วันนี้เขาพึ่งจะเคลียงานทุกอย่างเสร็จก็มีดื่มสังสรรค์กับพวกลูกน้องตามประสาแต่วันนี้เขาดื่มหนักไปหน่อยเท่านั้นเอง
“คุณไม่ใช่ผัวแพร...ออกไปไกลๆเลยนะเหม็น”
จากน้ำเสียงที่มึนเมาและหยาบคายของชายหนุ่มทำให้แพรวายนั้นจำต้องไล่เขาออกไปให้ไกลๆตัวของเธอเพราะเธอไม่ค่อยชอบกลิ่นแอลกอฮอลล์เท่าไร
“ไม่ไป”
ภูดิษฐ์กระโดขึ้นมาบนเตียงนุ่มของหญิงสาวพร้อมแทรกตัวลงใต้ผ้าห่มที่คลุมตัวของเธออยู่อย่างรวดเร็ว
“นี่คุณ...อื้ออ”
แพรวาพยายามดันตัวชายหนุ่มที่น่าจะกำลังเมาไม่ได้สติออกจากตัวของเธอแต่ก็โดนเข้าจู่โจมล่วงล้ำเธอมาเสียก่อนริมฝีปากหนาคลอบคลุมริมฝีปากบางอย่างรวดเร็วพร้อมฉกชิมความหวานให้เอได้เคลิบเคลิ้มอย่างง่ายดายชุดนอนของเธอที่มันบางแทบจะเหมือนไม่ได้ใส่เพราะเขาจงใจซื้อให้เธอใส่แบบนี้ได้ถูกถกขึ้นมาสูงเหนือเนินเต้างามสองเต้า
“อืมม”
“อื้ออ..”
เสียงหายใจหอบกระเส่าของชายหนุ่มนั้นแรงขึ้นเรื่อยๆเพราะอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเขารีบจัดการกับเสื้อผ้าของเขาอย่างรวดเร็วเมื่อแท่งร้อนพร้อมเต็มที่เขาก็จัดการกดมันเข้าไปในช่องทางรักอันคับแคบบดเบียดไปในคราเดียวจนหญิงสาวนั้นต้องครางในลำคอระบายความเจ็บเล็บมือก็จิกไปที่หลังของเขาอย่างควบคุมไม่ได้
เมื่อแท่งร้อนบดเบียดเข้าไปในช่องทางรักเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มก็เริ่มโหมกระหน่ำบทสวาทให้หญิงสาวได้ตัวโยนตามแรงบดเบียดเข้าออกของสะโพกของเขาอย่างไม่หยุดหยอดมือหนาลูบคลำสะเปะสะปะอย่างสบายอารมณ์เหมือนเธอเป็นสมบัติของเขาจะจับต้องตรงไหนก็ได้พร้อมบีบขยำเนื้อนวลอวบนูนที่เนินอกเต็มไม้เต็มมือสลับดูดคลึงเล่นอย่างพอใจ
บทรักแสนดิบเถื่อนที่เขามอบให้หญิงสาวนั้นเนิ่นนานเกือบรุ่งสางเมื่อเสร็จสมดั่งใจหมาเขาก็นอนกอดฟุบหลับไปกับหญิงสาวจนถึงเช้าอย่างสบายตัว
เช้าวันต่อมา
“ตื่นแล้วก็ลุกมาทานข้าว”
ช่วงสายของวันหลังจากที่ภูดิษฐ์อาบน้ำอาบท่าเรียบร้อยแล้วแต่งตัวเสร็จเขาก็เดินออกมาข้างนอกเพื่อทำอาหารเช้าพอเปิดประตูเข้ามาดูหญิงสาวที่นอนหลับอยู่ที่เตียงเห็นว่าเธอตื่นแล้วจึงเรียกให้เธอมาทานข้าวเช้าเพราว่าเขาก็จะอยู่ทานกับเธอก่อนถึงค่อยออกไปที่ไร่
“คุณคิดว่าคุณทำแบบนี้แล้วพิมจะเห็นด้วยเหรอคะ”
แพรวาตื่นก่อนหน้านี้พักหนึ่งจนเธอล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้วแต่ก็กลับมานอนพักที่เตียงเพราะรู้สึกว่าร่างกายของเธอขยับไม่ค่อยสะดวกสักเท่าไรเธอกำลังนั่งคิดทบทวนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตของเธอ
เมื่อเห็นชายหนุ่มเปิดประตูเข้ามาเรียกเธอไปทานข้าวเธอจึงพูดบางอย่างเพื่อให้ชายหนุ่มได้คิดเผื่อบางทีความแค้นในใจของเขามันจะทุเลาลงบ้าง
“มันเรื่องของผม...ตื่นแล้วก็ทานข้าวตามที่บอกวันนี้คุณไม่ต้องไปทำงานเพราะผมรู้ว่าคุณคงไปไม่ไหว”
ชายหนุ่มรู้สึกสะอึกเล็กน้อยเมื่อเธอพูดถึงคนรักของเขาที่เสียไปแล้วการกระทำที่เขาทำกับเธอเพื่อแก้แค้นให้เธอไม่มีความสุขอย่างที่เขาได้รับมันเป็นความสะใจของเขาเองเขารู้ว่าถ้าพริมายังมีชีวิตอยู่คงไม่เห็นด้วยและใครที่ไหนก็ไม่เห็นด้วยกับเขาทั้งนั้นแต่เขาต้องการแก้แค้นเธอเพื่อความสะใจของเขาเองล้วนๆ
ชายหนุ่มหมดอารมณ์ที่จะทานอาหารเช้าพร้อมเธอทั้งที่ตั้งใจไว้แล้วตอนนี้เขารู้สึกสับสนจึงเดินออกจากบ้านพักหลังเล็กนี้ไปทันทีพร้อมสั่งให้เธอหยุดงานได้เพราะเธอคงจะทำงานไม่ไหวเป็นแน่เป็นผลจากการกระทำของเขาเมื่อคืน
บ้านภูตะวัน
18.00 น.
“นายครับของที่นายให้เอาไปซ่อมเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ”
“ขอบใจมากทอน”
ทอนได้รับคำสั่งจากเจ้านายของเขาให้นำมือถือของพริมาที่ตำรวจส่งคืนให้ไปซ่อมตอนนี้เขาก็พึ่งได้ไปเอาคืนมาจากร้านในสภาพที่ไม่ได้ใหม่มากแต่มันก็ยังพอใช้งานได้ที่ภูดิษฐ์ต้องการให้ซ่อมมือถือของเธอเอาไว้ก็เพื่อเอาไว้ดูเป็นที่ระลึก
หลังจากที่ทอนเอาของที่เขาต้องการมาให้เสร็จชายหนุ่มก็นั่งถือมือถือเครื่องแพงของหญิงสาวที่เขาเคยซื้อให้ด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าหวนคิดถึงหญิงสาวที่เขากำลังจะแต่งงานด้วยยิ่งคิดเขาก็ยิ่งเจ็บหน่วงอยู่ในใจ
มือหนาค่อยๆเลื่อนเปิดดูรูปเก่าๆของหญิงสาวในนั้นมีพริมาที่อยู่ในชุดนักศึกษากับเหล่าเพื่อนๆอีกหลายคนแต่มือถือของเธอนั้นกลับไม่มีรูปคู่เธอกับเขาเลยสักนิดในตอนนั้นเขาอยากจะมีรูปคู่กับเธอใจจะจาดแต่หล่อนชอบอ้างว่าไม่มีจะดีกว่าเวลาห่างกันจะได้คิดถึงมากๆเขาคิดไปพลางยิ้มไป
เมื่อกำลังจะกดออกจากแกลอรี่เขาดันสังเกตเห็นว่ามันมีวิดีโออยู่ด้วยจึงตัดสินใจเปิดเข้าไปดูว่าเจ้าหล่อนนั้นได้ถ่ายอะไรไว้
“พิม!!!”
ภูดิษฐ์ถึงกับมือไม้สั่นพูดอะไรไม่ออกภาพที่เขาเห็นมันเป็นภาพและเสียงที่บีบหัวใจของเขามากตัวของเขาชาวาบไปหมดเมื่อรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นพริมาสวมเขาให้เขามาโดยตลอดจนกระทั่งถึงวันนี้
ในคลิปเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนถ่ายถ้าเดาไม่ผิดน่าจะเป็นแพรวาเพราะเขารู้ว่าเพราะวันที่ที่ถ่ายเป็นวันที่เกิดเรื่องขึ้นภาพที่เขาเห็นก็คือพริมากำลังทะเลาะกับผู้ชายคนหนึ่งเรื่องที่เธอท้องแล้วอีกฝ่ายไม่รับผิดชอบ
วันนี้ตอนนี้เขาได้ตาสว่างแล้วว่าลูกที่เขาคิดว่าเป็นลูกของเขานั้นมันไม่จริงชายหนุ่มนั่งสะอื้นตัวสั่นที่ตัวเองเป็นไอ้หน้าโง่ที่โดนหญิงสาวหลอกใช้ตลอดมามิน่าเวลาที่เขาจะไปหาเธอหรือเปิดตัวกับเธอทีไรหญิงสาวก็จะมีข้องอ้างว่าอยากให้ตัวเองเรียนจบก่อนทุกที
“แกทำไมมันโง่แบบนี้วะ...”
วันนี้วันที่เขาทำร้ายคนหนึ่งคนเพื่อเธอกับมือเป็นเพราะความโง่ของเขาเองตอนนี้เขาไม่รู้จะชดใช้ให้เธออย่างไรยิ่งคิดเขาก็ยิ่งแค้นใจตัวเองตอนนี้เขาอยากจะรู้ว่าในเมื่อแพรวารู้เรื่องทำไมถึงไม่บอกกับเขาตั้งแต่คราแรกเรื่องนี้เขาต้องถามเธอให้ได้เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ขับรถดิ่งตรงไปที่ท้ายไร่ทันที
“จะมาไหมนะ”
ช่วงเย็นของวันที่คนงานกลับจากทำงานกันไปหมดแล้วแพรวาก็เดินออกมานั่งรอนิดหน่อยที่เดิมที่เจอกับเธอเมื่อวานนี้เธอคิดว่านิดหน่อยต้องแวะมาหาเธอแน่ๆแต่นี่มันหลังเลิกงานมาเกือบชั่วโมงแล้วแต่หญิงสาวก็ยังไม่เห็นวี่แววว่านิดหน่อยนั้นจะมาหาเธอเลย
“มาทำอะไรตรงนี้”“เอ่อ...แพรแค่มาเดินเล่นค่ะ..”แพรวาตกใจจนสะดุ้งเฮือกเพราะเธอมัวแต่มองหานิดหน่อยอย่างใจจดใจจ่อจึงไม่ทันได้สังเกตว่าชายหนุ่มนั้นกำลังเดินเข้ามาหาเธอด้วยความที่ไม่อยากให้ชายหนุ่มสงสัยเธอจึงตอบกับเขาไปว่าเธอเพียงแค่ออกมาเดินเล่นเท่านั้น“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณกลับบ้านกันก่อนเถอะ”ภูดิษฐ์บอกหญิงสาวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดพร้อมเดินไปขึ้นรถโดยมีหญิงสาวนั้นเดินตามไปแต่โดยดีเพราะเธอเองก็ไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่าเจ้าของไร่ที่นี่มาหาเธอถึงที่พักขี้เกียจถูกมองไม่ดี“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับแพรคะ”เมื่อมาถึงบ้านแล้วแพรวาก็เริ่มเปิดประเด็นถามถึงเรื่องที่ชายหนุ่มบอกว่ามีเรื่องที่จะคุยกับเธอทันทีเพราะเธอก็ไม่ได้อยากให้เขาอยู่ที่นี่นานเท่าไรถ้าเป็นไปได้“คุณรู้...ว่าผมไม่ใช่พ่อของลูกในท้องพิมใช่หรือเปล่า”ภูดิษฐ์หันมาถามหญิงสาวเสียงสั่นเครือตอนนี้หน้าของเขาแดงกล่ำน้ำตาคลอและมีสายตาที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด“แพรพยายามบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วแต่คุณก็ไม่ฟังแพรเห็นว่ามันไม่มีประโยชน์คนที่มันมีทิฐิบดบังยู่ในใจใครพูดอะไรก็ไม่เชื่อทั้งนั้นแหละค่ะ”แพรวารู้สึกอึ้งเล็กน้อยกับคำถามของชายหนุ่มไม่ใช่ว่าเธอ
ชายหนุ่มเองก็ไม่ได้เอะใจอะไรที่หญิงสาวไม่อยากเปิดตัวเพราะเขาคิดว่าเธอคงไม่อยากจะเป็นขี้ปากของใครตั้งแต่ที่หญิงสาวเข้ามหาวิทยาลัยดังในกรุงเทพเจ้าหล่อนก็ไม่ค่อยได้กลับมาหาเขาเท่าไรนักนอกจากจะโทรมาขอโน่นขอนี่อยู่เรื่อยยิ่งสองปีหลังที่ใกล้จะเรียนจบเธอไม่กลับมาหาเขาเลยก็ว่าได้อ้างว่าติดเรียนหรืออ่านหนังสือหนักจนไม่มีเวลาและเมื่อเขาจะไปหาเธอก็จะคอยปัดว่าไม่ว่างตลอดทุกอย่างที่เขาอดทนได้ก็เพราะหญิงสาวบอกว่าเมื่อเธอเรียนจบเมื่อไรก็พร้อมจะเปิดตัวและจะแต่งงานกันทันทีแต่เธอก็เสียชีวิตเสียก่อน“คุณโอเคแล้วใช่ไหม”แพรวานั่งปลอบชายหนุ่มอยู่พักใหญ่เมื่อเห็นว่าเขานั้นสงบลงแล้วเธอจึงค่อยโล่งใจจะได้คุยอะไรๆให้รู้เรื่องเสียที“ผมขอโทษคุณจริงๆ...จะให้ผมไถ่โทษให้คุณยังไงผมก็ยอม”ตอนนี้ภูดิษฐ์นั้นรู้สึกผิดกับหญิงสาวอย่างที่เขาก็ไม่ให้อภัยตัวเองเขาพร้อมทุกอย่างที่จะรับโทษทุกอย่างที่หญิงสาวต้องการเพราะสิ่งที่เขาทำกับเธอมันมากเกินไปจริงๆ“ยังดีที่คุณยังขอโทษ...เรื่องที่เกิดขึ้นแพรยอมรับว่าแพรทั้งโกรธทั้งเกลียดคุณมากแต่ตอนนี้แพรยังไปที่ไหนไม่ได้เพราะถ้าแพรอยู่ที่นี่แพรคิดว่าแพรจะปลอดภัย”แพรวาคิดว่ายังดีที่ชายห
1 อาทิตย์ต่อมาบริษัทXXX“เรียบร้อยแล้วครับคุณไทม์”ชัชวาลยื่นเอกสารหลักฐานการตรวจสอบบัญชีเข้าออกทั้งหมดให้กับทิวาเพราะว่าทิวานั้นสั่งให้เขาจัดการเรื่องนี้แบบเงียบๆเพื่อไม่ให้ตัวการที่ทำให้บัญชีผิดปกติได้รู้ก่อนที่เขานั้นจะรู้ว่าใครทำผิด“น้องแพรเป็นยังไงบ้าง”ทิวารับเอกสารจากชัชวาลพร้อมวางไว้ที่โต๊ะทำงานของเขาก่อนเขาอยากรู้ว่าตอนนี้น้องสาวของเขาเป็นอย่างไรบ้างหลังจากที่ให้ชัชวาลส่งคนไปดูแลเรื่องนี้“อืมม..จากคนที่ผมส่งเข้าไปดูในไร่เป็นครั้งคราวก็เห็นว่าคุณแพรใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นปกตินะครับมีตอนแรกๆที่เธอไปทำสวนมาบ้างจากการที่คนของผมสอบถามคนงานที่นั่นก็ได้ความว่าคุณแพรเธออยู่ที่นั่นในฐานะคนงานคนหนึ่งแต่พักหลังมานี้เธอก็ไม่ได้ทำงานแล้วนะครับเพียงแต่ย้ายบ้านมาอยู่ที่ท้ายไร่ใช้ชีวิตปกติ”ชัชวาลก็ให้คำตอบเจ้านายของเขาได้ตามที่ลูกน้องของเขารายงานมาเพราะเรื่องนี้เขาก็ไม่ได้จัดการด้วยตัวเองก็ไม่ได้รู้เรื่องราวละเอียดมากนักที่เขาไม่ได้จัดการด้วยตัวเองก็เพราะว่าช่วงนี้เขามัวยุ่งวุ่นอยู่แต่งานในบริษัทที่มันมีปัญหาใหญ่เรื่องการเงินเข้ามา“นายรู้มัยว่าน้องแพรกำลังเล่นอะไรอยู่”หลังจากที่ได้รับรายงา
“ฝันอยากจะรู้ว่าฝันจะต้องอยู่ในสถานะนี้ถึงเมื่อไร”ทอฝันก้มหน้างุดพร้อมบอกถึงเรื่องที่เธออยากรู้กับชายหนุ่มทันทีเพราะตอนนี้เธอก็ไม่ต้องพึ่งเขาแล้วเธออยากจะรู้ว่าเธอจะได้อิสระเมื่อไร“เอ่อ...อุ้บบ..”จู่ๆทิวาก็รู้สึกโลกหมุนขึ้นมาทันทีเพราะกลิ่นอาหารที่หญิงสาวทำให้เขาชายหนุ่มรู้สึกคลื่นใส้จะอาเจียนเลยรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”ทอฝันตกใจในอาการของชายหนุ่มอย่างมากเธอเห็นเขาวิ่งเข้าไปอาเจียนในห้องน้ำจึงรีบวิ่งตามไปดูอาการของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมลูบหลังให้ชายหนุ่มอย่างเป็นห่วง“ให้ฝันตามหมอไหมคะ”ชายหนุ่มอาเจียนอยู่ครู่หนึ่งหญิงสาวจึงพาเขามานอนพักพร้อมหายาดมมาให้เขาดมเพื่อแก้วิงเวียนตอนนี้หญิงสาวสังเกตเห็นว่าหน้าของเขานั้นซีดมากเธอกลัวว่าอาการของเขาจะไม่ดีขึ้นจึงถามคนที่นอนอยู่บนเตียงว่าให้เธอตามหมอหรือไม่“ไม่ต้องแค่คุณอยู่ข้างๆผมก็พอ”ทิวาคิดว่าตัวเองมีอาการเครียดติดกันสะสมหลายวันจึงมีอาการเป็นแบบนี้เพราะเขาเคยเป็นแบบนี้มาก่อนเมื่อทำงานอยู่ที่ต่างประเทศแต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่าเขานั้นเป็นหนักกว่าทุกครั้งเขารู้ตัวเองดีว่าไม่ต้องถึงกับหาหมอเพราะเมื่อมีหญิงสาวอยู่ข้างๆเขาก็
วัดXXX“วันนี้เดินได้หลายก้าวเลยนะคะป้าดวง”ทอฝันพาดวงใจไปปล่อยปลาเสร็จเรียบร้อยแล้วก็มานั่งรอลีลาวดีที่ไปซื้อน้ำที่ศาลาภายในวัดเลยได้นั่งพูดคุยกับดวงใจเรื่องสุขภาพของดวงใจตอนนี้เธอเห็นว่าตอนนี้ดวงใจอาการดีขึ้นมากเธอก็ดีใจ“ก็เพราะได้ยาดีจากแฟนนังลีมันแหละค่ะคุณหนู...เห็นเค้าบอกว่าเป็นยานอกป้าทานไปสองสามวันรู้สึกว่าสุขภาพป้ามันดีขึ้นเยอะเลยค่ะ”ดวงใจเองก็ดีใจเหมือนกันที่สุขภาพเธอแข็งแรงขึ้นมามากตอนนี้ก็เดินเหินได้ค่อนข้างดีแล้วไม่ต้องเป็นภาระของใครจากเมื่อก่อนที่รักษาก็ว่าดีแล้วตอนนี้มาอยู่บ้านของชายหนุ่มที่เป็นแฟนของหลานสาวของเธอก็ดีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว“ฝันอยากจะรู้จักกับแฟนลีเสียแล้วค่ะ...ลีนี่โชคดีนะคะที่มีแฟนดีขนาดนี้”ทอฝันเองอยากจะเห็นหน้าผู้ชายที่สนจะดีที่เป็นแฟนของลีลาวดีเสียแล้วที่เขานั้นใจดีกับลีลาวดีและดวงใจเสียเหลือเกินหากมีโอกาสเธอก็อยากจะขอบคุณเข้าด้วยอีกคน“ก็คนไม่ใกล้ไม่ไกลนี่แหละค่ะคุณหนู...คุณหนูก็รู้จักเค้าดีเลยหละค่ะ...นั่นไงเค้าเดินมาโน่นแล้ว”ดวงใจนั้นก็ไม่รู้ว่าธีภพและหลานสาวของเธอนั้นไปคบกันตอนไหนคราแรกก็ไม่เห็นด้วยแต่เมื่อเห็นว่าทั้งสองดูรักกันเธอเองก็ไม่ได้ห้า
โกดังร้างแห่งหนึ่ง“แล้วก็พลาดจนได้”บุษบาโมโหนภดลอย่างมากเมื่อไม่ได้ดั่งใจที่เธอสั่งหญิงสาวต้องการให้กำจัดทอฝันแต่ชายหนุ่มก็ทำไม่สำเร็จ“ก็ใครจะไปรู้ว่ามีคนมาช่วยมัน...ยังไงผมก็ถือว่าผมทำงานนี้เสร็จแล้วไหนล่ะเงิน”นภดลก็มีท่าทีที่ค่อนข้างหัวเสียเมื่อโดนหญิงสาวต่อว่าเขาไม่คิดว่าจะมีคนออกตัวปกป้องทอฝันเสียขนาดเอาชีวิตตัวเองมาแลกซะขนาดนั้นยังไงเขาก็ถือว่าเขาได้ทำงานนี้แล้วตอนนี้เขาก็ต้องการเงินที่หญิงสาวบอกจะให้หลังจากที่เสร็จงาน“เงินเหรอ...พลาดแล้วยังจะมาเรียกร้องหาเงินอีกเหรอ...พวกแกจัดการมัน”บุษบายิ้มเย้ยชายหนุ่มตรงหน้าเล็กน้อยที่ช่างไม่รู้ชะตากรรมของตัวเองเอาเสียเลยเพราะเธอกะจะให้เงินชายหนุ่มหลังจากจบงานอยู่แล้วและก็จะกำจัดเขาไปให้สิ้นซากด้วยหญิงสาวเรียกชายฉกรรจ์ฝีมือดีสองคนที่เธอจ้างมาให้กำจัดสิ่งที่เธออยากจะกำจัดให้สิ้นซากพร้อมเดินหันหลังออกมาเพราะไม่อยากจะเห็นภาพอนาถเท่าไร“แกมันนังงูพิษ”ปังงงงงงงงงงงนภดลด่าไล่หลังหญิงสาวที่เดินออกมาอย่างสะใจและให้หลังหญิงสาวไม่นานเสียงปืนก็ดังขึ้นทำให้หญิงสาวสบายใจได้ว่าต่อไปนี้ก็จะไม่มีเหลือบไรมาคอยเกาะกินเธออีกแล้วส่วนเรื่องของทอฝันเธอคิดว
“ฝัน”ทิวานั่งนิ่งอึ้งอยู่พักใหญ่เรื่องที่เขาพึ่งรับรู้มันบีบหัวใจผู้ชายอย่างเขามากเสียเหลือเกินเขาพึ่งรู้ว่าเขาได้ปล่อยให้หญิงสาวที่เขารักเผชิญกับความเจ็บปวดคนเดียวมานานนับสิบปีเพื่อปกป้องเขาแต่เขาเองที่มีทิฐิอยู่เต็มหัวใจก็กลับมาทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าตอนนี้เขาไม่รู้จะขอโทษเธออย่างไรถึงจะสาสมกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ“ผมเชื่อว่าฝันเธอรักคุณมากในตอนที่เธอหมั้นกับผมต่างคนก็ต่างถูกบังคับผมเห็นเธอเป็นแค่น้องสาวเท่านั้นผมไม่ได้คิดแย่งเธอมาจากคุณเลยสักนิดตอนที่เธอคุยกับผมเธอยังชอบเล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังอยู่บ่อยๆเธอจดจำรายละเอียดเกี่ยวกับคุณได้ทุกอย่าง...”ธีภพเองเห็นอาการของชายหนุ่มเขาก็พอจะดูออกว่าเขานั้นคงยังไม่รับรู้เรื่องนี้เป็นแน่ภาพชายหนุ่มที่นั่งทรุดลงเก้าอี้บนเรืออย่างหมดอาลัยตายอยากมันทำให้เขารู้ว่าในใจของคนตรงหน้ามันเจ็บแค่ไหนเขาอยากให้ชายหนุ่มได้รับรู้ว่าทอฝันนั้นรักเขามากขนาดไหนจึงเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้ชายหนุ่มได้ฟังพร้อมบอกว่าตัวเขาเองและทอฝันนั้นไม่มีคิดอะไรเกินเลยกว่าพี่น้องเพื่อให้คนตรงหน้าได้สบายใจ“พี่ฝันเป็นยังไงบ้าง”ลีลาวดีรู้สึกว่าคนที่นอนอยู่บนตักของเธอขยับจึงรีบพยุ
“จะไหวไหมคะ...ฝันว่าพี่ไทม์ควรไปหาหมอบ้างนะคะ”หลังจากที่ทอฝันทำอาหารมาวางบนโต๊ะหน้าชายหนุ่มเขาก็ทานมันไม่ได้อีกตามเคยยังดีที่ผลไม้ในตู้เย็นยังมีเหลือบ้างมื้อเย็นของชายหนุ่มก็เป็นผลไม้อีกเช่นเคยเป็นแบบนี้แทบจะทุกมื้อมาอาทิตย์กว่าแล้วเธอบอกให้เขาไปหาหมอก็ไม่ยอมไป“พี่ว่าพี่โอเค...พักผ่อนไม่กี่วันก็คงหาย”“แต่พี่ไทม์เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะคะ”ทอฝันได้ยินเขาพูดว่าพักผ่อนเดี๋ยวก็หายมาหลายวันแล้วแต่มันก็ยังมีอาการอยู่บ่อยๆให้เธอได้เห็นเป็นประจำในช่วงเวลาอาทิตย์กว่าๆที่ผ่านมาเธอรู้ว่าเธอคงบังคับอะไรชายหนุ่มไม่ได้แต่ยังไงในใจเธอก็คิดว่าทางเดียวที่จะทำให้รู้อาการว่าเขาเป็นอะไรกันแน่คือการไปหาหมอ“พี่รู้ว่าฝันเป็นห่วงเอาไว้พี่เคลียงานที่บริษัทอีกสองสามวันจะไปลองตรวจสุขภาพดูนะ”“ดีค่ะ”ทิวารู้ว่าทอฝันคงเป็นห่วงอาการของเขาจึงพูดให้เธอไดสบายใจว่าเขาขอเวลาเคลียงานในอีกสองสามวันให้เรียบร้อยแล้วจะลองไปหาหมอให้ตรวจดูว่าอาการที่เขาเป็นมันคืออะไรกันแน่เพราะครั้งนี้มันเป็นหนักกว่าทุกครั้งที่เขาเคยเป็นตอนเครียดๆไร่ภูตะวัน20.00 น.“คุณโอเคใช่ไหม”หลังจากที่ภูดิษฐ์ติดต่อกับผู้หวังดีไปนานหลายวันวันนี้เข