“ไม่ไหวแล้ว...อ่าสสส...อือมมม”
หลังจากที่ชายหนุ่มตักตวงความหวานจากร่างกายหญิงสาวไปพักใหญ่ร่างกายของเธอที่เขาเคยหวงแหนวันนี้มันก็มาเป็นของเขาจนได้ด้วยอำนาจเงินที่เขามีอยู่ในมือนั่นเองตอนนี้แท่งร้อนของชายหนุ่มพร้อมเต็มที่แล้วสำหรับศึกรักครั้งนี้เขาค่อยๆแทรกลำขาแกร่งของเขาให้อยู่ระหว่างเรียวขายาวของเธอพร้อมใช้แขนแกร่งทั้งสองช้อนดึงช่วงล่างของเธอให้ใกล้กับตัวตนของเขาที่กำลังผงาดร้อนอยู่อย่างรวดเร็ว
หญิงสาวหันหน้าหนีชายหนุ่มที่จ้องหน้าเธอเล็กน้อยเพราะว่าเธอกำลังเอียงอายเมื่อรู้ว่าต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับเธอชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวน่าจะพร้อมแล้วเช่นกันจึงค่อยๆกดแท่งร้อนเข้าไปที่ช่องทางรักที่ปิดสนิทของเธอ
“อื้อ..”
ทอฝันหลับตาปี๋ร้องคราออกมาด้วยความเจ็บเธอกดจิกไปที่ลำแขนแกร่งของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจเพราะจังหวะนั้นมันควบคุมมือของเธอไม่ได้เธอต้องการหาที่ยึดเหนี่ยวเพื่อระบาย
ชายหนุ่มเองก็สอดใส่ตัวตนของเขาอย่างยากลำบากเพราะช่องทางรักที่มันคับแน่นของเธอนั้นมันทำให้เข้ากดแท่งร้อนเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
“อ่าสสสส”
ชายหนุ่มกดเบียดแท่งร้อนของเขาให้เข้าไปในช่องทางรักอีกครั้งนี้เพยายายามดันมันเข้าไปจนสุดอย่างยากลำบากสัมผัสของเนื้อเยื่อบางๆทำให้เขารู้ว่าหญิงสาวยังรักษาเนื้อรักษาตัวมาเป็นอย่างดีและเป็นเขาเท่านั้นได้ได้สิ่งมีค่านี้จากตัวของเธอ
พลั้ก
“อ๊ายยยย....อื้อมมม..อึก...”
หญิงสาวถึงกับร้องสียงหลงตัวเครียดเกร็งเพราะวามเจ็บที่มันมากกว่าเดิมหลายร้อยเท่าตอนนี้เธอเจ็บจนน้ำตาไหลพรากออกมาพร้อมมองไปที่ชายหนุ่มเป็นเช้งขอร้องและส่ายหัวพันวันเป็นการบอกนัยๆว่าเธอคงจะไม่ไหว
จุ๊บ
“อือ..ฮือๆๆ...อือ”
ทิวาก้มลงไปจูบปลอบหญิงสาวที่หน้าผากของเธออย่างนุ่มนวลพร้อมไล่มาที่ริมฝีปากขอเธอเพื่อให้เกิดความรู้สึกวาบหวามแทนที่ความเจ็บหญิงสาวที่นอนสะอื้นอยู่ในลำคอตอนนี้เธอค่อยๆคลายความเครียดเกร็งที่ตัวของเธอเมื่อได้รับสัมผัสจูบของชายหนุ่ม
ชายหนุ่มยังไม่ได้ขยับสะโพกแต่อย่างใดเพราะต้องการที่จะให้ด้านในสอดประสานกันอย่างเข้าที่เข้าทางเสียก่อนและยังต้องปลุกเร้าเรียกอารมณ์ของเธอมาให้ได้มากกว่านี้เพื่อการร่วมรักครั้งนี้จะได้ไม่สะดุดเพราะความทรมานของหญิงสาว
เมื่อจูบเล้าโลมหญิงสาวพักใหญ่ชายหนุ่มก็เริ่มบดเบียดสะโพกแกร่งของเขาเข้าออกอย่างช้าๆเป็นจังหวะเพิ่มความรู้สึกแปลกใหม่ให้กับหญิงสาวไปอีกขั้นตอนนี้เลือดอุ่นของสาวบริสุทธิ์นั้นไหลหยดลงมาบนที่นอนสีขาวเขาพยายามไม่ให้เธอเห็นเพราะอาจจะทำให้เธอกลัว
“อื้อ...อื้อ...อื้อ..”
ทอฝันตาหวานปรือเพราะความรู้สึกแปลกใหม่มันทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเธอยอมให้เขากระทำกับตัวเธอทุกอย่างพร้อมร้องครางเบาๆตามจังหวะรักของชายหนุ่มที่บดขยี้เข้ามาในตัวเธออีกด้วยมือบางสะเปะสะปะระบายความเสียวกำที่นอนบ้างจิกไปที่แผ่นหลังของชายหนุ่มบ้างจนตอนนี้แผ่นหลังกว้างของเขามีแต่รอยเล็บเธอลามมายันคอของเขา
“...ฝันไม่ไหวแล้ว...”
หลังจากการร่วมรักที่เนิ่นนานจนตอนนี้ทอฝันเริ่มหมดแรงเพราะโดนชายหนุ่มสูบแรงของเธอไปจนหมดเธอจึงพยายามรวบรวมเสียงเพื่อบอกกับเขาอย่างเหนื่อยหอบว่าให้เขานั้นหยุดการกระทำนี้เพราะร่างกายเธอมันจะทนไม่ไหวแล้ว
“อีกแปปเดียว...อ่าสสสส์”
ชายหนุ่มมองเนื้อตัวของหญิงสาวที่มีแต่รอยแดงเพราะการกระทำที่ค่อนข้างจะรุนแรงของเขาในระยะหลังเพราะมันควบคุมอามรมณ์ตัวเองไม่ได้เมื่อเห็นสภาพหญิงสาวที่นอนเหนื่อยหอบอยู่นั้นเขาจำต้องเร่งจังหวะรักของเขาให้มันเร็วขึ้นเพราะหากเธอต้องมานอนสลบคาเตียงคงไม่ดีเป็นแน่
“อ้า..สสสสส”
ชายหนุ่มใช้เวลาไม่นานบดเบียดไปที่ช่องทางรักของหญิงสาวอย่างเน้นย้ำเพื่อให้ถึงฝั่งฝันพร้อมทั้งรีดน้ำรักสีขาวขุ่นของเขาใส่ช่องท้องของเธอไปทุกหยดและฟุบลงที่ทรวงอกอิ่มอยู่ครู่ใหญ่จึงถอนตัวตนของเขาออกมาพร้อมพาหญิงสาวที่หมดเรี่ยวแรงไปล้างเนื้อล้างตัวอาบน้ำในห้องน้ำและพาเธอมานอนที่เตียงนอนของเขาและหลับไปด้วยกันเขาปล่อยให้เธอนอนที่เตียงเธอไม่ได้เพราะมันทั้งยับยู่ยี่ทั้งสกปรกจากรอยเลือดและคราบคาวการร่วมรักที่เต็มที่นอนไปหมด
เช้าวันต่อมา
“นอนต่อเถอะวันนี้ไม่ต้องไปทำงานผมจัดการเรียบร้อยแล้ว”
ทิวาใช้แขนแกร่งรั้งทอฝันเอาไว้ให้นอนแนบกับอกของเขาเพราะเห็นว่าเธอนั้นกำลังพยายามจะลุกออกจากเตียงเขารู้ว่าเธอน่าจะออกไปทำงานแต่วันนี้เขาเห็นว่าเธอคงดูแลนองสาวของเขาไม่ไหวแน่จึงใช้มือถือของเธอกดส่งข้อความหาบุษบาอีกครั้งเขาอยากเขกหัวเธอชะมัดที่เขาอุตส่าห์เตือนเรื่องให้ใส่รหัสมือถือแล้วเธอก็ไม่เห็นยักจะทำ
ทอฝันยังคงนอนนิ่งหลังแนบชิดอยู่กับแผงอกกว้างอันอบอุ่นของชายหนุ่มเธอเองก็ลุกไม่คอยไหวเหมือนกันแอบขอบคุณเขาที่ยังเห็นใจห่วงเธอบ้างหากเช้านี้เป็นเช้าที่ตื่นมาเธอนอนคู่อยู่กับคนที่เธอรักและคนที่รักเธอก็คงจะดีแต่ตอนนี้เธอเป็นได้เพียงแค่ของเล่นของคนที่เธอรักมากๆก็เท่านั้นเองหญิงสาวพยายามข่มตาลงให้หลับเพื่อที่จะให้ร่างกายมีแรงมากที่สุดเธอจะได้ไม่ต้องนอนซมอยู่แบบนี้นานๆ
ช่วงสายของวัน
“ตื่นแล้วเหรอ”
ทิวามาทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนุ่มเขาเห็นหญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็รีบพยุงตัวของเธอขึ้นนั่งพิงที่หัวเตียงตอนนี้ชายหนุ่มอยู่ใสสภาพผ้าขนหนูผืนเดียวพันท่อนล่างของเขาอยู่เผยให้เห็นรอยแดงตามตัวจากฝีมือของหญิงสาวเมื่อคืน
“เอ่อ...หลังคุณ...ให้ฝันช่วยทายาให้นะคะ”
ทอฝันเห็นภาพดังนั้นเธอจึงมีอาการหน้าแดงซ่านขึ้นมาเล็กน้อยเพราะเมื่อเห็นร่องรอยที่หลังของเขามันก็ยิ่งตอกย้ำว่าเมื่อคนทั้งเขาและเธอนั้นทำอะไรกันมา
พร้อมบอกกับเขาว่าเธอนั้นจะช่วยทายาให้เพราะไม่ย่างนั้นรอยเล็บคมที่จิกลงอาจจะทำให้หลังของเขาเป็นแผลเป็นได้
“อืมมม...”
ทิวาวางถ้วยกาแฟดำที่เขากำลังจิบลงพร้อมส่งเสียงตอบรับหญิงสาวที่เธอนั้นจะทายาให้เขาชายหนุ่มเห็นว่าที่หลังของเขานั้นมันได้ทายาก็ดีบ้างเหมือนกันเพราะรู้สึกแสบอยู่บ้างพร้อมเดินไปหยิบยาทาจากลิ้นชักมาส่งให้หญิงสาวพร้อมนั่งหันหลังให้เธอ
“เสร็จแล้วก็กลับไปนอนพักที่ห้องของเธอได้แล้ว...แม่บ้านน่าจะทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว”เมื่อมือของหญิงสาวที่กำลังทายาที่หลังให้เขาอยู่นั้นสัมผัสที่แสนนุ่มมันทำให้ตอนนี้เขาเริ่มคิดเตลิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนอีกแล้วเลยต้องรีบไล่เธอให้กลับไปที่ห้องอย่างรวดเร็วเพราะกลัวจะอดใจไม่ไหวอีกอย่างเขาก็รู้ดีอยู่ว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเธอคงจะไม่พร้อมกับเรื่องแบบนี้สักเท่าไร“ค่ะ”ทอฝันตอบตกลงชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงที่ต้องกลั้นสะอื้นเธอรู้ตัวดีว่าตอนนี้เธอนั้นควรอยู่ตรงไหนเธอคงจะมีค่าในเวลาที่เขาต้องการร่างกายเธอเท่านั้นหลังจากที่หญิงสาวทายาให้เขาเรียบร้อยแล้วเธอก็พยุงร่างบางของเธอกลับห้องอย่างทุลักทุเลโดยมีชายหนุ่มนั่งดูอย่างไม่สนใจโรงแรมXXX“วันหลังอย่านัดฉันมาที่แบบนี้อีกฉันไม่ชอบ”บุษบาเดินเข้ามาในโรงแรมม่านรูดตามที่นภดลหมอหนุ่มได้นัดเธอเอาไว้อย่างอารมณ์ไม่ดีเพราะเธอรู้ว่าการมาที่แบบนี้คงไม่พ้นการเปลืองตัวแต่ตอนนี้เธอก็คงต้องยอมไปก่อนเพราะถ้างานใหญ่ของเธอเสร็จเมื่อไรเธอก็คงจะเฉดหัวนภดลทิ้งไปทันที“ถ้าไม่นัดคุณมาที่นี่เราก็ไม่ได้มีความสุขกันน่ะสิ”นภดลเดินมากอดที่ด้านหลังของหญิงสาวพร้อมโน้มตัวเธอลงมานอน
“คุณไทม์ทานข้าวเช้ามาหรือยังคะแม่บ้านกำลังจะเตรียมข้าวเช้ามาพอดีเดี๋ยวบุษจะให้แม่บ้านจัดโต๊ะเพิ่ม”“ขอบคุณครับ”บุษบารีบเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่พึ่งลงจากรถทันทีจากสีหน้าบึ้งตึงเมื่อครู่ก็รีบเปลี่ยนเป็นสีหน้าอันเบิกบานทันทีเมื่อเข้าไปคุยกับชายหนุ่มพร้อมเดินพาเขาเข้ามาในบ้าน“ช่วงนี้อาการคุณพ่อเป็นยังไงบ้างครับ”ทิวาเองรู้สึกเป็นห่วงอาการของพิพัฒน์อยู่ไม่น้อยเพราะช่วงนี้พ่อของเขานั้นยังไม่มีวี่แววที่จะฟื้นขึ้นมาเสียทีอีกอย่างเขารู้ว่าบุษบานั้นติดต่อกับหมอเจ้าของไข้อยู่ตลอดจึงถามอาการจากบุษบา“หมอนภดลบอกว่าช่วงนี้อาการคุณลุงยังทรงๆอยู่ค่ะไม่มีอะไรดีขึ้นหรือแย่ลง”บุษบาพูดด้วยสีหน้าเศร้าลงนิดๆเธอคิดว่าเป็นการดีหากเธอจะจดการอะไรๆให้มันเสร็จสิ้นไปโดยเร็วเพราะว่ากลัวชายหนุ่มนั้นจะสงสัยในสิ่งที่ไม่ควรสงสัย“ผมคิดว่าจะพาคุณพ่อไปรักษาที่อังกฤษ”ทิวาคิดว่าถ้าอาการพ่อของเขายังไม่ดีขึ้นแบบนี้เขาก็ควรที่จะพาพ่อของเขาไปรักษากับทางการแพทย์ที่มีเครื่องมือที่ทันสมัยกว่านี้ถึงเขาจะไม่มีความรู้เรื่องการแพทย์แต่เขาก็คิดว่าการรักษามันอาจจะดูล่าช้าไปเกินควร“เอ่อ...ไม่ดีค่ะ...บุษหมายความว่าหมอที่บุษเลือกมาก็
“คุณไทม์เป็นอะไรคะ”อยู่ดีๆชายหนุ่มก็หันมากอดเธออย่างไม่มีสาเหตุเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่ตอนนี้รู้ว่าเขาอ่อนแอมากตัวที่กำลังสั่นเท่าของเขาทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าเขานั้นกำลังร้องไห้อยู่หญิงสาวทำได้แค่ใช้มือลูบหลังปลอบเขาเท่านั้นเพราะเธอไม่รู้ว่าตอนนี้เขามีเรื่องทุกข์ใจอะไร“คุณพ่อผมเสียแล้ว”ทิวาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆเล็กน้อยเขายืนกอดหญิงสาวอยู่พักใหญ่ทอฝันเองได้ยินเรื่องเช่นนั้นเธอก็ถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่งเรื่องนี้เธอเป็นคนนอกได้ยินเธอยังตกใจขนาดนี้แล้วชายหนุ่มตอนนี้ในใจเขาคงพังยับเยินตอนนี้หญิงสาวสงสารหัวใจของชายหนุ่มเหลือเกินเธอเข้าใจดีว่าการสูญเสียความรู้สึกอย่างไรตอนนี้เธอทำได้ก็แค่ปลอบใจชายหนุ่มไปก่อนเท่านั้นเพราะเรื่องการรักษาสภาพจิตใจเธอรู้ว่ามันคงต้องใช้เวลาอีกใจหนึ่งของเธอรู้สึกเป็นห่วงแพรวาเพราะแพรวานั้นพึ่งจะพ้นเรื่องไม่สบายใจในสุขภาพกายแต่ก็จะต้องมาทุกข์ใจกับเรื่องที่พึ่งเกิดอีก“ผมขอตัวไปจัดการเรื่องก่อนนะวันนี้ผมอาจจะไม่กลับ”เมื่อกอดหญิงสาวได้พักใหญ่ทิวาก็จำต้องปล่อยตัวของเธอเพราะตอนนี้เขานั้นต้องไปทำธุระติดต่อกับอีกหลายที่เพื่อนำร่างที่วิญญาณของพ่อบุญธรรมของเขากลับมา
ร้านอาหารXXX20.00 น.บุษบาชวนทั้งทิวาแพรวาแล้วก็ทอฝันมาทานอาหารที่ร้านอาหารของเพื่อนเอเพราะเห็นว่าที่นี่บรรยากาศดีโดยอ้างว่าการมาทานข้าวครั้งนี้อาจจะทำให้สภาพจิตใจของทุกคนดีขึ้นและเธอก็เจาะจงที่จะชวนทอฝันมาทานอาหารด้วยเพราะเธอมีจุดประสงค์บางอย่างแฝงอยู่“ร้านอาหารที่นี่บรรยากาศดีนะคะ”บุษบานั้นดูท่าจะสนใจที่จะคุยกับทิวาเป็นการออกนอกหน้าเธอพยายามตักอาหารจนชานโน้นจานนี้ให้ชายหนุ่มจนหญิงสาวที่มาด้วยทั้งสองรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกิน“เดี๋ยวแพรขอไปเดินเล่นแถวนี้ก่อนนะคะพอดีว่าอิ่มแล้ว”แพรวารู้สึกทานอะไรไม่ลงเพราะรำคาญหูรำคาญตากับอาการออเซาะของบุษบาที่ปฏิบัติกับพี่ชายเธอเสียจริงเธอดูออกมาตั้งนานแล้วว่าบุษบานั้นคิดกับพี่ชายเธออย่างไรเพราะเห็นนิสัยกันมาตั้งแต่เด็กๆได้แต่ภาวนาในใจว่าให้พี่ชายเธอนั้นเห็นธาตุแท้ผู้หญิงคนนี้ไวๆเพราะถ้าให้เธอไปบอกถึงพฤติกรรมของบุษบาว่าเป็นยังไงก็คงจะไม่มีใครเชื่อเพราะต่อหน้าคนอื่นเธอเป็นนางฟ้าผู้แสนดีของทุกคนนั่นเอง“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนค่ะน้องแพร”ทอฝันลุกขึ้นเดินตามแพรวาไปติดๆเพราะเธอก็ไม่อยากเห็นภาพที่มันทำให้เธอไม่สบายใจตรงนี้เหมือนกันตอนนี้เธอพอจะดูออกว่าบุษ
“นี่ไงครับ...ใช่หรือเปล่า”เมื่อรปภรีกล้องดูปรากฏว่าเห็นกลุ่มผู้ชายสามสี่คนกำลังอุ้มผู้หญิงออกไปแต่ภาพไม่ค่อยชัดเท่าไรเขาจึงบอกให้ทั้งสองดูว่าใช่แพรวาหรือเปล่า“ใช่น้องแพรจริงๆด้วยค่ะ”บุษบาแสร้งทำเป็นตื่นเต้นตกใจที่เห็นว่าแพรวานั้นโดนจับตัวไปทๆเหมือนว่าเธอไม่รู้ไม่เห็นเรื่องนี้มาก่อน“คนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปเพื่ออะไร”ทิวาเกิดอาการหัวเสียทันทีเพราะเขาไม่รู้ว่าเรื่อที่เกิดขึ้นมันเป็นเพราะอะไรเพราะว่าแพรวาเองก็ไม่น่าจะมีศรัตรูที่ไหนจะว่าเรียกค่าไถ่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะแพรวาไม่เคยเปิดตัวว่าเป็นลูกใคร“หรือจะเป็นแบบที่บุษสันนิษฐานไว้คะ”บุษบาพยายามตอกย้ำให้ชายหนุ่มเชื่ออย่างสนิทใจว่าเป็นฝีมือของทอฝันแต่ก็มีทีท่าแบบแบ่งรับแบ่งสู้เพื่อไม่ให้ดูว่าเธอเจาะจงกล่าวหาหญิงสาวจนเกินไป“ถ้าเป็นแบบนั้นผมไม่ปล่อยเธอไว้แน่”ทิวากำมือแน่นพร้อมเดินออกมาด้านนอกเพื่อมาหาตัวการที่เขาคิดว่าเจ้าหล่อนเป็นคนทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นทันที“อยู่ไหนกันนะ...เฮ้อ...”ทอฝันเดินตามหาแพรวาจนเมื่อและกลับมานั่งที่โต๊ะเพื่อรอสองคนนั้นกลับมาเผื่อเธออาจจะได้ฟังข่าวดีจากทั้งสองว่าพวกเขาเจอแพรวาแล้วก็ได้“มานั่งสบายใจอยู่ตรงนี้น
วันต่อมาไร่ภูตะวัน“ที่นี่ที่ไหน...แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...เมื่อคืน!!”แพรวาลุกขึ้นมาบนเตียงนุ่มที่แสนแปลกตาในตอนเช้าตรู่เธอเดินสำรวจรอบๆห้องเปิดผ้าม่านดูด้านนอกเป็นทิวเขาสวยงามแต่เธอไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ตอนไหนหญิงสาวเดินกลับมานั่งที่เตียงเช่นเดิมเพราะรู้สึกมึนหัวเธอพยายามนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่ามันเกิดอะไรขึ้นเธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินออกจากห้องน้ำเพื่อเดินกลับไปหาทอฝันแต่จู่ๆสติเธอก็ดับวูบลงไปแล้วต่อจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยแกร๊กกกแพรวาหันหน้าขวับไปยังเสียงตรงที่เปิดประตูอย่างตกใจ“ตื่นแล้วก็ดี”ภูดิษฐ์เดินถือถาดอาหารเช้ามาให้หญิงสาวพร้อมวางทีโต๊ะวางของในห้องแล้วเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่มองเขาด้วยสีหน้าที่แปลกใจอยู่เล็กน้อย“คุณเป็นใคร”แพรวามีอาการใจเสียอยู่บ้างเมื่อเห็นสายตาที่อำมหิตของชายหนุ่มพร้อมทำใจดีสู้เสือถามว่าเขานั้นเป็นใคร“เจ้ากรรมนายเวรเธอไง”ภูดิษฐ์เดินเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวพร้อมใช้มือหนาของเขาจับใบหน้าน้อยๆของเธอสะบัดจนหญิงสาวฟาดลงไปบนเตียงนอนพร้อมบอกว่าเขานี่แหละคือเจ้ากรรมนายเวรของเธอเพราะเขาจะทำให้เธอได้รับผลกรรมอย่างสาสม“โอ้ยย..เมื่อคืนที่ฉันส
“แล้วคนพวกนี้จะจับตัวน้องแพรไปทำไมกัน”ทิวายิ่งคิดก็ยิ่งสงสัยว่ากลุ่มผู้ชายพวกนี้จะจับแพรวาไปทำไมกันพวกค้ามนุษย์ก็คงจะไม่ใช่เพราะคนพวกนี้น่าจะวางแผนกันมาดีกว่านี้และไม่กระทำการในที่โจ่งแจ้งแบบนี้แน่หรือคิดอีกแบบที่เขาคิดคราแรกก็คงจะเป็นทอฝันที่จ้างมาแต่ถ้าหญิงสาวจ้างพวกนั้นจะรายงานความคืบหน้ากันตอนไหนเพราะเครื่องมือติดต่อของทอฝันก็อยู่กับเขาตลอดเวลาก็ไม่เห็นจะมีใครติดต่อมาที่เธอเลยเขายิ่งคิดก็ยิ่งเครียดตอนนี้ทางเดียวที่จะทำให้เขารู้ได้เร็วที่สุดก็คือไปตามแพรวาตามจุดที่ชัชวาลสืบเจอ“นี่เอกสารบัญชีที่ขาดไปค่ะบุษไปเจอที่ห้องของคุณลุง”บุษบาเดินเอาบัญชีที่ขาดไปของบริษัทมาให้ทิวาในห้องทำงานของเขา“ขอบคุณครับ”“แล้วนี่กำลังจะไปไหนกันเหรอคะ”บุษบาเห็นวาทั้งชัชวาลและทิวาน่าจะกำลังเตรียมตัวออกไปข้างนอกกันเธออยากรู้ว่าเขาทั้งสองนั้นจะไปไหนเพราะดูรีบร้อนและมีสีหน้าที่เคร่งเครียดกันเป็นพิเศษ“ผมเจอเบาะแสที่อยู่ของคนที่พาตัวน้องแพรไปแล้วครับอีกไม่นานก็น่าจะรู้ว่าใครเป็นคนบงการ”ทิวาบอกให้บุษบาได้รู้ว่าเขานั้นเจอเบาะแสของคนที่จับตัวแพรวาไปแล้วและตอนนี้เขาก็กำลังจะไปตามเธอกลับมาเขาคิดว่าบุษบาน่าจะสบ
“คงพร้อมแล้วสินะ”ชายหนุ่มเห็นอาการเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวเขาก็เห็นว่าตอนนี้เธอก็น่าจะพร้อมสำหรับการได้รับบทลงโทษจากเขาแล้วและตอนนี้เขาก็พร้อมมากๆเช้ากัน“อ๊ายยยยย....อื้มม”ชายหนุ่มแทรกตัวตนของเขาเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาวคราเดียวจนสุดเสียงกรีดร้องของหญิงสาวทำให้เขาต้องครอบคลุมริมฝีปากบางโดยปากของเขาชายหนุ่มคิดว่าเธอนั้นก็คงจะผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้วแต่ไม่เลยความคับแน่นและความรู้สึกสัมผัสด้านในมันทำให้เขารู้ว่าเขานั้นได้สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหญิงสาวมาครองมันเป็นเรื่องที่ทำให้เขายิ่งได้ใจที่เขาสามารถพรากสิ่งที่มีค่าที่สุดของตัวเธอมาได้“อื้อ....ฮือๆๆๆ...”“อื้มมม..”ชายหนุ่มค่อยๆบดเบียดสะโพกแกร่งเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อเปิดช่องทางรักของเธอให้รับตัวตนของเขาได้อย่างพอดีทำให้หญิงสาวนั้นต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่เสียงนั้นมันก็ไม่ได้ดังมากเพราะชายหนุ่มจัดการเก็บเสียงของเธอโดยรสจูบอันดูดดื่มของเขาเอาไว้อยู่บทสวาทของชายหนุ่มดำเนินไปพักใหญ่ด้วยแรงอารมณ์ที่ดิบเถื่อนของเขาทำให้สภาพของหญิงสาวตอนนี้แทบไม่เหลือชิ้นดีหัวสั่นคลอนตามแรงถาโถมของชายหนุ่มเธอไม่สามารถส่งเสียงร้องอะไรอีกได้เพร