่พร้อมบอกให้ลูกน้องของเขาจัดการกับพวกของภูดิษฐ์ทันที
พลั้ก..ตุ้บ..ตับ..ปั้ก..
ปังงง...
ตอนนี้ทั้งลุกน้องของบุษบาและพวกของภูดิษฐ์ต่างฝ่ายต่างต่อสู้กันอย่างดุเดือดอย่างไม่มีใครยอมใครตอนนี้บุษบาเห็นว่าฝ่ายตัวเองน่าจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบจึงรีบไปรวบหญิงสาวทั้งสองให้ออกไปกับเธอด้านนอก
“แกสองคนมานี่”
“โอ้ยยย..เจ็บนะ”
“พี่บุษปล่อยพวกเราไปเถอะค่ะ”
“แพร!!!”
ปังงงงงง
ภูดิษฐ์ได้ยินเสียงร้องของแพรวาจึงทำให้เขาเผลอหันไปดูเธอช่วงจังหวะนั้นเองทำให้เขาไม่ทันระวังตัวทำให้ฝ่ายลูกน้องของบุษบายิงเข้าที่หลังของเขาเต็มๆ
“คุณภู!!!”แพรวาเห็นภูดิษฐ์ล้มลงไปต่อหน้าต่อตาตอนนี้ตัวเธอชาวาบไปหมดพร้อมทั้งดิ้นออกจากบุษบาอย่างรวดเร็วและวิ่ไปหาร่างที่ฟุบลงกับพื้นของถูดิษฐ์อย่างรวดเร็ว“หยุดเดี๋ยวนี้นะนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ”บุษบาเองกำลังจะใช้ปืนที่อยู่ในมือยิงแพรวาแต่ตำรวจเข้ามารวบตัวเธอเอาไว้เสียก่อน“..ฝัน..”ทิวาเห็นทอฝันนั่งฟุบลงไปกับพื้นก็รีบประคองเธอขึ้นมาทันทีเขาไม่คิดว่าบุษบาจะจับทอฝันมาด้วยดีที่เขาและตำรวจมาที่นี่ทันไม่อย่างนั้นเขาคงต้องเสียทั้งน้องสาวและคนรักไปแน่“เป็นยังไงบ้างฝัน”ทิวากอดหญิงสาวที่ตัวสั่นเป็นลูกนกอย่างสงสารเขารู้ว่าตอนนี้เธอคงกลัวมากส่วนคนร้ายก็ปล่อยให้ตำรวจจัดการไปตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากความปลอดภัยของน้องสาวและคนรักของเขา“ฝันกลัวค่ะพี่ไทม์..ฮือ”ทอฝันเอาแต่สะอึกสะอื้นเพราะเธอไม่ชอบเสียงปืนและไม่ชอบเห็นคนต่อสู้กันภาพทุกอย่างที่เกิดก่อนหน้านี้ทำให้เธอกลัวอย่างมาก“ไม่ต้องกลัวนะพี่อยู่นี่แล้ว”ทิวากอดปลอบทอฝันอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นว่าแพรวากำลังนั่งอยู่ข้างๆใครบางคนที่บาดเจ็บเขาจึงพยุงตัวทอฝันเดินไปหาแพรวาพร้อมกับเขา“คุณภูตื่นสิ...คุณภู”แพรวานั่งร้องให้อยู่ข้างๆกับร่างของชายหนุ่
อังกฤษ“คุณไทม์จะกลับเลยไหมครับ”“ฉันขอดูเอกสารแฟ้มนี้ก่อนแล้วกัน”“ครับ”ใบหน้าคมเข้มกำลังคิ้วชนกันเพราะกำลังตรวจเอกสารบัญชีอย่างละเอียดเพราะพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุดของพนักงานถ้ามีอะไรที่ต้องแก้ไขเขาจะได้สั่งให้แก้เสียจั้งแต่วันนี้ไม่อย่างนั้นมันจะคาลาคาซังไปจนถึงสัปดาห์หน้า“เรียบร้อยแล้ว”หลังจากที่ตรวจดูทุกอย่างว่ามันเรียบร้อยแล้วร่างสูงที่อยู่ในชุดสูตรสีเทาที่เข้ากับหุ่นของคนใส่ได้อย่างดีก็ลุกขึ้นก้าวขายาวๆออกจากห้องทำงานอย่างสง่าพร้อมบอกลูกน้องคนสนิทว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว“จะกลับไปที่บ้านเลยไหมครับคุณไทม์”ชัชวาลหันมาถามคนเป็นเจ้านายว่าวันนี้เขาจะกลับบ้านเลยหรือไม่เพราะปกติแล้วก่อนจะถึงวันหยุดแบบนี้นายของเขานั้นไม่ค่อยชอบที่จะอยู่บ้านเท่าไร“พาฉันไปที่เพนท์เฮ้าส์”ทิวาที่นั่งอยู่บนรถเขาส่งเสียงบอกกับลูกน้องของเขาว่าวันนี้เขานั้นจะไปพักที่เพนท์เฮ้าส์เพราะเขามีนัดทำกิจกรรมกับแม่นางแบบสาวสวยของเล่นคนใหม่ของเขา“ครับคุณไทม์”ชัชวาลอมยิ้มเล็กน้อยเพราะเขาคิดไม่ผิดแทบทุกอาทิตย์ที่เจ้านายของเขาจะมีแม่นางแบบเข้ามารอที่เพนท์เฮ้าส์ของเขาโดยไม่ซ้ำหน้าเพราะความหล่อของเขาและอีกอย่างผู้หญิงหิวเ
“พี่บอกแพรกี่ครั้งแล้วคะว่าพี่รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคืนนั้นรถของน้องแพรก็ขัดข้องคุณพ่อของพี่เองท่านก็เมาจนขับรถเร็วเห็นไหมคะว่ามันคืออุบัติเหตุ...ถ้าพี่จะงอนน้องแพรก็เพราะว่าพี่ปลอบน้องแพรตั้งกี่ครั้งแล้วน้องแพรก็ยังแอบร้องให้อยู่ดีแบบนี้พี่ก็คงจะเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องเลยใช่ไหมคะ”ทอฝันพูดไปตามความจริงเธอไม่รู้สึกโกรธเคืองสาวน้อยตรงหน้าเลยสักนิดกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะหลักฐานทั้งหมดมันก็ชี้ชัดอยู่แล้วว่ามันคืออุบัติเหตุแล้วก็มีส่วนผิดกันทั้งคู่เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วเธอไม่อยากเก็บมันมาใส่ใจ“ไม่ใช่นะคะพี่ฝัน...พี่ฝันเป็นพยาบาลที่น่ารักกับน้องแพรมากเลยค่ะ”แพรวารีบส่ายหัวหงึกหงักเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเข้าใจผิดว่าเธอเป็นพยาบาลที่ไม่ได้เรื่องพร้อมต้องรีบพูดว่าหญิงสาวนั้นเป็นพยาบาลที่ใจดีและน่ารักที่สุดที่เธอเคยเจอมา“งั้นเลิกร้องให้แล้วมาทานข้าวกันดีกว่านะคะ”“ค่ะ”เมื่อทอฝันเห็นว่าสาวน้อยตรงหน้าของเธอยิ้มออกแล้วเธอจึงโล่งใจแล้วหยิบถาดข้าวมาป้อนแพรวาเพราะหลังจากที่แพรวาทานข้าวแล้วจะต้องทานยาต่อ30 นาทีต่อมา“น้องแพรเป็นยังไงบ้างจ้ะฝัน”บุษบาเดินเข้ามาในครัวก็เห็นว่าทอฝันกำลังเอาถาดอาหา
คลับXXX“สวัสดีค่ะพี่นิดหน่อย”เมื่อทอฝันมาถึงก็รีบมาสวัสดีผู้จัดการร้านสาวสวยทันที“มาตรงเวลาดีนะฝันไปเปลี่ยนชุดแล้วออกมาตรงบาร์หน่อยนะเดี๋ยวพี่จะสอนทำเครื่องดื่มเมนูใหม่”นิดหน่อยยิ้มให้ทอฝันเพราะเธอชอบที่ทอฝันเป็นเด็กที่น่ารักขยันทำงานพร้อมบอกให้เธอไปเปลี่ยนชุดพนักงานแล้วตามเธอไปที่บาร์เพราะเธอจะสอนทอฝันทำเครื่องดื่มเมนูใหม่“ค่ะ”ทอฝันรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินตามนิดหน่อยไปที่บาร์ทันทีเธอมาสมัครงานที่นี่ในตำแหน่งเด็กเสริฟแต่นิดหน่อยเห็นว่าหญิงสาวค่อนข้างจะซื่อเลยฝึกให้เธอนั้นเป็นบาร์เทนดี้ยืนอยู่ประจำบาร์จะดีกว่าเพราะเธอน่าจะเรียกลูกค้าจากตรงนี้ได้ดีกว่าและอีกอย่างระยะห่างของเธอกับแขกในร้านก็ยังพอหลบมือไม้อันแสนจะเป็นปลาหมึกของแขกได้“อ้าวมาแล้วเหรอมาเริ่มกันเลย”“ค่ะ”เมื่อนิดหน่อยเห็นว่าทอฝันนั้นเดินตามมาแล้วเธอจึงจัดแจงให้หญิงสาวลองผสมเครื่องดื่มสูตรใหม่ดูทันทีเพราะจะได้แนะนำกับลูกค้าในคืนนี้ได้เลยนิดหน่อยเองเป็นรุ่นพี่สมัยเรียนของทอฝันเธอก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากแต่ก็พอรู้มาว่าสถานการณ์ตอนนี้ที่บ้านหญิงสาวเป็นอย่างไรและเธอเป็นคนอย่างไรคราแรกที่ทอฝันมาสมัครงานกับเธอหญิงสาวยังถามย
“เอ๋...นั่นมัน...หรือว่าเราจะตาฝาดไปเอง”ในระหว่างที่ทอฝันทำเครื่องดื่มให้ลูกค้าเธอก็แอบเห็นร่างสูงของใครบางคนเดินเข้ามาในร้านคราแรกเธอถึงกับใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะเธอคิดว่าน่าจะเป็นชายหนุ่มที่เธอเฝ้าคิดถึงที่เขาหายไปนานหลายปีแต่ด้วยแสงไฟที่มันสลัวจึงทำให้เมื่อเธอกลับไปมองอีกครั้งกลับไม่เห็นเขาแล้วหญิงสาวยืนก้มหน้าคิดอยู่ในใจว่าเธอนั้นอาจจะคิดถึงเขาจนตาฝาดไปเองก็เป้นได้เมื่อได้สติเธอจึงกลับมาสนใจลูกค้าของเธอที่อยู่ตรงหน้าต่อ“ได้แล้วค่ะ”“สนใจไปกับพี่หรือเปล่าครับ...อยากได้เท่าไรบอกพี่มาเลยอย่างน้องพี่จ่ายไม่อั้น”ทอฝันจัดการส่งแก้วเครื่องดื่มที่ลูกค้าที่บาร์ขอเธอสั่งในขณะที่เธอนั้นยื่นส่งให้มืออันเป็นปลาหมึกของผู้ชายจอมหื่นก็แอบมาดึงมือของเธอเอาไว้พร้อมเสนอที่จะจ่ายให้เธอถ้าหากว่าเธอนั้นไปกับเขา“เอ่อ...ฉันไม่ได้รับงานแบบนี้ค่ะ”ในชีวิตของหญิงสาวเธอไม่เคยคิดที่จะรับงานแบบนี้ต่อให้เธอไม่มีจะกินเท่าไรก็ตามจึงตอบปฏิเสธคนตรงหน้าพร้อมดึงมืออกจากผู้ชายหื่นกามอย่างรวดเร็วและเดินเข้าไปนั่งพักที่หลังร้านทันที“หึ่!!!”ภาพเมื่อครู่นั้นอยู่ในสายตาของทิวาทั้งหมดเขายืนมองเธอจากด้านบนเขาไม่รู้ว่า
“อะไรของมึงวะ”ผู้ชายคนที่พึ่งโดนทิวาชกโดยไม่ทันตั้งตัวนั้นถึงกับมีอาการมึนงงเพราะหมัดที่แสนหนักซัดเข้ามาที่ใบหน้าพยายามลุกมาต่อสู้แต่เมื่อเห็นว่าตัวเองน่าจะสู้ไม่ได้จึงรีบหนีไป“ขอบคุณนะคะพี่ไทม์”เมื่อชายคนดังกล่าวที่พยายามจะลวนลามเธอหนีไปแล้วทอฝันก็หันมาขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้าและส่งยิ้มให้เขาเหมือนเช่นที่เคยทำในวันวาน“ผมไม่มีน้องสาว...ถ้ารู้ว่าเป็นคุณผมคงไม่มาช่วยให้เปลืองแรง”ทิวาไม่มองหน้าหญิงสาวและเอ่ยกับเธอน้ำเสียงเรียบเฉยและเดินไปขึ้นรถทันที“หา...เอ่อ...งั้นฝันขอโทษแล้วกันค่ะทีทำให้เปลืองแรงขอตัวนะคะ”ทอฝันค่อนข้างเสียใจกับคำพูดของชายหนุ่มอยู่มากเธอเลยต้องเอ่ยขอโทษเขาที่ทำให้เขานั้นเสียเวลามาช่วยเธอหญิงสาวรู้ว่าเขาเฉยชากับเธออย่างนี้เป็นเพราะอะไรแต่ในใจของเธอวันนั้นไม่ได้อยากพูดแบบนั้นกับเขาเลยสักนิดตาเพราะเหตุจำเป็นทำให้เธอนั้นต้องทำร้ายจิตใจของเขาให้มากที่สุดเพื่อที่จะให้เขาลืมเธอและตัวของเขาก็จะปลอดภัยหญิงสาวเดินน้ำตาตกมือปาดน้ำตาลวกๆแล้วเรียกแท็กซี่เพื่อให้ไปส่งที่บ้านของเธอทันทีวันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยกว่าทุกวันเหลือเกิน“ตามเธอไปอย่าให้คลาดสายตา”ทิวาสั่งให้ลูกน้องของเขาข
“ได้สิคะ...น้องแพรอยากไปไหนเดี๋ยวพี่จะพาไปทุกที่เลย”ทิวาลูบหัวน้องสาวของเขายังอ่อนโยนเขาจะตามใจน้องสาวของเขาทุกอย่างชดเชยเวลาที่เขาไม่ได้มีให้เธอทอฝันเองรู้สึกใจสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำที่เขาพูดกับแพรวาคำพูดและน้ำเสียงอ่อนโยนของเขามันช่างเหมือนกับเมื่อครั้งก่อนที่เขาเคยพูดกับเธอมันทำให้เธอคิดถึงวันวานวันที่เขาและเธอมีความสุขด้วยกันช่วงบ่ายของวัน“น้องแพรอยู่ไหน”ทิวาที่เห็นทอฝันเดินอยู่ในห้องครัวของบ้านชายหนุ่มเลยถามหาน้องสาวของเขาเพราะปกติจะเห็นเธอประกบอยู่กับน้องสาวของเขาตลอด“น้องแพรหลับไปแล้วค่ะ”ทอฝันได้ยินเสียงของชายหนุ่มที่ถามเธอจากข้างหลังเธอจึงตอบเขาว่าแพรว่านอนหลับไปแล้วโดยที่ไม่ได้หันหน้ามาตอบเขาเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะหาเรื่องอะไรเธออีก“คุณมาดูแลน้องสาวผมทั้งที่น้องสาวผมทำร้ายพ่อคุณจนเสียชีวิตเนี่ยนะผมจะเชื่อได้เหรอว่าเธอจะดูแลน้องสาวผมได้ดีจริงๆ”ทิวาแปลกใจเล็กน้อยที่ทั้งที่น้องสาวของเขาเป็นคนขับรถทำให้พ่อของเธอเสียชีวิตแต่เธอนั้นก็ยังมาทำงานดูแลน้องสาวของเขาแบบนี้เขาจะเชื่อใจเธอว่าเธอจะทำดีกับน้องสาวของเขาได้อย่างไร“เฮ้อ...”ทอฝันถอนหายใจเล็กน้อยเกี่ยวกับคำถามของเขาเธ
“ปล่อยฝันนะคุณจะทำแบบนี้กับฝันไม่ได้”ทอฝันพยายามที่จะสุดฤทธิ์ทั้งตบทั้งตีชายหนุ่มที่กำลังล่วงเกินเธออยู่ตอนนี้น้ำตาเธอไหลออกมาไม่หยุดเจ็บเธอเจ็บทั้งตัวเจ็บทั้งใจเธอไม่คิดว่าชายหนุ่มจะทำล่วงเกินกับเธอแบบนี้“ว้ายย...”ทิวาเหวี่ยงหญิงสาวลงไปนอนที่โซฟาพร้อมใช้มือแกร่งดึงเสื้อสีขาวที่เป็นกระดุมติดของเธอจนขาดวิ่นเผยให้เห็นบราสีหวานจนหญิงสาวต้องยกมือทั้งสองขึ้นมาปิด“ต้องการเท่าไรเดี๋ยวผมจ่ายคุณเอง”ทิวาที่นอนทาบทับร่างบางของหญิงสาวอยู่เขาถึงกับต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่เพราะไม่คิดว่าเธอจะสวยไปทั้งตัวแบบนี้เมื่อก่อนเขาให้เกียรติเธออย่างมากแม้จะจับมือเธอเขายังไม่กล้าแต่มาวันนี้เขาอยากย่ำยีมันให้แหลกคามือพร้อมถามคำถามที่ทำให้เธอนั้นรู้สึกด้อยค่าให้เธอรู้ว่าเวลาที่โดนดูถูกมันรู้สึกอย่างไร“ไม่อย่ามาดูถูกฝันนะ”ทอฝันไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเปลี่ยนไปเป็นเสือร้ายที่น่ากลัวแบบนี้ผู้ชายที่อ่อนโยนและพร้อมจะปกป้องเธอคนก่อนมันหายไปแล้วตอนนี้มีแต่ผู้ชายที่จ้องจะทำร้ายเธออย่างเดียว“ปากดีนักนะ”“อื้มมม”ทิวาประกบจูบหญิงสาวที่พยายามดีดดิ้นอยู่ใต้ร่างของเขาอย่างรุนแรงจูบนี้เขาไม่ปราณีให้เธอแม้แต่น้อยนิดเป็นการสั่ง