Chapter 30

Third Person's POV

"Para rin sa kambal mo, Angelique. Pag-isipan mo, anak. Nandito lang ang mama mo para suportahan ka. Huwag kang matatakot. Aalalay ako sa 'yo, anak. Sa abot ng aking makakaya."

Iyon ang huling sinabi ng mama ni Claret bago ito umalis kasama si Selene. Ilang linggo na rin ang lumipas simula noon.

Kung puwede lang, hindi na makikipag-usap pang ulit si Claret sa mama niya. Masisiraan talaga siya ng bait dito. Hindi na niya kayang i-deal ang mga pinagsasasabi nito.

Susuportahan daw siya? Eh hindi nga nito kayang respetuhin ang desisyon niya? Aalalay rin daw? Ginigitgit na nga siya nito na mas nakabubuti raw sa kaniya na ibigay nalang daw ang asawa niya sa kapatid niya?

Ano si Primo, bagay na maipapamigay niya? May sariling pag-iisip 'yong tao. Hindi na nga yata kailangan na ibigay niya ito rito dahil magkukusa ito.

Ilang beses na nagpadala ng fruit basket at mga baby clothes ang mama niya pagkatapos noon. Hin