Ex-Husband's Regret

Ex-Husband's Regret

last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Oleh:  OnyxOn going
Bahasa: Filipino
goodnovel12goodnovel
Belum ada penilaian
60Bab
2.0KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

Sinopsis

"They say if you truly love something, you have to let it go." Sino nga ba ang tamang babae para sa akin? Siya bang babaeng minahal ko nang sobra noon? O ang dati kong asawa, the woman I never wanted but had to marry?

Lihat lebih banyak

Bab 1

C1 Divorce decree.

Lumabas ako ng sasakyan at dahan-dahang naglakad papunta sa mansion. Nanginginig ang mga kamay ko at pawis na pawis ako.

Hindi ko pa rin lubos maisip na tapos na. Na finally, hiwalay na kami. Ang patunay nito ay nasa handbag ko. Nandito ako para dalhin ang final papers sa kanya at kunin si Noah.

Pagpasok sa bahay, sinundan ko ang tunog ng mga boses pero huminto ako nang marinig ko ang usapan sa kusina.

Ngayon, malinaw kong naririnig ang mga boses at ang mga salitang iyon ay parang yelo sa kaluluwa ko.

“Bakit hindi ka makakasama sa akin at kay mommy?” tanong ni Noah sa kanyang ama.

Ang mga nanginginig kong kamay ay pumunta sa dibdib ko. Nasasaktan ako sa lungkot ng boses niya. Gagawin ko ang lahat para sa kanya, pero ang diborsiyo ay hindi maiiwasan.

Isang pagkakamali ang aming kasal. Lahat tungkol sa amin ay pagkakamali. Matagal ko nang nakita ang katotohanan.

“Alam mo kung bakit, Noah. Hindi na kami magkasama ng mommy mo,” sagot niya na malumanay.

Nakakabaliw. Sa buong panahon ng kasal namin, hindi siya kailanman nagsalita sa akin nang mahinahon. Palaging malamig. Palaging patag at walang emosyon.

“Pero bakit?” tanong ni Noah.

“Ganito ang mga bagay, nangyayari lang ito,” sagot ng tatay niya.

Maaari kong isipin ang mukha ni Noah na naguguluhan. Sinusubukan niyang ipaliwanag para hindi na magtanong pa. Pero si Noah ay anak ko. Nasa dugo niya ang pagiging mausisa.

“Hindi mo ba siya mahal?” tanong ni Noah.

Nahuhuli ang hininga ko sa simpleng tanong na ito. Humakbang ako pabalik at humilig sa dingding. Ang puso ko ay tumatalon sa dami ng hinihintay kong sagot.

Alam ko ang sagot niya. Alam ko na palagi. Lahat maliban kay Noah ay malamang alam ang sagot na iyon.

Ang katotohanan ay hindi niya ako mahal. Kailanman ay hindi. Mas maliwanag pa sa araw. Alam ito, pero gusto ko pa ring marinig ang sagot niya. Sasabihin ba niya sa anak namin ang katotohanan o magsisinungaling?

Nag-clear siya ng lalamunan, halatang nag-aatubili. “Noah…”

“Dad, mahal mo ba si mommy o hindi?” tanong ni Noah muli, ang boses niya ay puno ng katapusan.

Nakarinig ako ng buntong-hininga mula sa kanya. “Mahal ko siya dahil binigyan niya ako ng iyo,” sabi niya sa wakas.

Ito ay isang pangako, hindi sagot.

Pumikit ako laban sa sakit na pumuno sa akin. Matapos ang lahat ng ito. Masakit pa rin. Parang bumabalik ang pagkasira ng puso ko. Hindi ko alam kung bakit umaasa pa ako na iba ang sagot niya.

Hindi niya kailanman nasabi ang tatlong salitang iyon sa akin. Ni noong ikinasal kami, ni nang nanganak ako kay Noah, ni sa mga sumunod na taon o sa mga gabi na magkasama kami.

Kinontrol niya ang sarili niya sa buong panahon ng kasal namin. Binigay ko ang lahat ko, pero wala siyang ibinabalik kundi sakit at sama ng loob.

Kasama kami sa kasal, pero imbes na dalawa, tatlo kami. Siya, ako, at ang pagmamahal ng buhay niya. Ang babaeng ayaw niyang pakawalan sa loob ng siyam na taon.

Puno ng luha ang mga mata ko pero pinahid ko ang mga ito. Pagod na akong umiyak. Pagod na akong habulin ang isang lalaking ayaw sa akin.

“May nagsabi na ba sa’yo na masama ang makinig sa usapan ng ibang tao?” 

Ang malalim niyang boses ay pumasok sa tahimik na espasyo. Pinutol ang mga iniisip ko. Tinuwid ko ang balikat ko at pumasok sa kusina.

Nandiyan siya sa tabi ng kitchen counter. Ang ex-husband ko, si Rowan Woods.

Ang mga nakakalokong grey eyes niya ay nakapako sa akin.

Ang mga mata ko ay lumipat kay Noah. Ang pride at saya ko. Ang tanging mabuting bagay sa buhay ko. Tiyak na siya ay kinuha ang magandang hitsura mula sa tatay niya. Mayroon siyang kayumangging buhok ko at nakakat piercing grey eyes niya.

“Hello,” binigyan ko sila ng maliit na ngiti.

“Hi mommy,” inilagay ni Noah ang kalahating kinakain niyang sandwich at bumaba mula sa counter. Tumakbo siya papunta sa akin at niyakap ang baywang ko. “Namiss kita.”

“Namiss din kita, anak ko,” hinalikan ko ang noo niya bago siya umatras at bumalik sa pagkain niya.

Nakatayo ako doon na awkward. Dati, ito ang bahay ko, pero ngayon parang wala na akong lugar dito. Para bang hindi na ako nabibilang.

Sa katunayan, hindi talaga ako nabibilang.

Alam man niya o hindi, itinayo niya ang bahay na ito para sa KANYA. Ito ang DREAM house niya, lahat mula sa kulay ng dingding.

Dapat yun ang unang palatandaan na hindi niya planong pakawalan siya. Na hindi niya bibigyan ng pagmamahal ang nararapat sa akin.

“Ano ang ginagawa mo dito?” tanong niya nang may inis habang tinitingnan ang relo niya. “Sabi mo hindi mo aabalahin ang oras ko kasama si Noah.”

“Alam ko…kakakuha ko lang ng divorce decree at naisip kong dalhin sa’yo habang kukunin ko si Noah.”

Ang mukha niya ay naging batong malamig at ang mga labi ay naging manipis na linya. Sa bawat pagkakataon na tinitingnan niya ako nang ganito, may piraso sa akin na nababasag. Mahal ko siya mula pa noong bata ako, pero hindi ito nagbibilang sa kanya.

Paulit-ulit, sinira niya ang puso ko at pinagwasak ang kaluluwa ko. Patuloy pa rin akong umibig sa kanya. Umaasa. Akala ko magbabago ang mga bagay, pero hindi.

Noong ikinasal kami, akala ko makakahanap na ako ng pagmamahal. Ang pagmamahal na hinahanap ko mula pa noong bata ako. Mali ako. Ang kasal ay naging bangungot. Palagi akong nakikipaglaban sa multo ng kanyang nakaraan. Ang multo ng isang babaeng hindi ko kayang sukatin kahit gaano ko pa siya pinilit.

Pinahid ko ang dibdib ko. Sinusubukan na alisin ang sakit na naramdaman ko roon.

Wala itong silbi. Sakit pa rin kahit na magkahiwalay na kami ng ilang buwan.

“Noah, pwede ka bang umakyat sa kwarto mo? Kailangan naming pag-usapan ni iyong ina,” sabi ni Rowan na may nginig ng galit, ang salitang ina ay lumabas sa bibig niya na parang dumi.

Tiningnan niya kaming dalawa sandali bago tumango.

“Walang away,” utos niya bago umalis.

Pagkatapos niyang umalis, sinaktan ni Rowan ang kamao niya sa counter sa galit. Ang mga grey eyes niya ay yelo habang nakatingin sa akin.

“Pwede mong ipadala ito sa opisina ko imbis na abalahin ang oras ko kasama ang anak ko,” bulyaw niya. Ang mga kamay niya ay nakapulupot at parang handang sumabog.

“Rowan…” buntong-hininga ko, hindi kayang ipagpatuloy ang sinabi.

“Hindi. S*** No! Binaligtad mo ang buhay ko siyam na taon na ang nakalipas, ginawa mo ulit ito nang humingi ka ng diborsiyo, ginawa mo bang masakit sa akin? Pinaghihiwalay ako sa anak ko dahil hindi kita mahal. Balita, Ava, galit na galit ako sa’yo.”

Humihingal siya matapos ang sinabi niya. Ang mga galit na salitang lumalabas sa bibig niya na para bang mga bala na tumatama sa akin. Nararamdaman ko ang mga ito na sumasakit. Bawat salita ay nagwawasak sa naunang pusong mahina.

“I-I…”

Anong masasabi mo kapag ang taong mahal mo ay sinasabi na galit siya sa’yo?

“Umalis ka na sa bahay ko…dadating ako kay Noah kapag natapos na ang oras ko kasama siya,” sigaw niya.

Ibinaba ko ang divorce decree sa counter. Mag-aapologize sana ako nang tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito mula sa bag ko at tiningnan ang caller ID.

INA.

Gusto kong iwasan ito pero hindi siya tumatawag sa akin maliban kung may mahalagang bagay.

Pinindot ko ang screen at dinala ang telepono sa tainga ko.

Bumuntong-hininga ako. “Inay…”

Hindi

 niya ako binigyan ng pagkakataong tapusin ang pangungusap ko.

“Pumunta ka sa ospital ngayon na! Nasugatan ang ama mo,” sabi niya na parang hysterical bago ibinaba ang tawag.

Nakatigil ang cellphone sa kamay ko. Nagsimula akong mag-shock.

“Ano iyon?” tanong niya, ang boses ay pumasok sa isip ko.

Bumibilis ang tibok ng puso ko, hindi ako tumingin habang pinipick up ko ang cellphone at sinasagot siya.

“Nasugatan ang papa ko.” 

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Komen

Tidak ada komentar
60 Bab
C1 Divorce decree.
Lumabas ako ng sasakyan at dahan-dahang naglakad papunta sa mansion. Nanginginig ang mga kamay ko at pawis na pawis ako.Hindi ko pa rin lubos maisip na tapos na. Na finally, hiwalay na kami. Ang patunay nito ay nasa handbag ko. Nandito ako para dalhin ang final papers sa kanya at kunin si Noah.Pagpasok sa bahay, sinundan ko ang tunog ng mga boses pero huminto ako nang marinig ko ang usapan sa kusina.Ngayon, malinaw kong naririnig ang mga boses at ang mga salitang iyon ay parang yelo sa kaluluwa ko.“Bakit hindi ka makakasama sa akin at kay mommy?” tanong ni Noah sa kanyang ama.Ang mga nanginginig kong kamay ay pumunta sa dibdib ko. Nasasaktan ako sa lungkot ng boses niya. Gagawin ko ang lahat para sa kanya, pero ang diborsiyo ay hindi maiiwasan.Isang pagkakamali ang aming kasal. Lahat tungkol sa amin ay pagkakamali. Matagal ko nang nakita ang katotohanan.“Alam mo kung bakit, Noah. Hindi na kami magkasama ng mommy mo,” sagot niya na malumanay.Nakakabaliw. Sa buong panahon ng kas
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-01
Baca selengkapnya
C2 Father has been shot.
I get out of my car and slowly walk towards the mansion. Sobrang nanginginig ang mga kamay ko at basa ng pawis ang katawan ko.Hindi ko pa rin makapaniwala na tapos na. Na finally, divorced na ako sa kanya. Ang patunay na ito ay nasa handbag ko. Nandito ako para dalhin ang final papers at kunin si Noah.Pumasok ako sa bahay, sinusundan ang tunog ng mga boses pero huminto ako nang malapit na ako sa kusina.Ngayon, naririnig ko silang malinaw, at ang narinig ko ay parang yelo sa kaluluwa ko."I still don’t understand why you can’t live with me and mommy?” tanong ni Noah sa kanyang tatay.Nakahawak ang nanginginig kong mga kamay sa dibdib ko. Sumasakit ang puso ko sa lungkot ng boses niya. Gagawin ko ang lahat para sa kanya, pero hindi maiiwasan ang divorce na ito.Mali ang aming kasal. Lahat tungkol sa amin ay mali. Matagal ko lang nakikita ang katotohanan.“You know why Noah, your mother and I are no longer together,” sagot ng tatay niya na malambing ang boses.Weird talaga, kasi sa bu
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-01
Baca selengkapnya
C3 Emma’s Back
Umupo ako sa malamig na upuan ng ospital, humihinga ng malalim. Si Mother ay patuloy na umiiyak at hindi matigil. Para akong sinasaksak sa puso sa kanyang kalagayan. Alam ko na mahirap mawala ang lalaking mahal mo sa ganitong hindi inaasahang paraan.Sobrang nakakagulat pa rin. Inaasahan kong makakabawi siya, pero ngayon patay na siya at hindi ko alam kung paano dapat makaramdam.Hindi kami nagkakasundo, at kahit na galit siya sa akin, mahal ko siya. Siya ang ama ko, kaya paano ko siya hindi mamahalin?“You okay?” tanong ni Rowan nang umupo siya sa tabi ko.Dumating siya mga isang oras na ang nakararaan at ito ang unang pagkakataon na nakausap niya ako mula nang dumating siya. Hindi ko alam kung paano sasagutin ang pag-aalala na ipinapakita niya. Hindi niya kailanman pinahalagahan ang nararamdaman ko noon.“Yeah,” sagot ko.Hindi ako umiyak mula nang malaman ang balita. Baka ito ay belated shock o baka nauubos na ang mga luha ko para sa kanya. Sa ngayon, ginagawa ko ang lahat para man
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-01
Baca selengkapnya
C4 Utterly broken.
Pakiramdam ko parang tinadtad ang puso ko. Ganito ang nararamdaman ko habang tinitingnan sila. Parang nagkaluray-luray na ang puso ko.Kung pwede ko lang tanggalin ang walang kwentang organ na ‘to at itapon, gagawin ko na. Kasi sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon.Gusto ko nang tumakbo palayo. Lumayo ng tingin, pero hindi ko magawa. Nakatutok ang mga mata ko sa kanila at kahit anong pilit kong umiwas, parang idinikit na doon. Doon sa eksenang umiikot ngayon sa harap ko.Tinitingnan ko silang maghiwalay. Lumambot ang mga mata ni Rowan habang nakatingin sa babaeng mahal niya. Pinapanood ko siyang hawakan ang mukha nito. Hinila niya palapit sa kanya, hindi para halikan, kundi para itapat ang noo niya dito.Mukha siyang payapa. Parang nakauwi na siya sa wakas matapos ang matagal na panahon. Parang buo na ulit siya.“I’ve missed you,” binabasa ko ang mga salitang nasa labi niya.Ayoko isipin kung ano na kaya ang nangyayari sa kanilang dalawa ngayon kung nagkita sila sa ibang sitwasyon
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-01
Baca selengkapnya
C5 Dead Man Ava
May nararamdaman akong kakaiba sa loob ko nang makita kong nakahandusay si Ava, ang ex-wife ko at ina ng anak ko, na may sugat sa malamig na lupa ng sementeryo. Isang damdaming hindi ko akalaing mararamdaman para sa kanya.Nang makita kong may mga lalaking may baril na nakatutok sa amin, hindi na ako nag-isip. Alam kong ligtas si Noah sa mga magulang ko, kaya't instinct na lang ang kumilos at nilapitan ko si Emma. Handang-handa akong mamatay para sa kanya.Naka-relief ako nang tumakbo ang mga shooter nang makita ang pulis, pero ang saya ko’y panandalian lang. Nang marinig kong sumigaw ang isa sa mga opisyal para sa ambulansya, bumaling ako, nag-aalala kung sino ang nasaktan. Pero hindi ko inasahan na si Ava ang nakahandusay, at ang makita siyang nasaktan ay halos nagpatumba sa akin.Mabilis ang mga pangyayari pagkatapos nun. Dumating ang ambulansya at hindi pinayagan ng opisyal si Ava na umalis hangga't hindi siya natiyak na ligtas sa mga kamay ng doktor. Nainis ako sa pagtanggi niyan
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-10-01
Baca selengkapnya
C6
Nakikita ko ang sandaling inalis nto ang emosyon niya. Yung tingin na meron siya ilang segundo lang ang nakakaraan, naging malamig. At ang lamig na iyon ay umabot sa akin.“What are you doing here?” tanong ni Ava, ang boses niya monotone habang pinipilit kong pumasok sa bahay niya.Parang kausap niya ako na isang estranghero. Para bang wala akong halaga, parang alikabok lang. Nakatitig lang ako sa kanya, hindi makaisip ng tamang salita. Magkasama na kami ng babaeng ito sa loob ng halos isang dekada, at sa ngayon, hindi ko malaman kung anong sasabihin.Tumingin ako sa kamay niya na naka-sling pa. Pumunta ako dito para kumustahin siya at para sunduin si Noah. Weekend kasi, kaya siya ang oras ko.Naalala ko yung lalaking nakita kong umaalis, nagkunot ang noo ko. Siya siguro yung dahilan kung bakit siya ngumiti.Yung maliit na piraso ng katotohanan na iyon ay nagpapagaspang sa panga ko.“What was he doing here?” tanong ko imbis na sumagot habang sinisikap kong itago ang hindi makatwirang
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Baca selengkapnya
C7
Nakikita ko ang sandali na pinatay niya ang emosyon niya. Yung warm na tingin niya ilang segundo lang ang nakakaraan, naging malamig. At ang lamig na iyon, ramdam ko din.“What are you doing here?” tanong ni Ava, monotono ang boses habang tinutulak ko ang sarili ko papasok sa bahay niya.Parang kausap niya lang ay isang estranghero. Parang wala akong halaga, parang alikabok lang ako. Tinitigan ko siya, hindi makahanap ng tamang salita. Halos isang dekada kaming magkasama, pero ngayon, hindi ko alam kung ano ang sasabihin.Tumingin ako sa kamay niyang naka-sling pa rin. Pumunta ako para tingnan siya at kunin si Noah. Weekend ngayon, oras ko para kasama si Noah.Naalala ko yung lalaking nakita kong umalis kanina. Kumunot ang noo ko. Siguro siya ang dahilan ng ngiti ni Ava kanina.Ang realization na yun ay nagpapakuyom ng panga ko.“What was he doing here?” tanong ko, imbis na sagutin siya, pilit tinatago ang galit na nararamdaman ko.Gets ko na pulis siya at siya ang nagligtas kay Ava,
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Baca selengkapnya
C8
Isang linggo na mula nang umalis si Noah at hindi ko pa rin alam kung paano ko aayusin ang buhay ko nang wala siya. Ito na ang pinakamahabang panahon na hindi kami magkasama, at hindi ko ikakaila, hirap na hirap ako.Si Noah kasi yung nagbibigay sa akin ng direksyon, at nang wala siya, parang ako’y barkong nawawala sa dagat. Araw-araw, hinihintay ko yung mga tawag niya kasi yun lang ang nagpapakalma sa akin. Yung boses niya, yun lang ang nagpapanatili ng lakas ko.Hindi ko pa rin naririnig si Rowan mula nung araw na yun sa airport. Bahagi ng puso ko ay umaasa pa rin, pero alam ko naman na ito ang tama. Wala namang patutunguhan ang sa amin, at hindi ko na kayang makasama ang isang taong hindi ako mahal.So far, tahimik ang lahat. Wala namang nag-a-update sa akin o nagsasabi ng kung ano. Dahil wala nang mga barilan o may namamatay, safe na sigurong sabihin na nag-lie low na yung mga kriminal.Bigla akong nabangga sa isang tao, nagulat ako’t bumalik sa kasalukuyan."I'm so sorry, I did n
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Baca selengkapnya
C9
Ava“So, Rowan?” tanong ni Ethan habang pabalik na kami sa bahay.Pagkatapos ng nangyari sa banyo, ayoko nang manatili malapit kay Rowan kaya hiningi ko kay Ethan na ihatid na ako pauwi makalipas ang trenta minutos.“He’s my ex-husband,” sagot ko nang walang emosyon at natahimik kaming dalawa.Hindi pa rin ako makapaniwala sa kapal ng mukha ni Rowan na cornerin ako sa banyo. Kung hindi pa ‘yun sapat, muntik pa niya akong halikan! Hindi siya kailanman naging madalas mag-initiate ng halik, kaya sobrang nagulat ako.Halos bumigay na ako. Ito ang matagal ko nang gustong mangyari, pero naalala ko bigla na kasama na niya si Emma. Malamang hinalikan na niya ito at baka nga may ginawa nang iba. ‘Yun ang nagbigay sa akin ng lakas para itulak siya palayo. Hindi ko na kayang hayaan na gamitin niya ako nang ganun. Hindi na. Si Emma ang kasama niya, at ako, wala—kundi ang pagiging ina ni Noah.Hindi naging seloso o possessive si Rowan pagdating sa akin. Ginawa niya ‘yun dati kay Emma nung mga teen
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Baca selengkapnya
C10
Rowan.“How is she doing, Rowan?” tanong ni Kate, ang ina ni Ava.Malinaw na nag-aalala siya. Naririnig mo kung gaano siya kahirap pigilin ang pag-iyak. Napakahirap ng mga nakaraang araw at hindi ko pa rin maisip kung paano namin halos nawala si Ava.“She woke up yesterday for a few minutes before going back to sleep and before you start worrying, the doctor said it’s normal for patients with head injuries,” sagot ko.Nakarinig ako ng malalim na buntong-hininga mula sa kanya. Nagbago na si Kate simula nang mamatay ang kanyang asawa. Gusto niyang makasama si Ava, pero ngayon ay nagpasya si Ava na ayaw na niya ng kahit sino sa pamilya niya. Sa totoo lang, ayaw na niyang makisama sa amin lahat.“Will she be okay? Will she make a full recovery?” tanong niya.“Yes, the doctors are confident, but they’re not sure if she will be completely okay. It’s still too early to tell but they say with this type of head injury there might be complications,” sagot ko.Isa yun sa mga bagay na sobrang kina
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-18
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status