The Tycoon's Foolish Wife

"Bakit ngayon ka lang nakauwi, Primo? You've never been home for the past three days. Nakailang balik ako sa opisina mo pero ayaw mo raw magpa-istorbo sabi ng sekretarya mo? May nangyari ba sa construction ng new branch hotel project?" Salubong ko sa asawa kong dire-diretso ang pasok sa kwarto namin. Ni hindi man lang ako binalingan ng tingin.Nakasunod ako sa kaniya. Tahimik na tinitimbang kung bad mood ba ito o pagod lang. Pangatlong gabi na akong naghintay sa kaniya kung uuwi pa ba siya. Palagi ko nga siyang pinagdadalhan ng lutong-bahay sa opisina niya pero hindi ako sigurado kung kinakain niya ba iyon dahil hindi naman naibabalik sa akin ang mga tupperware ng sekretarya niya.Walang-imik nitong tinanggal ang butones ng coat niya. Nang akmang huhubarin niya ang suot na coat ay tinulungan ko siya. I heard him sigh.He looked at me for a while. He tried to nudge off my hands on his coat. Pero wala na siyang nagawa ng nahubad ko na ito sa kaniya. Matikas ang tindig nito. Abot hanggan

Kahit gulat ako sa napanood ay dali-dali rin akong umalis ng bahay upang puntahan ang hospital kung nasaan si Primo at ang babaeng iyon.Sa hindi malamang kadahilanan ay kinakabahan ako. Nanlalamig ang mga kamay ko at dinig na dinig ko ang tibok ng puso ko. Hindi ako mapakali sa nalaman at kung bakit pamilyar sa akin ang pangalan ng babaeng iyon. Isang actress pala ang babaeng mahal ni Primo? At may sakit ito? Kaya ba ngayon lang ito nagpakita gayong gumanda na ang pagsasama namin ni Primo ay saka pa lamang ito nangyari? Pag-aari ng kamag-anak nila Primo ang hospital na tinutuluyan ng actress na iyon kaya't madali akong nakapasok ng walang problema. Minsan na akong nakapunta rito noong buhay pa ang Don Agusto. Iginiya pa ako ng nasa information desk kung nasaan ang room na hinahanap ko.Napahinga ako ng malalim habang nasa harap ng isnag saradong VIP room. Tiningnan ko ang name card sa gilid ng pintuan at nakumpirmang kwarto nga ito ni Selene Angelic D'Andrea. Walang pagdadalawang

Bigla kong naalala ang mga pictures na ipinakita niya sa akin noong gabing una niyang sinabi na maghiwalay na kami."Anong ibig mong sabihin? Primo naman. Kung tungkol ito roon sa mga litratong nakita mo, walang katotohanan ang mga iyon. I have no idea whose trying ruin us. Those weren't true. Wala namang iba Primo, ikaw lang. You are the only man I ever allowed in my life. Dapat alam mo 'yan." Tagis ko.Hindi pa rin ako makapaniwala na kaya niyang isipin na may iba akong lalake ngayong buong buhay ko, siya lang ang minahal ko.Primo looks so ruthless right now. Natapos na akong nagsalita't lahat-lahat hindi pa rin siya matinag. "How would I know that?"He sighed and chuckled. "Please stop trying to get me with the pregnancy card. We're past that shit anymore. Let's talk here like a mature person. If what you're trying to say turned out to be true. I will have no problem to give financial support, Claret. As simple as that. All I want for you is to sign the damn annulment papers and w

Nang hapon iyon ay nabulabog ang tahimik na pagmumi-muni ko sa kwarto nang inanunsyo ni ate Choleng na dumating daw ang mama ni Primo! Kahit ayaw ko itong makita sa ngayon ay napilitan akong bumaba. Kailangan ko rin itong harapin at gusto kong marinig kung ano man ang sasabihin nito. Ngayong binisita na niya ulit kami alam kong ngayon lang nito nalaman ang tungkol sa nangyayari sa amin ni Primo. "Primo, I was having the time of my life sa Greece when I heard of what happened! Tinago pa sa akin ng cousin mo! My god! Mamma mia hijo! I don't want your image to be tainted lalo pa sa mga big investors natin! Sana man lang hiniwalayan mo muna iyong si Claret before involving with a known actress!"Dinig na dinig ko ang boses ni Tita Rachel habang pababa ako. My heart was racing. Hindi ko alam kung saan patungo ang mga nangyayari ngayon. I know Primo's mom as someone who takes care of her social image seriously. Ayaw nitong mabahiran ng dumi ang public image nito.Pumayag lang itong pakasa

Determinado akong gumising kahit na medyo inaatake ako ng morning sickness. Nag-ayos ako at nagbihis. Isang peach na bestida ang suot ko at pinatungan ko ng puting cardigan dahil sa sleeveless ang bestida. Mas pinili kong isuot ang komportableng sneakers kaysa mag-heels. Nakalugay lang ang mahaba kong buhok at kinuha ang itim kong tote bag. Nang i-check ko ang kalendaryo ay nagulat ako sa nakita.Birthday ko ngayon?Napamaang ako. Sinisiguradong hindi ako namalik-mata. Walang duda, birthday ko nga ngayon. Masyado na yatang maraming nangyayari sa buhay ko na hindi ko na namalayan na birthday ko na pala. "25 na ako ngayon..." untag ko sa sarili. Napatingin ako sa salamin at natulala.Noong buhay pa ang tatay ko, kakain lang kami ng mga paborito ko at chiffon cake sapat na sa akin iyon. Pero noong unang birthday ko noong kinasal na kami ni Primo hindi ko maitatangging minsanang na akong naghangad na magsi-celebrate kami o kahit simpleng pagsasalo lang.I would always get myself disappo