Ms. Uncertainty, the Runaway bride

    The morning breeze greeted me early in the morning. Sitting in our small balcony and having coffee is my morning routine. Maaga talaga akong gumigising para makita ang araw at makapag linis ng bahay dahil tulog pa si Athena.   Athena is my bestfriend, that's what she told me. She's the only person I am with nung nagising ako from the accident. Ang sabi niya ay nabangga ako ng sasakyan at nawalan ng malay ng dalawang linggo. Nagising ako at naabutan ko siyang umiiyak dahil sa sobrang pag-aalala. Nung tinanong ko naman kung nasan ang mga magulang ko, tska niya ikinwento ang lahat.   Ang sabi niya ay isa akong sikat na singer, kaya naman sa malayong probinsya kami tumakbo at nagtago. She was with

    That afternoon, Inay went to me while carrying a box. Nakita siya kaagad ni Wesley at tinulungan sa kanyang bitbit. Binati nila ang isa't isa at nagpasalamat ang Inay dahil sa pagbitbit ni Wesley ng box. Nacurious tuloy ako kung anong laman ng box na yon at bakit dinala ng inay dito sa bahay?     "inay, kumain na po ba kayo?" tanong ko nang nakita kong malapit na sila sa balkonahe. Mukhang kakaligo niya lang dahil medyo b**a pa ang kulot niyang buhok.     Ang kahon naman ay agad dinala ni Wesley as if he knew it was for him. Sinundan ko siya ng tingin at nakita kong medyo galit siya dahil sa seryoso niyang mukha na hindi manlang napansin ang presensya ko.     "Oo, Hija. Kumain na ako wag mo na akong alalahanin." Sabi niya at umupo. Kinuhanan ko naman siya ng tubig at hinayaang ipasok ni Kuya ang package na bitbit ni Inay.    

  Isang linggo na mula nang buksan ko ang package. Mula noong araw na yon ay naghihintay na ako sa kanya. I even wanted to go to him. Ilang umaga na ang nagdaan at ilang beses na din lumubog ang araw pero wala pa rin siya.     Is he too busy to even bother seeing me? Sabagay what will I expect from a CEO? Busy siyang tao at malamang sa dami ng artista na hinahandle ng agency niya ay baka may iilan ding nagkakaissue. In the past two years, maybe he was busy earning the trust of his employees again. I caused him to lose his riches and reputation as the CEO of his own company     Bakit ba gustong-gusto ko siyang makita? Hindi naman siguro buong buhay ko sa kanya umiikot ang mundo, right? Gusto ko ba siya?     Wait. Why am I questioning myself right now? Hindi ko naman na siguro siya gusto dahil ilang taon na din ang lumipas. Siguro ay ganon din siya. Pero bakit nung kausap

    I finished the song beautifully. Everyone clapped their hands including the one who called my name. I glanced at Simon, he was clapping his hands and gave me a thumbs-up sign. Natawa naman ako sa ginawa niya kaya sumulyap na ako kay Athena at bumaba ng stage.     Hindi maalis ang titig ni Athena sa akin. Sumilay sa aking mga labi ang saya at kaginhawaan na naramdaman nang nasa stage ako. Hindi maipaliwanag na galak ang naramdaman ko. Para akong lumulutang sa ulap dahil sa sobrang ginhawa.     "Sobrang saya ko, Athena! Habang kumakanta hindi ko alam pero para akong bilanggo na nakalaya sa kulungan. Sobrang gaan sa pakiramdam!" Pagmamalaki ko sa kanya.     She pulled me close to her and hugged me. Hindi man niya sabihin ay alam ko at nararamdaman ko ang saya niya. Masaya siya para sa akin. Pareho kaming emosyonal nang sandaling iyon. Siguro ay dahil sa al

  "Prepare na po, Ms. Paige," Sabi ng production crew na nasa backstage kasama ko. "Please be ready in five minutes," she added.  My make-up artist is just doing some retouch dahil pinagpawisan ako kanina. Hindi pa tapos itong concert tour ko at kasalukuyan akong nasa Aklan. After this tour I'm going to have my vacation na and I'm so excited dahil I can finally rest.  "Ms. Paige! Pasok na po!" she called me.  This is it. My last song for the night.  "I wanted to thank you all, people of Aklan! This is my province, I originated in Madalag." I said while glancing at everyone. "Kaya saeamat kinyong tanan! For being in my concert bisan madueom eon! Please be safe, ok?" I said and find my position for my last song.  Ang huling kantang kinanta ko a