Claret Angelique Montealegre the unwanted wife of a famous billionaire, Primo Gabriel Montealegre. Si Claret ay nakuntento sa kung anong kayang ibigay ni Primo sa nakalipas na 3 years nilang pagsasama bilang mag-asawa. May mahal na iba si Primo bago pa sila ikinasal habang si Claret ay unti-unting nahulog sa kaniya. Pero paano nalang kung humingi ng annulment si Primo dahil sa natuklasan nito at sa pagbabalik ng totoong nagmamay-ari ng puso nito? Makakaya kaya ni Claret na magtiis kahit harap-harapan na siyang tinataboy ni Primo? Mababago niya ba ang desisyon ni Primo na iwanan siya para sa babaeng mahal nito na si Selene Angelic D'Andrea? Ano nalang ang magiging kapalaran ni Claret ngayong buntis siya? Maibubunyag niya kaya ang mga sekreto ni Selene? Anong nakatago sa mapagpanggap na katauhan ni Selene? Will they ever find out about the secrets she holds?
View More"Bakit ngayon ka lang nakauwi, Primo? You've never been home for the past three days. Nakailang balik ako sa opisina mo pero ayaw mo raw magpa-istorbo sabi ng sekretarya mo? May nangyari ba sa construction ng new branch hotel project?" Salubong ko sa asawa kong dire-diretso ang pasok sa kwarto namin. Ni hindi man lang ako binalingan ng tingin.
Nakasunod ako sa kaniya. Tahimik na tinitimbang kung bad mood ba ito o pagod lang. Pangatlong gabi na akong naghintay sa kaniya kung uuwi pa ba siya. Palagi ko nga siyang pinagdadalhan ng lutong-bahay sa opisina niya pero hindi ako sigurado kung kinakain niya ba iyon dahil hindi naman naibabalik sa akin ang mga tupperware ng sekretarya niya.Walang-imik nitong tinanggal ang butones ng coat niya. Nang akmang huhubarin niya ang suot na coat ay tinulungan ko siya. I heard him sigh.He looked at me for a while. He tried to nudge off my hands on his coat. Pero wala na siyang nagawa ng nahubad ko na ito sa kaniya. Matikas ang tindig nito. Abot hanggang balikat niya lang ako. Sakto lang para sa kaniya.I reached for his necktie, untying it while looking at him. Masungit itong nag-iwas ng tingin sa 'kin."Kinakain mo ba ang mga padala kong baon sa 'yo last time? Hindi mo kasi binabalik pa 'yong mga tupperware," malumanay kong bigkas, sinusubukang kausapin siya ulit.He ignored me again.I tried to smile pero wala pa ring pinagbago ang itsura niya. Nawala na ang ngiti ko. Nasasaktan na ako sa sunod-sunod niyang pagbaliwala sa akin. Hinding-hindi pa rin ako masasanay sa ugali niyang ito.We've been married for 3 years already. And for that 3 years, never niyang sinabi na mahal niya 'ko. Sinubukan ko naman but I failed to get his heart. At hanggang ngayon, sumusubok pa rin akong kunin ang pagmamahal niya.Kinasal kami hindi dahil mahal namin ang isa't-isa kundi dahil tumupad lang siya sa pangakong binitiwan niya sa namayapang lolo niya. Mas nauna kong nakilala ang Don Agusto, ang lolo ni Primo. Nagsilbi ang kinikilala kong tatay noon sa Don. Siya ang tumulong sa pag-aaral ko noong namatay ang tatay ko sa aksidente. At bago nawala ang Don dahil sa katandaan nito ay nag-iwan ito ng habilin kay Primo na kahit sa tagal kong nakakasalamuha siya noon ay ni minsan ay hindi niya ako kinibo.He loves his grandfather so much that he married someone he doesn't love. At dahil na rin sa hindi niya makukuha ang iniwan ng lolo niya sa akin kapag hindi siya sumunod sa kondisyon na iyon.A marriage without love. Nilinaw na niya iyon sa 'kin dati. Na huwag daw akong umasa sa kaniya. Pero naging maayos naman ang pagsasama namin nitong nakaraang mga buwan.He gave me just enough attention. I hoped too much for that. He made love---no... He always enjoyed our sexy time. Kapag nasa kama kami, ramdam ko ang mga bagay na hindi niya masabi sa akin na sa init ng katawan lang namin magawa. I will always feel so loved kapag nasa kama kami.Dahil desperada, sinubukan kong patakan ng halik ang gilid ng labi niya. Paglapit pa lang ng mukha ko ay marahas na siyang umilag sa 'kin."What the fuck are you trying to play, Claret?" galit na asik niya sa akin. Tumindig ang mga balahibo ko dahil iba ang galit na nakikita ko sa mga mata niya.He mentioned my first name. Tinatawag niya lang akong Claret kapag galit siya, seryoso at wala sa mood. In bed, he would always call me Angel like my second name, Angelique."Primo," malungkot kong untag at sinubukang haplusin ang pisngi niya. Napasinghap ako nang agresibo niyang sinangga ang braso ko. Nanlalaki ang mga matang tiningnan ko siya. Tumaas baba ang dibdib ko dahil nagsimula na akong kabahan sa inaakto niya.Hindi ko mawari kong bakit ngayon ay nag-aalab ang tingin niya sa akin. Nagtatagis ang kaniyang mga bagang. Napadaing ako dahil mas humigpit ang kapit ng kamay niya sa may braso ko."Primo, masakit," d***g ko at pilit tinanggal ang kapit niya sa braso ko. Nagsimulang mamuo ang luha sa mga mata ko.Maluha-luha akong tumingin sa kaniya. But he looked so angry to be concerned of my state. His eyes were searching something in my eyes. Litong-lito pero nangingibabaw ang galit doon."Wondering why I'm so fucking mad at you right now?"Hindi ako makasagot dahil sa kalituhan kung bakit umaakto siya ng ganito gayong ayos lang naman kami sa mga nakaraang linggo.Marahas niya akong pinakawalan. Napasinghap naman ako dahil nawalan ako ng balanse at natumba sa gilid ng kama.Ignoring the pain, nakita kong kinuha ni Primo ang dala niyang brown file folder at hinagis iyon sa tabi ko. Sa lakas ng paghagis niya ay natapon ang laman ng folder.Nangunot ang mga mata ko sa kalituhan. I saw pictures. Parang pinaggunting-gunting na senaryo ang mga ito. A lot of suggestive pictures of two person. Parehong mga litrato sa iba't ibang anggulo.Inabot ko ang mga ito at isa-isang tiningnan. Pabaling-baling ang mga mata ko sa mga picture. The girl in the picture with a guy looks exactly like me and my friend Ivan! Pero hindi ko naaalala na may ganitong pagkikita kami!A lot of picture were sequenced. Parang bawat hakbang ng babae ay kinunan. Ang unti-unting paglapit ng babaeng akong-ako sa lalaki na kahit hindi masyadong kita ang mukha sa iilang kuha ay alam kong si Ivan, ang kaibigan kong kahit kailan ay hindi makakasundo ni Primo.Primo never liked everything about Ivan. And seeing these pictures will surely enrage him. The people in the picture were too close to each other"Anong ibig sabihin nito? I don't understand why I'm here...." nauutal kong pahayag habang mariing sinusuri ang mga litrato. Maingat na inangat ang ulo upang tingnan ang reaksyon ni Primo.Na-distract pa ako sa ayos niya dahil ang naiwang suot niyang pang-itaas ay ang inner white button-down shirt na nakabukas ang apat na butones no'n. Tense pa ang mga braso niya dahil nakakuyom ang dalawang kamao niya.Bago pa ulit ako makapagsalita ay inunahan niya na ako. "Don't try to fucking deny that, Claret. I told you if you want this to be over sooner you should've told me before some fucking idiot sent this trash."Naguluhan ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung tama ba ang dinig ko o nabingi lang ako. Napahawak nalang ako sa ulo ko dahil parang sumakit yata ito dahil sa nangyayari ngayon na hindi ko maproseso."Primo, alam mong hindi ko 'to magagawa sa 'yo." Tayo ko habang hawak-hawak ang mga picture. He just smirk, shaking his head. Parang nanghahamon ang mga tingin niya. Nagsimulang mamuo ang mga luha sa mata ko.Umiling-iling ako at nagpatuloy sa pagsasalita. "Would you actually believe this, Primo? Mahal kita at kahit hindi mo ako mahal... hindi ko 'to magagawa sa 'yo. I'm sure this is fake! These pictures... didn't happen.""You don't need to explain yourself, Claret. I won't make this more complicated. We don't need to continue this anymore. It just happened na inunahan mo 'ko."He smirked again which I didn't understand. Pumunta ang tingin niya sa nightstand at pabalik sa akin. Mapanuya siyang ngumisi. Ni hindi siya natinag nang isa-isa ng pumatak ang mga luha ko. Hindi ko mawari ang nadarama.Unti-unti kong naiintindihan ang ibig sabihin ng mga sinabi niya. May kinuha siya sa drawer ng nightstand at binigay iyon sa akin.Annulment papers.Umiling-iling ako at hindi tinanggap ang papel na iyon. Mas lalo akong napaiyak at nanlambot ang mga tuhod.That only means one thing, she's back.Nanlumo ako. Nahanap na niya ang babaeng tinutukoy niya noon? Ang babaeng dahilan kung bakit hindi niya ako magawang mahalin? Bakit ngayon lang? Wala akong kalaban-laban sa taong ilang taon na sa damdamin niya.Lumapit ako kay Primo at nagsimulang magmakaawa. "No, please, no, Primo. Hindi ko kakayanin," hikbi ko at napaupo sa harapan niya."This is actually better for us, Claret. Playtime's over."Third Person's POV(Flashback)18 years ago......Maririnig ang maliliit na hikbi ng isang batang lalake sa isang walang tao na hallway ng hospital. Pinipigilan nitong mapahagulgol dahil sobrang tahimik ng hallway. Siya lang mag-isa roon.Napatigil ang paghikbi nito at dali-daling pinunasan ang mukha gamit ang sarili nitong kamay nang makarinig ito ng mga yapak."Hello... Gusto mo gummy?" satinig ng isang batang babae. Napaangat ng tingin ang batang Primo at nakita ang isang batang babae na nakangiti sa kaniya habang nakalahad sa harap niya ang hawak nitong sachet ng isang kilalang gummy worm brand.Hindi niya alam pero nairita siya sa style ng buhok nito. Nakatirintas kasi at may kataasan."Go away." Taboy ng batang Primo sa batang babae. Nainis siya dahil may umabala sa pag-iisa nito sa hallway."Ayaw ko. Bakit ka muna umiiyak?" Umupo ang batang babae sa bakanteng upuan sa tabi niya. Napaatras n
Third Person's POVKukunin pa sana ng lalaki ang cellphone kaya lang ay may tumuhod na sa sikmura nito.Napadaing ito at kaagad na napahiga sa madilim na kalsada. Hindi pa nga ito nakahinga ay may sumipa na sa kaniya.Pinulot ni Ben ang kwelyo ng hindi pamilyar na lalaki sa lupa at pinahawak ito sa iba pang kasama niyang tauhan sa magkabilang braso nito.Kapos ang hininga ng lalaki at napangiwi sa natamong bugbog."Sinong boss mo?" Mariin na hinawakan ni Ben ang mukha ng lalaki. May hula na si Ben pero gusto niya pa ring marinig sa boses ng lalake ang totoo.Maluha-luha ang kawawang lalaki pero hindi ito sumagot. Sinikmuraan ulit ito ni Ben at sinuntok ng dalawang beses ang mukha ng lalaki.Kaagad itong sumuka ng dugo. Hinila ni Ben ang buhok ng lalake at pwersahan itong inangat. Sinuri niya ang mukha ng lalake.Marahas niyang binitawan ang lalaki na nagpatumba rito sa kalsada. Sinenyasan ni Ben ang ib
Third Person's POVD'Andrea's Family House Sa loob ng study room ng mga D'Andrea ay mag-isa at may kausap sa telepono si Ricardo D'Andrea."Boss, ano pong gagawin pa rito sa alaga niyo?" salita ng isang boses sa kabilang linya."Bantayan niyo lang. Huwag ninyong patayin... Sa ngayon." Madilim ang ekspresyon sa mukha ni Ricardo D'Andrea."Sige, boss. Areglado." Magiliw na reply ng tauhan.Binaba na kaagad niya ang tawag at may tinawagang panibagong numero."Ano? Nakuha niyo na ba?""Yes, boss. On move na po."Niluwagan nito ang suot na necktie at tumayo na sa kinauupuan. Wala na siyang sinayang na oras."I'm coming. Siguraduhin niyong walang nakasunod sa inyo. Hindi pa natin alam kung makakatunog ba ang bubong Montealegre na 'yon." Napangisi si Ricardo.Hindi niya alam kung bobo ba o ano ang bilyonaryong gusto ng anak niya pero hanggang ngayon wala pa ring alam si Primo Monte
Third Person's POVMag-isang bumaba si Claret. Iniwan niya ang kambal sa pangangalaga ni ate Choleng.Kahit ramdam niya ang panlalambot ng tuhod niya ay matapang siyang humarap kay Primo.Hindi makapaniwala si Claret. Hindi man lang siya binalaan nito na magdadala pala ito ng reinforcement mula sa hospital... Para ano? Para may patunayan 'di ba? Hindi man lang ba nito hihingin ang opinyon niya?"Anong ibig sabihin nito, Primo?" bumiyak ang boses ni Claret. Hindi niya pala kayang harapin ang sitwasyon na 'to. Hindi pa nga nagsisimula, wasak na wasak na siya.Tama nga ang sinabi ng katulong, may doctor at isang nurse nga. Napabuntong hininga si Primo at tumingin sa nakakaawang pigura ni Claret. Kita niya ang pagka-down ng babae. "For the paternity test," tipid na saad ni Primo. "No. Ayaw ko, Primo. Hindi ko 'to i-a-allow." Nanatili ang tingin ni Claret kay Primo. Hindi niya pinansin ang ibang tao sa p
Third Person's POVIsang linggo ang lumipas. Mas pinagtutuunan ng pansin ni Claret ang kambal niya. Wala siyang ibang inatupag kundi ang mga anak niya. Gusto niyang maibigay ang lahat ng pangangailangan ng kambal niya... Pero ang bigyan ito ng tatay ay mukhang mahirap.Ni minsan ay hindi nga niya mahagilap si Primo sa bahay nila. Palagi itong busy sa hotel... O baka busy kay Selene...Napabuntong hininga ako at nilapag si Ace sa crib. Tumingin si Claret sa anak niyang si Amelie na gising pa at gumagawa ng maliliit na ingay. Napangiti si Claret at binuhat si Amelie mula sa crib. Pina-dede niya ang anak. Lumapit siya sa vanity table at humarap sa cellphone niyang naka-On."Claret, sure ka bang okay ka pa d'yan? You know I can help you, 'di ba? Kahit ano pa. Ayaw kong mag-suffer ka, Claret." Si Melanie mula sa kabilang linya.Naka-video call ang babae kay Claret. Nasa ibang bansa si Melanie para sa isa
Third Person's POVTwo months ang lumipas bago nakauwi sa tahanan nila sina Claret at ang kambal niya. Hindi naging madali ang lahat.Inabot ng isang buwan bago niya nagawang pa-dedehin ang kambal sa bisig niya. Nagkalaman na rin ang kambal niya kumpara sa nakalipas na dalawang buwan.Malaki ang naitulong ni Melanie at ate Choleng sa pag-alalay kay Claret sa kambal. Mula sa pagpapatulog sa mga ito, sa pag-alaga at sa pagpapa-dede minsan sa mga na-pump na breast milk ni Claret.Mahirap talagang mag-alaga ng newborn baby lalo na at kambal pa ang kaniya. Halos walang tulog si Claret. Masakit pa nga ang tahi sa tiyan niya pero patuloy ang paggalaw niya.Hindi niya rin malubayan ang kambal dahil palagi niyang nasa bisig ang dalawa. Feeling her twins skin to skin is their bonding.Nakakatulog ng mahimbing ang kambal kapag ramdam nila ang balat ng nanay nila. Kaya gano'n nag ginagawa ni Claret bago nilalagay ang kambal sa sarili ni
Third Person's POVTahimik na nakatayo si Primo sa labas ng NICU. Nakatuon ang atensiyon niya sa bagong pasok na nurse at tumingin sa incubator kung nasaan ang kambal ni Claret.He was in deep thoughts. Ang liit ng dalawang baby. Ang balat ng mga ito ay pink. He felt sorry for the babies. Hindi niya mawari kung bakit ganito ang nadarama niya. "Mr. Montealegre, sa ngayon ay hindi pa pwedeng pumasok at mahawakan ang twins." Hindi naramdaman ni Primo ang presensiya ni Doctor Romero na dumating at tumabi sa kaniya. Nakatingin din ito sa kambal.Sinulyapan ni Primo ang doctor. Kunot ang noo niya. "I'm not asking."Nagkibit-balikat ang doktor. "Sana pag-isipan mo ng mabuti ang kapalaran ng pamilya mo ngayon, Mr. Montealegre. You have a beautiful family. I hope you won't ruin it for something shallow..." Kimi ang ngiting binigay sa kaniya ng doktor at iniwan na siya doong tulala. For something shallow? Anong mababa
Third Person's POV Sa awa ng Diyos, maayos na nakarating sa hospital sina Claret. Hindi naman masyadong masakit ang naramdaman niyang contraction sa unang isang oras simula noong pumutok ang panubigan niya.Dinala ni ate Choleng ang labor bag na noong nakaraang buwan pa na pinaghandaan ni Claret. Hindi inaasahan ni Claret na sa kalagitnaan pa ng gabi siya manganganak.Nagsisimula na siyang mangamba para sa kambal niya. Pre-mature pa ang kambal niya. Magiging maayos kaya ang panganganak niya? Mabuti nga at kumalma na si Melanie. Si Primo naman ay tahimik lang at may tinatawagan. Mas nataranta pa ang dalawa kaysa sa kaniya.Hindi na makapag-focus pa si Claret sa kanila dahil panay ang hilab ng tiyan niya every other 10 minutes. Ginagawa niya ang breathing exercises na sinaulo niya."Yes, nandito na kami. Si tita, Selene? Please tell her. Yes.... Yes. I'll be waiting," ani Primo na busy pa rin na nakatuon sa tawag nito.N
Third Person's POV"Para rin sa kambal mo, Angelique. Pag-isipan mo, anak. Nandito lang ang mama mo para suportahan ka. Huwag kang matatakot. Aalalay ako sa 'yo, anak. Sa abot ng aking makakaya."Iyon ang huling sinabi ng mama ni Claret bago ito umalis kasama si Selene. Ilang linggo na rin ang lumipas simula noon.Kung puwede lang, hindi na makikipag-usap pang ulit si Claret sa mama niya. Masisiraan talaga siya ng bait dito. Hindi na niya kayang i-deal ang mga pinagsasasabi nito.Susuportahan daw siya? Eh hindi nga nito kayang respetuhin ang desisyon niya? Aalalay rin daw? Ginigitgit na nga siya nito na mas nakabubuti raw sa kaniya na ibigay nalang daw ang asawa niya sa kapatid niya? Ano si Primo, bagay na maipapamigay niya? May sariling pag-iisip 'yong tao. Hindi na nga yata kailangan na ibigay niya ito rito dahil magkukusa ito.Ilang beses na nagpadala ng fruit basket at mga baby clothes ang mama niya pagkatapos noon. Hin
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments