Selene Angelic D'Andrea, isang magaling na international actress. Only child nalang dahil patay na raw ang ate nito. Ang mga magulang ay matagal ng nakatira rito sa Pilipinas. Ang business ng nga magulang ay isang flower farm sa Bulacan. Started her acting career at the age of 18. Had been in the showbiz industry for 10 years now. I searched about her as soon as I went home after leaving the hospital. Hindi na ako nanatili ng matagal doon.
Wala naman akong magawa kundi umuwi dahil hindi ko naman makukumbinsing sumama sa akin si Primo. He really stayed with her. He didn't even notice na umalis na ako.Took care of her habang pinapanood ko sila."Hihintayin kita sa bahay, Primo." ikiniling lang nito ang ulo at hindi na humarap sa akin. That was my last statement before walking out of the hospital with my broken heart.It was heartbreaking. Kung may makakakita man sa nangyayari sasabihin nilang tanga ako dahil ako ang asawa pero tinitingnan ko ang ang asawa kong alagaan ang ibang babae.Until now, I still thought about how we looked a lot like each other. Hindi ko na nagawang itanong pa iyon ulit kay Selene.And it's been 4 days since then pero hindi pa rin umuuwi si Primo. I tried to call him a lot of times to check on him pero hindi niya iyon sinasagot. Sinubukan ko ring tawagan ang kaibigan kong si Ivan pero iniwan na rin yata ako sa ere.I was restless. Wala akong maayos na tulog at maayos na kain sa mga nakalipas ang araw. Kaya panay ang pag-atake ng sakit ng ulo ko at pagsusuka. I was alone for the past days. Kahit ang mga katulong dito sa bahay ay hindi magawang pagaanin ang nararamdaman ko ngayon.Para magkaroon ng lakas. Sinubukan kong kumain ng lunch. Hindi ko na nagawang makapagluto dahil masyado akong mahina para magkalikot pa sa kusina kaya nagpaluto nalang ako kay ate Choleng, ang matandang househelp namin.Nakita ko ang nakahain sa dining table. May ginisang munggo roon, may chicken noodle soup at paksiw na isda. Pero nawalan ako ng gana noong maamoy ko ang munggo at isda."Ma'am, hindi niyo po gusto ang ulam?"Hindi ako nakasagot dito nang napatakip ako sa bibig ko at napatakbo sa lababo para magsuka roon. Kaagad naman akong dinaluhan ni ate Choleng at hinaplos ang likod ko. Tumagal ng ilang minuto ang pagduduwal ko. Maluha-luha ako dahil gusto ko pa ring sumuka kahit wala naman akong mailalabas dahil wala akong maayos pa na kain."Ma'am, inom po muna kayo ng mainit na tubig." Nilahad nito sa akin ang isang baso ng maligamgam na tubig. Pagkatapos kong uminom ay may kinuha ito mula sa dala nitong supot."Ma'am, gamitin niyo po 'to." Lahad nito sa akin ng tatlong pregnancy tests kit. Nanginig ang mga labi ko at maluha-luhang tumitig sa bagay na iyon."Ma'am, ilang araw na po kasi puro lang kayo kain ng salted biscuits at panay rin po kayo duwal na duwal.""Iwan mo muna ako," nanginginig ang boses kong pahayag. Sumunod naman kaagad ito sa akin at iniwan akong mag-isa sa kusina.May posibilidad ngang buntis ako ngayon. Kung tama ang bilang ko ay maaaring isang buwan na akong buntis. Bakit ngayon lang? Bakit ngayong ganito pa ang nangyayari sa relasyon namin ni Primo?I used all the three test kits and all came positive. Malalim akong napabuntong hininga at pinigilang maging emosyonal ulit. Lumabas ako sa bathroom ng kwarto at tahimik na umupo sa kama. What should I do now?Kapag ba nalaman ni Primo na magkakaanak na kami, would he leave Selene for the sake of our baby? Would I be able to take care of the baby inside me? Gayong hindi ko nga maalagan ng maayos ang sarili dahil sa sitwasyon ko ngayon.Pinunasan ko ang mga luha sa pisngi ko. Hinaplos ko ang tiyan. Mayroong baby ngayon dito. I laugh despite crying. Napaka-misteryoso talaga ng tadhana, kung kailan hindi ko hinihiling mabuntis, ngayon pa ko mabubuntis."Susubukan ni mama na mapalaki ka ng maayos anak. Please hang in there. Hindi hahayaan ni mama na masaktan ka. I love you already." Kausap ko sa tiyan.Napatayo ako nang marinig ang pagdating ng isang sasakyan mula sa labas. Dali-dali akong sumilip sa bintana at nakitang papasok ng garahe ang kotse ni Primo! Sa wakas at umuwi na rin siya!Nagdahan-dahan ako sa pagpanhik pababa ng salas habang dala-dala ang ginamit kong test kits. Rinig ko ang tambol ng puso habang naghihintay na pumasok si Primo sa salas.Nakasuot ito ng isang plain white polo shirt at jeans. Kitang-kita ko agad sa kaniyang mga mata ang pakay niya kung bakit umuwi siya. Hawak niya kasi sa kaliwang kamay niya ay mga papeles."Claret, let's not drag this any longer. Just let me be free. All your efforts are useless."Umiling-iling ako sa kaniya at pinantayan din ang matalim niyang tingin. "I will never sign that papers, Primo.You cannot make me do it," nanginig ang boses ko habang pilit na tinatagan ang loob. Masama ang tingin ko sa kaniya at sa hawak niyang mga papel."What the fuck do you what me to do, Claret?! I don't have any fucking reason to stay in this useless marriage!" Pumula ang mukha nito sa galit. Kita ko ang pag-tense ng katawan niya dahil sa pagsigaw.Napaiyak nalang ako at sumigaw. "I am pregnant, Primo! Magkakaanak na tayo! Sa tingin mo hahayaan kitang sumama sa babaeng iyon? Hindi 'yon puwede dahil kasal ka sa 'kin! And right now, in law, she's your mistress!"Nagtaas baba ang dibdib ko sa bugso ng damdamin. Wala akong pake kahit na puno na ng luha ang mukha ko maipahayag ko lamang ang nilalaman ng isip ko.Mabigat ang lakad niya palapit sa akin. His face looks so confused, in disbelief and madness. "What the fuck did you just say?" Hinawakan nito ang dalawang braso ko kaya't nabitawan kk ang hawak na mga pregnancy test kits. Tiningnan niya saglit ang tiyan ko at ang mga kit na nahulog."Buntis ako, Primo. Ngayon ko lang din nalaman. I cannot let you go more. Now that we're having a baby. Please, Primo. I love you so much, I would never give you to her." Iyak ko.Tumaas ang sulok ng labi niya. "Are you sure that's mine?" Lumayo siya sa akin at umiling-iling na tumalikod.Bigla kong naalala ang mga pictures na ipinakita niya sa akin noong gabing una niyang sinabi na maghiwalay na kami."Anong ibig mong sabihin? Primo naman. Kung tungkol ito roon sa mga litratong nakita mo, walang katotohanan ang mga iyon. I have no idea whose trying ruin us. Those weren't true. Wala namang iba Primo, ikaw lang. You are the only man I ever allowed in my life. Dapat alam mo 'yan." Tagis ko.Hindi pa rin ako makapaniwala na kaya niyang isipin na may iba akong lalake ngayong buong buhay ko, siya lang ang minahal ko.Primo looks so ruthless right now. Natapos na akong nagsalita't lahat-lahat hindi pa rin siya matinag. "How would I know that?"He sighed and chuckled. "Please stop trying to get me with the pregnancy card. We're past that shit anymore. Let's talk here like a mature person. If what you're trying to say turned out to be true. I will have no problem to give financial support, Claret. As simple as that. All I want for you is to sign the damn annulment papers and w
Nang gabing iyon, mas pinili ko nalang na magkulong sa kwarto ko.Sa dulong guest room pinatuloy ni Primo si Selene. 'Yon ang pinakamalaking bakanteng kwarto sa bahay maliban nalang sa kwartong katabi ng kwarto namin. Primo would be staying in between my room & Selene's room. Ni hindi ko na ito pinilit na sa kwarto nalang namin matulog, pagod na ako kaagad pagkatapos ng nangyari.Ni hindi na nga pumasok si Primo sa kwarto namin para kumuha ng damit niyang pantulog pero hindi ko alam kung siya ba iyong pumasok sa kwarto ko sa kalagitnaan ng gabi dahil antok na antok pa rin ako noon nang naalimpungatan at narinig ang mahinang kaluskos. Hindi ko alam kung guni-guni ko lang ba o talagang pumasok siya sa kwarto namin. Gusto kong tawanan nalang ang sitwasyon ko ngayon. Baliw na yata ako at pumayag pa ako sa ganitong set up. Alam kong harap-harapang insulto na 'to sa akin bilang maybahay ni Primo pero ano nga ba ang magagawa ko? Kahit gaano man ka imposible ang mga nangyayari ngayon, I cou
Nang hapon iyon ay nabulabog ang tahimik na pagmumi-muni ko sa kwarto nang inanunsyo ni ate Choleng na dumating daw ang mama ni Primo! Kahit ayaw ko itong makita sa ngayon ay napilitan akong bumaba. Kailangan ko rin itong harapin at gusto kong marinig kung ano man ang sasabihin nito. Ngayong binisita na niya ulit kami alam kong ngayon lang nito nalaman ang tungkol sa nangyayari sa amin ni Primo. "Primo, I was having the time of my life sa Greece when I heard of what happened! Tinago pa sa akin ng cousin mo! My god! Mamma mia hijo! I don't want your image to be tainted lalo pa sa mga big investors natin! Sana man lang hiniwalayan mo muna iyong si Claret before involving with a known actress!"Dinig na dinig ko ang boses ni Tita Rachel habang pababa ako. My heart was racing. Hindi ko alam kung saan patungo ang mga nangyayari ngayon. I know Primo's mom as someone who takes care of her social image seriously. Ayaw nitong mabahiran ng dumi ang public image nito.Pumayag lang itong pakasa
Hindi ko na kayang manatili pa roon. Dali-dali na akong pumanhik pabalik sa kwarto ko dahil ramdam ko ang kaunting sakit ng pagpilit ng tiyan ko kasabay ng muling pagkadurog ng puso ko.Nang masarado ko ang pinto ng kwarto ay kaagad akong sumalampak sa sahig at niyapos ang tiyan."I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry, baby. Please kumapit ka lang," bulong ko sa hangin habang kinakalma ang sarili dahil sa nagbabadyang paghagulgol ko.Hindi ko alam sa sarili ko kung paano ako nagtagal sa baba. It was suffocating. To see Primo not siding with me. Na makitang dikit na dikit sila ni Selene. Na para bang pinagtutulungan nila akong mawala na sa buhay nila.Alam ko naman noong kinasal kami na hindi magiging madali ang buhay na pinili ko. I was only by myself noong pinagkaisahan nila ako nang mabanggit ako sa last will ng lolo ni Primo. Kahit ang tangi kong kaibigan noon ay hindi ko pinakinggan. Sinabi sa akin ng tatay ko noon na huwag masyadong maging involve
Determinado akong gumising kahit na medyo inaatake ako ng morning sickness. Nag-ayos ako at nagbihis. Isang peach na bestida ang suot ko at pinatungan ko ng puting cardigan dahil sa sleeveless ang bestida. Mas pinili kong isuot ang komportableng sneakers kaysa mag-heels. Nakalugay lang ang mahaba kong buhok at kinuha ang itim kong tote bag. Nang i-check ko ang kalendaryo ay nagulat ako sa nakita.Birthday ko ngayon?Napamaang ako. Sinisiguradong hindi ako namalik-mata. Walang duda, birthday ko nga ngayon. Masyado na yatang maraming nangyayari sa buhay ko na hindi ko na namalayan na birthday ko na pala. "25 na ako ngayon..." untag ko sa sarili. Napatingin ako sa salamin at natulala.Noong buhay pa ang tatay ko, kakain lang kami ng mga paborito ko at chiffon cake sapat na sa akin iyon. Pero noong unang birthday ko noong kinasal na kami ni Primo hindi ko maitatangging minsanang na akong naghangad na magsi-celebrate kami o kahit simpleng pagsasalo lang.I would always get myself disappo
Nag-echo ang sinabi ni doktora sa utak ko.Twins."Twins po?"Grabe ang ginawang paglukso ng tibok ng puso ko sa narinig. Mas lalo nadagdagan ang kabang nararamdaman ko.Kambal? Hindi lang isa kundi dalawang bata ang nasa tiyan ko? "Yes, misis. Twins."Nag-isip ako ng malalim, walang kambal sa pamilya namin at sa alam ko kina Primo wala rin naman silang kamag-anak na kambal. Hindi ba mas mahirap ang magbuntis sa kambal? Lalo na at first time ko 'to. Ang sabi nila mas mahirap daw magbuntis kapag kambal at mas masakit daw iyon. Napalunok nalang ako sa naisip. "If you look here, you can see one sac and here another one sac, you see. Both are doing great and growing well. You have two little cute babies, Mrs. Montealegre." Namangha ako sa nakita sa screen kahit na kinakabahan at di mawari ang nararamdaman.Tumingin ako kay Primo. Nagulat pa ako nang makitang mas seryoso na ang itsura nito ngayon at paran
Omniscient POV (Primo)Pagka-park ni Primo sa kotse niya sa garahe ng bahay nila ay kaagad na bumaba si Claret at dire-diretso ang pagpasok nito sa bahay nila at hindi na siya nilingon pa. Alam niyang umiyak ito dahil sa bakas ng mga luha sa mukha nito pero wala naman siyang magagawa para pagaanin ang kalooban nito.He knows that she's bound to get hurt one way or another. He's feeling guilty pero wala siyang nakikitang ibang paraan pa para i-deal ang situwasyon nila ngayon Napabuntong hininga nalang si Primo at tumulak na rin papasok sa bahay nila. He was feeling calm now. He understand how Claret must have felt everytime he tries to bring up the annulment and the twins that she was carrying. But he was firm with his decision. Now that he's with Selene, he wants to make it official with her but Claret is making it hard for him... it makes him angry.Primo knew Claret would be like this but he didn't know that she would be this determin
Claret's Pagkarating namin sa bahay ay nagkulong na kaagad ako sa kwarto dahil kung hindi ko iyon gagawin ay alam kong mas lalo lang akong masasaktan. Primo didn't really care at all.Nilagpasan ko nga lang si Selene at inignora ito. Nakaabang ito sa may salas at tinanong pa ako pero wala ako sa mood para patulan pa ang kaplastikan nito. Pag-abot sa kwarto ay napatihaya nalang ako ng higa at hinayaang mas bumuhos pa ang mga luha ko habang hinahaplos ang tiyan ko, tila ba sinusubukan na hindi maapektuhan ang dinadala ko sa sakit na mararamdaman.Kahit ang pagbuksan si ate Choleng na naghintay sa labas ng kwarto ko at makailang ulit na kinatok nag pintuan ko ay hindi ko ito nilabas.Umiyak na ako sa kotse kanina pero ni hindi man lang ako pinansin ni Primo. Gano'n ba talaga niya akong gustong mawala na sa buhay niya? Kami ng mga anak niya?Ano pa ba ang kailangan kong gawin para i-prove sa kaniya na mali ang lahat ng in