ตอนที่24 ทำความรู้จัก

“เจ็บนะ....โอ้ยยยย”

ผู้หญิงสามสี่คนไม่พูดพร่ำทำเพลงกระหน่ำรุมตบลีลาวดีจนยับเยินอย่างสาแก่ใจกับคนที่ไม่มีทางสู้เพราะถูกล็อคตัวเอาไว้

“นี่ทำอะไรหยุดเดี๋ยวนี้นะ”

ธีภพที่กำลังขับรถออกมาจากลานจอดรถของห้างเขาขับผ่านเห็นว่ามีผู้คนกำลังทำร้ายกันเมื่อลงไปดูเขาก็จำได้ทันทีว่าเป็นพนักงานร้านของเขาพร้อมรีบวิ่งเข้าไปห้ามเหตุการณ์รุนแรงครั้งนี้อย่างรวดเร็ว

“บอส!!!!”

“ปล่อยเธอนะ...ไม่อย่างนั้นผมจะแจ้งความถึงเรื่อที่พวกคุณทำทุกเรื่องเลย”

เมื่อกลุ่มคนที่รุมทำร้ายเห็นว่าเป็นใครที่วิ่งเข้ามาพวกนั้นก็รีบปล่อยหญิงสาวที่สภาพไม่เหลือชิ้นดีลงไปนั่งกองอยู่กับพื้นพร้อมวิ่งหนีกันอย่างรวดเร็วแต่ยังดีที่รปภแถวนั้นวิ่งจับเอาไว้ได้ทันธีภพจึงให้จับคนพวกนั้นส่งตำรวจพร้อมพยุงลีลาวดีขึ้นไปนั่งบนรถของเขา

“...คุณเป็นยังไงบ้าง...”

ธีภพพาหญิงสาวมานั่งบนรถพร้อมส่งผ้าเช็ดหน้าให้เธอได้ซับเลือดที่มุมปากที่มีเลือดหลออกมาตอนนี้เขาพยายามคุยกับเธอให้เธอบอกเขาว่าเธอนั้นมีอาการอย่างไรบ้างหากอาการหนักเขาก็จะพาเธอส่งโรงพยาบาลทันที

“ขอบคุณนะคะคุณเจ้าของร้าน....โอ้ยยยย...ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ”

ลีลาวดีต้องขอบคุณชายหนุ่มอย่างมากที่เขานั้นช่วยเธอไว้ได้ทันไม่อย่างนั้นหน้าเธอคงเสียโฉมไปมากกว่านี้แน่

“งั้นเดี๋ยวผมพาคุณไปซื้ออุปกรณ์มาทำแผลก็แล้วกัน”

ธีภพขับรถพาหญิงสาวมาที่ร้านยาใกล้ๆเพื่อไปซื้ออุปกรณ์ทำแผลให้หญิงสาวเพราะเห็นว่าเธอนั้นไม่เป็นอะไรมากหากทำแผลเสร็จแล้วก็ว่าจะไปส่งเธอที่บ้านด้วยเช่นกันเพราะเขาดูออกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นคงเป็นเพราะเขานั้นไปตำหนิและไล่ผู้จัดการร้านออกเป็นแน่เขาไม่คิดว่าเขาจะจ้างคนหัวรุนแรงแบบนี้มาทำงานได้แต่ดีแล้วที่ไล่ออกไปได้หากวันนี้เขาไม่ได้ฟังจากปากหญิงสาวเขาคงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่ร้านบ้าง

“โอ้ย...เจ็บๆ...”

“ทนหน่อยสิ”

เมื่อซื้ออุปกรณ์ทำแผลเรียบร้อยแล้วธีภพก็พาหญิงสาวออกมานั่งทำแผลที่เก้าอี้สาธารณะแถวหน้าร้านยาดูแม่สาวเจ้าคงใจเสาะน่าดูแผลที่มุมปากโดนป้ายยาไปแค่นิดเดียวร้องจะเป็นจะตาย

“เอ่อ..จริงสิผมว่าจะถามคุณรู้จักกับฝันด้วยเหรอ”

ธีภพเองว่าจะถามหญิงสาวตั้งแต่อยู่ในร้านแล้วว่าเธอนั้นรู้จักกับทอฝันได้อย่าไรเพราะเขาเห็นหญิงสาวทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนิทสนมเสียขนาดนั้นตอนนี้มีโอกาสก็เลยถามเสียเลย

“ค่ะ...พี่ฝันเป็นคนส่งลีเรียนค่ะคุณเจ้าของร้าน”

“เรียกผมว่าธี”

“ค่ะคุณธี”

ลีลาวดีไม่ได้อิดตบที่จะตอบชายหนุ่มแต่สรรพนามที่เธอเรียกเขามันช่างดูแปลกๆและขัดหูของเขาไปหน่อยชายหนุ่มเลยให้เธอเปลี่ยนมาเป็นเรียกชื่อของเขาจะดีกว่า

“แล้วทำไมฝันถึงไปส่งคุณเรียนได้”

ธีภพยังไม่หยุดถามคำถามให้หายคาใจจากหญิงสาว

“คุณจะรู้ไปทำไมคะ”

ลีลาวดีเองก็ไม่รู้ว่าเขาจะถามลึกเข้าไปอะไรนักหนารู้แค่เธอรู้จักกับทอฝันอย่างไรก็น่าจะพอแล้วมั้งจึงถามเขากลับว่าเขาจะถามเธอทำไมนักหนาปากเธอก็ยิ่งขยับยากเย็นอยู่

“................”

“บอกก็ได้ค่ะ...ไม่เห็นต้องทำหน้าดุเลย”

เมื่อเห็นสายตาส่งมาหาเธอโดยเชิงดุหญิงสาวจำต้องคิดว่าคงต้องพยายามพูดอธิบายให้เขาเข้าใจแล้วหละไม่อย่างนั้นเธอคงโดนเขาจ้องแบบนี้อยู่ไม่เลิกแน่

“ก็ตอนที่บ้านของพี่ฝันล้มละลายป้าดวงก็ต้องออกจากงานแต่แกก็เกิดป่วยเลยทำงานไม่ได้พี่ฝันก็เลยมีน้ำใจออกค่าดูแลให้ทั้งหมดแล้วลีเองก็พึ่งขึ้นมาอยู่กับป้าดวงช่วงม.ปลายเพราะยายของลีเสียพ่อแม่ก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนก็เลยมาอยู่กับป้าดวงพี่ฝันก็เลยต้องมาส่งเสียลีให้เรียนอีกคนแต่ลีพยายามบอกพี่ฝันแล้วว่าลีออกมาทำงานเต็มที่ก็ได้ไม่ต้องเรียนแต่พี่ฝันก็ไม่ยอมบอกให้ลีเรียนให้จบลีก็เลยอยากแบ่งเบาภาระพี่ฝันโดยการทำงานพาร์ทไทม์นี่แหละค่ะ”

ธีภพนั่งฟังหญิงสาวอย่างตั้งใจเขารู้สึกว่าคนที่ลำบากที่สุดก็คงจะเป็นทอฝันที่บ้านล้มละลายไม่เหลืออะไรแล้วยังต้องเลี้ยงคนอีกตั้งลายคนอีกตอนที่เขาอยู่เมืองนอกก็พอจะได้ข่าวมาบ้างว่าทินกรพ่อของทอฝันเครียดกินแต่เหล้าจนมาได้ข่าวเมื่อไม่นานมานี้ว่าท่านเสียแล้วเขายิ่งฟังที่ลีลาวดีเล่าก็ยิ่งสงสารทอฝัน

อีกอย่างเรื่องที่ทำให้เขาอมยิ้มก็คือทอฝันเลือกช่วยเหลือคนไม่ผิดลีลาวดีเองก็ดูรักและเชื่อฟังทอฝันมากเขาเห็นแววตาที่เธอพูดถึงทอฝันเธอคงจะสงสารทอฝันน่าดูดีที่ลีลาวดีก็ยังคิดจะแบ่งเบาภาระทอฝันบ้างแบบนี้เขาต้องชมเด็กสาวคนนี้อยู่ในใจ

“อืม..ลีเห็นคุณธียืนคุยอยู่กับพี่ฝันด้วยคุณธีรู้จักพี่ฝันด้วยเหรอคะ”

ลีลาวดีนึกขึ้นได้ว่าก่อนที่เธอจะเข้าไปฟ้องทอฝันเรื่องที่เธอไม่พอใจเธอเห็นทอฝันนั้นยืนคุยอยู่กับชายหนุ่มอยู่จึงถามเขาออกไปว่ารู้จักกันได้ยังไงเพราะเธอเองก็สงสัยอยู่เหมือนกัน

“อืมม..รู้สิฝันเคยเป็นคู่หมั้นผมเอง”

ธีภพตอบไปตามตรงเขาสังเกตเห็นว่าคำตอบของเขานั้นมันทำให้สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนจากอารมณ์ดีๆเป็นตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“อ๋อ...คุณคือผู้ชายที่รู้ว่าบ้านพี่ฝันล้มละลายแล้วรีบถอนหมั้นใช่ไหมลีเคยดิ้นป้าดวงเล่าให้ฟัง...คุณธีนี่นิสัยแย่มากๆเลยรู้ไหมคะ”

ลีลาวดีได้เจอผู้ชายคนที่ถอนหมั้นกับทอฝันที่ป้าเธอเล่าให้ฟังแล้ววันนี้ไหนๆเธอก็เจอเขาเป็นๆแล้วก็ขอต่อว่าเขาเสียหน่อยเถอะที่ใจร้ายใจดำทิ้งพี่สาวที่เธอรักได้ลงคอเพียงแค่หมดตัวแสดงว่าไม่ได้รักกันจริง

“เดี๋ยวสิคุณฟังผมก่อน...ตอนที่ผมทั้งหมั้นและถอนหมั้นมันเป็นเรื่องที่คุณแม่ของผมบังคับทั้งหมดผมกับฝันนับถือกับแบบพี่แบบน้อง”

ธีภพเบิกตาโพรงรีบอธิบายกับหญิงสาวแทบไม่ทันว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเมื่อหญิงสาวต่อว่าเขาจบเขาจึงต้องอธิบายเรื่องราวให้เธอได้ฟังอย่างรวดเร็วว่าเรื่องทั้งหมดเขาและทอฝันถูกบังคับและเรื่องหมั้นหรือถอนหมั้นก็เป็นฝีมือของคุณแม่ของเขาทั้งหมด